กุญแจดอกเอก....หลวงพ่อเทียน

กุญแจดอกเอก....

ความสงบที่แท้จริงจะเกิดขึ้<WBR>นต่อเมื่อ เราหยุดการแสวงหา ต่อเมื่อเราไม่ต้องวิ่งหาบุ<WBR>คคลอื่นนั้นเรียกว่า ความสงบ

ความสงบมีอยู่แล้วโดยไม่ต้อ<WBR>งทำขึ้น เป็นความสงบจาก โทสะ โมหะ โลภะ เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นแก่เรา สติจะมาทันที เนื่องจากสติ สมาธิ ปัญญา อยู่ที่นั่นแล้ว โทสะ โมหะ โลภะ จึงไม่มี ถ้าบุคคลใดไม่เจริญสติ ไม่ได้ทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้น<WBR> บุคคลนั้นจะไม่มีมัน ทั้งๆที่มันมีอยู่ที่นั่นแล<WBR>้ว

เพียงแต่เคลื่อนไหวทีละครั้<WBR>งและรู้ เมื่อเธอไม่รู้ปล่อยมันไป เมื่อรู้ปล่อยมันไป บางครั้งเธอรู้ บางครั้งเธอไม่รู้ มันเป็นเช่นนั้น แต่ให้รู้

การรู้สึกถึงความเคลื่อนไหว<WBR>ของร่างกาย คือการเจริญสติ

สมาธิคือการตั้งใจ

ใช้สติดูจิตใจ ไม่ว่าความคิดอะไรเกิดขึ้น เห็นมันทันที และเราจะรู้ถึงความหลอกลวง รู้ทันเวลา รู้การป้องกัน และรู้การแก้ไข รู้ถึงการเอาชนะความคิดปรุง<WBR>แต่ง ศีลจะเกิดขึ้นภายในจิตใจของ<WBR>เราเอง ไม่ใช่คนดอกที่รักษาศีล แต่ศีลต่างหากที่รักษาคน

ให้ลืมตาทำเคลื่อนไหวโดยวิธ<WBR>ีใดก็ให้รู้ มันเป็นการไหลไปตามธรรมชาติ<WBR>ของมัน ตาก็ไม่ต้องบังคับให้มันหลั<WBR>บ ให้มันกระพริบขึ้นลงได้ตามธ<WBR>รรมชาติ เหลือบซ้าย แลขวาก็ได้ มันจึงเป็นการปฏิบัติธรรมกั<WBR>บธรรมชาติ และมันก็รู้กับธรรมชาติจริง<WBR>ๆ

ถ้ารู้สึกในการเคลื่อนไหวได<WBR>้ ก็เป็นการปฏิบัติธรรม ซักเสื้อผ้า ล้างถ้วย ล้างชาม ถ้ารู้สึกที่มันเคลื่อนมันไ<WBR>หวในขณะนั้น ก็เป็นการปฏิบัติธรรมได้

พุทธศาสนาคือ มารู้สึกต่อการเคลื่อนการไห<WBR>วในสิ่งที่เรากำลังทำอยู่นั<WBR>่นแหละ คือมันรู้สึกในการเคลื่อนไห<WBR>วของกายและใจ เป็นญาณเข้ามารู้ รู้สึกที่เนื้อที่ตัวตื่นตั<WBR>ว มันจะเป็นใหญ่ในตัวของมันได<WBR>้เอง รู้สึกใจตื่นใจ มันจะเปลี่ยนแปลงเป็นใหญ่ใน<WBR>ใจของมันได้เอง เมื่อมันเปลี่ยนแปลง มันก็เหมือนกับเราหงายของที<WBR>่คว่ำขึ้นมา มันก็เห็นว่า มีอะไรอยู่ที่ตรงนั้น

คำว่าติดต่อกันเหมือนลูกโซ่<WBR>นั้น ไม่ใช่แต่ว่านั่งอยู่ในห้อง<WBR>กรรมฐานเพียงอย่างเดียว จะไปไหนมาไหน อาบน้ำ ซักเสื้อ ซักผ้า ก็ให้มีสติดูการเคลื่อนไหวข<WBR>องรูปกาย และมีสติดูจิตดูใจอยู่เสมอ นั่นแหละท่านเรียกว่า ปฏิบัติให้ติดต่อเหมือนลูกโ<WBR>ซ่

ทันทีที่ความคิดเกิดขึ้น ปัดมันทิ้งออกไปทันที และให้มาอยู่กับความรู้สึกต<WBR>ัว

ความคิดยิ่งเร็ว สติปัญญาก็ยิ่งเร็ว ความคิดยิ่งลึก สติปัญญาก็ยิ่งลึก ถ้าทุกวันสองอย่างนี้ยิ่งลึ<WBR>กเท่ากันแล้วกระทบกัน แตกโพละออกมาเลย เรียกว่า โพลงตัวออกมา ซึ่งสภาวะอันนี้มันมีอยู่แล<WBR>้วในคนทุกคน

วิธีแห่งการปฏิบัติ คือการรู้สึกตัวเท่าทันความ<WBR>คิด ร่างกายของเราทำงานไปตามหน้<WBR>าที่ แต่จิตของเราจะต้องดูความคิ<WBR>ด

การเห็นการรู้ความคิด เป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน การรู้คือการเข้าไปในการคิด<WBR>และความคิดก็คงดำเนินต่อไป เมื่อเราเห็นความคิด เราสามารถหลุดออกมาจากความค<WBR>ิดนั้นได

เมื่อเราเห็นความคิดในทุกขณ<WBR>ะ ไม่ว่ามันจะคิดเรื่องใดก็ตา<WBR>ม เราเอาชนะมันได้ทุกครั้งไป แล้วเราจะมาถึงจุดหนึ่ง ที่บางสิ่งภายในจะเกิดขึ้นอ<WBR>ย่างฉับพลัน

การรู้ความคิด จึงเป็นความรู้ของ อวิชชา สำหรับผู้มีปัญญา การรู้และการเห็น สามารถแยกออกจากกันได้ นั่นคือวิชชา ปัญญาและวิชชาจะแยกความคิดอ<WBR>อกจากกันได้ และนั่นคือที่สุดของทุกข์

ตัวนึกคิดนี่แหละคือสมุทัย มรรคคือการเอาสติมาดูความคิ<WBR>ด นี่คือข้อปฏิบัติ

การที่เราเห็นความคิดนี่เอง<WBR> เป็นต้นทางพระนิพพานแล้ว เมื่อมันคิดวูบขึ้นมา เราก็เห็นปั๊บ อันกระแสความคิดนี้มันไวนัก<WBR> ไวกว่าแสง ไวกว่าเสียง ไวกว่าไฟฟ้า ไวกว่าอะไรทั้งหมด เมื่อได้เห็นสมุฏฐานความเร็<WBR>ว ความไวของความคิดแล้ว เรียกว่า อรรถบัญญัติ

ให้เห็นความคิด อย่าไปห้ามความคิด และอย่าไปยึดถือ ให้ปล่อยมันไป นี่คือการเห็นความคิด คิดแล้วให้ตัดปุ๊บเลย เหมือนการวิดน้ำออกไปจากก้น<WBR>บ่อ ทำอย่างนี้นานๆเข้า สติจะเต็มและสมบูรณ์ คิดปุ๊บเห็นปั๊บ อันนี้แหละคือระดับความคิด ที่เรียกว่า ปัญญา ซึ่งเป็นเครื่องกำจัดกิเลสอ<WBR>ย่างละเอียด

ให้รู้จักสมุฏฐานของความคิด<WBR> เมื่อเรารู้จักสมุฏฐานของคว<WBR>ามคิดแล้ว เราจะได้ปฏิบัติจุดนี้เข้าไ<WBR>ป เมื่อเราปฏิบัติจุดนี้แล้ว มันจะไปตามทางของมันเอง เมื่อไปตามทางนั้นแปลว่าเห็<WBR>นถูกต้อง ก็ต้องถึงจุดหมายปลายทาง

ที่เราต้องการความสงบหรือพุ<WBR>ทธะ เราไม่ต้องไปทำอะไรให้มาก เพียงให้ดูต้นตอของชีวิตเมื<WBR>่อมันคิดมา อย่าเข้าไปในความคิด ให้ตัดความคิดออกให้ทัน

วิธีการยกมือขึ้น คว่ำมือลง เป็นวิธีเจริญสติ เป็นวิธีเจริญปัญญา เมื่อได้สัดได้ส่วนสมบูรณ์แ<WBR>ล้ว มันจะเป็นเองไม่ยกเว้นใครๆ อยู่ที่ไหนก็ทำได้ เด็กๆก็ทำได้ ผู้ใหญ่ก็ทำได้ นุ่งผ้าสีอะไรก็ทำได้ ถือศาสนาลัทธิอะไรก็ทำได้ เรียกว่า ของจริง

วิธีที่จะจัดการกับ ความโลภ ความโกรธ ความหลงนั้น เราไม่ต้องไปคิดหาว่า ความโกรธ ความโลภ ความหลง อยู่ที่ไหน เราเพียงกลับเข้ามาดูจิตดูใ<WBR>จของเรา ก็จะทำลายความโกรธ ความโลภ ความหลงได้เอง

ศีลคือความปกติ ศีลคือผลของจิตใจที่เป็นปกต<WBR>ิ นี้เป็นสิ่งเดียวกับสติ สมาธิ ปัญญา วิธีการปฏิบัติคือ การรู้สึกตัวเท่าทันความคิด<WBR> เมื่อความคิด ความทุกข์ หรือความสับสนเกิดขึ้น อย่าได้พยายามหยุดมัน แต่ให้สังเกตมัน

หนทางไปสู่ความสิ้นสุดของทุ<WBR>กข์นี้ เป็นหนทางที่ง่าย...
เหตุที่ยาก เพราะเราไม่รู้มันอย่างแท้จ<WBR>ริง
เราจึงมีแต่ความลังเล และสงสัย....


...หลวงพ่อเทียน....

 

สาธุครับ

"รู้ แต่อย่าไปรู้อะไร" หลวงพ่อเทียน จิตตสุโภ

 

ขอโทษนะครับ หมายถึงเราคิดเรื่องคนที่เราแอบชอบอยู่ พอเรานึกได้ว่านี้คือกิเลส

เราก็หยุดคิดเลยเหรอครับ
ช่วยอธิบายผมแบบละเอียดหน่อยได้มั้ยครับ

ขอบพระคุณครับ

 

"ให้เห็นความคิด อย่าไปห้ามความคิด และอย่าไปยึดถือให้ปล่อยมันไป นี่คือการเห็นความคิด คิดแล้วให้ตัดปุ๊บเลย เหมือนการวิดน้ำออกไปจากก้นบ่อ ทำอย่างนี้นานๆเข้า สติจะเต็มและสมบูรณ์ คิดปุ๊บเห็นปั๊บ อันนี้แหละคือระดับความคิด ที่เรียกว่า ปัญญา ซึ่งเป็นเครื่องกำจัดกิเลสอย่างละเอียด"

จัดการความคิดอย่างนี้ แต่ต้องมีเครื่องอยู่ให้ใจ นะครับ สำหรับหลวงพ่อเทียน
คือความรู้สึกตัว ความรู้สึกตัวหน้าตาเป็นอย่างไร ให้ลองยืนขึ้นแล้วแกว่งมือขึ้นลง
สัก ห้านาที สังเกตุความกระเพื่อมในร่่างกาย อันนั้้นคือความรู้สึกตัว เวลาเรายืน
เดิน เคลื่อนไหวร่างกาย ล้วนมีความรู้สึกอันนี้ครับ ถ้าเป็นสายพระป่า ก็มีพุทโธ
เป็นเครื่องอยู่ครับ อันไหนก็ได้ที่เราถูกจริต (ใจพักพิงได้ มีความสุขเล็กๆ)

การรู้สึกตัวซื่อ ๆ หลวงพ่อคำเขียน สุวณโณ
http://www.larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/006003.htm

 

หลวงพ่อสมบูรณ์ ฉัตตสุวณโณ สายหลวงพ่อเทียนครับ เพิ่มเติมเพื่อความชัดเจน ถูกต้อง ฟังจาก
ครูบาอาจารย์เลยครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=2GGPjcoRuxk]หลวงพ่อสมบูรณ์ ธรรมบรรยาย01 - YouTube[/ame]

 

จริงๆ สายหลวงพ่อเทียน จะมีกระบวนท่าในการฝึก 15หรือ16 กระบวนท่าในการฝึกที่เปนการเคลื่อนไหวมือ เอาสติกับจิตตามดูการเคลื่อนไหวของมือเพื่อเกิดความรุ้ทางจิตขึ้นมา
อาศัยความรุ้สึกตัวตลอดเป็นหลัก กายเคลื่อนไหว-รุ้สึก กายหยุดเคลื่อนไหว-ก็รู้สึก เช่นนี้เป็นต้น แล้วให้เกิดการต่อเนื่อง จะให้เหนความเปลี่ยนแปลงของจิตตามมาด้วย