จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขอบคุณมากค่ะ พี่เพ็ญ และคุณดัชนี ที่ชี้แนะ ปล่อยวางค่ะ

 

ขอสอบถามคุณภูค่ะ "พรหมลูกฟัก" คืออะไรเหรอคะ ขอบคุณค่ะ

 

อันนี้ำไม่รู้ว่าจะเข้าใจตรงตามที่พี่ภูหมายถึงหรือเปล่านะคะ รอท่านมาตอบอีกที
ส่วนตัวเข้าใจว่า
"แม้เกิดไปเป็นพรหมนั้นก็ยังไม่พ้นทุกข์
พรหมนั้นก็ยังจะปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าสู่นิพพาน"
แต่ในความหมายของพี่ภู (ที่น้องเข้าใจ) คือ
เราไม่ต้องปฏิบัติให้ได้พรหม แล้วค่อยเข้าสู่นิพพาน
(เปรียบเสมือนการเกิดเป็นพรหมรอฟักตัวเข้าินิพพาน)
เราสามารถปฏิบัติตนในตอนนี้ วันนี้ให้ถึงนิพพานได้โดยไม่ต้องเกิดเป็นเทวดา ไปจนถึงพรหม
(หรือเปล่าคะ?)

 

สิ่งของจำเป็นสำหรับ 3 ถึง 365 วัน เท่าที่นึกได้

- ถังแกลลอน สะอาดที่มีฝาเปิดปิดได้
- ชุดปฐมพยาบาลเบื้องต้น
น้ำยาล้างแผล ถ้ามียาปฏิชีวนะด้วยจะดีมาก รวมถึงวัคซีนป้องกันบาดทะยัก
ยาแก้แพ้ ยาแก้ปวดลดไข้ ยาแก้อักเสบ ยาลดกรด ผ้าอนามัยและผงชูรสไว้ห้ามเลือดได้
- อาหารกระป๋อง ข้าวสาร เกลือไอโอดีน น้ำตาล บะหมี่กึ่งสำเร็จรสไม่จัด
- บทความด้านการแพทย์และอนามัยต่างๆ เช่น การใช้ยาสมุนไพร การปฐมพยาบาลเบื้องต้น
แผนที่ทหาร เข็มทิศทหาร และ Mind Map
- วิทยุ AM/FM/SW หรือวิทยุแร่
- ไฟฉาย (มีแฟลช หรือมีแสงไฟค้นหาสีแดง) พร้อมแบตเตอรี่สำรอง หรือไฟฉายที่ไม่ใช้แบตฯ
- สารส้ม แกว่งด้วยสารส้ม ตั้งทิ้งไว้จนตกตะกอน ก็จะพร้อมนำมาต้มจนเดือดแล้ว 5 นาที
สำหรับใช้ หรือดื่มกินได้
- ไม้ขีดไฟ หรือไฟแช็ค และเศษไม้แห้ง
- กระดาษโน๊ตบุ๊ค และดินสอ
- ความต้องการทางการแพทย์ใด ๆ ที่คุณมี
เช่น อุปกรณ์ช่วยในการหายใจ, ยาตามใบสั่งแพทย์เป็นต้น
- น้ำบริสุทธิ์ อย่างน้อย 1 แกลลอนต่อคน ต่อวัน (สำหรับ ดื่ม และหุงต้มอาหาร
และอาจต้องใช้น้ำมากขึ้นสำหรับการอาบน้ำและซักผ้า)
- หน้ากากช่วยหายใจ ที่สามารถกันก๊าซพิษได้ พร้อมแผ่นกรองสำรอง
- กล่อง หรือถุงกันน้ำ ไว้ใส่สิ่งของต่างๆ
- กระดาษชำระ แปรงสีฟันพร้อมยาสีฟัน สบู่ ผงซักฟอก ครีมโลชันกันแดด UV60+
ผ้าเช็ดหน้า ผ้าขนหนูขนาดเล็ก ผ้าขาวบาง เชือกยาว ผ้าใบ หม้อสำหรับต้มน้ำได้
- เครื่องนุ่งหุ่ม
(เสื้อผ้า ชุดชั้นใน ผ้าเช็ดตัว ผ้าหุ่ม หมอน ผ้ายางปูนอน รองเท้าหุ้มส้น ถุงเท้า ถุงมือ
เต้นท์นอน หมวก ร่ม แว่นสายตา แว่นกันแดด)
- บัตรประจำตัว เอกสารสำคัญต่างๆ
- เงินธนาบัตร ทองคำ
- อาวุธ เช่น นกหวีด มีดคัทเตอร์ มีดพกแม็คไกเวอร์ มีดสั้น มีดสปาตาร์ ไม้พลองลูกเสือ
ปืนพร้อมกระสุน และเบ็ตตกปลา
- วิทยุสื่อสาร คลื่น VHF พร้อมเสาสไลด์ หากท้องฟ้ามีประจุไฟฟ้ามากให้ใช้เสาสั้นหุ้มยาง
- ยานพาหนะ พร้อมน้ำมันเชื้อเพลิงสำรอง (สุดท้ายอาจต้องเดินเท้าแทน)
- ใครนึกอะไรได้อีก ก็เพิ่มลงไป แล้วรีบพิมพ์เก็บไว้สัก 3-5 ชุดเก็บไว้ก่อน

 

​

จิตมารอบดึก
ขณะที่คนไทยส่วนใหญ่กำลังหลับไหล แต่ไม่ใหลหลง
แอบมาหยอดธรรมะให้แก่กัน และแผ่บุญกุศลที่กระผมได้กระทำมาดีแล้ว ทั้งอดีตและปัจจุบัน จงช่วยนำส่งให้ท่านทั้งหลายจงมีแต่ความสุขกาย สบายใจกันทุกรูป ทุกนาม และขอให้ผู้เจริิญในศีล ในธรรรม หรือที่กำลังทำจิตเกาะพระกันอยู่นี้
ขอให้ทุกๆท่านจงเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปกันด้วยเทอญ...

จิตเกาะพระนั้นจึงเปรียบได้ว่า อาศัยฌาน ญาณ หรือบุญบารมีของพระพุทธเจ้า
ที่จะไปต่อ ณ.ที่ที่แห่งหนึ่ง แต่จะไปได้ไวกว่าตามลำพังกำลังใจของตนเอง

เสมือนว่าเราเดินทางไปต่างประเทศ เรายังต้องอาศัยอากาศยาน หรือเครื่องบินนำพาพวกเราไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง นั่นเอง
แต่ถามว่าเดินไปถึงไหม๊? ตอบว่า ก็ถึงเหมือนกัน แต่จะถึงช้ากว่า หรืออาจจะไปไม่ถึง เพราะอายุขัยหมดก่อน หรือหมดก่อนอายุขัย

และหยุดถามกันก่อนว่า ผู้ที่ถามอยู่ ณ.ขณะนี้ หรือผู้ปฎิบัติอยู่ ณ.ขณะนี้ เคยกลับไปดูอายุอานามของตัวของท่านกันบ้างหรือว่าปีนี้ เดี๋ยวนี้อายุเท่าไหร่กันแล้ว
การที่แนะนำให้ทำจิตเกาะพระกันก็ด้วยเหตุผลนี้
แต่ปัจจุบันมิใช่จำกัดเพียงอายุขัย หรือขัยอายุให้สั้น แต่ยังมีปัจจัยอื่นที่ขัยอายุขอพวกเราให้สั้นลงไปอีกก็คือ ภัยพิบัติธรรมชาติ

แต่ถ้าพวกเราเริ่มปฎิบัติกันเสียตั้งแต่วันนี้ เดียวนี้ วินาทีนี้ หรือลมหายใจนี้ เป็นต้นไป
แต่ถ้ามีอะไรบางอย่างมาขัยอายุของท่านให้สั้นลง (ตาย) จิตที่พวกท่านกำลังปฎิบัติจิตเกาะพระกันอยู่นี้
แต่ถ้าดวงจิตไปไม่ถึงจุดหมายปลาย คือพระนิพพาน แต่ก็อาจจะตกหล่นอยู่แถวสวรรค์ชั้นต่างๆ หรือพรหมชั้นต่างๆก็ได้
แต่ก็ยังดีกว่าไปตกหล่นอยู่ในนรก หรืออบายภูมิกันเป็นไหนๆ มิใช่หรือ???

 

นิยามคำว่า " นิพพาน "​

นิพพานคือการไม่มีกิเลสตัณหาที่จะร้อยรัดพัดกระพือให้กระวนกระวายใจ อันเป็นจุดหมายสูงสุดของพระพุทธศาสนา

นิพพานคือการหลุดพ้นจากอวิชชา ตัณหา ซึ่งแสดงออกในรูปของโลภะ โทสะ และโมหะ มิได้หมายความว่าเป็นการหลุดพ้นของอัตตาหรือตัวตนในโลกนี้ ไปสู่สภาวะของนิพพานเช่นเดียวกับคำสอนอุปนิษัท แต่หมายถึงความดับสนิทแห่งความเร่าร้อนและเครื่องผูกพันร้อยรัดทั้งปวง ซึ่งเรียกว่าเป็นความทุกข์


เมื่อนิพพานพ้นไปจากบัญญัติในทางโลก
การอธิบายถึงนิพพานจึงเป็นเพียงการเปรียบเทียบ เช่น เปรียบเทียบกับความว่างเปล่า หรือไฟที่ดับไป เป็นต้น ในวิสุทธิมรรคกล่าวว่า "เพราะพระนิพพานเป็นคำสุขุมนัก...เป็นธรรมที่ต้องเห็นด้วยอริยจักษุ เป็นธรรมอันบุคคลผู้เพียบพร้อมด้วยมรรค (เท่านั้น) จะพึงถึงได้" นิพพานจึงมิใช่เรื่องของการเข้าใจ แต่อยู่ที่การเข้าถึง อันเป็นผลจากการปฏิบัติธรรมของตนเอง

ในปฏิสัมภิทามรรค มีอธิบายว่า นิพฺพานธมฺโม อตฺตสฺเสว อภาวโต อตฺตสุญฺโญ "ธรรมคือนิพพาน ว่างจากอัตตา เพราะไม่มีอัตตา" (ขุ.ป.อ.2/287)

ในวิสุทธิมรรค พระพุทธโฆสะพยายามอธิบายให้เห็นถึงความไม่มีตัวตนของผู้ได้ชื่อว่าบรรลุนิพพาน ซึ่งเท่ากับว่าไม่มีอัตตา และนิพพานก็มิใช่สิ่งที่จะต้องมีอัตตาถึงจะมีอยู่ได้ ดังที่พระพุทธโฆสะกล่าวว่า "นิพพานมีอยู่ แต่ไม่มีผู้เข้าถึงนิพพาน มรรคามีอยู่ แต่ปราศจากผู้ดำเนินไป" (วิสุทฺธิ.3/101) ข้อความนี้แสดงให้เห็นว่า ไม่มีตัวตนบุคคลใด ๆ ที่ปฏิบัติตามมรรค 8 แล้วบรรลุนิพพาน เมื่อปราศจาก "ตัวตน" ของผู้เข้าถึงนิพพาน นิพพานก็ย่อมไม่ใช่อัตตาไปด้วย

นิพพานก็อยู่ใน อริยสัจจ์ 4 ด้วย คือเป็นจุดหมายของพระพุทธศาสนา ได้แก่ อริยสัจจ์ข้อ 3 ที่เรียกว่า "นิโรธ" คำว่านิโรธนี้เป็น ไวพจน์ คือใช้แทนกันได้กับ "นิพพาน" พระไตรปิฎกเล่ม 31 ระบุว่าอริยสัจจ์ 4 ทั้งหมดซึ่งรวมทั้งนิโรธ คือนิพพาน ด้วยนั้น เป็นอนัตตา ดังนี้ อนตฺตฏฺเฐน จตฺตาริ สจฺจานิ เอกปฏิเวธานิ . . . นิโรธสฺส นิโรธฏฺโฐ อนตฺตฏฺโฐ. (ขุ.ปฏิ. 31/546/450) แปลว่า: "สัจจะทั้ง 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) มีการตรัสรู้ด้วยกันเป็นอันเดียว (คือด้วยมรรค ญาณเดียวกัน) โดยความหมายว่าเป็นอนัตตา . . . นิโรธมีความหมายว่าดับ (ทุกข์) ก็มีความหมายว่า เป็นอนัตตา " อรรถกถาอธิบายว่า อนตฺตฏฺเฐนาติ จตุนฺนมฺปิ สจฺจานํ อตฺตวิรหิตตฺตา อนตฺตฏฺเฐน. (ปฏิสํ.อ.2/229)

"นิพพานอันว่างจากตน" "นิพพานเป็นอนัตตา"

เปรียบนิพพานว่าเหมือนกับไฟที่ดับแล้ว ไม่สามารถบอกได้ว่าไฟที่ดับไปนั้นหายไปไหนหรืออยู่ในสภาพใด

นิพพานเป็นธรรมที่พ้นไปจากโลก การปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่าง

 

​

เริ่มที่สติกันก่อนนะ
ก่อนที่สติกำหนดจิตไปจุติ ณ.ภพภูมิที่ๆท่านต้องการจะไป
ณ.ขณะนี้ผมจะขอเตือนพวกท่านทั้งหลายว่า ร่างกายที่ท่านเคยคิดว่าเป็นของตนนั้นน่ะ ใช่! ถูกต้อง! ไม่เถียง!
แต่ร่างกายของเรานี้มันไม่เที่ยง คือมันจักต้องตายไปแน่นอน ไม่ช้าก็เร็ว ขึ้นอยู่ที่ปัจจัยอื่นๆ

แต่ที่กำลังจะบอกให้รู้ตัวกันตอนนี้ก็คือ ที่แท้จิต ดวงจิต วิญญาณต่างหาก ที่เป็นตัวจริง เสียงจริงของท่าน
แต่ทำไมท่านจึงไม่สนใจจิตกัน
แต่กลับไปสนใจเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องจิต ดวงจิต(จิตที่ยังมีร่าง) วิญญาณ(จิตที่ไร้ร่าง หรือผี) เช่น ร่างกาย รักตัวกลัวตาย ถามว่าร่างกายของท่านมันเที่ยงไหม๊? มันจักต้องไม่ตายกันใช่ไหม๊? แล้วที่หนีๆกันอยู่ทุกวันนี้นึกว่ารอดหรอ
ที่แท้ร่างกายก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติเพียงเล็กๆเท่านั้นเอง

ที่มาเตือนมิใช่อะไรหรอก ไม่อยากให้หลงกัน คือยังมีชีวิตก็ยังหลงกันขนาดนี้ แต่ถ้าตายไปแล้ว อวัยวะทุกส่วนถูกเผาทิ้งหมด
สรุปแล้ว ถ้าท่านไม่ฝึกจิตกันให้ดีนะ ถ้าตายไปแล้วตาท่านก็ไม่มี หูท่านก็ไม่มี แล้วท่านจะเอาอะไรมาเห็น มาได้ยินกัน มืดมิดดับสนิท
ท่านเคยอ่านข่าวเร็วๆนี้กันใช่ไหม๊? ที่วิญญาณไปเข้าฝันเพื่อน บอกว่าให้นำเรากลับบ้านหน่อย ถามว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน (บ้านยังมีชีวิตอยู่ ยังมีลมหายใจอยู่ อยู่ที่โคราช แต่เมื่อตายไปแล้วก็ยังจะกลับไปโคราชกันอีก ดูสิตายไปแล้วก็ยังหลงกันอยู่) แต่อยากจะบอกกับพวกเราเวลานี้ว่า เมื่อตายไปอย่าได้เป็นห่วง เพราะที่เรามาเกิดกันนั้น ก็แค่ภพนึง ชาตินึงกันเท่านเอง
แต่ถ้าชาติเราก็ไปเกิดใหม่ก็ได้พ่อแม่ แฟนและลูกๆใหม่แล้ว และท่านจะไปห่วงกันทำไมกับกายเรา พ่อแม่เรา พี่น้องเรา แฟนเรา ลูกๆเรากันชาตินี้ เป็นต้น

แต่ถ้าเรามาฝึกจิตเกาะพระกันตอนนี้ ตอนที่ยังมีลมหายใจกันอยู่นั้น
นี่กายยังไม่ทันตายเลย อานิสงส์แรกก็มีแต่ปิติสุขเป็นเบื้องหน้ากันแล้ว
แต่ถ้าถึงเวลาตายกันจริงๆ เราก็มีที่ไปกันแล้ว
แต่ถ้าปฎิบัติกันยังไปไม่ถึงรพะนิพพานกัน เกิดกายตายก่อน จิตก็อาจจะไปจุติบนสวรรค์ พรหมก็ยังดี ดีกว่าไปนรก หรืออบายภูมิกันนะ

ท่านจงจำ 31ภูมิกันให้แม่นๆนะ
วันนี้ยังทัน วันนี้ยังมีลมหายใจกันอยู่ยังทัน แต่เมื่อไหร่นกหวีดชีวิตดังขึ้น
นั่นหมายถึงลมหายใจสุดท้ายของท่านมาถึงแล้ว

ขอให้ชาตินี้ฯ
ขอให้ทุกๆท่านจงเป็นผู้กำหนดของการจุติดวงจิตของท่านเองด้วยเทอญ
อย่าให้ต้องตกไปตามกฎแห่งกรรมกันเลย

 

เดี๋ยวจะกลับมาเฉลยคำว่า พรหมลูกฟัก???
แป๊บเดียว....ขอทำงานก่อน
เดี๋ยวครูเพ็ญ...จะด่าเอา

 

กราบท่านภู ๙๙ครั้งค่ะ catt1ท่านช่วยได้จริงๆ จิตหายกังวลไปมาก ถึงจะคิดไปว่า กรรมใครกรรมมัน แต่ก็มีความสงสารอยู่ ทางIllinois,USA อยู่ห่างจากCaliforniaมาก และหน้าหนาวก็มีหิมะแค่๒วัน ดีสําหรับ สวค่ะ บาีงทีก็กังวลเพราะต้นไม้ไม่กระดิกเลย ตอนนี้กําลังพยายามจับภาพพระอยู่ค่ะ ขอบพระคุณท่านทั้งหลายที่โพสสอนและเป็นกําลังใจและช่วยแบ่งเบาภาระจากท่านภูค่ะ

 

สวัสดีครับ
จะไปคิดอะไรมาก คนเป็นทุกข์ก็เพราะคิดนี่เยอะนะ
เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าผู้ใดนำจิตตนเองออกมาจากตรงนั้นได้
หรือนำจิตไปเรียนรู้เรื่องจิตตัวเดียว
แต่ถ้าทุกคนเข้าจิตนเองก็เหมือนมีใครสักคนนึงที่เข้าใจเรานะ

คิดไปรมากวางให้มากๆ ติดเสียว่า ชาตินึงที่เราเกิดมานี้ หรือชาตินี้
เหมือนจิตเรากำลังหยุดพัก แป๊บเดียวเดี๋ยวจิตก็ต้องเดินทางไปต่อ
ไปไหน
ไปข้างบน 31 ภูมิ(ที่ผมโชว์ข้างบนโน้น) หรือจะหนีออกจาก 31ภพภูมิกันละก้อไม่ยากนะ
เพียงเราฝึกให้มีสติก่อน แล้วตามหาดวงจิตของตนเองทีหลัง
จิตเกาะพระนี่ไวสุด เจอตดวงจิตของตนไวสุด
แค่นำสติตามดู ตามรู้(อาการ อารมณ์)ของจิตตนเท่านั้น
เหมือนเรานำจิตไปเรียนรู้ และทำให้จิตเข้าใจ แล้วจิตจะเป็นผู้ปล่อยวางเองทั้งหมด
แล้วเราก็จะสบายใจกันเมื่อนั้น

โทษทีนะครับ ผมเผลอก็ชอบพูดแต่เรื่องธรรมะ....ฮ่าๆ
เพราะจิตมีแต่ธรรมะ มีแต่บุญกุศลเท่านั้น
พยายามให้จิตเกาะอยู่กันแต่แบบนี้นะ
หรือนำจิตเกาะแต่พระ เกาะแต่พระนิพพานก็ดีนะ สบายใจดี
ผมยังมองไม่เห็นทุกข์ตนเองเลย

 

โมทนาสาธุค่ะ จิตท่านตื่นแล้วมั้ยล่ะ เอ๊า..ลุย

 

ขอบคุณมากเลยกับคำแนะนำ ว่าจะปรึกษาครูเพ็ญจะไปจัดเตรียมไว้ที่วัดดอยเปา เอาให้เป็นจุดศูนย์กลาง ไม่แน่ใครที่เคยปรามาสครูเพ็ญอาจจะหลงเข้าไปใช้บริการก้อได้ยามเกิดภัยพิบัติจริงๆ แต่ไม่ว่ากันนะครูเพ็ญ เราเกิดมาเพื่อกิจของท่านพ่อ ทำเพื่อทุกคนนะ

 

นี่เลย ไม่เสียแรงรักนะพี่เรา อยากได้แบบเนี๊ยก้อมาเลย ยังกะอ่านใจ ดชน ได้นะนี่ เพราะคิดว่ายังมีอีกหลายท่านที่ต้องเข้าใจ และไปติดกับการให้ทานเป็นส่วนใหญ่ ก้อจะไปถึงแค่สวรรค์ชั้นต้นๆ แต่ถ้าได้ภาวนา เหมือนเช่น จิตเกาะพระก้อ ปลายยอด(นิพพาน)เลยเจ้าค๊าาา

 

เย๊ยยยยย ไหงลงที่ดัชล่ะ ครูใหญ่ เอ๊า...ไหนๆมาแล้วก้อไปแบบตรงๆเลยนะ คุณแสงจันทรขา....ให้คุณแสงจันทรวางกำลังใจว่า หากฉันจะยกจิตขึ้นโสดาบันจิต ฉันก้อจะขึ้นเดี๋ยวนี้เลย ลองดูเดี๋ยวครูเพ็ญท่านจะส่งแบบสอบถามไปอีกที (เอาให้เน้นๆแน่นๆในจิตนะคะว่า ฉันจะยกเลย)

 

สวัสดีครับคุณแสงจันทร
ไม่เป็นไรนะ ถ้าจิตไปรับรู้เรื่องราวอะไรมาก็ตาม ในนิมิตอาจจะเป็นจริง หรือไม่จริงก็ได้ แต่มิได้ห้ามจิตไปรับรู้นะ เพียงแต่เราจะต้องมีสติตามดู ตามรู้จิต
ด้วยใจเป็นกลางเท่านั้นนะ (อย่าลืม)

เพราะจิตที่นิ่งได้ที่ หรือจิตละเอียดนั้น จิตจะไปรับรู้เรื่องราวจากโลกทิพย์ เพราะจิตเรามีคลื่นใกล้เคียงกัน เพราะจิตเป็นพลังงานชนิดหนึ่ง
แต่ขออย่าได้นำจิตไปยึดเกาะเท่านั้นเอง ดูได้ เห็นได้ รู้ได้นะ มิได้ห้าม
เพราะไม่มีผู้ใดไปห้ามจิตอยากรู้ อยากเห็นได้ ถ้าจิตจะไปรู้ต้องปล่อยเขา เพียงแต่เราจะต้องมีสติไว้คอยควบคุมมิให้จิตตนเองเป็นอกุศลเท่านั้น

เหมือนคุณลูกยังเล็กกอยู่ คุณพ่อคุณแม่จะต้องคอยดูแล หรือหาคำตอบให้กับลูก เมื่อยามคุณลูกมีคำถาม หรือสงสัย และในเวลาเดียวกันเราก็ต้องคอยดูคุณลูกอยู่ห่างๆ เพียงมิให้น้องเขาได้รับปาดเจ็บล้มตายก็พอแล้ว

เพราะเรากำลังเรียนรู้เรื่องจิตของตนเอง เราจะต้องอาศัยความเข้าใจจิตตนเป็นหลักด้วย

 

ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระองค์นั้น​

จะพูดให้สั้นที่สุดนะ

พรหมลูกฟัก หรือ อสัญญสัตตาพรหม คือพรหมที่ไม่มีนามธรรม(จิต เจตสิกเกิดขึ้น) มีแต่รูป เป็นผู้ที่เบื่อหน่าย ไม่ปรารถนาต่อนามธรรม(สัญญาวิราคะ) เพราะเห็นโทษว่าความคิด ความวุ่นวายนี้เป็นทุกข์
ซึ่งเิกิดจากบุคคลที่อบรมสมถภาวนาจนได้ฌานสูง หรือฌาน8 และด้วยจิตทรงฌานสูงนี้ จะไม่รู้สึกว่าเป็นทุกข์กาย ทุกข์ใจ
เมื่อตายก็จะไปเกิดในพรหมชั้นที่ 11 ซึ่งมีอายุ 500 กัป
แต่ก็อยู่ด้วยกำลังของกุศลทีเ่ป็นฌาน เหมือนกับลูกศรที่ยิงออกไป หมดแรงเมื่อไหร่ก็ตกลงมา (จุติใหม่)

อสัญญสัตตาพรหม เป็นภูมิที่ไม่มีนาม จึงไม่สามารถจะฟังพระธรรม อบรมปัญญาได้ เพราะไม่มีการเกิดขึ้นของจิต
พระโพธิสัตว์ทั้งหลายท่านจะไม่ไปเกิดในภพภูมินี้กัน

ผู้ที่อยู่นอกพระพุทธศาสนาเท่านั้น ที่อบรมฌานที่เป็นสัญญาวิราคะ
ถึงความเป็นอสัญญสัตตาพรหม ซึ่งยังมีความเห็นผิด และเห็นโทษของนาม
เท่านั้น ยังไม่เห็นโทษของรูป จึงยังมีความติดข้องในรูปอยู่ ไม่สามารถพ้นไปจากวัฏฏสงสารกันได้

และหนทางในการอบรมปัญญา จึงเป็นการเข้าใจสภาพธรรมทีเ่ป็นทั้งนามธรรมและรูปธรรม ตามความเป็นจริง โดยไม่ใช่เป็นเพียงการเห็นโทษของนามธรรมที่ทำให้ทุกข์
แต่เข้าใจตัวจริงของสภาพธรรมที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมในขณะปัจจุบัน เช่น ตามองเห็น หูได้ยิน ใจคิดนึก เป็นต้น และขอให้เข้าใจตามความจริงว่าเป็นธรรม มิใช่เรา
และการเข้าใจเช่นนี้ย่อมสามารถละกิเลส และเป็นหนทางการอบรมปัญญาที่ถูกต้อง อันนำไปสู่่การไม่เกิด
โดยเริ่มจากการฟังเทศน์ฟังธรรม ศึกษาธรรมะ เจริญภาวนาให้เข้าใจในเรื่องของสภาพธรรม หรือรู้เห็นตามความเป็นจริง

ขออนุโมทนาที่่ทนอ่านจนจบ

ปล. โปรดปฎิบัติ(จิตเกาะพระ)นำความลังเล สงสัยของตนเองด้วยเถิด

เพิ่มเติบ
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑

 

โมทนา สาธุกับพี่ภูและทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ น้องก็เป็นอีกคนนึงที่การปฏิบัติยังไม่ไปไหนเลยค่ะ แต่อ่านจากคำแนะนำก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย บางวันลมหายใจก็หนักมาก แต่ส่วนใหญ่จะหนักไม่มีเวลาหลับตาภาวนา ก็ลืมตาภาวนาเอาบางทีก็รู็สึกอึดอัดมากเลย กับแค่ลมหายใจยังหายใจลำบากขนาดนี้เพราะน้องเคยหายใจแต่แบบสั้น ๆ มาตลอด สงสัยกรรมคงจะเยอะ แต่ปัจจุบันยังเหลือศีลข้อที่ต้องมุสาในหน้าที่การงานอยู่ ก็รู้สึกผิดค่ะ เมื่อวานคุยกับลูกค้า เค้าก็เล่าให้ฟังว่าเพื่อนเค้าเป็นคนชอบปฏิบัติธรรม วันนึงขี่จักรยานไปตลาด โดนรถใหญ่ขับอัดติดกับกำแพงบ้าน มีคนเข้าไปช่วยเค้าก็บอกกับคนที่ไปช่วยว่าไม่ไหวแล้ว พอพูดจบเค้าก็ภาวนาพุทโธ แล้วก็เสียชีวิตไปพร้อมกับคำภาวนาเลยค่ะ ก็เลยได้คิดค่ะ ว่าบททดสอบที่ตั้งใจปฏิบัติมาตลอด สำคัญตอนนี้นี่เอง
ขอคำแนะนำด้วยนะคะเรื่องลมหายใจ

 

สวัสดีค่ะ พี่ภู พี่เพ็ญ คุณดัชนีและทุกท่าน ความจริงที่พี่เพ็ญว่าก็ถูกนะค่ะ เพราะจิตเดิมของตนนั้นเศร้าหมอง แต่ไม่รู้สาเหตุ เพราะจำอดีตไม่ได้ รู้แต่ว่าถ้าจิตนิ่งเมื่อไหร่หรือพบกับใครที่มีญาณหรือแม้แต่วัตถุโบราณก็จะแสดงอาการร้องไห้ทุกครั้ง แต่ตอนนี้น้อยลงมากแล้ว โดยเฉพาะปกติจะเป็นคนขี้น้อยใจมากๆๆ ตอนนี้ปรับตัวดีขึ้นมาเยอะมากแล้ว ควบคุมตามอารมณ์ค่อนข้างทัน
ความจริงในชีวิตของตนเองได้พบเห็นสิ่งมหัศจรรย์มากมาย ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังรู้เฉพาะคนในบ้านเท่านั้น ตัวเองจึงต้องหมั่นถือศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ก่อนก็เกียจคร้าน พอมาเจอเรื่องราวต่างๆๆเลยต้องมาปฏิบัติ ก็ค่อยๆๆทำมาเรื่อยๆๆไม่รีบเร่ง หลวงพ่อเคยทักว่าให้ไปที่วัดเพื่อฝึกการนั่งสมาธิแบบที่ปลงจากสิ่งปฏิกูล ตอนนั้นรู้แต่นึกไม่ออก พอตอนนี้ไม่ต้องนึกก็มักจะเห็นภาพ เวลาที่ปวดไหล่ จะเห็นกระดูกหัวไหล่และแขน ปวดหลังก็จะเห็นกระดูกสันหลัง และเริ่มเห็นภาพอวัยวะที่อยู่ในร่างกายมนุษย์ เลือด ของเหลว ต่างๆๆ แต่ไม่คิดอะไรมาก ฝันชอบฝันทุกวัน บางเรื่องบอกเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ เช่นน้ำท่วมที่ผ่านมา มีคนทักว่าเป็นคนมีองค์ แต่ไม่ค่อยเชื่อ จนวันหนึ่งต้องเชื่อเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองอธิบายไม่ได้ รู้แต่ว่าสื่อได้กับเทพ สิ่งศักดิสิทธิ์ แต่ทุกวันนี้ท่านมาสัมผัสให้รู้ว่าท่านอยู่ แต่ไม่บอกเหตุการณ์ล่วงหน้าแล้ว คงจะให้ทราบเองจากการที่จิตเกาะพระนั่นเองค่ะ
ขอขอบพระคุณพี่ภู พี่เพ็ญ คุณดัชนีที่แนะนำ จะแกะความเศร้าใจนั้นออกไปจากจิตให้ได้ค่ะ

 

สวัสดีครับโมทนากับพี่ๆทุกคนด้วยนะครับพอดีตามอ่านมาหลายวันแล้วและกำลังฝึกจิตเกาะพระตามที่พี่ๆสอนอยู่ด้วยครับ บางครั้งก็ลืมและพอรู้ตัวก็พยายามทำใหม่อีกแต่ก็เห็นยังเห็นภาพไม่ค่อยจะชัดครับ พยายามทำทั้งที่อยู่บ้านและทำงานครับ เลยอยากขอคำแนะนำจากพี่ๆเกี่ยวกับวิธีการฝึกของผมบ้างครับ เพราะว่าถ้ามีพี่ๆแนะนำยังไงก็ดีกว่าที่ผมแอบทำไปคนเดียวครับ ต้องใช้คำว่าแอบเพราะตามอ่านและก็ทำตามโดยที่ไม่ได้แนะนำตัวครับ ลืมไปผมชื่อโจนะครับยังไงก็ฝากจิตนี้ด้วยอีกจิตนะครับ

 

ยินดีต้อนรับคุณโจจ๊า แหม...แอบซุ่ม มีความเพียรสูงทีเดียว อย่าเคร่งเครียดจนเกินไปนะจ๊ะ ทำอารมณ์ประมาณว่าคุณโจกำลังยืนอยู่บนชายหาด อากาศปลอดโปร่ง ลมเย็นสบายๆ คืออารมณ์สบายๆน่ะค่ะ บางครั้งการซุ่มทำคนเดียว กำลังใจเราก้อมีไม่พอขอแนะนำให้เข้าไปพบปะกับกลุ่มจิตบุญ ในกลุ่มมีเรื่องราวอีกเยอะแยะที่ไม่ได้นำมาลงในกระทู้ด้วยเพราะคนที่จะเข้ามาในกลุ่มนั้นถือว่าเอาจริงแน่มีความศรัทธาสูง มีการพูดคุยกันตลอดเวลา บางเรื่องจึงต้องจำกัดไว้แต่ในกลุ่ม ติดต่อครูเพ็ญเลยค่ะ เพื่อขอยกระดับจิตก่อน เข้าทางครูเพ็ญถือว่าได้เข้าสู่กลุ่มแล้วค่ะ และหากท่านใดสนใจจะเข้ามาสู่กลุ่มก้อขอต้อนรับนะคะขอให้มีความศรัทธาจริงจังเท่านั้นค่ะ เมลล์ครูเพ็ญค่ะ
natthapatpun@gmail.com
พี่ภู ครูเพ็ญและสมาชิกจิตบุญ มีอะไรจะแนะนำบ้างคะ