คิดยังไงกับการกินเนื้อวัว หรือไม่กินเนื้อวัว

   บาปอยู่ที่คนทำ   กรรมอยู่ที่คนกิน

  ทุกชีวิตเกิดมาย่อมรักชีวิตตัวเอง ด้วยกันทั้งสิ้น ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรจะเลี่ยง
 
  จะเป็นกุศล  เปรียบ ดังถ้าเราจะ ขอนิ้วท่านสักหนึ่งนึ้ว  เเล้วเราจะเเผ่เมตตาให้
 
  แล้วท่านจะยอมใหมครับ  วัว ก็เช่นกันครับ

    


  

 

สมัยนั้นตอนเป็นเด็ก อยู่ตจว. บ้านตาจะเลี้ยงวัว คือมีวัว มีควาย อยู่เต็มคอกล่ะ
คนตจว.จะมีนิยมเลี้ยงกัน ซึ่งมีกันเกือบทุกบ้าน

พวกพ่อค้าวัวพ่อค้าควาย จะมีรถมาหารับซื้อ
ในความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกเกลียดเข้าไส้เลย กับคนพวกนั้น
และไม่เคยที่จะไปมอง ได้ยินแต่เสียง พวกพ่อค้าที่กำลังจับต้อนวัวควายขึ้นรถ
เพราะเข้าใจว่าพวกนี้ต้องเอาไปฆ่า เป็นพวกคนใจร้าย ไม่อยากที่จะไปเสวนาด้วย

แล้วมีอีกคน พวกนี้พวกขี้เมา เข้าไปจับไก่ในเล้า ที่เค้าเลี้ยงไว้นั่นแหละ
เพื่อจะเอามาทำกับแก้มมั้ง แกจับรวบขาทั้งสอง เอาหัวไก่ฟาดกับกกเสา
หัวขาดกระเด็นไปเลย ในความรู้สึกในตอนนั้น โห้..! แม่งใจร้ายมาก
แล้วชอบไปหายิงนก จับนก มาขังกรงไว้ สุดท้ายในชีวิตแก ก็เลยถูกจับขังกรงบ้าง ซึ่งกว่าจะเป็นอิสระ

เรื่องอาหาร แล้วบางทีใครต้มเครื่องใน พวกไส้ปอดพังพืดตับ อะไรต่างๆนี่ จะไม่กินเลย ซดน้ำก็ไม่ซด
มีความรู้สึกว่า กินไปได้ยังไง กลิ่นต้มเครื่องใน เหม็นอย่างกะขี้ฟัน เรื่องมากสักหน่อย เลือกกิน

ผัดต่างๆ ยังต้องเขี่ยแยกออก เลือกกินแต่ผัก แต่ในบัดนี้มันเลือกไม่ได้ล่ะเนาะ

อีกสมัยนั้น พอในหมู่บ้าน หากบ้านไหนมีงานพิธีต่างๆ เช่น งานแต่ง งานบวช เป็นต้น
ก็จะต้องมีการฆ่าหมู ทุบวัว เพื่อประกอบเลี้ยงแก่แขก ผู้มาร่วมพิธีภายในงาน

ตอนนั้น ข้างบ้านๆมีงานพิธี เช้ามืดของวันนั้น ประมาณตี5 เสียงหมูนี่ร้องลั่นเลย
เข้าใจว่ามันกำลังโดนจับ และกำลังจะถูกฆ่า เพื่อนำไปประกอบอาหาร พวกลาบ ต่างๆ
นอนน้ำตาไหลไปเลย เพราะได้ยินเสียงแล้วสงสารมัน

ก็เลยตั้งใจไว้เลยว่า หากตนได้บวช จะต้องไม่มีพิธีรีตองอะไรพวกนี้ เพราะต้องพรากชีวิตสัตว์

พวกนี้ตอนใกล้จะตายนี่ทรมานมาก เช่น พวกตอนหมู ตอนวัว
คือทำหมัน ตอนกระโปกหรือไข่ มันนั่นแหละ
เห็นกับตา ตอนใกล้จะตาย แกทรมานมาก ก็ปวดบริเวณนั้นจนสิ้นใจ

แล้วอีกคนข้างบ้าน แกมีฝูงควายเยอะสมัยนั้น แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว
ควายได้ยินเสียงแก แอ๊ะ..! หน่อยเท่านั้น ควายถึงกับต้องสะดุ้งจับกลุ่ม ด้วยความกลัว
เพราะแกตีมันด้วยแอก เสียงตัง ตุ้มๆ อย่างกะเสียงกลองเพลที่วัด
จนควายร้อง โอกก..โอกก...มันคงจะบอกว่า ยอมแล้วๆ กระมัง

พอใกล้จะตาย คนนี้ แม่เล่าให้ฟังอีกว่า แกทรมานมาก ทุรนทุราย จนสิ้นใจขาดใจตาย

โชคดี ที่เกิดมาไม่ต้องไปประกอบอาชีวะแบบนั้น

แม่เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนเราเป็นเด็ก พอโตมาไม่เท่าไร จากที่แกเคยเลี้ยงหมู แกก็เลิกเลี้ยงเลย

หมูหมากาไก่ ก็ไม่เลี้ยง แต่มันชอบมาอยู่ มาเล่นด้วยในตอนนั้น
ยังจำได้ว่า ตอนเป็นเด็กนั้น ชอบจับมาเล่นด้วย จับไถนาซะ
คือเช่น พวกหมา แต่ก็รักมันด้วยสิ จนทุกวันนี้ก็ไม่เลี้ยง แต่หมาข้างบ้าน คือ บ้านยาย มันชอบมาหา

อีกอย่าง ศาลพระภูมิเจ้าที่ ที่บ้านก็ไม่มี จนกระทั่งบัดนี้
ไหนจะต้องนำมาเซ่นไหว้ บนบานศาลกล่าว
เช่น ต้องนำหัวหมู ไก่นึ่ง ไปเซ่นไปไหว้ พร้อมด้วยเหล้า บุหรี่ สิ้นเปลื้องเปล่าๆ

ก็เลยมีทิฏฐิอย่างนี้ล่ะ เกิดมาได้ประสบพบเห็นนำมาพิจารณาทุกข์ต่างๆ ทั้งภายนอก
ให้แปลกแยกอยู่ภายใน แต่เรื่องภายนอกนั่น ก็เรื่องของผู้อื่น
นั่นเพราะวิถีคนเรามันต่างกัน ก็เลยลงตัวกันได้ โดยไม่มีใจยินดีเข้าไปสอดแทรก หรือทั้งกาย
เพราะนั่นวิถีเขาวิถีเราดังกล่าว

เพราะพุทธศาสนา นี่สอนไว้ว่า
"มโนบุพพังคมา ธัมมา มโนเสฏฐา มโนมยา
ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นประธาน ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจ"

 

ชื่นหัวใจ ในคำตอบ ด้านบนมาก ครบถ้วนสมบูรณ์ ไม่ขอหยิบยกประโยคใดออกจากกัน ทุกคำ มีความหมายหมด

 

ถ้ามองสัตว์ต่างๆ เป็นเพื่อนร่วมโลก ที่มีจิตวิญญาณเหมือนอย่างคน คือ รู้ร้อน รู้หนาว รู้หิว รู้กลัว เกือบทุกอย่างคล้ายกัน ไม่เหมือนกันบางอย่าง แบบนี้ ถ้าเรากินสัตว์ได้ เราก็กินคนได้

ถ้ามองว่า แม้เราจะเป็นแค่คนกิน อยู่ปลายทาง ไม่ได้เข้าป่าล่าสัตว์มากินเอง ไม่ได้เป็นพ่อค้าแม่ค้า ที่ลงมือแล่เนื้อเถือหนังมาเอง แต่เราก็ได้ชื่อว่า สั่งฆ่าเขาอยู่ทางอ้อม เพราะถ้าไม่มีความต้องการของคนกิน รึผู้ซื้อ คนฆ่า ก็ไม่ต้องลงมือปลิดชีวิตสัตว์ เอามาขาย

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ทานเนื้อวัว-ควาย หรือแปลก ๆ เหตุผลไม่มีอะไรมาก ก็ไม่อยากกิน พอจะกินก็เหม็น หรือไม่ก็ปวดท้อง หลังจากนั้นไม่มีใครชวนไปกินอีกเลย จากนั้นก็ถือเป็นสัจจะ ไปเลย

 

*** หลุดพ้นทุกข์ ****

ไม่เบียดเบียน ไม่เรื่องมาก
กิน พอประทังสังขาร
อยู่ เพื่อตัดลดกิเลสนิสัย
ด้วย สัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ก็ตั้งแต่เข้าพรรษาปีที่แล้ว ได้ปวารณากับพระท่านว่า จะไม่กินเนื้อสัตว์ทุกชนิด ก็จนถึงวันนี้แหละ เพราะคำถามที่ตั้งกับตัวเองว่า

" แล้วฉันถือสิทธิ์อะไร ไปกินเลือดกินเนื้อเพื่อนร่วมโลก ฉันมีสิทธิ์อะไรไปกินเขา "

ก็เลยเลิกกินเพื่อนร่วมโลกนับตั้งแต่นั้น

ทุกวันนี้ ถึงไม่กินเพื่อนร่วมโลกชนิดไหนๆ เลย ก็ยังอยู่ได้ตามปกติ

 

ไม่กินนะดีแล้วนะ เพราะเนื้อวัว เนื้อควาย มันย่อยยากค่ะ

 

เมื่อก่อนชอบกินเนื้อมาก แต่ตัดสินใจเลิกกินเมื่อปีก่อน สาเหตุเพราะเราได้ทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือ เมื่อไถ่ชีวิตเขาแล้ว จะกินเขาได้อย่างไร

พระพุทธองค์ นอกจากจะทรงห้ามฆ่าสัตว์ไม่ว่าจะเป็นชีวิตใดก็ตามแล้ว ท่านยังทรงสอนให้แผ่เมตตา ให้อภัยแก่ทุกชีวิตที่เกิดมาร่วมแก่ ร่วมเจ็บ ร่วมตายด้วยกันนี้อีก

 

-------------------------

บ้านผมเป็นคนจีน นับถือเจ้าแม่อวนอิม แม้แต่นำเนื้อวัวเข้าบ้านก็ยังห้ามเลยเค้าก็คงจะมีทัศนะคติตามๆ กันไป


แต่เมื่อผมมีความคิดมากขึ้น เห็นอะไรมาก็มาก

"ความคิดที่ดี ต้องเป็นสากลให้มากที่สุด นั่นจะเป็นธรรมต่อทุกฝ่าย"

ทีนี้ก็มาดูคนอิสลาม ทำไมถึงกินเนื้อได้ แต่ไม่กินหมู
พระเจ้าที่เค้านับถือไม่ได้ห้ามบ้างหรือไร

เราก็มามองอีกมุม ว่าทำไมผู้นับถือเจ้าแม่ไม่กินเนื้อแต่กลับกินหมู

ความเป็นจริง เทพทุกองค์ มีพระเมตตา ไม่เบียดเบียน
ละสิ่งหนึ่งมาเบียนสิ่งหนึ่ง ไม่มีเทพองค์ใดเป็นเช่นนั้นได้

ทุกชีวิตแม้มีคุณหรือไม่ เป็นเพราะกรรมลิขิต

ไม่มีใครอยากมาเป็นหมูหรือปลา เพื่อมาเป็นอาหาร ที่ไม่มีคุณดั่งเช่นวัว ควาย
ถ้าเลือกได้ไม่ต้องถูกฆ่า ก็อยากเกิดมาเป็นวัวเป็นควาย เพื่อที่คนนับถือเจ้าแม่จะได้ไม่ต้องมากิน (สุดท้ายก็เลี่ยงไม่ได้เมื่อมาเจอกับคนมุสลิม)

สรุปไปเลยว่า หากเราเลี่ยงได้ไม่เรื่องมากกับคนข้างๆ ก็ควรงดเนื้อทั้งหลาย
มีแป้งและผักมากมาย ให้เราได้ปรุงอาหาร
หากเลี่ยงไม่ได้เกิดมีสังสรรค์และงานรับเชิญในที่ ที่เราต้องไป
ก็ต้องกินไปโดยไม่ต้องคิดอะไรให้มากเรื่อง

 

ส่วนใหญ่จะบริโภคเพื่อสนองความอยากของตนเอง ไม่ได้บริโภคเพื่อความอยู่รอด
ลองเอาใจเขามาใส่ใจเรา
อาหารอื่นมีถมไป เลี่ยงได้ควรเลี่ยง

สัตว์ทุกชนิด ก็จิตวิญญาณมนุษย์เรานี้แหละไปเกิด...ไม่ถึงคิวเราบ้างก็แล้วไป

เพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้ เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย

หากพิจารณาก่อนบริโภคได้ดังนี้ ไม่ว่าสัตว์ชนิดใด เราก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้บริโภคด้วยความไม่ประมาท

กิเลสเป็นเหตุให้เกิดภพ...อย่าไปเพิ่มเชื้อให้มัน ภพชาติก็จะสั้นลง

เจ หรือไม่ เจ มันแล้วแต่อุบายของท่านผู้มีปัญญา

ไม่เบียดเบียนกันด้วยเจตนา นั้นแล ประเสริฐ

 

ไม่ว่าสัตว์เล็กหรือใหญ่ ถ้ารู้เห็นการฆ่านั้น หรือถ้าเขาบอกว่าฆ่ามาเพื่อให้เราทานโดยเฉพาะก็จะไม่ทานค่ะ
ปกติไม่ค่อยเลือกอาหาร จะทานเท่าที่มีให้ทาน

 

จากหัวข้อกระทู้
กินหรือไม่กิน ดีกว่า?
สำหรับผมคิดว่านานาจิตตัง บางคนชอบ ไม่ชอบ บางคนกินแล้วดีต่อสุขภาพ บางคนกินแล้วสุขภาพแย่ ....
จึงขอพูดเรื่องศีลละกัน
ข้อปาณา บอกว่าห้ามเจตนาฆ่าสัตว์ ห้ามใช้ให้คนอื่นฆ่า ห้ามยินดีในการฆ่าของผู้อื่น ยิ่งถ้ายึดมั่นในศีลข้อนี้ก็จะทำให้เรามีเมตตาต่อผู้อื่น เสียสละเพื่อผู้อื่น
ซึ่งไม่เกี่ยวกับว่ากินเนื้อหรือไม่แต่ประการใด สามารถซื้อเนื้อตามตลาด(สัตว์ที่ตายแล้ว)มากินได้ไม่บาป (ต่างกับร้านซีฟู้ดบางร้านที่ให้เลือกปูเลือกกุ้งขณะยังมีชีวิตว่าจะกินตัวไหน แบบนั้นคือใช้ให้คนอื่นฆ่า)

เนื้อที่พระพุทธเจ้าห้ามพระฉันมี 10 อย่าง และห้ามฉันของดิบ

ส่วนผู้ที่บอกว่าห้ามกินเนื้อวัวน่าจะมาจากเจ้าแม่กวนอิมเพราะพ่อท่านไปเกิดเป็นวัว(จริงๆน่าจะห้ามฆ่านะเพราะบางคนก็ฆ่าเพื่อการอื่นนอกเหนือไปจากการกิน)

พระเทวทัตก็บอกว่าให้กินเจห้ามกินเนื้อ แต่กลับหลอกใช้พระเจ้าอชาติศัตรูไปฆ่าพ่อตัวเอง
ดังนั้น ผู้ที่กินเจ ไม่ได้แปลว่าดีกว่าผู้ที่กินเนื้อ แต่ผู้ที่ทำลายชีวิตผู้อื่นนั่นคือคนเลว
ไม่ใช่ไม่กินวัวเพราะวัวน่าสงสาร แต่กลับบ้านไปตบยุงตายเพราะมันมาดูดเลือดฉัน
ดังนั้น เราชาวพุทธก็ควรละเว้นในสิ่งที่ท่านห้าม ไม่ต้องไปแต่งเติมข้อห้ามของท่าน

แต่บางเรื่องอย่างเช่น เหล้า พระพุทธเจ้าห้ามเพียงแค่การดื่มสุรา แต่จากที่เคยรู้จักพวกที่ขายสุราให้คนอื่นดื่มล้วนแต่ได้รับผลกรรมไปด้วย แม้พระพุทธเจ้าไม่กำหนดเป็นศีลห้ามขาย แต่ก็ทรงตรัสห้ามเรื่องอาชีพ 5 อย่างคือ
1. ค้าอาวุธ
2. ค้ายาพิษ
3. ค้าสุรา
4. ค้ามนุษย์
5. ค้าสัตว์มีชีวิต
จึงไม่แปลกหากขายเหล้าแล้วได้รับผลกรรมตามมา แต่เรื่องกินเนื้อท่านไม่ห้าม พระอรหันต์ท่านก็ฉันเนื้อ และผู้ที่กินเนื้อก็บรรลุธรรมได้ไม่ต่างกับผู้ที่ไม่กิน

เมื่อรู้แล้วจะยังกินหรือไม่กินเป็นเรื่องของแต่ละคน อย่างที่บอก นานาจิตตัง ใครจะกินไม่กินก็แล้วแต่ แต่อย่ามาบิดเบือนศีลเท่านั้น

ถ้าถามว่ากินเนื้อคือการฆ่าทางอ้อม เป็นการสนับสนุนให้คนทำอาชีพนี้หรือไม่
ความเห็นผมคิดว่า ไม่เกี่ยวกัน ชาวพุทธเราต่อให้กินเนื้อแต่ก็ใช่จะชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ส่วนศาสนาอื่นเค้าก็ยังฆ่ากันตามปกติ ต่อให้วันนี้เรามากินเจกันอย่างช่วงเทศกาลกินเจ ก็ยังมีเนื้อขายตามปกติ ยังไงก็ไม่อาจทำให้ทุกคนมาถือศีล 5 ได้เพียงเพราะหันมากินเจหรอก ไม่เช่นนั้นก็จะต้องออกกฎหมายแบบประเทศอิสลามว่าห้ามดื่มเหล้า ห้ามฆ่าสัตว์ เหมือนกฎหมายห้ามลักทรัพย์ ห้ามข่มขืน จะทำได้มั้ยล่ะ แต่ผมว่ามันเป็นเรื่องในอุดมคติเกินไปที่จะทำให้ทุกคนมีศีล 5 บริสุทธิ์ ในเมื่อไม่ใช่ยุคพระศรีอาริย์ก็ยอมรับความเป็นจริงตามที่มันเป็นเถิด

ต่อให้คุณกินเจตลอดชีวิต ไม่ฆ่าสัตว์เลยสักตัว อย่างมากก็ทำได้ 60-80 ปี พอเกิดชาติหน้าก็ไม่รู้คุณจะได้มากินเจ มารักษาศีลรึเปล่า บางทีอาจเกิดเป็นนายพรานไปล่าสัตว์ซะด้วยซ้ำ ดังนั้นถ้าอยากจะช่วยสัตว์โลก ไม่อยากให้ใครมาตายเพราะเราก็จงตั้งหน้าตั้งตาภาวนาให้เป็นพระอริยะโสดาบันขึ้นไป จะได้ลดการเวียนว่ายตายเกิด ไม่ต้องสร้างเวรสร้างกรรมกับใครต่อไป นั่นต่างหากที่เรียกว่าผู้ประเสริฐบริสุทธิ์ที่แท้จริง

 

โดยส่วนตัวก็เป็นคนไม่กินเนื้อมานานแล้ว
นานซะจนจำไม่ได้
ที่ไม่กินเนื้อเพราะสงสารเค้า

ตั้งแต่นั้นมา..เวลาได้กลิ่นเนื้อ
จะเหม็นมาก...อยากอ้วก

เวลาเห็นคนอื่นกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อ
เคี้ยวเนื้อหยับๆอย่างอร่อย
นี่ก็แทบอ้วกเหมือนกัน

กำลังหันมากินผักให้มากขึ้น
พยายามลดเนื้อสัตว์ หมู ไก่ ลงทีละน้อยๆ

 

จะเนื้อ หมู เนื้อวัว เนื้อเป็ด เนื้อไก่ ฯ ทานไปเถอะอย่าเรื่องมาก จะเนื้อสัตว์อะไรก็เหอะถ้ามันทานได้ ล้วนเป็นแหล่งโปรตีนที่ร่างกายต้องการ โปรตีนเมื่อกินเข้าไปแล้ว จะถูกระบบทางเดินอาหารย่อยจนกลายเป็นกรดอะมิโนหลายชนิด

ซึ่งจะมีกรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกาย 8 ชนิดที่ในเนื้อสัตว์มีหมดเลย ได้แก่ ไอโซลิวซีน ลิวซีน ไลซีน เมไทโอนีน ฟีนิลอะลานีน ทรีโอนีน ทริปโตเฟน และวาลีน แต่เด็กต้องการกรดอะมิโนอีกสองชนิด คือ อาร์จีนีนและฮิสทิดีน

กรดอะมิโนเหล่านี้ร่างกายจะเอาไปสร้าง DNA โดยเอาไปเรียงต่อกันเหมือนร้อยไข่มุก จนเกิดเป็นโปรตีน และโครงสร้างร่างก่ายของเรากว่า 80%
หากโปรตีนที่จำเป็นไม่เพียงพอ การสร้างก็จะหยุดชะงัก แล้วไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทำไมผิวพรรณไม่สวย เล็บไม่งาม ภูมิต้านทานไม่ดี เป็นภูมิแพ้สารพัด ผมแดงไม่สมบูรณ์ ร่างกายแห้งเหี่ยว แก่ก่อนไว ซึมเศร้าถ้ามีอาการเหล่านนี้ลองย้อนไปสิว่าได้รับโปรตีนแต่ละวันเพียงพออ่ะเปล่า *** ค่าสารอาหารโปรตีนที่แนะนำให้บริโภคประจำวันสำหรับคนไทยอายุตั้งแต่ 6 ปีขึ้นไป (Thai Recommended Daily Intakes– Thai RDI) มีค่าเท่ากับ 50 กรัม โดยคิดจากความต้องการพลังงานวันละ 2,000 กิโลแคลอรี<SUP>3</SUP> **** ดังนั้นจะเนื้อวัว เนื้ออะไรก็ทานๆ ไปเถิดอย่าให้ขาด อย่าเรื่องมาก จะเนื้ออะไรลงท้องอย่างเพียงพอในแต่ละวัน สุดท้ายก็ได้ประโยชน์ทั้งนั้นแหล่ะครับ ไอ้ที่เหม็น เหมิน น่ะคิดไปเอง อุปทานไปเองอ่ะเปล่าก็ม่ายรู้ สมควรไปปรึกษาหมอโรคจิตมากกว่า

 

ไม่รู้เป็นรึเปล่า ไอ้ที่ว่าโรคจิต แต่ที่แน่ๆ เป็นโรคไม่ตามใจกิเลส เห็นเขากิน ก็อยากกิน แต่ไม่กิน

จะดัดกิเลสไม่ให้มันกำเริบ มันเป็นแค่กิเลส จะมาใหญ่กว่าได้ยังไง ทำไมจะชนะมันไม่ได้

ดัดมันมาได้เกือบๆ จะปีแล้ว ไม่กินทั้งนั้น เพื่อนร่วมโลก ทั้งหมู ไก่ วัว ควาย ปลา กุ้ง หอย ปู กับสารพัดชนิด



เห็ดนานาชนิด ไม่ว่า จะเป็นเห็ดนางฟ้า เห็ดเข็มทอง เห็ดฮังการี เห็ดฟาง เห็ดโคน ฯลฯ ล้วนมีสารอาหารที่จำเป็นเกือบทุกอย่างรวมกันอยู่

เช่น โปรตีน วิตามินเกลือแร่ และที่สำคัญคือเส้นใยหรือไฟเบอร์



นอกจากนั้น ยังมีไขมันต่ำและไม่มีคอเลสเตอรอล เกลือแร่ที่สำคัญที่พบในเห็ดคือ ซีลีเนียม ซึ่งอาจมีคุณสมบัติป้องกันมะเร็ง



และยังมีทองแดงซึ่งช่วยเพิ่มความแข็งแรงของคอลลาเจน และอิลาสตินในผิวได้ การรับประทานเห็ดทำให้รู้สึกอิ่มท้องโดยไม่ทำให้อ้วน

 

การกินเท่ากับ เป็นการสนับสนุนการฆ่าเขา
เขามีบุญคุณกับเรา เรายังฆ่าเขา เอาเนื้อมากินอีก
นี้น่ะเหรอมนุษย์ผู้ประเสริฐ
ผู้มีเมตตา เขาจะไม่เบียดเบียนเหรอก
สงสารเขาเถอะ 1มื้อ หมื่นชีวิต..

 

ไปไม่ไปหาก็ไม่ได้ว่าบ้าหรอกอย่าคิดมาก อุตส่าห์หวังดีให้ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน...แต่เนื้อเนี๊ยะกลิ่นมันแรงดีนะ...ผมก็กิน...กินแบบไม่เลือกมาก-กินไม่ลำบาก-และไม่เป็นภาระคนรอบข้างเวลาสังสรรค์ เวลาเพื่อนชวนไม่ต้องถามว่าไม่ทานอะไร เองกินได้ข้าก็กินได้ว่ะ...อ่ะแน่นอนถ้าซักวันผมรู้สึกเกิดเหม็นมาเมื่อไหร่(ไม่รวมเนื้อเน่านะ) ผมว่าผมคงไปหาหมอโรคจิตแล้วหล่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ต้องมีอะไรผิดปกติทางจิตหรือร่างกายเกิดขึ้นกับผมแน่ เผื่อมีอะไรผิดปกติในร่างกาย......ชอบไม่ชอบมันก็เป็นเรื่องส่วนตัวอ่ะนะ...ไม่หนักหัวใคร รวมทั้งหัวผมด้วย และขอบคุณที่ยังมีคนให้ความสนใจประโยคท้ายๆของผม -- โอ ช่างเรียกความสนใจกับ++คนไม่ปล่อยวาง+++ได้ดีทีเดียว

เนี๊ยะถ้าไม่ชอบขนาดนี้เผื่อภัยพิบัติฟ้ามืด ห่าพายุพัดไปปลิวไปตก เล้าวัว เล้าควาย แล้วไม่มีอย่างอื่นให้เลือกกินเลย คาดว่าคนกลุ่มนี้น่าจะเป็นกลุ่มแรกๆ ที่จะเป็นคนขาดโปรตีนแห้งตายไปก่อน ฮิฮิ

 

เอ้า- หายกัน ไม่ว่ากันเด้อ
ทางใครทางมัน
คนเราชอบไม่เหมือนกันนิ...โอเค
จบข่าว