จจิตมารลบหลู่พระรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ใด้ตั้งใจบาปมากใหมครับ

จิตมารลบหลู่พระรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ใด้ตั้งใจบาปมากใหมครับ อยู่ๆมันก็คิดขึ้นมาเองลบหลู่ต่างๆเวลาไหว้ก็ยิ่งลบหลู่ใหญ่เลย ทำใงดีครับ เเล้วบาปมากไหมครับ

 

ถามว่าบาปไหม ตอบว่าบาป
ถามว่าควรทำอย่างไร ตอบว่าอย่าปล่อยจิตให้ไหลตามน้ำ ควรหาสิ่งยึดเหนี่ยว
ถามว่าอะไรควรยึดเหนี่ยว ตอบว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ถามว่าอย่างไร ตอบว่า ศีล สมาธิ ปัญญา

ชนะสิ่งใด ไม่สู้ชนะใจตนเอง

 

เหมือนเคยอ่านเจอในหนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาหรือเล่มไหนไม่แน่ใจ ท่านให้ขอขมาพระรัตนตรัยค่ะ เวลาคิดไม่ดี ก็ขอขมาทุกครั้ง แล้วอาการนี้จะหายไปเอง
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต ฯ
(ถ้าหลายคนว่า.....ขะมะตุ โน ภันเต, ฯลฯ....
ขะมะตุ โน ภันเต , อุกาสะ ขะมามะ ภันเต ฯ )

หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุก ๆ
พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้
ก็ดี ด้วยทางกายหรือวาจาก็ดี และด้วยเจตนาหรือไม่มีเจตนาก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ขอองค์สมเด็จ-
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่
พระนิพพานด้วยเทอญ ฯ
จากหนังสือสวดมนต์แปล
วัดจันทาราม (วัดท่าซุง) อ.เมือง จ.อุทัยธานี

 

สาธุ..ถูกแล้วชอบแล้ว
อนุโมทนาจ๊ะ...

 

ชอบแล้วครับ

 

๕๒๔ จิตคิดอกุศลต่อพระรัตนตรัยโดยไม่ตั้งใจ

 

ฉบับที่ 529. วิธีรับมือความคิดแย่ๆในหัว‏ | BeCandlelight

 

ฉบับที่ 550. ทำยังไงดี คิดไม่ดีอยู่เรื่อย‏‏ | BeCandlelight

 

ไม่ได้เกี่ยวกับมารหรอกครับ ถ้าจิตแว๊วไปแบบนั้น ก็ให้ท่านตั้งสติใหม่นะครับ ว่าคิดอะไรอยู่ แล้วให้หยุดคิดเรื่องนั้นนะครับ
ถามว่าบาปไหม..?? ก็ไม่บาปหรอก เพราะไม่ได้ตั้งใจจะคิดไปแบบนั้นนะครับ

 

ผมเคยมีประสบการณ์แบบนี้เหมือนกันครับ ในเมื่อจิตมันปรามาสได้ เราก็กำหนดให้มันขอขมาซะครับ ปรามาสเมื่อไรขอขมาเมื่อนั้น

คิดปรามาสปุ๊บ ขอขมาปั๊บ
คิดปรามาสปุ๊บ ขอขมาปั๊บ
คิดปรามาสปุ๊บ ขอขมาปั๊บ ไม่ต้องให้มันปรุงแต่ีงต่อ
เอาจนมันขี้เกียจคิดเลย เชื่อเถอะ สุดท้ายมันก็จะยอมเราเองครับ เพราะเรายึดมั่นในพระรัตนตรัยซะอย่างนี่ครับ


โมทนาในกุศลกรรมครับ

 

หน้าที่ของจิตมาร ก็คือ การมาก่อกวนจิตใจของผู้ปฏิบัติธรรมไม่ให้ตั้งมั่นในสมาธิและความดี ก่อกวนจิตให้เกิดความสับสนวุ่นวายใจเป็นสำคัญ

ส่วนตัวผมแก้โดย

1. ขอขมากรรมและขออโหสิกรรมต่อพระพุทธองค์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงผู้หนึ่งผู้ใดที่เราล่วงเกินไปทั้ง กาย วาจา ใจ (แก้โดย การใช้ความน้อบน้อมและศรัทธาฝึกจิตใจตนเอง เมื่อฝึกจิตจนเคยชินและจิตรับรู้ถึงความน้อบน้อมความศรัทธานั้นอยู่เป็นนิจแล้ว จิตก็จะมีสติมีความยับยั้งชั่งใจและเกิดอาการต่อต้านไม่คล้อยตามจิตมารที่ดลใจนั้นเองอย่างเป็นธรรมชาติของจิต(หรือเรียกว่า "จิตแข็ง") จะเห็นได้ว่า การเจริญสตินั้นมีหลายวิธี ขึ้นอยู่กับแต่ละวิธีนั้นจะเหมาะกับวาระธรรมของจิตวาระใด หรือเราเรียกอีกอย่างว่า กุศโลบาย)

2. เตือนสติตนเองอยู่บ่อยๆ ไม่ให้คิดไหลไปตามความคิดอกุศลนั้นๆ ควรจะมีคำเตือนสติตนเอง เช่น "จิตอย่าขุ่นมัวกับความคิดอกุศลนั้น" หรือ "จิตอย่าขุ่นมัว" สั้นๆ เป็นอันรู้กันเฉพาะคุณเอง เพื่อง่ายต่อการฝึกจิต เป็นต้น วิธีนี้ถือว่าเป็นการฝึกเจริญจิตเช่นกัน เมื่อฝึกกระทำเช่นนี้อยู่เป็นนิจแล้ว จิตจะมีสติและแฝงด้วยกำลังแห่งสมาธิสามารถหยุดความคิดอกุศลนั้นๆ ได้

(การเจริญสติ = การเจริญสมาธิ)
(การเจริญสติอยู่เป็นนิจ = การเจริญฌานสมาธิอย่างอ่อน)

 

คนที่ปฏิบัติมาถึงจุดๆหนึ่งจะเป็นทุกๆคน (ทุกๆๆคนแม้แต่ครูบาอาจารย์ก็เป็น) ต้องใช้"สติ"อย่างมากๆ จึงจะหลุดออกไปได้ ถ้ามีอารมแบบนี้เกิดขึ้น เราต้องคิดแบบนี้ครับ..."ไม่จริงๆๆเราถือไตรสรณคมน์ เราไม่มีวันปรามาทพระรัตนตรัย คิดแบบนี้อาการมันจะค่อยๆหายไปเอง" เป็นเรื่องปกติของ"คน" ยิ่งรักมากยิ่งเคารพมากยิ่งเป็นห่วงมาก มักจะมีมารมณ์(ต่อต่าน) ซิ่งเป็นเรื่อง(ธรรมชาติ)ครับ

 

อนุโมทนบุญคะ

 

โมทนาสาธุค่ะ ใช้วิธีนี้เช่นเดียวกัน เมื่อก่อนก็งงว่าเราไม่ได้มีเจตนาที่จะปรามาสพระรัตนตรัย พอยิ่งกราบ ยิ่งนึกถึง ก็ยิ่งด่าพระ (ขอขมาเจ้าค่ะ) แต่ก็พยายามไม่ทำให้จิตหม่นหมอง พอมีสติรู้ปุ๊บว่า ปรามาสพระอยู่ ก็รีบขอขมาพระในใจ (จิต) ทันที, เกิดขึ้นอีกก็ขอขมาอีกไปเรื่อยๆ จนกว่าสติเราจะทัน และระงับได้ในขณะนั้น


ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่นะคะ แต่ขอให้ดู "เจตนา" เราเป็นสำคัญ ถ้าเราไม่มีเจตนาแล้ว เมื่อเรารู้ เราก็ขอขมาพระทันที แล้วก็วางลง ไม่ปรุงแต่งต่อ ไม่ทำให้จิตใจตัวเองหม่นหมอง คือ มีอะไรเกิดขึ้นก็รู้ แล้วทำความเข้าใจสิ่งนั้น และดูเจตนาเป็นสำคัญ เมื่อเข้าใจแล้วว่าเหตุเกิดจากอะไร (ส่วนใหญ่เพราะสติเราไม่ดี ตามจิตไม่ทัน เลยงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น) ก็วางลง (ถ้าเกิดขึ้นมาอีกก็ทำแบบที่ว่าอีก จนเพลียกันไปข้างนึง ฮ่าๆ)

 

ไม่แปลกที่มนุษย์ผู้ยังไม่กิเลศอยู่กล่าวคือยังเป็นผู้มีธุลีมากย่อมมีข้อสงสัยมี สิ่งที่ไม่เชื่อ มีสิ่งกล่าวร้าย กล่าวโทษ แก่พ่อแม่ ครูอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ รวมทั้งสิ่งศํกดิ์สิทธิ์อื่นๆด้วย สิ่งแรกที่ทำคือตั้งสติแล้วขอขมาต่อสิ่งนั้นแล้วต่อไปก็ระัดระวังมากขึ้นตั้งสติให้มั่นอย่าให้ความใจลอย ความฟุ่งซ่านเข้ามาได้อีก

 

เป็นเรื่องธรรมดา่ครับ เพราะว่าคนเรามันยึดติดกับความยินดีทางโลกมานับภพนับชาติไม่ถ้วน แต่ศาสนาพุทธสอนให้ละวางความยินดีเหล่านั้น ธรรมที่สวนทางกับโลกเมื่อทุกคนแรกเริ่มได้รับรู้ก็จะต่อต้านคำสอนที่ขัดกับความต้องการของตน จนเมื่อปัญญาบารมีเพิ่มขึ้น กิเลสเบาบางลงจึงยอมรับ ทุกคนจึงมีกรรมที่ต่อต้านพระรัตนตรัยติดตัวมาไม่มากก็น้อย พอได้โอกาสมันจึงสำแดงให้ปรากฎ เป็นด่านที่ต้องผ่านอย่างหนึ่ง เอาชนะให้ได้นะครับ สาธุ

 

ดิฉันก็เป็นเหมือนกันค่ะ อยู่ ๆ ก็มีความคิดลบหลู่ดูหมิ่นพระหรือสิ่งศักดิ์ส่ิงในทางหยาบคายทำให้เราเครียด บางทีก็อาเจียนเพราะเครียดกลัวบาป จึงเร่ิมปฏิบัติธรรมพอมีสมาธิจากการปฏิบัติธรรมความคิดเหล่านั้นก็ไม่ปรากฏหรือปรากฎขึ้น แต่ใจของเรานิ่งพอ ใจไม่เครียดปล่อยความคิดนั้นผ่านไป เฉย ๆ ได้ไม่ทุกข์ร้อนกับความคิดนั้น แต่พอเราไม่ได้ปฏิบัติธรรมไม่มีสมาธิ แล้วมีความคิดนั้นเกิดขึ้นมาอีกทำให้เรากับมาเครียดเหมือนเดิมเราก็ไปหาข้อมูลในเว็บเผื่อมีใครเป็นแบบเราบ้าง พอดูในเว็บ (มีเยอะมากไม่ใช่เราคนเดียว)อมยิ้ม23
ตอนหลังมาเราได้เจอเฟสบุ๊คของการแสดงธรรมของ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต ซึ่งปัจจุบันท่านจะแสดงธรรมถ่ายทอดสดผ่านทางเฟสบุ๊ค , youtube เวลา 14.00 - 16.00 น. โดยใช้ชื่อเพจ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต ถ้าท่านใดมีคำถามหรือข้อสงสัยเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมสามารถสอบถามท่านได้ ท่านเมตตามากค่ะ ทุกวันนี้ดิฉันได้มีโอกาสฟังธรรมมะจากพระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต แล้วก็เริ่มพยายามที่ปฏิบัติธรรม มากขึ้น ดิฉันจึงอยากให้ท่านใดก็ตามที่มีความทุกข์ทางความคิดแบบดิฉันลองนำไปปฏิบัติดูค่ะ คำถามที่เราถามพระอาจารย์ในตอนนั้นคือ เวลาเจอพระ หรือ สิ่งศักดิ์ จะมีความคิดลบหลู่ แบบหยาบคายในทางไม่ดีขึ้นมาเอง โดยที่เราไม่ได้ตั้งใจคิด รู้สึกกลัวบาป ทำให้ไม่กล้าไปทำบุญ ไม่อยากให้ความคิดนี้เกิดขึ้นเลย ค่ะ บ้างทีอยากจะไปวัดก็ไม่กล้าไปควรทำอย่างไรดีค่ะ

พระอาจารย์ท่านเมตตาตอบคำถาม : เพราะใจเรามันใฝ่ต่ำใจเรามันชอบทำบาป พอมันคิดถึงพระคิดถึงเรื่องที่ดีมันก็จะไม่ชอบ งั้นวิธีหนึ่งก็อย่าไปคิดมันเวลามันคิดก็หยุดมันใช้พุทโธหยุดมัน ใช้สติหยุดมัน แล้วความคิดนั้นก็จะค่อย ๆ ๆ หายไปเอง หรือขั้นที่สองก็คิดด้วยเหตุด้วยผลว่าพระท่านไม่ดีตรงไหนทำไมต้องไปลบหลู่ท่าน ท่านเป็นคนที่ไม่เบียดเบียนใครไม่สร้างความทุกข์สร้างความเดือนร้อนให้กับใคร ท่านมีแต่ความเมตตา มีแต่ความกรุณา มุทิตา อุเบกขา ท่านให้ความสุขแก่ผู้อื่น ท่านไม่มีโทษมีภัยกับใครทำไมจะไปลบหลู่ไปรังเกียจท่านทำไม คิดด้วยเหตุด้วยผลแล้วมันก็จะแก้ความคิดที่ไม่ดีได้ ถ้าคิดไม่ได้ก็หยุดคิดไปก่อนพอจะลบหลู่ก็พุทโธ ๆ ไปซะ เอ้าถ้าพุทโธไม่ชอบพุทโธก็ลบหลู่พุทโธ ก็ใช้นับ 1,2,3 ไปก็ได้ นับ 1,2,3,4,5,6,7,8, นับไปสักพันหนึ่ง เดี๋ยวมันก็ลืม มันก็จะได้ไม่ลบหลู่อีก