นิทาน เรื่อง "พญานาค"

สวัสดี สมาชิกทุกท่าน ค่ะ...

 

สวัสดีค่ะ..ชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน
..อ่านเรื่องของคุณนุ๊กแล้ว ระลึกถึงเพลงลาวครวญ ต้องขอขอบคุณ คุณนุ๊ก สำหรับการให้ข้อมูลนะคะ ...ครบถ้วนบริบูรณ์โดยแท้..ขอบคุณค่ะ ...ดาว*
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=CiBk9OX_4Bw"]เพลงลาวครวญ...ชินกร ไกรลาศ.wmv - YouTube[/ame]

พระลอรู้ทั้งรู้ ว่าไปแล้วจะต้องตาย ..แต่ก็ไป..ด้วยตัณหาราคะ(สำหรับผู้อ่านเรื่องราว)...แต่โดยเนื้อแท้แล้ว ..เป็น แรงกรรม นี่เอง.. ที่พระลอไม่อาจหลีกหนีได้..

 

คุงคู อ่านแล้วรู้สึกอะไรอีกหรือเปล่า
ไม่อยากรู้อะไรเพิ่มเติมอีกเหรอคะ
จะ้ได้จัดให้อีก ยินดีที่ได้รับใช้ค่ะ

**********
เย้...ท่านประธานมาแล้ว สวัสดีค่ะคุณคุรุวาโร
รออ่านนิทานค่ะ รออ่านหนอ...

 

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ...มันทำให้ได้คิด(ไม่ใช่คิดได้)..ว่า เมื่อมีเรื่องราวเกิดขึ้น คนที่มองนั้น เรื่องนั้น ยืนมองอยู่มุมไหน..
มองอยู่มุมเดียวกับใครในละคร(หรือชีวิตจริง..เพราะไม่ต่างจากละคร)
ก็ย่อมเห็นใจอีกฝ่าย และตำหนิ อีกฝ่าย
แต่เมื่อมองโดยรอบ..ครบถ้วน แล้ว..
มันเป็นเรื่องของกรรม ..ที่มีส่วนในการสร้างกรรมและรับกรรมร่วมกันเท่านั้นเอง..

ฟังท่านประธานเล่าเรื่องดีกว่า...เรียนเชิญค่ะ..

 

เราไม่ใช่คนโบราณ แต่ชอบละครชาตรี ทุกครั้งที่เห็นการร่ายรำด้วยเครื่องแต่งกายแบบนี้ จะต้องหยุดดูจนจบเรื่อง

ละครชาตรี

ละครชาตรี นับเป็นละครที่มีมาแต่สมัยโบราณ และมีอายุเก่าแก่กว่าละครชนิดอื่นๆ มีลักษณะเป็นละครเร่คล้ายของอินเดียที่เรียกว่า "ยาตรี" หรือ "ยาตราซึ่งแปลว่าเดินทางท่องเที่ยว ละครยาตรานี้คือละครพื้นเมืองของชาวเบงคลีในประเทศอินเดีย ซึ่งเป็นละครเร่ นิยมเล่นเรื่อง "คีตโควินท์" เป็นเรื่องอวตารของพระวิษณุ ตัวละครมีเพียง ๓ ตัว คือ พระกฤษณะ นางราธะ และนางโคปี ละครยาตราเกิดขึ้นในอินเดียนานแล้ว ส่วนละครรำของไทยเพิ่งจะเริ่มเล่นในสมัยตอนต้นกรุงศรีอยุธยา จึงอาจเป็นได้ที่ละครไทยอาจได้แบบอย่างจากละครอินเดีย เนื่องจากศิลปวัฒนธรรมของอินเดียแพร่หลายมายังประเทศต่างๆในแหลมอินโดจีน เช่น พม่า มาเลเซีย เขมร และไทย จึงทำให้ประเทศเหล่านี้มีบางสิ่งบางอย่างคล้ายกันอยู่มาก

ในสมัยโบราณละครชาตรีเป็นที่นิยมแพร่หลายทางภาคใต้ของไทย เรื่องที่แสดงคงจะนิยมเรื่องพระสุธนนางมโนห์รา จึงเรียกการแสดงประเภทนี้ว่า "โนห์ราชาตรี" เพราะชาวใต้ชอบพูดตัดพยางค์หน้า สันนิษฐานว่าละครชาตรีได้แพร่หลายเข้ามายังกรุงรัตนโกสินทร์ ๓ ครั้ง คือ

ใน พ.ศ. ๒๓๑๒ เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรีเสด็จยกทัพไปปราบเจ้านครศรีธรรมราช และพาขึ้นมากรุงธนบุรีพร้อมด้วยพวกละคร
ใน พ.ศ. ๒๓๒๓ ในวานฉลองพระแก้วมรกต ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ละครของนครศรีธรรมราชขึ้นมาแสดงประชันกับละครหลวงผู้หญิงของหลวง
ใน พ.ศ. ๒๓๗๕ สมัยรัชกาลที่ ๓ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ บุนนาค) สมัยที่ยังเป็นเจ้าพระยาพระคลัง ได้ลงไปปราบ และระงับเหตุการณ์ร้ายทางหัวเมืองภาคใต้ พวกชาวใต้จึงอพยพติดตามขึ้นมาด้วย รวมทั้งพวกที่มีความสามารถในการแสดงละครชาตรี

นอกจากนี้ยังมีผู้สันนิษฐานว่า ต้นกำเนิดละครชาตรีมาจากกรุงศรีอยุธยาก่อน เดิมนั้นพระเทพสิงขร บุตรของนางศรีคงคา ได้หัดละครที่กรุงศรีอยุธยา ขุนสัทธาเป็นตัวละครของพระเทพสิงขร ได้นำแบบแผนละครลงไปหัดขึ้นในเมืองนครศรีธรรมราชเป็นปฐม จึงได้เล่นละครสืบต่อกันมา โดยมากในเวลานี้เราเข้าใจว่า "โนห์รา" เป็นแบบแผนการละครของชาวปักษ์ใต้ แต่ความจริงโนห์ราเป็นแบบแผนของกรุงศรีอยุธยาแท้ๆ เป็นแต่เสียงร้องเพี้ยนไปอย่างเสียงคนปักษ์ใต้เท่านั้น ในสมัยต่อมา การละครของกรุงศรีอยุธยาได้ก้าวหน้าเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ทางปักษ์ใต้คงแสดงตามแบบเดิมอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้ ดังนั้นถ้าเราใคร่จะดูละครเป็นแบบกรุงศรีอยุธยาในสมัยต้นๆอย่างแท้จริงก็ต้องดูโนห์รา

ในสมัยรัชกาลที่ ๖ ได้มีผู้คิดนำเอาละครชาตรีกับละครนอกมาผสมกัน เรียกว่า "ละครชาตรีเข้าเครื่อง" หรือ "ละครชาตรีเครื่องใหญ่" การแสดงแบบนี้บางทีก็มีฉากแบบละครนอก แต่บางครั้งก็ไม่มีฉากอย่างละครชาตรี ดนตรีที่ใช้ประกอบก็ใช้แบบผสม คือใช้เครื่องดนตรีของละครชาตรีผสมวงปี่พาทย์ของละครนอก การแสดงเริ่มด้วยการรำซัดชาตรี แล้วลงโรง จับเรื่องด้วย "เพลงวา" แบบละครนอก ส่วนเพลง และวิธีการแสดงก็ใช้ทั้งละครชาตรี และละครนอกปนกัน การแสดงแบบนี้ยังเป็นที่นิยมมาถึงปัจจุบัน และนิยมมาแสดงเป็นละครแก้บนตามสถานที่ต่างๆ

 

อ่านแล้วเศร้ากับเรื่องราวของทั้งสามพระองค์

เรื่องราวของกษัตริย์หนุ่มรูปงาม (ย่อ)

พระลอ เป็นกษัตริย์รูปงาม ผู้ครองนครแมนสรวง สืบเนื่องต่อจากท้าวแมนสรวงพระราชบิดา เป็นกษัตริย์หนุ่มรูปงามที่มีกิตติศัพท์เลื่องลือไปทั่วทิศ

ข่าวความงามของพระลอได้ร่ำระลือไปถึงนครสรอง อันเป็นเมืองที่ท้าวพิชัยวิษณุกรครองอยู่ และมี ราชธิดาที่มีโฉมสะคราญอยู่สองพระนาง คือ พระเพื่อน กับ พระแพง ความงามของพระลอที่ล่ำลือกันนั้น ได้ยินไปถึงหูพระเพื่อนพระแพง ทำให้เกิด ความสนใจ ใคร่จะได้ยลโฉมของพระลอจนเห็นเป็นที่ผิดสังเกตุของพี่เลี้ยง คือ นางรื่น กับ นางโรย

เพื่อให้เจ้านายทั้งสองของตน คลายความว้าวุ่นลง สองพี่เลี้ยงจึงรับอาสาจะติดตาม เจ้านายไปพบพระลอให้จงได้ นางรื่นและนางโรยจึงได้ส่งคนจากเมืองสรองเข้าไปขับซอใน นครแมนสรวงซึ่งเป็นเมืองของพระลอ และได้พรรณนาถึงความงามของพระเพื่อน พระแพง เจ้านายของตน

ขณะเดียวกันก็ได้ไปหาปู่เจ้าสมิงพราย เพื่อช่วยให้ทำเสน่ห์ให้พระลอหลงไหล อำนาจเสน่ห์ของปู่เจ้าสมิงพรายขลังนัก ดังนั้น เมื่อต้องมนต์เสน่ห์ก็ทำให้พระลออยากจะได้ ยลโฉมพระเพื่อน พระแพง เกิดความคลั่งไคล้ไม่เป็นอันเสวยพระกระยาหารใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อพฤติการณ์ของพระลอเปลี่ยนไปดังนี้ จึงทำให้พระราชชนนีสงสัยว่าจะมีผีเข้าสิงสู่ ครั้นหา หมอผีมาทำพิธีขับไล่ก็ไม่เป็นผล ด้วยความหลงใหลใคร่จะได้ยลโฉมพระเพื่อน พระแพงผู้เลอโฉม พระลอจึงออก อุบายทูลลาพระราชชนนีออกประพาสป่าโดยอ้างว่าเพื่อจะเป็นการผ่อนคลายความโศกาอาดูรลงได้บ้าง แต่ทว่าจุดหมายที่แท้จริงของพระลอนั้น ก็เพื่อจะหาโอกาสไปพบกับพระเพื่อน พระแพง ต่างหาก

จากนั้นพระลอก็ได้ออกเดินทางมุ่งไปสู่เมืองสรอง พร้อมด้วยบ่าวสนิท 2 คน คือ นายแก้ว กับ นายขวัญ พร้อมด้วยไพร่พลอีกจำนวนหนึ่งบุกป่าฝ่าดงขึ้นเขาลงห้วยจนกระทั่ง ลุถึงแม่น้ำสายหนึ่ง มีชื่อว่า แม่น้ำกาหลง ที่แม่น้ำกาหลงนี้ พระลอได้ตั้งสัตย์อธิษฐานเสี่ยงน้ำเพื่อตรวจดูดวงชะตาของพระองค์ พอสิ้นคำอธิษฐานในบันดล สายน้ำในแม่น้ำกาหลง ก็พลันเกิดเป็นสีแดงประหนึ่งสีเลือด ไหลวนเวียนผิดปกติ อันแสดงให้ประจักษ์ว่าในภายภาคหน้า จะเกิดเหตุร้ายแก่พระองค์ อย่างแน่แท้ กระนั้น ก็ตามก็หาทำให้พระลอเกิดหวาดหวั่นย่อท้อพระทัยแต่อย่างใดไม่ กล่าวถึงฝ่ายพระเพื่อน พระแพง สองนางผู้เลอโฉม เฝ้าแต่รอคอยข่าวการเดินทาง มาสู่เมืองสรองของพระลอด้วยความกระวนกระวายใจ เกรงว่ามนต์เสน่ห์ของปู่เจ้าสมิงพราย จะคลายความขลังลง จึงได้ให้ปู่เจ้าสมิงพรายเนรมิตรไก่งามขึ้นตัวหนึ่งที่มีเสียงขันไพเราะจับใจ ไปหลอกล่อพระลอให้เกิดความหลงใหลในไก่งามตัวนั้น เพื่อพระลอจะได้ติดตามไก่เนรมิตมา ยังเมืองสรอง

เหตุการณ์ก็เป็นไปดังใจหมาย พระลอก็ได้ติดตามไก่เนรมิตไปจนถึงอุทยานของ พระเพื่อน พระแพง ณ ที่นั้นเอง พระองค์ก็ได้พบกับพระเพื่อน พระแพง ซึ่งกำลังทรงสำราญ อยู่ในอุทยาน ทางฝ่ายบ่าวของพระลอ 2 คน คือ นายแก้ว กับ นายขวัญ ก็ได้พบกับนางรื่นกับ นางโรย และในที่สุดทั้งหมดก็มีความสนิทสนมเสน่หาผูกสมัครรักใคร่กันทางด้านพระเจ้าย่า ซึ่งเป็นพระราชชนนีของท้าวพิชัยฯ และเป็นย่าของพระเพื่อน พระแพง เมื่อทราบเรื่องราวก็ทรงแค้นเคืองยิ่งนัก ด้วยความอาฆาตในเรื่องราว เป็นมาแต่หนหลัง เพราะขณะที่สองนคร คือ นครแมนสรวงกับนครสรองเกิดทำสงครามกันเช่นนั้น พระราชบิดาของพระลอ คือ ท้าวแมนสรองได้ฆ่าพระราชสวามีของพระเจ้าย่า ด้วยความอาฆาตแค้น

พระเจ้าย่าจึงได้แอบอ้างคำสั่งท้าวพระพิชัยวิษณุกร พระราชบิดาของพระเพื่อนพระแพงดังกล่าว จึงสั่งให้ทหารลอบบุกเข้าไปในเขตพระราชฐาน เพื่อพิฆาตพระลอ นายแก้ว นายขวัญ และนางรื่น นางโรย ได้รู้เรื่องเสียก่อน จึงออกต้านทานช่วยเหลือเจ้านาย จนกระทั่งถึงแก่ความตาย

ฝ่ายพระลอและพระเพื่อนพระแพงก็ได้ออกทำการต่อสู้ ขณะที่พระลอกำลังทำการสู้รบนั้น ทหารก็ระดมยิงด้วยธนูราวกับห่าฝน และด้วย ความจงรักภักดีต่อพระลอ พระเพื่อนพระแพงเกรงว่าคนรักของตนจะมาเสียชีวิตด้วยลูกธนู นางจึงถลาเอาตัวเอง ออกรับลูกธนู ทั้งสามพระองค์จึงต้องถูกยิงด้วยลูกธนูสิ้นพระชนม์อยู่ตรงนั้นเอง

 

>> ไม่มีรถด่วนเหรอ ชอบอ่ะ กรอบๆ เค็มๆ มันๆ ยึ๋ยยย
>>ละครชาตรี ของแท้ต้องมีสรพงษ์ เป็นผู้นำแสดง ใช่มั๊ยครับ

 

ท่านประธานหายไปแระ..
ถ้าปล่อยให้เราคุยกับคุณนุ๊ก...เราทั้งสองก็จะพาสมาชิก ย้อนอดีตเป็นแน่แท้...
เราก็ยังอินอยู่กับเพลงลาวครวญนะ...เลยเปิดฟังบ้าง ร้องบ้าง(พอใช้ได้)...

...บทสรุปของเรื่องนี้ มีอยู่คำเดียว คือ อภัย เป็นการให้อภัยจากผู้ที่ถูกกระทำ
และเป็นการสำนึกผิดแล้วขออภัยจากผู้กระทำ
เมื่อนั้นห่วงหรือบ่วงที่มีอยู่..จะถูกตัดขาดจากกันทันที..

ไหนๆ ก็ ไหน ๆ แล้ว..ฟังเพลงเต็มๆ จากครูเพลงไทยในสมัยก่อนละกัน...ดาว*
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=C6lbK3XDUrE]ลาวครวญ- ครูเหนี่ยว ดุริยพันธุ์ - YouTube[/ame]

 

สวัสดี ยามเที่ยง เมื่อคืน ฝันว่า รดน้ำต้นไม้อยู่หลังบ้าน ปกติหลังบ้านจะมีต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่ ซึ่งไม่งามเท่าไหร่นัก แต่เมื่อคืนกลับฝันว่าต้นไม้ต้นนั้น งาม ใบดก กิ่งโน้มไปอีกทางหนึ่งเลย สงสัยคงจะเป็นฝันดี @__@
ฝันเยอะแต่จำได้เป็นท่อนท่อน เลยเล่าแค่นี้อ่านะ

 

ขอขอบคุณภาพจาก http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/787/17787/images/00299_8.jpg

 

สวัสดีค่ะ น้องsaekue20 ฝันนี้ แสดงว่าการที่คิดไว้และลงมือทำแล้ว จะสำเร็จค่ะ

 

สวัสดีจ้ะ..น้อง ก็ขอให้เจริญเติบโตงอกงาม ยิ่งๆขึ้นไปนะจ๊ะ...พี่ดาว*

 

เมื่อคืนผมก็ฝันครับ ตื่นขึ้นมาจำได้กระหยิ่มใจว่าได้เรื่องมาเล่าแล้ว
แต่ที่ไหนได้มันหลับต่ออีก คราวนี้ตื่นมา 7 โมงเช้าแล้วทำนู่นทำนี่ นึกอีกทีลืมหมดเลยครับ

ความฝันของผมระยะหลังส่วนมากจะเกี่ยวกับพ่อซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว
คงเป็นเพราะคิดถึงท่านตลอด ยังไม่ได้ทำหน้าที่ตอบแทนของลูกที่ดีเลย
เสียใจมาก พ่อเป็นวีรบุษคนเดียวของผม ไม่มีใครทำได้แบบพ่อหาไม่มีแล้ว

แต่คิดอีกทีก็ได้บวชเรียนตอบแทนคุณท่านแล้วโดยส่วนหนึ่งครับ

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ...

วันนี้ได้อ่านเรื่องพระลอแล้ว นึกถึงเพลง ยอยศพระลอเลยเชียว

เมื่อคืนฝัน แต่จำไม่ได้ (อีกแล้ว) ....:'(

*********************************

เรื่องราวของพี่นุ๊ก น่าสนใจมากเลยค่ะ .... เอาหมอนมาหนุน รอฟังไปเรื่อยๆ อิอิ catt7

 

โชคดี..ที่ฝันถึงพ่อ ที่บอกว่าโชคดี คือมีโอกาสได้ติดต่อสื่อสารกัน..
การตอบแทนคุณท่าน..ก็มีทั้งตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ และไม่มีชีวิตแล้ว
ก็อนุโมทนาด้วยนะคะ..ที่น้อง(ดูอายุแล้ว)ได้ทำหน้าที่ลูกที่ดี ...พี่ดาว*