นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เอาแล้ว...ญาติข่อยเอง
ถ้ำนี้เนี่ย...เป็นถ้ำรวมญาติจริงๆ นะ
ยังมีอีกมั้ยเนี่ย ญาติของสมุนาเทวี
สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวเข้ามาเลยนะ
ท่านประธานคงจะเบื่อแย่แล้วเนี่ย มีแต่ญาติของสมุนาเทวี
อย่างนี้ คงต้องพึ่งพาความสามารถของน้องหวานใจ
เล่าเรื่องราวให้อ่านสักหน่อยแล้วนิ รออ่านหนอ

 

เอ้ย...ใจตัวเอง มาเที่ยวให้คนอื่นดูได้ไง
ดูเองจิ....ถึงเห็นก็ไม่บอกหรอก
ตอนนี้ใจคงจะ ตุ๊มๆ ต่อมๆ อยู่ก็ได้ อิอิ

 

สงกะสัย อีกแล้ว
ที่เค้าว่ากัน

มณีนาคราช เพชรนาคา เพชรนาคราช เนี๊ยะ
เสด็จมาทางอากาศ

บางทีเห็นเยอะนะ
แต่ที่คิดอยู่ บางที ลูกใหญ่มากๆ ใหญ่กว่าลูกกอฟ
และใหญ่กว่าอีกหลายขนาด
มาได้ไงนะ ตกมาจากไหน

ถ้าตกลงมาโดนหัว คงสลบ ( อย่าตกใส่หัวเราเป็นพอ 55 )

พูดถึงลูกแก้ว ดวงๆ
เคยฝันมี ลูกแก้ว ดวงๆ สว่างมาก วิ่งตามเรา
เราหนีๆ ลูกแก้วก็ตามๆ เราไปตลอด
เราหยุด ลูกแก้วก็หยุด
เราหนีเข้าไปในบ้าน แอบมองอยู่ด้านใน
ลูกแก้วก็จะลอยมารอ แถวรูๆ ที่เราแอบดู

ในฝันเหนื่อยมากๆ หนีไม่พ้น

555

 

ใจคนนะจ๊า...บ่แม่นกลองเพล..วัด..
ก็เห็นคุณนายบอกว่า เห็นใจตัวเองและใจคนอื่นด้วยนี่..ขอตัวช่วยก็ไม่ได้..

 

แหม..!! เสียดายจัง.. ถ้าน้องหวานใจ..จับลูกแก้วไว้ได้นะ.. คงมีเรื่องเล่าให้อ่านอีกแน่ ๆ

 

โอ้ว...มีลูกแ้ก้วประจำตัวด้วยนิ เราไม่เคยฝันเห็นลูกแก้วเลย
แต่เพราะว่าอยากรู้ ก็เลยอธิษฐานว่าหากเคยเกี่ยวข้องกับพญานาค
หรือเคยเกิดเป็นพญานาค ก็ขอให้ได้มาโดยง่าย และสีของลูกแ้ก้ว
ก็ขอให้ได้ตามบารมีที่เคยบำเพ็ญเพียรมา แล้วก็ได้จริงๆ
ด้วยการทำบุญ ได้สีม่วงกับสีฟ้าพิเศษ เพราะเปลี่ยนสีได้
บางวันก็เป็นสีฟ้า บางวันก็เป็นสีชมพู ได้มาจากพี่รั้ง สีเหลือง
แต่เอากลับไปไว้ที่บ้านแล้วค่ะ

ต่อมาก็ได้เหล็กไหลพญานาค พระธาตุนาคนฤมิต
จากพระที่วัดพระธาตุพนม ท่านส่งมาให้
กองอยู่ในห้องพระที่บ้านค่ะ ไม่ได้ยึดติดอะไร แต่ก็ได้มา

เิงินโบรา๊ณสมัยทวารวดี พระที่เป็นหลวงอาให้มา งงมากเลย
อยู่ดีๆ ท่านก็ฝากมาให้และเคยชวนไปบวชที่สำนักปฏิบัติธรรมของท่าน
อยู่ที่โคราช ท่านบอกว่าที่นั่นมีงูชุกชุมมาก ที่แรกเกือบไปแล้ว
พอได้ยินว่ามีงูชุกชุม ไม่ไปเลยค่ะ ท่านบวชตั้งแต่หนุ่มๆ แล้วไม่สึก

 

555 ใจของตัวเองบอกได้ แต่ใจของคนอื่นพูดไม่ได้
ไม่ใช่เรื่องสาธารณะ แต่เราเป็นดาราแล้วตอนนี้
เปิดเผยได้ ไม่เป็นไร แต่ไม่อยากเปิดเผย เดี๋ยวก็รู้หมดจิ
ว่ารักใคร ชอบใครในนี้ แอบรักอยู่หลายคนนิ
ไม่อยากกินแห้ววววว....

แต่ทุกวัน พอกลับออกไปมันก็เป็นใจปกติ นิ่งๆ ทุกวันแหละ
เรื่องอะไรเกิดขึ้นที่ไหน ก็เอากองไว้ที่นั่น ไม่ได้พกติดตัวไปด้วยอ่ะ

 

ถึง..น้องรวัสสรร จ้ะ..
พี่อ่านเรื่องของน้องแล้ว...ยากที่จะเรียบเรียงให้สั้น ง่าย กระทัดรัด เพื่อให้น้องวางใจ..ไว้กลางๆ
เล่าเรื่องพี่ละกัน..มีหลายชาติเกิดที่พัวพันกับพี่ในปัจจุบันนี้ ทั้งจากที่คนอื่นบอก
ทั้งจากที่คนอื่นเห็น ทั้งจากที่พี่ได้พบหรือปฏิบัติ...ไม่ว่าจะเป็น
เรื่องพญานาค เรื่องพระเจ้าตาก เรื่องหนุมาน เรื่องแม่ชี แล้วพี่ก็เชื่อว่า
คนเราตายแล้วเกิดจริง แบบนับไม่ถ้วนด้วยซ้ำ..
ถ้ามีคนบอกพี่อีกซัก ๒๐ - ๓๐ ชาติ ..พี่คงปวดหัวแย่
พี่ชื่นชมและเห็นด้วยนะ ที่น้องปฏิบัติธรรมกรรมฐานไปด้วย..อยากรู้ก็ไม่ผิด แต่อย่าทิ้งการปฏิบัติ
อยากรู้มาก..ก็ให้ปฏิบัติมากกว่า แล้วในภายภาคหน้าน้องจะรู้เรื่องที่อยากรู้ได้หรือไม่ ไม่สามารถตอบได้
แต่ที่ตอบได้แน่..คือ น้องได้สะสมบุญบารมีที่น้องได้ปฏิบัติธรรมไว้อย่างแน่นอน...ไม่สูญเปล่า
และไม่เสียทีที่เกิดมาพบพระพุทธศาสนา..นอกจากนั้น
น้องยังสามารถเผื่อแผ่บุญบารมีนี้ ให้ญาติพี่น้องบริวารว่านเครือทั้งในอดีต ปัจจุบัน
และอนาคต ได้อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย อีกด้วย...
อย่าทิ้งการปฏิบัติธรรมนะจ๊ะ...เป็นกำลังใจให้จ้ะ. พี่ดาว*

 

อะ...เอาเพลงไปร้องก่อนนะ

ดอกไม้ที่เห็น ว่ามันดูสวยเมื่อใส่แจกัน
ได้ถามมันไหม ว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ
แล้วสุดท้ายมาร้องไห้ บนแจกัน

 

ที่จริงไม่น่ารีบเนอะ..แล้วเอาไปซ่อนด้วย เพราะนักเรียนเก็บของได้ ต้องส่งครู !!!!! ...อยู่แล้ว ...อิอิ
พี่ไม่เคยฝันเห็นลูกแก้วนะ แต่ช่วงก่อนวันมาฆบูชาปีนี้ พี่มีความรู้สึกว่า..มณีนาคา
เป็นดวงแก้วประจำของพญานาค..หนึ่งต่อหนึ่ง เท่านั้น คล้ายๆ มีเพียงหนึ่งเดียว
แล้วพี่ก็รู้สึกว่าดวงแก้วของพี่สีเขียวออกขาวๆ นวล ๆ..
ไปเล่าให้คนที่เค้าบอกว่า ..เค้าสัมผัสพญานาคได้ ฟัง...เค้าขำกันกลิ้ง..
เค้าบอกว่า..แล้วไม่ยอมรับว่าตัวเองเคยเป็นพญานาค ความรู้สึกที่มีนี่ ชัดกว่าคนอื่นๆ ที่ว่าสัมผัสเสียอีก...เฮ้อ..!!! :'(

 

โอ้ย...เข้าทางคุงคูอีกแ้ย้ววว
ของนักเรียนก็จะเอา ไม่ค่อยโลภเลยนะคุงคู

 

วันนี้ขออนุญาต..นะคะ
ขอให้สบายกาย สบายใจ ทุกทุกคนค่ะ ...ดาว*

 

ฮั่นแน่...!!! แสดงว่านู๋นุ๊ก..เก็บของได้ ไม่เคยส่งครูเลยอ่ะ..จิ

 

นู๋เป็นเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่ค่ะ
พ่อแม่สอนไว้ไม่ให้เก็บของที่พบเห็นกลางทางเข้าบ้านเด็ดขาดค่ะ
นู๋ก็เลยไม่เคยเก็บของสิ่งใด ที่เห็นตามถนนหนทาง หรือแม่น้ำลำคลอง
มาไว้เป็นสมบัติส่วนตนเลยค่ะ เพราะว่าของดีคงไม่มีใครทิ้งนะคะ

 

อู้วว...ฝันยาวมากเลยนะคะ 3 ตอนแน่ะ
เผลอแป๊บเดียวสองทุ่มจะครึ่งแล้ว ไม่ได้เอ่เอ้กลางวันเลย
คงจะต้องขอตัวก่อนนะ วันนี้ยังไม่ได้เป็นแจ๋วเลยค่ะ
กลับเข้าห้องก็คงไปยืนมองเฉยๆ อีก

ราตรีสวัสดิ์นะคะ พรุ่งนี้วันจันทร์จะแวะมาทักทายแล้วกัน
นอนหลับฝันดีทุกท่านค่ะ บ้ายบาย(k)

 

จงคิดว่าการรอคือการพักผ่อน เป็นช่วงเวลาสบาย ๆ อยู่กับตัวเอง วันไหนเจอกันก็จัดไป คิวมีการสลับได้ไม่ต้องกังวล

 

555 ท่านยักษ์ มะด้ายยยยหรอกนะ เค้าเป็นคนขี้เหงา...
อยู่คนเดียวนานๆ ไม่ได้ ขอผ่านนะคะ...คนดีๆ มีเข้ามาทุกวัน

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 17 คน ( เป็นสมาชิก 5 คน และ บุคคลทั่วไป 12 คน )
nouk, ปลากะป๋อง, รวัสสรร (อีก 2 คนหายประจำ)

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะ
มารออ่านหนอ...ไม่มีเรื่องเล่า..จบข่าวเช้าวันนี้ อิอิ

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ...

เป็นเช้าที่รู้สึกว่าหลับสบายไม่อยากตื่นมาทำงานเลย แต่ก็ต้องมาด้วยหน้าที่ค่ะ

ไม่มีอะไรมาเล่า เพราะจำอะไรไม่ได้เลยจ้า อิอิ

 

เบื่อจริงๆ เลย ชอบเลียนแบบดาราจริงนะ
อย่ามากั๊ก เล่ามาซะดีๆ ไม่งั้นมีฮอลลลและแง้ๆ...ด้วย:'(