นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ท่าน ประธาน งานเข้า .. ถามหาญาติกันใหญ่เลยค่ะ

ไม่รีบเล่า สงสัย ถูกถามหา ทั้งตระกูลแน่เลย ...

 

นอนกรน...รอนิทานกันต่อไปค่ะ อิอิ

 

สวัสดีค่ะท่านประธาน รอนานจังเลย
ยังไม่พร้อมจะเล่าเหรอคะ...
งั้นเราคุยเรื่องอื่นกันก่อนดีมั้ย?

*********************

สวัสดีจ้ะเซย่า มาเล่านิทานบู๊ล้างผลาญ ประจานกันต่อหรือจ๊ะ
เมื่อคืนรอกันจนดึก เฉลยได้หรือยังว่าประตูบาดาลมีกี่บาน???

 

วันนี้ไม่มีใครอยากจะเล่าอะไรบ้างหรือคะ?

เล่าเรื่องนี้ให้อ่านกันดีกว่า.....

 

เมื่อคืนฝันว่า...เห็นบางสิ่งลำตัวย๊าวยาวววว...สีดำ ไม่เห็นหัว ไม่เห็นหาง
อีกตัว..ลำตัวย๊าวววยาวว...สีขาว ไม่เห็นหัว ไม่เห็นหาง แต่ทั้งสองไม่ได้
มาคู่กัน...ต่างคนต่างมา...แบบทางใครทางเผือก

เมื่อตะกี้...ไปรษณีย์มาส่งของที่บ้าน...ซองแรกเป็นพญาครุฑจากกัลยาณมิตร
ท่านหนึ่ง...อีกซองเป็นเพชรพญานาคเม็ดเล็กสีชมพูใสจากการร่วมบุญฯ ^^

 

สวัสดีค่ะ คุณนุ๊ก ขอโทษด้วยค่ะที่ไม่ได้ตอบตั้งแต่เมื่อคืน โพสเสร็จหลับอะค่ะ ฝันมั่วไปหมด แต่จำไม่ได้ซักอย่าง อดมาเล่าเลย รออ่านอย่างเดียวแล้วกัน
ที่หายไป พอดียุ่งๆค่ะ หลานกะลังซน เลยไม่ค่อยได้แวะมา

 

ว้า...แล้ววันนี้มีนิทานมาฝากหรือเปล่าคะ
สนุกเลยซิคะ ไล่จับหลานที่กำลังซน

 

มิกกี้ ฝันนี้เหมือนจะบอกว่าพญานาคสองสายกำลังจะมาจ๊ะเอ๋กัน
เพื่อทำอะไรบางอย่าง สายขาวกับสายดำ ต่างกันต่างมา
ไม่มีหัวไม่มีหาง มีแต่ส่วนกลาง นั้นคงหมายถึงอดีตที่ผ่านมานานมากแล้ว
มีเพียงเรื่องราวเรื่องเล่า แล้วมาจ๊ะเอ๋กัน..ที่นี่ หรือเปล่าหนอ???

 

ที่ว่า "ไม่เห็นหัว ไม่เห็นหาง" บางทีอาจเป็นเพราะลำตัวยาวมากก็เป็นได้ค่ะ
ก็ไม่แน่นะจ๊ะ..พญานาคสีดำ อาจมาป๊ะแอ๋มกับ พญานาคสีขาว เร็วๆ ก็ได้นะ

 

เล่าเรื่องเทวดาให้อ่านกันไปพลางๆ ก่อนดีกว่า

เทวดาในชั้นจาตุมมหาราชิกา ที่มีใจโหดร้ายมี 4 จำพวก คือ

1. คันธัพโพ คันธัพพี ได้แก่ เทวดาคันธัพพะ ที่ถือกำเนิดภายในต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม เราเรียกกันว่านางไม้ หรือแม่ย่านาง
ชอบรบกวนให้เกิดอุปสรรคต่างๆ เช่น ให้เกิดเจ็บป่วยหรือทำอันตรายแก่ทรัพย์สินของผู้ที่นำไม้นั้นมาใช้สอย
หรือนำมาปลูกบ้านเรือน เทวดาพวกนี้อยู่ในความปกครองของท้าวธตรัฏฐะ

คันธัพพเทวดานี้สิงอยู่ในต้นไม้นั้นตลอดไป แม้ว่าใครจะตัด ฟัน ไปทำเรือนแพ บ้านเรือนหรือเครื่องใช้ไม้สอย
ก็คงสิงอยู่ในไม้นั้นผิดกับรุกขเทวดา ที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้เหมือนกัน แต่ถ้าต้นไม้นั้นตายหรือถูกฟัน
ก็ย้ายจากต้นนั้นไปยังต้นไม้อื่น

2. กุมภัณโฑ กุมภัณฑี ได้แก่ เทวดากุมภัณฑ์ หรือเรียกอีกอย่างว่ารากษส เป็นเทวดาที่รักษาสมบัติต่างๆ มีแก้วมณี เป็นต้น
และรักษาป่า ภูเขา แม่น้ำ ถ้ามีผู้ล่วงล้ำก้ำเกิน ก็ให้โทษต่างๆ เทวดาจำพวกนี้อยู่ในความปกครองของท้าววิรุฬหก

3. นาโค นาคี ได้แก่ เทวดานาค มีวิชาเกี่ยวแก่เวทย์มนต์คาถาต่างๆ ขณะท่องเที่ยวมาในโลกมนุษย์
บางทีก็เนรมิตเป็นคน หรือสัตว์ เช่น เสือ ราชสีห์ เป็นต้น โดยเฉพาะชอบลงโทษพวกสัตว์นรก
เทวดาพวกนี้อยู่ในความปกครองของท้าววิรูปักข์

4. ยักโข ยักขิณี ได้แก่ เทวดายักษ์ พอใจเบียดเบียนสัตว์นรก เทวดาจำพวกนี้
อยู่ในความปกครองของท้าวกุเวร หรือท้าวเวสสุวรรณ

จาก พระอภิธรรมมัตถสังคหะ

แผนที่จักรวาล

กลางเขาสิเนรุ เป็นที่ตั้งของเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกา
รอบเขาทั้ง 4 ทิศ เป็นที่สถิตย์ของท้าวมหาราชทั้ง 4 คือ
ท้าวธตรัฏฐะ ประจำอยู่ทิศตะวันออก
ท้าววิรุฬหก ประจำอยู่ทิศใต้
ท้าววิรูปักข์ ประจำอยู่ทิศตะวันตก
ท้าวกุเวรหรือท้าวเวสสุวรรณ ประจำอยู่ทิศเหนือ
มหาราชทั้งสี่ เป็นเทวดาชั้นผู้ใหญ่ที่ดูแลเทวดาในชั้นจาตุมหาราชิกาภูมิทั้งหมด
รวมทั้งโลกมนุษย์ของเราด้วย

ตอนกลางของภูเขาสิเนรุ ลงมาถึงตอนใต้พื้นของมหาสมุทร
มีชานบันไดเวียน 5 รอบ ได้แก่
ชั้นที่ 1 ที่อยู่ใต้พื้นน้ำ เป็นที่อยู่อาศัยของพญานาค
ชั้นที่ 2 เป็นที่อยู่ของครุฑ
ชั้นที่ 3 เป็นที่อยุ่ของกุมภัณฑฺเทวดา
ชั้นที่ 4 เป็นที่อยู่ของยักเทวดา
ชั้นที่ 5 เป็นที่อยู่ของจาตุมหาราชิกา 4 องค์

พญานาคเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกา ใต้พื้นน้ำมหาสมุทร
แต่ไม่ใช่แม่น้ำโขง หรือมหาสมุทร ที่มองเห็นด้วยตาเปล่าบนโลกใบเล็กๆ นี้
แต่เป็นภพภูมิที่ละเอียดอยู่นอกโลกเราออกไป

แต่เคยได้ยินมาว่า พญานาคบางจำพวกก็อาศัยอยู่ในโลกมนุษย์ เพื่อรักษาพุทธสถานต่างๆ

เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์ลงมาจากเทวโลก หลังแสดงพระอภิธรรมโปรดพุทธมารดา
พระพุทธองค์ทรงกระทำปาฏิหาริย์เปิดโลก เห็นภพภูมิต่างๆ มองเห็นกันด้วยตาเปล่า
ทรงเปิดโลกบันดาลให้เทวดา มนุษย์และสัตว์นรกแลเห็นซึ่งกันและกัน

พญานาคมีทั้งที่มีเป็นสัมมาทิฏฐิ และมิจฉาทิฏฐิ
พญานาคที่เป็นสัมมาทิฏฐิ คือพญานาคที่ชอบการบุญการกุศล ดูแลพระพุทธศาสนา
ส่วนพญานาคที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ คือพญานาคที่ชอบแสดงฤทธิ์

 

พระแม่ตรีศักติ ​

คือภาครวมของพระแม่อุมาเทวี พระแม่ลักษมีและพระแม่สรัสวตี
พระแม่อุมาเทวี - อำนาจ วาสนาบารมี
พระแม่ลักษมี - โชคลาภเงินทอง และความสมบูรณ์
พระแม่สรัสวตี - ปัญญาความรู้และสรรพวิชา

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ...

วันนี้ไม่สบาย เลยต้องยืมร่มมากระโดดจากที่ทำงานค่ะ.. อิอิ

เมื่อคืนไอตลอดคืน แทบไม่ได้นอน เลยไม่ได้ฝันอะไรเลยจ้า

เข้ามาก็มีนิทานให้อ่านมากมาย รู้สึกอิ่มไปได้หน่อยเลย...

แต่ก็รู้สึกเศร้าๆไปด้วยในตัว ก็ไอ้เรื่องที่เราไปอ่านเจอมา และอยากรู้

ทำให้หลายๆท่านต้องรู้สึกไม่ดีไปด้วย รวมถึงท่านที่มาแอบอ่าน

ขออภัยและอโหสิกรรมด้วย หากทำให้ท่านใดต้องขุ่นข้องหมองใจ

พอเห็นหลายๆท่านตามหาญาติ คนไม่มีญาติ(ในนี้) อย่างเรา ก็แอบใจเสีย

แต่ไม่เป็นไร เราคิดว่ามันต้องมีอะไรสักอย่างแหละ ที่เกี่ยวเราไว้ให้ติดกับที่นี่ ทั้งๆที่เราไม่มีใคร ไม่ได้ผูกพันกับใคร

มันต้องมีสักอย่างสิน่าาา dannce_ (ปลอบใจตัวเอง อิอิ)

มารอฟังนินทานต่อไปค่ะ

 

นคร เงียบเหงามาก ^^

 

ก็เห็นต่างคนต่างมา ต่างคนก็ร้องหาญาติกันไปหมด
พาเซ็งเลย เราอยู่มาจนเป็นคุณย่าแล้ว
ยังไม่ร้องหาญาติเลยสักคน
จะหากันไปทำไมเนี่ย เพื่ออะไร?
คงเป็นเพราะเราไม่เคยผูกใจไว้กับใครมั้งเนี่ย
เฮ้อ! พาเครียด แทนที่จะหนุกหนาน
เครียดกันไปหมด จริงจังเกินไปหรือเปล่า?

ตอบแทนให้ก็ได้ แหม...ก็มันอยากรู้หนอนิ

วันนี้ไม่รู้จะโม้อะไรดี หมดไส้หมดพุงกะทิแล้ว
มีแต่คนมารออ่าน คนเล่าก็มีอยู่ไม่กี่คน
ปิดนครเลยดีมั้ย...ฮ่าฮ่า งานก็ไม่เรียบร้อย
อีรุงตุงนังอยู่เนี่ย พูดแล้วขึ้น...
อยากจะตะโกนดังๆ ว่า ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรแล้ว
ซะใจมั้ย....ฮ่าฮ่า

ขอตั้งหลักก่อนนะ รอสมาธิกับปัญญามาก่อน
แล้วค่อยมาว่ากันใหม่ ฮ่าาาาาาาา

 

สุมนา ... ใจเย็นๆค่ะทุกคนมีสิทธิ แสดงความคิคเห็นและถามคำถามนะคะ

ส่วนจะตอบ หรือ ไม่ตอบอยู่ที่ ท่านประธาน ค่ะ ....

 

น้องฟ้ามุ่ย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
รู้สึกอ่อนแอจังเลย

เชื่อมั้ย ตั้งแต่พี่เกิดมาไม่เคยป่วยกระเซาะกระแซะเลย
เคยนอนโรงพยาบาล 1 เดือนแค่ครั้งเดียวในชีวิตค่ะ
ตอนที่ท้องแล้วแพ้มากๆ ทานอะไรไม่ได้เลย
หมอก็เลยให้ยาบำรุงมากิน แต่ไม่เคยกินเลยค่ะ
หมอก็เลยเอาตัวไว้โรงพยาบาล กรอกยาให้ตรงเวลา
เป็นเวลา 1 เดือน ปล่อยกลับบ้านได้

ตอนที่อยู่โรงพยาบาลก็หนุกหนานมากเลย
มีเพื่อนเยอะแยะไปหมด ที่นอนอยู่เตียงข้างๆ
บางเตียงก็มีพวงมาลัยแขวนไว้หัวเตียง
1 เดือนได้เรื่องราวมามากมาย กลางคืนตื่นมาตอนดึกๆ
ก็เห็นคนตัวเหลืองๆ ผอมๆ เดินอยู่ท่ามกลางความมืด
พยาบาลเนี่ย ไม่ต้องห่วง นอนหลับคาเคาน์เตอร์ทุกคน

แล้วก็อีกครั้งที่รู้สึกว่าป่วยหนัก ก็คือลำไส้อักเสบ
เกิดจากการกินไฮเตอร์เพื่อฆ่าตัวตาย...ฮ่าาาาา
น่าขำจริงๆ มีเงินติดตัวอยู่ 3 บาท เดินเข้าร้านขายยา
ตั้งใจจะซื้อยาเบื่อหนูมากิน ปรากฏว่าซื้อไม่ได้ตังค์ไม่พอ
โอ้โห..ชีวิต ทำไมราคามันแพงจัง ก็เลยคว้าไฮเตอร์กรอกปาก
ตั้งใจตายเต็มที่เลย ดันไม่ตาย ต่อจากนั้น เวลาผ่านไปเป็นปี
ก่อนเข้าโรงพยาบาล นอนกลางวันค่ะ แล้วฝันไปว่า....
มีแม่ชีมาหาที่ห้อง เดินมาดีๆ เรากำลังนอนปวดท้องอยู่
ด้วยความดีใจลุกขึ้นแล้วก้มกราบแม่ชีค่ะ พอเงยหน้าขึ้น
แม่ชีไม่มีหัวค่ะ กรี๊สสสสสสสสส....ผีหลอกกลางวัน

ลำไส้อักเสบมีแผลเกือบทะลุ ปวดจนนอนไม่ได้ ตัวโก่งตัวงอ
ต้องหามส่งโรงพยาบาล หมอต้องให้มอร์ฟีน ไม่งั้นเอาไม่อยู่
บาปจริงๆ เลยเรา ทำร้ายได้แม้กระทั่งตัวเอง
เคยเอามีดกรีดแขนแล้วให้เลือดไหลไม่หยุดตายไปเอง
แต่กรีดเท่าไหร่ก็ไม่ระคายผิว (หนังเหนียว) กรีดไปกรีดมา
นึกขึ้นได้ว่า สังขารนี้พ่อแม่ให้มา ต้องรักษาไม่ใช่ทำร้าย
ก็เลยเลิกความคิดและการกระทำนั้น หันไปทำร้ายคนอื่นแทน
ดูดิ เลวมากๆ เลยเรา

แค่ 2 ครั้งในชีวิต หลังจากนั้นไม่เคยป่วยเป็นอะไรอีกเลยค่ะ

เอาเรื่องเลวๆ มาเล่าให้อ่านกันค่ะ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ (ขายดัวอีกแล้ว)

 

สุดยอดเลยค่ะ คุณนุ๊ก
เข้มแข็ง และ มีความพยายายามมากๆ

แต่มันก็ผ่านมาแล้ว
มันทำให้เราเข้มแข็งขึ้นค่ะ

แต่อย่าทำอีกนะค่ะ

 

เดี๋ยวนี้โตแล้วค่ะ ไม่มีความคิดเหล่านั้นอีกแล้ว
รู้สึกว่าชาตินี้ได้ผจญอะไรต่อมิอะไรมามาก
ในทุกๆ ด้านของชีวิต เป็นสิ่งที่ดีที่เราได้รู้ด้วยตัวเอง
ในทุกเรื่อง ทุกฉาก ทุกตอน เมื่อมีความคิดเลวๆ
แต่พอจะทำก็ไม่สำเร็จค่ะ เพราะตัวสติตัวเดียว
มันเหนียวแน่นมาก มันตามมาทันทุกครั้ง
แม้ในขณะที่มีอารมณ์ชั่ววูบ มันละอายอยู่ในใจค่ะ

คิดหาวิธีทำยังไงนะ ให้ตัวเองไม่มีสติ จะได้ทำเลวกับเค้าได้บ้าง
เห็นคนอื่นทำได้ เราก็อยากลองทำบ้าง ทำนองนั้น
สิ่งใดที่เค้าบอกกันว่าอย่าไปกิน เพราะจะทำให้ขาดสติ
เราลองทันทีค่ะ แต่ยังไงๆ ก็ยังมีสติ เครียดเลย
จะเอายังไงกับฉัน ฉันอยากเลว จิตใต้สำนึกมันเตือนตัวเองตลอด
สุราทุกชนิดดื่มเป็นน้ำเลยค่ะ ทั้งไทยทั้งเทศ
หวังว่าจะทำอะไรที่ขาดสติได้บ้าง
แต่เปล่าเลย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอเมาก็กลับบ้านนอน
แถมก่อนนอนยังนั่งสมาธิอีก ดูดิ คนบ้าหรือเปล่าเนี่ย
แล้วนั่งอย่างได้สมาธิด้วยนะ งงกับตัวเองเหมือนกัน
อยากทั้งดีและเลวในเวลาเดียวกัน
อยากเรียนรู้โลกในด้านตรงข้ามมากกว่านะ
ว่าไอ้ที่เค้าว่าเลวนั้นน่ะ มันเลวยังไง ทำยังไงจึงได้ชื่อว่า"เลว"

 

ดีแล้วค่ะ คุณนุ๊กมีสิ่งดีๆ มากมาย
ถ้าเกิดพลาดไป

คงไม่ได้มาเจอกันในวันนี้ น้า

^^

 

เรื่องพลาดคงไม่มีแน่นอนค่ะ
เพราะเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในชีวิต
เกิดขึ้นจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์...
ท่านคงต้องการให้เราได้รู้ได้เห็น....
ทุกข์ในแง่มุมต่างๆ ของการเกิดมากกว่าค่ะ
ทั้งของตัวเองและสรรพชีวิตอื่นๆ

ทุกๆ ที่ๆ ได้ไป ล้วนเป็นสถานที่ๆ ไม่รู้จัก
ทุกครั้งที่ก้าวขาออกจากบ้าน
เราไม่เคยเอาอะไรติดตัวไปเลยนะ
มีแค่เงินค่าเดินทางไป เสื้อผ้าชุดเดียว
เรียกว่าไปตายเอาดาบหน้า
ถ้าไร้ซึ่งปัญญาก็ปล่อยให้ตายไปเลย
พอไปถึงที่หมาย ต้องหางานทำให้ได้
พรุ่งนี้ต้องมีข้าวกิน นึกถึงสมัยพระเจ้าตาก
ที่ท่านทุบหม้อข้าว หากชนะไม่ได้ก็อดตาย
ทำนองเดียวกันเลยค่ะ และก็โชคดีทุกครั้ง

การไปใช้ชีวิตในที่ต่างๆ เหล่านั้น
ได้พบปะกับผู้คนที่ล้วนแตกต่าง
ได้เจอปัญหาและอุปสรรคที่เราไม่คาดคิด
เหมือนกะท้อน ต้องทุบให้น่วมก่อน
จึงจะหอมหวานในภายหลัง
ทุกข์จนคิดว่าสาหัส รับไม่ไหวแล้ว
จึงหันหน้าเข้าหาพระธรรมอย่างเต็มตัว