นิทาน เรื่อง "พญานาค"

.............................................

 

ขอบคุณค่ะ....^_^

 

.................................

 

นั่งมองสายฝน..........ที่หล่นจากฟ้า

นั่งมองเวลา.............ที่ยาวนาน

นั่งมองวันวาน...........ที่ผ่านพ้น

นั่งมองหาใครสักคน.....ที่รอคอย


ฝันดีค่ะทุกท่าน....พระคุ้มครองนะคะ...

 

อ้าวจบแล้วเหรอคะ แม่มณี...
มีต่อภาค 2 หรือเปล่าเอ่ย....?

 

คุณนุ๊กวันนี้ นอนดึกนะค่ะ

เราต้องขอตัวเช่นกัน

ฝันดีกันทุกๆ ท่านค่ะ

 

ละครฉากหนึ่งอาจไม่ซึ้งเท่าฉากสุดท้ายของชีวิต!
ตอนจบอาจเป็นเพียงจุดเริ่มต้นใหม่ของชีวิตที่ยังเวียนว่ายอยู่ในวังวนแห่งทุกข์นั้นเรื่อยไปๆๆๆๆ...

ตราบใดที่บทกวีเพลงรักยังขับขาน...แล้วเรายังไม่เบื่อที่จะฟังมันอีกครั้ง!
ความไพเราะจะยังคงกังวานก้องอยู่ในใจเราตลอดไป...ตราบนานเท่านาน!

 

การได้รู้เรื่องราวต่างๆ นั้น ใช่ว่าจะเลวร้ายไปซะทั้งหมด
ในความสมหวัง เลวร้าย ผิดหวัง รอคอย ล้วนแฝงไว้ด้วย
....ข้อคติธรรม

หากรู้แล้ว ฟังแล้ว อ่านแล้ว นำไปคิดทบทวนพิจารณาแล้ว
จะเห็นซึ่งสัจธรรมแห่งความจริง ไม่ว่าต่างคนต่างจะต้อง
เวียนว่ายไปถึงไหน สุดท้ายปลายทางมีเพียงแห่งเดียวกัน
นั่นคือ ....นิพพาน....

 

สวัสดีค่ะพี่ที่น่ารักทุกๆท่าน

 

สวัสดีค่ะน้องแต มาซะดึกเลยนะคะ
พี่ง่วงนอนพอดีเลย ราตรีสวัสดิ์แล้วกันนะ
พรุ่งนี้พบกันใหม่ค่ะ บ้ายบาย...(k)

 

ดีค่ะพี่นุ๊กแตเพิ่งเลิกงานนะค่ะ

เลยมาดึกไปหน่อยค่ะ

 

ฝากนิทาน

วันหนึ่งกลางดึกในคืนอันเงียบสงัดอากาศเย็นสบายกายมากค่ะ

ได้เคลิ้มๆไปว่าในสถานทีแห่งหนึ่งซึ่งมีศาลากลางนํ้ามีทางเดินที่ทะลุถึ่งกันได้

และเราได้เดินไปตามทางเพื่อไปทีศาลากลางนํ้า

ซึ่งมีการฟ้อนรำและมีมโหรีขับกล่อมบันเลง

เราก็เดินตามขบวนไปถึ่งตรงกลางทีจัดงานการแสดง

พลันสายตาเหลือบไปทีทางเดินทีสระนํ้ารอบกลางศาลานั้น????

พอจบการแสดงลงเราก็ลาเจ้าภาพเพื่อจะกลับบ้าน

เจ้าภาพก็เดินมาส่งถึ่งทางแยกออกจากสระนํ้า

แต่ละทางทีเดินจะบรรจบกับศาลากลางนํ้าพอดีพอเหมาะ

ซึ่งตามทางเดินจะปลูกต้นดอกไม้สวยงามมากและจะ

คนยืนตามทางเดินห่างทิ้งช่วงระยะไว้อย่างสวยงามมาก

แต่งกายคล้ายกับทหารยืนคอยอารักขาหรือดูแลให้ความ

ปลอดภัยเราเดินมาจนใกล้สุดทางเดินก็มีพญานาคโผล่มาจากนํ้า

ร่างกายเป็นพญานาคสององค์และอีกองค์เป็นคนเดินมาหยุดตรงหน้าพอดี

 

น้องแต เล่าต่อเดี๋ยวมาอ่านค่ะ...

 

แม่มณี ..เล่าต่อเลย ค่ะอิน น้องเล่าสนุกมากค่ะ



╰（￣▽￣）╭╰（￣▽￣）╭╰（￣▽￣）╭╰（￣▽￣）╭

 

สวัสดีจ้ะพี่รั้งและแม่มณี

กำลังเก็บของลงกระเป๋า เห็นนิทานปุ๊บ

ขอเลื่อนอีกแระ รออ่านหนอก่อนดีกว่า

เล่าต่อเลยหนอ....รออ่านหนอ

 

พี่รั้ง เมื่อคือมาแอบดูเค้าอีกหรือเปล่า

นอนดึกค่ะ เกือบๆ ตีหนึ่ง ได้ยินเสียงจิ้งจกทักตอนเที่ยงคืนกว่าๆ

กำลังนั่งพิมพ์งาน ก็เลยเข้านอนเลย....พี่รั้งเล่าให้ฟังบ้างจิ

 

มาให้กำลังใจแม่มณี

 

แม่มณีทำวัตรเช้ายังไม่เสร็จหรือคะ?

รอจนหมดกาแฟไปหลายแก้วแล้วนะ

 

เมื่อคืนนอนอ่านกับมือถือทรมานมาก ติดๆดับๆตลอดเลย
อ่านไปลุ้นไปกับเรื่องของแม่มณีตลอดเลย
แถมด้วยเรื่องกุ๊กกิ๊ก จิกกัด ของพี่นุ๊กกับคุณครูดาว สร้างสีสัน

วันนี้เลยมานั่งรออ่านต่อ ระหว่างงานยังไม่มา ^^

 

ช่วงนี้ดำเนินรายการโดยทิพย์อักษรครับ จะเล่าเรื่องโดย มณีนพรัตน์ คุรุวาโรขอเป็นผู้อ่านแล้วกันครับ สมุนาเทวี อยากจะบอกว่า ทิพย์อักษรเก็บ ก๊กไว้อีกเยอะครับ(เดี๋ยว เราค่อยๆ ให้นราวดี กล่อมให้คายออกมาทีละคนดีไหม..)