คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ประสบการณ์พระพุทโธน้อยและของอธิษฐาน

น้องกอล์ฟลงฝากรูปแล้วนำมาลงใหม่นะครับพี่จะได้ดูและพิจารณาได้ชัดเจนหน่อยครับ

 

ไม่ลองเอารูปคุณแม่ฯให้พ่อดูละครับน้องกอล์ฟว่าใช่ คุณแม่ฯหรือเปล่าที่พาท่านไปไหนมาไหนในความฝัน

 

ใช้แล้วหากมีประสบการณ์อะไรดีดี ก็นำมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

 

ลายมือพี่ขวัญเรือน สวยมากครับ ^^

 

อนุโมทนาบุญ ด้วยครับพี่โป้ ฝากกราบท่านด้วยครับ ผมไม่เคยไปกราบท่านเองสักครั้ง แต่ผมก็ฝากเงินทำบุญไปกับอาจารย์ผมทุกครั้งที่ท่านไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน ตั้งแต่ผมยังเรียนมัธยมอยู่ครับพี่ ^^

 

อนุโมทนาด้วยเช่นกันครับ ... ผมก็ยังไม่เคยไปกราบท่านเหมือนกันครับคุณเชษฐ์

วันนี้มาดึก รัวโพสไม่ยั้งเลยนะครับ...

 

เจ้าบ้านมาแล้วววววววววววววววว ท่าจะกลับมาคึกคักก่อนนอน

 

ผมขออนุญาต ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ
พรุ่งนี้วันแม่ รักแม่มาก ๆ นะครับทุก ๆ ท่าน
ฝันดีครับผม

 

55555555555 ไม่ได้ครับพี่ เดี๋ยวไม่ทันท่านอื่น ^^

 

ครับน้องนุ ว่าแต่ตอนนี้ภรรยากับลูกน้อยในครรภ์เป็นอย่างไรบ้างเอ่ย ^^

 

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับน้องโน๊ต

 

ครับ 555 จัดให้หนักครับ

พรุ่งนี้วันแม่แล้ว แต่สำหรับผมก็เหมือนกันทุก ๆ วันไม่มีอะไรพิเศษ (แต่ก็มีพิเศษนิดหน่อย) รักแม่เสมอ รักนะ 24 ชม.

 

วันนี้ขอตัวพักผ่อนก่อนครับ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ทุก ๆ ท่านนะครับ

 

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ครับพี่เล็ก

 

ลูกดิ้นเยอะมากครับพี่เชษฐ์ แล้วก็ปวดเป็นระยะ ๆ ครับ น่าจะอีกไม่นานครับ ขอบคุณมากครับที่เป็นห่วง

 

น้ำใจงามมากครับ
มหาโมทนาบุญกับพี่อี๊ดด้วยนะครับ

 

ขอให้คลอดง่ายๆ แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะครับ กัปตันนุ

 

ขอบคุณมากครับคุณ aries2947

 

เรื่องนี้ เป็นประสบการณ์ที่ต้องบอกว่าเพราะพลังบารมีที่ท่านแม่บุญเรือน โตงบุญเติม มอบให้อย่างแท้จริงและน่าทึ่งมากๆ เมื่อสัปดาห์ก่อน ก่อนวันอาสาฬหบูชาผมได้ไปช่วยงานแห่นาคบวชลูกชายของพี่ท่านหนึ่ง ตั้งขบวนแห่กันนอกโบสถ์ให้นาคนั่งบนแคร่ที่เป็นรูปปั้นม้ามีคานแบก4ด้านให้นาคนั่งบนม้า น้ำหนักแคร่ก็เกือบ100โลน่าจะได้(ลองยกดูหลังเสร็จพิธี) ส่วนนาคเท่าที่ประเมิณน่าจะ60กว่าๆ ลองบวกกันดูเองนะ ผมรับอาสาแบกอยู่มุมขวาด้านหลัง ช่วงก่อนเข้าโบสถ์ก็ดูสบายมากแต่มาเริ่มออกอาการทั้งปวดข้อมือและแสบบ่าเมื่อใกล้ครบรอบแรก แถมขบวนแห่ก็เดินกันช้ามากเพราะชุดที่นำหน้าทั้งร้องทั้งเต้นเอามันส์ถ่วงเวลากัน คนแบกคนอื่นใครไม่ไหวก็ร้องขอเปลี่ยนกับคนที่เดินข้างๆได้ แต่ผมแย่หน่อยที่ไม่มีตัวสำรองมายืนข้าง มีแต่แขกเหรื่อทั้งสาวทั้งแก่มาขอเกาะเข็มขัดมั่งหูกางเกงมั่งแขนเสือมั่ง(ขอเกาะบุญแบกด้วย) ช่วงเดินจะเข้ารอบ2วันนั้นผมคิดว่าจะไม่ไหวแล้วปวดข้อมือและบ่ามาก ณ ชั่วโมงนั้นต้องบอกว่าเหลือทนสำหรับสังขารคนวัย44 จริงๆ แต่ใจก็อยากแบกต่อเพราะแขกผู้หญิงที่เดินเกาะอยู่ข้างๆก็คอยให้กำลังใจด้วย จึงใช้มืออีกข้างกุมพระสมเด็จมงคลมหาลาภ(2499วัดสารนาถ) กับ พระพุทโธน้อย(2494วัดอาวุธ)ที่คล้องคอไปวันนั้นอาราธนา พูดในใจ นะโม3จบ ก็กล่าวขอให้ท่านแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ช่วยประทานพลังบารมีให้ข้าพเจ้าเพื่อปฏิบัติภารกิจแบกแคร่ม้าทรง แห่นาคให้สำเร็จลุล่วงโดยไม่เจ็บไม่ปวดด้วยเถิด และลูกขออุทิศบุญกุศลครั้งนี้ให้ท่านแม่ด้วยตอนนี้ลูกรู้สึกจะไม่ไหวแล้ว ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ครับท่าน ณ ที่นี้ ขออาราธนาท่านแม่ช่วยเป็นพยาน ว่าลูกทำได้ครบ3รอบ สักพักหลังอาราธนาขอ ความเจ็บปวดหายเป็นปลิดทิ้งและเวลาแบกก็รู้สึกเบาสบายกว่าก่อนแบกเข้าโบสถ์ซะอีก ขอบอกว่ามิได้คิดอุปาทานไปเองด้วย เพราะอาการปวดข้อมือกับปวดบ่าก่อนที่กล่าวขอมันหายไปด้วย ยิ่งตอนเข้ารอบที่3นี่ ด้านหน้าเต้นกันเมามันส์มากมีดาวเต้นเพิ่มขึ้น คนที่อาสาแบกคนอื่นใครจะสลับเปลี่ยนกันอย่างไรก็ช่างเขา จากที่รอบ1กับ2ผมเดินแบกเฉยๆแต่ตอนเข้ารอบที่3รู้สึกแบกสบายจัง ผมจึงจับแคร่เต้นโยกตามเสียงดนตรีไปด้วยเป็นระยะๆจนคนแบกด้านหน้ากับด้านข้างหันมามองบ่อยเพราะยิ่งเต้นยิ่งโยกจะยิ่งหนัก พอครบ3รอบแล้วก็มีคนอื่นๆได้เดินเข้ามาถามด้วยว่าเป็นไงบ้าง, รู้สึกอย่างไรบ้าง แต่ตอนนั้นผมอธิบายกับใคร ณ ที่นั้นไม่ได้ จึงทำให้ต้องมาเล่าให้กับเพื่อนพ้องน้องพี่ที่เป็นลูกหลานท่านแม่ด้วยกันที่นี่ นี่ล่ะ
ปล.เรื่องจริงที่ไม่ต้องผ่านจอและไม่มีการตัดต่อแต่งเติม เพราะเกิดขึ้นและสัมผัสได้ด้วยตัวผมเองครับ ถ้าท่านใดที่เคยได้ขอ ได้สัมผัสหรือรับรู้จากการขอ เหมือนเช่นผมนี้ก็จะเข้าใจ.....


ลูกขอกราบงามๆ3ครั้งต่อพระคุณท่านแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ที่มีให้อย่างล้นเหลือ มา ณ ที่นี้ด้วย อีกสักครั้ง(ปกติก็กราบอยู่ทุกวัน)