ร่วมบุญอาพาธพระธันวาคม คุณสาโรเริ่มหน้า 7#127

เมื่อวานนี้ที่ 10 ต.ค. 2555 พระอาจารย์ชนะ สุตตฺสีโล ประธานสงฆ์ที่พักสงฆ์หนองแม่นา ที่กำลังดูแลพระชัยชาญ โภชนาที่กำลังอาพาธหนักขณะนี้ ยังอยู่ใน รพ. เขาค้อ เพชรบูรณ์ ได้ขอแก้ไขเปลี่ยนแปลงขนาดของผ้าอ้อมลง จากเดิม size L ลดเหลือ size M เนื่องจากคนไข้น้ำหนักลดลงและเนื้อสะโพกลดขนาดลง

นอกจากผ้าอ้อม ผ้ารองแบบมีซึมซับแล้ว ถุงมือทำความสะอาด สำลี ไม้คอตตอนบัตขนาดความยาว 3 - 4 นิ้ว และอุปกรณ์อื่นใดแล้ว หากมีหน้ากากดูดซับกลิ่นได้จะยิ่งดีมาก จะเป็นหน้ากากที่บรรจุถ่านคาร์บอนสามารถดูดซึมกลิ่นได้ เนื่องจากคนไข้มีกลิ่นออกจากร่างกาย

พร้อมกันนี้ก็ขอแจ้งยอดจตุปัจจัยที่เหลืออยู่ในบัญชีว่า เหลืออยู่ประมาณเกือบ 20,000.- บาท และขณะนี้แพทย์กำลังทำการรักษาแผลกดทับซึ่งเริ่มมีอาการค่อนข้างน่าเป็นห่วงมากขึ้น จึงขอเชิญผู้มีจิตศรัทธาทุก ๆ ท่านร่วมกันส่งวัสดุอุปกรณ์มาตามที่อยู่ด้านล่างนี้ได้ตลอดเวลา และสำหรับการร่วมบุญกรณีพระชัยชาญนี้ สามารถร่วมบุญได้ตามบัญชีด้านล่าง หากจตุปัจจัยเหลือหลังจากที่พระชัยชาญไม่ต้องใช้แล้วนั้น พระชนะได้แจ้งกับผมว่า จะไม่ใช้ไปในงานศพหรืออื่นใด หากแต่จะยังคงเป็นวัตถุประสงค์เดิม คือพระอาพาธตลอดไป เพื่อรักษาเจตนารมย์ของท่านผู้ร่วมบุญทุก ๆ ท่าน

เบอร์โทรพระชนะ สุตฺตสีโล หัวหน้าสงฆ์ ที่พักสงฆ์หนองแม่นา 086-0599659
เบอร์โทรเจ้าของกระทู้ นายสมบูรณ์ ติยะวงศ์สกุล 086-1050222
glassbuddha2009@yahoo.com
glassbuddha2009@hotmail.com

ผ้าอ้อมส่งที่
พระชนะ สุตฺตสีโล
( หัวหน้าสงฆ์ )
ที่พักสงฆ์หนองแม่นา
บ้านหนองแม่นา
ต. หนองแม่นา
อ. เขาค้อ
จ. เพชรบูรณ์ 67270<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

เบอร์บัญชีดังนี้ครับ
ธ. กรุงไทย สาขาเทสโก้โลตัสเพชรบูรณ์
เลขที่บัญชี 963-0-08408-2
ชื่อบัญชี พระชนะ สุตฺตสีโล<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

เมื่อวันที่ 26 กรกฏาคม 2555 พบว่ามีอาการขาบวม ท้องบวม

เมื่อวันที่ 14 กันยายน 2555 หลังจากโรงพยาบาลอำเภอและจังหวัดผลัดกันรับเข้ารักษาหลายครั้งหลายหน ครั้งล่าสุดนอนรักษาในโรงพยาบาล 15 วัน

 

ธ. กรุงไทย สาขาเทสโก้โลตัสเพชรบูรณ์
เลขที่บัญชี 963-0-08408-2
ชื่อบัญชี พระชนะ สุตฺตสีโล<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

ทั้งหมดที่พวกเราทำอยู่นี้ เป็นการน้อมถวายสังฆทาน เพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้อยู่ครบ ๕,๐๐๐ พระวรรษา ทางเจ้าของกระทู้และพระภิกษุไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดตอบแทนทุก ๆ ท่าน กระผมในนามเจ้าของกระทู้และพระภิกษุผู้อาพาธและหัวหน้าสงฆ์ที่พักสงฆ์หนองแม่นาขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของทุก ๆ ท่าน หวังสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ชอบด้วยธรรม ขอจงสำเร็จสมปราถนาตราบจนกว่าจะเข้าพระนิพพานด้วยเทอญ

 

<!-- google_ad_section_end -->

<!-- google_ad_section_end -->

 

วันที่10/10/55 เวลา16.23
โอนเงินทำบุญค่ารักษาพยาบาลพระสงฆ์อาพาธ จำนวน 100 บาท ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัยช่วยคุ้มครองให้ท่านหายเร็วๆนะคะ

 

ขออนุโมทนาครับคุณ id_idea<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6831485", true); </SCRIPT>

 

ได้โอนเงินจำนวน 100.00 บาทเพื่อช่วยเหลือพระชัยชาญ ตามกำลังค่ะ
วันนี้ 12/10/2555

 

ขออนุโมทนาครับคุณ s4509613669<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_6835553", true); </SCRIPT>

 

ยังเปิดรับบริจาคทั้งจตุปัจจัยเข้าบัญชีพระชนะ และการส่งผ้าอ้อม ผ้าปิดปากปิดจมูก ถุงมือทำความสะอาด และอุปกรณ์จำเป็นสำหรับดูแลผู้ป่วยครับ

 

ผมได้โอนปัจจัย จำนวน 300 บาท ถวายให้แล้วนะครับ เมื่อวันเสาร์ ที่ 13 ต.ค. 55

 

ขออนุโมทนาครับคุณ sriharaj_wit<!-- google_ad_section_end -->

 

พระอาจารย์ชนะได้ส่งรูปพระชัยชาญซึ่งกำลังอาพาธหนักมาให้ผมทางอีเมล์ และท่านอนุญาติให้ลงรูปพระชัยชาญที่กำลังทรงแสดงอศุภกรรมฐานให้พวกเราได้เห็นสัจธรรมกัน

บาดแผลที่บริเวณใกล้ก้นนั้น เป็นรูทะลุไปถึงลำไส้ เนื่องจากเวลาอุจาระนั้น มีเศษอุจจาระออกมาทางแผลด้วย ระหว่างนี้พระชัยชาญได้กลับวัดแล้ว พระอาจารย์ชนะต้องเชิญผู้ช่วยพยาบาลมาช่วยดูแลบาดแผลนี้ เนื่องจากค่อนข้างลึกและเกินกว่าความสามารถของพระเณรทั่ว ๆ ไป ต้องจ้างพยาบาลมาดูแลทำความสะอาดวันละหลายครั้ง เพื่อไม่ให้ติดเชื้อ

ผมจึงขอเรียนเชิญทุก ๆ ท่านที่มีจิตศรัทธาต่อการรักษาพระอาพาธร่วมบุญด้วยการโอนเงินค่าจ้างพยาบาล ค่าใช้จ่ายอื่นใดเพื่อการรักษาพระชัยชาญ อีกประการหนึ่งคือ ขณะนี้พยาบาลขอให้ช่วยจัดหาเครื่องมือในการใช้ทำความสะอาดต่าง ๆ มีไม้คอตตอนบัดความยาว 3 - 4 นิ้ว ถุงมือทำความสะอาด ผ้าปิดปากปิดจมูก และที่สำคัญที่สุดขณะนี้คือ กรรไกร** คีม** คีมหนีบ** สำหรับการทำแผลโดยเป็นคีมหนีบและกรรไกรที่ใช้ในทางการแพทย์ อย่างละ 3 - 4 ชิ้น เพราะว่า เมื่อใช้แล้วพยาบาลต้องนำไปอบฆ่าเชื้อ อีกวันหนึ่งจึงจะนำกลับมา จึงต้องมีหลายชุดครับ
<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=1 width="3%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle width="15%"></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กรรไกร คีมหนีบทางการแพทย์ ถุงมือ ผ้าปิดปากปิดจมูก ผ้ารองแบบมีตัวซึมซับ ผ้าอ้อม size M สามารถส่งได้ที่

พระชนะ สุตฺตสีโล
( หัวหน้าสงฆ์ )
ที่พักสงฆ์หนองแม่นา
บ้านหนองแม่นา
ต. หนองแม่นา
อ. เขาค้อ
จ. เพชรบูรณ์ 67270<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

เบอร์บัญชีดังนี้ครับ
ธ. กรุงไทย สาขาเทสโก้โลตัสเพชรบูรณ์
เลขที่บัญชี 963-0-08408-2
ชื่อบัญชี พระชนะ สุตฺตสีโล<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

หมายเหตุ
ขณะนี้ผ้าอ้อมมีคนส่งมามากพอสมควร เฉพาะผ้าอ้อมสามารถใช้ได้นานถึงประมาณ 2 เดือนครึ่ง จึงขอเป็นอย่างอื่นแทนด้วย ขณะนี้เงินค่าจ้างพยาบาล ค่ายาที่ต้องหาซื้อเอง และค่าใช้จ่ายอื่นใดเป็นที่ต้องการเพื่อใช้จ่ายทุกวัน

 

ขอเชิญนะครับ ท่านที่สามารถจัดหากรรไกร คีมหนีบ อุปกรณ์ทำแผลสด แผลเรื้อรัง ช่วย ๆ กันจัดหาครับ ท่านละ 1 ชิ้นก็ได้ครับ แต่ต้องเป็นสแตนเลสสำหรับการแพทย์ เข้าเครื่องอบฆ่าเชื้อได้ จัดส่งที่พระชนะนะครับ

ขอขอบคุณและขออนุโมทนาครับ

 

ผมไปเอารูปของการรักษาแผลกดทับมาครับ
<TABLE cellSpacing=3 cellPadding=1 width="3%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE cellSpacing=3 cellPadding=1 width="3%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE cellSpacing=3 cellPadding=1 width="3%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

วันนี้ขอย้อนเอาเรื่องคุณนายมาเขียนซะหน่อย
กับเรื่องที่ติดค้างไว้ว่าอยากจะบันทึก
อย่างน้อยๆ กรุ๊ปบลอกนี้ก็ถือเป็นเหมือนไดอารี่บันทึกอาการของคุณนาย​

"แผลกดทับ"
ส่วนตัวเลยก่อนที่คุณนายจะเป็น แทบจะไม่รู้จัก
เคยได้ยิน แต่ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ร้ายแรงแค่ไหน
เข้าใจว่าก็คงเหมือนแผลถลอกทั่วๆ ไป
เราเองเชื่อว่า หลายๆ คนก็คงคิดเหมือนกับเราเหมือนกัน
แต่บ้านไหนที่มีญาติพี่น้องเป็นแผลกดทับก็คงจะรู้จักแผลแบบนี้เป็นอย่างดี​

ก่อนอื่นมาทำความรู้จักกับแผลแบบนี้กันซักนิด
แผลกดทับนี้จะต่างจากแผลถลอก น้ำร้อนลวก ทั่วๆไป
เพราะเป็นแผลที่เกิดจากการกดทับของน้ำหนักตัว
ไม่เสมอไปว่าคนนั้นจะต้องมี นน ชนิด โอเวอร์เวท
นน น้อยๆ แต่มีการกดทับเป็นเวลานานๆ ก็มีโอกาสเป็นแผลชนิดนี้ได้เหมือนกัน
การกดทับแบบนี้จะเกิดกับคนที่นอนนานๆ นั่งนานๆ
โดยที่ไม่ค่อยมีการเคลื่อนไหว หรือการกลับตัว พลิกตัว
ทำให้บริเวณที่ถูกทับนั้นเลือดไหลเวียนไปเลี้ยงลำบาก
นานๆ เข้า บริเวณดังกล่าวก็จะขาดเลือดไปเลี้ยงดูปูเสื่อ
เนื้อก็จะเริ่มเสียชีวิตลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นเนื้อตายแบบไม่ฟื้น
ถ้าทิ้งไว้โดยไม่รักษาหรือดูแลเยียวยา
นานเข้าแผลก็จะเริ่มลึกขึ้นเรื่อยๆ และหากไม่รักษาความสะอาดดีๆ
แผลก็จะมีการติดเชื้อได้ ซึ่งจะส่งผลทำให้แผลอาจจะเน่าในเวลาต่อมา
และหนักเข้าเชื้อที่ว่าอาจจะมีการลามเข้าไปในกระแสเลือดได้อีก
ทีนี้ก็จะกลายเป็นติดเชื้อกันในกระแสเลือดเพิ่มขึ้น
ถ้าดูแลรักษากันไม่ทันก็อาจถึงกาลอวสานของคนนั้นจากสาเหตุนี้ได้
โดยที่แผลกดทับนี้มันจะเกิดจากเนื้อด้านในไล่ออกมาที่ผิวหนังข้างนอก
มะไหร่ที่เราเห็นผิวหนังด้านนอกเป็นแผลแสดงว่าข้างในน่ะ เรียบร้อยไปแล้ว
เพราะมันเกิดจากกระดูกมันไปกดทับเอาบริเวณผิวกะเส้นเลือดด้านในน่ะ​

ส่วนของคุณนายของเราน่ะ เนื่องจากขาไม่มีแรง 1 ข้าง
บวกกับมีอาการปวดตามบั้นเอวและหลัง
ทำให้คุณนายของเราก็นอนเอกเขนกตลอดเวลา เลยทำให้มีแผลกดทับเกิดขึ้น
แผลกดทับของคุณนายเป็นตั้งแต่นอนอยู่ รพ
มันมาหนักขึ้นตอนที่อยู่บ้าน เพราะคุณนายไม่ค่อยยอมพลิกตัว
พูดเท่าไหร่ก็ไม่ค่อยยอมฟัง ดื้อชะมัด
แผลที่เป็นอยู่มันเลยเป็นเยอะขึ้นเรื่อยๆ
สุดท้ายพอพาไปให้หมอดู คุณหมอก็เลยตัดสินใจกำจัดเนื้อส่วนที่ทรยศออกซะ​

วิธีการรักษาแผลกดทับที่เป็นเนื้อตายแล้วเนี่ย ก็คือ
การคว้านเอาเนื้อส่วนนั้นทิ้งซะ เพื่อไม่ให้มันเน่าและลุกลามวงใหญ่ขึ้น
ส่วนบริเวณที่จะลงมีดนั้น ใหญ่หรือเล็กก็ขึ้นอยู่กับขนาดของเนื้อตายที่มีอยู่
หลังจากคว้านเสร็จ เราก็จะได้อุโมงค์ส่วนตัวเป็นแบบนี้​

​

คำเตือน ถ้าใจไม่แข็งพอ ปิดตา อย่าดูภาพเด็ดขาด​

<CENTER>
เราเตือนคุณแล้วนะ อิอิ

ก็อย่างที่บอกว่าไซส์อุโมงค์ของแต่ละคนก็จะไม่เท่ากัน
ขึ้นอยู่กับขนาดเนื้อตายที่ซุกซ่อนอยู่ด้านใน ว่ามันกินอาณาบริเวณขนาดไหน
ส่วนของคุณนายนี่ สำหรับเราก็ถือว่าใหญ่แล้วล่ะ
เพราะเห็นครั้งแรกแทบเป็นลม มือไม้สั่นไปหมด ไม่เคยเจอแบบนี้
แต่ญาติที่เป็นอดีตพยาบาลเค้าบอกว่า ไม่ใหญ่นะ ธรรมดา
เอ๊ะ หรือเค้าปลอบใจเราหว่า​

หลังจากมีถ้ำอัศจรรย์เป็นของตัวเองกลับมา
ก็จะต้องมีการทำแผล ล้างแผลทุกๆ วัน
เพื่อไม่ให้แผลมีการติดเชื้อขึ้นอีกได้
เพราะมันเหมือนไม่มีผิวหนังส่วนนอกมาคอยห่อหุ้ม
เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย
ทีนี้ล่ะ เข้าประโยชน์ที่ว่าใช้ห่อหุ้มร่างกายแบบแจ่มแจ๋วเลย​

โดยที่จะออกจาก รพ พยาบาลจะสอนวิธีการทำความสะอาดแผลให้
เพราะเราจะต้องทำด้วยเอง หลังจากกลับบ้านแล้ว
ครั้งแรกเลยที่พยาบาลเรียกเข้าไปดูการสาธิต
บอกตามตรงว่ามือไม้สั่น ใจมันวิ้ว วิ้ว วิ้ว เหมือนจาเปนลม
แต่โชคดีที่ได้น้องของป้าสะใภ้ซึ่งเป็นอดีตพยาบาลมาช่วยด้วยในสัปดาห์แรก​

อุปกรณ์สำคัญที่ใช้ในการทำความสะอาดต้องซื้อกันใหม่หมดเลย
(ขออภัยที่ไม่มีรูปให้ดู แบบว่าหาไม่เจอว่าไปเซฟไว้ที่ไหน 5555)
1.normal saline เป็นน้ำเกลือที่ใช้สำหรับทำความสะอาดแผล
2.คอร์เส็บ (เขียนงี้ป่าวหว่า) เป็นคีมคีบไว้สำหรับหนีบจับพวกสำลี
แนะนำว่าต้องเป็นชนิดที่ตรงปลายมีเขี้ยวไว้จิกสำลีด้วยนะ
เพราะตอนแรกซื้อแบบเรียบมา ปรากฏว่าจับสำลีไม่อยู่เลยอ่ะ
อ้อ ใช้ 2 อันนะคะ แทนมือไปเลย
3.น้ำยาฆ่าเชื้อ ถ้าที่ รพ ใช้ยี่ห้ออะไร จำมะได้ละ แต่หาซื้อยากชะมัด
เลยต้องไปซื้อเป็นเบตาดีนมาแทน
4.โถมีฝาปิดสแตนเลสใส่พวกสำลี เหมือนกับที่ตาม รพ ใช้น่ะแหละ
5.ถ้วยสแตนเลสใบเล็กสำหรับใส่พวกน้ำยา
6.แอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อ
7.สำลีก้อนฆ่าเชื้อ
8.ผ้าก๊อตฆ่าเชื้อ ขนาด 3x3 นิ้ว หรือ 4x4 นิ้ว​

ก่อนเริ่มล้างแผล ต้องมีการเตรียมอุปกรณ์กันเล็กน้อย
โดยเอาพวกสำลีกะผ้าก๊อตใส่โถสแตนเลส แล้วก็คอร์เส็บ ถ้วยสแตนเลส
ไปใส่รังถึงเพื่อนึ่งฆ่าเชื้อโรคกันอีกครั้ง โดยใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ​

ทีนี้มาดูวิธีทำความสะอาดกัน
ในส่วนของรูปภาพ ขั้นตอนคงไม่ละเอียดมากนัก
เพราะตอนที่ถ่ายรูปไม่มีผู้ช่วย ทำแผลเอง ถ่ายเองมันไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่​

ต้องบอกก่อนเลยว่าขั้นตอนการทำความสะอาดนี้
คนที่ทำแผลจะต้องสวมถุงมือตลอดเวลา
แล้วก็ห้ามเอามือไปจับสำลีหรือผ้าก๊อตเด็ดขาด
ให้ใช้ตัวคอร์เส็บเป็นตัวคีบเท่านั้นนะคะ​

ขั้นตอนแรกของการทำความสะอาดเลย​

1.ใช้คอร์เส็บคีบสำลีชุบน้ำเกลือ ที่ผสมไว้กะ เบตาดีน 10:1
แล้วก็เอาไปเช็ดในอุโมงค์ เช็ดให้ทั่ว ปาดทุกจุด
อุโมงค์จะกว้าง ยาว ลึกแค่ไหน ก็ทะลวงเช็ดเข้าไปให้หมด
อ้อ เปลี่ยนสำลีบ่อยๆ ด้วยนะ ปาดเข้าไป 1 ที ก็เปลี่ยนสำลีทีนึง
แบบว่าเปลืองสำลีมากๆ แต่จะทำแบบลวกๆ ก็ไม่ได้ กลัวไม่สะอาด
2.หลังจากนั้นก็ใช้คอร์เส็บคีบเอาผ้าก๊อตมาจุ่มน้ำเกลือผสมเบตาดีนที่ผสมไว้
หลังจากนั้นก็ใช้คอร์เส็บเป็นตัวช่วยบิดน้ำออก นึกออกมะจ๊ะ
มือถือคอร์เส็บข้างละอัน แล้วก็เอาคอร์เส็บพันผ้าก๊อตแล้วก็บิดๆ ๆ ๆ
บิดจนแห้งแล้วก็เอาคอร์เส็บคีบผ้าก๊อตใส่เข้าไปบรรจุไว้ในอุโมงค์ซะ
บรรจุจนกว่าจะเต็ม เพื่อป้องกันในเรื่องของอากาศที่จะเข้าไป
ใช้กี่แผ่นก็แล้วแต่ขนาดของอุโมงค์เช่นกัน​

3.หลังจากนั้นก็เอาสำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดรอบปากถ้ำกันซะหน่อย
เช็ดให้เป็นวงกว้างกว่าประมาณ 2 นิ้วโดยรอบ
4.หลังจากนั้นก็คีบเอาผ้าก๊อตแห้งมาปิดปากอุโมงค์
แล้วก็เอาเทปมาแปะปิดผนึกปากถ้ำซะ เป็นอันเรียบร้อย​

วันนึงก็ทำความสะอาดกัน 2 รอบ คือรอบเช้า กะ เย็น
สัปดาห์แรกมีน้า (น้องป้าสะใภ้) มาช่วยช่วงเช้า
ส่วนรอบเย็นก็ต้องทำเองค่ะ แต่เช้าอีกวันน้าจะมาเช็คความเรียบร้อยอีกที
แต่ก็ได้รับคำชมมิใช่น้อย น้าบอกว่าทำได้เรียบร้อยมากเลย อิอิ
ต้องยอมรับว่าตอนที่ทำก็น้ำตาจะไหลไป สงสารคุณนาย
กลัวจะเจ็บ แต่ก็ต้องกัดฟัน กลืนน้ำตาลงคอไป
ไอ้ครั้นจะเช็ดเบาๆ ก็กลัวมันจะไม่สะอาดพอ
จะเช็ดแรงๆ ให้สะอาด ก็กลัวคุณนายจะเจ็บ
เลยต้องเช็ดเบาๆ แต่เช็ดหลายๆ รอบ นานๆ
ทำความสะอาดกันทีนึงใช้เวลากันที 1 ชม เต็มๆ เลย
ไม่นับช่วงเวลาที่เตรียมอุปกรณ์นะเนี่ย
นี่ทำแผลคุณนายไม่ถึงสัปดาห์นึงเลย
คุณนายก็ไม่อยู่ให้ทำแผลซะละ เฮ้ออออออ
แต่คุณนายก็สบายแล้วล่ะ ไม่เจ็บ อีกแล้ว
ดูแล้วเหมือนจะน่าอิจฉาด้วยซ้ำนะ หุหุ​

แอบเม้าท์น้าแป๋วนิดนึงเหอะ
ตอนแรกๆ ที่เราเห็นแผลนะ เราไปเล่าให้น้าแป๋วฟัง
แล้วบอกว่าอยากเป็นลม รู้สึกตัวได้เลยว่า
ตอนนั้นเลือดมันไปเลี้ยงหน้าน้อยเหลือเกิน
น้าแป๋วกลับขำ ๆ แล้วก็พูดว่า แค่แผลกดทับ ทำใจเสาะไปได้
ก็อย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่า น้าแป๋ว น่ะ ออกแนวหญิงแกร่ง
เราเลยหมั่นไส้ เอารูปที่ถ่ายไว้มาให้น้าแป๋วดู
เหอ เหอ เหอ น้าแป๋วงี้หน้าถอดสีไปเลยอ่ะ
5555555 สะจายยยยยยยยย
มาหาว่าเราใจเสาะ เป็นไงล่ะ
เรียกให้มาดูแผลล่ะไม่กล้าเลย
พอวันไหนน้าแป๋วมาบ้าน
เราแกล้งทำเป็นไปเตรียมอุปกรณ์ทำแผลนะ
น้าแป๋วเก็บกระเป๋ากลับบ้านเลยอ่ะ
แหมๆๆๆๆๆ แม่คนใจเด็ด​

</CENTER>

 

<TABLE cellSpacing=3 cellPadding=1 width="3%" align=center border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

​

 

เมื่อเช้าพระอาจารย์วีรยุทธ์โทรมาจากเชียงราย บอกว่า ท่านได้ติดตามกระทู้นี้ทางโทรศัพท์มือถือ แต่ไม่สามารถเห็นรูปบางรูปได้ โดยเฉพาะรูปที่บอกว่า เป็นแผลกดทับ ท่านบอกว่า เชื่อว่ามีภาพจริง และเชื่อว่า เป็นกรณีที่มีพระอาพาธจริง และมีความจำเป็นจริง ท่านจะได้โอนปัจจัยเข้าบัญชีพระชนะ แต่ขอให้พระชนะช่วยจัดการซื้อเครื่องมือแพทย์ก่อนเลย อย่าได้รอให้ผู้อื่นซื้อให้ เพราะพระวีรยุทธ์อยู่บนดอยบนเขาสูงของเชียงราย ไม่สะดวกไปซื้อเครื่องมือการแพทย์ถวาย ท่านจึงขอให้ผมเป็นสื่อกลาง ผมจะได้กราบเรียนพระอาจารย์ชนะทราบอีกทีครับ

พระอาจารย์วีรยุทธ์ขออนุโมทนาพระอาจารย์ชนะที่แม้ตนเองเป็นประธานสงฆ์ของสำนักสงฆ์ แต่ลงมาดูแลพระอาพาธด้วยตนเอง และมีความต่อเนื่องมาขนาดนี้ ถือว่าเป็นขวัญเป็นกำลังใจให้พระป่าผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ถ้ามีอย่างนี้ทั่วประเทศไทย ก็จะดี

ผมเองในฐานะที่เป็นผู้เขียนบอกบุญกระทู้ต่าง ๆ ผมทราบครับว่า พระป่า พระบ้าน ที่ท่านไม่สนใจกัน ไม่ดูแลกันนั้น มีมากเพียงใด แม้แต่ในเขตที่อยู่ใกล้พ่อแม่ครูจารย์ที่โด่งดัง ก็มีเรื่องการทอดทิ้งพระอาพาธในป่า ที่ทุรกันดาร หรือแม้แต่ปล่อยให้ตายไปเองก็มีครับ

เรื่องดี ๆ อย่างนี้น่าสนับสนุนครับ ขออนุโมทนา