การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ได้มาแล้วคืนไม่ได้นะครับ
นึกถึงคำอาเห็ดหอมเลยย
ทีแรกคิดว่าช่วยแต่คนอย่างเดียว
เมื่อคืนจะนอนก็ยังจะมา
เอ้ออออ
ขอบ่นหน่อย5555

 

วันก่อนฝากตังค์ไปทำบุญกฐินที่ ตรัง จ้า (ทอดวันที่ 4/11/12) รวมได้ 7,745.25
วันนี้ไปทำบุญกฐิน ที่แปดริ้วมา รวมได้ 9,690
พรุ่งนี้มีไปอีกวัน ที่วิเศษชัยชาญ รวมได้ 5,110

สาธุกันนะจ๊ะ ขอให้ทุกคน ทุกท่าน อิ่มใจ อิ่มบุญ...

 

ยินดีด้วยกับผู้มีบุญ(เอหรือยินดีกับเหล่าสัมพเวสีที่มีผู้มีบุญมาช่วยเพิ่มขึ้น)

ที่จะได้ช่วยคนและสัมพเวสีถึงแม้บางครั้งเขาเหล่านั้นอาจจะไม่รู้เวล่ำเวลา

ไม่รู้กาละเทศะไปบ้างแต่ถ้าเขาเหล่านั้นไม่ลำบากและไม่มีที่พึ่งก็คงไม่รบกวน

ละครับยิ่งโปรดยิ่งช่วยยิ่งได้บุญนะครับ555555::boo::boo:boo:

 

ครับอา กำลังพยายามปรับตัวครับ

โอย ฮา 55555

 

ดีครับ จะได้มีคนมาเล่าให้กันฟังบ้างครับ กลับไปอ่าเรื่องเล่าก่อนนอนแล้วเสียความรู้สึกหลังๆอะไรก็ไม่รู้มาเป็นนิยายเลย

มานั่งโม้กันไปกันมา อยากจะพูดจริงๆเลยว่าจริงๆเป็นอย่างไรแต่ก็ไม่อยากไปขัดเค้า ช่วงนี้ผมได้แต่คอยช่วยใครก็ไม่รู้

โทรมาหาผมให้ช่วย ทั้งๆที่ผมไม่ให้เบอร์ใครก็ยังมีคนมาให้ช่วยก็ดีครับสนุกดี บางทีก็คันปากอยากพูดอะไรแต่ก็ต้องพูดเบาๆไม่งั้นคงรับไม่ได้ 5555

 

ครับอาจารย์

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้นั่งเลยคะ
อาศัยภาวนาเอาขณะลืมตา อย่างเวลาอยู่บนรถไม่มีไรทำก็นั่งภาวนาไป
แต่ก็เห็นคนขึ้นรถ ลงรถ ยืน นั่ง มันเหมือนกับว่า
ใจเราไปคิดเรื่องที่เห็น แต่ก็ยังได้ยินว่าตัวเองยังภาวนาอยู่
แต่ก็มีอีกสิ่งที่รู้ว่ายังภาวนาอยู่และก็รู้ด้วยว่ากำลังคิดเรื่องอื่นอยู่
จะบอกว่าอยู่ในสมาธิก็ไม่รู้ว่าใช่ไหม
เพราะคิดว่าการทำสมาธิมันควรจดจ่อกับเรื่องเดียวไม่ใช่เหรอหรือนี่คืออาการฟุ้ง

บางทีก็งงๆ เวลาเขียน มันอธิบายยาก เหมือนคิดไปเยอะแต่พิมพ์ได้แค่เนี้ย
อาจารย์มีอะไรแนะนำไหมคะ ควรทำอะไรต่อไปดี

ขอบคุณคะ

ปล.ยินดีในบุญกับทุกคนด้วยจ้า

 

มาส่งการบ้านบ้างแล้วใครจะตรวจล่ะ 5555

เอามาแชร์แล้วกันครับ ในบางคนที่ฝึกจะอานาปนะสติเป็นเรื่องเล็กไปแล้วถอดจิตซะจนไม่รุ้จะทำอะไรแล้ว

พิจรณาจนไม่รู้จะทำอะไร เอาเป็นว่ามาแชร์ในเรื่องที่ผมเจอมาซึ่งผมเองก็ถามใครไม่ได้ถามพระก็ไม่ได้

เพราะ ข้อแรกถ้าถามพระที่ตอบได้ก็เป็นการอวดอุตริเป็นโลกวัชะได้ ข้อต่อมาถ้าผู้ที่ตอบตอบไม่ได้ซึ่งอันนี้มีมาก

ก็ยิ่งพาหลงไปใหญ่ อันนี้ถือว่าเขียนให้คนที่ฝึกผ่านมาเยอะๆอ่านแล้วกันครับ

การฝึกของผมเป็นการเอาอานาปนะสติ,กสิน,มรณานุสติ,จิตเจตสิกเจตยัง,อรูปกรรมฐานและอื่นๆที่เอามาผนวกรวมกัน

ผมถึงได้บอกว่าฝึกตามที่ผมบอกและเขียนไว้ได้ผลดีที่สุดซึงหลังๆคนที่ฝึกก้ไม่ค่อยทำตามเอาอันนั้นมาใส่อันนี้เราก็ไม่อยากว่า

เดี๋ยวจะหมดกำลังใจแต่ตามที่ตรวจคือไม่ได้ทำตามที่ผมบอก ส่วนคนที่ฝึกตามก็ขอบอกว่าได้แน่ครับ

เอาว่ามาเข้าเรื่องแล้วกันถ้าฝึกตามที่ผมบอกจะได้อยู่ 2 สถานที่ได้เลย คือ1การถอดจิตนี่เป็นขนมเลย

ได้รู้ในสิ่งที่อยากรู้คนละเรื่องจับจิตเจโตนะ อันนี้จะไปหาเรื่องราวทั้งบนสวรรค์ในนรกได้ถ้าเราอยากรู้เรื่องอะไรหรือของใคร

2.การพิจรณากายรู้ถึงจิตภายในอย่างที่ผมพิจรณาจนสามารถแยกจิตแยกนิสัยจนรู้ในดวงจิตตนมีกี่ดวง

ซึ่งต้องยอมรับว่ายังไม่ละเอียดแยกได้เป็นร้อยๆดวงเหมือนพระอริยะ แต่ก็แยกได้คร่าวๆประมาณ5-6ดวง

ที่ให้พิจราณากายพอถึงที่กายก็จะไม่เห็นไม่รับรู้เหมือนกายเป็นฝุ่นผงหายไปกอบกับเหลื่อแต่ดวงจิต

เดี๋ยวมาต่อ (เหมือนอาจารย์อาชวินเลย5555)

 

รออ่านนะครับผม เป็นเด็กไม่ดี อู้ไม่นั่งมานานละ= ='' ก็ใครทำ คนนั้นก็ได้อ่ะนะครับ คงต้องปรับปรุงตัวเยอะๆมากๆ

ผมสงสัยอ่ะครับว่า หยุดไปนาน กลับมานั่งใหม่ ต้องเริ่มใหม่ถูกมั้ยครับ ฮ่าๆๆๆ

 

ผมได้เต็มที่สามอ่ะคับ

 

ต่อครับ

จากที่เราพิจรณาตัวเราจนเหลื่อแต่จิตคราวนี้มาดูจิต พอนั่งจนแยกแยะอารมณ์จะรู้ถึงความต่างในจิต

และพิจรณาเราดวงจิตจากที่เห็นเป็นมวลก็จะแยกย่อยเป็นสีเป็นขนาดต่างๆแล้วแต่จริตตน เคยมีคนบอกไว้ว่าเมื่อแยกได้

ก็ให้พิจรณาละทิ้งสิ่งที่ไม่ดีไปจิตจะน้อมนำไปสู่พระนิพานในที่สุด แต่ไม่รู้คือผมยังถือว่ายังไม่ละทิ้งไดๆเพียงแต่รู้ไว้ว่าเรามี

แล้วอบรมณตัวเองให้รู้ว่าจะไม่ทำอย่างนั้นจะได้ถือว่าไม่ประมาทครับ

 

อนุโมทนาบุญทุกประการ สาธุ สาธุ
แสดงว่า ฌาน 1-4 ต้องผ่านแล้วใช่ไหมครับ

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ ฝึกสมาธิเลย
พอลองนั่งจิตก็ไม่สงบ
พออ่านที่ อ.บาส เล่ามาแล้ว
คงต้องตั้งใจ ใหม่ซะแล้ว

 

มาสารภาพบาปด้วยคน หุหุ
ผมก็ยังติดค้างอยู่บทที่ 3 ครับอาจารย์ ยังไม่นิ่ง
บางครั้งก็ย้อนกลับไปบทที่ 1 เพื่อดึงสมาธิบ้าง
รวมๆ แล้วยังไม่ถึงไหน แหะๆ แต่ก็ยังทำอยู่เรื่อยๆครับ
แต่บางวันก็ลองทำแบบอื่นบ้างเหมือนกันครับ
ตามประสาอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ยังฝึกแบบที่อาจารย์แนะนำเป็นแกนหลัก
ถ้าเริ่มเป็นตัวแล้วจะ มาส่งการบ้านครับผม ตอนนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรดี

 

ถ้าเป็นภาษารถก็น่าจะต้องพูดว่าเลยข้ามจังหวัดไปแล้วครับ

 

คือปรกติจะไม่คุยหรือบอกในเรื่องพวกนี้เพราะภาษาเขียนอธิบายให้เข้าใจยากอาจจะเข้าใจผิดๆไปได้ครับ

 

ทุกวันนี้จะจับอารมณ์อยู่สองอารมณ์

1 อารมณ์ไม่เกิดไม่ดับ ไม่มีอะไร รู้ในตัวเองมีสติเต็ม เห็นตามจริง

ใช้เวลาประจำก่อนนอน หรือเวลาเบื่อโลก

2 อารมณ์เอาไว้ ส่งออกไปหาคำตอบเวลามีคำถาม ก็จะได้คำตอบ

อารมณ์นี้ยังไม่นิ่ง เพราะยังมีห่วงคนโน้นคนนี้ มีอุปาทานเข้ามาตี พวกความคิด บลาๆๆ

ตอนนี้เหมือนก้าวขาข้างนึงลงไปในเรือแต่ลงเรือไม่ได้

กรรมรั้งไว้ 555 เห็นทางแล้วก็ไม่ได้ไปง่ายๆ วัยรุ่นเซงเลย

กล่าวโดยสรุปจะได้เจโตวิมุติ ต้องอาศัยกำลังจิตอย่างน้อย 2 ดวง

ดวงเดียวกำลังไม่พอ ประมาณนี้ อ่าคับ

 

แสดงว่าผมต้องติดเทอร์โบ ซะแล้วล่ะครับ
ขอคำแนะนำหน่อยครับ อ.บาส

 

เวลาทำสมาธิเค้าให้ตัดให้หมดซึงปรกติเวลาเข้าสมาธิจิตจะไวกว่าปรกติคำว่าตัดจึงทำได้ยากกว่า

แล้วยิ่งพวกที่รู้ที่ดูได้ยิ่งยากกว่าปรกติ แต่เมื่อจิตมันตักได้จิงในขระนั้นไม่เพ้อไม่หลงในวิมุติทั้งหลาย

ย่อมก่อเกิดความเป็นทิพย์ในจิตอันนี้ที่เค้าเรียกว่าอิทธิวิธี คือจิตที่จะนำไปสู่แนวทางของการใช้ฤทธิ

เมื่อจิตทรงฤิทธิจิตก็สามารถปันดาลทุกสิ่งได้แต่ด้วยความเป็นโลกิยะดังนั้นสภาวะจะไม่มีความถาวร

จะหายไปเมื่อไรก็ได้เสมอครับ

 

สิ่งที่ผมรู้ก็ใกล้จะเล่าหมดแล้ว ก็คงใกล้จะจบหัวข้อนี้แล้วละมั้งครับ