ชี้ทางคนที่จะเรียนวิชาอาคม

ผมขอความรู้หน่อยครับ
หากเราได้คาถามาโดยไม่รับอนุญาติ
เราจะสามารถสวดคาถานั้นให้สำฤทธิ์ผลได้หรือไม่ครับ

 

ท่านรู้คำตอบดีอยู่แล้ว ท่านจะถามไปเพื่ออะไร

 

ได้สิ คนสมัยก่อนบางคนอยากเรียนวิชาที่ครูบาอาจารย์ ไม่สอนให้ก็เลยใช้วิธีครูพักลักจำเอาก็ทำได้ ขอแค่ตั่งใจละมีสมาธิก็ใช้ได้แล้ว สู้ๆนะ

 

เทพคาถา คุณเป็นดีถึงจะใช้มนต์ดำก็เถอ ผมอยากให้คุณนับถือพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ให้มากกว่าที่นับถือครูอาจารย์สายดำของคุณ เพราะทุกสิ่งมัน อนิจจัง มีเกิดขึ้น ตั่งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป แม้ว่าคุณจะเก่งกล้าคาถาอาคมแค่ใหนสุดท้ายคุณ ก็ต้องตายอยู่ดี วิชาของคุณที่คุณใช้ก็เสื่อมไปอยู่ดี อย่ามั่วแต่หลวงตัวเองเลย ให้คุณคิดอยู่เสมอว่า ไม่มีตัวกู ไม่ใช้ของกู ไม่ใช้ของเขา ไม่ใช้ของเรา แค่นี้คุณก็สามารถอยู่อย่างมีความสุขแล้ว ความจริงของพุทธศาสนา หรอคุณคิดว่าไม่จริง

 

อนุโมทนาสาธุ
คนเราเชื่อในสิ่งที่ตนอยากเชื่อ.......................
ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะให้ความกระจ่าง

 

คุณ กาฝากรัก คุณแยกแยะยังไงครับระหว่างสายดำกับขาวผมส่งใสมานานและ เอาเป็นเหตุเป็นผลนะครับไม่ได้ชวนทะเละ

 

มนต์คาถาวิชาอาคมเอาเดิมๆก็แล้วแต่ใช้ จนมาเป็นด้านมืดตามเจตนาอกุศลสารพัดจึงถูกแบ่งจำเเนกเป็นสายดำ อันมาจากเจตนาที่ไม่เหมาะกับทำนองคลองธรรมหนึ่ง หรือสายวิชานั้นหนึ่ง บางวิชาดูไม่เกี่ยวกับมนต์ดำแต่เจ้าของวิชาหรือครูผู้ให้อำนาจศักดิ์สิทธิ์กลับเป็นอสูรคอยชักจูงผู้ใช้เป็นเครื่องมือฆ่าแกงคนด้วยกัน บางวิชาก็เป็นวิชาขลังเฉยๆจนกว่าคนใช้จะนำไปใช้ผิดๆฮึกเหิมขึ้นเรื่อยๆจนเป็นด้านมืดของวิชานั้นๆ
ถ้ามองกลับกันอย่างพิศดารเช่นการเสกหนังควายผืนใหญ่ย่นย่อจนเล็กเข้าท้องคนแล้วแผ่ให้ตาย ก็จะแยกได้ว่าเป็นด้านมืด แต่ทั้งวิชาตั้งแต่ต้นจนจบคือมนต์ดำ คือถ้าเสกของย่นย่อเอาออกเช่นก้อนมะเร็งก็คงจะเรียกมนต์ดำได้ไม่เต็มปาก แต่วิชาทั้งอันเขาเอาขั้นตอนทั้งหมดเป็นหนึ่งวิชาแถมเอาไว้ฆ่ากันซะมากกว่าเอามาสร้างสรรค์จึงเป็นมนต์ดำ คือทำลายกันอย่างใดอย่างหนึ่ง จำเเนกยากครับ มีอีกหลายวิชาที่กำเนิดจากการมีทุกข์มีปัญหาก่อนแล้วถูกผูกสูตรเป็นวิชาตามปัญหานั้นๆ เหมือนเอาระเบิดๆเหมืองระเบิดตึกร้างเพื่อสร้างใหม่ กับการนำระเบิดไปถล่มคนอาคารศัตรูฯลฯ คงพอเข้าใจกันนะครับ

 

^__^ เป็นอันว่าเราเข้าใจตรงกันครับคุณ Jindamunee

 

แมวขาวหรือแมว ขอ
ให้จับหนูได้ พอ

 

ครับปัญหาอยู่แค่ความเดียงสาแยกแยะถูกผิดได้มากเท่าไหร่ คือจะเป็นเหยื่อหรือจะต่อยอดวิชา ถ้าภูมิบารมีไม่พอก็หลงผิดหลงถูกนานนะ อาจหลายชาติหรือแค่ชาตินี้ อย่างน้อยปัญญาบารมีต้องดี
ครูบาอาจารย์ต้องดี
ไม่งั้นสำคัญผิดยาว
สัมมาทิฐิต้องชัดเจนเป็นอย่างมาก
ควบคุมได้ไหม ?
ได้ถ้าสัมมาทิฐิดีและปัญญาบารมีดีรู้ผิดรู้ถูกได้ไม่ยาก
ขอตอบแค่นี้ครับ

 

สาธุ คนจะดีไม่ต้องมีใครสั่งสอน รู้ด้วยสำนึก ถึงคุณธรรม

 

ในวิชามหาอุด
เราต้องเริ่มต้นกำหนดสมาธิอย่างไร
ขอบคุณครับ

 

ในร่างกายหยาบของผมนี้ ก็ มีองค์พยานาคอยู่แร้ว แต่ผมอยากเรียนรู้เกี่ยวกับวิชาอาคมซึ่งผมมีความสนใจมากและก็พอมีติดตัวอยู่บ้าง ผมอยากเรียนอาคมสายขาวครับ มีใครพอสอนผมได้ใหมครับ...

 

ชักจะสับสนไปกันใหญ่แล้ว
มนต์ ดำ มนต์ขาวกันแน่ แล้วค่อยมาเลือกเรียน

 

ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ
ขอคำแนะนำด้วยครับ

ผมจะมีอาการร้อนที่ มือ เท้า ในช่วงเวลา2ถึง4ทุ่ม
ซึ่งเป็นแบบนี้ทุกวัน(โดยประมาณ2ปี) และความร้อนที่เกิดขึ้นสามารถยืนยันโดยการไปจับตัวผู้อื่นแล้วถามเขาว่า มือผมร้อนไหม ก็จะได้รับคำตอบว่าทำไมร้อนจังเป็นไข้หรือเปล่า หรือบางวันจะมีอาการร้อนทนไม่ไหวต้องเอามือและเท้าไปจุ่มน้ำก็จะเบาร้อนลง

โดยที่ผมไม่ได้ป่วย อาการสามารถทนได้ แต่หากเป็นวันพระแล้วจะมีอาการชัดเจนมาก

ผมเป็นคนที่สวดมนต์และคาถา บูชาพระเครื่อง สักยันต์ของวัดบางพระที่แผ่นหลัง

อาการแบบนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติหรือเปล่าครับ?

 

ปุบปับจัง! ยังไงก็ขอให้ชั่วชีวิตจดจ่อกับเรื่องศีลห้ากับมรรคแปดให้มากๆนะครับทำความเข้าใจตามระดับแต่ละระดับเข้าไว้ คือกว่าจะรู้แจ้งก็อาจได้เป็นเหยื่อมารก่อน นรกคือเราผู้เสวยนะ ระวังให้เป็น!!!!

 

จากข้อความข้างบน แสดงถึงว่าอะไรใครพอสรุปได้บ้าง

 

ขออนุญาติแสดงความเห็น

หากเป็นเรื่องจริง นั่นก็คือธรรมชาติของจิตใจคน

หากเป็นประโยคสรรพยอกกับเราว่า สุดท้ายก็ไม่เอาจริง

ครับ

 

เป็นคำพูดของกรรมกรคนหนึ่ง ที่ผมเคยเจอมา คิดว่าตนเก่งนักหนา พอได้ทำนิด ก็หมดความอดทน แถไปโน่นที นี่ที สุดท้าย ก็ถอดใจ ละทิ้ง

คนยังไม่ได้ทุ่มเทลงมือทำอย่างจริงๆจังๆ ก็ถอดใจ เสียแล้ว บ้างก็ว่าฝึกคาถาไม่ดี เป็นหนทางสู่นรก บ้างก็กลัวคนเดือดร้อน บ้างก็กลัวของเข้าตัว ต้องรักษาของดีๆ เสื่อมง่ายรักษายาก สุดแท้จะอ้างสารพัด สารเพ ที่แท้ ก็แค่คนที่เขา เรียกว่าเหยียบขี้ำไก่ไม่ฝ่อ ทำอะไรไม่จริงจัง ก็เลิกเสียกลางคัน เหมือนดังกรรมกร ที่ผมเล่ามา สุดท้ายก็ไม่ได้ดี อะไรสักอย่าง แล้วก็มาอ้างมาคุย ว่าตนเองเป็นผู้รู้ ผู้เก่งกล้า เป็นยิ่งนัก