เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ในห้อง 'ประสบการณ์ เรื่องเล่า' ตั้งกระทู้โดย พี เสาวภา, 7 เมษายน 2008.

แท็ก: แก้ไข

หน้า 2204 ของ 3279

rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
moo noi said: ↑

กราบหลวงปู่อั๊บค่ะ...

ขอเล่าเรื่องนางพิมให้พี่ๆ เพื่อนๆ ฟังหน่อยละกัน....เป็นประสบการณ์ของตัวเองคนเดียวนะคะ

ตั้งแต่ได้ยินพี่พี พูดถึง แหวนนางพิม และมีพี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิกอีกหลายคนเค้ามีแหวนกันเกือบจะครบทุกคนแล้ว แต่เรายังไม่มี เราก็ถามตัวเองว่า ....ได้งัยเนี่ย มีของดีอยู่ใกล้บ้าน ยังไม่รีบไปบูชามาไว้ และยิ่งพี่พี บอกว่า "ถ้าแหวนที่วัดหมดลง หลวงปู่อั๊บก็คงไม่สร้างขึ้นมาแล้ว" เราก็เลยไปบูชามา ตอนแรกกะจะให้สามีด้วย แต่เค้าทำแบบไม่เชื่อ เราก็ไม่อยากไปฝืน เลยบูชามาให้น้องชายแทน

ตั้งแต่ได้แหวนมาตอนแรก ยังไม่ได้บูชาเหล้าขาว ได้แต่ท่องภาวนาบทสวด "อุ กะ ปะ สะ หะ นะ พุท" พอจำได้ เวลาขี่รถไปไหนมาไหนก็จะท่องไว้ตลอด เพื่อให้ตัวเองมีสติ แต่ก็มีแอบคิดแว่บๆ ว่านางพิมมีจริงไม๊ [Embarrass แต่เท่าที่ฟังเค้าว่าต่อกันมาคือ... มีนางพิมติดตัวเหมือนมีหลวงปู่อั๊บอยู่คุ้มครองตลอดเวลา

และมีวันหนึ่งได้คุยกับน้องในบ้านเหรียญบินทาง msn ถึงเรื่องการบูชานางพิม น้องเค้าก็บอกว่าท่องแต่บทสวดก็ได้ แต่เราก็บอกกับว่าต้องหาเหล้าขาวมาบูชาถึงจะครบสูตรเพราะรู้แล้วไม่ทำ มันเหมือนกับการไปฝืนกฏน่ะ

และเมื่อวันที่ 12 นี้เอง....ก่อนตื่นนอนตอนเช้า...ฝันแปลก...ดี

ฝันว่าได้ไปที่บ้านเรือนไทยอยู่ติดริมแม่น้ำ บ้านสะอาดน่าอยู่มาก ในความรู้สึกน่าจะเป็นบ้านเราหรือบ้านญาติสนิทของเรา (คือเป็นบ้านที่เรามีความคุ้นเคยมาก) ตรงชานบ้านด้านริมน้ำจะเชื่อมต่อกับบ้านที่อยู่ติดๆกันด้วย ก่อนจะออกจากบ้าน เราก็คิดขึ้นมาว่าควรไปปิดประตูห้องในแต่ละชั้นด้วยดีกว่า กันไม่ให้คนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน แล้วเราก็เดินไล่ปิดประตูห้องทุกขั้น

-ชั้นบนสุด.... ก่อนปิดประตูห้อง ก็ได้ชะโงกหน้าเข้าไปดู เห็นมีมุ้งกางอยู่ 1 หลัง (สีมุ้งเหมือนสีจีวรของพระธุดงค์ เป็นสีน้ำตาลเก่าๆ) เห็นลางๆ ว่ามีคนนอนในมุ้งด้วย แต่นึกไปนึกมา ก็คิดว่าน่าจะเป็นสังขารของพระที่มรณภาพไปแล้ว (ในใจก็แอบคิดอีกว่าคล้ายหลวงปู่บุญศรี...สาธุ สาธุ สาธุ) แล้วเราก็บอกกับตัวเองว่า...บ้านนี้ดี มีพระอยู่คุ้มครองด้วย

-พอลงมาที่ชั้นสอง...ก็เจอกับเด็กๆ 3-4 คนกำลังเล่นกัน เราก็เจอญาติผู้น้องด้วย ก็ได้ทักทายกันเล็กน้อย แล้วเราก็ปิดประตูห้องให้ ...แต่ทันใดนั้น... หางตาเราก็เห็น เด็กแต่งชุดไทย 2 คนยืนคู่กัน ก็นึกในใจว่าจะเจออะไรหรือเปล่า :'(

พอหันเข้าไปอีกห้องหนึ่ง....ก็ได้เผชิญหน้ากับเด็ก 2 คนนี้อย่างจัง เห็นเต็มตา แต่ก็ครองสติไม่ให้ตกใจ

เด็ก 2 คนนี้

คนหนึ่งอายุน้อยกว่า เป็นเด็กผมจุก นุ่งโจงกระเบนสีเขียวปีกแมงทับ เสื้อคอกระเช้าสีเหลืองนวล จากการแต่งกายน่าจะเป็นเด็กผู้หญิง

เด็กอีกคนหนึ่งจะโตประมาณ 15-16 ขวบ ผิวขาวใส หน้ากลมๆ (เราว่าหน้าตาจะออกหมวยๆ ) สวมสไบสีเหลือง ผมยาวประบ่า หูทัดดอกไม้ หน้ายิ้มๆ ^-^

เราก็ถามเค้าว่าเป็นใคร เด็กคนเล็กนี่ใช่กุมารหรือเปล่า แล้วคนที่โตกว่าเป็นใคร ใช่นางพิมหรือเปล่า เค้าได้แต่ ^-^^-^...ไม่ตอบ

ว่าแล้วเราก็ยื่นมือที่สวมแหวนนางพิมให้เค้าดู แล้วในใจก็ยังถามว่า "เค้าคือคนที่อยู่ในแหวนนี้หรือเปล่า" แล้วเราก็เริ่มท่องบทสวด เค้าก็ท่องบทสวดพร้อมกับเรา "อุ กะ ปะ สะ หะ นะ พุท" แล้วเค้าก็อธิบายให้เราฟังว่าแต่ละคำมีที่มาอย่างไร (แต่เราจำไม่ได้เลยอ่ะ) ในฝันเราก็บอกกับตัวเองว่า...นี่แหละนางพิม ชัวร์...เพราะรู้ที่มาของคาถาด้วย

และพอเราออกจากบ้านหลังนี้ ความรู้สึกก็คือเค้ายังคงมองเราอยู่ แต่คนอื่นที่อยู่นอกบ้านไม่มีใครเห็นเค้าเลย นอกจากเราคนเดียว

พอเราตื่นขึ้นมาก็ 6 โมงเช้าพอดี ก็นั่งนึกทบทวนความฝัน ปกติถ้าฝันอะไรแบบมั่วๆ จะจำไม่ค่อยได้ แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราค่อยๆทบทวน และก็ยังนึกถึงเรื่องได้ชัดเจน ตอนที่กำลังแต่งตัวให้เจ้าลูกชาย พลันก็คิดไปว่า ใช่นางพิมเหรอ .... แต่นึกถึงคนสมัยก่อน ที่เค้าจะแต่งงานตอนอายุ 15-16 ปี ก็มีความเป็นไปได้ ที่ลูกกับแม่จะอายุไล่เลี่ยกัน เหมือนพี่กับน้อง ยิ่งคิดก็ยิ่งเกิดความปิตินะ

แล้วมานึกอีกที เดิมทีแหวนนางพิมที่เราบูชามาจากวัดจะเป็นแหวนทองเหลือง ซึ่งเวลาใส่แล้วนิ้วจะดำ เราก็เลยส่งไปชุบเงินซะขาวสวย

จึงมานั่งนึกถึงความเป็นไปได้ ว่าที่นางพิมมาหาเราเพราะต้องการจะสื่อให้เรารู้ว่า
1. ท่านมีอยู่จริง
2. ผิวท่านขาว เปล่งปลั่ง เหมือนกับแหวนที่เราไปชุบเงินมาแล้วงามแวววาว
3. เราควรจะเริ่มบูชาเหล้าขาวให้ท่านได้แล้ว

แต่ที่แน่ๆ คือท่านเป็นเทพใจดี หน้าตาท่านยิ้มแย้มตลอด เราก็เลยไปหารูปของนางพิมที่อยู่หน้ากุฏิของหลวงปู่มาเก็บไว้ดู (แต่ในฝันนางพิมเราหน้าตาสวยกว่ารูปจำลององค์นี้นะ แต่เค้าหน้าจะคล้ายกัน)

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ส่วนตัว... อยากจะมาเล่าสู่กันฟัง แต่สิ่งหนึ่งที่เราได้สัมผัสมาคือ มีนางพิมอยู่ติดตัว อุ่นใจขึ้นเยอะ ท่านช่วยได้ในหลายๆเรื่องที่เราคาดไม่ถึงค่ะ....
Click to expand...

puedpunon said: ↑

สำเร็จในสิ่งที่ขอ กำลังหาเวลาไปกราบหลวงปู่อั๊บ และเอาเหล้าขาวไปถวายแม่นางพิมครับ
Click to expand...

MooDam said: ↑

ยินดีกับพี่ moo_noi ด้วยครับ ผมเองไม่เคยฝันเห็นแม่พิมเลยสักครั้ง
Click to expand...

naijai said: ↑

อ่านเรื่องที่คุณ Moo noi เล่าแล้วขนลุกเลยค่ะ รู้สึกดีใจแทนที่มีประสบการณ์ฝันแบบนี้ เพราะปกติสื่อทางฝันไม่เคยได้
อีกเรื่องที่อยากบอกว่าเห็นด้วยกับคุณพีว่าแม่นางพิมอารมณ์ดีค่อนข้างขี้เล่น บางทีขอเรื่องนิดๆหน่อยๆไว้ แต่ก็ไม่เคยหวังว่าเราจะสมหวังในทุกเรื่องเพราะย่อมเป็นไปตามกรรม แต่เราแอบพ้อเล็กๆจะได้ปุ๊บเลย เช่นกำลังรีบๆอยู่รอรถแท๊กซี่นานมากกกก ไม่มีวี่แววซักค้น พอคิดปุ๊บรถเลี้ยวโผล่มาทันทีจากไหนไม่รู้ เราเลยต้องขอโทษรู้สึกผิดเลย บางทีเราได้สมหวังในที่สุดแบบนาทีสุดท้ายและเป็นสิ่งที่ถูกใจด้วย เซอร์ไพสต์ไปเลยค่ะ
Click to expand...

moo noi said: ↑

moo noi ถึงบอกว่า "ฝันแปลก" เพราะปกติ moo noi ไม่เคยฝันอะไรแบบนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตค่ะ ที่ฝันได้เป็นเรื่องยาวๆแบบนี้ และจำได้แม่นด้วย

ที่แปลกอีกสิ่งหนึ่งคือเวลา moo noi คุยถึง "บารมีของพระนักธรรม" ที่ลูก moo noi ได้รับ จะรู้สึกเหมือนตัวมันซ่าส์ๆ ขนลุก ทุกครั้งเลยค่ะ....
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

คุณเอมนี่ ถ้าเอาดีทางขีดเขียน ค้นคว้าเรื่อง ลึกลับ อาจจะดังกว่า ดี เจ ป๋องก็ได้

อ่านข้อเขียนแล้ว นาย พี เสาวภานี่ชิดซ้ายไปเลยครับ เรื่องลึกลับนี่ผมก็เจอมาไม่น่าจะน้อยกว่าใคร แต่เล่ามาหลายปีนี่ หมดสต็อกไปแล้วเหลือแต่เรื่องหลวงปู่พระครูบุญศรี อาจารย์ของผม ขอกั้กไว้หน่อยก่อน

เรื่องแม่พิม นี่ขอเชียร์เต็มที่ เพราะหลวงพ่อท่านกำลังสร้างกำแพง ใช้เงินเยอะ ถ้าท่านอยากอยู่เงียบๆล่ะก็ ผมจะหุบปากเงียบเพราะท่านแก่มากแล้ว

แต่จะบอกว่า ในแผ่นดินนี้ นอกจากท่านไปแล้ว ไม่มีใครทำ และ เชิญ แม่พิม ได้เหมือนท่านอีก ให้เก่งแค่ไหน ได้สักครึ่งก็เก่งแล้ว ใครไม่รีบไปรับกับมือ ถือว่าหมดโชค อดได้ของวิเศษ

แม่พิม ไม่ใช่พระ แต่เป็นเทพ ใจดี ขอได้ อ้อนได้ แม่พิม ท่านชอบผู้หญิง เมตตาผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย เพราะเคยเป็นเพศเดียวกับท่าน ให้ท่านหญิงลองขอด้านโชคลาภดู ขอบ่อยๆ ขยันทำมาหากินด้วย จะสมหวัง ( ไม่ใช่สมชายอย่างเดียว ) ท่านเป็นเทวดา ไม่ใช่พระ ไปขอโชคพระ พระท่านบางทีผิดศีล แต่ขอเทวดา ไม่มีศีลจะให้ผิดครับ

อย่าเอาแม่พิม ใส่ในที่เก็บเงิน กระเป๋าสตางค์ ด้วยเจตนาว่าให้แม่พิมช่วยหาเงิน แต่เหตุการณ์จะตรงกันข้าม แม่พิมท่านใจดี ใจกว้าง ท่านชอบแจกเงิน จะเอาเงินเราไปแจกซ่ะแทน

แม่พิม ชอบหมาหรือสุนัข อันนี้ผมสังเกตุเองและยืนยัน ว่าใส่แหวนแม่พิม ว่าคาถา ลูบหัว สุนัขได้ เสร็จท่านแน่นอน ผมลองมาหลายทีจนมั่นใจ เพราะฉนั้นในทางตรรกะ แม่พิมน่าจะกัน หมาได้ด้วย เพราะหมาเขาจะเมตตา เรา ให้จิตมั่น ว่าพระคาถา นิมิตถึงแม่พิม หมาจะไม่กัด ถึงไปเจอหมาดุวายร้าย ถึงกัดก็ไม่เข้า ผมมั่นใจมากครับ ยื่นน่องให้มันกัดซ่ะเลย มันจะได้ตกใจซ่ะอีก ถ้าเจอแข้ง ลูกบ้าของเรา

แหวนแม่พิม หลวงพ่ออั้บ ท่านไม่ได้ทำ ผมทำเอง สาเหตุ เพราะผมไม่ชอบสัก เลยทำมา ไม่มีเจตนาการค้าใดๆทั้งสิน เจตนาทำแจกฟรี และถวายหลวงพ่อท่านแจกฟรี แต่ทางวัดนำไปออกหาเงินสร้างกำแพง ผมก็ขออนุโมทนาด้วย และผมเป็นเด็กกว่าท่านจะไม่วิจารณ์คนที่เคารพ ในวิจารณญาณของท่าน ซ้ำดีซ่ะด้วยผมจะได้บุญ ด้วย แค่ลำพังผมเอาเงินส่วนตัวถวายช่วยก็ได้ไม่เท่าไหร่ แต่เอามาสร้างวัตถุมงคลถวายตามจริตชอบ วัดเอาไปออก เงินจะงอกออกมาอีก แล้ววัตถุมงคลไปช่วยเขา ผมก็ได้อานิสสงค์ย้อนกลับมาด้วย เรียกว่าสองต่อ เข้าฮอส

แหวนที่ทำมี แหวนทองคำ เอาไว้ใช้ส่วนตัว

แหวนฉีด รุ่นแรก เนื้อเงิน และเนื้อทองเหลือง ตามรูปของคุณเอม จะไม่ทำออกมาอีก เพราะช่างมันชักเรื่องมาก รอจนเหงือกแห้ง ทั้งราคาก็จะคิดเพิ่ม จะไม่ทำอีก ปิดบทไปเลย แหวนนี้ถวายหลวงพ่อไปเยอะ ที่วัดยังเหลือจำหน่ายอยู่ ผมก็แจกคนไปเยอะ คนที่ได้ไปมีประสพการณ์หลายท่าน ให้เขามาเล่ากันเอง และใครอยากได้อีก ไปที่วัดอย่างเดียว ที่ผมมี ผมจะไม่แจกฟรีแข่งกับทางวัด แต่จะเก็บไว้รองานบุญข้างหน้า ซึ่งอีกไกล

แหวนหล่อโบราณ รุ่นนี้ทำน้อย เพราะเข้าหน้าฝน ช่างหล่อไม่ได้ หล่อแล้วเสีย มีอยู่ที่หลวงพ่อ ใครอยากได้ ไปขอกันเอาเอง เดี๋ยวจะเอารูปมาลง แต่ผมกลัวเจ้าที่เขามาแซว ว่าผมมาค้าขาย ด้วยเจตนาค้าขายของผมไม่มี แม่พิม ท่านช่วยผมค้าขาย ได้เงินมากกว่ามานั่งขายแหวนครับ...เหอๆๆ

เรื่องกุมาร หลวงพ่อท่านไม่ทำแข่งกับใคร กับวัดดังๆ ท่านเคารพกัน แต่ผมจะบอกใบ้ว่า รัก ยมกุมารทองของหลวงพ่ออั้บ ขลัง มีจิตวิญญาณและมีตัวตน ผมจัดให้ติดเบอร์หนึ่งในบรรดาของที่เจอมา เรื่องเรียกจิต เรียกอาการ ๓๒ หลวงพ่ออั้บท่านชำนาญมากครับ

แม่พิม ท่านเป็นเทพ เทวดา จะเรียกผีก็ได้ ใจดี ไม่ดุ ไม่หลอกหลอน ถ้าใครคิดกลัว อย่าเข้าใจผิด เพราะฉนั้น ท่านจะมารูปใดก็ได้ รูปเด็ก ตามที่คุณเอมเห็น รูปผู้ใหญ่ อ้วนล่ำ มะขามข้อเดียว ผิวดำแดง หรือมารูปสาวๆ ขาวเรียว สวย ตามแต่จริตของเรา แต่ถ้าเรานิมิต รูปหลักๆคือ ตามรูปปิดทองหน้าวัด อ้วนล่ำ ผิวดำแดง ส่วนใหญ่จะไม่พูด ได้แต่กลอกตาไป และชอบแต่งเขียว ขอเน้นว่า ท่านเป็นเทพที่มีฤทธิ์มากน่ะครับ สามารถอธิษฐานใช้ได้ครอบจักรวาล ( หลวงพ่อบอกผมเองกับหู )

การเซ่น ต้องตามกฎ คือ ว่านะโม สามจบ เชิญมากินเหล้า เอาเหล้าทาปาก ลูบปาก หรือ ลูบตะกรุด ว่าคาถา เก้าจบ แค่นั้นเอง อยากให้เฮี้ยน ก็พูดคุย เซ่นบ่อยๆน่ะครับ

หลวงพ่อท่านบอกว่าเหล้าขาว แต่มีลูกศิษย์ตัวดี แอบมากระซิบผมว่า สดวกอะไร สมัยนี้ใช้ได้ เหล้าขาว เหล้าแดง ไวน์เบียร์ ที่หาได้ มีดีกว่าไม่มี...แหะๆ อันนี้ท่านพิจารณาเอาเอง

นางพิม/แม่พิม ไม่ต้องถอด ติดตัวไปได้ทุกที่ ไม่เหมือนพระ

อย่าเอาแม่พิมรวมกับพระ หรือ เครื่องรางแบบอื่น วัดอื่น อาคมอาจจะขัดกัน

ใครไม่มีของดีที่เคยใช้ได้ผล ใช้อะไรแล้วเงียบ

นอกจาก ของของอาจารย์ผม หลวงปู่พระครูบุญศรี ก็มีของท่านผู้เฒ่าวัดมอญ ที่ผมเจอแล้วมีประสพการณ์ ใช้แล้วเด่นชัด ไม่เงียบ

ทิ้งช่วงมาก็มาเจอ แม่พิม กับ กันงู วัดท้องไทรนี่แหละครับ เห็นผล ๑๐๐%

ใครใช้อะไรแลวเงียบ แนะนำว่า ไปวัดท้องไทรครับ

แล้วท่านจะมาขอบคุณผมซ่ะอีกที่ผมบอกทางโชคลาภให้ท่านรู้
Click to expand...
rungaran, 23 พฤศจิกายน 2012

#44061
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
NR said: ↑

กัณหาชาลี ที่เคยอ่านเจอมาในหนังสือพระ (ให้เครดิตเขาหน่อย ขณะเดียวกันก็ต้องพิจารณาเครดิตเขาด้วยนะครับ) เขียนไว้ว่า หลวงพ่อบอกว่าไม่ต้องเลี้ยง ถ้าหากินเองไม่ได้จะไปช่วยคนอื่นได้ไง แต่อยู่กับผม แรก ๆ ก็มีจัดเซ่นบ้าง หลัง ๆ เหลือแค่กินพร้อมกัน ไม่ว่าจะกินข้าวกินขนม ส่วนใหญ่ผมจะไม่ค่อยลืม

ที่ผมปฏิบัติตัวกับกัณหาชาลีคือ เรียกเขาเป็นลูก เราเป็นพ่อ คุยด้วยบ่อย ๆ ไม่มีไรคุยก็บ่นให้เขาฟังก็ได้ ใช้งานบ่อย ๆ เท่าที่ผมสังเกตุ ความเชื่อมั่นว่ามีตัวตนจริง ๆ เป็นเรื่องสำคัญที่สุด ผมเคยให้น้องผู้หญิงที่ออฟฟิศไปคู่นึง เธอก็พกติดกระเป๋าสะพายไว้ มีคืนหนึ่งปิดไฟนอนแล้ว แกมองมาแถวที่วางกระเป๋า เห็นเงาตะคุ่ม ๆ 2 เงา ในใจก็นึกถึงกัณหาชาลีขึ้นมาทันที จึงไม่รู้สึกกลัวอะไร

ผมใช้งานกัณหาชาลีอยู่เรื่องเดียว (เพราะมีกุมารอีกหลาย จึงต้องแบ่งหน้าที่ประจำให้รับผิดชอบกันไป) คือ เรื่องที่จอดรถ ยิ่งนานวันยิ่งสะสมคะแนนทำสถิติใกล้ ๑๐๐% เข้าไปทุกที เมื่องานที่มอบหมายสำเร็จก็ขอบอกขอบใจเขาเหมือนเราคุยกับลูกกับเด็กจริง ๆ.....อ้อลืมไปนิด ไม่มีคาถาปลุกครับ นึกถึงหลวงพ่อทรงและ "ไหว้พระสวดมนต์ทุกวัน" เป็นใช้ได้

ด้วยความที่ผมเชื่อมั่นว่าเขามีตัวตนจริง ๆ ผมจึงชวนเขาไปทำบุญด้วยกัน อุทิศกุศลให้เขาเสมอ อนุญาตให้เขาช่วยงานบุญและโมทนาบุญได้ทุกกรณีโดยไม่ต้องรอให้อุทิศ

ย้ำอีกครั้ง...ต้องเชื่อมั่นว่าเขามีตัวตนจริงและมั่นใจว่างานที่มอบหมายเขาจะทำได้สำเร็จจริงเพียงเท่านี้เราก็เตรียมยิ้มได้เลยครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

สูตรนี้ดีมากครับ ขอนำไปใช้บ้าง

การทำบุญ ทำได้หลายกรณี อย่าไปติดรูปแบบ อามิสบูชามาก ให้ทำแบบปฏิบัติบูชา มากๆ ก็มีอานิสงค์เยอะเช่น

การปฏิบัติ บุพการี ที่มีอายุสูงวัย

การสวดมนต์ไหว้พระ ทำในรถก็ได้

การนั่งสมาธิภาวนา ทำในรถก็ได้

การทำจิตว่างๆ เบาๆ

การนึกถึงพระพุทธ เป็นพุทธานุสติ

การนึกถึงพระธรรรม เป็นธรรมานุสติ

การนึกถึงพระสงฆ์ เป็นสังฆานุสติ

การนึกถึงคุณเทวดา เป็นเทวดานุสติ

เป็นกรรมฐานมีอานิสงค์ อุทิศได้มากน้อย ตามบารมีทั้งสิ้น
Click to expand...

rungaran, 23 พฤศจิกายน 2012

#44062
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
ไม่เกิด said: ↑

แวะเข้ามาราตรีสวัสดิ์ครับ....

อ่านแล้วลองคิดดูนะครับ พ่อแม่อยู่กับเราได้ไม่นานนักหรอก

เมื่อถึงเวลาคุณคิดอย่างไร

เวลาไม่มีเงิน.....คนแรกที่คิดถึงคือพ่อและแม่
แต่พอมีเงิน.....คนแรกที่คิดถึงคือเพื่อนและแฟน

อยากได้รถ.....คนแรกที่คิดถึงคือพ่อและแม่
แต่พอมีรถ.....คนแรกที่จะไปรับคือเพื่อนและแฟน

ร้านอาหารหรูบรรยากาศคลาสสิค.....มีไว้สำหรับเพื่อนและแฟน
อาหารบนโต๊ะที่บ้าน.....มีไว้สำหรับพ่อและแม่

ทีวีและสวนที่บ้าน.....มีไว้สำหรับพ่อและแม่
โรงหนังและห้างสรรพสินค้า.....มีไว้สำหรับเพื่อนและแฟน

พ่อและแม่คิดบัญชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน.....เพื่อความอยู่รอด
ลูกคุยโทรศัพท์เล่นเน็ตก่อนนอน.....เพื่อให้หลับฝันดี

เวลาเรามีความมีความสุขเรามักจะมองแฟนและเพื่อน
เวลาเรามีความทุกข์คนที่กังวลหดหู่คือพ่อและแม่

เวลาเราประสบความสำเร็จเรามักจะมองหาเพื่อและแฟนเพื่อฉลองสังสรรค์
แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่แต่ท่านมักเป็นคนที่เรามองข้ามไป

ลูกไปรื่นเริงยามราตรี ตามผับ เธค
พ่อและแม่ต้องนอนหลับพักผ่อนเก็บแรงไว้ทำงานในวันต่อไป
เพื่อแลกกับความสุขของลูกอยากให้ลูกได้เรียนสูงๆ

เวลาแต่งงานคนที่ดำเนินงานจัดงานคือพ่อแม่
คนที่มีความสุขคือลูก

พ่อแม่ว่ากล่าวตักเตือนบางครั้งเพราะอยากให้เราได้ดี
แต่เรากลับคิดว่าสิ่งที่พ่อแม่พูดมันไร้สาระและไม่สนใจมัน

พ่อแม่คือผู้ที่จะฝ่าฟันปัญหาร้อยพันประการเพื่อลูก
แต่พอลูกมีปัญหากลับเสียใจหดหู่ท้อถอยบางคนถึงกลับคิดฆ่าตัวตาย

พ่อแม่คือผู้ที่จะยืนอยู่เคียงข้างลูกจนชีวิตจะหาไม่
ลูกกำลังคิดถึงสิ่งใด
คำว่าพ่อและแม่อาจเป็นคำแรกที่เราเริ่มหัดพูด
แล้วคุณเตรียมอะไรไว้ให้พ่อแม่ของคุณบ้างหรือยังครับ

หากยังละก็สิ่งนั้นหาได้ไม่ยากเลยครับ
อ้อมกอดของคุณ ความสำเร็จในชีวิตของคุณ
กอดท่านซักครั้งนะครับ ก่อนที่ท่านจะไม่อยู่ให้เรากอด
Click to expand...

พิณพาทย์ said: ↑

บทความเรื่องพ่อแม่นี่ผมชอบมากครับ และผมก็ยังดีใจและภูมิใจที่ได้ย้ายกลับมาชุมพรและได้มาอยู่เป็นเพื่อนแม่ที่อยู่บ้านคนเดียวเพราะพ่อก็ทำงานต่างจังหวัดน้องก็เรียนที่กรุงเทพ ตอนแรกก็นึกเสียดายที่ต้องย้ายกลับบ้านไม่ได้อยู่กรุงเทพ แต่พอนึกๆไปนี่เราย้ายมาเพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ ดีกว่ามาอยู่เป็นเพื่อนแม่ตอนเฉพาะเจ็บป่วยหรือวาระสุดท้ายหรือมาอยู่เป็นเพื่อนมาดูตอนวันสวดอภิธรรม...
Click to expand...

rungaran, 23 พฤศจิกายน 2012

#44063
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
moo noi said: ↑

กราบหลวงพ่อทรง
สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกท่านค่ะ...ตื่นเช้าวันนี้อากาศเย็นๆ สบายๆ แต่สายแล้วแดดก็มาอีกแล้ว

ฮั่นแน่...น้องเบนอดใจไม่ไหวแล้วล่ะสิ ถึงเริ่มโชว์ทีเด็ดพระงามๆมาแล้ว เดี๋ยวโดนบุกรังแหง๋ๆ...อิอิ

ชีวิตแบบคุณ cc5922 นี่เป็นชีวิตที่อีกหลายคนใฝ่ฝันนะ ถึงแม้งานจะดูหนักและเหนื่อย แต่ได้ทำอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ก็ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นมากเลยล่ะ
Click to expand...

ตาเถน said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ
สวัสดีพี่ๆน้องๆบ้านเหรียญบินทุกท่านครับ

มาแจ้งว่า อ่านครบทั้งกระทู้กว่าสองพันหน้าแล้วครับ

ดีใจที่ได้อ่านแม้ว่าจะช้้าไปหน่อย (ไม่หน่อยแล้ว 3 ปีได้)

แแต่สิ่งน่าเสียใจที่สุดคือ ตอนเขาแจกของ ตูไปอยู่ที่ไหนฟะ
Click to expand...

ไม่เกิด said: ↑

เห็นพี่ๆ เพื่อนๆ คุยกันเรื่องนวนิยายต่างๆ แล้วทำให้อยากอ่านบ้างครับ ส่วนตัวไม่ค่อยได้อ่านเลย มาเริ่มอ่านหนังสือก็หนังสือพระ กับพวกหนังสือ แปลก มหัศจรรย์ ต่วยตูน และก็รักๆแบบวัยรุ่น ประเภทนักศึกษา นักเรียน แต่งโดยศุภักษร แต่หลังมาเนี่ยจะเป็นหนังสือพระ กับธรรมะ...
Click to expand...

gim said: ↑

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ
สวัสดีพี่ๆน้องๆบ้านเหรียญบินทุกๆท่านครับ
วันนี้ไปวัดท้องไทรมาได้บูชาทำบุญตะกรุดกันงู ตะกรุดเซนต์ดำ แหวนทองเหลืองแม่พิมมา หลวงพ่ออั้บ เมตตาเสกให้ด้วย ขากลับแวะไปไหว้หลวงพ่อเปิ่นที่วัดบางพระมา เอาบูญมาทุกๆท่าน
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ตะกรุด ดำ เซ็น จ้า

ได้ของดียินดีด้วยน่ะครับ

ขออนุโมทนาบุญน่ะครับ
Click to expand...

rungaran, 23 พฤศจิกายน 2012

#44064
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
cc5922 said: ↑

บ้านเหรียญบินแห่งนี้รวบรวมผู้เชี่ยวชาญไว้หลายเรื่องนะครับ ทำให้รสชาดในการคุยไม่มีวันเบื่อหรือหมดมุขแน่นอน ผมเองชอบอ่านล่องไพรอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ก็ไม่จบครับเพราะมัวแต่อ่านหนังสือเรียน จำได้แต่ว่าชอบความเก่งแถมเล่าเรื่องการใช้ชีวิตในป่า พบเจอสิ่งลี้ลับ เป็นเสน่ห์ของพงไพรครับ ใครที่ไม่เคยเข้าป่าย่อมไม่รู้จักบรรยากาศอันแสนสงบจนวังเวง ได้ยินแต่เสียงหายใจของตน จนบางครั้งหากใครไม่แน่จริงสติแตกแน่ๆ จึงเป็นที่มาของครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่ท่านมักจะเดินธุดงค์ในป่าเขาลำเนาไพรเพื่อทดสอบจิตของตน เพื่อให้ต่อสู้กับความกลัวต่างที่มีอยู่ในตัวของมนุษย์ ขัดเกลา ฝึกฝนจนท่านบรรลุถึงจุดที่ไม่มีอะไรต้องเกรงกลัวอีกต่อไป
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ล่องไพรเป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมซื้ออ่านเองตอนเรียนม.๒ครับ หลังจากอ่าน
เรื่องหนุ่มชาวนา (หนังสืออ่านนอกเวลา) จนติดหนึบ ทุกวันนี้คิดถึงๆขึ้นมา
ก็หยิบมาอ่าน ชีวิตชาวนาแถบสุโขทัย สมัยเมื่อ๓-๔สิบปีที่แล้ว แกงไก่ใส่
หน่อไม้ดองนี้ จะทำเฉพาะเลี้ยงแขก คิดดูก็แล้วกันครับ ร่วมถึงการป้องกัน
ตนเองจากพวกปล้นว้วปล้นควายอีก อาวุธก็ปืนแก๊ป สนุกครับลองหาอ่านดู

Click to expand...

cc5922 said: ↑

แกงไก่ใส่หน่อไม้ดอง คิดถึงข้าวร้อนๆ แกงร้อนๆ แล้วหิวขึ้นมาทันใดเลยครับ
Click to expand...

นายGEET said: ↑

ตอนเด็กๆผมดูสมบัติพระศุรีตอนลายแทงจะขึ้นภูเขา คิดในใจทำไมมันเหมือนในเพชรพระอุมา เปะๆ เลย ทีหลังเลยมารู้ว่าคุณพนมเทียนได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้ แหะๆ
เรื่องพรานผิวขาว พูดถึงเรื่องปืนหลายขนาด แต่หนังสือเล่มที่ผมอ่านมีรูปกระสุนขนาดเท่าของจริงให้ดูด้วยเลยไม่ต้องจินตนาการเอาเอง โชคดีไป อิอิ

ดีใจที่ในบ้านเหรียญบินมีแฟนคุณอาว์ รงค์ วงษ์สวรรค์ด้วย คุณอาว์รงค์ แกเกลียดสงครามมาก ถึงขนาดเปลี่ยนชื่อเก่าณรงค์ ที่แปลว่าสงครามการต่อสู้ เป็น รงค์เฉยๆ แกเลยไม่มีความรู้เรื่องปืน เวลาเขียนนิยายที่จะใช้ปืน แกจะปรึกษาเรื่องปืนกับ คุณพนมเทียน คนที่เขียนเพชรพระอุมา นี้แหล่ะครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

"หนุ่มชาวนา" เขียนโดยคุณนิมิตร ภูมิถาวร นี้แหละครับพี่พี

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ตอนเขียนเพชรพระอุมา ใหม่ๆก็เคยเป็นประเด็นเหมือนกันครับ ทางผู้เขียนเลยเอาต้นฉบับของท่านเซ่อร์ เล่มกระจิ้ดเดียว มาวางเทียบกับรวมเล่ม ของเพชรพะอุมา คนล่ะขนาดเลย

ถ้าจะนับเวลาแล้ว การเดินจากหนองน้ำแห้ง ใช้เวลาเดินแบบนั้น น่าจะละทุเมืองจีนไปถึง มองโกเลีย หรือ ขั้วโลกเหนือสบายๆ ...อิอิ เพราะเดินกันเป็นปี ( อันนี้แซวจากเวลาของนวนิยายที่ขายดี )

เอาแค่อ่านบันเทิง และได้ความรู้เรื่องปืนน่ะครับ เพราะคนเขียนท่านเก่งเรื่องปืนมากระดับเทพ ในขบวนเพชรพระอุมา ขนปืนกันไปเพียบ เช่น 600 ไนโตร ของคุณไชยยันต์ .300 เวเธอร์บี้ ของหมอ ดาริน ไม่ใช่ปืนชาวบ้านทั้งนั้นครับ เป็นของแทบจะเรียกว่า ทำทีล่ะกระบอกออกมาทีเดียว hand made ครับ

ขนาดว่า ปืน แฝด 600 ไนโตรของไชยยันต์ เคยยิงใส่ ไดโนเสาร์ไปแล้ว ยิงอยู่ซ่ะด้วย เพราะเป็นปืนใหญ๋ที่สุด ที่มนุษย์ ยิงได้จากบ่า ( ไม่นับอาวุธสงคราม )

ส่วน .300 เวเธอร์บี้ แม้ขนาดจะเล็กแต่ความเร็วสูงมาก แต่ฝรั่งคนทำมันเอาไปลองยิงช้างที่ อาฟริกามา ยิงเข้าหัว นัดเดียวจอดสนิทครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ก่อนออกจากหนองน้ำแห้งผู้พันไชยยันต์บอกว่าเลือกปืนโตไว้ก่อนได้เปรียบ เลยเลือก ๖๐๐ไนโตร มั่นใจในขนาดของมันถึงกับเอ่ยว่า ต่อให้ไดโนเสาร์มีจริงก้เอาอยู่ ฮ่าฮ่า ปรากฏเจอจริงๆ

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เป็นผม 30/06 ก็เหลือกิน ปืนยิ่งใหญ่ยิ่งแบกหนัก แบกเขาป่า ขึ้นเขา ด้วยแลวล่ะก็ แรกๆเดินก็เท่ห์ ลองเจอสัก สอง สาม ชั่วโมง อาจจะเริ่มอยากโยนทิ้งล่ะ

ตอนหนุ่ม ผมเข้าป่า มีแค่ลูกซองแฝดของตา ก็เหลือจะกิน ส่วนพรานชาวบ้านมีแค่ปืนแก็บ ลูกซองเดี่ยว ปืนลูกกรด เราแค่ซื้อลูกไปฝากเขา ยืมยิงบ้าง

ลูกซองนี่สาระพัดประโยชน์ มีลูกหลายแบบ ทั้งลูกโดด ลูกเก้า ลูกเบอร์ต่างๆไว้ยิงสัตว์เล็ก
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ส่วนผมขอ .๓๐๘ หรือ .๓๗๕ จะมั่นใจกว่าครับ แหะๆๆ สไตร์เดียวกะนายทหารปืนโตครับ แต่จะว่าไป สมัยตาผมหนุ่มเข้าไปทำไม้ในป่า ก็แบกลูกไปทั้งนั้นครับ เอนกประสงค์ ทั้งหาอาหารและป้องกันตัวเอง
Click to expand...

ศนิวาร said: ↑

คุยกันเรื่องปืน ผา หน้าไม้ นี่ ผมขอผ่านครับ ความรู้ไม่มี รู้แต่ว่าเห็นปืนทีไรเสียวปล๊าบแปล๊บเย็นตั้งแต่หัวจรดเท้า ใจหวิว ๆ ทันที สงสัยท่าจะเคยตายด้วยอาวุธนี้ในอดีตแน่ ๆ หรือไม่ก็คงเป็นสัญชาตญาณของคนขวัญอ่อน ให้ผมเดินในป่าช้าดีกว่ายืนประจัญหน้ากับปืน
Click to expand...

rungaran, 23 พฤศจิกายน 2012

#44065
- ถูกใจ x 5
- ดูรายการ
Mr.Ex เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

23 กันยายน 2009

โพสต์:

565

ค่าพลัง:

+3,199
ขอบพระคุณพี่พีมากๆครับ

พี เสาวภา said: ↑

ใหญ่ไปครับ เอาไปแขวนตอนนี้ เขาอาจจะกัดฟังหมด

ส่งซองมาครับ ผมมีด้ายผูกข้อมือ ร้อยเสก โดย หลวงตาเล็ก เอาไปผูกข้อมือครับ

แจก แก่เด็กแรกเกิดบ้านเหรียญบินครับ
Click to expand...

พี่น้องแห่งบ้านเหรียญบินแห่งนี้อบอุ่นจริงๆครับ
กราบ กราบ กราบ หลวงปูบุญศรี
กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ
นะโม ตัสสะ จงชนะใจตนเอง

Mr.Ex, 24 พฤศจิกายน 2012

#44066
- ถูกใจ x 5
- ดูรายการ
พี เสาวภา ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ

วันที่สมัครสมาชิก:

21 กุมภาพันธ์ 2008

โพสต์:

37,990

ค่าพลัง:

+146,269
วันนี้ผมคงยุ่งๆอีกวันน่ะครับ...แหะๆ

ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗

พี เสาวภา, 24 พฤศจิกายน 2012

#44067
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
amnartk73 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

11 พฤศจิกายน 2007

โพสต์:

1,372

ค่าพลัง:

+6,122
ได้ยินรื่องนิยายจีนแล้วอดพูดไม่ได้. เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าหาเรื่องใหม่ๆอ่านยากจริงๆ
ไม่ค่อยมีเรื่องไหนถูกใจ
ต้องไปค้นนิยายเก่าๆมาอ่านแล้วหลายรอบ ทั้งไทยและจีน

amnartk73, 24 พฤศจิกายน 2012

#44068
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
dawnduck เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

8 สิงหาคม 2010

โพสต์:

424

ค่าพลัง:

+938
amnartk73 said: ↑

ได้ยินรื่องนิยายจีนแล้วอดพูดไม่ได้. เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าหาเรื่องใหม่ๆอ่านยากจริงๆ
ไม่ค่อยมีเรื่องไหนถูกใจ
ต้องไปค้นนิยายเก่าๆมาอ่านแล้วหลายรอบ ทั้งไทยและจีน
Click to expand...

ลองอ่าน กระบี่อภิญญา ของเจิ้งฟง ดูสิคะ ออกแนวอิทธิฤทธิ์ มีเจโต หูทิพย์ สนุกมาก แต่โครงเรื่องยังสู้นิยายเก่าๆพวกมังกรหยกไม่ได้หรอกนะคะ แต่ไอเดียเรื่องถือว่าใช้ได้เลย ^_^

dawnduck, 24 พฤศจิกายน 2012

#44069
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
amnartk73 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

11 พฤศจิกายน 2007

โพสต์:

1,372

ค่าพลัง:

+6,122

dawnduck said: ↑

ลองอ่าน กระบี่อภิญญา ของเจิ้งฟง ดูสิคะ ออกแนวอิทธิฤทธิ์ มีเจโต หูทิพย์ สนุกมาก แต่โครงเรื่องยังสู้นิยายเก่าๆพวกมังกรหยกไม่ได้หรอกนะคะ แต่ไอเดียเรื่องถือว่าใช้ได้เลย ^_^
Click to expand...

เดี๋ยวลองดูครับ
คราวที่แล้ว ซื้อมาเฟียบู๊ลิ้มมาอ่าน ไม่ค่อยชอบ อ่านมาตั้งนานแล้วยังไม่จบซักที
แต่เพื่อนๆผมหลายคนก็ชอบนะ นานาจิตตัง

amnartk73, 24 พฤศจิกายน 2012

#44070
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
cc5922 said: ↑

เอาเป็นว่าเจ้าบ้านอณุญาตแล้วสมาชิกท่านใดต้องการแสดงตัวตนก็เชิญโพสมาเลยนะครับจะได้เห็นกันชัดๆ เผื่อในอนาคตอาจจะมีโอกาสจัดรวมพลลูกศิษย์หลวงพ่อทำอะไรสักอย่างเพื่อพระศาสนาอุทิศกุศลให้กับหลวงพ่อจะได้คุ้นๆหน้ากันครับ

ไหนผมก็เสนอไอเดียแล้วขอส่งเลยละกันนะครับ ทั้งครอบครัวผมศรัทธาหลวงพ่อทรงครับ
ซึ่งผมเองมี
พระแหวกม่าน
เหรียญรุ่นแรก
ตะกรุด 4 มหาอำนาจ
แหวนเสือ
พระกริ่ง 49 ติดตัว (ได้รับรางวัลมาจากพี่ใหญ่ใจดี)
แฟนผมแขวน เหรียญเต่ารุ่นแรก (ผู้ใหญ่ใจดีมอบมาให้)
ลูกชายเตรียมแขวนพระนักธรรม (ผู้ใหญ่ใจดีมอบมาให้)
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44071
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321

เมืองสมุทร said: ↑

พระกริ่ง สึนามิ ของหลวงปู่สุภาครับ

ได้มาตั้งแต่เขาออกให้บูชาเลยครับ หลายปีแล้ว

ก้นทองคำ 1 ใน 39 องค์

Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44072
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
ไม่เกิด said: ↑

ก่อนไปพักผ่อน ก็มีข้อความมาให้อ่านกันนิดหน่อย... ( ราตรีสวัสดิ์ )

เก็บมาฝากจากพระพยอม กัลยาโณ

<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=2><TBODY><TR><TD>เศรษฐีคนหนึ่ง อยู่กรุงเทพฯ เป็นนักสะสมซากสัตว์ เขาสัตว์ งาช้าง หนังเสือ เต็มบ้านไปหมด ทุกเสาร์ อาทิตย์ ก็ออกไปล่าสัตว์ เมีย มีลูกอ่อน อายุประมาณ 3 เดือน วันหนึ่ง ขณะออกล่าสัตว์เห็นลูกลิงตัวหนึ่ง สวย น่ารัก ขนสีขาว แปลกมาก อยากได้มาเลี้ยงที่กรุงเทพ ฯ ก็ปรึกษากับพรานป่าคนนำทางว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ลูกลิงมาเลี้ยง …
พรานป่าบอกว่า … โดยสัญชาตญาณ ลิงจะรักลูกมาก รักสุดชีวิต ตราบใดที่แม่ลิงยังไม่ตาย ไม่มีใครสามารถเอาลูกมันออกจากอกได้ … มันสู้สุดชีวิตสุดท้าย เศรษฐีตัดสินใจยิงแม่ลิงตายแล้วเอาลูกลิงสีขาวมาเลี้ยงที่กรุงเทพฯ … เมื่อยิงแม่ลิงตาย ก็เอาเนื้อไปแกงให้ลูกน้องถลกหนังเก็บหนังไว้ประดับบ้าน </TD></TR><TR><TD>พอกลับถึงกรุงเทพฯ ก็เอาลูกลิงเลี้ยงไว้ในบ้าน หยอกล้อ วิ่งเล่นกับลูกลิง เป็นที่สนุกสนาน ส่วนหนังลิงตัวแม่ มันยังสดอยู่ มีกลิ่นเหม็น ก็เอาไปตากแดดที่ลานจอดรถหน้าบ้าน …
เช้าวันหนึ่ง ขณะเมียเศรษฐี กำลังให้นมลูกกินในห้องรับแขกหน้าบ้าน เมียร้องไห้โฮ ดังลั่นบ้าน เศรษฐีตกใจ วิ่งลงมาจากชั้นบน โผเข้าไปกอดเมียและลูกไว้ใบหน้าตกใจสุดขีด พยายามถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น
เมียไม่ยอมตอบ เอาแต่ส่ายหน้า แล้วก็ร้องไห้ หันไปมองหน้าลูก กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข ….
นั่งปลอบเมียอยู่สักครู่ พอเริ่มตั้งสติได้ก็ถามเมียว่าเกิดอะไรขึ้น ตกใจเรื่องอะไร ร้องไห้เรื่องอะไร
เมียไม่ยอมพูด … แต่ชี้มือไปที่ลานจอดรถหน้าบ้าน … เศรษฐีมองตามไป เห็นภาพถึงกับผงะตกใจ น้ำตาไหล ไม่รู้ว่า ลูกลิงที่เอามาเลี้ยงไว้หลุดออกไปนอกบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่ มันออกไปดูดนมแม่ ที่เป็นหนังแห้ง ตากไว้ที่โรงรถ ดูดเสร็จ มันก็ก้มลงกอดแม่ ตาไหล …
เศรษฐีและเมีย ทนดูไม่ได้ ร้องไห้โฮ คุยกันว่า ถ้ามีคนทำกับครอบครัวเราอย่างนี้บ้าง เราจะรู้สึกอย่างไร จะเศร้าโศก เสียใจ ทุกข์ทรมานใจขนาดไหน …?
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เศรษฐี สั่งให้เอาซากสัตว์ที่สะสมทั้งหมดไปเผา เอาลูกลิงไปปล่อยในป่า เลิกออกล่าสัตว์ เข้าวัด ทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้แม่ลิง และขออโหสิกรรม ทุกครั้งที่ทำบุญจะขอพรทุกครั้งว่า …
ขออย่าให้มีใครมาทำกับครอบครัวเรา …เหมือนกับที่เราได้ทำกับครอบครัวลิงตัวนั้นเลย
อาตมาจึงขอฝากไว้ว่า ถ้ารักลูกของเราจงอย่าทำร้ายลูกคนอื่นถ้าอยากให้ครอบครัวของเรามีความสุขจงอย่าทำร้ายครอบครัวคนอื่น </TD></TR></TBODY></TABLE>
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44073
- ถูกใจ x 7
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
พี เสาวภา said: ↑

ยุคหนึ่งตอนยังห่ามๆ ผมก็เข้าป่าล่าสัตว์เหมือนกัน เป็นยุคที่เพชรพระอุมารุ่งเรื่อง ใครๆก็อยากเป็นรพินทร์ ไพรวัลย์ ...แหะๆ

ไม่รู้ว่าเด็กรุ่นนี้ได้อ่านหรือไม่ ปืนนี่มันสนุก มันน่ายิง ทำเอาหลงเสน่ห์ไปได้ การเข้าป่าเหมือนทดสอบความอดทน ทดสอบจิตใจตัวเอง แต่มันร้ายที่ไปเบียดเบียนเขานี่แหละ
Click to expand...

นายGEET said: ↑

แต่ผมดันชอบ แงซาย อ่านไปหลังๆจึงรู้ว่า โอ้ว ว้าว เป็นเจ้าชายซะด้วย แหะๆ แต่เรื่องนี้สูบบุหรี่กันทั้งเรื่องเลยถ้าตัดเฉพาะที่บรรยายตอนสูบบุหรี่คงได้หลายหน้า
Click to expand...

Na_mo_ said: ↑

ผมเคยอ่านเจอ และมาอ่านมาหลายครั้ง...นี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง

มันรู้สึก..... น้ำตาจะไหลและคิดถึงครอบครัว ทุกครั้งที่ได้ิอ่าน.....

ดีมากๆๆๆ ครับผม ขอบคุณที่เอามาแบ่งปันครับ
Click to expand...

เมืองสมุทร said: ↑

เพชรพระอุมา เพื่อนสนิทผมคนนึง มันเคยอ่านอย่างเอาเป็นเอาตายครับ ขนาดว่า เล่มที่จะอ่าน ที่ร้านเช่าหนังสือหมด มันยอมขับรถจากบ้าน มาซื้อถึงเซ็นทรัลปิ่นเกล้า ผมเห็นแล้วยังแซวมันว่า "เอ็งนี่เป็นมากนะเนี้ย มันสนุกขนาดนั้นเลยหรือว่ะ"

มันบอกสนุกจนหยุดอ่านไม่ได้ แถวเตือนผมอีก ว่าถ้าใจไม่แข็งจริง อย่าได้หยิบขึ้นอ่านไม่งั้นจะเป็นแบบมัน ( ว่าไปนั้น ) แห่ะๆๆ

แล้ววันนึงผมก็พลาดครับ แห่ะๆๆ ไปค้างบ้านเพื่อนแล้ว ว่างๆ เลยหยิบมาอ่านเล่มนึง ผมจำชื่อตอนไม่ได้ จำได้แต่ว่าเป็นตอนที่ระพินทร์ พาคณะผ่านฝูงลิงป่า มันส์มากก ยิ่งผมก็แนวชอบเที่ยวป่าเดินป่าเหมือนกัน อ่านแล้วเลยวางไม่ลง สรุป ผมอ่านจนจบภาคแรกครับ โดนเพื่อนถากถางใหญ่ ว่าดีแต่ว่ามัน แห่ะๆๆๆ

ใครไม่เคยอ่านไม่รู้นะคัรบ เพชรพระอุมาเนี้ย เวลาอ่านเหมือนเราเข้าไปอยู่คณะของรพินทร์ด้วยจริงๆ เลย (deejai)
Click to expand...

puedpunon said: ↑

แหะๆๆ...ไม่นึกว่าพี่พีจะอ่านแนวนี้ด้วย สนุกมากครับ ภาค๒ มีแนวอภินิหารด้วย อิอิอิ

คอนเฟริมครับ หยิบมาแล้ววางไม่ลงจริงๆ โชคดีที่บ้านผมซื้อมาทั้งสองชุด
เลยไม่ต้องไปชิงรักหักสวาสกับใครที่ร้านเช่า ฮ่าฮ่า ตั้งเป้าไว้คือจะ
อ่านปีละรอบ ตอนนี้อ่านมา๗รอบแล้วครับ แหะๆๆ คิดถึงตัวละครครับ
รอบแรกๆอ่านถึงตี๒ตี๓ อืมมขนาดน้านนน:VO
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ผมอ่านเพชรพระอุมา มาตั้งแต่ยังเป็นนิตยสาร ยังไม่รวมเล่มน่ะครับ ชื่อ ดาริน วราฤทธิ์ มาเรีย ฮอฟมัน แงซาย อยู่ในหัวของผมมาตลอด

แม้กระทั่งเอามาสร้างหนังใหญ่ ที่เอาอาตี๋เสี่ยร้านตัดเสื้อ ออกทุน แสดงเป็น รพิน ไพรวัลย์ เอง กำกับโดยคุณ ส อาสนจินดา ผมก็ตามไปดู ถ้าจำไม่ผิด ส่วน รวมเล่มน่ะที่หลัง ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก ตอนทำงานอยู่บ้านนอก อยู่ป่า ฉลากยา ถุงกระดาษก็ฉีกมาพับเก็บไว้อ่านครับ เพราะหาอะไรอ่านยาก

นอกจากนั้น เป็นแฟนกำลังภายในโดยตรง เช่น มังกรหยก เซียวฮือยี้ กระบี่ไร้เทียมทาน โดยเฉพาะของกิมย้ง อ่านทุกชุด และอีกหลายชุด อ่านหมดทุกชุดที่เขาพิมพ์ขาย บางชุดสิบกว่าเล่มหนาๆก็เช่ามาอ่านหมด

หนังสือพระเครื่องส่วนใหญ่อ่าน นิตยสาร พวกลานโพธิ์ พระเครื่องประยุกต์ ฯลฯ อีกหลายอย่างชักลืมๆชื่อ พวกรวมเล่ม ไม่ค่อยได้อ่าน เพราะแพง ไม่มีตังค์ซื้อครับ

นอกจากนั้น ผมเป็นแฟนพันธ์แท้ ของ ท่าน ป. อินทรปาลิต สามเกลอ พล นิกร กิมหงวน มีทุกเล่ม ตามอ่านมาจน ศาลาโกหก ศาลาคนเศร้า จนท่าน ป. อินทรปาลิต เสียชีวิต ซื้อทุกเล่ม ตั้งแต่เล่มเล็กมาจน เล่มใหญ่ นอกจากนั้น ยังตามไปอ่านเล่มเก่า พวกเสือดำ อัศวินใจเพชร เสือใบ จนจำไม่ได้ครับ

การ์ตูนพวกจักร์ๆวงศ์ๆ ก็ดัง ตามอ่านทุกเรื่อง เช่น อภินิหารแพรแดง โกมินทร์กุมาร ของคุณ ทวี วิษณุกร หุ่นยนต์ วิเตชา ของจิงโจ้ ( พ่อ เพื่อนของผมเอง ) มีอีกหลายเล่ม ลืมชื่อไปบ้าง เพราะนานจัด

เรื่องแปลก็ชอบอ่านครับ บ้านผมโชคดีที่ว่าคุณแม่ คุณพ่อ ไม่ขี้เหนียวเรื่องซื้อหนังสือครับ หนังสือนอกราคาแพงๆ ท่านก็ซื้อให้อ่าน เช่นเมื่อตอนเด็ก หนังสือจากนอก เรื่อง การ์ตูน Noddy และเมืองตุ้กตาดังมาก คุณแม่ก็ซื้อให้อ่าน และอีกหลายเล่ม ตอนนั้นผมอ่านภาษาอังกฤษ ไม่ออก ดูแต่รูป พัฒนามาโตขึ้นก็เปิด dictionary แกะทีล่ะตัว อันนี้อาจจะเป็นสาเหตุ ให้ภาษาอังกฤษของผมพอทน พอเอาตัวรอด พูดกับฝรั่งไม่ต้องอายมันครับ มันน่ะอายผมซ่ะอีกที่พูดภาษาไทยไม่ได้ ...เหอๆ

นอกจากนั้นคุณ แม่ผม ท่านชอบตัดรูปเมืองนอกจากปฏิทิน มาแปะตามห้อง ตามประตู ตามข้างฝา ท่านเอามาให้ดูบอกว่า ตอนเด็กๆ แม่ก็ทำแบบนี้ ทำให้อยากไปเมืองนอก ทำให้มุมานะ ดูหนังสือ และในชีวิตของท่านที่เป็นนายแพทย์ ก็บินรอบโลกมาหลายรอบ หลายเมือง

อันนี้ก็เป็นเหตุดลใจเหมือนกัน และผลลัพธ์ ในพี่น้องของผมทั้งสามคนได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ ต่างกรรม ต่างวาระทุกคน ด้วยบุญบารมีของคุณแม่ คุณพ่อของผม...แหะๆ
Click to expand...

cc5922 said: ↑

แหม วันนี้ท่านเจ้าบ้านนำความหลังมาเล่าสู่กันฟัง เป็นตัวอย่างให้รุ่นหลังๆเห็นว่าการอ่านเป็นประโยชน์มากครับ เพราะทุกวันนี้คนไม่ค่อยชอบอ่าน ชอบฟังมากกว่าแถมฟังแล้วเชื่อซะด้วยขาดการวิเคราะห์และสังเคราะห์ สุดท้ายก็เลยกลายเป็นปัญหามากมายครับ (ขออภัยหากพูดอะไรผิดไปครับ แหะๆๆ)
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

สมัยนี้การอ่านง่ายกว่ามาก มี internet อ่านจนตาลาย แต่มีทั้งน้ำผึ้งและยาพิษ ในนี้ ระวังลูกหลานเข้าไปอ่านยากมาก

ระวังกันให้ดีน่ะครับ มี free style จริงๆ อยากเขียนอะไรก็เขียน อยากด่าใครก็ด่า ว่ากันมั่วไปหมด...แหะๆ
Click to expand...

15 ค่ำ said: ↑

พี่พีเคยผ่านตาเรื่องเจ้าขุน จอมคีรี ใม้ครับ ผมเคยอ่านตั้งแต่เด็ก ตอนนี้จะหามาสะสมแสนยาก พอหาใด้ก็เรื่องร้อยป่า ที่หนังสือบางกอกทำแจก รูปหน้าปกดูคลาสสิกดี ^_^
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เคยครับ ผมอ่านทุกเรื่องที่เขียนเป็นภาษาไทย ตอนนั้น ไม่ใช่บางกอกเจ้าเดียวที่ดังๆ แต่มีหนังสือ เดลิเมล์วันจันทร์ มีเรื่อง รายอาทิตย์ นิยาย เรื่องแปล อ่านจนติดทีเดียว

และมหากาพท์ เหมืองแร่ ของคุณลุง อาจินต์ ปัญจพรรค์ ก็ตามอ่านมาตั้งแต่เล่มล่ะ ห้าบาท หรือ โอเลี้ยง ห้า แก้ว ( สมัยนั้นแก้วล่ะบาท ) ผมติดงอมแงมทีเดียว

พอผมปลดเกษียณ ตังเองจะกลับไปอ่านใหม่ครับ อาจจะเขียน เรื่องหลวงพ่อ ทรง หลวงปู่พระครูบุญศรี และพระคณาจารย์ที่นับถือที่ผมผ่านมา
Click to expand...

15 ค่ำ said: ↑

พี่จำแม่นจัง ของผมส่วนใหญ่ถ้าพ่อซื้อถึงใด้อ่านญาติซื้อผมก็อ่าน ห้องสมุดโรงเรียนนี่อ่านจนปรุ มาตอนนี้จำใด้นิดหน่อยว่าเคยอ่านอะใรมาบ้าง แต่ส่วนใหญ่ลืมซะหมด^_^
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

อ่านไปเรื่อยๆน่ะครับ คนชอบอ่าน ไม่อับจนหรอกครับ...แหะๆ

อย่างไรก็มีโลกของตัวเอง มีฝัน มีสุขอยู่ภายในใจครับ

และมันไม่ลืมหรอกครับ แต่ถูกเมมไว้ในรอยหยัก ในมันสมองส่วนท้ายทอย เมื่อถูกกระตุ้น ในจังหวะ และเวลาที่ถูกต้อง จะจำได้เองครับ
Click to expand...

นายGEET said: ↑

พล นิกร กิมหงวน นี้ผมชอบมาก หลายปีแล้ว แต่เนื้อหาแทบไม่ตกยุค แหะๆ ถือเป็นหนังสืออีกเล่มที่อ่านแล้วกลั้นหัวเราะไม่อยู่
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

สมัยก่อนเขาเลยว่าบ้าไงครับ

พอนึกถึงแก็กในหนังสือ ก็นั่งหัวเราะอยู่คนเดียว เป็นวรรค เป็นเวร คนอื่นเขาไม่รู้นึกว่าบ้า

เบื้องหลังคือ ขายหัวเราะ จากพล นิกร กิมหงวนนี่แหละ สมัยก่อนดังมากครับ

แต่คนเขียนไม่รวยน่ะครับ แปลกไหม ท่านขาย ลิขสิทธิ์ ให้โรงพิมพ์ไปแทน

พอเขาสร้างหนัง ต้องวิ่งไปหา คนพิมพ์แทนคนเขียน

ถ้าเป็นฝรั่ง ลูกหลานรวยระเบิดเถิดเทิงทีเดียว
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ผมว่าการอ่าน ไม่ว่าหนังสืออะไร ก็ให้ความรู้ครับ ผมเคยเจอบางคน
ตั้งป้อมกีดกันหนังสือวรรณกรรมหรืออีกนัยหนึ่งก็คือนิยายนี้แหละ บอกว่า
อ่านไปทำไม ไม่เห็นจะได้ความรู้อะไร รกสมอง เสียเวลา โดยหารู้ไม่ว่า
ความรู้มันซ่อนอยู่ทุกอณูของตัวหนังสือ ผมอ่านเรื่องร้อยป่า พระเอกชื่อเสีอ
กลิ่นสัก ได้ความรู้ว่าสมัยก่อน กว่าจะได้มาเป็นพนักงานป่าไม้ต้องเรียนอะไร
ผ่านอะไรมาบ้าง ม.เกษตรศาสตร์สมัยก่อนนี้บ้านนอกมากๆ ยิ่งแม่โจ้ไม่ต้อง
พูดถึง เดินมาเที่ยวในเชียงใหม่๒๐กว่าโล แม้แต่การนับอายุของไม้
การแทรกความรู้ในเรื่องการทำป่าทำอย่างไร ทุกอย่างเป็นความรู้หมดเลยครับ

อย่างพี่พีและผมโชคดีที่ครอบครัวสนับสนุนการอ่านครับ

Click to expand...

ณัฐวัฒน์ said: ↑

ได้อ่านเรื่องที่พี่พีย้อนอดีต แล้วเพลินไปด้วยครับ

เพชรพระอุมา ผมอ่านไป 2 รอบ

อย่างเรื่อง พล นิกร กิมหงวน แต่ก่อนตอนวัยรุ่นอ่านไปนั่งหัวเราะไปคนเดียว พ่อผมนอนดูทีวี หันมาว่าผมว่า บ้าละปล่าวเนี่ยนั่งหัวเราะคนเดียว

สมัยนั้น(ตอนวัยรุ่น) ก็มีหนังสือพระ (โลกทิพย์) หนังสือแนวผีๆ เล่มละ 5 บาทมั๊งครับถ้าจำไม่ผิด พ่อผมชอบซื้อผมเลยได้อ่านไปด้วย อ่านไปก็กลัวไป แต่พออ่านมากๆ เลยไม่กลัวเลยครับ พี่พีอ่านแนวหนังสือผีแบบนี้ไหมครับ แล้วก็มีหนังสือแนวๆ นิยายอิทธิฤทธิ์ แต่ผมจำชื่อไม่ได้แล้ว ออกหลายเล่มหลายตอนแต่อ่านได้ไม่ครบ เกี่ยวกับคู่หนุ่มสาวรักกัน แต่โดนกีดกันอะไรประมาณนี้น่ะครับ แล้วฝ่ายชายมีอาจารย์ดีคอยช่วย มีเวทมนตร์คาถา แปลงร่างเป็นจระเข้ได้ด้วย สนุกดี พี่พีเคยอ่านไหมครับ

เฮ้อ ได้ย้อนอดีต ก็เป็นอีกความรู้สึกหนึ่งที่ดีนะครับ อิ อิ
Click to expand...

นายGEET said: ↑

กราบ กราบ กราบหลวงพ่อทรงครับ
พอพี่พีพูดถึงแล้วอดที่จะหามาอ่านอีกไม่ไ่ด้ อีกเล่มที่ผมชอบก็เสเพลบอยชาวไร่ ของคุณอาว์ รงค์ วงษ์สวรรค์ เป็นตลกร้าย ที่เหมาะกับคนบ้านนอกแบบผมดี แหะๆ
Click to expand...

peach123 said: ↑

กราบนมัสการหลวงพ่อทรงด้วยความเคารพ
สวัสดีครับพี่พี และทุกท่าน

ผู้น้อยเข้ามาฟังผู้ใหญ่คุยกันครับ แหะ แหะ
ผมจำได้แต่ล่องไพร ของ น้อย อินทนนท์ (ครูมาลัย ชูพินิจ)
พูดถึงคลองสวนหมาก ป่าแม่วงก์ ปางช้าง ตาเกิ้น พรานใหญ่ ศักดิ์ สุริยัน

ส่วนเพชรพระอุมา ผมน่าจะมาปลายๆยุคที่เขาพิมพ์ซ้ำมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วครับ(ยังไม่ยอมแก่)
อ่านเรื่องแนวนี้แล้วทำให้รักป่า รักธรรมชาติ ชอบไปเที่ยวป่า นอนหูไวขึ้น เหมือนไปนอนป่าจริงๆ
และครั้งหนึ่งได้ไปเจอจงอางใหญ่ริมห้วยตัวจริงเป็นๆ เลยทำให้อยากมีตะกรุดกันงูเป็นของตัวเอง

และผมก็ชอบสำนวนบ้านๆของคุณอาว์ รงค์ วงศ์สวรรค์(หนุ่ม)
อาจเป็นเพราะผมอยากหยุดอายุไว้ที่ 28 เหมือนท่าน ที่หนุ่มอยู่เสมอนิรันดร์กาล(ไม่ยอมแก่..อีกที) 555

ขออนุญาตพี่พีกระชับพื้นที่นำสำนวนของนักเขียนท่านนี้บางสำนวน
มาลงให้อ่านกันในที่นี้นิดนึงครับ

คนเรา สูงเท่ากันเสมอ บนเตียงและ ใน หลุม ศพ

การมองเข้าไปในความหลัง ก็ เช่นเดียวกับการอ่านหนังสือที่ยังไม่ได้เขียน

ความ โลภมันกระโดดเข้าไปเกาะอยู่บนหนังตาของทุกคน จนมองไม่เห็นความวอดวายที่รออยู่อย่างหิวกระหาย

นอนหลับให้สบาย เหมือนนอนในหลุมฝังศพ

เงียบเหมือนสากกะเบือ ตาก น้ำค้าง

เขารักผู้หญิงคนนั้นน้อยกว่ารักตัวเองเพียงครึ่งมิลลิกาม

เมื่อเด็กวิ่งไปบนความรื่นเริง นั่นเป็นความบริสุทธิ์ที่ผู้ใหญ่จะต้องซ่อนความละอายไว้ในความฉิบหาย

ความจนและความจริงใจเป็นมือขวาและมือซ้ายของกันและกัน

ความกังวลมันเหมือนนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก คุณรู้ว่ามันเคลื่อนไหว แต่มันไม่เคยพาคุณไปไหนเลย

นักเขียนไม่มีสิทธิ์ เป็นคนแปลกหน้ากับผู้อ่าน

หวังว่าภาษาวรรณกรรม คงทำให้เกิดความรู้สึกแปลกต่างจากที่เคยเป็น
อ้อ..รงค์ วงษ์สวรรค์ ท่านล่วงลับไปแล้วนะครับ แต่สำนวนของท่านยังหนุ่มตลอดกาลอยู่ในใจหลายๆคน รวมทั้งผมด้วย

ขอบคุณ ที่มา iB::]iB::
ด้วยครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

โลกทิพย์จะเป็นแนวพระกรรมฐาน ผมล่ะแฟนตัวจริงเลยครับ แต่พอมายุค ท่านยันตระ หนังสือนี้เชียร์และสนับสนุน ท่าน นี้แบบสุดเต็มที่ ซึ่งความเห็นของผมแบบว่าอย่างน้อยก็เป็นโลกวัชระ ตั้งแต่นั้นผมเลิกซื้ออ่านมาจนบัดนี้ ไม่มีทางได้เงินผมอีก เพราะแนวทางธรรมคงคนล่ะแนว อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผมน่ะครับ ไม่ได้ว่าใครจริงๆ เพราะความจริงคงรู้กันสองคน แต่การทำให้กระจ่าง แค่มาตรวจ DNA และทำให้พระศาสนา ดูดีขึ้น น่าจะเป็นอานิสงค์มากๆ....วิจารณ์แค่นี้น่ะครับ

ส่วนเรื่องที่คุณว่า ผมคงเคยผ่านตา แต่มาไล่จำคงจำไม่ได้หรอกครับ นิยายและหนัง และเพลง ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องความรัก หนุ่ม สาวทั้งนั้นเเหละครับ เพราะขายได้ทุกยุค

หนังสือผีก็อ่านน่ะครับ ชอบด้วย
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ล่องไพร อ่านทุกเล่มครับ

ทั้งศักดิ์ สุริยัน แสน สุริยัน ( รุ่นลูก ) ตาเกิ้น และลูกตาเกิ้น ( ลืมชื่อ) ท่านบรรยายถึงการกินบึ้ง ( ตัวเหมือนแมงมุม ) ที่ แสน และลุกตาเกิ้น ไปล่าเอามาเผาไฟกิน ผมยังจำได้ติดสมอง แม่กลิ่นของบึ้งจะไม่เคยได้กลิ่น แต่กลิ่นวรรณกรรม เรื่องบึ้งก็ติดสมองผมมาไม่ต่ำกว่า สามสิบ สี่สิบกว่าปีขึ้นไป

ทั้งเรื่องล่องไพร และเพชร พระอุมา ที่จริง น่าจะเขียนล้อเลียน การท่องไพรของพรานชาวผิวขาว The Great White Hunter ชื่อ ALLAN QUATERMAN เป็นพรานผิวขวาที่ยิงปืนแม่นเหมือนเอาลูกปืนไปวาง สั่งได้ว่าจะเอาแบบไหน พรานผู้นี้ท่องไพรไปใน หนังสือเรื่อง King Solomon's Mine ของท่าน เซ่อร์ เฮนรี่ ไรย์เดอร์ แฮกการ์ด วรรณกรรมนี้มีชื่อเสียงมาก อายุอาจจะถึงร้อยปีแล้ว

พรานผิวขวาคนนี้ท่องไพรไปทั่ว อาฟริกา มีพรานพื้นเมืองคู่ใจ ชื่อ อัมสโลโปกาด นักรบหัวหน้าเผ่า ซูลู ผู้กล้าหาญ ที่มีขวานด้ามงาช้างน้ำ และหอกนักรบของชาวซูลูคู่กาย อัมโสโลโปกาดนี้รูปร่างสูงใหญ่ และกล้าหาญมาก อัลลัน ควอเตอร์แมนเคยช่วยชีวิตเขาไว้ ( จากอะไรลืมไปแล้ว...แหะๆ แต่จากความกล้าหาญของอัลลัน กัยฝีมือยิงปืนแบบเทวดายิง ทำให้ช่วย อัมสโลโปกาดมาได้) นักรบชาวซูลูผู้นี้ เลย อุทิศชีวิต และติดตาม อัลลันไปทุกที่ และได้ช่วยชีวิต ของอัลลันจากนั้นไว้หลายครั้ง

ในตอนหลัง นักรบ ชาวซูลูผู้นี้จบชีวิตด้วยการตับแตก( มั้ง ) ด้วยการวิ่งข้ามวันข้ามคืน โดยให้อัลลันขึ้นขี่ม้า และตัวอัมสโลโปกาด เกาะหางม้าวิ่งตามมาเป็นวันๆ เพื่อช่วยอัลลัน ผมประทับใจเรื่องนี้มากทีเดียว เพราะคนเขียนชั้นครู เป็นในสิ่งที่เขียนทุกอย่าง คนแปลมาก็ชั้นเทพ แปลมาได้ สละสลวย กินใจทีเดียว

ผมแม้ตอนนี้ วินาทีนี้ ก็ยังอยากได้ ขวานด้ามงาช้างน้ำอยู่เลย แม้จะอ่านมาแต่เด็ก และอยากได้ จนบัดนี้ยังหาสักเล่มไม่ได้เลย เคยไปแอฟริกา ไปเดินๆตามร้าน ก็เป็นของที่ระลึกทั้งสิ้น อยากได้ แบบ ของจริงๆ ที่เคยรบกันมา ฆ่ากันมาแล้ว อะไรประเภทนั้น ...แหะๆ

อัมสโลโปกาด ก็คือ ต้นแบบของ ตาเกิ้น ที่ตายแทนศักดิ์ สุริยันได้ และเป็นต้นแบบของแงซาย ที่ตัวจริง จบมาจาก มหาวิทยาลัย แรงกูน และเป็นเจ้าชายของชนเผ่าหนึ่ง เป็นชนชั้นหัวหน้า จัดว่า นวนิยายของท่านเซอร์ แฮกการ์ด คือต้นแบบของล่องไพร ทั่วโลก
Click to expand...

MooDam said: ↑

ชักอยากไปหาเรื่องนี้มาอ่านบ้างแล้วครับ :d
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ได้อ่านจะไม่เสียใจ และเสียเวลา...แหะๆ
Click to expand...

ณัฐวัฒน์ said: ↑

จริงครับ อ่านแล้วติด อ่านเพลินจนเลยตีสอง ตีสามเลยทีเดียว (สนุกจนวางไม่ลง)
Click to expand...

damk1966 said: ↑

สวัสดีครับพี่พี พี่นอ้งทุกคน เรื่องนวนิยายผมชอบที่สุดก็คือกำลังภายในจีน ทั้ง น นพรัตน์ และว ณเมืองลุง อ่านเรียบทั้งร้าน หมดแล้วกลับมาอ่านใหม่อีก บางเรื่องอ่าน 3-4 รอบ ซื้อไว้เองก็มีเก็บไว้เป็นลัง เลิกอ่านแล้วร่วมๆ20 ขวบ แฮ่
Click to expand...

puedpunon said: ↑

กลิ่นเหมือนกุ้งเผาเลยครับ ตอนเด็กอาๆขุดให้กิน ^_^
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ต้องทำใจตั้งแต่แรกนะครับ แหะๆๆ

Click to expand...

peach123 said: ↑

ได้ความรู้มากขึ้นอีกแล้วครับพี่พี พี่ปื๊ด
ชีวิตผมส่วนใหญ่อยู่ในเมืองส่วนที่มีพื้นดินมีต้นหญ้า
พอได้อาศัยดูตั๊กแตนกระโดด ได้เห็นคางคกอึ่งอ่าง
ที่นับวันจะหายไปทุกทีให้ถวิลหาธรรมชาติป่าดง
ที่พอจะไปได้ก็เป็นธรรมชาติที่เจริญแล้วน้ำไฟเข้าถึง
ไม่ต้องเสี่ยงแลกชีวิตกันดังเก่าก่อน
บึ้งคือแมงมุมป่าที่ขุดรูอยู่ คล้ายๆทารันทูร่าในทะเลทราย
เดี๋ยวผมคงจะต้องตามไปติดๆ ตามไปหามาอ่านบ้างครับ
King Solomon's Mine ของท่าน เซ่อร์ เฮนรี่ ไรย์เดอร์ แฮกการ์ด
ขอบคุณครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

แหะๆๆ เด็กบ้านนอกอ่ะครับผม ตอนเป็นทหารก็กินดะ ๕๕๕

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

คอเดียวกันครับ น้าแว่น
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เอามาสร้างหนังหลายครั้ง หลาย version โดย ฮอลลีวู้ด ในชื่อว่า สมบัติพระศุลี ครับ

หนังเก่าๆ ดารารุ่นเก่าจะทำดีกว่าหนังใหม่ครับ

ส่วนบึ้ง อยากจะลองกินซ่ะทีครับ ที่จริงคงเป็น ทาแรนทูล่าพันธ์หนึ่งล่ะครับ พวก ทาแรนทูล่าก็ถูกพวกพื้นเมืองจับรับประทานเหมือนกันครับ
Click to expand...

ศนิวาร said: ↑

นิยายกำลังภายในนี่สุดโปรดเลยครับ ไม่จบไม่เลิก

ผมสายตาสั้นต้องพึ่งพาแว่นตาก็เพราะนิยายกำลังภายในนี่แหละ

และได้ความจำที่ดีเยี่ยมแถมมาด้วย พร้อมกับการอ่านหนังสือไว หนึ่งเล่มใช้เวลาชั่วโมงเศษ ๆ จนหลายคนเห็นเวลาผมอ่านหนังสือมักจะทักว่า อ่านหรือเปิดดูผ่านกันแน่

จนเดี๋ยวนี้ก็ยังไม่เลิกอ่านช่วงนี้กำลังชื่นชอบชุดของหวงอี้มาก และวรรณกรรมเลียนสำนวนหวงอี้พึ่งจบไปหมาด ๆ คือ ภูผามหานที ตอน ปาฎิหาริย์แห่งผู้กล้า แต่ตอนจบไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ดูห้วน ๆ ไปนิด ประลองผีมือไม่ทันมันส์เลยตัวโกงดันตายง่ายไปหน่อย เซ็งในอารมณ์เลย
Click to expand...

ชาวประมง said: ↑

อ.ศนิวาร เป็นยอดนักอ่านจริงๆ ครับ ยิ่งอ่านมากยิ่งรู้มากครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

แฟนกำลังภายในอีกท่าน

ของใหม่ๆนี่ผมไม่ได้อ่านเลยครับ ...เวลามันน้อยลงครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ผมฝันไว้ว่าหลังเกษียณจะนอนอ่านหนังสือให้ชุ่มอุราครับ ฮ่าฮ่า

Click to expand...

cc5922 said: ↑

บ้านเหรียญบินแห่งนี้รวบรวมผู้เชี่ยวชาญไว้หลายเรื่องนะครับ ทำให้รสชาดในการคุยไม่มีวันเบื่อหรือหมดมุขแน่นอน ผมเองชอบอ่านล่องไพรอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ก็ไม่จบครับเพราะมัวแต่อ่านหนังสือเรียน จำได้แต่ว่าชอบความเก่งแถมเล่าเรื่องการใช้ชีวิตในป่า พบเจอสิ่งลี้ลับ เป็นเสน่ห์ของพงไพรครับ ใครที่ไม่เคยเข้าป่าย่อมไม่รู้จักบรรยากาศอันแสนสงบจนวังเวง ได้ยินแต่เสียงหายใจของตน จนบางครั้งหากใครไม่แน่จริงสติแตกแน่ๆ จึงเป็นที่มาของครูบาอาจารย์ส่วนใหญ่ท่านมักจะเดินธุดงค์ในป่าเขาลำเนาไพรเพื่อทดสอบจิตของตน เพื่อให้ต่อสู้กับความกลัวต่างที่มีอยู่ในตัวของมนุษย์ ขัดเกลา ฝึกฝนจนท่านบรรลุถึงจุดที่ไม่มีอะไรต้องเกรงกลัวอีกต่อไป
Click to expand...

puedpunon said: ↑

ล่องไพรเป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมซื้ออ่านเองตอนเรียนม.๒ครับ หลังจากอ่าน
เรื่องหนุ่มชาวนา (หนังสืออ่านนอกเวลา) จนติดหนึบ ทุกวันนี้คิดถึงๆขึ้นมา
ก็หยิบมาอ่าน ชีวิตชาวนาแถบสุโขทัย สมัยเมื่อ๓-๔สิบปีที่แล้ว แกงไก่ใส่
หน่อไม้ดองนี้ จะทำเฉพาะเลี้ยงแขก คิดดูก็แล้วกันครับ ร่วมถึงการป้องกัน
ตนเองจากพวกปล้นว้วปล้นควายอีก อาวุธก็ปืนแก๊ป สนุกครับลองหาอ่านดู

Click to expand...

cc5922 said: ↑

แกงไก่ใส่หน่อไม้ดอง คิดถึงข้าวร้อนๆ แกงร้อนๆ แล้วหิวขึ้นมาทันใดเลยครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เรื่องสุโขทัยนี่ ต้องอ่านเรื่องของคุณ นิมิตร ภูมิถาวรครับ ท่านเป็นลูกหม้อ และครูสุโขทัยขนานแท้ครับ
Click to expand...

นายGEET said: ↑

ตอนเด็กๆผมดูสมบัติพระศุรีตอนลายแทงจะขึ้นภูเขา คิดในใจทำไมมันเหมือนในเพชรพระอุมา เปะๆ เลย ทีหลังเลยมารู้ว่าคุณพนมเทียนได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องนี้ แหะๆ
เรื่องพรานผิวขาว พูดถึงเรื่องปืนหลายขนาด แต่หนังสือเล่มที่ผมอ่านมีรูปกระสุนขนาดเท่าของจริงให้ดูด้วยเลยไม่ต้องจินตนาการเอาเอง โชคดีไป อิอิ

ดีใจที่ในบ้านเหรียญบินมีแฟนคุณอาว์ รงค์ วงษ์สวรรค์ด้วย คุณอาว์รงค์ แกเกลียดสงครามมาก ถึงขนาดเปลี่ยนชื่อเก่าณรงค์ ที่แปลว่าสงครามการต่อสู้ เป็น รงค์เฉยๆ แกเลยไม่มีความรู้เรื่องปืน เวลาเขียนนิยายที่จะใช้ปืน แกจะปรึกษาเรื่องปืนกับ คุณพนมเทียน คนที่เขียนเพชรพระอุมา นี้แหล่ะครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

"หนุ่มชาวนา" เขียนโดยคุณนิมิตร ภูมิถาวร นี้แหละครับพี่พี

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ตอนเขียนเพชรพระอุมา ใหม่ๆก็เคยเป็นประเด็นเหมือนกันครับ ทางผู้เขียนเลยเอาต้นฉบับของท่านเซ่อร์ เล่มกระจิ้ดเดียว มาวางเทียบกับรวมเล่ม ของเพชรพะอุมา คนล่ะขนาดเลย

ถ้าจะนับเวลาแล้ว การเดินจากหนองน้ำแห้ง ใช้เวลาเดินแบบนั้น น่าจะละทุเมืองจีนไปถึง มองโกเลีย หรือ ขั้วโลกเหนือสบายๆ ...อิอิ เพราะเดินกันเป็นปี ( อันนี้แซวจากเวลาของนวนิยายที่ขายดี )

เอาแค่อ่านบันเทิง และได้ความรู้เรื่องปืนน่ะครับ เพราะคนเขียนท่านเก่งเรื่องปืนมากระดับเทพ ในขบวนเพชรพระอุมา ขนปืนกันไปเพียบ เช่น 600 ไนโตร ของคุณไชยยันต์ .300 เวเธอร์บี้ ของหมอ ดาริน ไม่ใช่ปืนชาวบ้านทั้งนั้นครับ เป็นของแทบจะเรียกว่า ทำทีล่ะกระบอกออกมาทีเดียว hand made ครับ

ขนาดว่า ปืน แฝด 600 ไนโตรของไชยยันต์ เคยยิงใส่ ไดโนเสาร์ไปแล้ว ยิงอยู่ซ่ะด้วย เพราะเป็นปืนใหญ๋ที่สุด ที่มนุษย์ ยิงได้จากบ่า ( ไม่นับอาวุธสงคราม )

ส่วน .300 เวเธอร์บี้ แม้ขนาดจะเล็กแต่ความเร็วสูงมาก แต่ฝรั่งคนทำมันเอาไปลองยิงช้างที่ อาฟริกามา ยิงเข้าหัว นัดเดียวจอดสนิทครับ
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44074
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
puedpunon said: ↑

ยืนยันครับ เบี้ยวัดมะนาวหวานน่าพกติดตัวมากครับ
ผมพกติดตัวทุกวันครับ...

Click to expand...

jb007 said: ↑

ต้องขอขอบคุณ คุณ G.sis.t คุณพี และท่านอื่นๆ ที่ช่วยดูเบี้ยแก้ให้วันก่อนนะครับ ผมคืนเบี้ยแก้ไปแล้ว คนขายก็ไม่ได้อิดออดแต่อย่างใด

แต่สิ่งที่ทำให้เซ็งคือคนขายอ้างว่าเป็นสายตรง เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ การที่รับเบี้ยแก้คืนโดยดีโดยไม่มีปฎิกริยาใดๆ แสดงว่าเค้าน่าจะรู้แก่ใจว่าไม่ใช่ของวัดศาลาดิน เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อแต่ทำตัวไม่ให้เกียรติหลวงพ่อเลย น่าผิดหวังจริงๆ

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมรู้จักเบี้ยหลวงพ่อเสียน ซึ่งผมมั่นใจว่าเป็นเบี้ยที่ดีมาก คือก่อนที่จะโพสต์รูปโชว์ ผมมีอาการอึดอัด ท้องอืดมาก นอนไม่หลับ ผมเลยนำเบี้ยตัวนี้มาวางบนท้อง ผมคิดว่าไม่ได้รู้สึกไปเองนะครับ คือผมรู้สึกว่ามีกระเเสความร้อนอุ่นๆ ออกมาจากเบี้ยกระจายไปทั่วท้องผม ทำให้ท้องสบายขึ้นและหลับไปได้

ผมว่าจะโทรไปที่วัด หากมีเบี้ยแก้หรือวัีตถุมงคลเหลือให้บูชาก็อยากบูชาทางไปรษณีย์เหมือนกันครับ ของเค้าดีจริงๆ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ผลก็คือ เราเจอเบี้ยที่ดีอีกวัดน่ะครับ

หลวงพ่อเสียนท่านเชิญครูบาอาจารย์ของท่านมาช่วยเสกเบี้ย และท่านก็นับถือหลวงพี่ทรง( ตามที่ท่านเรียก ) มาก หลวงพ่อเสียนท่านก็คงเชิญหลวงพี่มาด้วย

และผมมั่นใจว่าหลวงพ่อทรงท่านต้องรับรู้ มาแผ่บารมีให้หลวงพ่อเสียนด้วย ตามหลักตรรกกะน่ะครับ

เบี้ยแสนหกที่ปลุกเสกโดยหลวงพ่อเสียนก็สร้างประสพการณ์หลายครั้ง ด้านรักษาอาการเจ็บป่วย ด้านกันไฟ สั่นได้

เบี้ยหลวงพ่อทรงหายาก จะต้องหาแบบที่มีเอกลักษณ์จริงๆ เช่นมีรอยจารลายมือหลวงพ่อ หรือ โค้ด ท ไม่มีหัว อย่างนั้นอย่าไปเล่นเลยครับ จะพลาดได้

หาเบี้ยวัดมะนาวหวานดีกว่า ติดต่อสายเขา คุณหมู มะนาวหวาน คุณ นริศ เผื่อสองท่านขึ้นไปวัดมะนาวหวานจะได้บูชามาเผื่อ ราคาก็ถูกแสนถูก เหมือนแจกฟรี ไม่น่าคุ้มค่าปรอท หอย ชันนะโรง คือ หลักร้อยต้นๆเท่านั้นเองครับ

ถ้าว่างก็ไปวัดมะนาวหวานเองเลยครับ จะได้ของดี ของลูกหม้ออ่างทอง ของ OTOP วิเศษชัยชาญ ในราคาวัด เงินเข้าวัดเต็มๆครับ ได้บุญตรงๆอีกต่อหนึ่ง

ประเภท สองต่อ เข้าฮอสน่ะครับ...แหะๆ

เป็น โอกาศ ในวิกฤตน่ะครับ ได้เจอ ทอง ขณะที่กำลังหา เพชร ดีพอๆกันจ้า
Click to expand...

benay said: ↑

อย่าเชื่อคำพูดคนครับ คนขายเขาก็ต้องบอกทัน รับกับมือ อะไรประเภทนี้ การเล่นพระที่ดีที่สุดต้องดูของนั้นเป็นหลักครับ และก่อนเช่าก็ตองพอมีพื้นฐานบ้างครับ ไม่อย่างนั้นฟังเขาโม้เพลิน แฮ่ๆ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

โลกนี้มันกว้างน่ะครับ

คนเราต่างมีเหตุผลที่ดีให้กับตัวเองครับ...แหะๆ เราต้องฟังทั้งสองด้าน ไม่ใหพลาดประเด็นสำคัญ อย่าแค่ตัดสินในสิ่งที่เห็น เท่านั้นน่ะจ้ะ
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44075
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
jb007 said: ↑

จริงๆ เล่ารายละเอียดไม่ครบน่ะครับ ผมเห็นเค้าขายหลวงพ่อทรงมานาน ก็เลยไว้ใจน่ะครับ แต่คุณ Benay พูดถูกหมดแหละครับ ผมพลาดเองที่ไม่ศึกษาเบี้ยแก้หลวงพ่อท่านให้ดีพอก่อนออกสนาม

เป็นการตายน้ำตื้นจริงๆ ครับ ครั้งนี้โดนเพราะไว้ใจ จริงๆ แล้วผมก็เคยเห็นสายตรงยัดวัีดอยู่บ้างครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสนามพระ ดันเผลอเรอให้โดนเองได้ -_-'
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ไม่มีใครไม่โดนหรอกครับ

ให้เซียนขี่ด้นเมฆเหาะมาก็เคยโดนครับ...แหะๆ แต่เล่าไม่ได้

เรื่องแบบนี้จิ้บจ้อยมากครับ
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44076
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
:cool:***ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ครบหน้าที่ 2222 แล้วครับ เลขสวยๆครับ***
(deejai)denceedenceedencee(deejai)

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44077
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
amnartk73 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

11 พฤศจิกายน 2007

โพสต์:

1,372

ค่าพลัง:

+6,122
เลขสวย เจิมด้วยคนครับ

amnartk73, 24 พฤศจิกายน 2012

#44078
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
พี เสาวภา said: ↑

<CENTER>Re: รบกวนขอความรู้หน่อยนะครับ

</CENTER>

<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พี เสาวภา
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ xxxxxxxxxxx
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พี เสาวภา
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ xxxxxxxxx
สวัสดีครับพี่พี อยากขอความรู้หน่อยนะครับว่าพระกรึ่งของหลวงพ่อทรงนี่เด่นทางด้านไหนครับ
พอดีผมสนใจพระกรึ่งที่xxxxให้บูชา
แต่ละรุ่นนี่พุทธคุณเด่นทางเดียวกันไหมครับ
ขอบคุณมากครับ

พระกริ่งอุ้มบาตร ตอกโค้ด ท ไม่มีหัวหลวงพ่อทรง วัดศาลาดินองค์นี้ศูนย์สร้างครับเป็นพิมพ์ที่หลวงพ่อท่านชอบและที่ เอาไปถอดพิมพ์มาเป็นของพิมพ์วัดเองน่ะครับ
[COLOR=#808000][SIZE=5][COLOR=magenta][SIZE=6][COLOR=#ffa500][COLOR=#008000][SIZE=5][COLOR=#ffa500][COLOR=magenta][SIZE=6][COLOR=#ffa500][URL="http://palungjit.org/attachments/a.1018915/"][SIZE=5][IMG]http://palungjit.org/attachment.php?attachmentid=1018915&stc=1&thumb=1&d=1277391873[/IMG][/SIZE][/URL][SIZE=5][B][COLOR=#ff0000]พระ กริ่งอุ้มบาตร เนื้อนวะโลหะ ก้นเงิน[/COLOR][COLOR=green]มีจาร [COLOR=darkorange]มะ อะ อุ[/COLOR] ศูนย์สร้าง[/COLOR][/B][COLOR=magenta][B]หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน[/B][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE][/COLOR]
[COLOR=#808000][SIZE=5][COLOR=magenta][SIZE=6][COLOR=#ffa500][COLOR=#008000][SIZE=5][COLOR=#ffa500][COLOR=magenta][SIZE=6][COLOR=#ffa500][COLOR=#ff00ff][COLOR=#008000][B][URL="http://palungjit.org/attachments/a.1025029/"][SIZE=5][IMG]http://palungjit.org/attachment.php?attachmentid=1025029&stc=1&thumb=1&d=1277814376[/IMG][/SIZE][/URL][/B][B][SIZE=5][COLOR=#ff0000]พระกริ่งประภามณฑล[/COLOR][COLOR=olive]หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน[/COLOR][/SIZE][/B][B][SIZE=5][COLOR=magenta]มี จารหลวงพ่อ มะ อะ อุ ครับดูง่าย[/COLOR][/SIZE][/B][/COLOR][/COLOR][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/COLOR][/SIZE][/COLOR][/SIZE][/COLOR]

</TD></TR></TBODY></TABLE>

พุทธคุณครอบจักรวาลครับ ตามแต่อธิษฐาน เด่นแนวเมตตาคุ้มครองครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
รบกวนอีกนิดครับพี่พี
พอดีเห็นว่าเป็นพระศูนย์สร้าง เลยไม่แน่ใจว่าพี่พอจะทราบไหมว่าวิธีการ ส่วนผสมที่เขาทำกันถูกต้องไหมครับ เช่นต้องมี โลหะ 9 ชนิด (จริงๆแล้วผมอยากให้มี จ้าวน้ำเงินเป็นหลักด้วยนะครับ) ขอบคุณมากครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ไม่มีหรอกครับ ...ที่คุณว่า โลหะเก้าอย่างน่ะ

โลหะ ปัจจุบัน ถ้าจะให้ออกนวโลหะ สัมริด

จะมีทองแดงเป็นหลักครับ แล้วใส่ ดีบุก กับเงินบ้าง ถ้าโชคดี พิธีดีหน่อยจะใส่ทองคำลงไปครับ

ส่วนโลหะเก้าอย่างตามตำราน่ะ มีแค่ของโบราณ แม้กระนั้นพอจะเพิ่มจำนวน เขาก็ใส่เงินใส่ทองแดงเพิ่ม เพราะนวโลหะ ตามตำรา ผมจำได้ว่าหล่อพระได้แค่ ไม่กี่องค์ เก้าองค์ถ้าจำไม่ผิด นอกนั้นเป็นชนวน เหลือไว้คราวหน้า

ทีนี้มีคนต้องการเยอะ พระท่านก็จะเพิ่มเม็ดเงิน หรือทองแดง หรือ ชนวนเก่าที่เหลือลงไปเพิ่มจำนวน

เคยมีคนเอาก้านชนวนวัดสุทัศน์ของเก่าเอาไปแยกธาตุ เจอแล้วงงเหมือนกันครับ เพราะมีทองแดง ๙๐ กว่า % ครับ ผมจำได้กว่า ๙๕ % นอกนั้นจึงจะเป็นพวกโลหะแบบอื่น พวกทอง เงิน นิเกิ้ล ฯลฯ

ถ้าคุณต้องการนวโลหะแท้ๆ ก็ต้องหากริ่งวัดสุทัศน์รุ่นเก่าๆด้วย ราคาคงหลักล้านและอาจจะหาของไม่ได้ครับ

ในการหล่อพระกริ่ง ๖๐ พระชันษา หรือกริ่งปวเรศ ๒ ผมมีผู้ใหญ่อยู่วงใน ท่านช่วยพิธี ท่านบอกว่านอกจากชนวนนวโละ และชนวนเก่าๆ ส่วนผสม คือ

ต่อทองแดงบริสุทธิ์ ( หาซื้อได้จากเยาวราช เช่นร้านบริพัฒน์ ( ชื่อเลือนๆ ) ) เป็นทองแดงที่เขาเอาไปผสมในทองคำ ทองบ้านเราเขาปิดมานานน่ะครับ ไม่ใช้ทองร้อย บางร้านใส่ทองแดงมาก ทองออกแดงๆยังมีแทบจะเป็น pink gold ยังมีขายกัน ผมจำได้ว่ามีรัฐมนตรีท่านหนึ่งออกมาจี้ ว่าให้เขียนเป็นทอง ๙๔.๕ % ถ้าผมจำไม่ผิด

ต่อทองแดง ๑ กก ประมาณ กำปั้นผู้ใหญ่ ใส่เงิน หนึ่งบาท และใส่ทองคำตามกำลัง ของวัดบวรจำได้ว่าบาทหนึ่งเหมือนกัน แค่นั้นจริงๆครับ

ทองแดง พอผสมเงินลงไป ยิ่งมาก จะออกดำ แต่ดำด้านๆ พอเอาทองคำใส่ไปหน่อยก็จะเงางาม นี่คือส่วนผสมของนวโหละ ปัจจุบัน มีแค่นี้แหละครับ อาจจะมีชนวนของเก่าใส่ไปบ้างก็แค่นั้นเองครับ

ถ้าพวกเทกริ่งประหยัด อย่าวว่าแต่ทองคำเลย มีทองแดง เอาปนทองเหลืองซ่ะอีกบ้าง ( ทองเหลืองมีส่วนผสมของทองแดงกับสังกะสี ) ใส่ดีบุกลงไปอาจจะเยอะๆ ใส่เงินเม็ดซ่ะหน่อย ปั้มเหรียญ หรือเทพระเป็นนวโละครับ พระจะออกดำๆ เขาก็มีน้ำยาขัดและเคลือบหรือชุบพระอีกที

สมเดจพระสังฆราชแพท่านก็มีสูตร น้ำยาชุบพระกริ่งของท่านน่ะครับให้กลับดำเงางาม แต่เป็นความลับยิ่งกว่าในทำเนียบขาว เลยไม่มีใครทราบสูตรลับนี้ หรือถ้ามีคนทราบก็คงเป็นความลับต่อสาธารณชนอยู่ดีครับ

ถือว่าพระเเท้ก็ดีแล้วครับ อย่าไปเน้นนวโลหะเลย จะผิดหวังครับ หรือต้องคอยจ้องพิธีหลวงหรือ พีธีใหญ่ดีๆ อาจจะมีชนวนนวโลหะแท้ๆครับ ช่างหล่อขายธรรมดาแบบนี้ ไม่มีทางครับ อย่างดีได้ทองคำปนมาก็แค่นั้น ที่เหลือ ทองแดง ทองเหลืองทั้งสิ้นครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ขอบคุณมากครับพี่พี ที่เมตตาเขียนตอบให้แบบเต็มๆเลย
ได้ความรู้มาอีกเพียบ

ผมคงไม่มีปัญญาไปเสาะหาพระกรึ่งวัดสุทัศน์แน่ๆครับ
ปัจจัยไม่พร้อม ปัจจัยพร้อมใจก็ไม่พร้อมกับราคาสูงลิ่ว

ต้องขอบพระคุณอีกครั้งที่ให้ความรู้ครับ

เดี๋ยวกลางคืนผมมาพิมพ์แก้คำผิด แล้วเขียนเรื่องโลหะอีกที จากประสพการณ์ในการที่คลุกคลีกับคนชั้นครูหล่อพระของกรมศิลป์ ที่หล่อพระทั้งพิธีหลวงและพิธีราษฎร์ มาหลายพิธี หล่อพระแจกฟรีมาเยอะ พิธีปลุกเสกที่วัดพระแก้วทั้งนั้นครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

โลหะปัจจุบัน

ทองแดง ( ถ้าบริสุทธิ์ก็ดีหน่อย ) เงิน และทองคำ บวกชนวนของเก่า เหรียญพระเก่า ตะกรุดเก่า ( ทองแดง ทองเหลือง ) เศษเงินเก่า พวกเครื่องเงิน ถาด ทองเหลืองพวก พุทธรูปเก่า หรือ ทองสัมริด

เอามาหล่อ น่าจะเรียกเป็นโลหะผสม หรือ สัมริดยังพอรับได้

ผมพึ่งหล่อแหวนหลวงพ่ออั้บถวายหลวงพ่อแจกอย่างเดียว ทำไม่กี่วง มีทองเหลือง ทองแดง ดีบุก และก็เงินเม็ด อย่างรูปที่โชว์ไป มีแค่นี้แหละครับ เรียกสำริดครับ ถ้าไม่เอาทองเหลืองใส่เลย หรือน้อย สามารถเรียกเป็นนวโลหะสมัยนี้ได้เลย

ยิ่งพวกเขียน นวโลหะเต็มสูตรน่ะครับ หล่อมาจากโรงงานทั้งสิ้น

สูตรไม่ต่างจากที่ผมเขียนข้างบนหรอกครับ ลืมเรื่อง จ้าวน้ำเงิน ทองคำได้ หรือ โลหะเก้าอย่างได้ครับ ทองคำถ้าได้ ก็คงไม่เท่าไหร่ อย่างดีได้เงินเม็ด ( เงินเขาหล่อขายเป็นเม็ดๆ )

พวกท่านลองคิดดูว่า ถ้าหล่อนวโลหะแท้ๆ แค่ทุน ทองเก้าบาท มาหล่อพระน่ะ ตกราคาพระจะองค์เท่าไหร่ครับ ท่านซื้อพระมาแค่หลักพัน มีทองปนมาหน่อยก็บุญแล้วครับ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

นวะโลหะได้แก่โลหะ ๙ อย่างดังต่อไปนี้ครับ
๑. ชิน หนัก ๑ บาท
๒. เจ้าน้ำเงิน หนัก ๒ บาท
๓. เหล็กละลายตัว หนัก ๓ บาท
๔. บริสุทธิ์ หนัก ๔ บาท
๕. ปรอท หนัก ๕ บาท
๖. สังกะสี หนัก ๖ บาท
๗. ทองแดง หนัก ๗ บาท
๘. เงิน หนัก ๘ บาท
๙. ทองคำ หนัก ๙ บาท

เต็มสูตรจริงๆ ลองๆเอาน้ำหนักมาบวกรวมกัน จะได้พระซักกี่องค์กันครับ แหะๆๆ
และโลหะบางชนิดหายากยิ่งกว่าทองคำอีกครับ บางแหล่งก็เข้าใจไปกันคนละอย่าง
ถ้าผมจะสร้างพระมาซักรุ่น ผมคงไม่สนใจโลหะทั้ง๙ชนิดนี้แน่ๆ ผมจะไปใส่ใจกับ
ชนวนมวลสารมากกว่า หาชนวนให้ได้มากที่สุด ผสมให้น้อยที่สุด นี้แหละสุดยอด
สำหรับผมครับ @^_^@
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

โลหะที่ว่าน่ะครับ จ้าวนำเงินผมเคยเห็นของพี่เขา ก้อนกระจิ้ดเดียว

ส่วนเหล็กละลายตัว บริสุทธิ์ เกิดมายังไม่เคยเห็นเลยครับ...แหะๆ

แลวปรอทน่ะ รับรองไม่ใช่ปรอทแบบในเบี้ยที่เคยเห็น น่าจะเป็นปรอทที่สตุเป็นผงแล้ว ไม่แน่ใจว่าเคยเห็นหรือไม่ เพราะถ้าเป็นปรอทธรรมดา เอาไปหลอมไฟ จะระเหยหรือ ระเบิดหนีหายไปครับ เป็นหลักธรรมชาติ

การทำทองสมัยโบราณเช่นที่โต้ะโม้ะ ทางใต้ เขาจะเอาหินที่มีทองมาบดจนละเอียด เสร็จแล้ว เอาปรอทเข้าผสม ตามเวลาให้ปรอทมันกินทองจนอิ่ม เสร็จแล้ว เอาปรอทมาต้มจะระเหยไป เหลือแต่ทองครับ ส่วนจะดักปรอทคืนมาได้ ผมไม่ทราบวิธี คนโบราณคงทำได้ แต่คนทำทองเก่าๆ คงตายง่ายๆ หรือตายไปหลายคนกว่าจะไดทองส่งไปให้กรุงศรีอยุธยา...แหะๆ

ช่างเปียกทองโบราณก็เหมือนกัน พอจะเปียกทอง ( กะหลั่ย ) พระพุทธรูป อันนี้คงขนาดไม่ใหญ่มากน่ะครับ เขาจะเอาปรอทมากินทองจนอิ่ม อิ่มคือกินอีกไม่เข้า คนที่ชำนาณจะรู้สูตร เสร็จแลวเอาปรอท ไปกินใส่พระพุทธรูป ปรอทจะแผ่ซ่านไป ทาปรอทจนเต็มหรือ เฉพาะที่ จนอิ่ม เสร็จแล้วเอาไฟมาเป่าไล่ปรอท ปรอทจะระเหยไป ส่วนทองจะติดอยู่ที่ผิวพระ ทำซ้ำหลายๆครั้ง จะเห็นได้ว่าการเปียกทอง หรือ กระหลั่ยทองสมัยก่อน ทองจะหนาปึก ผิดจากสมัยนี้ที่ใช้ไฟฟ้าแทน

ตกลงปรอทก็น่าจะเปนปรอทที่สะตุ หรือ ทำให้ตายเป็นผง จึงเอาไปหลอมได้ครับ

จะเห็นว่านวโลหะ เปนโลหะชั้นสูง คนสมัยโบราณถึงทราบแล้วสามารถหา ส่วนผสมได้

แต่คนสมัยนี้ อย่าว่าแต่หา เห็นยังไม่เคย ถ้ามีคนรู้จริง ในแผ่นดินนี้คงนับคนได้น่ะครับ

อย่าไปไผ่ฝันหา หรือ เชื่อเลยครับว่าพระกริ่งสมัยใหม่ โรงงานสามารถหล่อ นวโลหะได้ ยกเว้นโลหะเก้าอย่างต่างจากสูตรข้างบนน่ะครับ...แหะๆ
Click to expand...

puedpunon said: ↑

อย่างพี่พี่ว่านั้นแหละครับ อย่าว่าแต่หาเลย เห็นก็ยังไม่เคยเห็น บางทีก็ต่าง

คนต่างใช่ เหล็กละลายตัวของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอีก ทีนี้ก็ไปกันใหญ่ครับ
นอกจากจะหาชื่อทางโลหะวิทยาให้ได้ ว่าโลหะที่เราเรียกกันแบบไทยๆนั้น

ในทางวิทยาศาสตร์เค้าเรียกว่าอะไร สรุปยากอย่างพี่พีว่านั้นแหละครับ ฮ่าๆ

ปรอทเหลวๆพอสตุแล้วจะแข็งเป็นก้อนๆได้ครับ วิธีของครูบาอาจารย์ท่านแตก

ต่างกันออกไป อย่างอาจารย์ผมท่านก็มีพิธีกรรมของท่านที่ทำให้ปรอทแข็งตัว

ครับ
Click to expand...

jb007 said: ↑

ผมเคยเห็นบางคนเอากาวตราช้างทาทั่วชันโรงโดยเค้าให้เหตุผลว่ากันปรอทรั่ว ไม่ทราบคุณพีคิดอย่างไรกับวิธีนี้อ่ะครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

ไม่ชอบครับ

กาวตราช้างอยู่ไม่ทนหรอกครับ เดี๋ยวก็ร่อนออก พอร่อนเป็นสีขาวไม่สวยคลาสิกอีกครับ

ถ้าจะกันปรอทจริงๆ ต้องสูตรนครปฐมครับ เขาปรอทเสร็จ อุดชันนะโรง แล้วตีตะกั่วหุ้ม อย่างแน่นหนา เท่านั้นยังไม่พอ ถักด้ายดิบ รอบเบี้ย รัดตะกั่วรอบเบี้ยจนแน่น แล้วเอารัก ( เห็นเอายูริเทนมาทาอีกก็มี ) แบบนี้แน่นหนาจริงๆครับ ใช้กัน หลายชั่วคน จากพ่อถึงลูกแน่ครับ ...ถ้าไม่เรี่ยหาย...แหะๆ
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44079
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ
rungaran เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 สิงหาคม 2010

โพสต์:

15,573

ค่าพลัง:

+57,321
G.sis.t said: ↑

ผมเจอแม่ยกเข้าให้แล้ว แหะๆ รำคาน มากครับพี่พี เครียดมาก มีวิธีแก้ไหมครับพี่พี
Click to expand...

puedpunon said: ↑

นั้นแน่...(deejai)

วิธีแก้ ก้อย่าให้เค้ายกครับ แหะๆๆ

Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

เหอๆๆ

เรียนผูกไม่เรียนแก้

ต้องบอกผมก่อนว่าใช้อะไร คุณมีหลายอย่าง มันทับๆกัน

ลำพังของหลวงพ่อทรงก็เหนื่อยแล้ว ยังไปแถม หลวงพ่อกุ่ม แถม แม่พิม มาอีก เด่นๆด้านเสน่ห์ชายหญิง ทั้งนั้น

และผมยังไม่แน่ใจว่าคุณยังเล่นพวกพรายๆอยู่อีกหรือปล่าว ...เหอๆ

ป.ล. ของหลวงปู่บุญศรี ท่านไม่ให้ทางเสน่ห์ มาทางเมตตาอย่างเดียว เพียงแต่เมตตาแรงเท่านั้นครับ...แหะๆ ผมลองมาก่อนแล้ว ยกเว้นบางชิ้น ที่ตื้อกันจริงๆ ผมยังได้มาแค่สองอัน เป็นตะกรุด ปลายศีล และ พระขุนแผนที่ท่านลงหัวใจขุนแผนให้ ตอนนี้เก็บอย่างเดียว เอาไว้ให้หลานๆในอนาคต
Click to expand...

ไม่เกิด said: ↑

กราบหลวงพ่อทรง... ครับ
เห็นน้องG.sis.t รำคาญแม่ยก แล้วสงสารจังเลย....555.... ถ้ามีหลายๆ แม่ยกล่ะ จะทำอย่างไรเนี่ย.... คิดแล้วกลุ้มแทน...
Click to expand...

ศนิวาร said: ↑

หุ ๆ ๆ มีงานเข้า ๆ ก็เลิกห้อยปลดออกให้หมดเป็นวิธีแก้ที่ตรงที่สุด แต่คิดว่าคงจะเสียดายไม่น้อย

เอาอย่างนี้ เวลาห้อยให้อธิษฐานบอกครูบาอาจารย์ท่านใหม่ว่า "หากใครที่ไม่ใช่คู่แท้ขออย่าให้มาสนใจจนเกิดความเดือดร้อนรำคาญ ขอให้เกิดเมตตาแต่พอควรพอประมาณอย่าให้หนักไปทางชู้สาว" น่าจะได้ผลพอสมควร
Click to expand...

G.sis.t said: ↑

เป็นอย่างนี้ครับพี่พี คือ ผมไปกินข้าวร้านข้างมหาวิทยาลัย อาศัยว่าไปบ่อยเลยรู้จักกับพี่คนนึง พี่เค้าทีแรกก็มาดี มาแบบ ผู้ใหญ่ดูแลเด็ก ผมก็ไม่ได้คิดอะไรก็คุยด้วยตามปกติ คนรู้จัก เขาก็ขอเอ็มผมก็ให้ตามปกติ แบบว่า รู้จักกัน ไม่ได้คิดอะไรจริงๆครับ แต่มันพอนานๆเข้า เค้าเริ่มมาแบบ แต่งรูปให้สิ ผมแต่งไม่เป็น เค้าก็ว่า เออ..พี่มันไม่สำคัญ อืมมๆ และมาอีกหลายๆแนว ผมล่ะ งง เก็ก ไม่ได้สนิทอะไรด้วยกันเลยครับ แค่คนเคยเห็นหน้า แล้วก็มาตาม พอผมไม่ไปร้านข้าว ก็หาว่านู้น ว่านี้ พอเราไม่คุยด้วยก็หาว่าหยิ่ง รำคาญมากครับ

ผมไม่ได้อธิฐาน ขออะไรกับหลวงพ่อ นอกจากเรื่องเรียน งาน และ เมตตาจากอาจารย์ ยกเว้นเฉพาะกิจครับ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

แหะๆ...เล่นกับของที่มองไม่เห็นนี่ ตอบยากน่ะครับ

ลองเฉยๆ ไปเรื่อยๆ ก่อนน่ะครับ
Click to expand...

G.sis.t said: ↑

ครับพี่พี
Click to expand...

buakaew2007 said: ↑

กราบนมัสการหลวงพ่อ

ตั้นเอ้ย...
งานเข้าแล้วนิ
มั่นคงนะใจอย่าวอกแว้ก
ไปเรียนเด้อ
Click to expand...

ชาวประมง said: ↑

กราบ กราบ กราบหลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

สวัสดีทุกท่านครับ

แด่น้องตั้น ทำได้อย่างเดียวทำจ และปลดระวางของที่มีซะน้อง คิดในแง่ดีว่ามีคนคอยห่วงใยยามไกลบ้าน แต่อย่าเผลอตัวเผลอใจละ เดี๋ยวมันจะยาว เตือนด้วยความหวังดีนะจ๊ะ
Click to expand...

พี เสาวภา said: ↑

พวกพี่เขาให้คำแนะนำดีๆข้างบนแล้วน่ะครับ

ผมจะยืนยันอีกทีว่าเล่นกับของที่ไม่เห็นตัวนี่ ตามประสบการณ์นี่ ตอบยาก

เล่นของแนวนี้ทั้งนั้น คือมีหลานอย่างแนวเดียวกัน ตามจริตตัวเอง เราบงการชีวิตเราแนวนี้ ชีวิตมันก็ไปแนวนี้ ก็ต้องทำตัวให้พร้อมไว้ พอของหลายอย่าง ไม่แน่ใจว่าอันไหนออกผล จะปลดทีนี้ต้องปลดทั้งพวง

และ ปัญหาอยู่ที่ว่าพร้อมหรือยัง

เพราะแนวนี้คือความยุ่งยากแน่อน ในวรรณคดี ยุคเก่าก็เห็นถึงความยุ่งยาก แบบผัวๆ เมียๆ ในการมีคู่มาก มากกว่าหนึ่งคนเช่น ขุนแผน พระอภัยมณี มีแต่เรื่องแทบทั้งนั้น ขนาดติดคุกเอาตัวไม่รอดก็มี สนุกสนานก็แปปเดียว แต่ทุกข์ติดคุกอยู่เป็นปีๆ ขนาดเป็นคนมีวิชาเยอะ เก่งกาจไปทั่ว

ถ้าจะมาแนวนี้ต้องพร้อมรับทุกข์ลาภ หรือ ปัญหาล่ะครับ เพราะมาแน่นอน อยู่ที่ว่าตัวเองพร้อมกับปัญหาหรือยังครับ...แหะๆ และปัญหาบางที มาอย่างเดียว บางทีมาเป็นแถว บางปัญหาใหญ่จนไม่เห็นทางออก วุ่นวายไปหมด งั้นพร้อมจะรบแล้วต้องพร้อมรับทุกขบวนถ้า อย่างบ่น

มาแนวพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ดีกว่า เมตตา เย็นๆ สบายอก สบายใจ เจอคนที่ใช่ ที่เวลานั้นเราพร้อม ไม่ราบลื่น ค่อยงัดอาวุธลับออกมาใช้ ...อิอิ แบบยิงเข้าดำไปเลย ...จบข่า;
Click to expand...

rungaran, 24 พฤศจิกายน 2012

#44080
- ถูกใจ x 3
- ดูรายการ

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 2204 ของ 3279

แชร์หน้านี้

Loading...