มีเสียงในหู เหมือนจั๊กจั่นร้อง

ถ้าไปหาหมอแล้วปกติ ปฏิบัติไปเรื่อยๆ จิตจะถึงฌานสี่ ช่วงแยกจิตแยกกายจะได้ยินเสียงความถี่นี้จนแสบหู บางท่านเป็นบางท่านไม่เป็นเพราะข้ามผ่าน น่าจะเป็นอาการที่จิตยังอยู่ในฌานถึงแม้จะออกจากสมาธิแล้ว แต่จิตยังทรงฌานอยู่ในระดับหนึ่ง ถูกผิดประการใดไม่รับรองครับ ตอบจากประสบการณ์ เจริญในธรรมครับ

 

ลองไปหาหมอดูก่อนว่า มีความปกติทางประสาทหูหรือไม่ หากปกติดี และยังเป็นเฉพาะเวลานั่งสมาธิเท่านั้น ให้หมั่นปฏิบัติไปเรื่อย ๆ จะทราบด้วยตนเอง เป็นเรื่องของทิพยโสตค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

Numsai

 

ตามความเชื่อของผมจากการปฏิบัติธรรม

อาการเสียงวี๊ดจั๊กจั่นร้องนั้น แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ

1. เสียงวี๊ดจั๊กจั่นร้องที่เกิดจากความผิดปกติของประสาทหู แนะนำให้ไปหาหมอ

2. เสียงวี๊ดจั๊กจั่นร้องที่เกิดจากจิตที่กำลังทรงฌานหรือจิตกำลังนั่งสมาธิสงบนิ่งอยู่ในกายสังขาร สาเหตุของอาการเสียงนี้ เกิดจาก อาการที่จิตกับกายเริ่มจะแยกกันได้แล้ว จะแยกกันมากหรือน้อยไม่กล่าวถึง ถ้าได้ยินเสียงนี้ตลอดเวลาทั้งยามหลับและยามตื่นก็แปลว่า จิตมีสมาธิทรงฌานได้ดี แต่จิตจะเลิกทรงฌานเนื่องจากไม่มีสมาธิก็อาจเป็นเพราะบางสาเหตุ เช่น ถ้าเราคิดหมกหมุ่นกลุ่มใจหรือสนใจเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นพิเศษ หรือ จิตเกิดอาการเคลียสไม่เป็นปกติ ก็ย่อมอาจทำให้เสียงวี๊ดแหลมในหูเหล่านี้หายไปได้เพราะจิตขาดสมาธิหรือความสงบ แต่ถ้าจิตเลิกกังวลหมกมุ่นหรือไม่เคลียส จิตก็จะกลับมาทรงณานเหมือนเดิม ซึ่่งในส่วนตัวผมเองนั้น ก่อนหน้านี้ก็เกิดอาการสงสัยเหมือนทุกคนเช่นกัน

เสียงวี๊ดแหลมนี้ ช่วงแรกๆ จะรำคาญสักหน่อย แต่พอสักพักเราก็จะิเคยชินเอง และกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเรา เสียงวี๊ดแหลมนี้มีหลายระดับ ในส่วนตัวของผม ผมขอแบ่งเป็น 2 ระดับก่อน เพราะ ณ ปัจจุบันนี้ผมมาถึงเพียงระดับที่ 2 คือ

1. เสียงวี๊ดระดับหยาบ เป็นอาการของจิตที่กำลังทรงฌานหยาบ อาจมีเสียงวี๊ดที่ดังบ้างเบาบ้างแล้วแต่กำลังของฌานสมาธิ ถ้าเราเคยได้ยินแต่เสียงวี๊ดระดับหยาบ เราก็จะไม่รู้ว่าเสียงวี๊ดระดับละเอียดเป็นเช่นไร

2. เสียงวี๊ดระดับละเอียด เป็นอาการของจิตที่กำลังทรงฌานละเอียด อาจมีเสียงวี๊ดที่ดังบ้างเบาบ้างแล้วแต่กำลังของฌานสมาธิ ในระดับละเอียดนี้จิตเราซึ่งเคยผ่านเสียงวี๊ดระดับหยาบมาแล้ว เราจะรู้สึกได้เลยว่า เสียงวี๊ดระดับละเอียดนี้มันมีความปราณีละเีอียดขึ้นกว่าเสียงระดับหยาบที่เราเคยได้ยินมา ในส่วนตัวผมนั้น เสียงวี๊ดระดับหยาบเกิดขึ้นเกือบ 24 ชั่วโมงทั้งยามหลับยามตื่น เป็นเวลาปีกว่า และช่วงหลังนี้เรารู้สึกได้ว่าเสียงวี๊ดนั้นมันละเอียดปราณีขึ้น ซึ่งอาการของจิตทรงฌานนี้(เสียงวี๊ดในหู)จะมีความต่อเนื่องมากน้อยเพียงใดนั้นหรือทรงฌานได้ทั้งวันทั้งคืนนั้น ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆ อย่าง เช่น การรักษาศีล(หยาบ,กลาง,ละเอียด) ทำให้เกิดกุศลจิตที่ดีงาม ไม่ข้องแวะหรือมีความคิดที่ไม่ดีเป็นอกุศล(ความบริสุทธิ์ของจิต) , จิตพิจารณาจนเข้าใจและยอมรับหลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ได้มากน้อยเพียงใดและลึกซึ้งเพียงใด , ระดับของปัญญาญาณที่เกิดขึ้นในจิตจากวิปัสสนาญาณ(มีปัญญาช่วยรักษาจิตให้อยู่ในภาวะปกติมีกำลังจนถึงความว่างระดับมหาสุญญตา(พลังจิตที่มหาศาลก็มาจากจุดนี้) รวมถึงปรับธาตุในกายสังขารให้เกิดภาวะสมดุลแข็งแรง เป็นต้น

*** เมื่อจิตทรงฌานจิตจึงมีกำลัง ทำกิจงานอันใดย่อมสำเร็จดังหวัง คุณวิเศษอภิญญาญาณต่างๆ ที่เปรียบดั่งเปลือกไม้นั้นย่อมบังเกิดขึ้นได้ด้วยเราทำเหตุปัจจัยจนถึงพร้อมสุกงอม และสุดท้ายเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราจัดอยู่ในประเภทเสียงวี๊ดใด ก็ขอให้ใช้ปัญญาพิจารณาสังเกตุและปล่อยวางในที่สุด จงใช้ความรู้สึกที่เป็นสัมมาทิฐิเป็นกุศลของตนเองให้มากกว่ามายาในจิตตนจึงจะรู้สึกสัมผัสในสิ่งที่เป็นสัจธรรมความจริงได้โดยไม่ยากเลย ***

 

ขอบคุณทุกท่านมากๆครับ

บุญใดที่ข้าพเจ้าปฏิบัติวิปัสสนามาเท่าใด

ขอให้ท่านได้รับผลบุญนั้นเสมอข้าพเจ้าทุกประการเทอญ

 

อย่ากังวลไปเลยครับ ผมก็เป็น ได้ยินตั้งแต่เด็กแล้ว ความเงียบทำให้ได้ยิน พอได้ยินแล้วก็สงสัย ไปถามเพื่อนๆดูก็ไม่มีไครได้ยินแบบเรา อายุก็50กว่าแล้ว ไม่มีปัญหาเรื่องหูเลย ประโยชน์คือเอาใว้ฝึกสติให้อยู่ในกายดีแท้
แก้ฟุ้งซ่านรำคาญใจสงบใจดี ผมว่ามีทุกคนน๊ะว่าแต่ใครจะสนใจเท่านั้น

 

บางคนบอกความเงียบนั้นไม่มีเสียง นั้นแหละครับ เสียงของความเงียบ คุณสามารถยึดเสียงเงียบนั้นเป็นสมาธิได้(สมถะ) เอาสติไว้ที่หู กำหนด...เสียงหนอ เสียงหนอ เสียงหนอ ไปเรื่อยๆครับ 10ครั้ง 20ครั้ง แล้วมากำหนด รู้หนอ รู้หนอ รู้หนอ ที่ลิ้นปี่ 10ครั้ง 20ครั้ง สมาธิกับสติควบคู่กันไปเมื่อไร ท่านจะรู้...เองครับ

ถ้าท่านยึดเสียงเงียนนั้นเป็นอารมณ์ได้ทั้งวันเมื่อไร ฝึกจนชำนาญแล้ว ท่านสามารถนำไปใช้ให้เป็นประโยชน์ในชีวิตจริงได้ครับ เวลาใครพูดอะไรให้ฟัง เอาสติไว้ที่หู กำหนดเสียงหนอๆ สติจะบอกท่านครับว่า....คนนี้พูดจริง คนนี้พูดโกหก สาธุครับ

 

สาธุขอรับ
ไม่ทราบว่าผ่านมา 4 ปีแล้วตอนนี้อาการหายไปหรือยังครับ หรือว่ายังมีอาการอยู่ครับ
ท่านจะกลับมาตอบผมไหมครับ :'(

 

logo เดียวกันเลย เดาว่าน่าจะเป็นช่วงนั่งสมาธิจิตสงบ ถ้าหลังจากนั้นน่าจะเป็นปัญหาทางกายภาพ

 

เสียงนั้นคือเสียงแห่งการก่อเกิดปัญญา. อนุภาคปรมณูเกิดดับเป็นล้านๆครั้งต่อวินาที. เมื่อเรารู้. นั้นก็คือรูปนามเกิดดับเป็นล้านครั้งต่อวินาที

 

ติดนิมิตหรือเรียกอย่างติดสภาวะ
รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมมารมณ์ เป็นนิมิตที่เกิดกับอายตนะทั้งหกได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ
อาการติดสภาวะคือพอมีสมาธิที่เคยเป็นก็จะเป็น
ทางแก้ต้องปฏิบัติโดยปล่อยวางสภาวะที่เป็น เป็นก็ชั่งมันไม่เข้าไปยุ่งกับมัน ให้อารมณ์อยู่ที่การปฏิบัติเท่านั้น
เจริญในธรรม

 

ผ่านมานานแล้วไม่รู้จขกท.จะยังมาอ่านหรือเปล่า
ปกติก็มักจะได้ยินเสียงคล้ายจั้กจั่นหรือจิ้งหรีดนี้เบาๆในความเงียบ และในช่วงที่ฝึกสมาธิใหม่ๆ นอนภาวนาไปเรื่อยๆในขณะที่นอนไม่หลับ พอจิตเริ่มอยู่กับคำภาวนาไม่คิดฟุ้งซ่านไปทางอื่น สักพักเสียงที่ปกติจะได้ยินในความเงียบคล้ายเสียงจั้กจั่นนี้จะดังขึ้นๆพร้อมๆกับเห็นเหมือนเราวิ่งเข้าไปในท่ออุโมงค์เร็วๆไม่รู้ว่าจะไปโผล่ที่ไหน สักพักก็มีแสงตรงปลายอุโมงค์สว่างจ้าขึ้นมาแล้วเสียงที่ว่านี้ก็หายไปพร้อมกับเริ่มมีภาพเหมือนจอหนังมาปรากฎในระดับสายตาเรา อีกทั้งรู้สึกว่ามองเห็นได้ทั่วทั้งข้างหน้าหรือข้างหลัง
และปีนี้ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรม ก็ไม่มีเสียงนี้และไม่ปรากฎภาพที่เหมือนวิ่งเข้าไปในอุโมงค์อีก แต่เมื่อจิตเป็นสมาธิก็มีนิมิตภาพมาปรากฎให้เห็นเลย แต่เสียงที่คล้ายๆจั้กจั่นหรือจิ้งหรีดในความเงียบก็ยังได้ยินอยู่ค่ะ.