ตัวอย่างความไม่ประมาท คือหนทางแห่งความรอด

ผมเคยอ่านเรื่องราวของเด็กหญิงคนหนึ่งและครอบครัวชาวต่างชาติ ครอบครัวหนึ่งจำสัญชาติและชื่อไม่ได้แล้วครับ ช่วงที่เกิดสึนามิที่จังหวัดภูเก็ต เธอเล่าว่าก่อนเดินทางมาประเทศไทย คุณครูบังเอิญสอนเรื่องการเกิดสึนามิ ทั้งเรื่องสัญญาณบอกเหตุ และวิธีป้องกัน แล้วเธอก็ได้มาเที่ยวพร้อมกับครอบครัว เธอมีน้องสาวตัวเล็กด้วย 1คน พอเธอเห็นเหตุการณ์ประหลาดตอนที่น้ำทะเล ยุบหายไปเป็นกิโล จนเห็นสัตว์ทะเลจำนวนมาก คนอื่นๆที่ไม่รู้เรื่องราวมาก่อน กับหลงดีใจ วิ่งลงไปจับกันอย่างสนุกสนาน พอเธอเห็นดังนั้น นึกได้ว่าคุณครูสอนไว้ นั้นคือสัญญาณของการกำลังจะเกิดคลื่นสึนามิ ที่มีความสูงมากๆ เธอก็รีบตะโกนเรียกครอบครัว พร้อมคนที่อยู่ใกล้ๆเธอให้รีบขึ้นมาจากตรงนั้นได้ อย่างรวดเร็ว แล้วเหตุการณ์ร้ายแรงก็เกิดขึ้นมาจริงๆ มีความสูญเสียอย่างมากมาย ทั้งชีวิตและทรัพท์สิน แต่เธอสามารถช่วยครอบครับ และคนรอบข้างที่เชื่อเธอได้หลายคน จนเธอได้รับการยกย่อง จากประเทศเธอเอง และประเทศต่างๆอย่างมากมาย เป็นตัวอย่างของความไม่ประมาท และรู้ไว้เพื่อป้องกันในสิ่งที่เราไม่เคยรู้ไม่เคยเจอมาก่อน ถ้าไม่เกิดก็ไม่เสียหาย ดีซะด้วยซ้ำไปครับ แต่ก็ต้องมีสติ อย่างหลงเชื่อจนตัวเองเกิดความเสียหายเท่านั้นเองครับ ขออนุโมทนา ในความมีเมตตาของท่านอย่างมาก ขอบคุณข้อมูลทั้งหลายครับ ....สาธุ...สาธุ เจริญในธรรมให้มากๆนะครับ

 

ขอเป็นกำลังใจให้กับทุก ๆคนครับ

ผมก็เป็นคนหนึ่งนะ ที่เสพ ข้อมูล เกี่ยวกับเรื่องนี้ และก็มีความเชื่อ ว่ามีภัยใหญ่ อันใกล้นี้ ผมอยู่แถวมหาชัย สมุทรสาคร ทำงานอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ มีครอบครับเล็ก ๆ ผมเป็นหัวหน้าครอบครับ ลูกเล็ก 1 1/2 กับ 5 ขวบ แม่ยายอีกคน ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้เตรียมการ สำรองอาหาร ยารักษาโรค และปัจจัยต่าง ๆ ตามแต่กำลังทรัพย์ จะอำนวย ส่วนตัวมองว่า เกิดหรือไม่เกิดไม่เป็นไร อะไรก็ได้ เพราะ ไม่สามารถเลือกได้ **แต่ปัญหามันอยู่ที่ ถ้ามันเกิดขึ้นมาจริง คนที่ไม่ได้เตรียมการอะไรเลย ก็จะได้รู้ได้เห็นในสิ่งที่ตนเองปฏิเสธมาตลอด ในวันเวลาที่สายไป*** ถ้าคูณยังรอดชีวิตอยู่ได้ มันจะเป็นสิ่งที่ยากลำบากมาก ๆ ที่คุณคุณจะเอาชีวิตรอดได้ เนื่องจากขาดแคลนอาหาร (สิ่งมีชีวิตทุกอย่างดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร สิ่งนี้เรียกว่า 1 ) คุณจะหวังให้ใคร ผู้ใดมาช่วยครับ /ผมบอกภรรยา เสมอว่า ของต่าง ๆ ที่ผมซื้อเตรียมไว้ เป็นสิ่งที่เราสามารถ นำมาใช้ในอนาคตข้างหน้า ไม่ว่าจะเป็น ข้าวสารอาหารแห้ง น้ำดื่ม รวมทั้งสิ่งอื่นที่จำเป็น แต่ถ้ามีเหตุเกิดขึ้นแล้วเราไม่รอด สิ่งที่เราเตรียมไว้ อาจจะเป็นสิ่งจำเป็นอย่างมากสำหรับผู้ที่รอดชีวิตในที่นั้น ๆ(เหมือนได้ทำบุญเลย) ดังนั้นผมคิดว่าสิ่งที่ผมได้เตรียมการนี้ เป็นสิ่งที่หัวหน้าครอบครับ ทุกๆ คน ควรเตรียมตัว ยามวิกฤติ มาถึง ทุกคนในครอบครัว ก็จะฝากความหวังไว้ที่คุณๆๆๆ คนที่เป็นพ่อ คนที่เป็นแม่ คนที่เป็นสามี คนที่เป็นพี่ เป็นลูกที่มีพ่อแม่ที่ต้องดูแล คนที่เป็นที่พึ่ง/////ถึงแม้ว่าในสายตาของคนรอบข้าง เพื่อนร่วมงาน อาจมองเราในทางที่ไม่ดี เราอาจถูเหยียดหยาม ถูกมาว่าไม่มีสมอง เชื่อเรื่องงมงายแต่พวกเรารู้ว่า สิ่งที่เราทำกันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ พวกเราไม่ใช่พวกที่ครั่งลัทธิ ต่างๆ พวกเรารับฟังข้อมูล อย่างมีสติ พวกเราไม่ประมาทในชีวิต ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่พวกเราเป็นผู้ศึกษาธรรม บางคนเข้าถึงธรรมด้วยซ้ำ //ผมรู้ว่าพวกคุณไม่ใช่คนเห็นแก่ตัว คุณทำเพื่อส่วนรวมครับพวกคุณเป็นคนที่มองการไกล คุณเป็นคนที่มีความรับผิดชอบครับ พวกคุณคือฮีโร่ ครับ *เหตุเกิดแล้วไม่รอด ก่อนตาย ตนเป็นที่พึงแห่งตน ถ้ารอดเราจะเป็น พึ่งของของคนรอบข้างครับ// ผมขอให้กำลังใจกับผู้ที่เตรียมการรับสถานการฉุกเฉินทุกๆ คนครับ ผมขอสรรเสริญ ผู้ที่ให้มูลที่เป็นประโยชน์ ทุก ๆท่าน ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ