จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขออนุโมทนา สาธุ กับ คุณพี่ มาลินี พอดีได้อ่านเจอในหนังสือ ของหลวง พ่อ ทองใบ ปภสฺสโร อีกอันหนึ่งที่มีใจความ คล้ายคลึงกัน ท่าน กล่าวไว้ เกี่ยวกับสนิมที่กัดกิน ทางกาย และใจ ดังนี้
สนิมกาย อนุสัย สนิมใจ อาสวะ สนิมวาจา อกุศล
ล้างสนิมกาย ใช้ สมถภาวนา ยังกายให้สงบจาก กามคุณ
ล้างสนิมใจ ใช้ วิปัสสนาภาวนา ยังใจให้หายวุ่นจากอาสวะ
ล้างสนิมวาจา ต้องสุจริต ยังวาจาให้สิ้นทุจริตของคํา
ล้างสนิมธรรมวินัย ต้องอนุปัสสนา ยังธรรมวินัยให้ไกลกิเลส ใจเป็น กลาง ดังเฉพาะตัว รับ จํา คิด รู้ เท่านั้นเอง สาธุ ขอกราบนมัสการ หลวงพ่อทองใบ ด้วยความเคารพยิ่งๆ ด้วยเทอญ.

 

ที่มาชาตินี้ของเจ้า ณ ตอนนี้เกิดจากกรรมของเจ้าเมื่อชาติก่อนหน้านี้ ...
แล้วทำไม ชาตินี้ เจ้ามิใช้การกระทำ เพื่อทำกรรมดี เพื่อทำสิ่งที่ชอบ เพื่อให้จิตเจ้านี้ ไปได้ในสิ่งที่ควรทำ

ใย ปล่อยให้จิตคลุกกับกิเลส กับ สิ่งสมมติ จนลืมไปแล้ว ว่า ...

แท้จริงแล้ว ควรทำเช่นใด เพื่อให้จิตกลับบ้านเดิมของเจ้า ที่ควรอยู่ ...

เรามอง เราดู เรารู้ ... แล้วใย เจ้าไม่รู้ตัว รู้ตนเสียทีละลูกเอ๋ย ...


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

สวัสดีครับ

ขอแจ้งจิตบุญ 122 ครับ
ชื่อ คุณรมย์วรินทร์ หรือ น้องเล็ก จิตบุญ 122
เป็นพยาบาล ทำงานที่เดียวกับจิตบุญหมอแป้ง
เริ่มฝึกตั้งแต่ 17 พ.ย. 55 จบกิจ 18 ธ.ค. 55 ครับ
เป็นศิษย์ผม กับ จิตบุญหมอน้องแป้งครับ

สวัสดีครับ

ขอแจ้งจิตบุญใหม่ครับ
คุณแหม่ม ขวัญสุวีร์ จิตบุญ 123
เริ่มฝึก 21 ต.ค. 55 จบกิจ 18 ธ.ค. 55 ศิษย์ผมกับครูปลื้ม
คุณแหม่มเป็นหลานของ จบ.120 และพี่สาว จบ.121

วิทย์

พี่เพ็ญขอโมทนาบุญกับครูวิทย์ ครูปลื้ม และครูแป้งด้วยค่ะ
ผลบุญที่โมทนาแล้วพี่เพ็ญขออุทิศให้กับจิตบำเพ็ญ และจิตเกาะพระทั้งหมดค่ะ
ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยหนุนส่งให้ทุกท่านเข้าถึงซึ่งพระนิพพานโดยเร็วพลันเทอญ

พี่เพ็ญขอเชิญจิตบุญ 122 และจิตบุญ 123
ขึ้นรายงานตัวบนกระทู้กับพ่อภูด้วยค่ะ
ช่วยบอกเล่าประสบการณ์จิตเกาะพระเป็นธรรมทาน
เพื่อเป็นกำลังใจสำหรับรุ่นน้องที่กำลังฝึกจิตเกาะพระอยู่ด้วยค่ะ
คิดว่าทั้งสองท่านน่าจะทำได้เนื่องจากสามารถใช้อินเตอร์เน็ตได้

ฝากข้อคิดไว้สำหรับจิตบุญยกใหม่
ให้ทั้งสองท่านวิปัสสนาต่อเนื่องไปจนกว่าจิตจะมั่นคง
ศีล สมาธิ ปัญญาอย่าให้ขาดความต่อเนื่อง
ระลึกรู้ความเป็นธรรมดาของโลกคือกฎไตรลักษณ์อยู่เนือง ๆ
ให้ฝึกแยกกายแยกจิตเหมือนตอนที่ฝึกอยู่กับครูให้ชำนาญ
และให้ทบทวนธรรมกับบทเรียนที่ผ่านมาอยู่เสมอ
สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับจิตบุญยกใหม่...

อย่าขี้เกียจ
อย่าขาดความเพียรในการรักษาสติและสมาธิ
อย่าประมาทด้วยขาดวิปัสสนา
จิตตั้งมั่น(ศรัทธา)ในพระนิพพานตลอดกาลนานตราบสิ้นอายุขัยเทอญ.​

พี่เพ็ญ จบ.3

 

สุขทางใจ. สุขทางใจ นั้นนอกจากจะแสวงหาเอา. จากพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธ
เจ้าแล้วหาที่อื่นไม่ได้เลย เช่น ให้ตั้งมั่นอยู่ในพระธรรม เชื่อคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าว่า
ทำดีย่อมได้ดี มีความสุข เมื่อทำดีลงไปแล้ว. ถึงคนอื่นจะไม่ชมหรือให้ของตอบแทน แต่ตัว
เองก็เห็นและชมความดีของตัวเอง มีความสุขอยู่คนเดียว. ทำชั่วได้รับผลชั่วเป็นทุกข์ เมื่อ
ทำชั่วลงไปแล้ว ถึงคนอื่นจะไม่เห็นและลงโทษก็ตาม ตนเองย่อมรู้ความชั่วนั้น และเดือดร้อนด้วยตนเองอยู่เสมอ. ปกิณกธรรม ของ หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ฝากไว้ให้ เป็นคติ ของ
เรื่องความสุขทางใจ ที่ทุกคนต้องการความสุขที่แท้จริงก็คือความสุขทางใจ เพราะมันจะอยู่
กับเราไปจนวันตาย ความสุขข้างนอกมันเป็นความสุขชั่วคู่ชั่วยามเท่านั้น.สาธุ

 

ขออนุโมทนา บุญ กับ จิตบุญดวงที่ ๑๒๒ และจิตบุญดวงที่ ๑๒๓ และครูผู้สอนทุกๆท่านด้วยเทอญ.

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับ จิตบุญ ๑๒๒ และจิตบุญ ๑๒๓ ด้วยค่ะ และขออนุโมทนาบุญกับคุณครูผู้สอนและผู้ที่เกี่ยวข้องทุกๆท่าน และขอน้อมรับคำสั่ง
สอนทุกถ้อยคำที่ให้มาค่ะ สาธุ.

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญน้องใหม่ดวงที่ 122 และ 123 แล้วจ้าาาา พร้อมทั้งครูผู้สอนทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ๊

 

กราบอนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ ๑๒๒ และจิตบุญดวงที่ ๑๒๓ และครูผู้สอนทุกๆท่านด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนา กับจิตบุญดวงที่ ๑๒๒,๑๒๓ ครูผู้สอนและผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญที่ ๑๒๒,๑๒๓ และครูผู้ฝึกผู้เกี่ยวข้องทุกท่านขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

 

วาระจิตพระอรหันต์

อยู่อย่างไรปลอดภัยที่สุด​

         จำได้ว่าเมื่อปี ๒๕๑๙  มีพระเถระ ๒ รูป เป็นพระฝ่ายวิปัสสนากัมัฏฐานจากอีสานเหนือแวะไปกราบมนัสการหลวงปู่ดูลย์  แล้วสนทนาธรรมเรื่องการปฏิบัติ เป็นที่เกิดศรัทธาปสาทะ และดื่มด่ำในรสพระธรรมอย่างยิ่ง  ท่านเหล่านั้นกล่าวย้อนถึงคุณงามความดีตลอดถึงภูมิธรรมของครูบาอาจารย์ที่ตนเคยไปพำนักศึกษาปฏิบัติมาด้วยเป็นเวลานานว่า  หลวงปู่องค์โน้นมีวิหารธรรมคืออยู่กับสมาธิตลอดเวลา  อาจารย์นี้อยู่กับพรหมวิหารเป็นปรกติ คนจึงนับถือท่านมาก  หลวงปู่องค์นั้นอยู่กับอัปปมัญญาพรหมวิหาร ลูกศิษย์ของท่านจึงมากมายทั่วสารทิศไม่มีประมาณ ดังนี้เป็นต้น ท่านจึงมีแต่ความปลอดภัยอันตรายตลอดมา ฯ
         หลวงปู่กล่าว่า
         เออ  ท่านองค์ไหนมีภูมิธรรมแค่ไหน  ก็อยู่กับภูมิธรรมนั้นเถอะ  เราอยู่กับ " รู้ "

         ครั้นเมื่อพระเถระทั้ง ๒ รูปได้ฟังคำพูดของหลวงปู่ว่า  หลวงปู่ท่านอยู่กับ " รู้ "  ต่างองค์ก็นิ่งสงบชั่วระยะหนึ่ง  แล้วก็เรียนถามหลวงปู่ต่อไปว่า  อาการที่ว่าอยู่กับรู้ มีลักษณะเป็นอย่างไร ฯ
         หลวงปู่ตอบอธิบายว่า
         " รู้ " (อัญญา) เป็นปรกติจิตที่  "ว่าง  สว่าง บริสุทธิ์  หยุดการปรุงแต่ง  หยุดการแสวงหา  หยุดกริยาของจิต  ไม่มีอะไรเลย  ไม่ยึดถืออะไรสักอย่าง"

สิ้นชาติขาดภพ​

         พระมหาเถระผู้ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนากัมมัฏฐาน  สนทนาธรรมะขั้นปรมัตถ์กับหลวงปู่ดูลย์หลายข้อ  แล้วลงท้ายด้วยคำถามว่า  พระเถระนักปฏิบัติบางท่าน  มีปฏิปทาดี  น่าเชื่อถือ  แม้พระด้วยกันก็ยอมรับว่าท่านเป็นผู้มั่นคงในพระศาสนา  แต่ในที่สุดก็ไปไม่รอด  ถึงขั้นต้องสึกหาลาเพศไปก็มี  หรือไม่ก็ทำไขว้เขวประพฤติตนมัวหมองอยู่ในพระธรรมวินัยก็มี จึงไม่ทราบว่าจะปฏิบัติถึงขั้นไหนอีก จึงจะตัดวัฏสงสารให้สิ้นภพสิ้นชาติได้ ฯ
         หลวงปู่กล่าวว่า
         "การสำรวมสำเหนียกในพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด  และสมาทานถือธุดงค์นั้น  เป็นปฏิปทาที่ดีงามอย่างยิ่ง น่าเลื่อมใส  แต่ถ้าเจริญจิตไม่ถึงอธิจิิต  อธิปัญญาแล้ว  ย่อมเสื่อมลงได้เสมอ  เพราะยังไม่ถึงโลกุตตรภูมิ  ที่จริงพระอรหันต์ทั้งหลายท่านไม่ได้รู้อะไรมากมายเลย เพียงแต่เจริญจิตให้รู้ในขันธ์ ๕  แทงตลอดในปฏิจจสมุปบาท  หยุดการปรุงแต่ง  หยุดการแสวงหา  หยุดกริยาจิต  มันก็จบแค่นี้  เหลือแต่ บริสุทธิ์ สะอาด สว่าง มหาสุญญตา ว่างมหาศาล"


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

มรรคผลนิพพาน..เป็นอย่างไรหนอ?

ตัวอย่างเปรียบเทียบ​

        มรรคผลนิพพาน  เป็นสิ่งปัจจัตตัง  คือ  รู้เห็นได้จำเพาะตนโดยแท้  ผู้ใดปฏิบัติเข้าถึง  ผู้นั้นเห็นเอง  แจ่มแจ้งเอง  หมดสงสัยในพระศาสนาได้โดยสิ้นเชิง  มิฉะนั้นแล้วจะต้องเดาเอาอยู่รํ่าไป  แม้จะมีผู้อธิบายให้ลึกซึ้งอย่างไร  ก็รู้ได้แบบเดา  สิ่งใดยังเดาอยู่สิ่งนั้นก็ยังไม่แน่นอน ฯ

         ยกตัวอย่างเช่น  เต่ากับปลา  เต่าอยู่ได้สองโลกคือ โลกบนบกกับโลกในนํ้า  ส่วนปลาอยู่ได้โลกเดียวคือในนํ้า  ขืนมาบนบกก็ตายหมด ฯ

         วันหนึ่ง  เต่าลงไปในนํ้าแล้ว  ก็พรรณนาความสุขสบายบนบกให้ปลาฟังว่า มันมีแต่ความสุขสบาย  แสงสีสวยงาม  ไม่ต้องลำบากเหมือนอยู่ในนํ้า ฯ

         ปลาพากันฟังด้วยความสนใจ และอยากเห็นบก  จึงถามเต่าว่า  บนบกลึกมากไหม  เต่าว่า มันจะลึกอะไร ก็มันบก ฯ

         เอ  บนบกนั้นมีคลื่นมากไหม   มันจะคลื่นอะไรก็มันบก ฯ

         เอ  บนบกมีเปือกตมมากไหม   มันจะมีอะไรก็มันบก ฯ

         ให้สังเกตดูคำที่ปลาถาม  เอาแต่ความรู้ที่มีอยู่ในนํ้าถามเต่า  เต่าก็ได้แต่ปฏิเสธ

         "จิตปุถุชนที่คาดเดามรรคผลนิพพาน  ก็ไม่ต่างอะไรกับปลา.."


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

ปุจฉา -วิสัชนา โดยหลวงพ่อพุธ ฐานิโย.
ปุจฉา คนไข้อาการหนักควรมีจิตอย่างไรให้ระงับความทุกข์ทุรนทุราย?
วิสัชนา ถ้าคนไข้ที่เคยบำเพ็ญเพียรภาวนา ก็สามารถที่จะระงับจิตคือทำสติรู้อยู่
รู้อยู่ที่ความทุรนทุรายหรือความทุกข์ แต่คนไข้ที่ไม่บำเพ็ญภาวนา ไม่ได้ฝึกหัดจิตแม้จะ
แนะนำอย่างไรก็ไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้นก่อนที่จะตายเราควรที่จะได้ฝึกหัดซะให้มันคล่องตัว ถ้าใครหัดตายเล่นๆก่อนที่จะตายจริง อันนี้ยิ่งดี เราจะได้รู้ว่าการตายนั้นคืออะไร?
เมื่อเกิดตายจริงขึ้นมาเราจะได้ไม่ต้องกลัว.
ปุจฉา การเปิดเทปธรรมะให้ฟังเมื่อจิตสงบนั้นจะช่วยให้ได้สุคติหรือไม่? วิสัชนา การเปิดเทปให้ฟังบางคนไข้ถ้าตั้งใจจดจ่อฟังก็มีอานิสงส์ให้ไปสุคติได้ แม้ว่าคำเตือนเพียงคำ
เดียวว่า จงทำสติระลึกถึงคุณพระคุณเจ้านะ เพียงแค่นี้เขาระลึกถึงพระพุทโธ ธัมโม สังโฆ
ในขณะนั้นก็สามารถไปสุคติได้ เช่น มัฏฐกุณฑลี ซึ่งเจ็บปวดหนัก บิดาเป็นคนขี้เหนียว ไม่หายามารักษา พระพุทธเจ้าพิจารณาเห็นแล้วว่า เด็กคนนี้ในวันพรุ่งนี้จะตาย เมื่อตายลงไปแล้วจะตกนรก พระองค์ก็เสด็จไปโปรด พระองค์ทรงเปล่งรัศมีไปเตือนให้รู้ว่าพระองค์เสด็จมาโปรด นายมัฏฐกุณฑลีหันกลับมามองดูพระพุทธเจ้าเพียงแว๊บเดียว แล้วก็เกิดความเลื่อมใสขึ้นมา. โอ้โฮ้ พระพุทธเจ้าอัศจรรย์หนอ แล้วก็ตาย ตายแล้วไปเกิดเป็นเทพบุตร
อันนี้เป็นตัวอย่าง.การที่เรากำลังทุกข์ทุรนทุรายอยู่มันก็จะทำสตินึกหาพระพุทโธ ธัมโม
สังโฆ ซึ่งเป็นคำ วิเศษที่ง่ายๆมันก็จะนึกไม่ออก บางท่านลูกหลานรอบข้างสอนให้พูดก็
ยังทำไม่ได้เพราะความเจ็บปวดทุรนทุรายมันก็ทำได้ยาก แต่ถ้าเราเคยฝึกทำสติมาก่อน
ความชำนาญ ความเคยชีนที่เราเคยทำเคยฝึกมาแล้วก็จะช่วยเราได้ ไม่ใช่ว่าไกล้จะตายแล้วถึงมาทำ มีสมาธิ มีสติ มีปัญญา นี่แหล่ะจะพาเราไปสู่ภพที่ดีไม่ใช่นรก.
ขอกราบขอบพระคุณ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย เจ้าค่ะที่เอาธรรมะก่อนตายมาฝาก ขอน้อมรับ
ด้วยเศียรเกล้า. สาธุ สาธุ สาธุ

 

เอามาฉายอีกรอบ เป็นกำลังใจให้ผู้ปฏิบัติจิตเกาะพระทุกๆท่านนะคะ
อย่าลืมว่า..."พ่อรอเราอยู่"...

...แว่วเสียงพ่อ...

ออกจากบ้านนานแล้ว นะลูกเอ๋ย
ใยละเลยลืมพ่อ ผู้รอหา
หลงระเริง มั่วกิเลส ทั่วโลกา
พ่อเรียกหา เจ้าไม่ฟัง ไม่ยั้งใจ

มาเจอธรรม คำสอนที่พ่อบอก
เจ้ากลับกลอก บอกพ่อ "ยังพอไหว"
ยอมให้ตัว กิเลสมาร ลากเอาไป
พ่อจนใจ..เพราะเจ้า ไม่เอาดี...

ฟังพ่อฟัง..สักนิด แล้วคิดต่อ
ใครเล่าหนอ รักเจ้า ไม่หน่ายหนี
ผิดกี่ครั้ง พ่ออภัยให้ทุกที
ขอเจ้ามี..เพียง"ดวงจิต"..คิดถึงกัน..

เถอะ! ยังไง พ่อก็ จะรอเจ้า
อยู่ที่เก่า ที่เราเคย ร่วมสร้างฝัน
ขอให้เจ้า เข้าถึงธรรม ในเร็ววัน
แล้วพบกัน ที่บ้านเรา นะเจ้าเอย....rabbit_run_away
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=aWryJMal5UI]เงา (วิ่ง) หรั่ง Rockestar - YouTube[/ame]

 

หยุดมันเอาไว้นะ กิเลสน่ะ ไม่ต้องเอามาฝากพ่อ เดี๋ยวจะโดน..แซ่..
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=LdH96m77xQk]อำพล ลำพูน - หยุดมันเอาไว้ - YouTube[/ame]pig_ballet

 

เอ่อ! ไม่รุใคร เป็นอย่างเราบ้างน๊อ! โดนสะกิดตลอดเลย วันนึงหลายยก เย้ย!! อย่าเข้าใจผิดนา...
ไม่ใช่คนที่บ้านเน้อ อิอิ (ห้ามคิดลึก)...
คือเรื่องของเรื่อง เป็นมาสักพักและ ไม่ว่าจุ๋มจะทำอะไรอยู่ จะมีสิ่งที่มองไม่เห็น มาสะกิดอยู่เสมอ
ไม่แขน ก็ขา ไม่หน้าก็หลัง บางครั้งแผ่วๆ บางทีเหมือนเอาศอกกระทุ้งๆ แหม๊ อะไรจะปานนั้น
เราก็แผ่บุญให้ แบบที่หลวงพ่อท่านสอน ตอนนี้เลยมากันใหญ่
จุ๋มเลยอธิษฐานจิตกับท่านพ่อ ขอเปิดสถานีส่งบุญ24ช.ม แบบเซเว่น..55 เอิ๊ก..คือแบบว่า ไม่ต้องสะกิดบ่อยนัก ผ่านมาก็อนุโมทนาเอาไปเลยเด้อ ไฟเขียว24 ช.ม จ้า เจ้าประคุณเอ๊ย! พอส่งบุญปุ๊บ ไอ้ที่สะกิดๆอยู่ก็หายปั๊บ เดี๋ยวก็มาอีกและ วันๆไม่ต้องทำอะไร
ส่งบุญอยู่อย่างเนี๊ยะ จนตอนนี้ท่องบทได้เร็วปรื๋อ กลัวเค้ารับไม่ทัน..5555

 

ขอโมทนาบุญ กับ จิตบุญดวงที่ ๑๒๒ และจิตบุญดวงที่ ๑๒๓ ครูผู้สอน และผู้ที่เกี่ยวข้องทุกๆท่าน สาธุ..

 

ขออนุโมทนาบุญ กับ จิตบุญดวงที่ ๑๒๒ และจิตบุญดวงที่ ๑๒๓
และครูผู้สอนทุกๆท่านด้วยนะค่ะ..สาธุ สาธุ สาธุ _/\_

 

ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่122 และจิตบุญ123 พร้อมครูผู้สอนทุกท่านค่ะ

 

_/\_ สาธุ สาธุ
ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๑๒๒ และ ๑๒๓
และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยครับ