จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขออนุโมทนา บุญ กับ คุณ จุ๋มด้วยค่ะ แสดงว่าท่านเป็นคนมีจิตใจที่ดีมากๆและมีความเมตตาสูง เพราะเขารักท่าน และเขาก็เลยมาอยู่ใกล้ๆจะได้ผลบุญ ก็เหมือนคนที่มีจิตใจดี ก็จะมีเพื่อนมากและเพื่อนก็อยากมา อยู่ใกล้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ท่านมองไม่เห็นถ้าท่านเป็นคนดี และผู้ปฏิบัติ ปฏิชอบ ก็จะเป็นที่รัก ของเทวดา และมนุษย์ทั้งหลายแล้ว ก็ขอให้ท่านจงเจริญๆในธรรมของท่านยิ่งๆขื้นด้วยเทอญ.

 

เห็นมีแต่คนบอกว่า...ปล่อยวางๆ สิ!
ทุกข์นั้นถึงจะหาย
เพราะโดยเฉพาะจิตบุญแล้ว ไม่ต้องไปพูดคำว่า ปล่อยวางๆ
เพราะจิตเขาสอบผ่านวิปัสสนาไปหมดแล้ว
เวลาบอกเขาไป ตัวเราต้องทำให้ได้ด้วย ใช่ว่าแค่สักจะบอกกับคนอื่น
ควรตริตรอง ลองคิดดูเอาเองเถิด

เพราะความทุกข์ต้องแก้ที่ธรรมะ
แต่เศษกรรม(บางคน)นั้น จะต้องแก้ด้วย กฎแห่งกรรม เท่านั้น
จริงอยู่ไม่มีผู้ใดแก้กรรมได้ มีแต่แก้ไขกรรมให้เบาบางลงไปได้
แต่ต้องตามแก้ไขที่ต้นเหตุ มิใช่ปลายเหตุ
จิตคนเรานั้นเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากๆ
เพราะฉะนั้น
เราควรแก้ไขให้ถูก ก็คือ
ต้องเปลี่ยนจากความรัก ให้เป็นเมตตา+ความเข้าใจ=คลี่คลายลงได้

 

ท้องฟ้าไม่ได้ปิดกั้น
มิให้ดอกบัวใดเบ่งบาน
หากอยู่รอดพ้นน้ำมาได้
ก็กางกลีบดอกออกอย่างเต็มที่

ความสำเร็จก็มิได้ปิดกั้น
มิให้ใครไขว่คว้าไปไม่ได้
หากเพียงแต่ใคร จะพยายามมากน้อยเพียงใด

ดอกบัวเกิดจากโคลนตม
เมื่อโผล่พ้นน้ำยังสวยและมีราคาได้
เปรียบเสมือนคนเรา ที่มีร่างกายอันแสนจะสกปรกเหมือนกัน
แต่จะต่างกัน ตรงที่จิตใจ
โดยเฉพาะ ผู้ที่ฝึกจิตมาดีแล้ว

เพราะฉะนั้น
จิตใจคนที่บริสุทธิ์นั้น ย่อมฝึกฝนมาจากกายหยาบทั้งสิ้น​

 

ขอโมทนาสาธุ กับภูมิธรรม ภูมิปัญญาของอาจารย์ลูกพลังกับอาจารย์TPC
ท่านทั้งสองกล่าวได้ถูกต้องยิ่งนัก มนุษย์นีออน เอ๊ย! แสงสว่างภายในจิต
นึกว่าใครที่ไหน สุดหล่อ คนจริง นี่เอง (นายแน่มาก ที่ใช้รูปจริง เอิ๊กๆ)
คุณไปอยู่ที่ไหนมาเนี๊ย พี่ภูแสนจะคิดฮ๊อดหลายๆเด้อ
เปลี่ยนจิต เปลี่ยนชื่อ จนจำไม่ได้ ดีนะผมดูที่รูป(หล่อ)
ผมก็อยากใส่รูปแบบคุณมั่งจัง! แต่รูปผมมันไม่หล่อ
และเกรงใจเจ้ากรรมนายเวร มาทวงสมบัติของโลกคืน...อิอิ

(แค่นี้ก็จะตายอยู่แร๊ะ..สมบัติของโลก)

 

กราบพี่ภูค่ะ ที่ผ่านมาถูกใจทุกคำสอน วันนี้ตรงใจจนออกมาเสนอหน้าค่ะ
;aa27

 

ขออนุโมทนา กับ ข้อความข้างบนนี้ด้วยค่ะ เพราะท่านกล่าวถูกต้องจริงๆ ธรรมของพระพุทธเจ้านั้น เป็นของแท้ ถ้าผู็ปฏิบัติเองจึงจะเห็นเอง เพราะธรรมไม่ได้อยู่ในคัมภีร์หรือในหนังสือ แต่จะอยู่ที่ใจได้รับสัมผัสรสชาติ เป็นขื้นภายในใจ เหมือนพระพุทธเจ้าท่านได้มอบธรรมไว้ทั้งดุ้น แต่เราจะต้องนํามาเจีระไนเอง ก็เหมือนเพรชที่เขาขุด ขื้นมาแต่ยังไม่ได้เจีระไน เราก็ต้องลงมือทําเอง พอเห็นผลประจักษ์แก่เราแล้วนั้น ถึงเรียกว่าสมบัติของเราเอง และสมบัตินี้แหล่ะจะติดตามท่านไปทุกหน ทุกแห่ง และเป็นเพื่อนแท้ของท่านในยามท่านต้องการ เพราะฉะนั้นขอให้ท่านจงได้ลงมือปฏิบัติ เอง แล้วท่านก็จะเห็นเอง เหมือนคนที่ไม่เชื่อว่านํ้าไม่มีอยู่ในดิน แล้วก็ไม่ขุด ลง ฉันใด ก็ไม่มีวันเจอนํ้าใต้ดิน ฉันนั้น ค่ะ สาธุ สาธุอนุโมทามิค่ะ

 

การ โมโห จนลืมตัวนั้น โง่หรือฉลาด?
เบียดเบียนตนเอง ทำร้ายตนเองหรือเปล่า?

เมื่อรู้ว่า โง่ แล้วทีหลัง อย่าทำ
ให้คิดไว้เสมอว่า กรรมใครกรรมมัน
กรรมทั้งหลายมาแต่เหตุ หากเราไม่เคย
ทำกรรมนี้ไว้ก่อนในอดีต วิบากกรรมนี้
ก็ไม่เกิดขึ้นแก่เราในปัจจุบัน

หากเข้าใจกฎของกรรม อันเป็นอริยสัจขั้นสูง
ซึ่งเที่ยงเสมอ และ ให้ผลไม่ผิดตัวด้วย
ก็จงหยุดก่อกรรมลงแค่นี้

ยอมรับนับถือ กฎของกรรม
สร้างอโหสิกรรม ให้เกิดขึ้นในจิต
สร้างอภัยทาน ให้เกิดขึ้นในจิต

พระธรรมคำสอน หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม

 

"คนเรามันรักสุข เกลียดทุกข์นี่ หนักก็หนักอยู่ตรงนี้แหละ ไม่รับความจริง" เราเกิดมา นินทา สรรเสริญก็ดี อย่าไปรับเอามาหมักไว้ในใจ ปล่อยผ่านไปเสีย...ความรัก ความชัง ความโลภ ความหลง เกิดขึ้นก็เพราะกิเลสมันเสวนากันอยู่...

หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่

 

สาธุ กราบขอบพระคุณ ครูลูกพลังด้วยค่ะ...

 

สาธุ กราบขอบพระคุณ คุณเพ็ญ2 ค่ะ
จุ๋มก็ขอให้คุณเพ็ญ2เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปเช่นกันค่ะ..

 

จิตคือพุทธะ

จิตคือพุทธะ
(โดยหลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย
(เห็นว่าจิตที่ไม่มีสติสัมปชัญญะ ทำให้หลงไปจมแช่กับอารมณ์ด้วยความยินดียินร้าย)
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
(เห็นว่าจิตที่ไปจมแช่กับอารมณ์ด้วยความยินดียินร้ายเป็นทุกข์)
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
(เห็นจิตที่เป็นทุกข์ เห็นสมุทัยอันเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ จึงมีความเพียรที่จะ รู้ด้วยจิตที่เป็นกลาง เพราะเห็นแล้วว่าเป็นสภาพที่พ้นจากทุกข์ได้)
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ
(เมื่อ รู้ด้วยจิตที่เป็นกลางได้ ก็ย่อมที่จะพ้นจากทุกข์ได้ แต่ทั้งนี้ไม่ใช่เราไปพยายามแยกผู้รู้ให้ออกจากอารมณ์ เราเพียงแต่เพียรที่จะ รู้ด้วยจิตที่เป็นกลาง จนจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง)
อย่าส่งจิตออกนอก

จิตคิด จิตถูกทำลาย
((เมื่อ)จิตคิด จิต(รู้ก็)ถูกทำลาย บรรดานักคิดทั้งหลาย ถ้าเข้าใจตนเองได้ว่า ตนกำลังฝันทั้งที่ลืมตาตื่น ตนกำลังหลงอยู่ในโลกของความคิด เพียงรู้ทันเท่านี้ ก็รู้แล้ว และเมื่อรู้แล้วก็อย่าหลงไปคิดต่อไปอีก ว่า "รู้เป็นอย่างไร ที่รู้นี้ถูกหรือไม่ถูก" เพราะจะหล่นไปสู่ความผิดพลาดในทันที คือหลงเข้าไปในโลกของความคิดอีกรอบหนึ่ง)
(ความคิดนั้น มันเกิดอยู่เสมอ เหมือนลมหายใจนั่นเอง ห้ามไม่ได้ การปฏิบัติก็ไม่ได้มุ่งให้ดับความคิด เอาแค่ว่า พอรู้อารมณ์แล้วจิตมันคิดนึกปรุงแต่ง ก็ให้รู้ทัน อย่าให้ฝันทั้งที่ตื่น คือหลงคิดไปโดยไม่รู้ตัว เท่านี้ก็พอ อย่าไปพยายามดับความคิดเข้าเชียว จิตจะยิ่งฟุ้งซ่านหนักกว่าเก่าอีก และอันที่จริง เราก็ต้องอาศัยความคิดเหมือนกัน ในการอบรมสั่งสอนจิต เป็นบางครั้งบางคราว เวลามันดื้อมากๆ)

"จิตหนึ่งนี้เท่านั้นเป็นพุทธะ ไม่มีความแตกต่างระหว่างพุทธะ กับสัตว์โลกทั้งหลาย เพียงแต่ว่าสัตว์โลกทั้งหลายไปยึดมั่นต่อรูปธรรมต่างๆ เสีย และเพราะเหตุนั้น เขาจึงแสวงหาพุทธภาวะจากภายนอก การแสวงหาของสัตว์เหล่านั้นนั่นเอง ทำให้เขาพลาดจากพุทธภาวะ การทำเช่นนั้นเท่ากับการใช้สิ่งที่เป็นพุทธะ ให้เที่ยวแสวงหาพุทธะ และการใช้จิตให้เที่ยวจับฉวยจิต แม้ว่าเขาเหล่านั้นจะได้พยายามจนสุดความสามารถของเขา อยู่ตั้งกัปป์หนึ่งเต็มๆ เขาก็จะไม่สามารถลุถึงพุทธภาวะได้เลย เขาไม่รู้ว่า ถ้าเขาเองเพียงแต่หยุดความคิดปรุงแต่ง และหมดความกระวนกระวายเพราะการแสวงหาเสียเท่านั้น พุทธะก็จะปรากฏตรงหน้าเขา เพราะว่า จิตนี้คือ พุทธะ นั่นเอง"

"จิตหนึ่งนั่นแหละคือพุทธะ ไม่มีพุทธะอื่นใดที่ไหนอีก ไม่มีจิตอื่นใดที่ไหนอีก มันแจ่มจ้าและไร้ตำหนิเช่นเดียวกับความว่าง คือมันไม่มีรูปร่างหรือปรากฏการณ์ใดๆเลย ถ้าเราใช้จิตของเราให้ปรุงแต่งคิดฝันไปต่างๆนั้น เท่ากับเราทิ้งเนื้อหาอันเป็นสาระเสีย แล้วไปผูกพันตัวเองอยู่กับรูปธรรม ซึ่งเป็นเหมือนกับเปลือกพุทธะ"

"การบำเพ็ญข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ ด้วยเจตนาที่จะเป็นพุทธะสักองค์หนึ่งนั้น เป็นการปฏิบัติชนิดคืบหน้าทีละขั้นๆ แต่พุทธะ ซึ่งมีตลอดกาลดังที่กล่าวแล้วนั้น หาใช่พุทธะที่ลุถึงได้ด้วยการปฏิบัติเป็นขั้นๆ เช่นนั้นไม่ เรื่องมันเป็นเพียงแต่ ตื่น และลืมตา ต่อจิตหนึ่งนั้นเท่านั้น และไม่มีอะไรที่จะต้องบรรลุถึงอะไร นั่นแหละคือ พุทธะ ที่แท้จริง"

"จิตเป็นเหมือนกับความว่าง ซึ่งภายในย่อมไม่มีความสับสนและความไม่ดีต่างๆ ดังจะเห็นได้ในเมื่องดวงอาทิตย์ผ่านไปในที่ว่างนั้น ย่อมส่องแสงไปได้ทั้งสี่มุมโลก ความว่างที่แท้จริงนั้น มันก็ไม่ได้สว่างขึ้น และเมื่อดวงอาทิตย์ตก ความว่างก็ไม่ได้มืดลง ปรากฏการณ์ของความสว่างและความมืดย่อมสับเปลี่ยนซึ่งกันและกัน แต่ธรรมชาติของความว่างนั้น ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงอยู่นั่นเอง"

"เมื่อพวกเราที่เป็นนักศึกษาเรื่อง ทาง ทางโน้น ถ้าไม่ลืมตาต่อสิ่งซึ่งเป็นสาระ กล่าวคือ จิต นี้ พวกเราจะปิดบังจิตนั้นเสียด้วยความคิดปรุงแต่งของพวกเราเอง พวกเราจะเที่ยวแสวงหา พุทธะ นอกตัวเราเอง"


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

เหตุที่จะทําให้ทุกข์
*อาหาร(การกิน) พยายามอย่าหลงติดตัวอร่อย และผลักต้านความไม่อร่อย
*เครื่องนุ่งห่ม ต้องระวังเรื่องจิตที่หลงติดความงาม และต้านความไม่งาม ชอบ ไม่ชอบ สวย อย่าหลงแฟชั่น อย่าหลงค่านิยมของทางโลกที่ฟุ่มเฟือยไม่รู้สิ้น
*ยารักษาโรค ใช้เพื่อทุเลาต่อความเจ็บปวดในร่างกาย ยามเจ็บไข้ได้ป่วยก็กินเพื่อคลายทุกช์ให้มันเท่านั้น ไม่ผิด
*ที่อยู่อาศัย ใช้เพื่อหลบแดดหลบฝนชั่วขณะที่มีชีวิตอยู่เท่านั้น ไม่มีอะไรจะเป็นของเราได้จริง อย่าหลงติดหลงยึดมั่นพอตายก็ทิ้งหมดทุกคน ดังนั้นจงรู้เท่าทันใน ปัจจัย ๔ เหล่านี้ด้วย ว่า ใช้เพื่ออะไรในความจริงแท้ มันมีคุณและโทษ จงใช้มัน อย่าให้มันใช้เรา เราจะเป็นทาสของมัน ถ้าเราใช้มันเป็นก็จะเป็นคุณ ประโยนช์ต่อเรา นี่ก็คือ หลักของสัมมาอาชีโว หรือ การเลี้ยงชีพชอบในมรรค มีองค์ ๘ เราจึงใคร้ควรดู ว่าเราจะใช้มันแบบไหน และขอให้ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ใช้ด้วย ปัญญา ศรัทธา ความเพียร และประสบแต่ความสําเร็จทุกประการด้วยเทอญ.

 

สาธุ อนุโมทามิ ธรรมะหลวงปู่ชา ค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธุ กราบท่านพ่อด้วยเศียรเกล้า

 

สาธุ สาธุ อนุโมทนา ธรรม

 

คุณภู เป็นไร อย่าเพิ่งตายนะ รู้ว่าท่านไม่กลัวตาย แต่อยู่เป็นเพื่อน ถ่วงดุลย์โลกกันก่อนค่ะ รูปไม่หล่อไม่เป็นไร(ให้อภัย)
มีคนรูปไม่สวยอยู๋เป็นเพื่อน รูปเสื่อมไปด้วยกันเยอะแยอะ คริๆ

 

ขออนุโมทนาในธรรมทานเรื่อง จิตคือพุทธะ นี้ด้วยนะค่ะครูลูกพลัง...สาธุ สาธุ สาธุค่ะ
และขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ท่านนำธรรมะเรื่อง จิตคือพุทธะ มาให้ได้ศึกษาเพิ่มเติมในวันนี้ ศิษย์เหลนกำลังพิจารณาเรื่อง จิต อยู่พอดี ท่านส่งธรรมะมาได้ทันเวลาจริงๆ...สาธุค่ะ _/\_

•~✿~••~✿~••~✿~••~✿~••~✿~••~✿~•

ในเมื่อ...จิต คือ ความว่าง

จิตเห็นจิตได้อย่างแจ่มแจ้ง ก็คือ ภาวะที่ไม่มีอะไรปรุงแต่งได้อีกต่อไป

ดังนั้นจึงควรมั่นเจริญจิตให้อยู่ในความไม่มีอะไรเลยทั้งสิ้น จึงจะนำไปสู่จุดความว่างของจิตได้นั่นเอง

สิ้นคิดซะ...ก็...จิตว่าง

ทั้งนี้ทั้งนั้น จิตนี้ต้องมีพลังมากพอที่จะฝ่าดงแห่งความคิด,ความจำ,ความรู้สึก แหวกวงล้อมออกไปสู่ความว่างได้ คือเราเองก็ต้องมี "พลังจิต" ที่มากพอ แข็งแรงพอ ทุกท่านจึงควรต้องมั่นเพิ่มพลังให้แก่จิตตนเอง

วิธีการก็คือ
มั่นเพิ่มพลังสติ + พลังสมาธิ + พลังปัญญา = พลังจิต​

 

ข้อปฎิบัติ กติกาที่ตั้งไว้ คือทางแห่งมรรคผลนิพพาน ถ้าใครฝาฝืนนั้นแล้วไม่ใช่ผู้ที่

ตั้งใจมาปฏิบัติจริง เขาจะไม่ได้พบเห็นอะไรเลย บางท่านอยู่ไกล้ ครูอาจารย์ ทุกวันทุกคืน

แต่ไม่ได้ตั้งใจศึกษาปฏิบัติตาม มองไม่เห็นว่า กติกาที่ท่านตั้งไว้นั้นเป็นทางแห่งมรรคผล

นิพพาน ไม่สนใจที่จะเดินตามรอยปฏิบัติตามกติกา มองข้ามมันไปเขาก็จะไม่พบเห็นอะไร

เลย ถึงแม้ว่าจะอยู่กับครูอาจารย์ทุกคืนทุกวันเขาก็ไม่เห็นท่าน จะอยู่กับพระพุทธเจ้าเขาก็

ไม่ได้ห็นพระพุทธเจ้า. เขาจึงถึงว่าไกล้เกลือกินด่าง.

 

หลวงปู่ชา ท่านได้ให้ธรรมะไว้ว่า. เอาละชาตินี้ เราจะมอบกายใจอันนี้ให้มันตายไปชาติ

หนึ่ง จะทำตามคำของพระพุทธเจ้าทุกประการเลย จะทำให้มันรู้แจ้งในชาตินี้ ถ้าไม่รู้มันก็

จะลำบากต่อไปอีก จะปล่อยวางมันเสียทุกอย่าง จะพยายามทำ ถึงแม้ว่ามันจะทุกข์ยาก

ลำบากขนาดใหน.จะต้องทำเพื่อไม่กลับมาอีก. รีบเดินไป รีบกลับมา แล้วก็รีบหยุดอยู่

เบื้องแรกต้องเป็นอย่างนี้ ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ในที่สุดจะเกิดความรู้ความรู้สึกขึ้นในที่นั้นว่า

เดินไปก็ไม่ใช่ กลับมาก็ไม่ใช่ หยุดก็ไม่ใช่. หมด...มันหมดแล้ว. สาธุค่ะหลวงปู่

 

สวัสดีครับแวะมาเยี่ยมเยือนเพื่อนธรรมด้วยความปราถนาดีและไมตรีจิตครับ