"ความโกรธ" มีโทษอันมหันต์!

241 โทษของความโกรธ

ปัญหา ความโกรธมีโทษอย่างไรบ้าง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแนะนำให้ระงับกำจัดเสีย ?

พุทธดำรัสตอบ “.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว แม้จะอาบน้ำ ไล้ทา ตัดผม โกนหนวด นุ่งผ้าขาวสะอาดแล้วกตาม... ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณทราม.....
“.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว แม้จะนอนบนบัลลังก์อันลาด้วยฝ้าขนสัตว์ ลาด้วยฝ้าขาวเนื้ออ่อน ลาดด้วยเครื่องลาดอย่างดีทำด้วยหนังชะมด มีผ้าดาดเพดาน มีหมอนหนุนศีรษะและหนุนเท้าแดงทั้งสองข้างก็ตาม ย่อมนอนเป็นทุกข์....
“.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว แม้จะถือเอาสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ก็สำคัญว่าเราถือเอาสิ่งเป็นประโยชน์ แม้จะถือเอาสิ่งที่เป็นประโยชน์ก็สำคัญว่าเราถือเอาสิ่งไม่เป็นประโยชน์ ธรรมเหล่านี้อันคนผู้โกรธ... ถือเอาแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความฉิบหายมิใช่ประโยชน์เกื้อกูล เพื่อทุกข์ตลอดกาล
“.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว แม้จะมีโภคะที่ตนหามาได้ด้วยความขยันขันแข็ง สั่งสมได้ด้วยกำลังแขนอาบเหงื่อต่างน้ำ เป็นของชอบธรรม ได้มาโดยธรรม พระราชาย่อมริบโภคะของคนขี้โกรธเข้าพระคลังหลวง....
“.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว แม้เขาจะมีมิตร อมาตย์ ญาติสายโลหิต เหล่านั้นก็เว้นเสียห่างไกล...
“.....คนผู้โกรธ ถูกความโกรธครอบงำย่ำยีแล้ว ย่อมประพฤติทุจริตด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ครั้นแล้วเมื่อตายไปย่อมเข้าถึง อบาย ทุคติ วินิบาตนรก....”
โกธนาสูตร ส. อํ. (๖๑)
ตบ. ๒๓ : ๙๖-๙๗ ตท. ๒๓ : ๘๙-๙๑
ตอ. G.S. IV : ๕๙-๖๐

241

 

ผมก็คนนึงที่ขี้โมโหมากครับ


โทสจริต

คนมักโกรธ หรือขณะนั้นเกิดมีอารมณ์โกรธพยาบาทเกิดขึ้นขวางอารมณ์ไม่สะดวกแก่
การเจริญฌาน ท่านให้เอากรรมฐาน ๘ อย่าง คือ พรหมวิหาร ๔ และ วัณณกสิณ ๔ วัณณกสิณ ๔
ได้แก่ นีลกสิณ เพ่งสีเขียว โลหิตกสิณ เพ่งสีแดง ปีตกสิณ เพ่งสีเหลือง โอทาตกสิณ เพ่งสีขาว
กรรมฐานทั้งแปดอย่างนี้ เป็นกรรมฐานระงับดับโทสะ ท่านจะเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งที่เหมาะสม
แก่ท่าน คือตามแต่ท่านจะพอใจเอามาเพ่งและใคร่ครวญพิจารณา อารมณ์โทสะก็จะค่อยๆ คลายตัว
ระงับไป

 

อนุโมทนา สาธุ...
ดังคำที่พระองค์ตรัสไว้ว่า อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โกโธ สหเต นรํ
เมื่อใดความโกรธครอบงำบุคคลแล้ว เมื่อนั้นเขาย่อมมืดมน

ทุกข์ที่กาย... สุดจะเกินทน ไฉนเลยจึงต้องโทษตน... ลงที่ใจ

 

สาธุครับ

ผมก็เป็นครับ โกรธมาก โมโหมาก แล้วก็เลยพาลแค้นมาก
จากปกติเป็นคน พอโกรธทีเหมือนไม่ใช่คนเลย คอยจะคิดทำลายคนที่ทำให้ผมโกรธอีก
ทุกวันนี้ยังไม่หายครับ แต่ก็เรียกสติทุกครั้งเวลาที่รู้สึกโกรธครับ สาธุข้อความดีๆครับ

 

อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

รู้ว่าไม่ดี...แต่บางทีก็ระงับไม่ทันเหมือนกันค่ะ

ต้องพยายามระลึกว่า เออ...มันผ่านไปแล้ว

ช่างหัวมันเถอะ ให้อภัยมันเถอะ ปล่อยมันเอาบุญเถอะ

ประมาณนั้นค่ะ

 

ขออนุญาตนำไปเผยแผ่เพื่อเตือนสตินะคะ

 

ตัวเองไม่ค่อยมักโกรธใคร แต่คนใกล้ตัวเอะอะ ก็ใช้อารมณ์ เราจะต้องทำอย่างไร มันเป็นอะไรที่น่าเบื่อ คุยกันดีดีไม่ได้ใช้อารมณ์ตลอด เฮ้อ นี้คงเป็นเวรกรรมเนอะ จะแก้กรรมนี้อย่างไรดีหนอ.....ใครมีคำแนะนำบ้าง

 

..ราคะ มีโทษน้อย คลายช้า
โทษะ มีโทษมาก คลายเร็ว
โมหะ มีโทษมาก คลายช้า.....
**โทษของการโกรธมีมากมหาศาล แต่จะคลายโกรธได้เร็ว....

 

กึ๋ยยย

อ่านแล้วกลัวเลยค่ะ จะพยายามมีสติ เป็นคนขี้โมโหซะด้วย (ตอนไม่มีสติ)
ขอบคุณที่นำมาให้อ่านนะคะ

 

สาธุอนุโมทนาค่ะขอบคุณที่นำมาให้ได้ศึกษานะคะขอบคุณมากๆจร้า

สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ
การให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวง​