ไชโย่ ฉันชนะแล้ว!

ไชโย่ ฉันชนะแล้ว!

ฉันชนะแล้ว ฉันชนะแล้วจริงๆ

เสียงข้างในใจมันร้องบอก หลังจากที่เราได้ตาสว่าง คิดได้ เหมือนกับนกที่ดิ้นพ้นบ่วงแร้ว บินถลาออกไปอย่างลิงโลด

เรื่องมีอยู่ว่า ฉันบังเอิญไปพบชายคนหนึ่ง ที่ทำให้เราเกิดอาการตกหลุมรัก ในงานสัมมนาทางวิชาการแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาคนนั้นเป็นวิทยากรบรรยายในวันนั้นด้วย เขาหล่อเหลามาก และเป็นคนในเครื่องแบบ ยศก็ใหญ่ไม่ใช่น้อยเหมือนกัน

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ฉันเหมือนจะลืมเขาไป แต่ต่อมาไม่นาน จิตใจก็กระวนกระวาย คิดถึงเขาขึ้นมาจนแทบใจจะขาด ต้องเข้าเน็ตหาข้อมูลเขามาอ่านให้หายคิดถึง แล้วบังเอิญไปเจออีเมลของเขา จึงลองส่งเมลไปถามเรื่องงานดู ปรากฎว่าเขาตอบกลับมา และยังนัดให้ไปคุยรายละเอียดกันด้วย ตอนนั้นดีใจจนตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก พอได้พบได้คุยกัน ก็รู้สึกได้ว่าเขาเองก็มีใจชอบเราเหมือนกัน ฉันเองก็แอบดีใจไม่น้อย แต่ฝันก็สลาย เมื่อมองเห็นรูปลูกและภรรยาของเขาวางอยู่บนโต๊ะทำงาน ภรรยาเขาสวยมาก และดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นน่ารัก

จากนั้นเราก็ติดต่อเรื่องงานกันเรื่อยมา ฉันเองรู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่แอบรักคนมีเจ้าของแล้ว เขาเองก็ทำท่าว่ามีใจเสียด้วย และแล้ววันนี้ก็ตัดสินใจได้เด็ดขาดแล้วว่าจะยุติทุกอย่างไว้เพียงเท่านี้ ก่อนที่จะสายเกินไป แม้เขาจะเป็นคนที่ฉันคลั่งไคล้มากเพียงใด แต่ความรักนั้นก็เป็นไปไม่ได้ มีแต่จะนำมาซึ่งความทุกข์ หากมันเกินกว่าที่ควร จะส่งผลให้คนของฉันต้องร้องไห้ และคนของเขาต้องปวดร้าว ไม่มีอะไรดีเลย

เมื่อคิดได้ จิตใจก็โปร่งสบาย และรู้สึกดีมากมาย

ตลอดเวลากว่าสองเดือนครึ่งที่ได้รู้จักกับเขา ฉันมีความสุขมากๆเหมือนกับฝันไป เพราะไม่คิดว่าจะได้พบและรู้จักกันจริงๆ ยิ่งได้รู้จักและพูดคุยกันถูกคอจนสนิทสนมกัน ก็มากกว่าที่ฉันเคยฝันไว้ซะอีก ฉันเขียนบันทึกถึงเขาแทบทุกวัน ตั้งแต่วันที่เริ่มคิดถึงเขา ในวันที่ 22 กรกฎาคม 2550 ไปจนได้โทรคุยกัน และได้พบหน้ากันอีกหลายครั้ง ฉันเขียนถึงเรื่องราวของเราตลอดเวลากว่าสองเดือนนั้น แล้วเมื่อวาน เมื่อฉันคิดได้แล้ว ว่าจะเก็บความทรงจำเหล่านี้ไว้ให้เป็นเรื่องที่งดงามไปตลอดกาล ฉันก็ตัดสินใจยุติบันทึกอันแสนงามนั้นลงในวันอาทิตย์ที่ 30 กันยายน 2550

ฉันไม่อยากให้บันทึกเรื่องนี้เป็นบันทึกช้ำรักน้ำเน่า เหมือนเรื่องราวมากมายในโลกนี้ที่มีอยู่ดาษดื่น และไม่อยากก่อกรรมที่ต้องตามไปชดใช้กันอีก

แต่ฉันต้องการแตกต่างจากคนอื่น เพราะฉันสามารถบอกใครๆที่อ่านมันได้ว่า ฉันชนะแล้ว ชนะใจตัวเองได้แล้วจริงๆ

 

(||) (||) (||) (||)

 

​

 

ถ้าเขายังโทรมาหาบ่อย ๆ จะทำไง

ถ้าเขาตามหาคุณตลอดเวลา จะทำไง

ถ้าเขาไปรอคุณที่ที่ทำงานจะทำไง

ถ้าเขา...สารพัด...จะทำไง

คุณตัดเขาแล้วเขาตัดคุณหรือยัง

 

อืมม แล้วถ้ามันดีกว่าที่เฮียคิดไว้ละคะ

แบบว่า ไม่มีอะไรแบบนั้นเลย

 

ไม่มี

ไม่มีการติดต่อจากเขาก็ เอวัง

คุณชนะแล้ว

 

จากพุทธวจนะ ที่ตรัสว่า

"ถึงจะรบชนะข้าศึกเป็นพันๆราย ก็ไม่นับเป็นยอดขุนพล
แต่ผู้ที่เอาชนะจิตใจตน จึงเรียกว่า เป็นยอดขุนพลที่แท้จริง"

-----------------------------------------------

นำมาเรียงร้อยเป็นกวีธรรมะครับ

@ อันขุนพล ผู้เกรียงไกร ใจหาญกล้า
จับศาสตรา สู้ศึกรบ สมศักดิ์ศรี
ไม่หวาดหวั่น แม้นหากต้อง ม้วยชีวี
ขนานนาม ท่านนี้ "ยอดขุนพล"

@ รบชนะ เหล่าข้าศึก นับหมื่นแสน
ไม่เหมือนแม้น ชนะใจ ได้สักหน
กลับต้องมา แพ้พ่าย ใจของตน
เพราะไม่พ้น ตัณหา อุปาทาน

@ เมื่อชนะ ใจของตน จักประเสริฐ
ธรรมล้ำเลิศ รู้แจ้งชัด วัฏสังสาร
จิตวิมุติ ประจักษ์ซึ่ง ถึงนิพพาน
สู่วิหาร สุญญตา ...สราญครัน

ประพันธ์โดย : เปา
21 สิงหาคม 2550

ที่มา http://www.dhammathai.org/kaveedhamma/view.php?No=1559
​

 

พระนิพนธ์ ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี​

คำว่า "ตน" นี้ไซร้
คือจิตใจและกายี
ชนะใจตนเองนี้
ประเสริฐกว่าใคร​

 

ขอให้ความดีอยู่กับคุณ NCK2046 ตลอดไป