โหวต:: คุณคิดว่าสมควรไหม กับภาพที่ชื่อ ว่า "ภิกษุสันดานกา" และ

ภาพที่ชื่อ ภิกษุสันดานกา สมควรถูกฟ้อง
เพราะ เป็นการทำให้คนเข้าใจผิดกัน สมควรตั้งชื่อให้ถูกว่า อลัชชีสันดานกา

แล้วก็ควรมีการบรรยายใต้ภาพด้วยว่า สื่อถึงอะไรกันแน่

โหวตให้มีการตักเตือนเรื่องความเหมาะสมคะ เพราะ ไม่งั้นมันจะมีออกมาเรื่อยๆไม่จบ ไม่สิ้น ทำให้ภาพพจน์เสียหาย

 

พระศาสนาไม่ได้ปรารถนาให้คนแห่กันมาศัทธา กันมากๆๆ พระพุทธศาสนาไม่ได้เน้นที่จำนวน การเข้าถึงพุทธะนั้นอยู่ที่การเข้าใจโดยจิต จิตเข้าใจอย่างถ่องแท้ เข้าถึงอย่างแจ่มแจ้ง แม้เพียงหนึ่งเดียว ก็ถือได้ว่าพระศาสนาได้ดำรงค์อยู่แล้ว จะมีประโยชน์อะไร ที่กลุ่มบุคลจำนวนมากอ้างว่านับถือศาสนา ปกป้องศาสนา แต่ไม่เข้าถึงหลักของศาสนา ศาสนาพุทธจะหายไปจากโลกนี้ได้อย่างไร ในเมื่อพุทธะเป็นธรรมชาติ เป็นสิ่งที่มีแล้วโดยธรรมชาติ ไม่ต้องมีผู้ศัทธา ไม่ต้องมีผู้นับถือ แต่ถ้าเข้าถึงหลักแห่งธรรมโดยจิตอันบริสุทธ์ พุทธะก็เกิด องค์พระศาสดาประกาศพระพุทธศาสนาไม่ได้ต้องการให้คนแห่แหนกันมานับถือพระพุทธะองค์ หากแต่พระบรมศาสดามีเมตตา ปรารถนาให้สาวกของพระศาสนาเข้าถึงธรรมะ เพื่อความหลุดพ้นนำจิตสู่นิพพาน คำว่าศาสนาพุทธเป็นคำๆหนึ่งที่ บรรยัดขึ้นมา แท้จริงคือว่างปล่าวไม่มีอะไรเลย แต่สาระแท้จริงของพระศาสนาคือการเข้าใจอย่างถ่องแท้ในหลักของธรรมชาติโดยจิตอันบริสุทธิ์ อุเบกขามีความหมายว่าวางเฉยงั้นหรือ วางเฉยแล้วทำไม ได้อะไร เข้าถึงธรรมหรือ ความจริงมันว่างปล่าวไม่มีอะไรเลย สิ่งที่เกิดขึ้น สถานะการที่เกิดขึ้น ภาพภาพหนึ่งที่วาดขึ้น ความคิดเห็นหนึ่งๆๆที่เกิดขึ้น แท้จริงไม่มีอะไร และที่สำคัญไม่มีอะไรทำให้ศาสนาพุทธเสื่อมลงได้
คิดกันไปเองทั้งนั้น ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสภาวะธรรม เห็นอยุ่อย่างนั้น มองอยุ่อย่างนั้น พิจารนาอยุ่อย่างนั้น สุดท้ายคือสภาวะธรรม ดีก็สภาวะธรรม ไม่ดีก็สภาวะธรรม เข้าถึงธรรมจึงเข้าใจ ใช่แค่วางเฉยจะเข้าใจ ถ้าวางเฉยแต่ไม่เข้าใจ จะเข้าถึงธรรมได้อย่างไร ภาพที่ถูกวาดขึ้นนั้น จะดี หรือเลว ล้วนเป็นองค์ประกอบแห่งสภาวะธรรมหนึ่งเท่านั้น เป็นแค่นั้นจริงๆๆ แต่กลุ่มคนหลายๆกลุ่มที่อ้างว่าตนนับถือศาสนาพุทธพากันออกมาต่อต้านอย่างหนัก แต่กลับมองไม่เห็นถึงธรรม กลัว รัก หวงแหน เป็นห่วง ยึดติด สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นบ่วงทำให้กรรมฐานไม่เจริญ เมื่อกรรมฐานพร่อง วิปัสนาจะเกิดขึ้นได้หรือ พระพุทธศาสนาเป็นแค่คำพูด หัวใจและปรัชญาของพระศานา อยู่ที่การเข้าใจสภาวะธรรมอย่างแจ่มแจ้ง ดังนั้นการเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย ไม่ได้แสดงถึงการเป็นพุทธศาสนนิกชน ใช้สภาวธรรมที่เกิดขึ้นพิจารนา แล้วปลงเสีย หวังว่าท่านทั้งหลายคงไม่หลงทางกันนะครับ ไม่ต้องกังวน หรือเป็นห่วงว่าพระพุทธศาสนาจะเสื่อมเสีย ไม่ต้องกลัวว่าบุคลภายนอกจะเข้าใจผิด หรือกลัวว่าบุคลในพุทธศาสนาเองจะเสื่อมศัทธา ถ้าเข้าไม่ถึงพระศาสนา ไม่เข้าถึงสภาวะธรรมแล้ว
ก็ไม่มีสาวกของพุทธะโดยธรรม

 

เห็นด้วยกับคุณ ด้านบน

ปล่อยไปเถอะครับ คนที่เค้ามีจิตคิดไม่ดี เดียวเค้าก็จะรู้สึกตัวเค้าเอง ใครคิดดีอยู่แล้ว ก็ขอให้คิดดีๆ ไว้

สงบๆไว้ เดียวก็ดีเอง มันเป็นภาวะของแต่ละคน เดียวก็รู้สึกตัวขึ้นมาเอง

 

อยากถ่ามครับคนวาดนะครับ พุทธเป่าครับ ท่านคนชาติไหน

 

ขอยืนยันภาพที่แสดงออกมาและการใช้ภาษาไม่เหมาะสม ถ้ายังคิดไม่ออก คิดไม่เป็น อย่าแสดงภาพเหล่านั้นสู่สาธารณชน เพราะคนที่ต่างศาสนา คนที่ยังไม่เข้าใจในหลักการสูงสุดของพระพุทธศาสนา เขาจะเข้าใจผิด การแสดงออก ควรมีความคิดที่แตกฉานทางปัญญาก่อน แล้วค่อยมาแสดงออกต่อสาธารณชน

 

อย่าลืมอริยสัจ 4 ที่พระพุทธเจ้าของเราได้ทรงสั่งสอนไว้
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
มีเหตุมีผลอยู่ในตัวของตัวเอง

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

เคารพข้อคิดเห็นของทุกๆคนค่ะ

จากๆที่อ่านๆดู ข้าพเจ้าแอบสงสัยค่ะ
ว่าพวกที่ทำผิดจรีตได้ชื่อว่ามารศาสนานั้น จะสำนึกกันบ้างมั๊ย

 

การกระทำ ที่ทำไปแล้ว ไม่ว่ามีเจตนาดี หรือ ไม่ดี

ถ้ามีผลกระทบทำให้เข้าใจผิด และสังคมเป็นทุกข์

เราควรทำอย่างไร ในฐานะผู้ที่มีปัญญา

ไม่ควรที่ต่างฝ่ายจะไปจับผิดการกระทำของอีกฝ่าย

จริงๆแล้ว ภาพเหล่านี้ มีเจตนาที่จะทำให้เกิดผลที่ดี ในความคิดของตน

แต่เราก็ต้องยอมรับนะว่า มีผลเสียใช่ไหม มีคนไม่ชอบอยู่มากใช่ไหม

อย่างนี้เราถือว่าเบียดเบียนรึเปล่า ต้องยอมรับความเป็นจริงเหมือนกันนะ

คือ

ถ้าคิดว่าคนอื่นควรจะยอมรับในภาพ ว่าภาพนี้พยายามทำสิ่งที่ดี

ก็ต้องรู้ว่า ผลที่เกิด ภาพนี้กำลังทำสิ่งไม่ดีอยู่ อย่ามองแต่ผลประโยชน์

ผู้สนับสนุนเองก็ควรยอมรับข้อนี้เช่นกัน

ไม่ใช่คิดว่าจะเอาชนะ หรือให้คนอื่นยอมรับ เพราะตัวเองมีเหตุผลที่ดี

คิดให้ดีอีกที ว่าจะเลือกเหตุผลที่คิดว่าดี หรือ ใช้ปัญญาอีกหน่อย

จริงๆเหตุผลที่ดี คือ อะไร ตอบได้ไหม

คนที่เป็นฝ่ายกระทำ ต้องรับผลที่เกิดขึ้น ทั้งผลดี และไม่ดี ที่เกิดขึ้น

ไม่ว่าเจตนาจะเป็นอย่างไร ไม่ใช่เจตนาดี จะได้ดีอย่างเดียว ไม่ใช่ ขอให้ใช้ปัญญา

ขออนุโมทนา

 

คิดมากไปทำไม ต่างคนต่างมุมมอง มีเหตุผลของตัวเอง ทะเลาะกันไป บ้านเมืองยิ่งร้อน หยุดเถอะนะ ใครถอยได้ก็ถอยสักนิด ความสงบสุขของสังคมสำคัญกว่ารึเปล่า

เลือกเอาเองนะคะ

หนุไม่มีความเห็นนะ

 

ที่ต้องคิด เพราะเป็นห่วงสังคม และเป็นสังคมของพระพุทธศาสนา

ไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องของทางโลก แล้วจะปล่อยวาง ก็ทำได้นะครับ

ทุกคนมีทางเลือกที่จะเดินไปสู่ความพ้นทุกข์มากมาย แล้วแต่จะเลือกเดินครับ

ถ้าช่วยได้ก็จะช่วยเท่าที่จะมีปัญญาและความสามารถ

อนุโมทนาครับ

 

ไม่คิดว่าใครจะชอบใจภาพพวกนี้

เพราะมีจุดอ่อนจุดแข็ง หลายอย่างที่น่ากลัว
ถ้าเป็นภาพในนรก คนก็จะสรรเสริญ
แต่เป้นภาพบนโลก เปิดเผยว่า โลกเป็นอยู่อย่างนี้ หลายคนจึงรับไม่ได้
เพราะปุถุชน อาศัยความชอบใจ ไม่ชอบใจ ตามกิเลสตัวเอง

พระดีหมด เกิดเรื่องพวกนี้ สมควรต่อต้าน
พระไม่ดี ก็ควรยอมรับความจริง สังคมสงฆ์ควรสะเทือนและออกมาแก้ไข ออกมาพูดอะไรให้สังคมสงบ เพราะแวดวงพระนับวันจะเน่าเกินเยียวยา หลายคนยอมเป็นพระอริยะในคราบฆราวาสมากกว่า เพราะหาวัดลงยาก.. เข้าไปแล้ววุ่นวายกว่าอยู่บ้าน ไม่ก็ต้องไปวัดป่าโน่น.. ส่วนเด็ก ๆ ที่ต้องอาศัยวัดเรียน ก็หาวัดดีพระดี ได้ยากขึ้น เข้าไปแล้วก็มีแต่ความเพียบพร้อมที่ฆราวาสประเคนให้ เสียผู้เสียคนได้อีก

เว็บสโนว์เอง ก็ควรดูตัวเองด้วย ว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไรของเว็บ
เพราะรังสีของคุณครอบคลุมเว็บอยู่ เว็บนี้จะเป็นไปในทิศทางไหน ขึ้นอยู่กับคุณด้วย
คุณสะเทือนไปกับโลกขนาดนี้ แล้วมันจะเป็นเว็บธรรมะไปได้อย่างไร
แทนจะตั้งกระทู้ให้คนตีกัน ก็น่าจะตั้งกระทู้ให้คนแสดงความมีสติ แก้ปัญหา ตามหลักการเสวนาธรรม คุณต้องควบคุมสังคมในเว็บให้มีสติได้ ถ้าอยากจะเป็นเว็บธรรมะที่เจริญปัญญา ไม่ใช่เว็บโลกๆ ที่เข้ามาร้อนใจกันทุกครั้ง

กระทู้อาจจะใช้ชื่อให้มันกระตุ้นสติของคนที่เข้ามามีส่วนร่วมออกมา
เช่น ทำไมเกิดกรณีภาพวาดภิกษุสันดานกา ควรแก้ปัญหาอย่างไร หรือวงการสงฆ์ควรมีมาตรการป้องกันอย่างไร
ให้คนได้ทำความสงบใจ ตอบอย่างใช้ความคิด พิจารณาจากความว่าง
ไม่ใช่มาตั้งกระทู้กระตุ้นกิเลสให้คนตีกันตลอดเวลา

แบบนี้ คุณยิ่งกว่าวาดภาพภิกษุสันดานกาเสียอีกนะ เพราะทำให้สังคมแตกแยก

คนเราต่างความคิดได้ และช่วยให้มุมมองของตัวเองและคนอื่นกว้างขึ้นได้
(นี่เป็นวิธีการของวิทยาลัยนาลันทา และเป็นเรื่องการแสดงทัศนะ เพื่อให้เห้นเข้าไปถึงรากความคิด ว่ามันมีสองด้านเสมอ การอยู่เหนือความคิด และการใช้ความคิดเป็น ไม่ใช่ตกเป็นทาสความคิดจึงเกิดขึ้น )

ไม่เช่นนั้น คุณรังแต่จะสร้างความเมามันในกระทู้ แล้วก็เลิกรากันไป
คนมีประสบการณ์ก็วางไป
คนไม่มี ก็สร้างความร้าวฉานในใจเขา กับคนอื่น ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน

..

หากแรงไปขอภัยมา ณ ที่นี้

(kiss)

 

ผลของการกระทำน่ากลัว
ทั้งผู้วาดและผู้ว่า
กลัว เจ็บไปจนตาย

 

ใจเย็นๆกันดีกว่านะคะ เราต่างคนก็ศรัทธาในพุทธศาสนากัน เราทุกคนก็ย่อมรู้ดีกันอยู่แล้ว ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว แต่เรื่องของกรรมเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนยากที่จะเข้าใจ ศิลปินคนนี้เค้าอาจจะทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์(ไม่ได้สนับสนุนนะคะ) เค้าก็ย่อมที่จะได้รับผลกรรมตามที่ทำไว้ตามเจตนาที่วาดรูปขึ้นมา

 

เป็นภาพสะท้อนที่ดำมืดอยู่ในจิตใจเราชาวพุทธทุกคนได้ ผมว่าเราต้องยอมรับว่ามีจริงเป็นจริงกับพระที่ไม่ครวจะเรียกว่าพระด้วยซำไป เราทุกคนคงต้องเคยเห็นพระที่ทำตัวเยี่ยงนี้มาบ้างไม่มากก็น้อย ทำบุญกับพระแบบนี้ก็คงเคยทำ เพียงแต่เราแค่คิคว่าทำบุญกับพระด้วยใจบริสุทธิ์หวังแต่เพียงผลบุญเท่านั้น ยอมรับเถิดครับเปิดใจให้กว้างแล้วช่วยกันแก้ ปิดทางไม่ให้พวกในภาพมาขอทานกับผลบุญของเราเลยครับ

 

เรื่องกากสูตร พระไตรปิฏก ฉบับ ๙๑ เล่ม(มมร.) อยู่ในเล่มที่ ๓๘ พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้าที่ 250-251

๗. กากสูตร ว่าด้วยอสัทธรรม ๑๐ ประการ [๗๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาประกอบด้วยอสัทธรรม ๑๐ ประการ ๑๐ ประการเป็นไฉน คือ เป็นผู้มักขจัด ๑ คะนอง ๑ ทะเยอทะยาน ๑ กินจุ ๑ หยาบช้า ๑ ไม่มีกรุณา ๑ ไม่แข็งแรง ๑ มักร้อง ๑ เผลอสติ ๑ สั่งสม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การประกอบด้วยอสัทธรรม ๑๐ ประการนี้แล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ลามกก็ประกอบด้วยอสัทธรรม ๑๐ ประการ ฉันนั้นเหมือนกันแล ๑๐ ประการเป็นไฉน คือ เป็นผู้ขจัด ๑ คึกคะนอง ๑ ทะเยอทะยาน ๑ กินจุ ๑ หยาบช้า ๑ ไม่มีกรุณา ๑ ไม่ แข็งแรง ๑ มักร้อง ๑ เผลอสติ ๑ สั่งสม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ลามกประกอบด้วยอสัทธรรม ๑๐ ประการนี้แล. จบกากสูตรที่ ๗

อรรถกถากากสูตรที่ ๗ กากสูตรที่ ๗ พึงทราบวินิจฉัยดังต่อไปนี้. บทว่า ธํสี ได้แก่ ผู้กำจัดคุณ ไม่เอื้อถึงคุณของใคร ๆ แม้เขา เอามือจับก็กำจัดเสีย ยังถ่ายอุจจาระรดบนศีรษะ. บทว่า ปคพฺโภ ได้แก่ ประกอบด้วยความคะนอง ไร้ยางอาย. ตัณหาความอยาก ท่านเรียกว่า ตินติณะ ในบทว่า ตินฺติโณ ประกอบด้วยความอยากนั้น หรือมากด้วย ความน่ารังเกียจ. บทว่า ลุทฺโท แปลว่า หยาบช้า. บทว่า อการุณิโก แปลว่า ไร้กรุณา. บทว่า ทุพฺพโล ได้แก่ ไม่มีกำลังมีแรงน้อย. บทว่า โอรวิตา ได้แก่ บินไปร้องไป. บทว่า เนจยิโก ได้แก่ ทำการสะสม. จบอรรถกถากากสูตรที่ ๗

 

กระทำ แต่ ความดี ทำจิตใจให้ ปริสุทธิ์

 

อื่ม...แต่ละความเห็นล้วนมีเหตผลที่ดีทั้งนั้น

 

มันก็เป็นเช่นนั้นเอง

 

เอ่อ! เห็นภาพศพกับอวัยวะภายในของคุณเหลียง ขงเบ้งครั้งแรกเกือบช็อค ตั้งตัวไม่ทันค่ะ เคยเห็นแว่บๆ ว่ามีภาพน่าสยดสยองเช่นนี้ให้ดูในบางกระทู้ แต่เนื่องจากมีคำเตือนไว้แล้วในชื่อกระทู้ว่าคนขวัญอ่อนอย่าดูดีกว่า เลยเลือกที่จะไม่เข้าไปดูค่ะ แต่พอมาโผล่ในกระทู้นี้แบบไม่รู้ตัวล่วงหน้า เห็นแล้วมือเท้าอ่อนไปหมด เอ็ฟเฟ็คของภาพภิกษุสันดานกาต่อชาวพุทธบางท่านก็อาจเป็นแบบนี้มังคะ คือ คล้ายๆ ถูกมัดมือชก ถ้าจะให้ดีน่าจะหารือหรือทำความตกลงกันในสังคมก่อนว่า ศิลปินนำเสนอตัวตนและทัศนะของตนได้ในขอบเขตแค่ไหนที่สังคมยอมรับได้ หรือถ้าสังคมแตกแยกกันในเรื่องนี้ก็ชะลอการนำเสนอผลงานไว้ก่อน รอให้มีความชัดเจนกว่านี้ค่อยนำเสนอก็ยังไม่สายนี่คะ อันนี้ดิฉันก็พูดตามประสาคนขวัญอ่อน ตกใจง่ายนะคะ คนใจแข็งกว่าเขาอาจไม่เดือดร้อนก็ได้