เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

จากการติดตามกระทู้ตั้งแต่แรกๆและเห็นหลวงปู่จากภาพที่นำมาลง คิดและรู้สึกเหมือน ท่านสารวัตรค่ะ

 

ขอบคุณครับที่เห็นด้วยความจริงแปลกใจนานแล้วแต่ไม่รู้จะไปถามผู้รู้ที่ไหนครับ

 

หลวงปู่มีชัย

 

กราบหลวงปู่ ครับ
มารับพรหลวงปู่ด้วยครับ
สาธุ..สาธุ..สาธุ..ชัยยะ..ชัยยะ..ไชโย..
ขอให้พี่น้องไทยทั้งหลายแคล้วคลาด..ปลอดภัย..ประสบพบพานแต่สิ่งที่ดีในปีใหม่ไทยทุกๆท่านครับ

 

ท่าน Falkman มาแล้ว
กราบหลวงปู่มีชัย ครับผม
กราบ กราบ กราบ

 

กราบหลวงปู่มีชัย ด้วยใจเคารพบูชาครับ กราบ กราบ กราบ

 

คุณfalkman กลับมาแล้วcatt4catt4catt4

 

กราบหลวงปู่

สวัสดี กัลยณมิตร ทุกท่าน ครับ

 

วันหนึ่งผมเข้าหาหลวงปู่หลวงปู่ถามผมว่าระฆังเปรียบเหมือนกับอะไรลูกศิษย์ ผมก็ตอบแบบคิดได้ในขณะนั้นว่าเปรียบเหมือนพระธรรมครับ ท่านบอกว่าทำไมละ ก็พระธรรมได้แสดงจากพระโอษฐ์แล้วกระจายไปไกลแสนไกลไพเราะในเบื้องต้น ไพเราะในท่ามกลาง ไพเราะในบั้นปลาย ดุจระฆังที่มีเสียงกังวานไปไกลแสนไกลแม้นเสียงจะไม่ได้ยินแล้วแต่ระฆังก็ยังสั่นอยู่ครับ

 

ท่านบอกว่าตอบได้ดี

 

สาธุครับ....เสียงระฆังหลวงปู่ดังกังวาลไปไกลจังครับ

 

ดีใจเห็นภาพหลวงปู่อีกภาพที่ดูอย่างไรท่านก็เข้มขลังจริงๆ

 

ผมจะเล่าถึงเวลาที่หลวงปู่ฉันสักเล็กน้อย ชาวบ้านก็จะทำกับข้าวพร้อมอาหารหวานคาวมาถวายหลวงปู่โดยใส่ถาดแบบมีล้อเลื่อน พอประเคนหลวงปู่ หลวงปู่ก็จะตักใส่บาตรท่าน แล้วก็เลื่อนไปพระองค์อื่นๆต่อๆกันไป ท่านจะฉันรวม คือรวมอาหารคาวหวานผักน้ำพริกไว้ในบาตรเลย แล้วท่านก็ฉันอย่างนั้น ส่วนฆราวาส ก็จะนั่งกินกันแบบธรรมดาคือแยกอาหารแยกข้าว ไม่ปนรวมกันเหมือนหลวงปู่ มาเชิญผมท่าน ผมก็ปฏิเสธเพราะรอข้าวก้นบาตรหลวงปู่ ชาวบ้านก็แปลกใจแต่ผมนะไม่แปลกใจหลอกเพราะทุกครั้งหลวงปู่จะบอกผมว่าให้รอข้าวก้นบาตรท่าน ข้าวก้นบาตรท่านท่านเสกแล้ว เปรียบเหมือนยาวิเศษเชียวนาลูกศิษย์ ถ้ามองดูแล้วไม่น่ากินหลอกท่านผู้อ่านเพราะปนกันไปหมดแต่นี่เป็นข้าวหลวงปู่ต่างคนต่างแย่งผม ผมก็มอบให้โดยตักแบ่งกันคนละนิดละหน่อยนะ เอาบุญพร้อมๆกัน ท่านผู้อ่านทราบไหมว่าการฉันข้าวของพระอริยเจ้าเขาฉันกันอย่างไร ผมขอเล่าเป็นวิทยาทานนะครับว่า การฉันข้าวของท่านท่านจะพิจารณาอาหารก่อน ที่มองๆนะท่านพิจารณาอาหารไม่ใช่เลือกเนื้อ เลือกไก่ เลือกหมู หรือหาว่าอะไรอร่อยๆ ตักทานเช่นเราทำกัน พระอริยเจ้าท่านพิจารณาอาหารเป็นอสุภะ เป็นของเน่าเหม็น การฉันเข้าไปเพื่อดำรงชีพขันต์เอาไว้เท่านั้น คือพอที่จะดำรงค์ชีพไม่ได้ทานจนอิ่มเอาพอดำรงค์ธาตุขันต์เอาไว้ เพราะฉะนั้นอาหารเมื่อพิจารณาเป็นอสุภะแล้ว อาหารก็กลายเป็นธาตุ 4 เสียหมดไม่ได้กินหรือเสพรสชาติอาหารว่าอร่อยเพียงใดนั้นเอง เพราะฉะนั้นอาหารของพระอริยเจ้าที่พิจารณาแล้วจึงเปรียบกับยาวิเศษที่ไม่มีอะไรจะเปรียบได้ครับท่านผู้อ่าน

 

คุณ falkman ช่วยกันเขียน2คน ตั้ง9,000แผ่น เลยเหรอคะ
ใช้เวลาทำประมาณ นานเท่าไหร่คะyimm ถึงเสร็จทั้งหมดคะ

 

เยี่ยมมากเลยค่ะคุณ falkman

 

ภูมิใจเถอะครับ ทหารตำรวจเจ้าหน้าที่ชานแดนใต้ หลายคนรอดตายเพราะฝีมือท่าน(เขียน)แล้วหลวงปู่ท่านเสกให้

ขนาดท่านแข็งแรง ๆ ยังเมื่อยได้ถึงขนาดนี้ ถ้าหลวงปู่ทำเองคงจะลำบากน่าดู
ถือว่าครั้งนี้ท่านได้มีส่วนช่วยไว้ได้หลายชีวิตเลยทีเดียว

ถ้าผมมีโอกาสเหมือนท่านผมก็จะช่วยทำเหมือนกัน ขอโมทนากับท่านด้วยนะครับ