เหตุผลของคนฆ่าตัวตาย

:boo: อิจิโกะ เชื่อแน่ว่า คนบนโลกนี้ ถ้าเลือกได้ ไม่มีใคยินดีในการฆ่าตัวตาย หรืออยากตายหรอกนะคะ แล้วอะไรคือเหตุผลให้คนเหล่านั้นเลือกที่จะฆ่าตัวตาย อิจิโกะสามารถบอกได้เพราะ ตอนนี้อิจิโกะก็คิดแบบนั้น คนที่ฆ่าตัวตายเหตุผลสำคัญคือ รู้ตัวว่าอยู่ต่อไป ก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น
:'( อิจิโกะ เขียนโพส นี้ในขณะที่จิตใจเศร้าหมอง อยากมาระบายให้พี่ๆเพื่อนๆทางธรรม เผื่อจะมี ทางสว่างชี้นำ
:z16 อิจิโกะ อยากเรียนหนังสือ ได้กู้ยืมเงินเรียน แต่เรียนไม่จบ ความผิดอิจิโกะเองคะ ผ่านมาหนี้สินเยอะ ก่อนแม่เสียได้แบ่งเงินลูกๆ พี่ก็บอกให้เซ็นยินยอม จะแบ่งเงินให้ไปจ่ายหนี้ ที่ค้าง(พี่ชายเซ็นค้ำประกัน) พอถึงเวลาจริงๆ อิจิโกะ กลับไม่ได้เงินนั้นเลย ที่ได้ก็แค่เศษเหลือๆ เอาไปลงทุน ก็ขาดทุน
dannce_ จดหมายแจ้งหนี้มา งง มาก ทำไมดอกถึงเยอะ จากที่ยืมแสนกว่า กลายเป็นสามแสนไปได้ หนี้จะสุญหากอิจิโกะตาย
;9k ทั้งหมดนี้เหรอคือสิ่งตอบแทน ความตั้งใจอยากจะเรียน ความตั้งใจจะลงทุนเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง ถ้าอิจิโกะรุแบบนี้ จะเอาเงินไปเที่ยวหาความสุขใส่ตัวไม่ดีกว่าเหรอ อย่างน้อยๆก็ไม่เหนื่อย ไม่หมดตัวเป็นหนี้เป็นสินแบบนี้ บอกตรงๆอย่างไม่อายเลยว่า ทางออกที่เห็นมีเพียง ความตาย
ความตั้งใจที่จะบวช เลยทำไม่ได้ เสียใจจริงเลย คิดไม่ออกว่าจะต้องทำอย่างไร ????? คิดไม่ออกจริงๆคะ pig_cryy
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยอยู่เฉยๆเลย แต่ยิ่งทำ ยิ่งแย่ จนรู้สึกว่า อยู่เฉยๆ ยังจะดีกว่า พี่ๆและเพื่อนทางธรรมคะ ขอบคุณนะคะ ที่รับฟัง อิจิโกะ ระบาย
นั่งร้องไห้ เพราะคิดไรไม่ออก จริงๆ
ขอบคุณคะ

 

ปล่อยล้มละลายไปก็ได้
ไม่ต้องตายหรอก

 

.. สามารถรู้อนาคตได้ คงได้อภิญญาแล้วแน่เลย ..

ควรติดต่อสอบถามให้ทราบว่า เหตุไรดอกจึงบานได้ขนาดนั้น..จะได้ทราบเหตุผลที่ถูก..

ครับ สูญแน่สำหรับเจ้าหนี้ ..แต่สำหรับหนูอิฯ หนี้จะยกยอดไปอีกมากชาติ ..เพราะเคยทำหนี้แต่ไม่ใช้เขา เกิดมาจึงต้องถูกฏโกงบ้าง เป็นหนี้บ้าง ..แล้วจะพ้นได้อย่างไรกับสภาวะเช่นนี้?....คิดใหม่ดีกว่า ว่า ถ้าเราเป็นเจ้าหนี้ แล้วลูกหนี้คิดทำนองเดียวกับเรา จะรู้สึกปลื้มใจหรือไม่?....

ก็ตอนพาตนไปกู้หนี้นั้น ย่อมกระตือรือร้น สัญญากับเขาต่างๆนานามิใช่หรือว่าจะใช้คืน แม้ดอกเเพงก็ไม่เกี่ยงงอน..โดยเต็มใจ หามีใครมาบังคับไม่ มิใช่หรือ?..เหตุไรจึงกลับคำสัญญาเสียในบัดนี้เล่า?..ทั้งคิดจะหนีหนี้ด้วยอาการตื้นเขินเช่นนี้ สมควรละหรือ?..

ขอให้คิดว่าตนจะพยายามใช้หนี้เขาให้ได้ เข้าไปหาเจ้าหนี้ เล่าสภาพที่แท้จริงให้เขาทราบ และปรารภว่าตนจะพยายามดิ้นรนหามาใช้คืน ไม่หนีทิ้งไปดื้อๆ..เช่นนี้ ย่อมไม่ล่วงศีลคือโกงเงินเขา..เจตนานี้เป็นเจตนาที่ดี จะสนับสนุนให้ตนไม่ติดค้างในภพต่อๆไปได้ แต่ถ้ารีบตายเสียโดยไม่คิดใช้คืนแล้ว จะลำบากในอัตภาพต่อไปอีกนาน ด้วยว่าเจตนาคือกรรม เมื่อทำกรรม ผลย่อมตามมาไม่หายสูญไปกับความตาย..อย่าท้อเสียเลย บางทีบุญที่คิดละเว้นการโกงเขาอาจสนับสนุน ให้เจ้าหนี้เห็นใจ อาจถึงกับแนะชี้ช่วยหาทางออกที่ดีให้ได้ มีบางคนประสบมาแล้ว และเคยมาแนะนำไว้ว่าหากเป็นหนี้ไม่ต้องหลบหลีกหนี ไปใหน ให้เผชิญความจริง ในที่สุดก็พบทางออกราวปาฏิหาริย์ ลองดูครับ...

ขอให้พบทางออกที่ดีโดยเร็วราบรื่นครับ..

 

การฆ่าตัวตายหนีโลกนี้ได้แต่หนีโลกหน้าไม่ได้...ถ้าทำงานเป็นนายตัวเองแล้วเจ๊ง...ก็ลองหางานที่ให้คนอื่นเป็นนายเราดูสิ...ผมก็เป็นคนหนึ่งที่คิดอยากจะตายเหมือนกัน..แต่พอได้อ่านบทความดี ๆในเว็ปนี้ก็ทำให้รู้อะไร ๆ หลายอย่างดีขึ้น..ถ้าเราฆ่าตัวตายเราคิดว่าเราหนีปัญหาได้..เปล่าเลยเพราะเมื่อเราถึงวาระได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งเราก็ต้องกลับมาเจอเรื่องแบบนี้อีก..แถมยังจะมีดอกเบี้ยที่เราได้ค้างไว้อีกเป็นของแถม...ผมก็คนหนึ่งที่ยืมเงินกู้เรียนจ่ายไปได้เยอะแล้วจากแสนกว่า ๆเหลือสามหมื่นกว่า ๆแล้ว..ค่อย ๆคิด ค่อย ๆทำไปนะครับ ทุกปัญหามีทางแก้ไข กว่าจะเกิดออกมาจากท้องแม่ได้(สอนเขาก็เหมือนสอนตัวเองเลยนะเรา) แสนยากลำบากนะครับ กว่าจะโตมาได้ถึงขนาดนี้อีก...ถ้าเรามาฆ่าตัวตายเสียตอนนี้ ก็เท่าว่าเราขาดทุนสิครับที่ได้เกิดมาชาตินี้ แถมยังได้พบกับพระพุทธศาสนาอีก...ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้มีพลังใจในการต่อสู้ชีวิตต่อไปนะครับจากคนที่อยากตายเหมือนกัน...แต่เปลี่ยนจากฆ่าตัวตาย..มาเป็นฆ่าตัวตนของเราให้ตายในชาตินี้จะดีกว่า....สวัสดี

 

ทุกอย่างมันหนักตอนนี้ก็วางไว้ก่อน น้าขอให้หนูอิจิโกะมีพลังใจที่เข้มแข็งเพื่อที่จะผ่านมรสุมที่ถาโถม ณ.เวลานี้ไปให้ได้อย่างทรนง ปัญหาที่ผ่านไปแล้วเรากลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่เราสงบนิ่งเพื่อย้อนกลับไปดูปัญหานั้นใหม่ได้ หายใจเข้าให้ลึกหายใจออกให้ยาวค่อยๆผ่อนลมหายใจออกสักสิบครั้ง ตอนนี้สารพัดวิธีแก้ปัญหาไม่สามารถช่วยอะไรได้ทัน เพราะความเครียดความกดดันมันรุมเร้าเราอยู่ ความตายไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา แต่การสงบนิ่งเพื่อย้อนไปกลับไปหาเหตุแห่งปัญหา นี่แหล่ะคือทางไขปัญหา จงมีสติดูทุกข์ที่เกิดขึ้นอยู่ตอนนี้ดีกว่าค่ะ "จงเป็นปลาที่เฝ้ามองดูฝูงปลา เพื่อที่จะได้เห็นปัญหาของปลาฝูงนี้"

 

โธ่แค่นี้เอง ชีวิตเรามีค่ามากกว่านี้ตั้งเยอะ

ลองบวกลบเอาแค่ที่ผ่านมากว่าจะโตลงทุน

ไปเท่าไร คนที่ฆ่าตัวตายที่เห็นมีอยู่ปัญหาเดียว

ความอดทน อดกลั้นไม่พอต่ออารมณย์ที่เข้ามา

บีบคั้นมากกว่า ถ้ายังไม่รู้วิธีทำใจ ก็ปล่อยให้เวลา

เป็นตัวคลี่คลาย เหมือนที่เคยได้ยินถ้าไฟดับ อย่าเพิ่งรีบ

เดินต่อ หยุดหลับตาอยู่กับที่สักพัก เมื่อม่านตาขยาย

ก็ไปต่อได้ ทุกอย่างล้วนมีทางออกครับเอาใจช่วย chearr.

(หรือนี่เป็นบทเรียนบทหนึ่งที่เราต้องแก้ปํญหา rat_wting)

 

เสียใจด้วยครับ เป็นหนี้เค้าก็ต้องรับผิดชอบครับ และคนที่เป็นหนี้ก็ไม่ได้มีแค่คุณคนเดียวหรอกครับ หลายคนก็เป็นหนี้ไฟแนนซ์ หนี้บ้าน ไม่ก็หนี้บัตรเครดิตทั้งนั้นแหละครับ

ทำจิตใจให้เข้มแข็ง ไปหางานทำดีกว่าครับ มานั่งพร่ำเพร่อ พระเจ้าคงไม่โอนเงินเข้ามาบัญชีมาให้คุณแน่ๆ ครับ เงินแค่ไม่กี่แสน ทำงานไม่กี่ปีก็ใช้หนี้หมดแล้วครับ เอาใจช่วยครับ

คนที่เคยคิดจะบวชไม่สึก กลับมาคิดเรื่องฆ่าตัวตายเนี้ยนะ ผมดูคุณไม่ผิดตั้งแต่ตอนแรกแล้วละครับ

 

พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) คำสอน พระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)


เรื่องที่ ๑๓๔
ตายจากคนไปเกิดเป็นวัว
จาก หนังสือ ตายแล้วไม่สูญ...แล้วไปไหน

"..มีผู้มาถามว่า เรื่องตายจากคนแล้วเป็นผีนั้นไม่สงสัย แต่อยากทราบว่าคนที่ตายแล้วไปเกิดเป็นสัตว์รับใช้มีบ้างไหม ก็พอดีอาตมาไปพบเข้าเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องของอดีตใกล้ปัจจุบัน เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวันที่ ๑๒ มกราคม ๒๔๖๕ พระภิกษุศรี วัดแก้วแจ่มฟ้า ได้เล่าเรื่องนี้ให้ พันโทพระพินิจศาลา ฟัง อาตมาทราบมาจากพระพินิจศาลาอีกทอดหนึ่ง

เรื่องมีอยู่ว่า มีชายจีนคนหนึ่งชื่อ "เก๊า" มีภรรยาเป็นคนไทยชื่อ "ทองคำ" ตั้งร้านค้าขายอยู่ที่ตลาดน้อย จังหวัดพระนคร สมัยที่คุณพระเล่าเรื่องนี้ เขายังนิยมเรียกว่าเมืองบางกอก กรุงเทพฯ หรือพระนครนั้นเป็นชื่อที่ตั้งขึ้นภายหลัง

นับถอยหลังจาก พ.ศ. ๒๔๖๕ ไป ๓๗ ปี สมัยนั้นแกค้ายาฝิ่นได้ถูกไฟไหม้ร้านค้า ขณะที่เกิดเพลิงไหม้ร้านค้านั้นเป็นเวลาดึกสงัด แกรู้สึกตัวขึ้นต่อเมื่อไฟลุกลามมากเสียแล้ว แกเก็บสมบัติส่วนอื่นไม่ทันเลย คว้าเอาบัญชีค้าขายออกมาได้อย่างเดียว โดยคิดว่าเอาอะไรไม่ได้ก็ช่าง ได้บัญชีไว้คงไม่อดตาย เพราะยังมีลูกหนี้ที่มาซื้อยาฝิ่นที่ยังไม่ได้ชำระเงินอีกหลายราย

ต่อมาแกก็เลิกค้ายาฝิ่น หันมาค้าขายชันและนํ้ามันยาง จึงไปซื้อวัวมาตัวหนึ่งสำหรับบดชันขาย แกบดชันขาย แกก็ค่อยๆ รํ่ารวยขึ้นตามลำดับ จนปลูกตึกเป็นที่อยู่และร้านค้า ตอนนี้แกรวยมากก็คิดถึงความดีของเจ้าวัวคู่ยาก เพราะหลังจากไฟไหม้ร้านค้าฝิ่นแล้ว แกก็เกือบสิ้นทรัพย์ ต่อมาค้าขายเล็กๆ น้อยๆ พอมีทุนบ้าง ก็ซื้อวัวตัวนี้มาบดชัน เป็นเหตุให้มีฐานะมั่นคงจนมีตึกมีร้านอยู่ จึงไม่อยากจะรบกวนเจ้าวัวเพื่อนยากให้ลำบากอีกต่อไป จะขายให้ชาวบ้านเอาไปใช้งานหรือก็เกรงว่าวัวจะต้องทำงานหนักอีก จะขายให้แขกก็เกรงว่าแขกจะฆ่า จะเอาไว้ที่ร้านค้าก็ไม่มีที่เหมาะสม ตรึกไปตรองมาก็คิดได้ว่าที่ วัดทองนพคุณ ฝั่งธนบุรี สมัยนั้นเป็นวัดอยู่ในสวนมีบริเวณกว้างมาก สนามหญ้าก็ใหญ่โต

คุณเถ้าแก่เก๊าแกมองเห็นประโยชน์ ๒ ทาง คือ

๑) ถ้าแกเอาเจ้าวัวตัวนี้ไปถวายพระ พระท่านไม่มีงานใช้ จ้าวัวก็จะอยู่เป็นสุขสมกับความตั้งใจของแก ปรารถนาจะให้มันพักผ่อน ไม่ต้องทำงานต่อไป

๒) พระจะได้อาศัยวัวเก็บหญ้าในลานวัดกินเป็นอาหาร เป็นการช่วยพระปราบหญ้าไปในตัว

เมื่อแกหารือกับคุณนายทองคำศรีภรรยาเป็นที่ตกลงกันแล้ว แกก็นำเจ้าวัวของแกข้ามจากฝั่งพระนครมาฝั่งธน สมัยนั้นสะพานข้ามแม่นํ้าเจ้าพระยายังไม่มี ต้องอาศัยเรือจ้างข้ามฟาก ตอนที่แกเอาวัวข้ามแม่นํ้าแกให้เจ้าวัวตัวนั้นว่ายนํ้า ตัวแกเองนั่งบนเรือ ถึงแม้วัวจะเหนื่อยหน่อยแกก็คิดว่าเป็นการเหนื่อยครั้งสุดท้าย

เมื่อข้ามฟากไปฝั่งธนบุรีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แกก็จูงเจ้าวัวเพื่อนยากไปฝากเจ้าอาวาส เมื่อท่านเจ้าอาวาสรับฝากแล้ว แกก็กลับบ้านมานอนสบายใจที่ได้สงเคราะห์วัวตัวที่แกรักได้สมเจตนา พอเช้าวันรุ่งขึ้นแกก็ต้องแปลกใจที่เห็นเจ้าวัวตัวนั้นมายืนอยู่หน้าประตูตึก สมัยนั้นวัวหรือม้าหรือควายเดินในท้องถนนหลวงไม่ใช่ของแปลก เพราะสัตว์พวกนี้มีมากในถนนหลวง รถหาได้ยากเต็มทน วันหนึ่งมีรถยนต์ผ่านหน้าไม่เกิน ๔ เที่ยวเป็นอย่างมาก รถที่ใช้เป็นพาหนะส่วนใหญ่ก็เป็นรถม้า นานๆ จะพบรถเจ๊ก เมื่อแกกินข้าวเช้าเรียบร้อยแล้ว แกก็นำเจ้าวัวตัวนั้นกลับไปให้พระวัดทองนพคุณใหม่
ตายจากคนไปเกิดเป็นวัว

คืนวันนั้นเองคุณเถ้าแก่เก๊าแกนอนหลับฝันไปว่า เจ้าวัวตัวนั้นมันมาหาบอกชื่อตัวเองว่าชื่อ "ลก" เมื่อสมัยที่แกขายยาฝิ่นนั้น นายลกหรือวัวตัวนั้นเคยซื้อยาฝิ่นเป็นสินเชื่อไว้ ยังชำระหนี้ไม่หมด เห็นว่าเลิกขายยาฝิ่น ก็เลยไม่ยอมจ่ายเงินให้

เจ้าวัวตัวนั้นที่มาเข้าฝันก็พูดต่อไปว่า

"เมื่อฉันเป็นหนี้นายและยังไม่ได้ชำระหนี้ ฉันจึงมาเกิดเป็นวัวเพื่อให้นายใช้งาน เป็นการชำระหนี้ด้วยแรงงาน ขอนายจงไปเอาฉันมาใช้งานจนกว่าฉันจะตายไปตามสภาพ ฉันจึงจะพ้นหนี้ ถ้านายไม่เอาฉันมาใช้ ชาติต่อไปฉันก็ยังจะต้องเกิดเป็นวัวให้ใช้งานต่อไป โอกาสที่จะหมดโทษก็จะไม่มี ถ้านายสงสารฉัน ขอให้นายไปรับฉันมาใช้งานตามเดิมเถิด..."

พอรุ่งเช้าคุณเถ้าแก่เก๊าก็สำรวจตรวจสอบบัญชีลูกหนี้ พบชื่อ "ลก" จริงๆ มีหนี้ตามบัญชีอยู่ ๓๖ บาท เมื่อหลักฐานมีตรงตามความฝัน แกก็ไปนำเจ้าวัวแสนซื่อของแกมาไว้ที่บ้าน ใช้งานแต่เพียงวันละนิดหน่อยพอเป็นธรรมเนียมจนกว่ามันจะตาย

เรื่องนี้คุณพระพินิจบอกว่า เจ้าพวกวัว ควาย ช้าง ม้าที่ถูกใช้งานหนักๆ โดยไม่มีค่าจ้างแรงงาน แต่ผลที่ได้รับเป็นเครื่องตอบแทนความเหนื่อยยากก็คือ หญ้าสดบ้าง หญ้าแห้งบ้าง เห็นจะเป็นเพราะสมัยเป็นมนุษย์คงจะโกงเงิน คือเป็นหนี้แล้วไม่ยอมชำระหนี้สินแบบนายลกนี้เป็นแน่ บางทีเจ้าของเงินเขาไม่ว่าแต่กฎของกรรมว่าเสียเอง ทั้งๆ ที่เจ้าของเงินไม่รู้เนื้อไม่รู้ตัวเรื่องการถูกลงโทษ ส่วนพวกวัวควายที่ถูกเขาใช้งานแล้ว เมื่อเขาหมดความต้องการก็ถูกเจ้าของจับฆ่าเป็นอาหาร ก็คงจะเนื่องมาจากชาติก่อนเคยฆ่าสัตว์ประเภทนั้นตาย จึงต้องไปเกิดเป็นสัตว์ประเภทนั้น และต้องถูกฆ่าตายจนกว่าจะครบจำนวนตามที่เคยฆ่ามาแล้ว

ก็เป็นอันว่าคนที่คิดจะหลบหนี้ด้วยการฆ่าตัวตาย เพื่อเจ้าหนี้จะได้ตามทวงไม่พบ ถ้าเรื่องนี้มีผลตามที่ท่านคุณพระพินิจเล่าให้ฟังแล้ว ก็หนักใจแทนท่านที่หลบหนี้ เพราะถ้ารับใช้สมัยเป็นคนเพื่อการชำระหนี้ด้วยแรงงาน ยังมีโอกาสกินข้าวกินขนมได้อย่างเจ้าหนี้ เหนื่อยก็ขอร้องผลัดผ่อนได้ ร้อนก็บอกได้ แต่ตอนที่เกิดเป็นวัวเป็นควายนั้นแสนจะระทม หิวอาหาร กระหายนํ้า เหนื่อย ยุงกินริ้นกัด หมดทางที่จะรายงานเพราะพูดไม่มีใครรู้เรื่อง มันเป็นกรรมที่แสนจะทรมาน.."
​

 

ขอเป็นการตอบกระทู้เพื่อเป็นการเตือนสตินะค่ะ หากคุณคิดจะฆ่าตัวตาย
ชีวิตคุณมีความหมาย มีค่าอยู่มากมายนัก
คุณโชคดีมากมายขนาดไหน คุณมีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ที่ถือว่าเป็นภพภูมิที่เกิดได้ยากยิ่งนัก และเกิดมาพบพุทธศาสนาเพื่อความดับทุกข์
ตอนนี้ ปัจจุบัน คุณยังมีโอกาสอยู่เพื่อประโยชน์สุข เพื่อตนเองและผู้อื่น ลมหายใจ หนึ่งสมอง สองมือของคุณมีคุณค่ามากๆ ยังทำประโยชน์ได้อีกมากมาย
ปัจจุบัน กำหนดอนาคต สิ่งที่คุณจะสามารถพลิกสถานการณ์ให้ดีขึ้นมาได้ คือ จิตใจที่ดี
หากคุณรู้สึกตัวตอนนี้ ลองหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆนะค่ะ
แล้วคิดว่า ทุกอย่างมีทางออกเสมอ จะช้าหรือเร็วก็ต้องมีทางแก้ในสักทางหนะ !!!
ตอนนี้คิดไม่ออกไม่เป็นไร เรายังมีวันพรุ่งนี้หนิค่ะ
ขอบคุณความเป็นไปของชีวิต ขอบคุณอุปสรรค ที่ทำให้จิตใจเราเข้มแข็งขึ้นสิค่ะ
ถ้าคุณมองแง่ดีของปัญหาพบ คุณจะพบว่า ปัญหาต่างๆนำมาซึ่งปัญญา
หากไม่เจอปัญหาก่อน เราจะมีวันเข้าใจไหมค่ะ ???
เหตุการณ์วันนี้ อาจจะเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้คุณมีจิตใจที่เข้มแข็ง
เพราะมันทำให้คุณเข้าใจทุกข์มากขึ้น เข้าใจชีวิตตามความเป็นจริงมากขึ้น
ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ อยากให้คุณเห็นคุณค่าของกายและจิตใจของคุณ รักษามันให้ดี นึกถึง พ่อ ครูบาอาจารย์ ผู้มีบุญคุณ พี่ๆที่รักและเมตตาคุณ เค้าจะเสียใจกันมากแค่ไหน

ฆ่าอัตตา ตัวตนกันเถอะหนา
ฆ่ากิเลสร้าย ให้ตายกันก่อนตาย
ถนอมกาย ขันธ์ธาตุ ไว้ทำประโยชน์
ตนท่าน ยังอีกไม่มาก ไม่รู้ทัน รู้ธรรม
จึงทำร้ายตน ฆ่าตัวตาย ไปทุกข์อบาย

อ่านบทความนี้แล้วจะทราบว่า ไม่คุ้มเลยค่ะ กับการตัดสินใจฆ่าตัวตาย ชีวิตของเรามีค่ามาก คุ้มหรือค่ะ กับจิตที่เศร้าหมองก่อนตาย ไม่เสียดายโอกาสที่เราจะบรรลุธรรม เจริญปัญญายิ่งๆขึ้นไป หรอกหรือค่ะ ...

การฆ่าตัวตายทุกวันนี้ ที่มีมากกว่าปกติ
ไม่เพียงเกิดจากความทุกข์ร้อนมากมายหนักหนาที่ท่วมทับชีวิตจิตใจเท่านั้น แต่ที่จริงเกิดเพราะความไม่มีเมตตาด้วย ไม่สงสารจิตใจผู้ที่จะต้องได้รับจากการฆ่าตัวตายของเราด้วย

แม้คิดสักนิดย่อม จะเห็นความใจดำไม่มีเมตตาของบรรดาผู้ฆ่าตัวตายทั้งหลาย ไม่นึกสักนิดเลย ว่าถ้าตนเป็นลูกเมื่อลูกต้องตายไปอย่างน่าสยดสยอง จิตใจแม่พ่อจะเป็นอย่างไร สงบเป็นสุขอยู่ที่เช่นนั้นหรือ น่าจะเคยอ่านพบข่าว หรือไม่ก็น่าจะเคยเห็นภาพในหนังสือพิมพ์ พ่อแม่ที่ฟูมฟายใจแทบขาดตามไปเมื่อเห็นศพของลูกหลาน

โดยเฉพาะที่ฆ่าตัวตาย และก็จะอีกนานนักหนากว่าความโศกเศร้าแสนสาหัสจะจบสิ้นไปตามกาลเวลา คนฆ่าตัวตายนั้นบาปหลายต่อทีเดียว บาปที่ทำกับตนเองก็แน่นอน ทำกับตนได้นักหนา ถึงทำลายชีวิตให้จบสิ้น อย่างเจ็บปวด จะไม่บาปได้อย่างไร เพียงเบียดเบียนทำร้าย ไม่ถึงประหัตประหารผลาญชีวิต ก็ยังต้องเป็นบาปและแม้เป็นการฆ่าคนถึงตาย ยิ่งคนนั้นเป็นตัวเองด้วย ก็พึงรู้เถิดว่ากรรมนั้นหนักนัก

จะหนีผลของกรรมไม่พ้นแน่นอน และอย่าประมาทว่าผลของกรรมไม่น่ากลัว รับได้สบาย ก็ถ้ารับผลของกรรมไม่ดีได้สบายจริง ไฉนจึงทนรับความทุกข์ในชาตินี้ไม่ได้ ต้องพาตัวหนีไปให้พ้น ด้วยการฆ่าตัวตายเล่า ทุกข์ในชาตินี้ที่พากันได้รับ คือผลของกรรมที่ทำไว้เองแน่นอน คิดให้ดีๆ เถิด จะได้ไม่ฆ่าตัวตาย จะได้ไม่ต้องไปรับความทุกข์แสนสาหัสอีกในภาพชาติหน้า ที่มีแน่อย่าสงสัย

การฆ่าตัวตายเป็นการแสดงความมีใจไร้เมตตาอย่างยิ่ง ไม่สงสารตัวเองก็แย่อยู่แล้ว แต่ยังดี ยังไม่เป็นไร เพราะคิดเสียว่าไม่อยากให้ตัวเองรับความทุกข์แสนสาหัสในชีวิตต่อไป ลองหนีไปชีวิตอื่น อาจจะสบายกว่า คิดเช่นนี้ ก็พอเข้าใจว่า เพราะเมตตาตัวเองผิดคือคิดว่าเมตตา คิดว่าจะช่วยให้พ้นทุกข์ แต่ที่แท้กำลังพาไปสู่ความทุกข์ที่มากมาย และยาวนานกว่า เป็นหลายภพหลายชาติแน่นอน

หนักหนาแน่นอนเป็นการทำบาปหลายต่อ ทำตัวเองให้จบสิ้นชีวิตอย่างผิดธรรมดา อย่างโหดร้ายทารุณ และทำผู้อยู่หลังให้ทุกข์โศก มากน้อย หนักเบา ตามใจที่ผูกพันของผู้นั้นที่มีต่อเรา ถ้าเป็นมารดาบิดา การตายจากของลูกหลานคือความทุกข์แสนสาหัส เช่นนี้ก็เท่ากับการฆ่าตัวตายของผู้เป็นลูกหลานเป็นการทำบาปหนักต่อผู้มีพระคุณที่รักใคร มีใจผูกพันต่อเรา เป็นการก่อทุกข์ให้จิตใจท่านเหล่านั้น นั่นคือบาปแน่นอน เป็นบาปที่เกิดพร้อมกับบาปที่ทำร้ายตนเอง ที่ประหัตถ์ประหารผลาญชีวิตตนเอง เป็นบาปหนักแน่

ทุกวันนี้มีการฆ่าตัวตายกันมาก ฆ่ากันด้วยวิธีต่าง ๆ ล้วนน่าประหวั่นพรั่นพรึง ล้วนไม่น่าเชื่อว่าจะกล้าทำกันได้กับชีวิตตน เหมือนผู้ฆ่าและผู้ถูกฆ่าเป็นคนละคนกัน เป็นศัตรูที่ร้ายแรงของกันและกัน ความจริงมีอยู่ อย่าลืมเสีย จำไว้ให้มั่น อาจจะช่วยให้ไม่เป็นผู้ร้ายใจอำมหิตโหดเหี้ยมถึงขนาดฆ่าชีวิตหนึ่งได้และชีวิตนั้นคือชีวิตของตนเอง

ถ้าเรารู้ว่าใครคนหนึ่งเป็นผู้ร้ายฆ่าคนตาย และใครคนนั้นเข้ามาใกล้กับเรา เราจะรังเกียจหวาดกลัวใครคนนั้นสักเพียงไหน เมื่อใดจิตเศร้าหมองทุกข์ร้อนแสนสาหัส หมดอาลัยตายอยากในชีวิต ขอให้คิดถึงความจริง ผู้ที่ฆ่าคนได้เป็นผู้ที่น่าเกียจน่าเกลียดกลัวที่สุดของคนทั้งหลาย ไม่ยกเว้นแม้แต่ตัวเราเอง

แล้วควรหรือที่เราจะมาเป็นคนผู้นั้นเสียเอง แก้ไขด้วยวิธีอื่นเถิด มีมากมายหลายวิธีนัก แก้แล้วให้เกิดความสุขให้จริง ไม่ใช่แก้แล้วกลับต้องพบทุกข์ที่หนักยิ่งไปกว่าทุกข์ที่ตั้งใจหนี เพื่อหนีให้ได้ถึงกับยอมเป็นผู้ร้ายใจอำมหิตประหัตประหารผลาญชีวิตอันเป็นที่รักที่สุด คือชีวิตตนเอง วิธีรุนแรงร้ายกาจขนาดยอมเป็นฆาตกรร้ายนอกจากไม่อาจช่วยให้พ้นทุกข์ดังมุ่งมั่น ยังจะพาไปพบทุกข์ที่หนักหนายิ่งกว่าหลายเท่าพันทวี

ท่านแสดงไว้ว่า ผู้ที่ฆ่าตัวตายจะต้องฆ่าตัวตายไปอีก ๕๐๐ ชาติ นั่นก็คือจะต้องพบความทุกข์แสนสาหัสจนทนไม่ได้ ถึงต้องฆ่าตัวตายเช่นในชาติที่ทำแล้วนี้อีก ๕๐๐ ชาติ เป็นอย่างน้อยกระมัง ไม่ควรจะไม่เชื่อไม่ควรจะไม่กลัว เพราะแม้ต้องพบเข้าจริง ความทุกข์จะใหญ่ยิ่งจนทนไม่ได้แน่นอน

จะต้องทนทุกข์ทรมานจิตใจในการที่จะต้องหยิบอาวุธร้ายขึ้นเชือดเฉือนทำลายชีวิตตนเอง น่ากลัวนัก น่าตกใจนัก และเชื่อว่าทุกคนที่ฆ่าตัวตายมาแล้ว ก่อนจะทำกรรมอำมหิตโหดเหี้ยมนั้นจะกลัวแสนกลัว จิตใจจะทรมานเกินกว่าจะพรรณนาได้แน่นอน แล้วจะยอมให้พบชีวิตเช่นนั้นอีกถึง ๕๐๐ ครั้ง ทีเดียวหรือ

ข้อสำคัญพอชีวิตหลุดจากร่างก็มิใช่ว่าจะสิ้นทุกข์ที่คิดหนี ไม่ใช่แน่นอน ทันทีที่ชีวิตหลุดออกจากร่างด้วยการกระทำจากจิตใจที่โหดเหี้ยมและเศร้าหมองแสนสาหัส จะต้องไปมีชีวิตใหม่ที่แสนทุกข์ อาจจะยิ่งไปกว่าที่หนีในชาตินี้ด้วยวิธีฆ่าตัวตาย

: แสงส่องใจ ๓ ตุลาคม ๒๕๔๓
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

 

อยู่ต่อ อาจจะยังไม่มีอะไรดีขึ้นในตอนนี้

แต่ตายตอนนี้ มีอะไรที่เลวร้ายกว่า รออยู่แน่นอน

คนส่วนใหญ่ชอบคิดว่า ตายแล้วหมดเวรหมดกรรม ตายแล้วสบาย

ไม่จริงหรอก

สภาวะจิต ของสัตว์โลก (คือผู้ที่เวียนว่ายตายเกิด ตั้งแต่สัตว์ในนรก ไล่ขึ้นไปจนถึงพรหม) เป็นสภาวะจิต ที่ขันธ์ทั้ง 5 (หรือ ทั้ง 4) มีสภาวะของการรับวิบากกรรมตลอดเวลา

การพ้นจากร่างกายไป ไม่ได้แปลว่า กรรมจะสิ้นสุดการตามให้ผล

แถมกรรมบางรูปแบบ สนองในลักษณะของนามธรรม ในรูปแบบของอารมณ์ เวลาไม่มีร่างกาย หนักนาสาหัส และยาวนานกว่าเวลามีร่างกาย

ดังนั้นขอให้เข้าใจเสียใหม่ หากกรรมยังไม่หมด ความไม่สบายใจที่จะต้องรับยังไม่หมด ต่อให้กลายเป็นวิญญาณ เป็นพวกขันธ์ 4 กรรมพวกนั้น จะยังตามสนองในลักษณะการส่งผลให้จิตเกิดความไม่สบายใจ

สิ่งที่ดีที่สุด ที่พอจะช่วยได้ คือ เรียนรู้วิธี ให้พ้นจากกรรมทั้งหลายโดยสิ้นเชิง ด้วยการปฏิบัติตามธรรมะแก่นแท้ของพระพุทธองค์ ในขณะที่ยังมีร่างกายเป็นเครื่องช่วยฝึกอยู่

 

หัวอกเดียวกันค่ะ

เราก็เป็นหนี้การศึกษาเช่นเดียวกันค่ะ เคยคิดแบบเดียวกับคุณถ้าตายแล้วไม่บาปไม่ต้องฆ่าตัวตายแล้วฆ่าตัวตายอีกเราก็คงตายไปนานละค่ะ แต่ตอนนี้คิดได้ละค่ะพยายามทำงานหาเงินใช้หนี้ไปเรื่อยๆไม่ตายก่อนคงใช้หมดค่า สู้ๆเข้าใจความรู้สึกนี้ดีค่ะ

 

คิดอะไรไม่ออก

ปัญหาเรื่องเงิน...

หางาน หาเงิน ใช้หนี้ซะ

 

มนุษย์ทุกคนล้วนเป็นหนี้...
ไม่เว้นแม้แต่ บิล เกตส์ หรือ เจ้าของเครือซีพี

หลายคนบนโลกนี้นับตั้งแต่ขอทานยันนักปรัชญา มีจำนวนไม่น้อยที่เชื่อว่า
"การฆ่าตัวตายไม่ใช่เรื่องผิด เพราะเป็นสิทธิของเขา ร่างกายเขา เขาจะทำอะไรก็ได้..."

แต่ความจริงแล้ว ร่างกายที่เราใช้ หายใจ ยืน เดิน นั่ง นอน เป็นของที่เรายืมมาจากโลก
เป็นสมบัติของโลก ไม่ใช่ของเรา
อุปมาเหมือนบ้านเช่า ที่เราไปเช่าเขาอยู่
บ้านเช่า - เรามีสิทธิอยู่บ้านได้ก็ต่อเมื่อจ่ายค่าเช่า
ร่างกาย - เรามีสิทธิที่จะดำรงขันธ์อยู่ได้ก็ต้องกินอาหาร

ถ้าคุณเป็นเจ้าของบ้านเช่า แล้วนาย ก. มาเช่าบ้าน พออยู่ๆ ไป นาย ก. บอกไม่ชอบบ้านของเรา
แล้วก็ทุบทำลายบ้านของเราที่เขาเช่าอยู่... ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านาย ก. ทำไม่ถูก เพราะนั่นไม่ใช่บ้านของนาย ก.

เราทุกคนต่างก็กำลังเช่าบ้าน คือกายสังขารนี้อยู่
ค่าเช่าที่เราต้องจ่ายคือ น้ำ อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่งห่ม ฯ ถ้าไม่จ่ายค่าเช่าด้วยสิ่งเหล่านี้
ปล่อยให้อดตาย "จิต" ซึ่งเป็นเพียงผู้อาศัย ก็อยู่ไม่ได้

...แต่หลายคนกลับสำคัญผิดคิดว่า "กายนี้" เป็นของเรา.

 

อ่านแล้วเหนื่อยใจอย่างนึง อีกอย่างนึงก็คือรู้สึกว่าการขาดแคลนความล้าหลังต้องลำบากต่างๆมีแต่จะทำให้คนเรามีความอดทนยิ่งขึ้น แต่ด้วยความล้ำสมัยของเทคโนโลยีทำให้อะไรๆก็รวดเร็วทันใจไปซะหมด และที่หมดไปด้วยก็คือน้ำอดน้ำทนที่คนยุคดิจิตอลขาดกันมาก เอะอะขึ้นมาก็จะหนีไม่เอากันแล้วอยู่ถ่ายเดียว หลายต่อหลายกรณี บางท่านมีหน้าที่การงานมั่นคงมีลูกมีครอบครัวน่ารัก แต่สุดท้ายเลือกตัดสินใจฆ่าตัวตายยังไม่พอยังจะลากเอาลูกๆบ้างหรือคนในครอบครัวเอาไปอยู่ด้วยน่าเสียดายจริง ก็เอาละบ่นว่าเสียยืดยาวคงไม่รำคาญนะ ก่อนอื่นขอให้ใจเย็นๆพักเรื่องฆ่าตัวตายไว้ก่อน จากนั้นหลบความวุ่นวายต่างๆเก็บเสื้อผ้าเตรียมเงินให้พอกับค่ารถตู้(ประมาณร้อยกว่าบาทมั้ง)อยู่ที่อนุสาวรีย์ชัยไปวัดอัมพวัน(ไปไม่ถูกถามเขาเอาคิวรถตู้จะอยู่ใกล้ๆกับสวนสมเด็จย่า เดินเข้าไปนิดนึง)จังหวัดสิงห์บุรี ไปลงทะเบียนเข้าอบรมกรรมฐานอย่างน้อย7วันหรือจะให้ดีก็15วัน(ถ้าว่างๆ)ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ อดทนอยู่และปฏิบัติตามให้ได้อย่างเคร่งครัดตามที่ได้ลงทะเบียนเอาไว้ จากนั้นเมื่อครบกำหนดออกมาแล้วจะตัดสินใจอย่างนึงอย่างใดไปก็สุดแท้แต่ ถือว่าเป็นการข้อร้องละกันจะไม่ให้คำปลอบใจใดๆเพราะสมาชิกท่านอื่นๆได้ให้ไปกันครบถ้อยกระทงความกันแล้ว ก็ขอชมเชยที่คุณน้องเองก็มีวุฒิภาวะและมีสติพอควรจึงยังมีแก่ใจโพสต์เข้ามาซึ่งก็ยังดี ด้วยในที่นี่มีแต่กัลยาณมิตรจึงได้ตอบปลอบใจเรา จะอย่างไรก็ขอให้ลองไปดูก่อนแล้วคุณน้องอาจพบคำตอบของชีวิต มันอาจไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้นะ ขอให้โชคดีพบทางออก

 

ไหนตอนแรกบอกจะบวชไม่ใช่หรือคะ กลายเป็นว่าจะฆ่าตัวตาย ใครๆก็มีหนี้ทั้งนั่นแหละคะ แล้วแต่จะมากน้อย หางานทำนะคะ เคลียหนี้ให้จบ การเงินเราก็ดีด้วย ทำไรก็เจริญ ไม่คิดโกงเงินใคร ดิชั้นมีหนี้ตั้งเกือบล้าน ยังไม่คิดตายเลยคะ มีแต่คิดอยากให้หนี้หมดไวๆ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจคะ

 

ค่อยๆเคลียร์และบอกเจ้าหนี้ขอประนอมหนี้ แล้ว ค่อยๆชำระ หมั่นสวดมนต์แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมในเวร เลิกคิดฆ่าตัวตาย แล้วชีวิตคงค่อยๆดีขึ้น หากไม่อยากเกิดเป็นวัว หรือควาย มาใช้หนี้ไม่รู้จบ รู้สิ้น เอวัง..สู้ๆๆ(k)({)(k)ให้กำลังใจเด้อ

 

วันนี้เจอที่พระอาจารย์ไพศาล วิศาโลกรุณาตอบปัญหาญาติโยมที่เจอปัญหาหนี้เหมือนกัน อาจมีประโยชน์กับคุณ Igiko_L เลยเอามาให้ลองอ่านดูค่ะ

 

หนี้ไม่เยอะ ทำงานใช้หนี้ไม่นานก็หมดแล้ว
อย่าไปโทษใคร ให้ดูตัวเราเอง แก้ใขที่ตัวเรา

ทำงานไป ใช้หนี้ไป ..และสวดคาถาเงินล้าน
ของหลวงพ่อฤาษีไปด้วย ...สวดจนเป็นสมาธิ
สวดทุกวันๆละหลายๆจบ ..อานิสงค์ก็จะเกิดขึ้น

(อย่าสวดเพราะหวังรวย ให้สวดเพื่อบูชาคุณพระรัตนตรัย
อานิสงค์ต่างๆ จะตามมาเอง..)


นะโม(3จบ)

สัมปะจิตฉามิ นาสังสิโม
พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ
พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภวันตุ เม
มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุเม
มิเตพาหุหะติ
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ
วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี
วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ
พุทธัสสะ สวาโหม
สัมปะติจฉามิ
เพ็งๆ พาๆ หาๆ ฤาๆ..

http://palungjit.org/threads/ใครมีประสบการณ์-คาถาเงินล้าน-หลวงพ่อฤาษีลิงดำ-แชร์เป็นธรรมทาน.357579/

 

ใจเย็นๆ รอหมายศาล ก่อน
เค้าจะนัดมารอมชอมหนี้ เราก็เริ่มผ่อน ใหม่เอา

เดือนละกี่ร้อย ก็ว่าไป เดี๊ยวก็หมด น้องเอ๋ย

เงินนี้เป็นเงินแผ่นดิน อยู่ใช้หนี้ไปเหอะ ค่อยเป็นค่อยไป

พี่เองก็เป็นหนี้สินอยู่บ้างนิดหน่อย (เยอะกว่า น้องแน่นอน)
ที่เป็นหนี้บุญคุณ ชาวบ้านอีกเยอะแยะ

ก็ทยอยผ่อนอยู่เหมือนกัน
(บางครั้งก็ ไฝ่ฝันเรื่องการปล้นธนาคาร บ้างเป็นระยะๆ ทุกปลายเดือน)