วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

เชื่อหรือไม่ คนยักษ์มีจริง!!!!

 

พี่บุญทรงที่เห็นในรูปบนรถไฟนั้นเป็นลูกสาวคนเล็กของผมเองไปกับแม่ของเขา ไอ้เมียเล็กอยู่ดูแลงานไม่ได้โชว์ให้ใครเห็น

ลูกสาวคนนี้ติดพ่องอมแงมตั้งแต่เล็กๆจนตอนนี้อายุสิบแปดแล้วไปใหนก็ยังนั่งตักพ่ออยู่ตลอด บางทีที่บ้านนอกต่างจังหวัดนอนดูทีวี ต้องเรียกพ่อมานั่งดูเป็นเพื่อน แล้วก็นอนหนุนตักดูทีวี ไปในที่ใดๆก็จะอยู่ข้างๆพ่อตลอด แล้วถ้าลูกเป็นแบบนี้ ผมดูแลลูกๆทุกคนประคับประคองเรียกว่ายิ่งกว่าไข่ในหิน แล้วการที่บางคนอาศัยความที่ผมปรารถนาพระโพธิญาณ ทำเป็นลองเชิงพูดทำนองแดกดัน ดูหมิ่นถิ่นแคลน จะขอลูกขอเมีย ซึ่งไม่ได้ดูกาละเทสะ เหมือนเรากำลังปรุงกับข้าว หรือกำลังทำขนมอยู่ ขอให้มันเสร็จเรียบร้อยเสียก่อนถึงเวลาเป็นยกให้แน่ แต่ถ้าขณะกำลังปรุงแต่งอยู่ขืนไปวุ่นวายในครัว ไม่โดนแข้งหัวทิ่มให้มันรู้ไป แล้วก็การที่จะสละลูกเมียเป็นทานไม่จำเป็นต้องชาติสุดท้ายเสมอไปองค์สมเด็จพระศรีอาริยะเมตไตร ย้อนหลังไปเมื่อสิบอสงไขย์มาแล้วสมัยเป็นพระเจ้าจักพรรดิ์ทรงพระนามว่าพระบรมสังขจักร พระองค์ท่านถวายยอดสูงสุดของมหาทานมาแล้ว ทั้งยกพระนางแก้วให้กับสามเณรมหาปนาท ทั้งทรงสละราชสมบัติจักรพรรดิ์

แล้วทรงพระราชดำเนินไปเข้าเฝ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามสิริมิตร ขอฟังธรรมซึ่งท่านก็ฟังธรรมแค่บทเดียวทรงขอให้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหยุดก่อน พระธรรมอันล้ำค่าหาประมาณมิได้นี้เท่านี้ก็ไม่มีอะไรจะมีค่าควรบูชาแล้ว พระองค์ทรงเห็นว่าเวลานี้จะมีแต่ก็พระเศียรของพระองค์เองเท่านั้นจึงจะควร แล้วพระเจ้าบรมสังขจักรท่านก็อธิฐานขอเล็บของท่านจงเป็นดั่งมีดดาบเด็ดพระเศียรของพระองค์เองถวายเป็นพุทธบูชาเอ่ยวาจาปรารถนาพระโพธิญาณ

ผมเองเคยพูดไว้ในกระทู้ห้องอื่นๆนานแล้วว่าในสมัยองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่าพระศรีอาริยะเมตไตร ผมจะไปถวายมหาทานในสมัยนั้นทั้งลูกเมียหมู่คณะญาติมิตร สมบัติทั้งปวง และหัวของตัวเองก็จะได้เด็ดถวายแบบเดียวกันเรื่องนี้พูดมาหลายครั้ง ใครที่จะรับไปดูแลถ้าตอนนี้ยังเกิดเป็นมนุษย์อยู่ก็ไปดูตำราให้ดีว่าคนที่จะรับบริจาคได้นั้นจะต้องมีคุณสมบัติอะไรบ้าง การที่จะไปขอลูกสาวมหาเศรษฐี หรือลูกสาวกษัตย์เมืองใดเมืองหนึ่งจะเอามาทำอะไรก็แล้วแต่นั้น ก็ต้องมีสติสัมปชัญญะที่สมบูรณ์ การที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเข้าไปขอน่ะสามัคคีบาทาจากบรรดาการด์ทั้งหลายที่รายล้อมอยู่เต็มพื้นที่ นี่จะรอดออกไปได้หรือปล่าว ไปดูในตำราในอดีตให้ดี ดูพุทธประเพณีปฏิบัติให้ดีก่อน

ลูกสาวมหาเศรษฐีแต่ละคนนั้นพ่อแม่ปู่ย่าตายายรักถนอมอย่างแก้วตาดวงใจไม่ปล่อยให้ลำบากแม้แต่น้อย การที่ใครจะมาพรากเอาดวงใจไปนั้นถ้าไม่ถึงพร้อมด้วยประการทั้งปวงแล้วละก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งนางแก้วที่สั่งสมบุญญาธิการมาพอๆกันนี่เวลาจะยกให้ใครเป็นเดือดร้อนท่านปู่ท้าวสักกะโกสีห์เทวราชทุกทีไป แม้ผมเองผมก็ฝากของผมไว้อย่างนี้ ลูกสาวผมตอนยังเล็กๆนอนแบเบาะแค่ยุงบินผ่าน มันยังไม่ได้มองด้วยซ้ำไปแค่บินผ่านล้ำน่านฟ้าเข้ามาเป็นอันว่ามีโทษถึงตาย มด แมลงอะไรก็ช่างแค่มันเดินผ่านใกล้เขตที่ลูกนอนอยู่นี่เป็นอันว่าตายสถานเดียว

การที่เล่ายาวมาทั้งหมดและจะบรรยายอีกต่อไปก็เพื่อจะให้เห็นคุณงามความดีทั้งปวงของนางแก้วที่ซื่อสัตย์จงรักภักดีตั้งแต่ต้นจนถึงกาลอวสานต์ระยะเวลาที่ยาวนานหนักหนานี้ การที่ใครคนใด คนหนึ่งอ้างว่าปรารถนาพระโพธิญาณเพราะรักสงสารในสรรพสัตว์ ถามหน่อยว่าสรรพสัตว์คือใครกัน คนที่รับใช้ใกล้ชิดที่สุด มากที่สุด นานที่สุด ตลอดเวลากว่าสิบหกอสงไขย คือใครกันถ้าไม่ใช่ลูกแก้ว และเมียขวัญ ถ้าคนใกล้ชิดยังมองไม่เห็นค่ายังไม่มีความรักเสน่หา เลิกซะการปรารถนาในพระโพธิญาณ

 

ครับ ผมเองก็แหย่ไปยังงั้นแหล่ะ มันมาจากความคิดถึงกันน่ะ
สิ่งใดเป็นการ ประมาทไปบ้าง ตีเสมอไปบ้าง ขอให้อดโทษให้ผมด้วยนะครับ

ส่วนที่ว่าผมรู้จักกันกับ คุณ บุญทรง ตอนไหน ?

ผมว่าลองนึก ๆ ดูสิ เราเคยคุยกัน แถมเคยนอนมุ้งเดียวกันอีก ฮ่า ๆ ๆ ๆ

แต่ไม่ต้องเล่าหรอกนะครับว่า เราเจอะกันแบบไหน นึกออกก็ อ๋อ !! แล้ว. .

 

ยังนึกไม่ออก ต่อไปก็ พีเอ็มมาหาบ้างนะ เพราะภาษาอังกฤษ ผมไม่ประสาจริงๆ เรื่องถือสานี่ อารมย์มันยังไม่เกิดนะ แบบว่า มันยังไม่มีนะ ตอนนี้ กับยินดี ที่มาคุยกันแบบนี้ครับ แล้วก็อย่าเบื่อเสียล่ะ ผมเบื่อแล้ว ให้ผมไปก่อนแล้วกัน มาช่วยกันคุยหรือแจมหน่อย ก็ยังดี มีอะไร ก็มาเตือนได้อยู่แล้วครับ มาคุแบบนี้ ถือก้หนักสิ ถ้ามาหาเรื่องนี่ ไม่แน่นะ อยู่ใกล้ๆ กระโถนอาจลอยมาหาก็ได้ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

บางที่บางเรื่องบางอย่าง มันมองต่างมุมมองกัน คนเรามีลูกมีเมีย มันไม่ใช่ มีแค่คนเดียว มันมีมากมาย ไม่รู้กี่หมื่นกี่แสน แต่นางแก้ว คนเอก คนสำคัญมีแค่คนเดียว และลูก ที่จะบริจาคนั้น ก็ต้องมีคล้าย แบบพระเวสสันดร ผมก็เคย อ่านประวัติ พระโพธิสัตว์ ทั้งหลาย แม้พระองค์ ปัจจุบัน จำเพราะ เด็ดหัว ให้ถวายบูชาพระพุทธเจ้านี้ ทานนี้ ผมว่าไม่ใช่ แค่ครั้ง เดียว มันหลายครั้ง หลายวาระ การบริจาคเช่นนั้น ยังไม่ใช่แบบพระเวสสันดร คนต้องไปขอแบบนั้นเลย แบบที่พี่ พูดมา องค์ปัจจุบัน ท่านก็ทำอยู่แล้ว ไม่ใช่ชาติเดียว แม้ผมก็เคยถาม อ.ชาลี แกก็บอกผมว่า ถ้าสละ ดวงตา เลือดเนื้อ แขนขา ให้ได้อยู่แล้ว เรื่องบริจาค ลูกเมียนี่ กำลังใจยังไม่ถึง



ลูกเมียนี้ บางชาติ ก็ไม่เสมอไป ตัวอย่าง อดีด ใกล้ ปัจจุบัน ขุนไกร เคย เกิดเป็นพ่อ หลวงพ่อ ชาตินี้ มาเกิด เป็นพี่ชาย บางคน อาจจะเกิด เป็นแม่ แล้ว อาจจะ บางชาติ มาเกิดเป็นเมียก็ได้ เพราะกรรม มันอาจ ตาลปัด ก็ได้ แต่ถ้าทำมาดีแล้ว แบบนั้น มันคงไม่มีอีก ที่หลวงพ่อท่านเทศ ท่านกว่าวว่า คนและสัตว์ ที่เกิดมาในโลกใบนี้ ไม่เคย เป็นพ่อ แม่ พี่น้อง ผัวเมียกันนั้น มันไม่มีเลย นอกจาก คณะใด คนกลุ่ม ใด เกิด ทำบุญ อธิษฐาน ร่วมกันบ่อยๆ มันก็จะมาเกิดร่วมกันบ่อยๆ เหมือนในกลุ่ม ของเราครับ บางคน เจอกันแป๊บเดียว หรือชาติเดียว ก็ไม่เจอ กันอีกเลย และเรื่อง อธิษฐานนี่ สำคัญมากมันต้องสั่งสมกันมานับชาติไม่ถ้วน


สำหรับผมแล้ว ให้รักกัน ขนาดไหน แล้วแต่ จะกี่คน ก้ช่าง ไม่ว่า ลูกหรือเมีย ไม่ต้องจากกัน ตอนตายหรอกครับ จากกันเป็นนี่แหละ ถึงเวลา ต้องไป ต้องจาก ก็ต้องทิ้ง เหมือน เสื้อผ้า ที่เราใส่นี่แหละ คนและสัตว์ เกิดมาเพื่อ ใช้กรรมกัน และจากกันเท่านั้น และสร้าง บุญใหม่ ต่างคนต่างไป ต่างคนต่างจาก ไม่มีใคร ตายแทนกันได้ เกิดแก่เจ็บตาย เป็นธรรมดา ของสัตว์โลก แล้วสุด ที่ทำความปราถนา กันมา มันก็ต้องไปตาม กรรม ดีกับชั่ว เท่านั้น เรื่อง กิเลส ตัณหา ล้วนแล้ว ของใครของมันๆ ไม่อาจ เป็นแทนกันได้ ใครทำได้เร็ว ใจก็สบายเร็ว ใครทำได้ช้า ก็สบายช้า


ผมก็ดี คนอื่นก็ดี การสัปยอกกัน ถือ ว่าเป็นการ ลองใจ เป็นการ ให้กำลังใจ และข้อสำคัญ เหมือนได้แลกและเปลี่ยน ความรู้กัน บางคน อาจทำมาไม่ถึง เขาก็เปรียบ เสมือนน้อง ต้องพูดผิด ทำผิด บ่อยๆ ควร ให้อภัย อย่าได้ถือสาเอาความ ถ้า มันหนักมากนัก หรือเกินไป ก็ ใช้ถ้อยคำ ที่เหมาะสม ตามความสมควร แก่ธรรมเถิด สำหรับผม ไม่มีอะไร ที่ต้องหนักใจนัก ใจผมจะมีบ้างก็นิดหน่อยเอง ผมถือ ว่าแลกเปลี่ยน ความรู้กัน ไอ้ที่พี่ รู้ ผมอาจไม่รู้ได้ เมื่อรู้แล้วก็จะได้รู้ ยิ่งๆขึ้นไป และไอ้สิ่ง ที่พี่ไม่รู้ นั้นมันก็คงมีอยู่ ซึ่ง เหมือนผมไม่รู้เรื่อง ของๆพี่นั้นแหละ การทำหรือ สั่งสมมา นั้น มันอยู่ที่กำลัง ว่าเรามีแค่ไหน หรือทำได้แค่ไหน ก็อยู่ที่การทำนี้แหละ เป็นตัวชี้วัดกำลังใจ ซึ่งกันและกัน


ผมว่า ไม่มี อคติน่ะดีที่สุด สำหรับพระโพธิญาณ ผู้ใฝ่ฟ้าไปให้ถึง เรื่องลูก ของพี่ ถ้าไปพูด ไม่ถูกใจ เพราะความเข้าใจผิด ของผม ขออภัยด้วยครับ ผมเห็นตัวอย่าง ของพ่อ ซึ่ง เป็นครู ใหญ๋ ที่ผมมองอยู่ ซึ่งท่าน ได้ หนีพวกเราไปแล้ว ก็เหลือพวกเรานี้แหละ จะเดินตามท่าน หรือไปต่อ เพราะท่านก็บอกแล้ว ไม่ได้ห้าม และ ตามหรือไป ทั้ง ๒ แบบ แล้วแต่กำลังใจของใคร ของมัน จะหนักแน่นกว่ากัน ผมก็บอกเจตนาของผมแล้ว ลูกหลานหลวงพ่อ เห็นมีหลาย สไตร์ หลายแบบ ที่คุยกันรู้ เรื่องผมถึงคุย ประเภท คุยไม่รู้เรื่อง ก็หนี ออกห่างครับ ผมได้บอกแล้ว มาบ้าง พอสมควร


ผมถึงพูดบ่อยๆที่อื่น พุทธภูมิ ที่ไม่ต้องการ ผู้หญิง ร่วม บุญ ด้วย คิดผิดแล้ว ดูองค์ สมเด็จ ตอนเป็น มาขะมานพ สร้างศาลา ริมทาง ทั้งหมด ๓๓ คนช้างด้วยเป็น ๓๔ พระแม่นางสุธรรมาท่านฉลาด เป็นยิ่งนัก ทำน้อย แต่มีชื่อ ศาลานางสุธรรมมา นี่ ท่านฉลาดจริงๆ คนอื่นทำแทบตาย กับไม่มีชื่อ ผมน่ะ ตอนมีลูก ชายคนแรก ยังเดินไม่ได้ ไม่ถึงขวบ ผมรักษาศิลมา ๑๐ กว่าปี ตอนนั้นนะ ยุงก็ไม่ตบ ตะขาบมากัด ปาก ลูก ตัวใหญ่ สุด ที่มีอยู่ทั่วไป ตรงไหนก้ไม่กัด ลูกร้องจ้า เปิดไฟดู มันกำลังกัดปาก ลูกชายผม ผมนี่ ที่เคยรักษาสิล มานานพอดู ทนไม่ได้ ถึงกับ เอาไม้มาตีจนแหละละเอียดเลย นะครับพี่ ถึงเวลา มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าไม่ใช่ พระอริยเจ้านี่ ถ้าต้องพระโสดาบัน ถึงจะทำได้

 

คุณธัมมะสามี ก็ในเมื่อ พระพุทธเจ้า ก้บอกแล้วนี่ แต่ละยุค อายุกาล แต่ละสมัย มันไม่เท่ากัน เอาแค่ คนในสมัยพุทธกาล นี่ไม่ต้องไปเอา เมื่อ ในสมัย พระ พุทธกกุสันโธ พระโกมนาคม พระกัสโปหรือพระกัสสปะมุนี อายุหลายหมื่นปี แต่ในสมัยพุทธกาลนี่ เมื่อ ๒ กว่าปี หลวงพ่อท่านกว่าวว่า คนเมื่อ ๒ กว่าปี สูงเท่า ๘ ศอก ของเรา คนในสมัยต้นกัป สูงต้องหลายวา นะครับท่าน


นักวิทยาศาสตร์ บางคนล่อเข้าไป หลายร้อยล้านปี หรือตก พันล้านปี เอาแค่ผี มันยังพิสูตรไม่ค่อยได้ ถึงได้บ้างเดี๋ยวนี้ มันก็ยังไม่ค่อยเชื่อหรอก ถ้าไม่มาในด้านะธรรมะนะ แต่ท่านบอกว่า ในสมัย พระศรีอริย เมตตรับนี่ คนเกิด ในยุคนั้น จะมีตันกัลปพฤก เกิดทั้ง ๔ มุมเมือง จะนึกอยากได้อะไร จะได้ สมความปราถนา เรื่องแบบนี้ ได้ยินมาตั้งแต่ เด็กๆโน่น แหน่อธิบายหน่อยสิ ท่านธัมมะสามี คนอื่นจะได้รู้ด้วยอ่ะครับ

 

พี่บุญทรงสำหรับพี่น่ะผมเข้าใจเราคุยล้อเล่นกัน แต่ที่ผมพูดในกระทู้นี้เป็นการเล่าเป็นการบันทึกของคนที่ปรารถนาพระโพธิญาณด้วยตัวเอง ตอนก่อนๆนี้มันเคยมีนักเลงดีในเว็ปนี้แหละจะลองของขอดูว่าผมจะยกให้ได้หรือไม่ ไอ้พูดแบบดูหมิ่นกันแบบนั้น มันก็สมควรที่รับแข้งมากกว่าที่จะรับอย่างอื่น ผมมันบังเอิญไปเกิดในหมู่บ้านตำบลที่คนเขาเป็นเสือ เป็นนักเลงแท้สมัยเก่า เขามีขนบธรรมเนียมประเพณีพื้นบ้านประพฤติปฏิบัติ อย่างที่เคยเล่าไว้

ผู้หญิงถ้าเขาอยู่บ้านลำพัง นี่ก็ไม่มีชายใดเข้าไปแม้แต่เขตรั้วของบ้านเขาให้เกียติ์ผู้หญิง เขาเคารพยำเกรงในผู้ใหญ่ ถ้าหากว่ามีเกิดขึ้นเขาก็ดูเจตนา ถ้าเป็นเจตนาที่อธิบายไม่ได้ ถ้างั้นแข้งของพี่ชายบ้าง น้องชายบ้าง หมู่คณะญาติมิตรบ้างมันจะทำหน้าที่อธิบายเอง คนที่เป็นผู้ชายในตำบลที่ผมอยู่ส่วนมากมีหน้าที่แบบนี้ พี่ต้องดูแลน้องได้ น้องชายก็ต้องดูแลคุ้มครองพี่สาวได้ คนไม่สู้คนในหมู่บ้านผมนี่ แม้แต่แม่ของผมเองแม่ก็ยังบอกว่า อ้ายนั่น อ้ายนี่ อย่าไปทำมันเลยเหยียบหัวยังไม่แฮ่ ก็หมายความว่าปกติของหมาที่เขาเลี้ยงในชนบทน่ะดุทุกตัวให้เฝ้าบ้านได้ทุกตัว แค่มีอะผิดปกติก็ทั้งเห่าทั้งกัด แต่ก็มีหมาบางตัวที่คนเหยียบหัวมันแล้วก็แค่นอนร้องเฉยๆ คนแบบนี้ในหมู่บ้านผมเขามักจะดูถูกดูหมิ่นเอา

เดี๋ยวมาต่อ

 

"พี่ pco_" .."พี่บุญทรง" .."ท่าน ธัมมะสามี"...เเละพวกเราทุกท่านในนี้ ...

ก่อนอื่น ผมขอ อาราธนา พระบารมีเเห่งพระรัตนตรัยเเละ สิ่งศักดิ์สิทธิทั่ว จักวาลเเละ ณ เเดนพระนิพพาน จงดลบันดาลให้ ทุกท่าน สมความปรารถนาในทุกสิ่งอัน ใด้ตั้งจิตใว้ดีเเล้ว จง ประสบความสุข ความสำเร็จอย่าง สมบูรณ์เเบบ เเด่ทุกท่าน ทั้งญาติมิตร บริวาร
"โดย เฉพาะอย่างยิ่ง ท่าน "ธัมมะสามี" ขอให้ท่าน ชนะความเจ็บป่วยทางกาย หรือ อย่างน้อย ระงับทุกขเวทนา เบาบางลงไปนะครับ"

ใด้อ่าน เรื่อง ลูกเเละ ภรรยา ของท่าน พี่ pco_เเล้ว ก็ขอโมทนาด้วยครับ

 

จะรีบเบื่อไปไหนล่ะครับ อยู่เป็นเพื่อนกันไปก่อน . . . เดินทางไกลหาเพื่อนไว้ดีกว่า
เอ้อ ว่าจะ PM ไปคุยส่วนตัว..แต่ก็พิจารณาอยู่ในเรื่องความเหมาะสม
คือไอ้บางเรื่องนี่มันคุยกันแบบนี้ไม่ได้ มันเป็นสาธารณะ คนยินดีมันมีได้ คนด่ามันก็ต้องมีอีกนั่นแหล่ะ คุยแล้วมีโทษต่อคนอื่นไม่คุยดีกว่า ที่เข้ามาคุยในกระทู้นี้
ก็เพราะ ดูเหมือนว่าคุยรู้เรื่องกันแบบไม่ต้องว่าให้มันยาวสาวให้มันยืด คุยสั้น ๆ เข้าใจกัน สบายดี

คุณ PCO ผมอ่านบทความมานานแล้ว เห็นว่าถ้าคุยปรึกษาแนวทางนี่ ใช้ได้เลย วางตัวสม่ำเสมอดี ทำให้เราเก็บความรู้ได้ตามสมควรแต่จะให้เก็บทั้งหมดไม่ได้ ทางใครทางมันถนัดตามไหนว่าไปตามนั้น

ส่วนไอ้เรื่อง เตือน นี่ผมไม่มีดีไม่มีค่าอะไรจะไปเตือนใครสิ ฮ่า ๆ ๆ ผมไม่ได้เรื่องก็ช่วยเตือนผมบ้างนะครับ

เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นยังไง มันขี้เกียจชอบกล ใครมาคุยเรื่องบารมี ก็ พูดนิดหน่อย เลิก คุยเรื่องอะไร แปป ๆ ก็เลิก ขี้เกียจคุย แสดงว่าผมนี่บกพร่องมากไปเสียแล้ว
ผมเคยเบื่อ พระโพธิญาณ มาก เพราะเหตุแห่งความเกิดนี่แหล่ะ จ้องจะหนีก็โดน เฉ่ง คู่ผม มาหาก็มาเตือนผมน่ะว่าจะรีบไปไหนอยู่ช่วยกันก่อนสิ
เขามาหาเกือบ 10 ครั้ง ตอนนั้น น่ะผม จ้องจะหาช่องมุดหนี เขามาถี่เลย มาเพื่อเปลี่ยนใจกันไม่ให้ลา ทั้งท่านผู้ใหญ่มาบอกตรง ๆ เลย ว่าเอ็งน่ะมีหน้าต้องไปสั่งสอนคนอื่นเขา
(ให้มันได้ยังงี้นะ อีตอนที่เรามึน ๆ นี่ หากันไม่เจอเลยเชียว แก้เอง สมกับคำที่ว่า ทางสายครูรู้ได้ด้วยตนเองจริง ๆ ฮ่า ๆ ๆ)

นี่ถ้าว่าไม่ติดเรื่องห่วงพวกนี้ ผมไปแล้ว ชาตินี้ เมียไม่มีและไม่มาด้วย แบบนี้ หนีสบายเลย ปกติตอนนี้ผมไม่ได้เห็นค่าอะไรของการอยู่ในโลกในการเกิดเลย
นี่พิจารณาอยู่ ปีนี้ปีสุดท้าย ถ้าหาก เห็นแล้วว่า คนในเขตผม ไม่เอา ศีล ไม่เอา พระพุทธเจ้า กันเลย ผมก็ บวชหายไปเลยดีกว่า ฮ่า ๆ ๆ
เห็นความเป็นอยู่ในการ บวช อุปมาเหมือนตอนนี้อยู่ในนรก แล้ว มองเห็นสวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลก มันก็ต้องการไปกันใหญ่เลย
แต่ก็ไปไม่ได้ ยิ่งพวกที่ลาออกไปแต่เล่นแบบ "โตแล้วเรียนลัด" จะลาทั้งที มีการเอาคนมาฝากไว้ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ไปไม่ได้เลยทีนี้

ฟุ้งไปฟุ้งมา นอกเรื่องไปเรื่อย ก็นาน ๆ ที คุยเปิดใจกันที

ขอความสวัสดีจงมีแด่ทุกท่านครับ

 

ส่วนเรื่องบ้านเมือง ผมเป็นห่วงเหลือเกิน ที่ห่วงที่สุดคือ ไทยยังไม่พ้นจากความเป็นทาส
เลยต้องเอาประวัติศาสตร์เก่ามาดู แก้อารมณ์ฟุ้ง เอา ไทโบราณ สามก๊ก สารพัด สารเพ
มาดูหาที่เอาเครื่องบินลงจอด ฮ่า ๆ ๆ ดูแล้ว นี่มันเรื่องของโลกจริง ๆ เกิดเรื่องประเภทนี้มานับไม่ถ้วน แต่มันอดช้ำใจลึก ๆ ไม่ได้ ไม่รู้มันยังไงของมัน เป็นความเสียใจลึก ๆ จากอะไรไม่รู้ เสียใจทำไม ? มันเป็นความรู้สึกลอย ๆ ขึ้นมาว่า ทั้ง ๆ ที่แค่อยากให้อยู่กันอย่างมีความสุขเท่านั้นแท้ ๆ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้กันไปได้

เอาล่ะครับพอเท่านี้ก่อน ไว้มาต่ออีก

 

ขอบคุณมากในความปรารถนาดีต่อผมและทุกคน ก็เช่นกันความปรารถนาดีนั้นจงย้อนกลับถึงคุณพงศ์ภูพานโดยฉับพลันทันทีด้วยเถิด

เรื่องการเจ็บป่วยในเว็ปนี้ที่รู้จักพูดคุยกันบ้างก็มีล้มหายตายจากไปก็หลายคน เมื่อเร็วๆนี้ก็มีคุณณรงค์ที่จากไปเนื่องจากมะเร็ง เรื่องการเจ็บการตายเป็นธรรมดาโลกก็จริง แต่ก็ใจหายเมื่อมีคนใดคนหนี่งจากไป พุทธภูมินี่มันซ้ำซากอยู่กับการที่เห็นคนอันเป็นที่รักที่พอใจจากไปเอาเสียจริงๆ

อาการของคุณธัมมะสามีก็อยากจะพูดอย่างเดียวกันกับคุณพงศ์ภูพาน ก็ขอให้โรคภัยไข้เจ็บมันเบียดเบียนได้แค่กาย เพราะเราหนีกฏแห่งกรรมไม่พ้น ใจของเราแม้จะไม่ใช่ใจอริยะ แต่ใจของพุทธภูมิก็พิจารณาได้ถึงเราไม่ตัดเราก็ระงับได้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

 

กำลังคุยเรื่องหมาที่ถูกเหยียบหัวก็เอาแต่ร้องแอ๋งไม่สู้ใครยังไม่จบ ก็พอดีมีคณะกรรมการของวิหารน้ำน้อยโทรมาตามว่ามีประชุมตอนบ่ายโมง ผมเป็นกรรมการวิหารด้วย เรื่องการเตรียมสถานที่จะจัดงานทำบุญประจำปีที่วิน้ำน้อย

ในปีนี้จะทำบุญฉลองวิหารด้วยเพราะรายการสร้างเรื่องใหญ่ๆเสร็จสิ้นลงแล้ว

งานจะมีขึ้นในวันที่ 14 กรกฏาคม 2556 นี้

ในปีนี้มีหลวงพี่พระครูปลัดอนันต์พระภาวนากิจวิมลมาเป็นประธานเหมือนทุกปี พระที่มาจากวัดท่าซุงก็จะมีหลวงพี่ชัยวัฒน หลวงพี่โอ และพระวิชิต

ก็ถือโอกาสบอกบุญกับทุกๆท่านๆนะครับ ขอจงโมทนาร่วมกัน ผมเป็นเจ้าภาพอาหารพระทุกปี ในการเป็นเจ้าภาพอาหารพระและการจัดเตรียมการทุกอย่างนี้ก็หวังอย่างยิ่งในบุญทานกองการกุศลทั้งปวงจงส่งผลให้หมู่คณะญาติมิตรและทุกๆท่านที่ทราบข่าว มาได้หรือไม่ได้ ได้โมทนาสาธุการ จงมีความเป็นอยู่คล่องตัว มีความสมบูรณ์บริบูรณ์ไปด้วยประการทั้งปวง และในชาติต่อไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานก็ตั้งสัตยาอธิฐาน ขอให้ไม่ว่าจะต้องมีบริษัทบริวารมากเท่าไรก็ขอจงได้ดูแลคลุ้มครองได้ทั้งหมด มีความสบูรณพูนผลไปด้วยประการทั้งปวง ความจริงอธิฐานมากแต่ก็เอาแค่นี้ก่อน

 

กำลังจะไป เข้ามาอ่านอีกที
ข้อความลง วันที่ 14 มิถุนายน 2556 ตาผมดันเหลือบไปดูวันเวลา วันนี้มัน 30 มิถุนายน 2556 คุณ PCO เล่นตลกหรือเปล่าหว่า ?

อย่าถือสาผมนะไม่ได้จับผิดกัน แต่มาโมทนาด้วยดันเห็นเสียก่อน

 

ผมก็โดนนะครับพี่ เขาพีเอ็ม ไปหาอีกต่างหาก บอกให้เลิก ก็ไม่ยอม ด่าให้ก็ไม่เลิก มาหลายรูปแบบ มาทั้งลอง มาทั้งด่า แบบผู้ดี แต่ใจสกปรก ผมต้องเลิก ตอบไปเอง มาตอนหลัง สิ่งไหน ใครไม่หยุด ผมจะเข้าไป ตอบแบบ ชนิดของจริงฟันต่อฟัน ให้มันรู้เรื่องไปเลย ไอ้แบบเรียนมา แล้วข่ม เหง ประเภท เถรใบราณ อ้างอิงแต่พระไตรปิฏก แต่ไม่เคยทำไม่เคยรู้ แล้วชอบ ขอโทษ แต่ไปพูดในกระทู้อื่นอีก มันขอโทษไม่จริง ไม่ยอมรับ ดันตะแบงไปเรื่อย


ผมเข้ามานี่พี่ มันยัง อยู่ๆก้หน้ามืด เหมือนกัน เดี๋ยวจะพักผ่อนหน่อย แก่แล้ว มันเป็นยังเงี้ย มันนึกอยากจะเป็นมันก้เป็น ห้ามมันก้ไม่ได้ นี่ พรุ่งนี้ ว่าจะเข้ากรุงเตพเสียหน่อย พักนี้ เดินทางบ่อยหน่อยครับ ยังไงๆ ก็รักษา สุขภาพนะพี่ ต่างคนก็ต่างแก่แล้ว แต่พี่นี่ มีคนดูแลดี ผมประเภท ต้องทำเองเสียส่วนใหญ่ แม่แต่ เน็ตนี่ พึ่งคนอื่นก็ยากแท้ ให้ลูก ๑๑ ขวบสอนก้ มันดุ เหมือนครูเราเลย สอนคำดุคำ ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็อภัยให้เสมอๆ เพราะมันเป็นลูก นี่ใช่ไหม แต่ทำตัวเหมือนเจ้านาย เนี่ยนี่ใหม่ ต้องใช้เขา เหมือนพี่ว่านั่นแหละครับ


เรื่องแบบว่า ใสมัยเด็กๆนี่พี่ ถ้าใครมาทำ ของผม หรือ รักของผม ๆ จะตะเวน ทำไม่เลือก มันเหมือน อันถพาน ไปหน่อย ตอนหลัง ไม่อยากทำ มันไม่ดี แต่ถ้าใคร มา รักของเรา เราก็เอาไม่เลือกเหมือนกัน ทำคนเดียว หรืออย่างดี ก็พี่ๆน้อง แต่ส่วนใหญ่ ชอบทำคนเดียว มันดีอย่าง มันไม่ค่อยรู้ มือที่ สอง ถ้ารู้ มือที่ สองละสาม เดี๋ยวมันไปเรื่อย ไม่เหมือนทำงานคนเดียว จีบผู้หญิง ผมก็ชอบไปคนเดียว นอกจากพี่น้องแล้ว ไม่อยกไปกับใคร มันไว้ใจกันยาก มาระยะหลัง คนหามีคุณธรรมกันยาก ไม่เหมือน รุ่นพ่อ เขาตีกันก็ต่อหน้า นักเลงสมัยนั้นดีไปอย่าง อย่างดีเขาสั่งสอนกันพอให้เข็ดหลาบ สมัยนี้มันเอาถึงตาย


ถ้าใครมาหาเรื่องผมๆ จะไม่กลับทางเดิมถ้าไม่จำเป็น จะเปลี่ยนทางกลับ อีกอย่าง เรื่องหมา อย่างพี่ว่าแหละครับ ผมเลี้ยงเป็ดไก่ คนจะมาโขมย หรือ ลักของเรา เลี้ยงดุๆดี แต่ไม่เหมือน ห่านนี้ ศัตรู เข้ามาเป็นได้ร้อง หรือไล่จิกตี ถ้าม้า นี่ สุดยอดเลยครับ กันโขมยได้ดีมากๆครับ เขาจะร้อง เสียงดังมากๆ และใช้เท้ากระทืบ แสดง สัญลักษ์ ให้เรารู้ และฉลาดมาก กว่าสัตว์ หมาอันนี้เรื่องจริงประสบการณ์นี่ ใช้ได้เลย ถ้าเลี้ยงหมา เลี้ยงประเภท กระโดน เอว อก ขึ้นไป แต่หายากครับ สัตว์ ๓ อย่างนี่ ผมว่า เขาใช้ได้เลยพี่

 

จะออกไปเหมือนกัน หน้ามันจะมืด ตาลาย ขอให้พี่ เอาหมายเลข บัญชีหน่อย ลงให้หน่อย จะทำบุญด้วย สัก ศี่ ห้าร้อยบาทครับอนุโมทนาสาธุครับ เดี๋ยวมาต่อพรุ่งนี้ครับผม ขอให้ทุกๆท่าน สมปราถนาทุกอย่าง ทั้งทางโลกและทางธรรม ครับสวัสดี

 

พิมพ์เดือนผิดไปขอโทษทีสงสัยเมากาแฟ แก้ให้แล้ว ขอบคุณมากที่เตือน

เป็นวันอาทิตย์ที่ 14 กรกฏาคม 2556 ครับ

 

ใช่ค่ะๆ ขอด้วยคนค่ะ ขอร่วมด้วยสักหน่อย เล็กๆน้อยก็ยังดีค่ะ สาธุ

 

ทุกๆคนในนี้เลยค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ สังขารไม่เที่ยง อย่าประมาทในวัยอย่าประมาทในลมหายใจ บางคนเกิดนานก็อยู่นาน บางคนเกิดทีหลังแต่ไปก่อนก็มีค่ะ ... เรายังต้องการสังขารและธาตุขันธ์นี้ทำความดีอยู่ ก็ถนอมมันบ้างนะคะ

 

..... ผมขอขอบพระคุณทุกท่านทุกคน โดยเฉพาะพี่ Pco_ พี่บุญทรง พี่พงศ์ภูพาน ที่เป็นกำลังใจให้ครับ ก็ขอให้ทุกท่านรักษาสุขภาพด้วยครับ วันที่ ๑-๕ ก.ค. ความกดอากาศต่ำเข้าไทย ออกจากบ้านอย่าลืมหยิบร่มติดมือไปด้วยครับ โดนฝนเดี๋ยวไข้หวัดเล่นงานเอา ขอทุกคนอย่าเจ็บอย่าจน รวยๆๆๆๆๆ... กันทุกคนเลยครับ

.... ขอเลขบัญชีหน่อยก็ดีครับพี่Pco_ จะได้ร่วมทำบุญด้วยครับ

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งนะครับ ความปรารถนาและพรอันประเสริฐใดๆที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานวัดท่าซุง ได้เคยให้ไว้กับบรรดาลูกหลาน และสาธุชนที่เลือมใสในบวรพระพุทธศาสนา หลวงพ่อมีความประสงค์อย่างไร ก็ขอให้ทุกๆท่านจงเข้าถึงในความประสงค์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งทางโลก และทางธรรมโดยฉับพลันทันที ตามวาสนาบารมีของทุกท่าน นับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน เทอญ

หมายเลขบัญชี 499-080-194-8 ธนาคารกรุงเทพ บัญชีออมทรัพย์
ชื่อบัญชี นันทา อ่อนดี