ข้อความจากต่างมิติ - ตาที่ 3 (The Third Eye)

ขอขอบคุณที่นำมาแบ่งบันให้อ่านนะครับ เป็นอะไรที่น่าค้นหามากครับ
เมื่อก่อนเคยสงสัยว่าทำไมคนเราเพียงนั้งทำสมาธิแล้วจึงสามารถรู้ทุกสิ่งทุกอย่างได้
ตอนนี้พอจะเข้าใจหลักการคร่าวๆแล้วครับ

 

ต้องขอขอบคุณที่คุณชยุตรวบรวมแปลเนื้อหาที่เกี่ยวข้องสนับสนุนกันทั้งหมดมาให้อ่านกันด้วยครับ

 

ขอบคุณ นะครับ

 

ขอบคุณ คุณชยุตด้วยใจครับ

 

ขอบคุณค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ

 

ขอบคุณค่ะ ^______^

 

ขอบคุณพี่ชยุตด้วยมากครับ

 

ขอบคุณครับน่าศึกษาและวิเคราะห์มาใช้ประกอบการทำสมาธิอย่างมากครับ

 

ขอบคุณนะคะ จากใจจริง

 

.
ขออนุญาติร่วมขบวนการด้วยคน ซักเล็กน้อยนะครับท่านชยุตต์


และเมื่อใดที่พวกคุณพร้อมแล้ว ก็ให้เริ่มต้นจินตนาการว่า
พวกคุณกำลังหายใจเข้าผ่านทางจักระที่ 7 ของตัวเองอยู่
(โดยหายใจเข้าให้ลึกลงมาถึงจักระที่ 4 หรือเปล่านะ – ผู้แปล)
และหายใจออก ผ่านออกมาทางมันดาล่าที่อยู่ที่จักระที่ 6 ของตัวเองอยู่เหมือนเดิม


จักระหายใจเข้าออกได้ด้วยครับ ทุกจักระเลยด้วย ขอบอก
ขอยืนยันจากประสบการณ์ของตัวเองเลยครับ ว่าทำได้แน่
แต่ท่านต้องหาและจับจักระให้ได้ก่อนนะครับ
ให้รู้สึกได้ถึงการดำรงอยู่ตรงนั้น ตรงนี้อาจจะยากหน่อย

ส่วนการหายใจเข้า แนะนำได้จากที่เคยทำด้วยตัวเองว่า
ไปได้ถึงจักระที่สองเลยครับ ยังไม่แนะนำให้ลงไปถึงจักระที่ 1 อันตรายหน่อย

การหายใจที่จักระ ให้ผลดีมากนะครับ แก้อาการทางกายได้ดีเลยล่ะ ขอบอก
เราใช้บ่อยๆ ครับท่าน ปวดหัวรึ ก็ใช้จักระที่หว่างคิ้วหายใจ พักเดียวก็ดีขึ้น
ถ้าร่างกายอ่อนแอ ใกล้จะป่วย เช่นเกือบจะเป็นหวัดเป็นไข้
เราก็ใช้จักระที่ลำคอครับ เพ่งมันเข้าไป หายใจเข้าออก
แล้วร่างกายจะดีขึ้นได้โดยเร็ว อันนี้ก็ใช้บ่อย หวัดหรือน้ำมูก
แป๊บเดียวแห้งได้ จริงๆ นะครับ หนูทำได้
ใช้บ่อยเวลาใกล้เป็นหวัด แต่ไม่ค่อยได้ใช้ เพราะไม่ค่อยเป็นอะไร

เพิ่มเทคนิดอีกนิดนะ หายใจเข้าให้ละเอียด น้อยๆ นานๆ
ปราณที่เข้าไป จะมีพลังมากกว่าการหายใจแบบปกติ
อันนี้ก็ค้นพบด้วยตัวเองมาแล้ว ยืนยันข้อเท็จจริงได้

หายใจเข้าให้ยาวขึ้นไปเรื่อยๆ เราเคยใช้วินาทีช่วยนะครับ
จาก 7 วิ ก็เพิ่มเป็น 8 เป็น 9 เมื่อร่างกายเคยชิน ก็เพิ่มไปเรื่อยๆ
เคยหายใจเข้าได้หลายนาทีเลยครับ เกินห้านาทีอีกนะเออ จะบอกให้

เหมือนหายใจเข้าได้ไม่สิ้นสุดเลยแฮะ ตอนนั้นนะ
แต่ต้องใช้ร่วมกับเทคนิค "ภายในดุจภายนอก"
ซึ่งก็บังเอิญคิดค้นขึ้นมาได้ ในระหว่างการฝึกฝนและค้นหาครับ

ขอบคุณที่ได้มีโอกาสเข้ามาใช้บริการครับ


วิญญานกระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

ขอบคุณค่ะคุณชยุต ขอบคุณอีกหลายท่านที่มาให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์นะคะ

 

ขอบคุณมากนะครับ ที่อุตสาห์แปลบทความดีดี ให้เพื่อนๆ สมาชิกได้รับทราบกัน

เป็นกำลังให้เสมอครับ

 

ถ้าเห็นว่ามีใครเข้ามาป่วน
ก็เมตตาช่วยกันแจ้งทีมงานลบหน่อยนะครับ
เพื่อที่จะได้ไม่รกเกะกะผู้อ่านท่านอื่นๆหนะครับ

และพอดีว่า ผมไปเจอข้อความในอินเตอร์เน็ตมาอันหนึ่ง
เห็นว่า อืม..ใช่เลย เลยอยากจะขอแปะไว้ที่นี่ด้วยซะหน่อย


(ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต)

"Be Kind to Unkind People
They Need It Most"

"จงใจดีมีเมตตา ต่อผู้ที่ไม่รู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่น
เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นแหละ
ที่กำลังต้องการความเมตตามากที่สุด"

....................................

 

ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ ..

 

แหม...ดีใจจัง มีลูกค้าตั้งแปดท่านแน่ะ แถมให้อีกหน่อยละกัน นะ

วันก่อน กลับไปลองหายใจดู ตอนพระทำวัตร สวดมนต์ตอนค่ำ
แต่เราสวดมนต์แค่นิดเดียว จบพระรัตนตรัย แล้วก็นั่งสมาธิ ไม่ชอบสวด
ลองหายใจเข้าดูนะ จับเวลาดู ยังทำได้เกินนาทีนึง แบบไม่ลำบากเท่าไหร่

ตอนหายใจเข้าไปเรื่อยๆ พอมันจะเต็ม ก็ประคองลมไว้ ไปต่อได้อีกแฮะ
พอเกินนาทีก็พอแล้ว แค่ทดลองดูว่ายังทำได้รึเปล่า ไม่ได้ทำมานานแล้ว
ทุกวันนี้ ตอนฝึกปราณก็หายใจนาทีละสองสามครั้งเองมั้ง นะ
หายใจเข้ายาวๆ แต่ตอนออกสั้นกว่านะ ปรกติฝึกแบบนี้

จะเริ่มหายใจเข้าไปที่กลางสะดือก่อน ก็ใช้จักระที่สะดือนั่นแหละครับ
เป็นจุดศูนย์กลางแห่งการสะสมพลังปราณ (แบบของเรา อาจไม่เหมือนใคร)
หายใจเข้าจากจมูก ให้ไหลไปได้ถึงบริเวณสะดือ หมุนๆ ไปรอบๆ
แล้วหายใจออก อืม..พอคิดทบทวนแล้ว อาจจะหายใจน้อยกว่าที่คิดนะ
หายใจเข้าออกครั้งนึง น่าจะเกินนาทีนะ เวลาฝึกจริงๆ

แต่บางทีก็หายใจจากจักระเลยก็มีนะ แบบให้มันเข้าไปได้ที่สะดือตรงๆ เลย
ทำได้นะ ขอบอก ให้นึกถึงว่าปราณเข้าไปที่่จักระแถวๆ สะดือ หมุนๆ ตามเข็ม
เวลาหายใจออก ก็หมุนทวนเข็ม นั่งใช้สะดือหายใจเอาปราณเข้าตรงๆ

มีเคล็ดแถมหน่อยละกัน นะ เคยเห็นเรด้าห์ทางอากาศใช่ไม๊
แบบเป็นเส้นแสง หมุนไปรอบหน้าปัดกลมๆ เราประยุกต์เอามาใช้งาน
โดยยกมาแปะไว้ที่สะดือเลยล่ะครับ แล้วให้มันหมุนไปรอบๆ ท้อง
โดยใช้สะดือเป็นจุดศูนย์กลาง ตอนนั้น เอามาใช้เพื่อช่วยการค้นหาจักระ

เพื่อให้รู้ว่ามันกว้างแค่ไหน บางทีก็ใช้เพื่อให้ความรู้สึกถึงจักระ ชัดเจนขึ้น
รู้สึกขอบเขตของจักระ เวลาเส้นแสงมันหมุนไปรอบๆ ก็กำหนดจิตตามไป
ให้มันรู้สึกได้อย่างชัดเจน ตอนนี้จะใช้ก็ตอนปราณน้อยๆ ให้เปิดจักระได้เร็วๆ

แถมอีกอันนะ รู้จักกระสือนะครับ แสงมันจะวาบๆ เป็นจังหวะ
เราเอามาใช้ผสมกับเรด้าห์ ตอนเปิดจักระได้แล้ว จะส่งแสงออกมาเป็นจังหวะ
ก็นึกให้มันวาบๆ เป็นจังหวะ ส่งพลังงานออกมาเป็นช่วงๆ แบบคลื่นแสง
อันนี้จะช่วยเน้นให้จักระมีพลังงานมากขึ้นครับ ส่งได้ต่อเนื่อง ไม่ขาดตอน

ยัง..ยังไม่หมด เอาประภาคารไปอีกอันนึง 555
ที่มันปล่อยแสงเป็นจังหวะเหมือนกัน แต่ปล่อยแล้วหยุด หายไปเป็นช่วงๆ
ก็เอามาประยุกต์กับตอนฝึกจักระได้ ให้จักระมันหมุนๆ แบบไฟประภาคาร
ปล่อยแสงกวาดไปด้านหน้าด้านหลัง รอบๆ เอว สนุกดีเหมือนกันนะ ขอบอก
เป็นการหมุนแนวนอน ต่างจากข้างต้น ที่จะหมุนไปรอบๆ ท้อง

ปรกติต้องเติมจักระที่สะดือให้มีแยะๆ ก่อนครับ ถึงจะไปเปิดจักระอื่นๆ
มันจะทำให้ตัวเรามีปราณมากพอ ง่ายต่อการปลุกจักระอื่นๆ
ซึ่งเราก็มักจะทำที่จักระที่หกเป็นอันดับสอง ใช้ที่หว่างคิ้วนี่แหละ
ใช้ขั้นตอนข้างต้น ทำตามหรือสลับ แต่ไม่ค่อยใช้เรด้าห์ครับ
เรด้าห์จะใช้แต่ที่จักระสะดือ ไม่รู้ว่าทำไม รู้แต่ว่าใช้ที่สะดือก็พอแล้วล่ะมั้ง นะ

พอจักระหว่างคิ้วทำงานดีแล้ว ก็ต่อด้วยปราณยาม
หายใจไปตามกระดูกสันหลัง ให้ลงไปถึงจักระที่สอง
หายใจออกก็ดึงมันขึ้นมา ออกจมูกมั่ง ออกที่หว่างคิ้วมั่ง

ส่วนจักระที่เจ็ด ก็หายใจเข้าโดยตรงจากท้องฟ้าเลยครับ ปรกติทำแบบนั้น
มีเทคนิคแถมให้นะ ให้นึกว่ามีน้ำไหลลงมา ตรงสู่จักระที่กลางหัว
ถ้าพลังแยะๆ บางทีก็นึกเป็นน้ำตกแรงๆ ไหลลงมาแยะๆ

มีของญี่ปุ่นแถมอีกอัน เคยอ่านเจอเค้าให้นึกว่ามีไข่ทองคำอยู่บนหัว
แล้วมันค่อยๆ ละลายลงมาตามศรีษะ ไหลไปให้ท่วมร่างกาย
แต่เน้นที่หัวมากกว่านะ ให้เหมือนมีพลังงานสีทอง ไหลลงมาเป็นสาย
ไหลไปรอบๆ ศรีษะ จะเพิ่มพลังงานได้ดีเหมือนกัน เคยลองบ่อยๆ

ทั้งหมดนี่ฝึกมาแล้วทั้งนั้น และได้ผลดีตามที่โม้ไว้ทุกประการ
ขอรับรองด้วยเกียรติของลูกเสือครับผม (ไม่ต้องชูนิ้วก็ได้นะ ไม่มีใครเห็น 555)


นักบินแห่งแสง / วิญญานกระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

คุณ ิBat of light คะ...
- หายใจเข้าออกยังไงให้ได้ 1 นาทีเนี่ย พระพุทธเจ้าช่วย!!! นั่นหมายความว่า ต้องหายใจเข้าภายใน 30 วินาที น่ะสิ เราไม่เคยทำได้ถึงเลยนะ อย่างมากก็แค่ไม่เกิน 10 วินาทีอ่ะ(นี่รวมกลั้นหายใจก่อนจะปล่อยออกด้วยนะเนี่ย)
- เพิ่งจะรู้อาการจักระที่ 7 เปิดเป็นยังไงก็ที่คุณโพสมานี่ล่ะ ของเราตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้เรื่องจักระเท่าไหร่ แต่รู้สึกได้ในตอนนั่งสมาธิในรอบสองสามครั้งแรกนะ มันจะเหมือนคล้ายๆ มีคนมาเปิดหัวส่วนบนเราออกอ่ะ นึกเหมือนเราเปิดเจาะฝามะพร้าวออก แล้วก็จะรู้สึกเหมือนขนหัวลุกแรงๆ ละมีลมระเบิดโพล่ง...ออกไปแรงๆ...ที่เราว่ามานี่ใช่อาการจักระที่ 7 เปิดไหมคะ? ตอนนั้นรู้สึก เฮ้ย...นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย เป็นแบบนี้ประมาณซัก 5 นาทีค่ะ แล้วพอออกจากสมาธิ เหงื่อมาจากไหนไม่รู้ท่วมตัวเลย เปียกเหมือนไปตากฝนมาเลยอ่ะ


คุณ Chayutt คะ...
ตอนหายใจเข้าทางจักระที่ 4 ละก็หายใจออกทางจักระที่ 6 นี่...ทำได้นะคะ(ตอนแรกคิดว่า หายใจออกทางระหว่างคิ้วได้ด้วยหรอ ปรากฎว่า ออกได้แฮะ ง่ายมากด้วย แต่ๆๆ ติดตรงที่ว่า ยังไม่สามารถนึกภาพมันดาล่าให้หมุนๆ แล้วแปะไว้ที่จักระที่ 6 ได้นี่สิ หรือว่าภาพมันยังไม่ติดตาก็ไม่รู้นะคะ นึกไปนึกมา คล้ายๆ กับการทำกสิณเลยนะคะ กสิณมันดาล่า

 

555 แค่เรื่องการฝึกหายใจ ไม่ต้องให้พระพุทธเจ้าช่วยหรอกครับ
ฝึกเอาเองก็ได้แล้วครับ เราเองก็ฝึกอยู่นานนะครับ กว่าจะทำได้

เราฝึกได้ตอนฝึกปราณยาม ของโยคะ เค้ามีวิชาคุมลมหายใจหลากหลายแบบ
เราลองทุกแบบเลย สิบกว่าอย่างล่ะมั้ง นะ
โดยเฉพาะการหายใจ ขับไล่พิษ ขอแนะนำให้ลองด้วยนะครับ

ตอนแรกก็ฝึกตามตำรา เค้าว่าหายใจเข้า เจ็ดวิ ออกเจ็ดวิ
แต่ฝึกไปฝึกมา ก็ลองให้เข้ายาวขึ้น ออกยาวขึ้น
คือทำลมหายใจให้เบาๆ แผ่วๆ เข้าทีละน้อยๆ
แล้วค่อยเพิ่มวินาทีขึ้นทีละหนึ่งวิ ไปได้เรื่อยๆ

เคยอ่านเจอพวกนินจา เค้าฝึกกระโดดสูงรึเปล่าครับ
ฝึกทุกวัน ก็จะข้ามได้สูงขึ้นเรื่อยๆ
ระหว่างการฝึกหายใจ เราก็นึกเคล็ดนี้ขึ้นมาได้
ก็เลยลองโคลนนิ่งสปิริต (ก็อปปี้เอาแก่นเนื้อใน ของเคล็ดวิชาออกมา
แล้วแทนค่าในสมการ ด้วยค่าของอีกวิชาหนึ่งครับ งงไม๊เนี่ย 5555)

ทำทุกวัน วันละหลายชั่วโมง คือทำทั้งวันเลยครับ ช่วงนั้น
ไม่ต้องทำมาหากินอะไร เงินยังมีแยะอยู่
(ใช้ชีวิตแบบนี้ สิบกว่าปีเลยล่ะครับ ฝึกฝนและค้นหาอย่างเดียว
ตัดทุกอย่างในชีวิตออกไปจนหมด เหลือแต่การฝึกฝนและค้นหา)

แต่ก็ฝึกหลายอย่างควบคู่กันไปตลอดนะครับ
ถ้าเรื่องหายใจ ก็ต้องพูดถึงการเดินกำลังภายในของชาวจีนด้วย
ซึ่งก็มีเคล็ดวิชาที่ฝึกฝนมาเยอะแยะมาก เล่ากันไม่จบไม่สิ้นแน่เลย

เอ้า...กลับมาที่คำถามก่อนดิ๊ อย่าออกทะเลบ่อยๆ 555
คือเวลาหายใจเข้าทีละน้อย ยืดเวลาออกไปเรื่อยๆ
มันก็จะมีอาการเหมือนจะขาดใจ ใช่ไม๊ครับ
เราก็ต้องประคองมัีนไปให้ได้ ฝึกไปเรื่อยๆ ก็จะทำได้ครับ
แต่เราก็คิดค้นวิชา "ภายในดุจภายนอก" ขึ้นมาช่วยด้วยครับ ถึงทำได้
หายใจเข้า เข้าอย่างเดียวนะครับ นานหลายนาที เหมือนไม่สิ้นสุด

อืม...บอกไงดีน้า อ้อ.หายใจเข้าที่ท้องนะครับ กำหนดที่สะดือไว้เลย
ให้ท้องป่องออก ให้พองแยะๆ มันจะเก็บลมไว้ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หายใจเข้าให้แผ่วมากๆ เคยลองเอาทิชชู่วางดู แทบไม่กระดิกเลยล่ะ

ยาวจังแฮะ อธิบายไม่ค่อยเก่งนะครับ ไม่เคยสอนใครละเอียด
แต่ความรู้มีเต็มพุงเชียวล่ะ รู้จริงไม่จริง ก็อีกเรื่องนะครับ
แต่ฝึกมาด้วยตัวเอง ก็คงพูดได้ล่ะครับ ว่าระดับมือโปรแทรคเตอร์แน่ๆ 555

ขอแถมเรื่องจำภาพไม่ได้ซักนิดนะครับ ขอตัดหน้าท่านชยุตต์ซะหน่อยเด้อ
ก็ให้มองภาพแล้วหลับตา ทำซ้ำไปซ้ำมา เดี๋ยวก็จำได้ ไม่ยากหรอกครับ

กสิณมันดาล่า เจอกะกสิณจักระหน่อยเป็นไง จับหมุนได้ทุกจักรเลย 555

อ้าว.พอจะส่ง มีเรื่องจักระเปิดมาเพิ่ม เราก็เพิ่มตามน้ำไปด้วยละกันนะ
เหงื่อที่ออก น่าจะเป็นการขับของเสีย โดยออโต้ของระบบจักระละมั้ง นะ
ตอนเราฝึกปราณยาม จะร้อนมาก และเหงื่อออกแยะ เป็นเรื่องปกติ

จักระเปิดแล้ว รู้สึกว่าร่างกายดีขึ้นไหมครับ กระฉับกระเฉง สดชื่นขึ้นไม๊
การนอนการตื่น ประสิทธิภาพโดยรวมของกาย แตกต่างกว่าเดิมรึเปล่าครับ
ทำให้ได้กับจักระอื่นๆ ด้วยสิครับ ดีแน่ ขอบอก


วิญญานกระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

คุณ ิBat of light...

- พระพุทธเจ้าช่วย!!! นี่เป็นคำอุทาน เฉยๆ คร๊าาา

- ฝึกปราณยาม...น่าสนุกดีนะคะ โดยส่วนตัวแล้ว ชอบลองอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ อยู่ละล่ะ จะลองทำดูน๊า

- ถ้าคิดถึงนินจา เรามักจะนึกถึง นินจาฮาโตริ นินๆๆๆๆๆ แล้วก็เขวี้ยง ดาวกระจาย...ดาวกระจ้าย 555 เกิดทันไม๊เนี่ย มันเป็นการ์ตูนสมัยตอนเราเป็นเด็กๆ น่ะ ดังพอๆ กับอาราเล่ โดเรมอน อ่ะ ทำไมนินจาหน้าเหมือนกบก็ไม่รู้เน๊าะ

- โคลนนิ่งสปิริต = งง เง็ง เงิบ

- เมื่อวานลองฝึกดู 555 พูดเหมือนตาเห็นเลย ใช่ๆ มันแบบ หายใจไม่ออก จะขาดใจไม๊เนี่ย แบบทำละเหมือนจะเป็นลมอ่ะ

- ขอพิกัดจริงๆ ของจักระที่ 5 4 3 2 1 หน่อยสิ แต่หลายๆ ตำราเค้าไม่ให้ยุ่งกับจักระที่ 1 ใช่ป่ะ เพราะอะไรถึงไม่ให้ยุ่งกับจักระนี้(แต่พอเซิร์ชพวกคลื่นเสียงที่พวกฝรั่งทำในยูทูปกลับมีให้เราฟัง เหมือนเค้าไม่ห้ามอ่ะ)

- ทำไม เราถึงไม่เคยรู้สึกพิเศษอะไรกับจักระที่ 5 4 3 2 1 เลย ไม่เคยรู้อาการว่า เออ นี่คือจักระคอ นะ หัวใจ นะ ยิ่งที่บอกว่า ให้หมุนจักระ ยิ่งเงิบไปเลย หรือว่าเราไม่รู้ตำแหน่งที่แท้จริงของมัน เลยไม่รู้สึกซักที

- จักระที่ 6 นี่ ก็เป็นบ่อย ถี่มากๆ มีอยู่ทีนึง ประมาณว่าก่อนที่เราจะถึงบ้าน ตอนนั้นนั่งอยู่ในรถ อยู่บนทางด่วน ก็มองท้องฟ้าดูเมฆไรไป จากนั้นก็มีความรู้สึกจั๊กกะจี๋ตรงจักระที่ 6 นี่ล่ะ ซักพักนึงก็เห็นภาพแบบไม่ตั้งใจลอยมาในสมอง เป็นเฉพาะหน้าแบบโคลสอัพเลยนะ เป็นหน้าของสัตว์เลื้อยคลานชนิดนึง ตอนนั้นเราก็ "เฮ้ย...นี่เป็นหน้าของตัวไรหว่า หน้าเหมือนงูเลย บึ๋ยๆๆ ไรเนี่ย" ตอนนั้นเราคิดว่าอาจจะเป็นงูเจ้าที่ก็ได้ เพราะหมู่บ้านที่เราอยู่มีงูเจ้าที่อยู่หนึ่งท่าน ท่านคงมาทักทายประมาณจะกลับบ้านละหรอ...เราคิดเองเออเอง ทีนี้ พอถึงบ้านปุ๊บ เข้าในบ้านไปมีระแวง มองซ้ายมองขวา บนล่าง เคาะตู้ เคาะโต๊ะ กลัวงูสุดฤทธิ์...ไม่เจอค่ะ เฮ้อ! โล่งไปที ก็เดินยิ้มแฉ่งขึ้นบันไดมาชั้นสอง เปิดประตูเข้าห้องนอนเราปุ๊บ แต่น...แต...แร...แร้น...แต้น...แต่น!!! ช็อตเด็ดอยู่ตรงนี้เจ้าค่ะ!!! มีจิ้งจกไซส์ผู้ใหญ่ตัวนึงอยู่บนพื้นห้องเรา แบบเปิดประตูมาก็เจอเค้าเลยนะ มีการกระดกหัวแหงนหน้าขึ้นมามองเราด้วย แบบเหมือนจะรอการต้อนรับกลับห้องเลย "ข้าเวลคัมโฮมเจ้าอยู่นะ" ประมาณนี้ล่ะ ละเราลองแบบจ้องหน้าจิ้งจกตัวนี้แบบใกล้ๆ ดู ก็เออ หน้าใช่เลยอ่ะ แบบตานูนกลม หน้าออกแนวสามเหลี่ยมด้วย...นึกถึงเรื่องนี้ทีไรขำตัวเองทุกทีเลย นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งที่คิดว่า น่าจะเป็นผลของจักระที่ 6 ทำงาน...รึเปล่า??? อิอิอิ

- จักระที่ 7 นี่ เป็นบ่อย แบบตอนที่ทำกิจวัตรประจำวันอย่างอื่น บางทีจักระที่ 7 จะแบบขนหัวลุกแรงๆ(เฉพาะตรงศีรษะด้านบน) ละก็มีอาการแบบโพล่งนิดๆ แต่ไม่มากเท่าครั้งแรก บังคับก็ไม่ได้ อยู่ดีๆ ก็ขนหัวลุกไม่บอกไม่กล่าว แต่มันไม่เห็นจะหมุนติ้วๆ เลยอ่ะ จักระนี้ตอนที่เปิดครั้งแรกแบบแรงสุด เมื่อตอน 2 ปีก่อนแล้วนะ ตอนนั้นนี่ทำอะไรก็เป็นระบบ ระเบียบดี ตื่นนอนเช้าตรู่ ง่วงนอนตอนประมาณสามสี่ทุ่ม สุขภาพก็โอเค ไม่เป็นไรเลยค่่ะ ก็สบายดี