หลวงปู่สาม อกิญจโน สุรินทร์

หลวงปู่สาม รุ่น6 ปี2517 มีความเห็นอย่างไรชี้แนะด้วยครับ

 

แท้ครับ

 

ขอบคุณครับ คุณหวานอุบล และผมได้รวบรวมของหลวงปู่สาม รุ่น1 2 3และ5 ที่ได้ลงไว้แล้วกลับมาอีกครั้ง ให้ความเห็นได้ครับ ขอขอบคุณครับ

 

กราบหลวงปู่สามครับ...

 

สวยทุกๆ องค์เลยครับผม ท่าน ddd445 น่าจะศรัทธาท่านมากนะครับ หลวงปู่สาม เคยได้ยินชื่อเสียงและอ่านประวัติท่านบ้างแต่ไม่เคยมีพระท่านนะครับ

 

ใช่ครับหลังจากเรียนจบก็ได้งานทำ(ในราวปลายปี2519)ที่เขตชายแดนไทย-เขมรตั้งแต่บุรีรัมย์จนถึงเขตศรีสะเกษพื้นที่สีแดงกับสู้รบของเขมร4ฝ่าย ตัวผมจริงๆแล้วไม่เคยสนใจในเรื่องศาสนาไม่เคยห้อยพระถีงตอนนั้นกลัวตายครับก็ต้องแสวงหาของขลังเหมือนคนอื่นๆบังเอิญเพื่อนที่อยู่แคมป์เดียวกันเขาพาไปหาลป.สาม พอเห็นเกิดศรัทธาทันที ลป.ได้ให้เหรียญรุ่น6มาและสอนให้สวดมนต์นั่งสมาธิและท่านบอกว่าถ้ามันกลัวตายให้ท่องพุทโธเร็วๆจนกว่ามันจะหายกลัว ผมก็ทำตามที่ท่านสอนและมีโอกาสเมื่อไรก็จะไปกราบท่านบ่อยๆท่านจึงเป็นองค์แรกที่ทำให้ผมได้เข้าใจในเรื่องศาสนาและผูกพันกับท่านมาหลายป๊(ช่วงนั้นก็มีโอกาสไปกราบลป.ดูลย์ด้วยแต่ไม่บ่อยครั้ง) พอป๊2523-2524ก็มีคำสั่งย้ายให้ขี้นไปช่วยงานที่เชียงใหม่แถวสันป่าตอง-แม่แจ่มอีกหลายปีจึงห่างจากท่านไปย้ายกลับโคราชอีกทีก็ปี2527ทำให้นานครั้งจึงจะไปกราบหลวงปู่จนท่านมรณะภาพปี2534 ลป.จึงเปรียบเสมือนครูบาอาจารย์องค์แรกของผมทีเดียว แม้แต่ชานหมากของท่านที่ผมได้บูชายังเป็นองค์ธาตุเลยครับ (ผมลงภาพเหรียญลป.เสาร์,ลต.บุญหนาไว้ให้ดูในกระทู้พระขุนแผนลองเปิดนะครับ)

 

ขอบคุณครับ ที่แชร์เรื่องราวและประสบการณ์ส่วนตัวให้ฟัง พี่โชคดีมากๆ นะครับ พระเครื่องเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจได้จริงๆครับ เมื่อก่อนผมเป็นคนกลัวผีมากๆ จำได้ว่า ตอนแม่เสีย อายุสิบสอง กลัวมากๆ จนถึงวัยทำงานประมาณปี 39 - 40 พี่ผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน โดนรถชนตาย ตอนนั้นมีแฟนแล้ว ก็ยังกลัว เวลาอาบน้ำ ต้องให้แฟนยืนเฝ้าที่หน้าห้องน้ำ เพราะแค่หลับตาปุ๊บก็กลัว เพราะสนิทกัน แต่พอมาชอบพระเครื่อง 3-4 ปี มานี้ อาการเหล่านั้นหายไปหมด ล่าสุด ป๋าคนที่สนิทกันก็เพิ่งจากไปด้วยมะเร็ง ก็ไม่ได้กลัวอะไร แถมยังอยากให้แกมาหาด้วยซ้ำ จะได้ทำบุญหรือขอโชคลาภก็ว่ากันไป แต่ก็ยังคิดๆว่า แกจะมาหาได้เหรอ เพราะตอนนอนก็แขวนพระนอน ที่ห้องก็มีพระเครื่องอยู่พอควร แต่ตอนตีห้าวันก่อน คิดว่าไม่ได้หูฝาดหรือละเมอ เพ้อฝัน ได้ยินเสียงแก เรียก ตัวตัวเอง แบบชัดๆ เต็มๆ หู ตอนนอนหลับ ก็แค่ยกมือไหว้ และบอกท่านว่าจะทำบุญไปให้ นะครับ

 

อย่ากลัวเรื่องผีคนที่ฝันเห็นผีบ่อยๆหลวงพ่อพุธบอกว่าเป็นคนสร้างบุญไว้มากเขาจึงมาหาเพื่อให้เราทำบุญช่วยเหลือเขา ท่านยกตัวอย่างว่าคนจนเวลาเดือดร้อนก็ค้องไปหาคนมีฐานะดีกว่าถึงจะช่วยเหลือเขาได้ ถ้าไปหาคนที่จนเหมือนกันก็ช่วยเหลือกันไม่ได้ อย่ากลัวครับ สำหรับผมไม่ต้องให้เขามาหาส่งให้ก่อนเลยเวลาเราสวดมนต์หรือทำบุญอะไรผมจะอุทิศให้หมดไม่ว่าพ่อแม่ญาติพี่น้องครูอาจารย์ในหลวง ผุ้มีคุณ เจ้ากรรมนายเวรทวยเทพเทวาวิญญาณที่ตกทุกข์ได้ยากทั้งผีทั้งเปรต ผมไม่เคยขออะไรให้ตัวเองเลยนี่ครูบาอาจารย์ทุกรูปท่านแนะเอาไว้ ย่ิงลป.เสาร์ท่านบอกผมเลยว่าขอให้เชื่อเรื่องกรรมเก่า เอาแค่นี้ละกันผมชอบร่ายยาวทุกที สวัสดีครับ

 

ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำ เด่วนี้ผมก็ทำแบบที่พี่ว่าละครับ แต่ผมติดใจตรง และชอบคำสอนของหลวงพ่อพุธ ที่เปรียบสอนเรื่องผี มากๆครับ ได้ข้อคิดดี เพิ่งเคยได้ยิน และจริงอย่างมากๆ เลย เด่วถ้าใครเป็นคนกลัวเรื่องผี จะลองนำคำสอนคำเปรียบเปรย บท นี้ให้เค้าฟัง เพื่อเค้าจะได้สบายใจนะครับ ผมเชื่อว่าคงมีอีกหลายๆคนแน่ๆ ขอบคุณพี่มากที่ ร่ายยาว ผมชอบครับ

ขอบคุณครับ

 

เหรียญรุ่นที่7 ปี2518

 

รุ่น8(เสาร์5)ปี2521

 

สวยครับ


<a href="http://upic.me/show/47233606" target="_blank"><img border="0" src="http://upic.me/i/d7/6b3c11a49f4dd2cd70e12fdfb39d98cf.gif"></a>

 

อัพโหลดภาพก็ไม่ได้ เลยขอลงประวัติหลวงปู่สาม อกิญจโน สุรินทร์
ชีวประวัติของหลวงปู่สาม อกิญจโน วัดป่าไตรวิเวก จ.สุรินทร์ โดยสังเขป
หลวงปู่สาม อกิญจโนเกิดวันอาทิตย์ที่ 12 กันยายน 2442 ตรงกับวันอาทิตย์ เดือน 10 ปีชวด ที่บ้านนาสาม อ.เมือง จ.สุรินทร์ บิดาชื่อ นายปวม มารดาชื่อนางกึง เกษแก้วสี มีพี่น้องร่วมบิดา มารดา 11 คน ท่านเป็นคนที่2
เมื่อวัยเด็กได้รับความทุกข์ยากลำบากมาก เนื่องจากพี่ชายคนโตได้ถีงแก่กรรมภาระทั้งหลายจึงตกกับท่านต้องทำงานทุกอย่าง เช่นเลี้ยงวัว เลี้ยงควายทำงานบ้านเพื่อเลี้ยงดูน้องๆ แม้จะอายุย่างเข้าวัยหนุ่มก็ยากที่จะหาโอกาสเที่ยวเตร่เหมือนคนอื่นประกอบกับท่านชอบความสงบ ชอบทำบุญ ฟังเทศน์ ฟังธรรมตั้งแต่อายุได้ 14 ปี
ครั้นเมื่ออายุได้ 19 ปีจิตใจของท่านโน้มเอียงไปทางเนกขัมมะมีความรู้สึกอยากบวชเพื่อทดแทนบุญคุณพ่อแม่จึงได้ขออนุญาตพ่อและแม่ พ่อแม่ของท่านอนุญาตไม่ทัดทานประการใด ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณร ที่วัดนาสามใกล้บ้านเมื่อบวชได้ 2 พรรษาจนอายุครบ 21 ปีก็ได้รับการอุปสมบท ในปี 2463มีพระครูวิมลศีลพรตเป็นพระอุปัชฌาย์ ลพ.เอี่ยมเป็นพระกรรมวาจาและพระอาจารย์สามเป็นพระอนุสาวาจาจารย์ ขณะบวชท่านได้ศึกษาด้านพระวินัย ท่านจำพรรษาได้ 3 พรรษาได้ตัดสินใจเข้ากรุงเทพและขอพำนักที่วัดสัมพันธวงศ์(วัดเกาะ)แต่ไม่มีที่ให้ท่านพำนัก ในที่สุดท่านต้องไปพำนักที่วัดหนึ่งในจ.อยุธยา 1 พรรษาพอออกพรรษาท่านเห็นว่าไม่มีโอกาสได้เรียนทางปริยัติธรรมแล้ว ท่านจึงเดินทางกลับสุรินทร์จำพรรษาที่วัดนาสามเหมือนเดิม
ในปี2468 ได้รับทราบชื่อเสียงของลป.ดูลย์ อตุโลและทราบว่าลป.ดูลย์พำนักอยู่ที่ป่าหนองเสม็ด อ.เมือง จ.สุรินทร์ จึงเดินทางไปกราบลป.ดูลย์และถวายตัวเป็นศิษย์ ลป.ดูลย์ได้แนะนำสั่งสอนและอบรมการประพฤติปฏิบัติธรรม เมื่อออกพรรษาแล้วจึงขอลาลป.ดูลย์ ทดลองออกเที่ยวธุดงค์ในบริเวณพื้นที่ใกล้เคียง
ในปี2469 ลป.ดูลย์ได้เห็นความศรัทธาอันแรงกล้าของท่าน จึงได้แนะนำให้ท่านเดินทางไปพบลป.มั่น ภูริทัตโต ที่บ้านสามผง จ.นครพนมขณะที่ท่านอายุได้26ปี ท่านได้อยู่ปฏิบัติธรรมอยู่กับลป.มั่นและพระอาจารย์หลายรูป เช่น ลป.กงมา,ลป.สีลา,ลป.ยาคูดี เป็นต้นได้ปรนนิบัติรับใช้ลป.มั่นจนออกพรรษา ลป.มั่น ได้แนะนำให้ไปพบท่านพระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม ท่านจึงเดินทางไปพบลป.สิงห์และคณะที่อ.อากาศอำนวย
คณะลป.สิงห์ได้เดินธุดงค์จากอ.อากาสอำนวยลงมาเพื่อมาจำพรรษาที่จ.อุบลราชธาน๊ ลป.สิงห์ได้แนะนำให้ท่านเดินทางกลับ สุรินทร์ก่อน(ตอนนั้นท่านยังไม่ได้แปรญัติเป็นธรรมยุต) เมื่อออกพรรษาท่านได้เดินทางไปพบลป.สิงห์ที่จ.อุบลราชธานี ลป.สิงห์ได้นำคณะเดินธุดงค์ไปจ.ยโสธรและได้แปรญัตติเป็นธรรมญยุตให้แก่ท่าน โดยมีพระครูจิตตวิโสธนาจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์ ลป.สิงห์เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระมหาปิ่น ปญยาพโลเป็นพระอนุสาวาจาจารย์ เมื่อวันที่8พฤษภาคม2471 ณ วัดสร่างโศก ยโสธร เมื่อแปรญัตติแล้วคณะได้เดินธุดงค์อยู่แถบนั้น แล้วย้อนกลับมาที่อุบลราชธานีซึ่งพ่อท่านลี ธมมธโร(วัดอโศการาม)ได้มาพำนักร่วมคณะด้วยทีหลัง คณะลป.สิงห์ขณะนั้นประกอบด้วย ลป.อ่อน,ลป.ซามา,ลป.ฝั้น,ลป.กงมา เป็นต้นและได้เดินธุดงค์ไปที่ขอนแก่น จำพรรษาที่สำนักเหล่างา หลังออกพรรษาท่านได้ลาคณะเพื่อธุดงค์ไปยังที่ต่างๆ
ในปี2474ลป.สิงห์ได้มีจดหมายให้ท่านเดินทางลงไปที่นครราชสีมาเพื่อร่วมประชุมในการก่อตั้งวัดป่าสาละวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา ในขณะเดียวกันลป.ดูลย์ ไดรับคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดบูรพาราม จ.สุรินทร์เพื่อบูรณะปฏิสังขรณ์วัดบูรพารามลป.ดูลย์ได้แจ้งให้ท่านมาช่วยงานบูรณะวัดบูรพาราม ท่านจึงได้เดินทางกลับมาข่วยลป.ดูลย์เป็นเวลานานเกือบ10ปี จากนั้นได้ขอลาลป.ดูลย์ไปจำพรรษาที่วัดเขาพระงาม ลพบุรี 1 พรรษา ออกจากลพบุรีท่านเดินทางไปแถวชลบุรี,จันทบุรี,ตราด,ระยอง และได้กลับไปพำนักอยู่กับพ่อท่านลี ที่จ.จันทบุรี เมื่อใกล้เข้าพรรษาท่านได้เดินทางกลับมาที่สกลนคร เพื่อรายงานผลการปฏิบัติของท่านและปรึกษาปัญหาข้อติดขัด ต่างๆ หลังจากนั้นท่านเดินธุดงค์ไปทางหนองคาย แล้วย้อนกลับไปจันทบุรีเพื่อพบกับลป.เทสก์ ต่อมาไม่นานท่านได้ทราบข่าวการมรณะภาพของลป.มั่น ท่านจึงได้เดินทางกลับมาที่วัดป่าสุทธาวาส สกลนครเพื่อร่วมประชุมเพลืงศพ ลป.มั่นในช่วงเดือนมกราคม2493
หลังจากนั้นท่านได้เดินทางลงสู่ภาคใต้ จำพรรษาที่สำนักไม้ขาว จ.ภูเก็ต,ควนกะไหล พังงา สำนักสงฆ์โคกกลอยนากลาง และอีกหลายแห่ง ต่อมาท่านกลับมาทางภาคตะวันออก แล้วย้อนกลับนครราชสีมาเมื่อทราบข่าวว่าลป.สิงห์ได้มรณะภาพลง ได้อยู่ร่วมพิธีเพลิงศพลป.สิงห์จนแล้วเสร็จ ท่านจึงเดินธุดงค์ขี้นสู่ภาคเหนือและจำพรรษาที่จ.พิษณุโลกและที่นี่ท่านถูกรบกวนและถูกลอบทำร้ายหลายครั้ง ครั้นออกพรรษาแล้วท่านจึงเดินทางสู่เชียงใหม่จำพรรษาที่บ้านแม่หลอดกับพวกชาวเขาอยู่ 2พรรษา ช่วงพรรษาที่2 พ่อท่านลีได้ไปพำนักอยู่ด้วย เมื่อออกพรรษาต่างแยกย้ายกันไปและมาพบกันอีกครั้งที่บ้านยาง ผาเด่งร่วมกับลป.ชอบอีกองค์หนึ่ง
ในปี2506ท่านได้จำพรรษาที่วัดป่าแม่หลอดกับชาวเขาเผ่ายาง ชาวบ้านเริ่มเลื่อมใสศรัทธาสร้างความไม่พอใจให้คนบางกลุ่ม เมื่อ12เม.ย.2507 ท่านถูกทำร้ายจนถึงกับสลบไปในขณะที่ท่านนั่งสมาธิพอรู้สึกตัวท่านเจ็บที่ปาก และจีวรเปียกไปหมดจึงจุดไฟดูเห็นเป็นเลือด ท่านจึงเข้าไปในหมู่บ้านญาติโยมที่ศรัทธาในตัวท่านพอเห็นสภาพของท่านต่างช่วยกันค้นหาคนร้ายแต่ไม่พบและนำท่านไปรักษาที่โรงพยาบาลแม่แตง ในที่สุดชาวบ้านก็สืบจนรู้ว่าใครทำร้ายท่านคิดจะแก้แค้นแต่ท่านได้ห้ามไว้ หลังจากพักรักษาตัวแล้วท่านได้มาพำนักอยู่กับ ลป.ตื้อ อจลธมโม (การถูกทำร้ายคราวนี้ฟันของท่านหัก) พอหายดีแล้วท่านได้ชวนท่านจันดีและท่านคำแปงเพื่อกลับไปจำพรรษาที่เดิมอีกครั้ง ลป.ตื้อทัดทานแต่ท่านให้เหตุผลว่าสงสารญาติโยมที่เขาเริ่มมีศรัทธากับพระป่ฏิบัติ จนเขาทิ้งวัดบ้านกันเป็นส่วนมาก เขาจะไม่มีทางไป จะเกิดความลังเล ไม่ทราบจะไปทางใด ท่านจึงตัดสินใจขี้นไปอีกครั้ง ญาติโยมต่างดีใจและช่วยกันอารักขาท่านและคณะ ท่านได้พาญาติโยมปฏิบัติอย่างจริงจังและเป็นไปด้วยดีตลอดพรรษาของปี 2507
ในปี2508 ท่านได้ลงมาจำพรรษาที่วัดป่าบ้านปง แม่แตง (วัดอรัญญวิเวก)เชียงใหม่ ต่อมาลพ.โบว์จากสุรินทร์ได้ไปกราบอาราธนาให้ท่านกลับ สุรินทร์
ในป๊2510ท่านได้เดินทางกลับสุรินทร์ จำพรรษาที่ป่าบ้านรำเบอะ ชาวบ้านบางคนในละแวกนั้นได้เข้าร้องเรียนต่อทางการว่า บริเวณนั้นเป็นทำเลเลี้ยงสัตว์ไม่อยากให้พระมาอยู่ ท่านจึงต้องย้ายมาอยู่ป่าใกล้ กม 11ถนนสายสุรินทร์-ปราสาท แต่ก็ถูกเบียดเบียนฟ้องร้องอีก ต่อมาญาติโยมที่ศรัทธาท่านได้สละทุนทรัพย์ซื้อที่ดินตรงกม12 สร้างเป็นวัดเล็กๆและขยายวัดจนเป็นวัดสมบูรณืแบบ ชื่อว่าวัดป่าไตรวิเวกแปลว่า กายวิเวก วาจาวิเวก อุปธิวิเวก และเป็นวัดที่หลวงปู่ได้พำนักอยู่จนถึงมรณะภาพในป๊2534(อายุ92ปี)
ชีวประวัติของหลวงปู่สาม อกิญจโน วัดป่าไตรวิเวก จ.สุรินทร์ที่ผมนำลงไว้นี้ได้คัดลอกบางส่วนมาจากหนังสือ ๙๑ ปี หลวงปู่สาม อกิญจโน วัดป่าไตรวิเวก อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์ ที่ผมได้รับแจกจากหลวงปู่เมื่อคราวไปกราบนมัสการแทบเท้าท่านในปี๒๕๓๓ หลวงปู่เป็นเสมือนพ่อแม่ครูบาอาจารย์รูปแรกที่สั่งสอนให้ผมรู้จักสวดมนต์ นั่งสมาธิภาวนาและเข้าใจในพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริงนับตั้งแต่ป๊๒๕๑๙เป็นต้นมา ท่านให้คาถาผมไว้ ๒ บทคือ ๑.พุทโธ(ผุ้ร้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน)โดยให้ระลึกถีงทุกลมหายใจ ๒.นะมัตถุ พุทธานัง(ขอนอบน้อมแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า) นะมัตถุโพธิยา(ขอนอบน้อมแด่พระโพธิญาณ)นะโมวิมุตตานัง(ขอนอบน้อมแด่ผู้วิมุต หลุดพ้นแล้วทั้งหลาย) นะโมวิมุตติยา(ชอนอบน้อมแด่พระวิมุตตืธรรม ความหลุดพ้น)อยู่ในโมรปริต สุดท้ายขอพระพลังและพระบารมีขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอรหันต์ทุกองค์ หลวงปู่สาม จงปกปักรักษาทุกท่านเทอญ สาธุ ผืดพลาดประการใดขออภัยให้ผมด้วยครับ

 

หลวงปู่สามรุ่น 8 เสาร์๕ ปี2521

 

สวย เข้มขลังมากครับ

 

รูปหลวงปู่สาม

 

รูปหลวงปู่สาม

 

เข้าเวบฝากรูปแล้วไม่ชัดเลยครับแต่ก็ยังดีกว่าโพสต์ไม่ได้ครับ ต้องขอโทษด้วยครับ

 

สมเด็จจอมสุรินทร์หลังช้างกับเหรียญสมเด็จหลังช้างองค์ละพันแพงไม๊ครับ

 

ต้องขอโทษคุณครูจริงๆเรื่องราคาพระ ส่วนตัวผมแล้วไม่ถนัดในเรื่องนี้เลยครับจะเฉียดเข้าไปดูบ้างก็ตอนเอาพระไปใส่กรอบสแตนเลสแถวโรงแรมเมืองทองหน้าศาลากลางจังหวัดนครราชสีมาเท่านั้นครับ