อยากทราบเหตุผลของการลบความทรงจำเมื่อเราเกิดใหม่ครับ

ผมมีข้อสงสัยคาใจมานานแล้วครับเกี่ยวกับเรื่องกฏแห่งกรรม อยากเรียนถามผู้รู้ครับว่า เหตุใดเราจึงไม่มีความทรงจำใดๆเกี่ยวกับอดีตชาติติดตัวเรามาเลยสักนิดเมื่อเราเกิดมา? ทำไมเราไม่ได้รับรู้เลยว่าชาติก่อนๆเราเคยก่อกรรมดีไม่ดีอะไรมาบ้าง แล้วผลของกรรมนั้นส่งผลให้ืสุขหรือทุกข์ทรมานเช่นไร?

ผมไม่เข้าใจครับว่า ทำไมเราถึงถูกส่งมาบนโลกนี้ โดยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย แต่พอก่อกรรมทำชั่ว ก็ถูกนำไปทรมานในนรกอย่างแสนสาหัส เหมือนกับเป็นเพียงการลงโทษเฉยๆ แต่กลับไม่ได้รับบนเรียนอะไรติดตัวมาเลย... ทั้งๆที่มนุษย์ทุกคน ล้วนแต่จะสามารถเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีหรือร้ายได้ ก็เพราะบทเรียนในชีวิตด้วยกันทั้งนั้นใจความคิดผม

ถ้าสมมติว่า เราไม่ถูกลบความทรงจำ เราได้รับรู้ถึงความทรมานซึ่งเป็นผลของกรรมชั่วในนรก และผลของกรรมดีบนสวรรค์ ผมเชื่อว่าทุกคนน่าอยากไปสวรรค์มากกว่าลงนรกเป็นแน่

ขอท่านผู้รู้ ช่วยเมตตาตอบข้อสงสัยผมให้ด้วยนะครับ
ปล. ที่ผมถามลักษณะนี้ เพราะผมสงสัยมานานแล้ว และผมปราถนาที่จะรู้แจ้งถึงคำสอนของพระพุทธองค์ครับ มิได้มีเจตนาอื่นใดแอบแฝงครับ

ขอบพระคุณมากครับ

 

(จำเค้ามาพูดนะครับ) แต่ก็ไม่รู้ว่าจริงเป่า ลองอ่านดูครับ

เพราะความทรงจำจะถูกเก็บไว้ 2 ส่วน คือที่สมอง และภายในจิต
ความทรงจำสองส่วนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกัน

คือแยกจากกันโดยสิ้นเชิง และ จะเก็บความทรงจำในรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่อาจทำงานร่วมกันหรือเก็บความทรงจำ

ที่มีความเกี่ยวข้องกันได้ ความทรงจำภายในสมองจะมีลักษณะเป็นรูปธรรม
เช่น สัมผัสทั้งห้า (รูป รส กลิ่น เสียง กายสัมผัส) ความรู้ทั่วๆไป

ส่วนความทรงจำภายในจิตจะเป็นลักษณะของนิสัย, อารมณ์, ความรู้สึก, ความถนัด

และถ้าจำได้ ป่านนี้ คนเราก็ไปนิพพานเกือบหมดแล้วครับ

ก่อภพก่อชาติถ้าจำได้หมดคิดว่าสมองคงรับไม่ไหวหรอกครับ แค่เราคิดว่าเมื่อ 3 วันที่
แล้วเราฝันว่าอะไร ยังจำไม่ได้เลย!!!

 

เพราะสิ่งเหล่านั้น ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา และแตกดับไปแล้ว

ที่มันเกิดขึ้นในอดีต ปัจจุบัน และกำลังเกิดในอนาคต เพราะอวิชชาและตัณหาเป็นเหตุ
และมีกรรมที่สั่งสมไว้เป็นปัจจัยให้ สัตว์มีสุข มีทุกข์ ต่างกันไป

เพราะวัฎสงสารนี้หาสาระไม่ได้อย่างนี้ พระพุทธเจ้าจึงได้อุบัติขึ้น เพื่อชี้ทางสัตว์ทั้งหลายให้เปลื้องตนออกมาด้วยอริยมรรคมีองค์ 8

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

มารบดบังไม่ให้รู้ โดยเอากิเลสมารมาหุ้มจิตไว้ ทำไม ก็เพราะไม่ต้องการให้รู้เรื่องภพชาติ จะได้ไม่หาทางออกจากภพ เมื่ออยุ่ในภพก็อยู่ในอำนาจของเขา

 

อันนี้ ขอตอบแยกทีละนิด

ถ้าสมมุติคนเกิดเป็นมนุษย์แล้วตายอีกทีแล้วเกิดเป็นมนุษย์แล้วไม่ได้เกิดเป็นเทวดาหรือสัตวนรก คุณก็มีความจําเหมือนเดิมไม่หายไป(ละลึกชาติได้)

แต่ถ้าคุณตายแล้วไป เป็นเทวดาหรือสัตว์นรก แล้วพอลงมาเกิด คุณจะลืม (ยกเว้นมีสติจริงๆ แบบพระพุทธเจ้า ตอนจะเกิด ท่านรู้ตลอดว่าท่านจะเกิดตอนไหนเป็นอัจฉริยะ)

 

เพราะ"ไม่มีสติ"ครับ..

สติ คือ การระลึกได้ถึงสิ่งที่ทำคำที่พูดแม้นานแล้ว

อย่าว่าแต่อดีตชาติเลย เอาแค่เช้าวันนี้ กินอะไรมาบ้าง ทำอะไรบ้าง ที่ใหน อย่างไร คิดถึงใครและอะไรบ้าง? จำได้ใหมครับ?...

ไม่มีใครหรืออะไรๆส่งใครไปใหนๆหรอกครับ มีแต่การไหลสืบเนื่องไปของขันธ์๕ ที่มาจากการประชุมพร้อมของเหตุปัจจัยจำนวนมาก .หรือที่เรียกว่า หลักปฏิจจสมุปปาท..อ่านเพิ่มเติมที่นี่ครับ.

http://www.dharma-gateway.com/dhamma/dhamma-32-01.htm

..เรื่องเหล่านี้ ยิ่งคิดเองยิ่งมีส่วนแห่งความเป็นบ้าครับ เพราะทำให้ฟุ้งซ่านมากกว่าจะได้ดี..

มีผู้ที่คิดได้ด้วยตนเอง คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ตรัสรู้สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดได้ ..ส่วนคนอื่นนอกนั้นถ้าไม่ฟังหรือศึกษาที่พระองค์ทรงตรัสสอนแล้วก็หมดทางที่จะรู้หรือเข้าใจได้..ท่านจขกท ศึกษาทำความเข้าใจไปเรื่อยๆ จะทราบเหตุผลและชำระความสงสัยที่มีได้แน่ ขอแต่เพียงปล่อยศรัทธาไปในคำตรัสสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ท่านจะหายสงสัยได้ เพราะศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งปัญญา ไม่มีการชักนำไปสู่ความไม่รู้หรือหลงโดยประการทั้งปวง..


จากข้อความข้างบน.. ข้าพเจ้าใคร่ถามท่านจขกทบ้างว่า "มีบ้างหรือไม่ในโลก ที่คนทำผิดกฏหมายถูกลงโทษ ให้ต้องติดคุกตะราง แต่แม้พ้นมาจากที่คุมขังแล้วก็หาสำนึกผิดไม่ กลับทำอาชญาหนักขึ้นกว่าเดิมอีก?"..

นี่ยังไม่ตายหรือย้ายภพเลย ..เพราะเหตุใดเขาจึงไม่หลาบจำหรือเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น?

เข้าใจว่าท่านจขกท อาจได้รับแนวคิดมาจากลัทธิเทวนิยมบางลัทธิ จึงเห็นว่าน่าจะมีกลไกอะไรบางอย่างที่เป็นตัวส่ง หรือจัดการอะำไรๆได้..ขอให้ทราบว่าแนวคิดเช่นนั้นไม่มีเหตุผลใดๆรองรับเลย..เพราะสิ่งทั้งปวง เป็นอนัตตา คือปราศจากตัวตน จึงไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาอะไรของใครที่ใหนได้..ค่อยๆศึกษาไปนะครับ ไม่ยากเกินสติปัญญาแน่..

เจริญธรรมครับ..

 

เอาหลักง่ายๆเลยนะครับ.....คุณลองย้อนความจำของคุณไปในแต่ละวัน เมื่อวานมื้อเย็นคุณกินข้าวที่ใหน กับใคร กินอะไร คุณจำได้ไม คุณอาจจำได้เพราะว่ามันใกล้...เอาต่อไปเราก็เลื่อนออกไปอีก อาทิตย์ที่แล้ว วันเสาร์ ตอนเย็น เรากินข้าวกับอะไร ที่ใหน กับใคร....ต่อไป เป็นเดือน เป็นปี สองปี สามปี สี่ปี สิบปี ยี่สิบปี คุณจะจำเรื่องราวต่างได้หรือไม่ล่ะครับ เอาแค่ชาตินี้ ไม่เอาชาติที่แล้วนะ

พระพุทธเจ้าทรงตรัษว่า สัญญา (ความจำได้หมายรู้) ไม่เที่ยงครับ...

 

ตอบให้สองข้อครับ ตามแนวคิดผมเอง
ข้อแรก สมองคนปกติทั่วไป หรือจิตเปรียบเสมือน แฟลชไดรฟ 2GB ถ้าบรรจุข้อมูลทุกชาติๆจะไม่พอจึงต้องFormatเพื่อนำไปใช้งานใหม่ แต่สมอง จิต ผู้เป็นโสดา จนถึงพระพุทธเจ้าเปรียบได้กับ ซูเปอร์
ฮาร์ดไดรฟขนาดใหญ่มาก ที่สามารถบรรจุข้อมูลอดีตชาติได้หมดทุกๆชาติ
ข้อสอง สมอง จิต ที่จะไปร่างใหม่ หากไม่ฟอร์แมท อาจติดไวรัสมาแล้วเป็นผลเสียต่อการบันทึกข้อมูลใหม่ เช่นกัน ล้างความทรงจำเพราะอาจจะมีความคิดชั่วร้ายแฝงตัวพร้อมจะทำชั่วทันทีที่มีโอกาส เหมือนบางคนจำได้ว่า เคยมีศัตรูแต่ชาติก่อนยังไม่ได้แก้แค้น หากชาตินี้จำได้ก้อจะไปล้างแค้นไม่สิ้นสุด กรรมใหม่กรรมฝ่ายดีก้อไม่เกิด

 

เคยอ่านเจอครับ ว่าที่มนุษย์จำไม่ได้คือการอยู่ในควรรภ์มารดาเกือบ 10 เดือนโดยมีแต่หลับๆตื่นๆไม่ได้ทำอะไรเลยมันจะค่อยๆกร่อนความนึกคิดความทรงจำเก่าๆไปครับ อ่านมาครับ

ส่วนตามความเห็นของผมเหมือนท่าน Tusinqiqu เหตุผลของธรรมชาติคือร่างนั้นหมดไปแล้ว สิ้นไปแล้ว ถือว่าเริ่มใหม่แล้วครับ

 

คล้ายๆเข้าสนามสอบ (โลก) ห้ามพกโพย (ความทรงจำ) ยังไงยังงั้น

 

ลืมวิธีใช้ความจำจากจิตเอง ไม่มีใครลบ
ตายแล้วพกสมองไปด้วยไม่ได้

 

เท่าที่เคยอ่านๆมา ความทรงจำต่างๆยังไม่หายไปไหนนะครับ ยังถูกเก็บไว้ในโลกทิพย์ครับ

 

วันๆคงได้ยินแต่เสียงตะโกน
นั่นเมียข้า , นั่นของกู , นี่ของฉัน , มึงทำกูก่อน เอ็งเอาของข้าไป ฯลฯ
เพราะคนเรายังตัดไม่ขาด ยังละไม่หมด ...

 

เขาเรียกว่าโอกาสต่างหาก เขาให้เริ่มใหม่ คุณทำได้ไหม พลาดไปแล้วไม่ต้องยึดติดอยู่กับปัจจุบันทำให้ดีที่สุดมั้ง