คนที่ไม่กินเนื้อสัตว์เวลาเข้าสังคม หรือกินเลี้ยงทำตัวอย่างไรคะ พูดอย่างไร

เดือนหน้า จะมีงานโต๊ะจีนของ รร.ลูกชายค่ะ แบบว่า สังสรรค์เด็กจบอ.3 (คือไปเพื่อจะได้รู้จักกัน คุยกะครู พ่อแม่เด็กคนอื่น)

ตอนเห็นใบกำหนดการ ร้องเฮ้อ... เพราะต้องไปนั่งโต๊ะจีน ราวๆ 4 ชม.

คือไม่อยากพูดว่า ไม่กินเนื้อสัตว์


แต่ละท่านปฎิเสธอย่างไรคะ แฟนบอกให้นั่งกินน้ำไป เลือกตักเอาเองเท่าที่ได้ (แรกๆดิฉันว่าจะไม่ไปค่ะ แต่แฟนบอกให้ไปเพราะเป็นงาน รร. เพราะต้องรับส่งลูกอยู่ดี)


วันนั้นไปกินข้าวกันที่คลองถม มีเพื่อนแฟนมาด้วย ทำให้ดิฉันต้องกินกล้วยทอดแทน ผิดกับคนอื่นๆในโต๊ะ รู้สึกเขินๆ ยังไงชอบกลนะค่ะ


เมื่อก่อนตอนเด็กๆ ดิฉันใช้ตักน้ำแกงเอาค่ะ ทำให้ดูเหมือนคล้ายๆเขา มีแม่หั่นเสื้อสัตว์ให้บ้าง(เมื่อก่อนจะไม่กินเนื้อสัตว์ที่มาเป็นตัวๆ)

ควรพูดอย่างไร อิ่มแล้ว พกอะไรไปกินแก้เขินดีมั้ยคะ
แต่ละท่านทำอย่างไรคะ


เพิ่มเติม ตอนนี้ ดิฉันคิดว่า น่าจะเป็นอาการ Phobia ด้วยหรือเปล่าไม่ทราบ (ไม่ค่อยทราบรายละเอียดนัก) เพราะว่า เมื่อวานดิฉันพาลูกไปเที่ยว หั่นเนื้อไก่ให้เขา รู้สึกปวดหัวนะค่ะ
ก่อนหน้านี้ ดิฉันเคยแกะปลาทูทั้งตัวให้เขาแล้วเครียดมาก ทำให้ต้องเลิกซื้อปลาทู (เมื่อก่อนตอนลูกเล็กๆ แฟนแกะนะค่ะ)

ตั้งแต่เด็กดิฉันไม่กินเนื้อสัตว์เป็นตัวๆค่ะ ต้องหั่่นแล้ว

 

บางทีก็แบบ
เจเขี่ย ครับ

คือ ถ้าในสังคม บางที่ อาจจะอึดอัดจริงครับ
ก็ หลีกเนื้อสัตว์ ใช้การเขี่ยทิ้ง

 

ทำตัวปกติครับ เลือกกินเฉพาะผัก ครับ กะ น้ำแกงล่ะพอได้
กินตุนมาก่อนก็ดีครับ เน้นคุยเยอะๆ กินน้อยๆ อิอิ

 

ถ้าไม่เคร่งมาก คือแค่งดทานเนื้อสัตว์ ก็เลือกตักอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ เพราะโต๊ะจีนส่วนใหญ่จะมีอาหารจานที่เป็นผักล้วนก็มีค่ะ ปัจจุบันดิฉันก็งดทานเนื้อสัตว์เพราะสุขภาพไม่ดี เมื่อก่อนนี้เคยทานมังสวิรัติมา ๖ ปี แล้วก็กลับมาทานเนื้อสัตว์อีก พอเริ่มทานปีแรกก็มีอาการของโรคหลายอย่างกำเริบค่ะ ลองทานมา ๒ ปีกว่ารู้สึกว่ายิ่งแย่ลง ก็เลยงดเนื้อสัตว์ แต่ก็ไม่ได้รังเกียจเนื้อสัตว์ที่ปนอยู่ในอาหาร เพราะบางร้านประเภทอาหารสำเร็จเขาจะผัดผักใส่เนื้อสัตว์ ก็บอกให้เขาตักเฉพาะผักอย่างเดียว ก็โอเคค่ะ เวลาต้องไปทานกับเพื่อน ๆ ก็ร่วมโต๊ะกับเพื่อน ๆ ได้ โดยเลือกสั่งแต่อาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์ เพื่อน ๆ รอบตัวดิฉันก็จะร่วมอนุโมทนาด้วยทุกคน เขาบอกว่าเขาอยากทำได้บ้างแต่ก็อดไม่ได้
ไม่ต้องเขินหรือกลัวหรอกค่ะ บอกเขาไปเลยดีกว่าค่ะว่าช่วงนี้งดทานเนื้อสัตว์เพราะเหตุผลอะไรก็ว่าไป ฟังแล้วน่าชื่นชมสำหรับผู้สร้างบุญโดยการงดเว้นไม่ทานเนื้อสัตว์เสียอีก เป็นการไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น อีกทั้งยังเป็นการรักษาสุขภาพได้อีกด้วย นับว่าท่านได้สร้างบุญมาแต่ในอดีตชาติและมาสร้างบุญต่ออีกในปัจจุบันชาตินี้ ขออนุโมทนาบุญกับท่านด้วยค่ะ

 

แค่คิดก็อึดอัดแล้วค่ะ (พอดีเวลา เวลาตั้ง 4 ชม.น่ะค่ะ) จะยิ้มเป็นนางงามก็ไม่ได้ คนอะไรจะนั่งยิ้มนานได้ขนาดนั้น

ปกติโต๊ะจีนตั้งแต่เด็กก็แทบไม่ได้กินอะไรอยู่แล้ว รอหมั่นโถอย่างเดียว กับผัดผัก

คราวนี้มีอะไรบ้างก็ไม่รู้เหมือนกัน

 

เดวนี้ไม่ได้กินแบบเขี่ยนานแล้ว ทำให้เหม็นคาวน้ำแกงนะค่ะ (ไม่เหมือนตอนเด็กนะค่ะ กินน้ำแกงได้)




พอดีที่โพสต์ถามเพราะดิฉันกลัว หมูหันด้วยนะค่ะ ปลาตัวใหญ่ๆราดพริก ฯลฯ หมูหันเนี่ยน่ากลัวมาก การนั่งโต๊ะจีนเป็นอะไรที่ลำบากใจสำหรับดิฉันมากๆ ตั้งแต่เด็ก

น่าจะเรียกว่า Phobia อาจจะต้องยาพาราไปด้วยมั้ง กับยาดม



กังวลคนถามนะค่ะ เวลาคนถามจะลำบากใจนะค่ะ ไม่รู้จะบอกอย่างไรดี เพราะเราเป็นพุทธไมได้นับถือลัทธิอื่น

 

คือว่า ดิฉันคิดการ การงดทานเนื้อสัตว์มันไม่ใช่เรื่องปกติในสังคมไทยนะค่ะ โดยเฉพาะโต๊ะจีนที่ต่างคนพากันอร่อย

ตั้งแต่เด็กแล้วที่ดิฉันอึดอัดเวลามีโต๊ะจีน ยกมาแต่ละอย่าง โห...ไม่อยากจะมอง มาเป็นตัวๆ
อย่างงานเลี้ยงคราวที่แล้ว (งานแต่งงงาน) ดิฉันเลี่ยงโดยลุกไปคุยกะคนนั้นนี้ จนอาหารหมดค่อยนั่ง (พอดีเป็นฝ่ายเจ้าภาพ และรู้จักหลายๆคน เลยเนียนค่ะ)

พอดีงานมีตั้ง 4 ชม.ด้วย
ปกติถ้าอาหารธรรมดาา ไม่มาเป็นตัว ดิฉันจะเฉยๆนะค่ะ


ส่วนตัวแล้วกินแบบไม่เขี่ยมา 2-3 ปี

คนอื่นเคยถาม ดิฉันบอกว่า ท้องไม่ย่อยนะค่ะ (จริงๆแล้วไม่ค่อยทานเนื้อสัตว์มานานมากแล้วค่ะ กินแบบเขี่ยมาตลอด ทำให้ไม่มีคนรู้เท่าไหร่)

 

อนุโมทนาด้วยนะครับ
ก็บอกคนร่วมโต๊ะอาหารไปตามตรงเลยครับ
ว่า.. ไม่ทานเนื้อสัตว์นะครับ
ไม่มีใครว่าหรอกครับ

 

ดิฉันเห็นคนว่ากันเรื่องนี้มากๆนะค่ะ ในกระทู้ทะเลากันแทบเป็นแทบตาย ยกพระไตรปิฏกมาบ้าง (หรืออะไรบ้างจำไม่ได้ เยอะมาก)
ตอนบอกเพื่อน บางคนก็บอกว่า อยู่ได้ไง ทำหน้าแปลกๆก็มี(มีบ้างไม่ทุกคนนะค่ะ) แหยะๆ หยองๆ ก็มี
เห็นแล้วกลุ้มว่า ไปเดือดร้อนแทนตัวดิฉันทำไมกันกันเนี่ย

เวลาแฟนมีนัดไปกินข้าวกะเพื่อน ดิฉันจะบอกว่า ไม่เอา เดวมีปัญหา

ตอนนัดไปคลองถม ดิฉันกลุ้มมาก แฟนบอกว่า มีเพื่อนไปเจอะกันที่นั่น แฟนบอกว่า เพื่อนเขารุ่นนี้ อายุเยอะแล้วมีความคิด ฯลฯ ไม่มีหรอกรับรอง ดิฉันนั่งกินกล้วยทอดไปเขินไปทำหน้าไม่ถูก


อยากถามท่านอื่นนะค่ะ คิดว่าในนี้หลายๆท่านไม่ทานแบบเขี่ยแล้วน่าจะมีหลายคน ว่าเข้าสังคมกันอย่างไรบ้าง

ตั้งแต่เลิกเด็ดขาด ดิฉันแทบไม่อยากเจอะใครเลยค่ะ

 

ให้คุณพ่อบ้านไปคนเดียวจะสะดวกใจที่สุด นะครับ เรื่องอย่างนี้ ถ้ามันฝืนมากเกิน พ่อบ้านควรอะลุ้มอล่วยให้ตามโอกาส เข้าใจเลยว่า โต๊ะจีนใช้เวลานาน ... หรือ ไปด้วยกันน่ะแหละแต่ตอนทานอาหารให้พ่อบ้านนั่ง โต๊ะคนเดียว แล้วแม่บ้านอาจไปหลบมุมใดมุมหนึ่งของงาน เช่น เข้าห้องสมุดหรือที่อื่นๆ (คงมีสักมุมที่พออาศัยหลบได้)...

เคยรู้จักฝรั่งคนหนึ่ง กลัวมีดและวัตถุมีคมมาก ทั้งบ้านไม่มีมีดใช้ และเธอเป็น vegetarian เต็มตัว คงคล้ายๆกับท่านจขกท..

 

เจอแล้วเพื่อนร่วมชะตากรรม ฮี่ๆๆๆ
เห็นด้วยในแง่ว่าคนไม่กินเนื้อสัตว์ "ไม่ใช่คนปกติ" ของประเทศนี้
และเห็นด้วยว่ามีการทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อย
จริงๆ เรื่องนี้ในทางพุทธศาสนานี่ เป็นเรื่องปฏิปทาแต่ละคนล้วนๆ
พระเองท่านจะงดเนื้อสัตว์ก็ไม่ผิด พระที่ไม่ฉันเนื้อสัตว์แถมเป็นพระอริยเจ้าก็มีเยอะแยะ
(ชาวบ้านจะรู้หรือเปล่าก็อีกเรื่อง) หลวงพ่อฤาษีเอง ท่านก็เคยบอกไว้ว่า
ใครทำได้ก็ถือว่าเป็นความดีของท่านไป เพียงแต่อย่าไปตำหนิคนอื่นเท่านั้น
ผมเคยฟังท่านจิตโตท่านเล่าว่า เคยมีครั้งที่หลวงพ่อไปเยี่ยมหลวงปู่ครูบาวงษ์
ที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ท่านไปพบกับลูกศิษย์ชาวกะเหรี่ยงของครูบา
ไม่กินเนื้อสัตว์ทุกคน (ครูบาท่านสอนไว้ดีมาก และทุกคนเชื่อฟังเป็นอย่างดี)
หลวงพ่อถึงกับบอกให้ลูกศิษย์ทั้งหลายดูความดีของลูกศิษย์ครูบาวงษ์ไว้เป็นตัวอย่าง

ผมเองอยากจะไม่เขี่ยเหมือนกัน แต่สภาพแวดล้อมมันไม่เอื้อเท่าไหร่
ถามว่าคนรอบข้างมองยังไง ก็ไม่มีใครว่าเท่าไหร่นะครับ
ถึงว่าก็ทำเฉยซะ (ถือคติ ช่างแม่มเอ๊ยช่างมัน) ส่วนใหญ่จะมองในแง่ดีครับ
บอกว่าตัวเองยังลดละเลิกไม่ได้
ถ้าถามก็บอกไปเลยว่าไม่กินเนื้อสัตว์ สงสารมัน จบ ถ้าถามว่าทำไม
ก็มีย้อนนิดหน่อย (บางคนที่ส่อแววว่าจะกวนโอ๊ย) ว่าอยากรู้จริงๆ หรือแค่โต้วาทีหรือว่าแค่กวนเฉยๆ
เวลาไปโต๊ะจีนก็ต้องเขี่ย รายการไหนกินไม่ได้ก็เฉย รายการไหนพอกินได้ก็เสร็จเรา
แต่หลังๆ ตั้งแต่ใคร่ครวญตัดขันธ์๋ 5 ก่อนนอนตามที่หลวงพ่อสอนไปนานๆ
มันไม่อยากไปงานเลี้ยงไหนอีกแล้วครับ ไม่อยากยุ่งกับใคร
(ปกติผมก็เป็นคนเก็บตัวอยู่แล้ว เลยยิ่งเก็บตัวมากกว่าเดิม)
ความรู้สึกมันเฉยเมยมาก (ไม่รู้คุณเป็นเหมืือนผมหรือเปล่า) เวลาจิตมันไม่ยุ่ง
ก็คิดตามหลวงพ่อสอนไปเรื่อยๆ

 

อนุโมทนา ในการไม่เบียดเบียนชีวิตของสัตว์อื่น...
แต่อย่าลืม ทางสายกลาง ด้วยนะครับ... เพราะมันจะทำให้เรายังคงดำรงตนอยู่ในสังคมได้อย่างเป็นปกติสุข

 

ดิฉันก็ไม่กินเนื้อสัตว์เหมือนกัน ถ้าไปกินโต็ะจีน จะมีอาหารที่เราเขี่ยได้ เช่น ยำสามกรอบกินแต่ผักกับเม็ดมะม่วงหิมพานต์ กระเพาะปลาน้ำแดงก็ตักเฉพาะเห็ดหอม ต้มยำก็ตักเฉพาะเห็ดฟาง ก็ได้เเล้วค่ะ ไม่ต้องกลัวที่จะบอกคนอื่นถ้าเค้าถามค่ะ แต่ถ้าไม่ถามเราก็กินแบบนี้ไป ไม่ต้องเครียดนะคะ

 

ผมว่าคนร่วมโต๊ะชอบนะครับ คนไม่กินเนื้อ เพราะจะได้ไม่มีใครแย่งหมูหัน 555
ก็ลองตกลงกันในโต๊ะครับ ว่าถ้าเป็นอาหารพวกผัก เราขอเหมาเอง
เรื่องเวลา ผมว่าไม่น่าจะถึง4ชั่วโมงหรอกครับ ชั่วโมงครึ่งก็ไม่เหลือซากแล้ว 666

 

ก็ถ้าพ่อบ้าน ไปก็หมดเรื่องนะค่ะ เขาไม่ไปค่ะให้ดิฉันไปคนเดียว (รับส่งลูกด้วย)
เขาไม่ชอบออกงานสังคมเท่าไหร่

เรื่อง Phobia พ่อบ้านไม่รู้ค่ะ ว่าดิฉันกลัวหมูหัน กลัวปลาตัวใหญ่ เคยไปกินด้วยกัน เขาไม่สังเกตุค่ะว่า ดิฉันกินแบบเขี่ย กินแต่ผักกับหมั่นโถผลไม้เท่านั้นเอง

ดิฉันจะไม่เดินผ่านร้านขายปลาค่ะ

ถ้าอยู่บ้าน หั่นเนื้อสัตว์ให้ลูกดิฉันเดินไปเดินมาได้ แต่วันก่อน ไปกิน kfc เดินไม่ได้ต้องเฝ้าลูก อาจจะเพราะดิฉันกลัวสายตาคนอื่นๆว่าประหลายไม่กินเนื้อสัตว์ เลยเกิดอาการปวดหัว หายใจไม่คล่องหรือเปล่าไม่ทราบ(เมื่อก่อนไม่เป็นค่ะ )

การชำแหละเนื้อปลาเป็นสิ่งที่ดิฉันทำไม่ได้มาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ แม่ก็ไม่สังเกตุ บ่นว่าทำไมกินยาก(แล้วตักปลาให้) แต่ปลาชิ้นๆดิฉันกินได้ค่ะ

ขืนบอกเขาว่า ดิฉันอาจจะเป็นPhobiaอาหารที่มาเป็นตัวๆ อาจจะโดนว่าก็ได้ว่า ยายเวอร์ แค่ไม่กินก็น่าจะพอแล้ว มองแล้วไม่เห็นมีอะไรเลย

 

นั่นสิคะ ดิฉันสงสัยว่า เวลาเขามองดิฉันเป้นตัวประหลาด(หรือคิดไปเองไม่รู้) เวลาทำหน้าแหยงๆ เพราะอะไร
ตรงนี้ละมั้งทำให้ดิฉันเกิดความกังวลนะค่ะ (จริงแล้ว ถ้ากินเแบบเขื่อเหมือนเมื่อกอ่นก็จะเนียนนะค่ะ)

บางคนถามว่าดิฉันอยู่ได้ไง ตอบว่า ดิฉันกินไข่นะค่ะ

ไข่มีโปรตีนที่มีประโยชน์มาก ดีกว่ากินเนื้่อสัตว์ตรงที่ย่อยง่ายกว่า แม้แต่ตอนท้องหมอยังแนะนำให้กินแทนเนื้อสัตว์เลย (ต้องอธิบายกันแบบนี้ยาวๆค่ะ) บางคนยังบอกว่าไม่จริงๆ

ต้องแต่ท้องลูกคนนี้ ทำให้ดิฉันค่อยๆลดเนื้อสัตว์ลงไปนะค่ะ (ตามคำแนะนำหมอนะค่ะ ไม่ได้คิดเอง เพื่อความปลอดภัยของแม่และเด็ก ) เลยอาจจะทำให้ไม่อยากทาน และท้องไม่ย่อยเป็นปกติ
นานหลายปีแล้ว ก็กลายเป็นเลิกทานไปเลย

ดิฉันก็เก็บตัวมากขึ้นค่ะ เวลาเห็นคนทำหน้าแล้วดิฉันรู้สึกไม่ค่อยดี (ต้องบอกว่า ไม่มมีอารมณ์จะพิจารณาไตรลักษณ์ของความหงุดหงิดค่ะ)

 

ดิฉันคิดว่า มันก็ไม่ได้ตึงเกินไปนะค่ะ การอยู่ในสังคมไม่ได้หมายความว่าเราต้องกินแบบเขา ทำเหมือนเขา เช่น โต๊ะจีนมีกินเหล้า เราก็ไม่ต้องกินเหมือนเขาก็ได้ ไม่ว่างานเลี้ยงไหนๆ ดิฉันเห็นเขาสนุกกันเพราะมีเหล้า แต่ดิฉันก็ยืนยันว่าไม่กิน

ดูประหลาดเหมือนกันที่ไม่กินเหล้าเหมือนคนอื่น

การเขี่ยเนื่องจากดิฉันไม่ได้ทานนานแล้ว เพราะทำกับข้าวเอง เลยไม่คุ้นกับกลิ่นนะค่ะ (เช่นนมวัว ดิฉันก็ไม่กินเพราะไม่คุ้นกับกลิ่นนะค่ะ) ไปคราวนี้ เลยจะเขี่ยก็ไม่รู้จะได้หรือเปล่า

นั่นสิคะ ดิฉันกลัวคนถามนั่นละค่ะ กลัวเป็นตัวประหลาด กลัวสายตาเขา
จริงๆ เพราะโดนมาเยอะด้วยนะค่ะ (แต่พอดีไม่ได้นั่งนาน) แต่งานนี้ต้้ง 4 ชม.
โต๊ะจีนแต่ละอย่าง มีอาหารที่ดิฉันไม่กินอยู่แล้วตั้งแต่เด็ก ปลาตัวใหญ่มากๆ กระเพาะปลาที่ควักออกมาทีละตัว หูฉลามที่แม้แต่พ่อดิฉันก็ไม่กินนะค่ะ พ่อพูดสั้นๆว่า ไม่รู้จะกินทำไม ไม่มีประโยชน์แค่หู

ดิฉันไม่ได้กินแบบเขี่ยนานแล้วค่ะ กลิ่นของน้ำซุบกระดูก เมื่อประมาณเดือนที่แล้วดิฉ้นชิม(ของลูก) ......อย่าให้บรรยายเลยค่ะ
น้ำปลาที่ดิฉันหยิบผิด ทั้งจามทั้งไอ (ถึงรู้ว่าหยิบขวดผิด) จะมียี่ห้อนึงขวดซีอิ้วกับน้ำปลาเหมือนกันเลย แฟนเอาไปซ่อนไว้ไกลๆ แต่ดิฉันคิดว่า มันคือซีอิ้ว

เออ อันนี้ท่าจะจริงค่ะ 777

คุณ GhostHead ไม่รู้สึกว่า หมูหันมันมองเราหรือคะ

เวลายกอาหาร (หมูหัน) คนร้อง โอโฮ้
ดิฉันร้อง .....ไอ้หย๋า มันมาแล้ว

 

เรื่อง Phobia เนี่ยคุณ Thanks-Epi คงทราบแล้วว่า แม้ในทางธรรมะก็เป็นเรื่องของความผิดปรกติในจิต จะเป็นด้วย "สัญญา"เก่าที่เคยมี(เป็นความประทับใจหรือการกระทบที่รุนแรง) หรือเพราะอุปาทาน ที่เกิดจากการทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย(อโยนิโสฯ)เพราะได้ฟังคำสอนของคนอื่น(จะลัทธิใดก็ตาม) แล้วยึดไว้แน่นหนาจนมีกำลังก็ตาม อาการเหล่านี้ ควรแก้ไขนะครับ เพราะจิตที่กลัวนั้นเป็นจิตที่เป็นไปกับโทสะ ซึ่งไม่ดีเลยหากมีหรือเกิดบ่ิอยๆ . และจะสั่งสมอุปนิสสัยสันดานสืบไปในภพหน้า ดีไม่ดีไปเจอลัทธิอื่นที่สอดคล้องเข้าจะหลุดจากพระพุทธศาสนาไปได้ง่ายมาก นี่คือภัยที่ต้องกลัว..

ถ้าว่ากลัวว่าสัตว์ที่"ยังมีชีวิต" จะเสียชีวิต ตนก็เลี่ยงไม่ทำีร้ายหรือฆ่า ตรงนี้ต่างกับกลัวเมื่อเห็นเนื้อสัตว์ที่ตายแล้ว เพราะกลัวนี้เรียกว่าโอตตัปปะ เป็นความกลัวโทษภัยของบาป นี้เป็นกุศลครับ..

ขออภัยหากกล่าวเกินเลยกว่าเนื้อหาคำตอบที่ประสงค์...

 

ท่านพี่ Thanks-Epi บ่ต้องคึดมากหลายค่ะ มีช่วงนึงที่ซีไม่กินเนื้อสัตว์เลย 2

เดือน เวลาไปกินข้าวกลางวัน ข้าวราดแดง หรือตามสั่ง ก็จะสั่งพวกผัดผัก ไม่

ก็ไม่ต้องให้เค้าตักเนื้อสัตว์ให้ เวลาเจอใครถามก็ตอบด้วยความภาคภูมิใจ "หนู

ไม่กินเนื้อสัตว์ค่ะ" (หายากนะ รู้สึกดีออก คนไม่กินเนื้อสัตว์ มันคือการทำบุญนี่

นา เวลาบอกคนถาม ไม่ต้องอึดอัดใจค่ะ) คนไหนที่เราสนิทๆชวนนั่งใกล้กัน

เลย เค้าเอาหมูเรา เราเอาผักเค้า มองให้เป็นเรื่องสนุก

ตอนไปโต๊ะจีน ก็บอกเค้าว่าไม่กินเนื้อสัตว์ ก็มีบางเจ้าภาพรับรองให้ บางเจ้าไม่

มี ซีก็จะเลือกกินเท่าที่กินได้ แต่ไม่เหมือนท่านพี่ Thanks-Epi อย่างมากมาย

จุดนึง พอปลาตัวเบ้อเริ่มมา ไม่ได้มีอาการใดๆ นอกจากน้ำลายไหล แต่ต้องอด

ทน ข่มใจฝุดๆค่ะ 5555

มันคือเรื่องที่ดี น่าชื่นชม ออกอย่าคิดมากนะคะ

 

พี่ท่านคิดมากจริงๆเบย ตอนนั้นซีไม่กินเนื้อสัตว์ ยังสรวลเซ เฮ่ฮ่า ปาจิงโกะ กับ

พี่ๆได้สนุกสนาน แถมพี่ๆเค้ายังชอบ ไม่มีใครแย่งกินเนื้อ ดูแลอย่างดี กินผักไม่

อิ่มนะ เอาอีกมะๆ เดี๋ยวพี่ช่วยซีกินเนื้อสัตว์เอง 5555 ดูทุกคนรักเรามากขึ้น

จริงๆ ซีสัมผัสได้ (kiss)(kiss)