ลูกที่ขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์

อ่านคำถามแบบเด็กๆของลูกคุณ โลกสมมุติ แล้วก็อึ้ง ทึ่ง ปนขำครับ สัญญาณเริ่มมาแล้วละครับ

"ทำไมทุกคนต้องมีชื่อ ใครเกิดมาบนโลกนี้ก่อนเป็นคนแรก อยากรู้ว่าถ้าตายมันเป็นยังไง"

ไม่ใช่เด็กทุกคนนะครับที่จะคิดคำถามได้แบบนี้ โดยเฉพาะเรื่องตัวตน การเกิด-การตาย ซึ่งเป็นเรื่องสัจธรรมของชีวิต ที่ผู้ใหญ่บางคนยังไม่เคยระลึกถึง

เห็นคำถามแล้วทำให้นึกได้ถึงเหตุการณ์นึงสมัยเด็กครับ ขออนุญาตเล่าให้ฟัง

ครั้งนึงสมัยยังเด็กพอจำความได้ ไม่รู้ว่าเด็กขนาดไหนแต่ก็ยังไม่รู้ประสีประสาอะไร ช่วงกลางวันผู้ใหญ่จะจับขังไว้ในบ้านให้นอนกลางวัน โดยมีคอกเล็กๆกั้นประตูหน้าบ้านไว้ไม่ให้เราออกไปไหน
มีอยู่วันนึงผมเกิดปีนคอกกั้นออกมาได้แล้วหนีไปวิ่งเล่นกับพี่ๆเด็กโตแถวๆบ้าน
จำได้ว่าวันนั้นสนุกมากรู้สึกอิสระร่าเริงใจเป็นที่สุด เด็กโตๆพากันไปช้อนปลาหางนกยูงตามร่องน้ำเล่น
เราก็ไปยืนดูเค้าเล่นไม่รู้เรื่องอะไรกับเค้าหรอก แล้วมีพี่คนนึงเอาปลาหางนกยูงเล็กๆที่ช้อนได้ให้เรามาตัวนึง ใส่อุ้งมือไว้ ตัวนิ่มๆคาวๆลื่นๆ มีชีวิตเต้นดุกดิกๆอยู่ในอุ้งมือนี่ เราก็ดีใจจะได้เอากลับไปเล่นที่บ้านด้วย
พอเข้าบ้านก็คงจะเย็นแล้ว รู้ตัวเลยว่าโดนแม่ด่าแน่ๆ ด้วยความกลัวความผิดเลยเอาปลาซ่อนไว้ใต้พรมเช็ดเท้าก่อนเข้าบ้าน ซ่อนไว้ก่อนกะว่าเดี๋ยวค่อยกลับมาเอา แอบๆแม่ไว้ก่อน

จำได้ว่ารู้ตัวอีกทีตอนกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว นึกขึ้นได้กลับมาเปิดพรมเอาปลา ปรากฏว่าแห้งแหง็กไปแล้วไม่เหมือนเมื่อตอนกลางวันที่ยังมีชีวิตอยู่ เลยเสียใจร้องไห้ได้รู้จักความตายเป็นครั้งแรก และเพิ่งรู้ว่าปลาต้องอยู่ในน้ำเท่านั้น! มานึกดูอีกที่นี่.. แหมโง่จริงๆนะเรา

อีกครั้งนึงตอนโตขึ้นมาหน่อยเกิดคำถามบางอย่างในชีวิตและคิดว่าคงเป็นจุดเปลี่ยน
และจุดประกายอะไรบางอย่างในชีวิตคือ ชอบเอาหนังสือตำรา มสธ.ของพ่อมาอ่านเล่น แล้ววันนึงอ่านไปเจอรูปและคำถามประมาณนี้... เลยเหมือนอะไรที่ฝังใจและต้องหาคำตอบมาตลอดชีวิต

 

เด็กๆพวกนี้มักจะถาม คำถามที่ออกแนว ปรัชญา ธรรมชาติ เกิด-ดับ เพราะเขาพยายามเชื่อมต่อกับความรู้เดิม ธรรมชาติเดิมของเขา (ซึ่งพอมาเกิดในร่างเด็กจะถูกทำให้ลืม) พ่อแม่ จะต้องรู้ทันตรงนี้ด้วย จะดีมากๆ ถ้าไม่รู้ก็ต้องพยายามหาความรู้มาตอบลูกด้วย (มาเป็นครูให้กันและกัน)

 

...เห็นด้วยครับ
..ไม่งั้นก็จะคุยกันไม่รู้เรื่อง
แต่ถ้าเราคุยด้วยความมีสติ ...รู้สึกว่า..ง่ายมากครับ
ไม่ค่อยดื้อเท่าไหร่...กลายเป็นว่าง่ายไปเลยทีเดียว
(แต่ก็มีดื้อประมาณ..นิดๆ)..แหละครับ..

 

พากันไปวัดทำบุญกันบ่อยไม๊ครับ พาไปบ่อยๆก็ดีนะทำบุญแล้วไปกราบพระในโบสถ์

 

ลูกพระธาตุพนม

อยากรู้ว่ามีใครเป็นลูกพระธาตุพนมบ้างมั้ยคะ เพราะคุณแม่ได้ไปไหว้ขอจากที่นั่น ตอนท้องก็ฝันเห็นเด็กผู้ชายแก้ผ้าเดินอยู่รอบกำแพงวัด และฝันเห็นเต่ายักษ์บ่อยมากค่ะ พอตอนเป็นทารกถ้าไปนครพนมแล้วไม่ได้ไปที่พระธาตุก็จะร้องไห้ไม่หยุด มีใครเป็นบ้างมั้ยคะ

 

+1 ตาม คุณ axzon47

ผมว่าอยู่ที่การอบรมเลี้ยงดู การเอาใจใส่ ให้ความรักของพ่อแม่ และสิ่งแวดล้อมมากกว่าไหม

ปล. ผมไม่ได้ขัดนะ แต่พูดตรงๆ โทษสิ่งศักดิ์สิทธิ์ วิญญาณ ฯลฯ มันจะถูกหรือ?

 

คิดว่า...การเกิดโดยปรกติมีการจัดลำดับไว้ว่าใครก่อนหลัง และดำเนินไปโดยธรรมชาติ กรณีที่มีการขอนั้น ผมมองว่าเป็นเหตุการณ์ที่ผิดไปจากปรกติที่ควรเป็น...ถ้าทางโลกก็เปรียบเหมือนใช้เส้นสายอะไรประมาณนั้น...กรณีขอลูกผมคิดว่าน่าจะเป็นเด้กที่ไม่ใช่เด็กธรรมดา แต่เป็นเด้กที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านจัดสรรให้ ซึ่งคงต้องดูองค์ประกอบว่าควรได้ให้ลูกแก่ใครบ้าง เพราะคนที่ขอก็คงมีจำนวนไม่น้อย...แต่ก็ใช่ว่าจะสำเร็จทุกคนทุกคู่...เมื่อเด็กที่มาเกิดนั้นไม่ใช่เด็กธรรมดา อาจเป็นไปได้ว่าอาจเป็นการทดสอบท่านที่ต้องการมีลูกด้วยว่าท่านมีความพร้อมในการที่จะเลี้ยงดูเขาขนาดไหน ทำไมถึงได้คิดไปขอ พร้อมรึยังกับการที่จะเป็นพ่อ แม่...สิ่งศักดิืสิทธิ์ได้กลั่นกรองแล้วครับว่าท่านสมควรได้...ท่านทั้งหลายอย่าได้คิดเหนื่อยล้าหรือเหน็ดเหนื่อยไปเลย..ท่านไปขอเขามาให้เกิด เมื่อสมหวังแลัว ท่านก็เลี้ยงเขาให้ดี..เหน็ดเหนื่อยบ้างก็ให้นึกถึงวันที่เราอยากมีเขาก็แล้วกัน...ความสุขก็จะเกิดโดยพลัน...เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ

 

เด็กน้อยคนหนึ่งเป็นลูกเศรษฐีที่คุณพ่อคุณแม่ไปขอมาจากวัดป่า....จังหวัดยโสธร เกิดมาก็เป็นเศรษฐีทันที มีเงินฝากในธนาคารเรือนร้อยล้าน
เด็กคนนี้พอถึงวันพระ จะไม่รับประทานอาหารเหมือนคนปกติ ถ้าพ่อแม่ป้อนอาหารที่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์ก็จะอาเจียน โตขึ้นพอถึงวันพระจะทานแต่ข้าวเปล่า

เด็กอีกสองคน คุณพ่อคุณแม่ไปขอมาจากวัดเดียวกัน เป็นเด็กฝาแฝด ถ้าคุณพ่อคุณแม่ตีจะป่วยทันที

ที่พบเห็นมาก็มักมีลักษณะนี้ค่ะ

 

เราเป็นลูกขอเหมือนกันค่ะ แม่ขอมาจากวัดพระธาตุประจำจังหวัดที่เราอยู่ ก่อนท้องแม่ฝันว่ามีคุณยายแก่ๆใส่ชุดคลุมผมสีขาวเหาะลงมาจากฟ้า อุ้มเด็กอ้วนๆขาวๆไม่มีผมมาให้ ตอนเราเกิดก็หน้าตาแบบที่แม่เห็นในฝันเลยค่ะ คือหัวล้านเลย ไม่ค่อยมีผม แต่พอโตมาผมดกหนามาก ตอนเล็กๆป่วยบ่อยค่ะ เกือบตายหลายรอบเพราะจมน้ำ (เกิดราศีมีนปลาคู่ทำไมถึงมีภัยทางน้ำก็ไม่เข้าใจค่ะ 55) แม่จะอุ้มลงวัดให้พระพรมน้ำมนต์และผูกสายสิญจ์ให้

เท่าที่จำได้แม่ไม่ตีเราเลย จะเรียกเรามานั่งคุยแล้วสอนเราด้วยเหตุผล จะมีแต่พ่อค่ะที่ค่อนข้างอารมณ์ร้อน เราเองพอโดนพ่อตีพ่อว่า ก็ไม่ค่อยถูกกับพ่อเลย แต่แปลกอย่างนึงนะคะ คือต่อให้โดนดุโดนว่าเราก็ไม่เคยเถียงพ่อแม่เลยสักครั้งค่ะ แต่จะเงียบและไม่คุยด้วย เฟดตัวเองออกไปเลย
เป็นคนหัวดี เรียนดีตั้งแต่เด็กค่ะ เป็นตัวแทนของโรงเรียนตลอด แต่มีบางช่วงที่ดื้อและเกเรบ้าง ชอบสวดมนต์และเข้าวัดนะคะ มีเซนส์ด้วย ส่วนตัวแล้วไปไหว้พระธาตุที่แม่ขอเรามา เราไปบ่อยมากค่ะ

อ้อลืมไป มีปานน้ำตาลที่หัวไหล่ขวาด้วยนะคะ สงสัยท่านป้ายไว้ ^^

 

ลูกเทวดา ของพ่อ ของแม่ ต้องยกให้เป็นลูกพระพุทธเจ้าก่อน

ขออนุญาตครับ

เรื่องลูกเทวดานั้น ก็มีเรื่องเล่ามากมาย ก็เลยวุ่นวายสับสน
เพราะเวลาอยากได้ลูก ก็ขอเอาๆ
ครั้นพอได้มาแล้ว กลับไม่รู้ว่าจะเลี้ยงอย่างไร?
ก็เลยเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมา

ตัวผมเองนั้น ผมถือว่า

"แม้แต่พระพุทธองค์ พระองค์ท่านก็ทรงเคารพบิดา มารดา ของพระองค์ท่าน"
"แม้แต่พระอรหันต์ ต่างก็เคารพ บิดา มารดา ของท่าน"
"กะอีแค่ลูกเทวดา มันจะขนาดไหนเชียว"

แต่ก็อดเห็นใจ พ่อ แม่ ที่เดือดร้อนกันไม่ได้
สาเหตุก็แค่ว่า เมื่อหาคนที่มีบุญบารมี ทั้งใกล้เคียง ทั้งผูกพันกับตน มาเกิดเป็นลูกไม่ได้
ก็ยังพากันดันทุรัง อยากมีลูก
อยากมี ยังไม่เท่าไร อยากได้ลูกเทวดา อีกต่างหาก

ถ้าท่านมีสติ ปัญญา มีภูมิรู้ มีภูมิธรรม ระดับเทวดา ก็น่าจะรู้ว่าต้องเลี้ยงลูกอย่างไร?

แต่เพราะว่า ตนไม่มีสติ ไม่มีปัญญา ไม่มีภูมิรู้ ไม่มีภูมิธรรม ระดับ เทวดา

ก็เลยต้องเดือดร้อนอย่างที่ได้บรรยายมานี่ล่ะครับ

ก็น่าเห็นใจเทวดาเหล่านั้น เป็นเทวดา สบายๆ อยู่ดีๆ
กลับต้องถูกขอร้องให้มาเกิดเป็น ลูกมนุษย์ที่มี ภูมิ ต่ำกว่าตน

ก็เลยต้อง ออกฤทธิ์ ออกเดชกันหน่อย

ที่สำคัญคือว่า เมื่อเจอฤทธิ์ เมื่อเจอเดช จะทำอย่างไร?

ครูบาอาจารย์สายเทพ องค์ท่านก็แนะนำมาว่า

"เพราะว่าเขามีบุญบารมีสูงกว่าเรา ก็เลยเลี้ยงเขาได้ยาก ได้ลำบาก"

"วิธีแก้ที่ง่ายที่สุด ก็คือว่า ให้นำเด็กนั้น ไปยกให้เป็นลูกพระพุทธเจ้าก่อน"

(ที่องค์เทพแนะนำก็คือ ๑ พระแก้วมรกต ๒ หลวงพ่อโสธร ๓ พระพุทธชินราช)

"แล้วจึงขอกลับมาเลี้ยงดูต่อไป"

"เวลาขอก็คือ ให้ขอตอนเที่ยงวัน ข้างขึ้น ยิ่งขึ้นมากยิ่งดี แต่อย่าให้ถึงวันพระใหญ่"
"เตรียมขันธ์ ๕ ใช้ดอกบัวขาว ๕ คู่ เทียนเล่มบาท ๕ คู่ ใส่พานให้เรียบร้อย"
"แล้วเวลาขอให้ยืนประกาศเสียงดังชัดเจน ไม่ใช่อ้อมๆ แอ้มๆ"
"แค่นี้เด็กก็จะเลี้ยงง่าย รักเคารพพ่อแม่ ผู้ให้กำเหนิดและเลี้ยงดูแล้ว"

ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ก็ลองดูกันนะครับ

ผมเคยเห็น พวกลูกที่พ่อแม่ หนักใจเป็นจำนวนมาก
พ่อแม่พามากราบไหว้องค์เทพ หรือแม้แต่คนที่ติดตามเพื่อนๆมา
พอองค์เทพท่าน บอกเล่าความสำคัญของพ่อแม่
บอกเล่าความยากลำบากของพ่อแม่ ที่ทนลำบากเลี้ยงดูเรามา
แม้แต่องค์เทพเอง ท่านก็รัก ท่านก็เคารพ พ่อ แม่ ของท่านมาก เช่นเดียวกัน

เท่านั้นเหละครับ พวกลูกๆ ต่อมน้ำตาแตก ร้องให้กระจองอแง
ที่พ่อแม่มาด้วย ก็พากันกราบขอขมากันเป็นแถว
ที่กลับไปบ้านขอขมาที่บ้านก็มาก

ต่อไปพ่อแม่ไม่ต้องพามาแล้ว รู้จักชวนกันมาเอง ดีกว่าเอาเวลาไปเที่ยว

บางคนเรียนหนังสือก็เก่ง สอบได้คะแนนเยี่ยม
แต่พอเรียนจบออกมา หางานอย่างไรก็ไม่ได้ซักที หาเป็นปี ก็ยังไม่ได้

แต่พอองค์เทพท่านแนะนำให้กลับไปขอขมา พ่อแม่ ที่บ้านก่อน
กลับสอบเข้าทำงานได้อย่างน่าแปลกใจ
ได้ไม่ได้เปล่า ได้หลายที่ให้ต้องเลือกอีกต่างหาก

เพราะพ่อแม่ทั้งให้กำเหนิด ทั้งเลี้ยงดูเรามาด้วยความยากลำบาก
จึงเกิดเป็นกรรมผูกพันขึ้น และกรรมนี้ส่งผลแรงยิ่งนัก

ไม่อย่างนั้นพระพุทธองค์คงไม่บัญญัติว่า

"การทำปิตุฆาต การทำมาตุฆาต เป็นกรรมชนิดหนักที่สุด"

ถ้าเชื่อ หรือ ถ้าหาวิธีอื่นไม่ได้ ก็ลองดูกันนะครับ

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ

ลุงมหา

 

ผมคล้ายๆน้องจากคำแม่เล่า และผมตอนเด็กๆป่วยบ่อยมาก เรียกว่าป่วยทุกๆเดือนจนเงินเดือนพ่อแม่ได้มาต้อมมาจ่ายค่ายา ตอนหลัีงแม่กับพ่อพาผมไปกราบและถวายผมเป็นลูกพระแก้วมรกต ผมกลับมาแข็งแรงและไม่ป่วยอีก จำได้ครับตอนเด็กซนตกนำ้บ่อยมาก ผมแขวนพระแก้วมรกตไว้เป็นพระประจำตัวตกไปในนำ้ ไม่เห็นอะไรเห็นแต่สายสร้อยและองค์พระ ต่อมาน้ามาเห็นโดดนำไปช่วยครับ หลายครั้งที่เกิดอุบัติเหต รอดมาได้ทุกครั้งผมเชื่อเป็นเพราะบารมีท่านแชปกป้องผมครับ

ผมคิดว่าท่านจขกท ลองไปกราบพระแก้วมรกตท่านนะครับ หรือ พระองค์ที่ท่านศัทธาและฝากน้องเขาไว้ให้ท่านดุแล เป็นลูกท่าน ผมคิดว่าน่าจะเป็นมงคลและมีสิ่งดีๆเกิดขึ้นนะครับ
ขอให้มีความสุขมากๆๆทุกท่านครัีบ

 

เป็นกระทู้ที่ดีมากครับ กระผมในฐานะ หมอดูและช่วยแนะนำเรื่องต่างๆเหล่านี้มามากจึงขอแสดงความคิดเห็นว่า
1 เมื่อเราขอมาจากที่ใด เมื่อเด็กคลอดมาแล้วให้นำกลับไปที่เดิมเพื่อยกเด็กมอบให้เขาเหมือนเดิมแล้วขอกลับมาเลี้ยงดู ให้บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ด้วยดอกไม้ธุปเทียนหรือมีของไหว้ด้วยจะดีมาก
2เมื่อเรานำเขากลับมาเลี้ยงดู ควรให้ผู้เฒ่าคนแก่ผูกข้อมือให้ เพื่อแก้เคล็ดความไม่ดีทั้งปวงที่อาจจะเกิดกับเด็กและกับพ่อแม่เพราะ ไม่ได้มีบุญวาสนาสัมพันธ์กันแต่มาเกิดตามแรงอธิฐาน พอเกิดมาแล้วก็จะต้องมีกรรมร่วมกัน
3ผู้เป็นพ่อเป็นแม่ต้องมีสัมมาทิฏฐิและเลี้ยงลูกด้วยปัญญา หมายความว่า
ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นเทพหรือใครมาเกิด ไม่สำคัญ แต่สิ่งสำคัญคือคุณต้องเป็นแบบอย่างที่ดีในการทำความดี และสอนให้เขาทำความดี เลี้ยงลูกให้ดี แบบมีความคิดที่ดี ปูรากฐานทางความคิดให้เป็นคนดี ตั้งมั่นในศีลธรรม ชักนำให้ทำบุญทาน ศีล สวดมนต์ภาวนาตั้งแต่เล็กๆ หากเขาทำผิดก็ต้องสอน ให้เขาคิดวิเคราะห์ด้วยเหตุผล หาเขาดื้อรั้นไม่เชื่อฟัง สอนอยาก ก็ต้องตีเขาบ้างให้เขาเชื่อฟัง จะได้หลาบจำไม่ทำบาป แต่ต้องใช้ไม่อ่อนก่อนจึงใช้ไม้แข็ง [รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ]

จำไว้เสมอว่า พ่อแม่มีหน้าที่เลี้ยงลูกสอนลูกให้เป็นคนดี ไม่ต้องไปสนใจว่าเขาจะเป็นใคร ด้วยความดีที่เราปลูกฝังให้เขาสอนให้เขามีจิตใจที่ดีนี่แหละ จะทำให้เขา เป็นคนดี เขาจะได้เกิดมาแล้วโตขึ้นเป็นคนดีเป็นกำลังสำคัญของชาติของศาสนา บารมีเขาเกิดความเป็นเทพของเขาไม่ใช่สิ่งที่เราจะนำไปบอกให้เขายึดติด แต่จงสอนให้เขายึดติดใน บุญทาน สีล สวดมนต์ภาวนา สอนให้เขามีจิตใจ อย่างเทพ พรหม หรือพระโพธิสัตว์ เป็นต้น

เมื่อผู้เป็นพ่อแม่คน ทำได้อย่างนี้ คุณก็ถือว่าได้ทำหน้าที่อันดีงามสมบูรณ์แล้ว ส่วนเขาจะได้ดีแค่ไหนอย่างไร ก็เป็นไปตามวาสนาบารมีของเขาครับ ถ้าเขามีบารมีมาก เขาย่อมสร้างบุญบารมีได้มากและสร้างความดีได้ยิ่งกว่าผู้เป็นพ่อเป็นแม่สั่งสอนไว้ ก็เป็นไปตามกรรมลิขิต วาสนาบารมีของเขานั่นเองครับ

เพราะผมก็แนะนำญาติๆ คนใกล้ชิดทุกคนให้เข้าใจและเชื่อมั่นอย่างนี้ ทำอย่างนี้ครับ อันความดีของพ่อแม่ที่ทำได้อย่างนี้ก็ควรแก่การที่บุตรจะกราบไหว้เคารพรักนั่นเองด้วยประการหนึ่งครับ สาธุ

 

ตอนเรามีน้อง เราไปไหว้แต่พระแก้วมรกต ทุกเดือนจนคลอด พอคลอดออกมาน้องป่วย
เป็นประจำ อาการหนักมา ต้องอยู่โรงพยาบาล เลยต้องเขียนชื่อ นามสกุล วันเดือนปี
เกิดไปไว้ที่ฐานพระแก้วมรกต จำลอง
และปล่อยปลาทุกอาทิตย์ตั้งแต่อยู่ในท้อง จน 9 ขวบ ( ตอนเขียนชื่อ นามสกุลใส่ฐานพระเราได้ยกลูกให้เป็นลูกของพระแก้วมรกต ) เค้าก็ไม่ค่อยป่วย แต่เราพาลูกไปวัดทุกสัปดาห์ หลวงปู่ที่นับถือ ยังแซวเลยว่า ทำไมไม่ยกให้พระที่มีชีวิต ดันยกให้พระพุทธรูป
แต่เค้าเป็นเด็กดีนะ ว่านอนสอนง่าย และเค้าก็ยังมีข้อตกลงกับเรา ว่า ทุกปิดเทอมไม่ว่า
เทอมเล็ก หรือใหญ่ ลูกต้องไปอยู่วัด ซี่งเค้าก็ไปให้ทุกปี ตั้งแต่ 9 ขวบ เป็นต้นมา ไม่ว่าจะเป็นวัดถ้ำประทุน อยู่กับหลวงปู่อ่อนศรี อยู่วัดเหล่ากกหุ่ง หลวงปู่สุธีร์ ชาคโร หรือไปอยู่ วัดป่า ที่น่าน

 

อีก อย่างขอให้เข้าใจว่า เทพพรหม ทั้งหลาย เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์จะเป็นบุตรของใคร ก็ไม่สำคัญ เพราะเขาก็ต้องรับใช้วิบากกรรม เพราะเขาก็มีกรรมเป็นกรรมของเขา เขาย่อมต้องรับใช้กรรมของเขา

ผู้เป็นพ่อแม่ต้องมีสติ ปัญญา ควรรู้ว่าควรดูแลบุตรอย่างไรและรวมถึงการได้ร่วมทำบุญกับบุตรเพื่อแก้ไขเคราะห์กรรมให้เขาด้วย เพื่อเขาจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น เพื่อการสร้างบารมีของเขาในอนาคตครับ สาธุ

 

ลูกสาวเราก็ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาเหมือนกัน อ่านหนังสือธรรมะ เปิดเสียงสวดมนต์ให้ฟังตั้งแต่เดือนแรก สวดมนต์ก่อนนอนให้ลูกฟัง มีป่วยหนักครั้งเดียวตอนแรกเกิด เลี้ยงง่าย ไม่ร้องกวน หลับตื่น กินนมเป็นเวลา เจ็บป่วยเล็กๆน้อยๆ ตามวัยเด็กเล็ก ตอนนี้สามขวบแล้ว ก็ซนตามวัยนะคะ โดยรวมลูเราไม่ดื้อ เลี้ยงง่ายนะคะ เราว่าอยู่ที่การเลี้ยงดู ปลูกฝัง และการทำตัวเป็นแบบอย่างของพ่อแม่นะคะ ที่สำคัญคือต้องเข้าใจ เรียนรู้ธรรมชาติของเด็กด้วย อย่าใช้อารมณ์กับลูกมาก ควรมีเหตุและผลให้มากที่สุด อีกทั้งเราควรต้องพยายามหาความรู้อยู่ตลอดนะคะ เพราะเราคือครูคนแรกของลูก และพยายามศึกษาธรรมะ พาลูกเข้าวัดให้เป็นประจำ จะช่วยขัดเกลาได้ ต้องเริ่มตั้งแต่ลูกเล็กๆเลยค่ะ

 

ขอลูกจากสิ่งศักสิทธิ์ เด็กน่าจะเลี้ยงง่าย ว่านอนสอนง่าย มากกว่าที่จะเอาแต่ใจ ต้องดูจากคนเลี้ยงบวกสภาพแวดล้อมด้วย มากกว่าจะคิดว่าเป็นเพราะขอลูกมา บุญเราน้อยกว่าเค้า เรียกว่าดวงสมพงษ์น่าจะเหมาะสมกว่า

 

ตอนเด็กแม่บอกหนูไม่ดื้อไม่ซนนะคะ แต่พูดเก่งและเสียงดังมาก
และแม่ก็ไม่เคยบอกว่าไปขอลูกมาด้วย แต่ตอนเกิดมาใหม่ๆ มีปานแดงที่คอ และก้นเขียวๆ พอโตมาหายไปค่ะ ยกเว้นปานดำวงกลมที่ข้อมือ
และตอนเด็กๆ ป่วยบ่อย เข้าโรงพยาบาล มีใช้เครื่องช่วยหายใจด้วย จำได้ลางๆ
แต่หนูจำความบางอย่างได้ว่า
หนูเคยถามพ่อแม่บ่อยๆ ด้วยความสงสัยอย่างจริงๆ จังๆ ว่า
"หนูเกิดมาได้อย่างไร เกิดมายังไง?"ประมาณว่ามาเป็นตัวหนูในตอนนี้ได้ยังไง... พ่อแม่ก็จะอมยิ้มทำท่าเขินๆ แล้วตอบว่าเกิดจากความรักของพ่อแม่ หนูก็งงต่อไปในใจว่า ความรักคืออะไรสร้างคนได้ด้วย โอ๊ยหนอ ช่างสงสัยไปได้เรา (อีกนานล่ะกว่าจะรู้ว่าเกิดมาได้ไง)
ตอนตั้งคำถามนั้นประมาณอนุบาลหนึ่งละมั้งคะ พ่อแม่ก็ไม่ได้เลี้ยงหนูแบบพาเข้าวัดหรอกนะคะ แต่คุณแม่กินเจ และป้าก็กินเจค่ะ เดี๋ยวจะกล่าวให้ฟังต่อไป....(ใครอยากฟัง แหะๆ)
คุณป้าของหนูจะบอกหนูเสมอว่ากินเจเถอะนะ สงสารพวกสัตว์
ตอนนั้นประมาณอนุบาลสอง แล้วหนูก็มาพิจารณาเอาเอง คิดเป็นภาพเลยว่าเมื่อก่อนปลาที่อยู่บนจานมันก็เคยแหวกว่ายในน้ำ เคยมีชีวิตมาก่อน แล้วเราไปกินมันเนี่ยนะ? สุดท้ายหนูก็เริ่มหัดกินเจ พอใครถามหนูก็บอกว่าสงสารสัตว์ค่ะ
พอเริ่มโตตอนประมาณประถมไหนจำไม่ได้แล้ว หนูเริ่มสงสัยว่าวิญญาณของหนูถูกขังในร่างกาย และร่างกายนี้ก็เปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ เช่นชาตินี้หนูได้มาอยู่ที่ร่างนี้ แล้วตอนนั้นหนูก็มองไปที่ พ่อ แม่ และตา แล้วคิดไปว่า ทุกคนถูกขังอยู่ในร่างกายตัวเอง ไม่อึดอัดกันหรือยังไง? ตอนนั้นหนูรู้สึกอึดอัดว่าถูกขังอยู่ในร่างกายนี้ ไม่อิสระเสรีค่ะ แล้วมีอีกครั้งในเวลาไล่เลี่ยกัน หนูรู้สึกหวิวๆ ใจ เมื่อนึกถึงสถานที่ที่หนูจากมาค่ะ รู้สึกว่าที่กำลังอาศัยอยู่เนี่ยไม่ใช่บ้านจริงๆ คือว่าในตอนนั้นหนูนึกไม่ออกว่าที่ไหน นึกภาพก็ไม่ออกแต่มันคิดถึงปนห่วงหายังไงแปลกๆ แต่ตอนนั้นไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดเพราะเรียบเรียงออกมาเป็นคำพูดไม่เป็นค่ะ ตอนนี้ก็พยายามเรียบเรียงอยู่ หวังว่าจะอ่านแล้วเข้าใจที่หนูสื่อนะคะ และอีกสองเหตุการณ์ที่จำฝังใจคือ ตอนเด็กๆ คุณตาจะพาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะตอนเย็นๆ ทุกวันค่ะ และหนูก็จะสังเกตุหลอดไปตามข้างทาง จะกระพริบๆ ทุกครั้งที่หนูเดินผ่าน บางหลอดไฟก็ดับไปเลย บางหลอดดับอยู่แล้วก็จะติดขึ้นมา คือมันจะต้องมีปฏิกิริยาสักเล็กน้อยตอนหนูเดินไปถึงมัน พักหลังหนูเริ่มสังเกตุและใจจดจ่อดูการกระพริบของมัน(ด้วยความตื่นเต้น) มันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ทุกวันเลยนะคะ ปัจจุบันไม่เป็นแล้วค่ะ และอีกเหตุการณ์ต่อกันเลยหนูเห็นดวงไฟใสๆ 1 ดวงลอยไปเรื่อยๆ ตามทางของเขา หนูเห็นเป็นสีชมพูนะคะ แล้วหนูก็วิ่งไล่จับให้ได้ หันไปถามคุณตาว่าเห็นไหม คุณตาก็ไม่เห็นหนูตั้งใจจับแต่จับไม่ได้ค่ะ สุดท้ายก็หอบเหนื่อยจนยอมแพ้ ปล่อยให้ดวงไฟนั้นลอยไปเรื่อยๆ จนสุดสายตา กลับบ้านปั๊ป เล่าให้คนที่บ้านฟังก็ไม่มีใครเชื่อ คิดว่าเราฝัน จะฝันตอนไหนก็เพิ่งกลับมาจากเหตุการณ์สดๆ ร้อนๆเองค่ะ นี่เป็นดวงไฟปริศนาที่หนูไม่เคยรู้เลยค่ะว่าคืออะไร ปัจจุบันนี้ หนูก็ธรรมดาค่ะ นานๆ ทีจะเจอไรแปลกๆ บางอย่างก็น่ากลัว บางอย่างก็น่าประทับใจค่ะ แต่หนูไม่ใช่คนมีเซ้นต์ ไม่ได้มีสัมผัสพิเศษค่ะ

และหนูก็ครองโสดมาจนจะจบป.ตรีแล้วค่ะ เคยมีหมอดูทักว่าชาตินี้ไม่มีคู่และไม่มีลูกค่ะ เหตุเพราะชาติที่แล้วเคยทำแท้งและฆ่าลูกตัวเองค่ะ T_T (รู้สึกร้ายกาจไม่เบา)
ว่าแต่ใครจะอ่านเรื่องของเรา ยาวไปแล้วนะเนี่ย 5555+

 

ลูกที่ขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ว่าไปแล้วจะเลี้ยงยากหรือง่ายตอบไม่ได้ เพราะขึ้นอยู่กับ
อุปนิสัยสันดารเดิมของเขา หรืออนุสัยสันดารเดิมประกอบ พร้อมทั้งขึ้นอยู่กับ กรรมเก่าที่เขาได้เคยกระทำไว้ บารมีเดิมที่เขาได้เคยกระทำไว้

ส่วนมากผู้ที่มีบารมีมาก มักจะเกิดมาในวัยเด็กที่จะต้องเผชิญชะตากรรมหนักหน่วงหลายอย่าง ด้วยสภาพความกดดัน หรือแวดล้อมที่บีบเค้น ทำให้เขาได้ซึมซับ ติดดิน เข้าใจสภาพแห่งทุกข์ได้แจ่มชัด มีความอดทนเป็นเลิศ มีปัญญามาก มีจิตใจดีงาม หนักแน่น และเมื่อถึงเวลาวาสนาบารมีให้ผล ก็จะเติบโตเป็นนายคน และมีกำลังสำคัญในการสร้างประโยชน์แก่ประเทศชาติ แต่ก็มีบางส่วนที่มีกรรมเก่าที่ไม่ดีให้ผล มีพยามารดลจิต กลับกลายเป็นอสูรญร้าย หรือพยามารทำลายล้างก็มี

ดังนั้น ในโลกแห่งความเป็นจริงไม่มีอะไรแน่นอน ความแน่นอนจึงเกิดได้เฉพาะปัจจุบันเวลานี้เท่านั้น พึงทำปัจจุบันให้ดีที่สุดตามกำลังของตนครับ สาธุ

 

ผมมีลูกพี่ลูกน้องซึ่งพ่อแม่ของเขาไปขอมาจากศาลแห่งหนึ่งที่มีลิงเยอะ พอเขาได้เกิดมาก็เป็นเด็กผู้ชายที่มีลายนิ้วมือเป็นก้นหอยทั้ง 10 นิ้ว ครูอาจารย์ที่ดูให้บอกว่าเป็นลิงขาวมาเกิด มีนิสัยซุกซน ชอบกินเหล้า สูบบุหรี่ตอนเป็นเด็กอายุ2-4 ขวบ โตมารู้ความก็เลิกและกลายเป็นเด็กปกติ แต่ติดที่ว่าทุกปีต้องพาไปไหว้ศาลที่ได้ไปขอเขามา มีอยู่ปีช่วงอายุซัก 3 ขวบไม่ได้ไปไหว้ศาลนั้น เด็กคนนี้หายไปจากบ้าน พบอีกทีลอยคว่ำหน้าอยู่ในสระน้ำ รวมเวลาหายไป เกือบ 2 ชั่วโมง หลังจากช่วยขึ้นมา ปรากฏว่าฟื้นกลับมาเป็นปกติได้ และพ่อเขาก็พาไปไหว้ศาลทุกปีจนทุกวันนี้น้องเขาอายุ 20 กว่าปีแล้ว

กรณีของคุณ คุณไปขอเขามาจากไหน พอถึงวันเกิดก็พาเขากลับไปไหว้ แล้วอธิษฐานขอในสิ่งที่อยากได้สิครับ

ผมไม่อยากเอ่ยชื่อศาล(แต่ท่านส่วนใหญ่ต้องรู้จักแน่นอน) และรายละเอียด เพราะผมเอาเรื่องน้องเขามาเขียนโดยไม่ขออนุญาต แต่ผมยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงที่เหลือเชื่อมากสำหรับผม ที่เด็กคนหนึ่งจมน้ำหายไปเป็นชั่วโมง จนลอยขึ้นมาเองแล้วรอดชีวิตได้ โดยไม่มีอาการผิดปกติใดๆเลย สมแล้วที่ไปขอจากศาลแห่งนี้

 

น้องชายของเรา พ่อก็ไปขอจากพระมาเหมือนกัน เพราะพ่ออยากได้ลูกชาย เนื่องจากมีเรากับพี่สาวแล้ว แต่พอน้องชายเกิดมาแล้ว เลี้ยงยาก ป่วยบ่อย ดื้อ เกเร จำได้ว่าแม่ต้องหาอาหารบำรุงร่างกายให้น้องเราเยอะมาก .....