เรื่องเล่ากรรมทันตา-เนรคุณเจ้านาย,ผู้มีพระคุณ

เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังนี้ ผมจะเล่าเป็นอุทาหรณ์และจะบอกว่า "กรรมดีชั่วไม่ต้องรอชาติหน้าหรอกครับชาตินี้มาให้เห็นทันใจ" มันเป็นยังไง... ไปดูกัน..

มีรุ่นน้องคนนึงในออฟฟิศผม เป็นสาววัยรุ่น อายุงานมากกว่าผมหลายปี อายุอ่อนกว่าผมก็หลายปี ด้วยความที่ว่าบริษัทฯที่ผมทำงานอยู่ เป็นระบบ ค่อนข้างอาเจ็กอาแปะนิดหน่อย ถือระบบอุปถัมป์เป็นทุน แล้วน้องคนนี้เขาทำอยู่ฝ่ายบุคคลซึ่ง ณ ตอนนี้เหลือเพียงแค่ 2 คน!!!!... แล้วประกอบกับน้องคนนี้เขาอยู่มานาน เจ้านายรักและหวงแหน(เป็นที่สุด เพราะมีคนเดียวที่รู้เรื่องและเป็นงาน) ด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจจากเจ้านาย เป็นผลให้เจ้าตัวเขาเกิดความหลงผิด คิดว่าทำอะไรก็ได้ เจ้านายไม่ว่า ไม่เอาเรื่องเอาราวอะไรแน่นอน เข้างานสายก็ได้ ไม่โดนหักเงิน.. หยุดไม่เขียนใบลา ฯลฯ ถึงแม้เคยทำผิดมาบ้างและถูกจับได้ก็ยังไม่สำนึกในความกรุณาของเจ้านาย จนระยะเวลาล่วงจนปัจจุบัน มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อเร็ว ๆนี้ เจ้าตัวเขาได้โกงเงินค่าแรงบริษัทฯไป (ไม่ทราบว่าเท่าไหร่แต่คิดว่าเยอะพอสมควร) ซึ่งเรื่องแดงขึ้นเมื่อฝ่ายบุคคลอีกคนนึงเขาผิดสังเกตุ จึงได้รายงานให้เจ้านายทราบ ตอนแรกเจ้านายไม่ติดใจเอาความครับ(ใจดีจัง) เพราะเห็นว่าอยู่มานานทำคุณประโยชน์มากมาย เพียงแต่ให้ออกจากงานโดยทันที ไม่สั่งดำเนินคดีอะไรเพราะเห็นว่าครอบครัวลำบากยากจน มีลูก 2 คนยังเล็ก แต่ ๆ ... อย่ากระนั้นเลยครับ กรรม ยังไงก็กรรม ถึงช่วงเวลาอันเหมาะสมของมันก็ให้ผลทันที ทาง ผจก.โรงงาน กับฝ่ายบัญชี ได้คัดค้านและเสนอให้ยื่นฟ้องร้องและให้ตำรวจดำเนินคดีกับน้องคนนี้โดยด่วน ปรากฏว่ายังไงรู้ไหมครับ "สั่งดำเนินคดีให้ถึงที่สุดโดยด่วน" นี่คืออารมณ์ ณ ตอนนั้นที่เจ้านายกล่าว....ถึง ณ ตอนนี้น้องคนนั้นก็ยังหลบหนีอยู่ และหากไปทำงานที่อื่นก็จะโดนหมายเรียกไปขึ้นศาลครับ...
เห็นไหมครับ ว่ากรรมดี-ชั่ว ไม่ต้องรอชาติภพหน้าหรอกครับ ไม่ต้องนั่งน้อยใจว่าทำดีไม่ได้ดี ทำชั่วได้ดี ... ยิ่งทำชั่วกับคนที่มีพระคุณแล้วนี่ บอกได้คำเดียวครับว่ากรรมสนองทันตาจริงๆ คนเขาอุตส่าห์รัก เอ็นดู อุปถัมป์ค้ำจุนมา กลับต้องมาติดคุกตารางเพียงเพราะคำว่า "โลภ" ..... ไม่คุ้มนะครับ

สุดท้ายผมขอกล่าวย้ำอีกที "ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว" จริง ๆ นะ

 

ตอนแรกผมก็เชื่อเรื่อง ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว แต่จากที่เจอกับตัว พี่ชายผมเนรคุณ
อกตัญญูแม่ผมสารพัด พูดจาประชดประชันแม่ พูดแม้กระทั่ง แม่มีบุญคุณแค่ตั้งท้อง
เขามาเก้าเดือน มีบุญคุณแค่นั้น ตั้งแต่เด็กจนโตเขาโตมาด้วยตัวเอง อย่ามารำเลิก
บุญคุณกับเขา เป็นแม่ก็ต้องมีหน้าที่เลี้ยงดูบุตรอยู่แล้ว ไม่ถือเป็นบุญคุณอะไร
เขามีลูกเขาก็มีหน้าที่เลี้ยงดูลูกเขา ไม่ได้คิดว่าลูกเขาต้องมาตอบแทนบุญคุณอะไร
ผมเคยเตือนว่า เขาเรียบจบปริญญาใครส่ง รถที่ใช้ใครซื้อ เงินสินสอดขอเมียมันใครให้
ที่เป้นตัวเป้นตนทุกวันนี้เพราะใคร พ่อตายตั้งแต่ยังเด็กๆ แม่ต้องรับภาระเลี้ยงลูก
กับคนงานในบ้านคนเดียว เป็นคนอื่นบ้านแตกครอบครัวล่มไปแล้ว แต่แม่คนนี้ยังกัดฟันพานาวาลำนี้ ลอยเรือจนถึงฝั่ง น่าจะรักแม่ให้มากๆตอบแทนพระคุณท่าน
ให้สมกับที่แม่ลำบากมาจนแก่เฒ่า นี่ถ้าชื่อในโฉนดไม่ใช่ชื่อแม่ ป่านนี้มันคงไล่แม่
ออกไปจากบ้านแล้ว แต่ทุกวันนี้ก็ไม่เห็นพี่ชายผมจะได้รับเวรกรรมอะไร สุขภาพ
แข็งแรง ลูกเมียไม่มีปัญหาอะไร ค้าขายก็ไปได้ด้วยดี บางคนบอกยังไม่ถึงเวลา
ผมก็เริ่มท้อใจกับคำว่า ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วแล้ว

 

กรณีเคสของคุณ wildtrak คล้าย ๆ กับผมนะครับ แต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับแม่ผมแต่เป็นคุณยายซึ่งเสียไป 4 ปีกว่าแล้ว ซึ่งลูกชายแก(มีศักดิ์เป็นน้าผมและเป็นน้องชายแม่ผม) กินแต่เหล้ายา งานไม่ค่อยทำ มีเงินเท่าไหร่ลงกับขวดและเมียซะส่วนใหญ่ ทั้ง ๆที่ตัวเองก็เคยบวชเรียนถูกอบรมสั่งสอนมา แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น หนำซ้ำยังเคยทำร้ายร่างกายคุณยายด้วย(แต่คุณยายก็ไม่ได้แจ้งความใดๆ) เชื่อไหมครับ ทุกวันนี้ ตัวเขาเองก็ยังร่างกายแข็งแรงดี มีงานทำปกติ มีเงินให้กินเหล้าอย่างดี...... ที่เป็นแบบนี้ผมคิดว่า คงเป็นบุญเก่าแกรักษามาอยู่จนทุกวันนี้ เชื่อเถอะครับ บาปหนากับบิดา มารดา อย่างไร ย่อมสนองเข้าจัง ๆ ไม่วันใดก็วันหนึ่งแหละครับ อย่างเพิ่งท้อครับผม...

 

ผมก็คิดแบบนี้เหมือนกันครับ บุญเก่าเขาคงเยอะเลยยันกรรมที่เขาทำไม่ให้มาถึงตัวได้
ไม่รู้ก่อนผมตายจะได้เห็นเขารับเวรกรรมหรือเปล่า ทุกวันนี้ก็ต้องมีสติเตือนตัวเองตลอด
อย่าให้อารมย์โกรธ มาเหนือสติเด็ดขาด โดนยั่วบ่อย ทั้งท้าให้เอาปืนมายิงเค้า
เคยเอาปืนมายัดใส่มือผมให้ยิงเขาก็มี เหตุผลก็เพื่อให้แม่ไม่เหลือลูกเลย คนนึงตาย
อีกคนอยู่ในคุก ประตูรถผมด้านที่จอดติดกับเขาก็บุบเป็นริ้วๆตรงกลางประตูหลายรอย
จากการเปิดประตูรถเขามากระแทก ก็พยายามคิดในแง่บวกเข้าไว้ เคยทำเขาไว้
เขามาเอาคืน ให้มันจบๆไปในชาตินี้ ไม่ต้องจองเวรจองกรรมกันอีก
แต่อารมย์โกรธ ที่เขาแกล้งแม่นี่ ดับลำบาก พอว่างๆก็นึกขึ้นมาแล้วก็เดือดปุดๆ
แฝงอยู่ในจิตใต้สำนึกตลอด แต่ยังดีที่ผมเบรคดี หยุดได้ทุกครั้งที่จะเกิดความรุนแรง
เพราะนึกถึงแม่เสมอ ถ้าทำอะไรรุนแรงไป แม่จะเสียใจแค่ไหน ก็เลยได้แต่อดทน
อย่างเดียว เป็นคนดีทำดี นี่มันยากจริงๆ

 

คุณทำดีแล้ว มีขันติ แผ่เมตตาให้พี่คุณ รอผลดูผลกรรมไม่นานเกินรอ

 

แล้วคุณช่วยเหลือแม่คุณ ทั้งเลยการงาน การเป็นห่วงดูแลสุขภาพ เป็นมือเป็นเท้าแทนแม่คุณหรือยัง ถ้ายังทำได้ไม่เต็มที่เลิกบ่นเรื่องพี่ชายคุณซะ เพราะนั่นก็แสดงว่าคุณไม่ได้ดีกว่าพี่ชายคุณเท่าไหร่ ถึงมองเห็นความเลวคนอื่นได้

 

คำว่าเต็มที่ของคุณ นายดอกบัว นี่มันขนาดไหน
ทุกวันนี้ผมก็พยายามทำงานที่ต้องยกของหนัก หรือ อะไรที่จะเกิดอันตราย
กับแม่ได้ผมจะแย่งมาทำหมด แต่แม่ผมจะเป็นประเภทสาวแกร่ง ชอบทำอะไร
ด้วยตัวเอง มีความเป็นผู้นำสูง ทั้งๆที่อายุเยอะแล้ว ทำงานไม่มืดไม่เข้าบ้าน
จนผมอ่อนใจ ของกินผมก็พยายามหาของดีมีประโยชน์ต่อสุขภาพให้แม่กิน
แม่อยากไปไหนผมก็จะพาไปให้ กระเป๋าถุงใส่ของอะไรไม่ต้องถือเดินตัวปลิว
อย่างเดียวพอ จากที่กล่าวมา พี่ชายผมไม่เคยทำแม้แต่อย่างเดียว
แล้ว คุณดอกบัว คุณเป็นใคร ถึงได้มาวิพากษ์วิจารณ์ คนที่คุณไม่รู้จักแต่ใช้คำพูด ทำร้ายจิตใจคนอื่น คุณไม่ได้ดีกว่าพี่ชายคุณเท่าไหร่ ถึงมองเห็นความเลวคนอื่นได้ ผมก็ไม่คิดว่าในเว็บบอร์ด เกี่ยวกับธรรมะ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นคนดี
มีจิตใจเมตตา เอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ จะมีคนประเภทคุณอยู่ด้วย

 

ลองโอนบุญให้เขาดูซิครับ แต่อย่าแช่งนะ ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้ บุญของข้าพเจ้าขอให้ไปถึง นาย...............ขอให้มีความสุข ความเจริญ และอโหสิกรรมให้ข้าพเจ้าด้วยเทอญ ทำทุกวันๆละ 10 ครั้ง หรือ 100 ครั้งได้ยิ่งดี ทำมากๆยิ่งดี น่าจะไม่เกิน 3 เดือน จะเห็นผล

 

มารไม่มี บารมี ไม่เกิด สาธุ

 

ขอบพระคุณครับ ไม่เคยทำแบบนี้แต่ก็ไม่เคยแช่งเขา
นะถึงเขาจะร้ายกับผมกะแม่ จะลองอุทิศผลบุญให้เขาหลังสวดมนต์ก่อนนอนครับ

 

น้ำยังไม่หมดแก้ว ถ้าน้ำหมดแก้วเมื่อไหร่ก็จะได้รับผลของการกระทำนั้นอย่างแน่นอน