ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

เล่าต่ออีกนิดซิจ๊ะ อยากฟัง

เช่นลมมีลักษณะเป็นเช่นไร

แล้วทำไมจึงรู้ว่าเราบังคับได้

อิอิ นพการรอฟังอยู่นะ

 

กลางฝ่าเท้า และกลางฝ่ามือเปิด เป็นเอกลักษณะปกติของดวงจิต
ที่มีความสามารถรับรู้ทางด้านสายพลังงานครับ.
ต่อไปมันจะเปิดได้ทั้งตัวครับ..เป็นลักษณะดวงจิตปกติ
ที่มาทางสายมหายานเป็นส่วนมาก..และเป็นปกติของดวงจิตที่สามารถ
สร้างตนเองให้ไปถึงบุญฤิทธิ์ได้...ถ้าฝ่ามือฝ่าเท้าเปิดได้.โดยปกติ
จักระอื่นๆของร่างกายก็จะเปิดเป็นปกติเช่นกัน..เพียงแต่ต้องรู้จักการ
จัดการกับเรื่องของพลังงานที่ตนสัมผัสได้..ด้วยการรู้จักถ่ายเทพลังงาน
เข้าและออก รู้จักการสร้างวงรอบพลังงาน รู้จักการจัดเรียงเส้นสายพลังงาน..
ถ้าไม่ทำ โอกาสที่จะเกิดพลังงานตกค้างจะสูงมาก เช่น ไฟซ๊อตเวลาไปจับ
อะไรที่เป็นเหล็ก ปวดศรีษะแบบแน่นๆทานยาแก้ปวดไม่หาย..ตัวร้อนเป็น
บางจุดบวกกับผิวบริเวณนั่นก็จะตึงๆร่วมด้วย หงุดหงิดง่าย ขี้เกียจ ทำให้
สามารถนอนได้ทั้งวันครับ...
และที่สำคัญหากไม่มีการถ่ายเทเรื่องพลังงานให้เป็นปกติแล้วโอกาสที่จะ
เป็นโรคร้ายแรงสูงมาก เนื่องจากพลังงานส่วนเกินตกค้างนี่หละครับ..
ยิ่งทางทิเบตส่วนมากจะอายุไม่เกิน ๔๕ ก็จะพากันตายหมด..
ไม่ว่าจะมะเร็ง เบาหวาน โรคพุ่มพวง จะมีโอกาสเป็นได้หมด..
เคยเห็นคนที่ กระดูกตรงหัวแม่มือ แม่เท้าโตไหมครับ
ในพวกที่เป็นร่างทรงนั้นหละครับ เพราะว่ามีพลังงานจาก
ภายนอกเข้ามาควบคุมตนเองแต่ว่าตนไม่รู้จักการถ่ายเทพลังงาน
ส่วนเกินนั่นเองครับ...
เพราะฉนั้นพวกที่มาสายพลังงานจึงเปลี่ยนมาเป็นการนำพลังงาน
ที่ได้พวกนี้แปรมาเป็นการสงเคราะห์หรือการโปรดดวงจิตดวงวิญญาน
แทน..แต่นั่นหมายความว่า ตัวจิตจะต้องว่างให้ได้ก่อนถึงจะทำได้ครับ
จิตแบบนี้จะรับรู้ในเรื่องของพลังงานร้อนและเย็น หรือพลังงานภายนอก
ต่างๆได้ดี..ซึ่งมันดูคล้ายๆว่า พลังงานที่รับรู้ได้เหมือนๆพลังงานกสิณ
แต่เป็นพลังงานคนละรูปแบบกันครับ..มันได้ในเรื่องของการถ่ายเทพลังงาน
ด้วยการดึง และอัดพลังงาน เป็นการส่งถ่ายพลังงาน ในบางครั้งจึงสามารถ
ใช้รักษาโรคบางโรคได้ หากว่าทำบ่อยๆ แต่ต้องควบคู่กับการถ่ายเทพลังงาน
ส่วนเกินออกในขณะรักษาร่วมด้วย..ส่วนพลังงานจากกสิณแม้ว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า
เราจะเปิด ทำให้เราสัมผัสพลังงานกสิณได้ทั้ง ๑๐ กองก็ตาม แต่จะสามารถ
ใช้ได้หรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง..เพราะยังไงๆ ถ้าหากว่าจะใช้ได้ ก็ต้องมาฝึก
จนกระทั่งตัวจิตเกิดกำลังจิตในระดับเพียงพอที่จะใช้ได้ครับ..
คนที่มาสายพลังงานดูไม่ยาก หากสามารถตรวจสอบได้ จะมีกระแสเป็นเส้น
พลังงานวิ่งจากต่ำกว่าก้น วิ่งขึ้นตามแนวกระดูกสันหลัง วิ่งขึ้นไปออกที่กระโหลก
ศรีษะส่วนกลาง..และถ้ามีกระแสเกี่ยวกับความสามารถทางจิตภายในก็จะมี
กระแสวิ่งขึ้นทางด้านหน้าผ่ากลางลำตัววิ่งขึ้นไปกระโหลกศรีษะส่วนหน้า..
ใครมีทั้งสองกระแสก็จะมีทั้งสองกระแสวิ่งไปรวมกันบริเวณนี้ได้ เป็นปกติ
แต่โดยมากแล้วทั่วๆไป กระแสมันจะยังขาดๆเกินๆ...กระแสความสามารถ
มักจะขาดๆเกินๆเนื่องจากมีกระแสความคิดมาคอยดึง..ให้ขาดช่วงบริเวณ
ใต้กระโหลกส่วนหน้า...ส่วนกระแสพลังงานมักจะขาดช่วงบริเวณต้นคอ
แล้วถูดดึงลงมาที่ตัวจิต..เนื่องจากมักไปติดในเรื่องสัมผัส..ถ้าจะทำสอง
กระแสนี้ให้นิ่ง ตัวจิตต้องมีความเคารพในพระรัตนตรัย ทำอะไรอยู่ภายใต้
ครูบาร์อาจารย์เสมอ ส่วนกระแสพลังงานก็ต้องรู้จักการจัดเรียงเส้นสาย
พลังงานให้เป็นระเบียบ รู้จักการสร้างวงรอบพลังงานประมาณนี้ครับ...
อ่อออออ...จิตทำงานได้เมื่อเห็นเส้นสาย หรือ เห็นแสง ส่วนมากเด็กๆเยาชน
มันจะเห็นได้ทั้งเส้นสายและเห็นแสงพร้อมกัน หรือผู้ใหญ่บางท่าน
ก็เห็นได้ทั้งสองอย่าง....อย่างกรณีที่มีคนเล่าว่าบังคับลมหมุนได้นั้น
ก็เพราะว่าตัวจิตมันเริ่มทำงาน เป็นการเริ่มทำงานในกรณีที่เราเรียกว่า
เห็นเส้นสายครับ. สายตามันจะสามารถมองเห็นอากาศได้ เป็นแบบ
พลาสติตใสๆหน่อย แม้ว่าจะดูไม่เรียบ แต่ก็ไม่รอยยับ..และการใช้
มือบังคับ ให้อากาศมันหมุนได้ เป็นพื้นฐานของตัวจิตที่เริ่มทำงาน
แบบเห็นเส้นสาย ถ้ามีความชำนาญ จะใช้หน้าฝากบังคับได้
และก็จะหมุนได้ทั้งซ้ายและขวา แต่สังเกตุได้ ทำได้แรกๆจะหมุน
ขวาได้ก่อน เพราะมันง่ายเนื่องจากมันหมุนเข้าหาแนวกระแสคลื่น
แม่เหล็กที่มีมากทางด้านหลังขวาของร่างกายเราครับ..
ถ้าหมุนซ้ายและทำให้มันเล็กลงจะยากหน่อยครับ..ต้องฝึกสร้างกำลัง
จิตในโหมดที่เราจะต้องปั่นปฏิภาคนิมิตร กรรมฐานที่เกี่ยวกับภาพ
ให้ได้ก่อนครับ...
และที่การหมุนได้ เห็นได้นี้ ไม่ได้ใช้กำลังสมาธิในระดับสูงครับ
เป็นเพียงสมาธิระดับเล็กน้อย เพียงแต่ว่าตัวจิตมันทำงาน คนที่ทำ
แบบนี้ได้ก็จะทำได้ในสภาวะลืมตาปกติๆทั่วๆไปนี่หละครับ..
แต่จำเอาไว้ว่า มันเป็นเพียงแค่การทำให้เราฝึกทำได้ เข้าถึงได้..
ไม่ใช่การสร้างกำลังจิตนะครับ..สังเกตุได้ว่า แม้ว่าเราจะทำได้บ่อย
แต่จิตเราก็ไม่ได้มีกำลังจิต.ที่จะใช้ในเรื่องพลังงานที่จะนำไปใช้
จริงๆหรือทำให้คนอื่นๆสัมผัสได้รับรู้ได้เหมือนอย่างที่เราเห็นครับ..
เพราะฉนั้นอาจดูเป็นเรื่องแปลกๆ..หากไม่เคยสัมผัส หรือเจอมาก่อน
แต่ในทางปฏิบัติก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาครับ..ไม่มีอะไรครับ ขำๆ..
ปล.แค่เพียงแต่เล่าให้ฟังครับ..มีทริคนิดหน่อยจะเล่าให้ฟังครับ..
ถ้าจะถึงโหมดที่จะนำพลังงาน
กสิณกองต่างๆจนเรียกขึ้นมาใช้ได้ให้มีประโยชน์จริงๆ.
.จำเอาไว้ว่าต้องไม่สนทุกๆการรับรู้
ไม่สนใจทุกๆเครื่องรู้พิเศษ ไม่สนใจทุกๆสัมผัสพิเศษ
ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม และไม่ว่าจะ
ทางตา หู จมูกลิ้น กาย ใจและจิต..ตั้งเป้าไว้อย่างเดียวว่า
จะต้องปั่นนิมิตรที่มันมีความสว่างขึ้นมาในตัวเองให้ได้ก่อนครับ
ในเบื้องต้น และมีเป้าหมายไว้ว่าเพื่อนำพลังงานที่ได้มาใช้
ให้เกิดประโยชน์ในทางธรรมเท่านั้น ถึงจะได้รับการสนับสนุน
จากภพภูมิมีชื่อทั้งหลาย ที่จะเข้ามาสอนมาแนะเทคนิคให้เราได้ครับ
ไม่งั้นก็จะกลายเป็นเพียงแค่เรื่องเอาไว้เล่าให้ฟังเพื่อความบันเทิง
และนานถึงมากมาก เผลอชาตินี้ทั้งชาติก็ใช้งานไม่ได้ครับ..
ประมาณนี้หละครับ..

 

ไม่ได้ล้อจริงๆซะหน่อย แค่ล้อเล่น
ขออภัยด้วยหาก จขกท ไม่พอใจ
จะมองว่าเป็นประสบการณ์คนละอย่างก็ได้ ทางจิต กับ ทางวิทยาศาสตร์
ยิ่งสมัยนี้อากาศร้อนๆ บรรยากาศร้อนขึ้น บางช่วงบาง ฤดูนานๆทีถึงจะมีลม

ปล.บางคนฝึกกสิณลมยังใช้พัดลมเลย ได้ความรู้สึกถึงลมตลอดด้วย
ไหนกว่าจะไปนั่งมองต้นไม้ใบ้ไม้ปลิว

 

งั้นเป็นไปได้มัยครับ ที่เลือดกำเดาผมไหลบ่อยๆ เพราะมันร้อนจนระเบิดออกมา ผมเป็นแต่เด็กละ ไปหาหมอหมอบอกแค่ว่า เส้นเลือดฝอยเปราะ โดยเฉพาะเวลาร้อนๆข้างในจะมีโอกาสไหลง่าย แต่วัดอุณหภูมิ ก้อปกติ แต่ทำไม เรารู้สึกร้อนมาาาก ใครแตะตัวผมนี้ จะบอกว่าไม่สบายเลยละ

 

ของน้อง ธาตุไฟเยอะอยู่แล้วครับ..แค่หงายฝ่ามือขึ้นปกติก็สัมผัส
พลังงานได้อยู่แล้วไม่สังเกตุตัวเองหรือ..ที่ท่านบอกให้ฝึกน้ำนะถูก
แล้วครับ.ธาตุไฟแทรกนะคือ ตัวดวงจิตมันจะรับความร้อนไม่ไหวครับ..
ขนาดยังไม่ได้ใช้งานแบบเปรี้ยงๆจริงๆยังขนาดนี้ เอาคนที่ใช้งาน
เพียวกสิณไฟได้ เค้ายังต้องใช้เวลาดับความร้อน ๓ ถึง ๗ วันเลย.
ร้อนที่ดวงจิตนะ มันจะไม่เหมือนร้อนที่ร่างกาย ซึ่งมันจะร้อนมากๆ
.และปกติปลูกต้นไม้อะไรก็ตายหมด ๕๕๕...
ถ้าเราเป็นอย่างนี้ ต้องพยายามไปยื่นเท้าเปล่า เหยียบหญ้า
หรือดินบ่อยๆนะครับ..แล้วสบัดมือออกทั้งสองข้าง อฐิษฐาน
ว่าขอให้พลังงานส่วนเกินจงออกจากร่างกายข้าพเจ้า..ร่างกาย
มันถึงจะกลับคืนสภาวะปกติได้ อาการตัวร้อนๆบางจุด หรือศรีษะ
ตึงๆก็จะดีขึ้น สังเกตุความเปลี่ยนแปลงในขณะที่ยืนเหยียบหญ้า
หรือยืนเหยียบดินด้วยเท้าเปล่าด้วยตัวเองดูได้ครับ..

 

ใช่ๆครับผมชอบ ยืนเหยียบดินเท้าเปล่า ตอนเด็กจะชอบคลุกกะดินร่วนซุย ชื้นๆเย็นๆ มันเหมือนดูดความร้อนออกจากตัวเรา แต่แปลกทำไมพออยู่ในน้ำมันกลับไม่รู้สึกว่าความร้อนโดนดูดออกจากตัวเลย แต่กลับดินนี้รู้สึกได้ชัดเจนเลย?? ตรงกันข้ามพอขึ้นจากน้ำความร้อนในตัวกลับเพิ่มเป้น 2 เท่า พออธิบายได้มัยครับ คุณnopphakan

 

ตอนแรกก้อไม่ได้คิดอะไรค่ะ นั่งรอโรงเรียนเลิก พอดีเห็นว่ามีพายุหมุนตรงสนามฟุตบอลพัดเอื่อยๆไม่คอยแรงเท่าไหร่ พาใบไม้ปลิวว่อนอยู่ ใจมันนึกอย่างไรไม่รู้ลองกำหนดว่าจงแรงขึ้นดู พร้อมกับกำมือข้างขวาแน่นขึ้นเรื่อยๆมันแรงขึ้นจริง ทีนี้อยากรู้ว่าคิดไปเองหรือปล่าว เลยลองคลายแล้วกำอีกรอบหลายๆครั้งดูอาการพัดปลิวของเศษดินเศาหญ้าไปด้วย ปรากฏว่ามันสอดคล้องกับจังหวะที่ตั้งสติไว้ที่มือด้วย คิดได้ว่ามันจะบังเอิญอะไรอย่างนั้น เลยปล่อยลมให้เป็นไปตามธรรชาติค่ะ ค่อยๆคลายมือออก ลมค่อยๆสงบลง

เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่คิดว่าคงมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นแน่ๆ แต่หลังจากนั้นก้อไม่ได้สนใจต่อยอดเลยค่ะ

 

จารุร้อนมาก ไม่รู้ทำไม ปวดหน่วงๆ กลางหน้าผาก

เลยไม่ได้ไปเรียนวันนี้ กลัวขับรถหลับในค่ะ

ดึกๆ จะมาเขียนนิทานต่อนะคะ

 

ที่ชอบก็เพราะตัวจิตเดิมมันรู้วิธีการผ่อนคลายตัวมันเอง.
แต่ว่าเราเป็นเด็กๆตอนนั้นเรายังไม่รู้เรื่องหรอกว่ามันเป็น
ความสามารถหรือเทคนิคอะไรหรือเป็นเครื่องรู้พิเศษอะไร..
รู้แต่ว่าชอบอย่างนั้นอย่างนี้แบบไม่ต้องมีใครบอก.และบางอย่าง
ก็ทำได้ดีกว่าคนปกติทั่วไปด้วย..
เค้าเรียกสัญญาความจำได้เดิมในดวงจิตที่มันได้เคยทำมานั่นเอง...
บางคนเค้าก็เรียกว่าของเก่านั่นหละ..
แต่อย่างว่าพอเริ่มเป็นหนุ่มมันก็หายไป ๕๕๕..เรื่องปกติ..
ธาตุดินหนุนธาตุน้ำ ธาตุไฟหนุนธาตุลม พอคุ้นๆไหมเอ่ย..
น้ำแทรกไปได้ทุกที่ไม่ว่าจะดิน จะไฟ หรือลม ในไม้
แข็งก็ได้ อ่อนก็ได้ เพราะฉนั้นให้แช่ทั้งวันคงไม่ได้ดูด
พลังงานอะไร มีแต่จะหนาวกับผิวหนังเหี่ยว ๕๕๕๕..
และการหนุนส่งกันนั้นทำให้เกิดผลแตกต่างกันไป..
ดินมีคุณสมบัติอีกอย่างคือเรื่องการปรับธาตุ.
และสังเกตุดีๆร่างกายเราจะมีสัดส่วนธาตุดินมากที่สุด..
พอคิดออกไหมว่าใครเป็นผู้ดูแลพื้นดิน(ไม่ต้องเขียนนะ)
...คนสมัยก่อนที่เดินเท้าเปล่าเค้าถึงอายุยืนและไม่เป็นฝ้าที่หน้านั่นหละ..
ไม่เหมือนคนเมืองที่อยู่กับตึก อยู่กับคอนกรีต จะตายไว
เครียด หน้าขึ้นฝ้า ปวดศรีษะง่าย ขี้ร้อน.ฯลฯ
เนี่ยเห็นบ้าน แม่นางธาตุดิน แล้วยังแอบอิจฉาว่ามี
พื้นหญ้าเยอะจัง ได้เดินเท้าเปล่าบ่อยๆสุขภาพจะดี.
แต่ก็ระวังตอนฝนตกด้วยนะ เรื่องโรคฉี่หนู..
ส่วนของกิริยาทางจิต แบบคุณ Idarine
เล่าให้ฟังอีกรอบเผื่อยังไม่ได้อ่านข้อความก่อนหน้านี้
กำลังสมาธิที่ทำได้ยังไม่ถึงระดับปฐมฌานนะครับ
เพียงแต่ว่าจิตมันทำงานได้..การต่อยอดก็คือ
ไปทางวิชาเดินธาตุแบบในดง(ตั้งธาตุเดียวกลางอากาศ
แบบคุณใช้มือบังคมลมได้นั่นหละแต่ต้อง
บังคับด้วยจุดเหนือระหว่างคิ้ว) เดินธาตุโบราณ( ตั้ง ๔ ธาตุ
คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ให้ลอยกลางอากาศแล้วปั่นรวมกันบังคับ
จากหน้าอก)
และเดินธาตุแบบสายสังฆราชมีชื่อ (ตั้ง ๑๒ ธาตุให้ลอยกลางอากาศ
จะรวมกสิณสีด้วยอีก ๔ กอง.ความจริงตั้งแค่ ๑๐ ก็พอเพราะอากาศ
กับลมมันจะมาเองและบังคับจากจุดเหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้ว)
และที่ต้องตั้งอย่างนี้ และกำหนดในการบังคับแบบนี้ก็เพราะว่า
ไอ้กองกสิณที่เราตั้งไว้มันถึงจะหมุนมารวมตัวกันได้
และเป็นท่อตรงและดึงเข้ามาที่ตัวเราได้..
ไม่งั้นมันจะขยายเป็นวงกว้างตั้งแต่จุดบนร่างกาย
ที่เราบังคับ.มันจะทำให้เราต่อยอดไม่ได้นั่นเองครับ
และทั้งหมดทุกสายที่กล่าวมานี้
ต้องมันรวมกันจนมันเหลือขนาดเท่าเข็มหมุดแล้วดึง
เข้ามายังจุดที่เราเริ่มบังคับมันได้ ถึงจะเข้าสู่ระดับปฐมฌานครับ...
เพราะฉนั้น..มันจึงเป็นเรื่องที่ธรรมดามากๆครับ ไม่ต้องห่วงว่า
ใครจะว่าเรานะครับ.ถ้าใครว่า เด่วให้ แม่นางธาตุดิน ไปส้อยเลย ๕๕๕..
ปล.ประมาณนี้หละ.

 

มีพาดพิงนะท่านนพ เรียกชื่อต้นซะเลย พาดพิงขนาดนี้ มีสนิทสนมนะ ตีเนียนค่ะ
อ่านข้อความท่านนพทีไร มีจิก มีแทะทุกที ว่าจะไม่พูดแล้วนะ
บอกแล้วอย่าหัวเราะเสียงดัง สะดุ้งทุกที

ป.ล.เขียนไรย้าก ยาก ง้ง งง

แต่ก็ขอบคุณมากค่ะ

ป.ล. สอยไม่ใช่ส้อย โอเคนะ

อิอิ

ขำๆน่ะ

ป.ล.สงสัยมาก ทำไมอ่านข้อความท่านนพทีไร ร้อนทุกทีเลย คุณชายธาตุไฟ

 

โทษนะหัวเราะดังไปหน่อยหนึ่ง..แต่มันขำจริงๆ..๕๕๕

 

ไม่ใช่ดังไปหน่อยนึงแล้ว ดังมาก หูอื้อเลย

หน้าตาก็ดี หัวเราะที หมดกัน

๕๕๕ ขำอ่ะ

 

ณ ถ้ำคูหาเมืองบังบด

ผ่านไปเจ็ดราตรี

ลูกพ่อ จงตื่นขึ้น

 

สิงห์ค่อยๆตื่นขึ้น
จิตหลุดจากภวังค์

แล้วน้ำที่แช่อยู่ก็รู้สึกเย็นยะเยียบอย่างรวดเร็ว
ร่างกายสิงห์รู้สึกหนาวสั่น ราวกับเป็นไข้
เหมือนความร้อนทั้งร่างกายจะโดนน้ำดูดไปทั้งหมด

 

อยากฝึกบ้างต้องทำแบบไหนครับ

 

เจ้าจงก้าวออกมาจาก อ่างน้ำนั้น

สิงห์นั้นเหมือนไร้เรี่ยวแรง แขนขาอ่อนเปลี้ย
รู้สึกราวกับดวงตาหรี่ลงได้เอง ราวกับจะหลับพับไปกลางอากาศ

ลูกเอ๋ย ธาตุขันธ์ ของลูกคงรับไม่ไหว
พ่อนั้นจำต้องเคี่ยวเข็ญเจ้า

เวลาของพ่อเหลือน้อยเต็มที

สิงห์นั้นแม้จะแทบแบกสังขารไม่ไหว
แต่ก็สะดุดหูกับคำพูดขรัวอินทร์มาก

หมายว่าอย่างไรขอรับ

ขรัวอินทร์ยิ้มอย่างเมตตา

จงนอนลงเสีย ลูกรัก

พ่อจักปรับธาตุให้ลูกเอง

 

ถามคุณนพการค่ะ แล้วแต่ความเมตตา PM ส่วนตัวกันเองนะ

คุณนพ เค้าเป็น คุณชายธาตุไฟ

 

สิงห์นั้นนอนลงไปหน้าหินก้อนที่ขรัวอินทร์นั่งขัดสมาธิอยู่

อ้าปากซิลูก

สิงห์อ้าปาก ตามองไปที่เพดานถ้ำ

ทันใดสายตาก็พบกลับสิ่งแปลกตา

เหล็กไหลที่อยู่ที่ผนังถ้ำด้านหนึ่ง เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

และไหลย้อยลงมา สิงห์เหลือบตามองที่ขรัวอินทร์

เห็นท่านพยักหน้า

ก็เลยอ้าปากค้างไว้อย่างนั้น

แล้วเหล็กไหลก็ย้อยลงสู่ปากสิงห์

 

พลันรู้สึก ราวกับหายใจไม่ออก สิงห์สะดุ้งสุดตัว

ร่างกายราวกลับเย็นเป็นน้ำแข็ง

แล้วรู้สึกร้อนจากปลายลำคอลงไปตามเส้นเลือด และไปตามส่วนต่างๆ ทั่วร่างกาย

เป็นความร้อนราวกับเส้นเลือดจะระเบิด

แต่หลังจากนั้น ร่างกายราวกับมีพลัง

ความเจ็บปวด เหนื่อยล้า ก็หายไป

รู้สึกกระปรี้กะเปร่า

ขรัวอินทร์ว่า จงนอนเสีย แม้ไม่หลับ

ก็จงภาวนา เตโช กสิณัง

 

วันนี้วันพระ ไปนอนก่อนนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่มาดูแล