เคล็ดลับการฝึกสมาธิจากปฏิปทาท่านผู้เฒ่า

ท้าวความกันหน่อย
ในช่วงต้นของการฝึกสมาธิของท่านผู้เฒ่าเต็มไปด้วยความยากลำบาก
ทั้งนี้เพราะอารมณ์ใจในช่วงต้นของท่าน ฟุ้งซ่านอย่างหนักแม้ว่าจะมี
ความตั้งใจในการการปฏิบัติมาก ในที่สุดท่านก็ตัดสินใจอย่างนี้

"แต่บางคราวคิดว่าเมื่อวานนี้เราทำจิตได้ดีพอสมควร แต่ว่าร่างกายไม่ดี
ไม่มีเวลาพักผ่อน มาวันนี้เรานอนให้สบาย ตั้งใจจะทำให้มันดีถึงที่สุด
ในบันทึกของท่าน วันนั้นเกิดการเตลิดเปิดเปิงเข้ารูปเข้ารอยไม่ได้
เกือบจะกลุ้มใจตายเพราะมันไม่ทรงสมาธิ ทั้งนี้ก็เพราะว่าการตั้งใจเป็นอุทธัจจะกุกกุจจะ
เป็นอารมณ์ที่เกิดจากความฟุ้งซ่านและรำคาญของจิต

ตอนนี้ขอบรรดาท่านทั้งหลายฟังแล้วก็จำ จำแล้วก็คิด คิดแล้วก็ปฏิบัติตาม
ทำสติสัมปชัญญะให้มันรู้เพียงแค่จะระงับใจ โดยไม่ต้องพิจารณาบ่อนทำลายอารมณ์ร้ายใดๆ ทั้งหมด
ให้จิตมันทรงตัวอยู่ชั่วขณะหนึ่ง บางวันมันก็ดี บางวันมันก็ไม่ดี ในที่สุดมานั่งตัดสินใจใหม่ว่า
แบบชนิดที่ว่าจะเอาดีกันเท่าไรๆ นั้นไม่เอา เลิกกันเสียที ในบันทึกของท่านว่าอย่างนั้น
มาเอาดีกันอย่างนี้ดีกว่า เอาว่าวันไหนเวลาไหนดีเท่าไรเอาเท่านั้น
โดยมีอารมณ์อันหนึ่งคิดอยู่ในใจว่าขึ้นชื่อว่าบุญกุศล
องค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาทรงกล่าวว่ามันเป็นเครื่องสะสมอยู่ในจิต
ถ้ากำลังจิตของเราดีแล้วมันก็ทรงตัว วันนี้ทำดีน้อยจิตมันก็ทรงน้อย
พรุ่งนี้ดีมากจิตก็เพิ่มความดี มะรืนนี้จิตดีน้อยก็เพิ่มความดีน้อยเข้ามา
เพราะว่าดีเก่าไม่ได้หมดไปดีใหม่เพิ่มขึ้นมา อันนี้เราจะมีความพอใจในความดีที่จะพึงได้
ตามบันทึกของท่านเขียนไว้ยาวมากในตอนนี้ ต้องขออภัยบรรดาพุทธบริษัท
ถ้าจะนำบันทึกนั้นมาอ่านให้ฟังจนละเอียด เกรงว่าเป็นการรำคาญ

ขอรวบรัดว่าการปฏิบัติอย่างนั้น กล่าวว่าได้ผลเป็นที่พอใจและคาดไม่ถึง
ดีกว่าการตั้งอารมณ์ใจไว้ในตอนเก่า เดิมทีเดียวตั้งอารมณ์ใจไว้สูง
จะเอามากนักก็ไม่ได้ดี มาตอนนี้คิดว่าได้เท่าไรพอใจเท่านั้น ไม่สร้างจิตให้มันยุ่ง

ท่านกล่าวไว้ว่า เพียงตั้งอารมณ์จิตไว้ว่าดีเท่าไรพอใจเท่านั้น เพราะคิดว่าบุญก็คือน้ำฝน
น้ำฝนที่ตกลงมาในตุ่ม ถ้าเราขังไว้มันก็ไม่ระเหยไปมาก วันนี้ตกมากได้มาก
พรุ่งนี้ตกน้อยเพิ่มน้ำฝนมากขึ้น มันตุ่มเดียวกัน น้ำฝนเก่าก็ไม่ไหลไป
น้ำฝนเก่าก็ไม่ระเหย น้ำฝนใหม่ก็หลั่งไหลลงมา คิดว่าอย่างนี้ไม่ช้าก็เต็มตุ่ม
อารมณ์เป็นสุข ในเมื่ออารมณ์ท่านเริ่มเป็นสุข ใจท่านก็เริ่มเป็นสุข
อารมณ์มันเกิดขึ้นกับใจ เมื่อใจเกิดความสุข มีความพอใจตามที่จะพึงทำได้
ไม่ต้องการมากไม่ต้องการมาย

แต่ทว่ากฎของกรรมอันนั้นมันแปลก พอไม่ต้องการมันเท่านั้นแหละ
มันกลับได้ดีเป็นกรณีพิเศษ มีอารมณ์เยือกเย็น มีความสดชื่น
จนกระทั่งอารมณ์เข้าสู่ปีติ คือความอิ่มใจ ความสดชื่นมีอยู่
ท่านกล่าวถึงอาการปีติทั้ง ๕ ประการท่านผ่านหมด"

หลังจากนั้นท่านก็ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ สำเร็จสมาบัติ8 อภิญญา
ทั้งหมดเริ่มต้นจากการวางกำลังใจว่า "ทำได้เท่าไหร่เอาเท่านั้น"
แต่ทั้งนี้ การปฏิบัติของท่านมีความสม่ำเสมอทุกวัน เรียกว่าทั้งวันก็ได้
มิได้ขาด วางกำลังใจให้สบายๆ ทำด้วยความสม่ำเสมอ
เชื่อว่าทุกท่านจะสำเร็จสมความตั้งใจได้ในทุกๆเรื่อง

ขอให้สำเร็จผลทุกอย่างทั้งทางโลกและทางธรรมโดยฉับพลัน ทันใจครับ

 

ขอบคุณข้อมูลดี ๆ ครับ

 

ถามได้มั้ยคะ ท่านผู้เฒ่าเป็นใครเหรอคะ
ใช่หลวงพ่อฤาษีรึเปล่า ท่านยังมีชีวิตอยู่หรือไม่คะ

 

ครับผม

ครับ ท่านสิ้นไปตั้งแต่ปี 2535 แล้วครับ
หมั่นไปหาท่านที่นิพพาน บ่อยๆนะครับท่านคงดีใจที่ลูกๆไปหาท่านบ่อยๆ
แต่ถ้ายังไม่ได้ฝึกมโนมยิทธิ ก็ให้พิจารณาบ่อยๆว่า
"เราไม่มีในร่างกาย ร่างกายไม่มีในเรา"
ขอให้ท่านเข้าถึงพระนิพพานโดยฉับพลันสมดังใจปรารถนาครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ครับ..........

 

ธมฺมกาโม ภวํ โหติ</SPAN>
ผู้ฝักใฝ่ในธรรมเป็นผู้เจริญ
ธมฺมเทสฺสิ ปราภโว
ผู้ชังธรรม เป็นผู้เสื่อม
นตฺถิ สนฺติ ปรํ สุขํ
สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี.


ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตยที่เคารพบูชาเป็นสรณะสูงสุด
จงอำนวยอวยชัยให้พรแก่ทุกๆ ท่านที่คิดดี พูดดี ทำดี
อยู่ในศีล อยู่ในธรรม และหมั่นเจริญพระกรรมฐาน
ขอให้ท่านเจริญ ซึ่งอายุ วรรณะ สุขะ พละ

อนุโมทนาบุญนะครับ สาธุ ๆ ๆ ​

 

ขออนุโมทนา สาธุ

__________________________________
สัพเพ สังขารา อนิจจา สังขารทั้งหลายทั้งปวงไม่เที่ยง

 

โมทนาด้วยครับสำหรับข้อมูลดีๆ
ขอให้สมปรารถนากันทุกๆท่านครับ...