วิธีเป็นอริยะ

คนละความหมายเลยนั้น แต่ถ้าคิดตามนั้น เข้าใจเองก็เอาเหอะ

แต่ถ้าสรุปเป็นเกณท์ตามความคิดตัวเอง ไปพร่ำบอกสอนคนอื่น
ละก็ จะเป็นการกล่าวตู่ไปได้เลย

สมัยนี้หลายคนไม่คิดไรมาก และคิดว่าตัวเองเข้าใจชิวิต ไม่มาสนในการ บูชาพระรัตนตรัย หรือไม่สนไปว่า มารดามีคุณ บิดามีคุณ หรือแม้กระทั่ง ไม่สนว่าโลกนี้มีอยู่ โลกหน้ามีอยู่ มีถมไปนะ

อะผมตัดอธิบายให้ สั้นๆ

 

คุณรู้เรื่องราวธรรมะทั้งหมดเพื่ออะไร. นั้นล่ะคือผลพอเข้าใจนะ

 

อะนะ อยากได้คำตอบแบบไหนอะ หรือเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ
แต่ช่างเหอะ เอาเป็นว่าอยากตอบ (แบบคนคิดเยอะ)

-ถ้าจะตอบแบบกวนๆ ให้ตัวผู้ตอบดูฉลาด แบบนิกายเซน ก็จะตอบ ว่า รู้เพื่อที่จะไม่รู้

-ถ้าตอบแบบพุทธ ก็คือเรียนรู้เพื่อ นำเอามาปฏิบัติตาม เป็นขั้นๆตามลำดับ


ว่าแต่ในนิยาม ของ จขกท

นี้คือยังไงอะ พวกรูป พระพุทธรูป ที่คนให้เป็นตัวแทนไว้ตามหิ้ง หรือ พระธาตุ อยู่รวมในนั้นมั้ยครับ ?

 

บูชาบุคคลที่ควรบูชา. พระพุทธเจ้าควรบูชามั้ยครับ. ถ้าสมควรบูชา. อะไรที่เป็นของพระองค์ก็ควรบูชา. พระพุทธรูปใช่พระองค์มั้ยครับ. ตรงนี้ถ้าผู้มีปัญญาเขาย่อมรู้ว่าจะบูชาสิ่งที่เรียกว่าพระพุทธรูปเขาย่อมจะต้องทำอย่างไรอยู่แล้ว. แต่ผู้ที่ไม่มีปัญญาก็คงไม่ทราบว่าจะกระทำอย่างไรให้ตรงต่อความเห็นถูก. เช่นอ้วนวอนขอติดสินบน

 

ทีนี้มาลองวินิจฉัยคำที่พระองค์กล่าวกับพระอานนท์ก่อนท่านจะดับขันธ์. พระอานนท์ถามว่าพระศาสดาไม่อยู่แล้วจะพึ่งอะไรได้. พระองค์ตรัสตอบว่า. ให้พึ่งตนพึ่งธรรม. คำนี้แหล่ะครับยิ่งใหญ่มาก. ถ้าทำความเข้าใจให้ตรง ธรรมะของพระองค์ไม่หนีจาก. ศิล. สมาธิ. ปัญญา. เราจะเห็นได้ว่าธรรมนั้นออกจากกายใจเรานี่แหล่ะ. ไม่มีของภายนอกตัวอะไรให้หวังได้พึ่งได้จริงเลย

 

เหตุที่จะทำให้ปุถุชน กลายเป็นอริบุคคลหรือพระอริยะเจ้า
ไม่ใบ่เรื่องหมูอย่างที่คิดนะจ๊ะ....

ถ้าปุถุชนใดไม่ปฏิเสธสิ่งที่กล่าวมา.......ทั้งหมด
ในเวลาเดียวกันก็เร่งบำเพ็ญ ทาน ศีล ภาวนาอย่าง
ครบถ้วยบริบูรณ์ตามลำดับ นี่ต่างหากมีโอกาสยกระดับ
จากปุถุชนเป็นอริยะเจ้าได้นะจ๊ะ

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือการยอมรับพิธีการหรือ
พิธีกรรมของผู้ที่มีการอบรมปัญญามาดีแล้ว
ย่อมใช้กระพี้ธรรมเหล่านี้ได้อย่างโอ้โลมปฏิโลม
ต่อพุทธชนได้อย่างเป็นกุศโลบาย
ไม่เป็นการหักด้ามพร้าด้วยเข่า ให้เกิดความขุ่นข้อง
หมองใจ
ตามรอยพระพุทธองค์ที่ทรงเปลี่ยนบุคคลนอกศาสนา
จำนวนมากมายด้วยการแสดงเหตุผล.....ไม่ให้ผู้ไม่มีความเลื่อมใสต้องขุ่นมัวในจิตใจ....สุดท้ายก็คล้อยตาม
เข้ามาเลื่อมใสใสคำสอนที่เป็นสัมมาทิฏฐิของศาสนา
ของพระองค์จากหลายลัทธิความเชื่อเป็นจำนวนมากต่อมาก.....

ดังนั้น

เราจะพึงสืบทอดพระศาสนาพุทธตามแนวทางที่พระองค์ได้ทรงทำแบบอย่างไว้ดีหรือไม่......หรือจะใช้วิธีหักดิบ
เพราะคิดว่าหักดิบแล้วศาสนาจะรุ่งเรื่องฉับพลัน
เหมือนการ
ใช้รถถังยึดอำนาจจากประชาชน
ก็ตรึกตรองดู นะจ๊ะ

 

พูดเหมือนจะถูกนะ. พระองค์ไม่หักพร้าด้วยการไปทำร้ายการบูชาไปทุกอย่างเพราะนั้นเป็นไปเพื่อสวรรค์ก็มีมากถ้าการบูชานั้นไม่ได้เป็นไปเพื่อการทำลายชีวิตสัตว์. แต่เส้นทางธรรมของพระองค์ถ้าจะก้าวสู่อริยชนนั้นย่อมต่างจากการสะสมบุญเพื่อไปเกิดในภพที่ดีเท่านั้นการเป็นอริยชนจึงต้องแตกต่างจากการทำเพียงรักษาศิ. ทำสมาธิ. จะต้องมีปัญญารู้ว่าอะไรนำพาอะไรได้แค่ไหน. ตราบใดยังมีมิจฉาทิฎฐิ. ยึดติดสิ่งนั้นคิดว่าสิ่งนั้นช่วยเราได้. ช่วยให้เรารู้อะไรเกี่ยวกับอริยสัจได้บ้าง. ซึ่งการกระทำเหล่านั้นมีมานานแสนนานก่อนพระองค์จะตรัสรู้อริยสัจเสียอีก. แต่สิ่งเหล่านั้นก็ไม่เคยพาใครให้หลุดพ้นจากวัฎฎะสงสารได้เลย. ลองตั้งคำถามดูนะ. เราได้อะไรกับการตรัสรู้ครั้งนี้ของพระองค์จริงๆบ้าง. เชื่อผมอย่างนะ คนตาดีจะชี้ทางได้ไม่ผิด. แต่คนตายังบอดอยู่ชี้ทางถูกไม่ได้

 

ที่นี้มาดูกันว่าจริงมั้ย. สมมุติว่าตัวเรารู้เรื่องเกี่ยวกับอริยสัจถูกต้องตรงตามคำสอน. เราจะสอนคนในเรื่องอื่นๆได้มั้ย. มีเหตุผลอะไรที่เราจะสอนคนที่มืดบอดมาหาเรา. แล้วเราก็มอบความมืดบอดกลับไปให้เขาอีก. นอกเสียจากว่าเรายังมืดบอดอยู่เราถึงบอกความมือบอดกลับไป. เชื่อเถอะผมทำไม่ได้จริงที่จะสอนคนให้ออกจากสิ่งที่. เป็นไปเพื่อ. ทาน. ศิล. ภาวนา. ผมทำได้แค่นั้นจริงๆ. ไม่ใช่เพื่ออวดตนนะ. ทำไม่ได้จริงๆ

 

การเผยแผ่ศาสนาแบบ
กระทู้ bigtoo มีความแนบเนียนด้วยกุศโลบาย
หรือไม่ มีการโอ้โลมปฏิโลมตามลักลักษณะงานหรือไม่

งานศาสนาเป็นงานด้านจิตใจ มีความอ่อนไหวและความละเมียดละไม และหลักเหตุผล
และหลักเหนือเหตุเหนือผลอยู่ด้วยไม่น้อยในศาสนาพุทธ

จึงไม่เหมาะสำหรับผู้ที่อัจฉริยภาพจำกัดจะมาดำเนินการ
โดยขาดฉันทานุมัติจากพระองค์ นะจ๊ะ

 

จะเอาอะไรกับความจริง. สาระไม่ได้อยู่แบบแผนสมมุติ. ตัวเนื้อธรรมต่างหากถ้าเปิดใจก็รับได้. ย้อนกลับไปทุกอย่างไม่เคยออกนอกแนว

 

ทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น ทางของการเจริญวิปัสสนา

เพื่ อยกระดับไปให้ถึงปัญญาญาณ เพื่อแจ้งในพระ
อริยสัจจ์
แต่บัวเหล่าที่ ๔ เท่านั้นที่จะมีโอกาสแจ้งอริยสัจจ์
อีก ๓ เหล่าก็ต้องสะสมบารมีไปบรรลุ
เอาภายภาคหน้า
ก็เป็นไปตามคำสอนอยู่แล้วนะจ๊ะ จะเร่ง
อะไรมากมาย ในเมื่อเร่งไม่ได้เพราะติดที่
บารมีสั่งสมมาต่างกัน จบไหมจ๊ะ

 

อันนี้ก็เข้าใจได้อยู่แล้วล่ะ. ถ้าไม่รู้ก็ไม่แปลก. แต่ถ้าไม่รู้แล้วไม่ฟังอะไรใครเลยนี่ซิ

 

หากคนตาบอดชี้ทางเรายังตรวจสอบได้.....
แต่เมื่อใดบอดตาใสมา ชี้ทางนี่ คือหายนะ
ไม่รู้ตัวนะจ๊ะ

 

ตาใสก็บอดนะไม่ต่างกัน. ยังไงก็ผิด.

 

แต่กล้วยไข่ดื้อตาใสนะจ๊ะ
และขอหมดความเห็นแค่นี้ นะจ๊ะ

 

แล้วเราทำอย่างไร ถึงให้เห็น ญาณ 44 และ ญาณ 77 ครับ

 

ก็ต้องค่อยๆพิจารณาธรรมตามจริงนั้นแหล่ะครับเมื่อเข้าใจก็ถือว่าได้แล้วครับ

 

ศีล 5 อย่างน้อย ( กำลังใจสูงก็ 8 ) , จรณะ 15 , อิทธิบาท 4 , พละ 5 , พรหมวิหาร 4 , ธุดงก์วัตร ข้อใดข้อหนึ่ง ( แนะนำฆาราวาสข้อ 5 หรือ 6 ) ทรงให้ครบ ครับถ้ามีปัญญา+ความเพียร ลองทำดูใช้เวลาไม่นานหากปฏิบัติต่อเนื่องจะเข้าใจ เมื่อทรงกำลังใจครบถ้วนแล้ว เริ่มสงเคราะห์ลงบารมี 10 , และ สังโยชน์ 10 ทรงต่อไป เรื่องๆ ต่อเนื่อง มีโอกาสเป็นอริยะ ครับ

 

อาวุธครบมืออย่างนี้ ไม่นานนะครับแบบนี้

 

เป็นแนวทางที่หลวงพ่อท่านวางเอาไว้ ชัดเจนครับ ไม่ขาดไม่เกินเครื่องมือนี้ อริยะแน่นอนเพียงแต่ท่านที่เป็นพุทธภูมิเท่านั้นจะไม่ได้ (สิ่งนี้คือความรู้ของผมคนธรรมดา...งูๆปลาๆ..บางครั้งก็โง่ บางครั้งก็ฉลาดแต่ส่วนมากจะโง่ 555+ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับท่าน ..)