กิน กาม เก็บ มีความสุขกับทางโลกบาปตรงไหน

ผมงงจริงๆ เราเกิดเป็นมนุษย์ทั้งที ควรจะใช้ชีวิตให้มีความสุข
หากิน เสพกาม และเก็บเงินทรัพย์สินเงินทองให้มั่นคงงอกเงย รวยๆยิ่งขึ้น
ทางธรรมลำบาก ทางโลกสนุกสนาน ผมเลือกทางโลกแล้วครับ

 

....เชิญตามสบายเถิดพ่อ..

ว่าแต่ช่วยแสดงธรรมะที่ห้ามปรามการ"ใช้ชีวิตให้มีความสุข"มาให้ดูหน่อยสิ
ว่าเป็นธรรมะในลัทธิใด...

ถ้าจขกท. กล่าวว่าเป็นธรรมะของพระพุทธเจ้า ก็ระวังการกล่าวตู่ในสิ่งไม่จริง
..มีนรกรออยู่เป็นเวลาพุทธันดรหนึ่ง

ขอใหัปลอดภัยในสังสารวัฏ..

 

ธรรมะ ไม่ได้สอนให้ขี้เกียจ อยู่อย่างคนจน
ธรรมะ ไม่ได้ห้าม การมีเมีย การเสพกาม มีลูก
ธรรมะ ไม่ได้ห้าม อย่าหัวเราะมีความสุขกับชีวิต

ธรรมะสำหรับคนสามัญคือ ศีล 5

ธรรมะระดับพื้นฐาน ไม่ใช่กรอบบังคับ ไม่ให้ทำโน้นทำนี่
แต่ธรรมะขั้นพื้นฐาน ห้ามเฉพาะการทำบาปเบียดเบียนผู้อื่น

ซึ่งสิ่งอื่นๆ ก็ยังทำได้
ไม่ใช่ พอบอกว่าห้ามทำผิดศีล 5 แล้ว .. ก็ไม่ทำอะไรเลย
เพราะ ไม่ได้บอกว่าอะไรทำได้.. แบบนี้มันเป็นปัญหาที่เราเอง

คุณของศีล 5 คือ กันนรก ..และการจะถือศีลนั้นท่านห้ามการบังคับให้มาถือศีลกัน
ต้องทำโดยสมัครใจ ใครรักดีก็ทำไป ใครรักนรกก็ตามสะดวก ไม่ได้บังคับกัน

 

คืออย่างนี้นะครับ ความจริงเราควรจะเดินทางสายกลางอยากใช้ชีวิตทางโลกก็ทำไป แต่เมื่อมีเวลาก็หันเข้าหาธรรมบ้าง เช่น ปฏิบัติธรรมสำรวจใจสัก 3 5 7 วันก็ว่ากันไป , อยู่บ้านก็สวดมนต์บ้าง , ทำบุญทำทานบ้างตามเวลาและโอกาส คือไม่ต้องไปสุดโต่งจริงจังถึงขั้นเครียด ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกครับ เรื่องธรรมะอาศัยว่าค่อยเป็นค่อยไป ถ้ารีบร้อนเกินมักจะส่งผลเสียมากกว่าด้วยซ้ำ ในส่วนของทางโลกก็ควรระมัดระวังในเรื่องศีล 5 ก็แค่นั้น เพราะการทำผิดศีล 5 บางทีก็ส่งผลไปถึงการทำผิดกฎหมายได้

ไม่จำเป็นต้องสุดโต่งในทางใดทางหนึ่งนะครับ ทางสายกลางรักษาสมดุลเอาไว้ดีที่สุด

 

ที่คนไทยมีปัญหาเข้าใจธรรมะคลาดเคลื่อน
ส่วนหนึ่ง ประเทศเราอุดมด้วยธรรมะขั้นสูง
ขั้นสูงคือ ตัดการเกิด ตัดการเกิดคือทิ้งโลก ไม่เอาโลก .. ซึ่งเป็นที่สุดของธรรมะ

ทีนี้มันก็มีปัญหากับคนสามัญที่ไม่ได้อยากจะตัดทางโลก
แค่อยากจะหาธรรมะมาดับทุกข์ขั้นพื้นฐานในชีวิตประจำวัน
แต่พอคุยธรรมะ มันก็ฟุ้งไปขั้นสูง มันก็ตีกับโลกละทีนี้

 

อย่าเผลอละเมิดศีลก็ โอเค .... มี หิริ+โอตัปปะ .... ไว้สักหน่อย



ผมให้ผ่าน (f)


.

 

คนมีธรรมะ คือ คนประคองชีวิตให้ "พอไปรอดปลอดภัย"

ส่วนคนเข้าใจธรรมะ ต้องมีปัญญา นะ .. เพราะเข้าใจผลลัพธ์ที่มีคุณประโยชน์
จึงได้ถือข้อปฏิบัตินั้นไว้กับใจตัว

เปรียบเหมือนคนที่รู้ว่า ต้องพักเที่ยวเล่น มาอ่านหนังสือ คือหนทางทำให้สอบผ่าน
เปรียบเหมือนคนที่รู้ว่า ถ้าไม่ตั้งใจเรียน หรือขยันตั้งแต่วันนี้ อนาคตอาจจะลำบาก
เปรียบเหมือนคนที่รู้ว่า กว่าต้นไม้จะให้ผลต้องรอจนต้นโต 5 ปี จึงเริ่มปลูกตั้งแต่วันนี้

บุคคลไม่คิดถึงผลลัพธ์ จึงมักประสพแต่ความทุกข์ (ทั้งๆที่พอมีธรรมะนั้นแหละ) อันเกิดจากความเพลิดเพลิน
จนเลยเวลาที่ควรทำกิจที่ควรทำ เพราะกว่ากิจที่ทำนั้นจะเป็นผลต้องอาศัยระยะเวลาและการเริ่ม

และบุคคลผู้มีปัญญา ย่อมรู้กิจที่ควรทำนั้นว่ามีอะไรบ้าง

ส่วนในทางตรงข้ามนั้น คนที่มีความคิดเห็นผิด คือ
- จะอ่านหนังสือไปทำไม ยังไม่ถึงเวลาสอบ
- จะตั้งใจเรียน ขยันตอนนี้ทำไม อนาคตไม่แน่นอน
- จะปลูกต้นไม้ให้เหนือยทำไม อีกตั้งนานกว่าจะออกผล ทำอย่างอื่นดีกว่า
แต่ทำอย่างอื่นที่ดีกว่านั้น มันไม่เคยเกิดขึ้น!

 

ก็เพราะว่าเป็นทางโลก ไงครับ สุขแบบโลกๆ ติดในกิเลสในกาม ทั้งหลาย

ไม่ใช่ทางธรรม ก็ย่อมไม่เข้าใจว่า เป็น อกุศลกรรม อย่างไรนั้นเอง

เพราะยังมองไม่เห็น ทุกข์ นั้นเอง คิดว่าตัวเองไม่มีทุกข์ มีแต่ความสุข คิดแบบโลกๆ ^^

.

 

เสพสุขทางโลกมาก จิตใจจะตกต่ำค่ะ ไม่ได้พัฒนาตัวเองด้านจิตวิญญาณ ถ้าปรารถนาดีกับตัวเองจริงๆ ก้อควรกลับมาทางธรรมดีกว่าค่ะ อาหารหวาน มัน เค็ม ..มันอร่อย แต่ทำให้เราเป็นโรคและอ้วน กาม กิน เงิน ก้อเหมือนกันค่ะ

 

ความสุข ก็คือกับดักชั้นยอดที่ทำให้ทุกชีวิตตกอยู่ในความประมาท

บุญและบาป เท่านั้นค่ะ ที่เรานำติดตัวไปได้ทุกชาติทุกภพ หาใช่สิ่งที่ท่านปรารถนาอยู่ตอนนี้

 

ไม่บาปหรอก

เพียงแต่ ยิ่งเสพ ยิ่งติด ยิ่งอยาก หลงวนในวัฏจักรความอยากอย่างนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งหลง ยิ่งตกต่ำทางจิต

ยังมีสุขอื่นที่ละเอียดกว่า คือสุขจาก ความสว่าง สะอาด สงบ ทางจิตวิญญาญ
ต้องอาศัยการประพฤติพรหมจรรย์ ศีล สมาธิ วิปัสนา จึงสัมผัสได้ เท่านั้นเอง

 

ส่วนตัวผมเมื่อก่อนชอบทางโลกกินเที่ยวเข้าเทคเมาสนุกในกลุ่มเพื่อนๆเอาชนแก้วๆซ้ำๆวนเวียนเปลี่ยนที่ไปเรื่อยจนรู้สึกเบื่อคิดว่ามันแค่ชั่วครู่ชั่วคราว..มาวันนี้ทางธรรมนี่แหละครับพาสุขมาให้อย่างน้อยๆก็สอนให้รู้จักการให้อภัยทำใหใจผมสงบลงได้บ้าง. ค่อยๆศึกษาทำความเข้าใจไม่ได้ทำเพื่อใครแต่เพื่อใจผมเอง.ขอบคุณ

 

แต่ละท่านตอบดีๆทั้งนั้นเลยค่ะ

ดิฉันมีญาติธรรมบารมีสูงๆ สวยสาวหน้าอ่อนเหมือนสาวเกาหลี!! ใส่บูทเที่ยวรัสเซีย
ถ้าเป็นผช.ก็หล่อ ไปสิงคโปรบ่อยๆ

 

อยากรวย อยากมีเมียรวย

 

ทานมัย ศีลมัย ภาวนามัย .... ไปทำให้เป็นอาจิณ เดี๋ยวก็ได้ (sing) ไม่เห็นจะยาก


.

 

แล้วเป็นเจ้าของบ่อให้เขามาตกปลาเอาไปกินบาปไหม แต่ตัวเองถือศีล 5 และถ้าทำแบบนี้จะขาดศีลข้อไหน เพราะยังต้องเลี้ยงชีพใช้หนี้อยู่แต่ตอนนี้ยังไม่ทำเพราะกล้าๆกลัวๆ เพราะเลี้ยงปลาไวัมาก แต่ตอนนี้รายได้ไม่พอกับรายจ่ายจะบาปไหมคะ

 

5 อาชีพต้องห้าม มิจฉาวาณิชชา
มิจฉาวณิชชา คือ การค้าขายที่ผิด หรือไม่ชอบธรรม หมายถึง บุคคลไม่ควรค้าขายสิ่งเหล่านี้ ซึ่งถือว่าเป็นอันตรายต่อเพื่อนมนุษย์ต่อสัตว์และต่อสภาพแวดล้อม
1. สัตถวณิชชา คือ การขายอาวุธ ได้แก่ อาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด นิวเคลียร์ อาวุธอื่น ๆ เป็นต้น อาวุธเหล่านี้หากมีเจตนาเพื่อทำร้ายกัน จะก่อให้เกิดการทำลายล้างซึ่งกันและกัน โลกจะไม่เกิดสันติสุข
2. สัตตวณิชชา หมายถึง การค้าขายมนุษย์ ได้แก่ การค้าขายเด็ก การค้าทาส ตลอดจนการใช้แรงงานเด็กและสตรีอย่างทารุณ
3. มังสวณิชชา หมายถึง ค้าขายสัตว์เป็น สำหรับฆ่าเพื่อเป็นอาหารเป็นการส่งเสริมให้ทำผิดศีลข้อที่ 1 คือการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
4. มัชชวณิชชา หมายถึง การค้าขายน้ำเมา ตลอดจนการค้าสารเสพติดทุกชนิด
5. วิสวณิชชา หมายถึง การค้าขายยาพิษ ซึ่งเป็นอันตรายต่อผู้ใช้ รวมทั้งเป็นอันตรายต่อสัตว์

การทำมาค้าขายทั้งห้าชนิดนี้ ทางพุทธศาสนาถือว่าเป็นการทำมาหากินที่ไม่ชอบธรรม

เพราะมีเป้าหมายที่ชัดเจนในการเบียดเบียนเพื่อนมนุษย์และสิ่งมีชีวิต ตลอดถึงเป็นอันตรายต่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติของคนในสังคม

 

ก็จริง มันดี....ทำต่อไป ชีวิตเป็นของเรา เราเลือกเองรับเองคนอื่นไม่เกี่ยว ตกนรกก็ตกเอง ขึ้นสวรรค์ก็ขึ้นเอง เป็นตัวของตัวเอง แต่แปลกหวะทำไมต้องมาประกาสให้คนอื่นรู้ สงใสเก็บกด เอาwebธรรมะเป็นที่ระบายอารมหลอฮะ(k)

 

อยากรวย และอยากมีผัวรวยเหมือนกัลค่ะ *0*

 

ไปชอบไม่แปลกหรือครับ"โดนสิง"
ทำไมไปชอบ...
ไปพรากสามีภรรยาหมู(ยกตัวอย่าง) เลยได้แฟนแล้วโดนพราก
กินไปอร่อยก็จริงครับ แต่เราได้กลายเป็นสิ่งที่เรากิน ยกตัวอย่าง"หมู"
เงินน่ะเก็บไว้จำได้ไหมครับ...
ทำไมถึงเก็บ เหตุที่เก็บ ลืมไหมครับ...
1081009อยากรู้ว่าทุกข์เป็นไงก็ถามมาได้ครับ
พระพรหมท่านโหดนะครับ
(ฮา)