"การเสียสละเป็นพื้นฐาน สำหรับโพธิสัตว์" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

.

"การเสียสละเป็นพื้นฐาน สำหรับโพธิสัตว์"

" .. จอมปราชญ์ทั้งหลายชมเชยตลอด ทานบารมี พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์
มีทานบารมีเป็นพื้นฐานทุกพระองค์ไม่เว้นเลย การเสียสละเป็นพื้นฐานสำหรับโพธิสัตว์
ที่ปรารถนาความเป็นพระพุทธเจ้า มีความเสียสละเป็นพื้นฐาน

เพราะฉะนั้นบริษัทบริวารท่านจึงมากทีเดียว บรรดาโพธิสัตว์ที่ไหนบริษัทบริวารมาก
มากจริง ๆ เพราะความเสียสละ เสียสละจนกระทั่งถึงชีวิตจิตใจท่านก็เสียสละได้

เวลาไปจนตรอกจนมุมนี้ เช่น พาเพื่อนฝูงบริษัทบริวารไปเที่ยวหากิน ถูกนายพรานเขาดัก
เขาจะฆ่าให้ฉิบหายหมด ท่านเป็นหัวหน้าเป็นโพธิสัตว์ นี่ดูซิถ้าธรรมดาหัวหน้าจะแหวกหนี
ปล่อยให้บริษัทบริวารตายเรียบเลย นี้ไม่เป็นอย่างนั้น

เวลาไปเจอข้าศึกที่เขาดักข้างหน้าไม่มีทางออกแล้ว จำเป็นจริง ๆ ไม่มีทางออกท่านสู้เลย
ท่านเตือนบริษัทบริวารให้วิ่งย้อนหลังให้หมด เราจะเข้าสู่สงครามคนเดียวตัวเดียว
วิ่งเข้าหานายพราน เขาดักหน้าดักหลัง แทนที่จะพาเพื่อนฝูงหรือใครวิ่งหนี ไม่ไปนะ
นี่ละความเสียสละท่าน .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

({) สวัสดีครับ เจ้าของกระทู้ และผู้อ่านที่เคารพ ขอเสริมอีกนิดหน่อยครับ คำว่าทานตัวเดียวนี้ ไม่ใช่แค่ว่า พื้นฐานของ พระโพธิสัตว์ อย่างเดียว พระปัจเจกะพุทธเจ้า หรือพระสาวก ก็ต้องทำเช่นกัน มากน้อยแล้วแต่เรื่องของการทำความปราถนา โดยเฉพาะ พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย ท่านสละ ในเบื้องต้น ในท่ามกลาง ในด้านปลาย แม้ในชาติสุดท้าย ต้องบริจาคลูกเมียให้เป็นทาน เรียกมหาทานบารมี ตัวอย่างพระเวสสันดรชาดก

 

กราบหลวงปู่ อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ กับทุกท่านครับ

 

เมตตาของพระโพธิสัตว์ เป้นอัปมาโน

 

ทานสุงสุด คือ การถวายชีวิต เป็น พุทธบูชา
ขาดไม่ได้เลย เพราะถ้าขาด หรือ ทำไม่ได้
จะไม่ครบหลักสูตร ของพระพุทธเจ้า
ไม่งั้นจะเปิดประตู อันสุดท้ายไม่ได้
ประตูนิพพาน
จริง หรือป่าวไม่รู้ ลองศึกษาดูนะครับ
การถวาย ชีวิตของพระโพธิสัตว์ด้วยตัวพระองค์เอง
เป็นทานที่จะทำให้ตรัสรู้ง่ายขึ้น
แล้วการถวายได้ต้องต่อหน้าพระพักษ์ พระพุทธเจ้า
บารมีจึงเต็มเร็ว
แล้วอย่าลืม มหากัปที่มีพระพุทธเจ้า
น้อยกว่ามหากัปที่ ไม่มี พระพุทธเจ้า นะครับ
ที่เรียกว่า สุญกัป
ท่านใดที่ยังปรารถนาจะเป็น พระพุทธเจ้า
คือยังไม่ลา พุทธภูมิ
ลองศึกษาดูนะครับ
ตาปใดท่านยังไม่ได้รับ พุทธพยากรณ์
ท่านต้องเที่ยวอีกนานมาก
เพราะคิวยาวมากๆๆๆๆ
พระโพธิสัตว์ที่เกิดในยุกนี้มาก
เพราะจะได้ความรู้มากด้วย
เนื่องด้วย ประตูนิพพานเปิดอยู่
เพราะถ้าสิ้น พุทธธรดร
ท่านจะลืม เพราะเวลา
นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก
ป่านนั้นก็ลืมกันไปแล้ว ว่ามีนิพพาน

จริงหรือ ป่าวไม่รู้นะครับ
แล้วแต่ท่านๆ

มันเป็นอยู่อย่างนั้น
มันเป็นเช่นนั้นเอง