การนั่งสมาธิเมื่อคืน

รบกวนเรียนถามค่ะ เมื่อคืนนั่งสมาธิ ภาวนาพุทโธตามลมหายใจเข้าออกแต่ว่าจิตไม่นิ่งเท่าไร ก็เลยเปลี่ยนมากำหนดจิตที่พุทโธ พุทโธ ถึ่ ๆ เพื่อไม่ให้เกิดช่วงว่างให้นึกเรื่องอื่น แล้วทุกอย่างก็เงียบนิ่งสนิท เกิดแสงสว่างวาบสีขาวนวลตา แล้วใจก็เต้นพรึบพรับ ๆ เหมือนจะออกมานอกตัวควบคุมไม่ได้ เหมือนจะหายใจไม่ทัน จนตั้งสตินึกถึงพระพุทธองค์ช่วยด้วย นามมากในความรู้สึก แล้วทุกอย่างก็ค่อย ๆ สงบแต่แสงสีขาวยังอยู่เหมือนเดิม สงบดีมากแต่ก็ได้ยินเสียงรอบตัวอยู่นะ คิดว่าจะนั่งดูอย่างนั้นต่อไปเพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก แต่บังเอิญจิ้งจกร้องข้าง ๆ ก็เลยลืมตาขึ้น รบกวนขอคำแนะนำค่ะว่าถ้าเป็นแบบนี้เราควรทำอย่างไรต่อไปค่ะ

 

ไม่มีอะไรคับ ได้สมาธิขั้นต้น ได้โอภาส

ดำเนินเหมือนเดิม จับ ลม ภาวนาพุทโธ

อย่าไปสนใจ สิ่งที่เราสัมผัส สักแต่ว่า เห็น

แล้วเราจะก้าวหน้า ขึ้นไปได้ สู้ๆๆ

 

หลักการภาวนา พุธ-โธ ต้องประคองและรักษาพุท-โธให้ตลอดครับ พอนิมิตรเกิดก็หยุดไปดูนิมิตรอย่างนี้ยังไม่ใช่ครับ นิมิตรหรืออะไรมาก็ชั่ง ก็ให้ภาวนาพุท-โธต่อไปเรื่อยๆอย่าได้ขาด จนรู้สึกทุกอย่างเบามาก ละเอียดมาก และจนกว่าทุกอย่างจะหายไปทั้งหมด ทั้งนิมิตรและอื่นๆ รวมทั้งพุท-โธด้วยครับ
มันอาจจะดูน่ากลัวอยู่บ้าง ให้ตั้งสติว่าไม่ตายหรอก หรือหากว่าตายในสมาธิก็เท่ากัยตายในฌาน ย่อมมีสุขติพรหมเป็นที่ตั้งครับ

 

ขอบคุณทั้ง 2 ท่านค่ะ ใช่ค่ะยอมรับว่ากลัวและตื่นเต้นมาก แต่ไม่ถอยหรอกค่ะ

 

แนะนำได้ตามภูมิธรรมเท่านี้

เจริญธรรมครับ

 

ถ้าอยากเห็นอิทธิฤทธิ์ปาฏิหารมากกว่าการนิ่งๆเฉยๆในสมาธิ
ให้สร้างภาพพระแก้ว หรืออะไรก็ได้ นั่งเพ่งไปเรื่อยๆ ทำบ่อยๆทุกวันๆ
พอถึงฌาณสี่ มันจะไม่ได้ยินเสียงรอบตัวแล้ว ลองทำให้ถึงจุดนั้น แล้วเดี๋ยวจะเจออะไรสนุกๆ
ถ้าอานาปานสติธรรมดาไปเรื่อยๆมันก็จะอยู่แค่นั้นไม่ไปไหน

 

การนั่งสมาธิ โดยการภาวนาพุทโธ ตามลมหายใจเข้าออก เป็นวิธีการที่ทำให้เกิดการคิดในสมอง จะเรียกว่า เป็นการบังคับให้ร่างกายคิดก็ว่าได้ ดังนั้นถ้าคุณคิดว่าคุณเห็นแสง หรือมีอาการอื่นใด ในทางพุทธศาสนา เรียกว่า
วิตก , วิจารณ์ ,และเมื่อคุณยังยกจิตเข้าสู่อารมณ์ตามที่คุณคิดว่าเห็น คุณคิดว่ามีอาการเกิดขึันกับตัวคุณ ต่อจาก วิตก วิจารณ์ นั้นก็คือ เกิด ปีติ คือ ความพึงพอใจ ความสมใจ แล้วจึง เกิด สุขตามมา
ในที่นี้ข้าพเจ้าจะไม่แนะนำ วิธีการที่ถูกต้อง เพราะแนะนำหรือสอนไป ก็เหมือนจะไปขัดศรัทธาของพวกเขา ที่เกิดทีหลังหูนะขอรับ

 

ลองโหลดไปฟังดูครับ

http://palungjit.org/threads/วิธีฝึกปฏิบัติ-แบบผู้มีจิตเป็นพุทธ-โดย-หลวงปู่-พุธ-ฐานิโย.287958/

 

ขอบคุณทุกท่านสำหรับคำแนะนำค่ะ ขอทุกท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป

 

การนั่งสมาธิแบบอานาปนสติ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า จะไม่มีการภาวนาใดๆเพียงให้จิตรู้ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก หายใจเข้ายาวก็ให้รู้ว่าหายเข้ายาว หายใจออกยาวก็ให้รู้ว่าหายใจออกยาว หายใจเข้าสั้นก็รู้ว่าหายใจเข้าสั้น หายใจออกสั้นก็รู้ว่าหายใจออกสั้น พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้มีการภาวนาใดๆ เพราะถ้ามีคำภาวนาจิตก็จะไปคิดรับรู้แต่คำภาวนา

 

เมื่อคืนเป็นคืนที่ 3 แล้วค่ะ ที่นั่งสมาธิภาวนาแล้วเกิดเหตุการณ์แบบนั้น แต่ก็ภาวนาพุทโธตลอดไม่ละ พร้อมกับนึกถึงภาพพระพุทธเจ้าอยู่ตรงหน้า เมื่อทุกอย่างสงบนิ่งก็ยังภาวนาอยู่ แต่ไปต่อได้ไม่นานเท่าไร

 

1.) อานาปานสติก่อน

2.) นิ่งจนมันรู้สึกหายใจไม่ออก ลมหายใจแผ่ว มันจะเหมือนคล้ายๆง่วงนิด เลิกภาวนา


3.) แล้วให้อยู่กับรู้ตัว แต่ไม่ต้องกำหนดลมหายใจแล้ว

4.) ทีนี้สร้างภาพพระ จนกว่าจะชัดเหมือนเวลาเราเห็นด้วยตาเนื้อหรือฝัน

5.) หลังจากภาพพระชัดเหมือนมองด้วยตาเนื้อ แล้วทีนี้มันจะเข้าฌาณสี่ จะไม่รับรู้เสียงอะไรภายนอกแล้ว และ จะมีปาฏิหารเกิดขึ้น แต่ละคนจะเจอไม่เหมือนกัน

 

ขอบคุณ คุณDuchess ค่ะ สำหรับคำแนะนำ แล้วจะมาแจ้งความคืบหน้าอีกค่ะ

 

เรื่องการสร้างภาพพระให้ชัด ถ้าไม่เคยฝึกมโณยิทธิมาก่อน ต้องค่อยเป็นค่อยไปคะ แบบ วันนี้ยังไม่ได้ไม่ต้องไปฝืน ทำไปเรื่อยๆบ่อยๆนะคะ ทุกวันเดี๋ยวมันจะทำได้เอง

 

ให้ถือเอาการปฏิบัติในคืนที่3 เปนมาตรฐานในการปฏิบัติสำหรับคืนต่อๆไปครับ
ไปต่อได้นานเท่าไร แค่ไหน คงไม่สำคัญเท่าไรครับ สำคัญมีสติและสมาธินิ่งอยู่ความสงบที่เปนอยู่นั้นหรือไม่ จิตเมื่อมันอิ่มในความสงบสักพัก มันก้ถอยจากความสงบออกมาสู่ความเปนปกติเหมือนเดิม กำลังสมาธิเราเท่านี้มันก้จะนิ่งได้ประมาณนี้ แต่เมื่อกำลังสมาธิมากขึ้น ความสงบๆลงยิ่งกว่าเดิม จิตละเอียดขึ้น ถึงจะเหนความเปลี่ยนแปลงภายในจิตมากกว่าเดิม จิตถึงจะเดินต่อได้น่ะครับ

 

แค่เริ่มต้น ทำใจให้สบาย ใหม่ๆก็ตื่นเต้นแบบนี้แหละ ทำอะไรไม่ค่อยถูก เดี๋ยวก็ชินเอง

 

ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำดี ๆ ทำถึงตรงนี้ได้ก็ดีใจนักหนาค่ะ เพราะปกติจะเป็นคนที่คิดมากคิดตลอดเวลา จิตไม่ค่อยนิ่ง เก็บความทุกข์ไว้กับตัวเยอะ แต่มีครูบาอาจารย์เมตตาแนะนำให้โอกาศ จึงมาได้ถึงขนาดนี้ จะมุ่งหน้าต่อไปค่ะ

ขอให้บุญกุศลที่ทุกท่านได้ให้คำแนะนำแก่ดิฉันในที่นี้ จงเป็นพละปัจจัยให้ทุกท่านก้าวหน้าต่อไปทั้งทางโลกและทางธรรมนะคะ

 

2-3 วันมาแล้วที่ไม่ได้ปฏิบัติ ความทุกข์มาเยื้องจนไมแกรนขี้น พยายามปล่อยละวางก็ทำไม่ได้ จนได้ตัดสินทำบางอย่างให้เด็ดขาด เพราะไม่เช่นนั้นคงจะไม่สามารถนั่งสมาธิต่อได้ เช้าวันนี้สวดมนต์เสร็จ ตั้งจิตอธิฐานขอตัดกรรม ตัดพันธะสัญญา หรือคำสาบานที่อาจเคยประมาทพลาดพลั้งกระทำมาทั้งอดีตชาติ ปัจจุบันชาติ จากนั้นนั่งสมาธิต่อ ใช้เวลาไม่นานจิตก็นิ่งสงบ โล่งค่ะโล่งขึ้นเลย สว่างแล้ว นั่งสมาธิเสร็จเสียงโทรศัพท์ที่รอคอยอยู่ก็ดังขึ้นทันที ได้เคลียร์ปัญหาบางส่วนก็ดีขึ้นค่ะ ทำดีต้องได้ดีใช่ไหมค่ะ

ขอบคุณ คุณปราบเทวดาค่ะ ดิฉันชอบมาก วิธีฝึกปฏิบัติ แบบผู้มีจิตเป็นพุทธ โดย หลวงปู่ พุธ ฐานิโย