" จำเป็นไหมที่เราต้องแก้กรรม "

พระพุทธองค์ ทรงตรัสไว้ว่า​

" บุคคลหว่านพืช ย่อมได้รับผลเช่นนั้น "
ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว​

" ฉนั้นจำเป็นไหมที่เราจะต้องแก้กรรม "​

หากความทุกข์ยากลำบาก ( ไม่ขอพูดเรื่องความสุขสบาย ) ที่เราประสบได้รับ ในปัจจุบัน เป็นวิบากที่เราได้กระทำมาแต่ในอตีตชาติแล้ว
เราจะทำใจยอมรับให้ได้ จะดีไหม? แล้วคิดเสียว่า เรากำลังได้ชดใช้สิ่งที่เรา
ได้กระทำลงไป ที่รู้ก็ดีไม่รู้ก็ดี ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี แล้วหมั่นทำบุญ
สร้างกุศล แผ่เมตตา ทำบุญอุทิศให้แก่สรรพสัตว์ และเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
ขอให้เค้าเหล่านั้น จงอโหสิกรรม จงอนุโมทนาบุญที่ข้าฯกระทำบำเพ็ญ ได้สั่งสมอบรมมา
ตั้งแต่อดีตชาติ จนปัจจุบันชาตินี้ เหมือนกับตนได้ทำเอง ถ้าตกทุกข์ก็ขอให้พ้นจากความทุกข์ ถ้ามีความสุขก็ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไป..

"เพียงเช่นนี้จะได้ไหม?"

โดยที่ไม่ต้องไปตามหาว่า" เราได้รับทุกข์เช่นนี้เพราะเหตุใด? "
เป็นทุกข์ร้อนใจ ว่า " จะแก้กรรมเหล่านั้นได้อย่างไร? "
แล้วเราจะต้องไปแก้กรรม " กับใคร ที่ไหน? "​

หมั้นสร้างสมคุณงามความดี มีชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท
เจริญเมตตาจิตให้บุคคลรอบๆตัว และสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ได้มีความสุขกาย สุขใจ และอุทิศบุญกุศล แผ่ไปในสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ทำใจยอมรับผลวิบากที่จะมีได้ ไม่ว่าดี หรือ ร้าย
ถ้าเราทำอย่างนี้จะดีกว่าไหม? หรือท่านทั้งหลายมีความคิดเช่นไร?
" มาสนทนากัน "​