มนุษย์ทุกคนมี "พระผู้เป็นเจ้า" ที่ต่างกันไป ซึ่งอาจไม่ใช่พระพุทธเจ้า?

ชาวพุทธที่เลื่อมใสพระพุทธเจ้าและปฏิบัติได้ถึงนิพพานจริง จึงจะตรงสู่นิพพานเช่นเดียวกับพระพุทธเจ้านั้น ทว่า จะมีมนุษย์กี่คนที่ได้นิพพานกันจริงๆ แม้แต่ชาวพุทธ หรือผู้ที่ศรัทธาพระพุทธเจ้า ทำบุญมากมาย ก็อาจไม่ใช่ทางตรงสู่นิพพาน


ดังนั้น มนุษย์ที่ทำคุณงามความดีแต่ยังไม่นิพพาน จึงต้องมี "ภพหน้า" ที่จะไปเกิด ณ ภพนั้น จะมี "เจ้าสวรรค์" แห่งนั้นๆ คอยเป็น "เจ้านายของเรา" คอยดูแลเรา ปกครองเราอยู่ ซึ่งแต่ละคนจะแตกต่างกันไปตามบุญบารมีและความศรัทธา เช่น พระโพธิสัตว์ที่ไม่สนใจมหายานเลย ตรงต่อพระพุทธเจ้า แต่ไม่นิพพาน ก็จะจุติที่ "ดุสิต" ส่วนพระโพธิสัตว์ที่ศรัทธามหายาน, ศรัทธาพระยูไล, ศรัทธาสิ่งศักดิสิทธิ์ใดก็ตามที่สุขาวดี ก็จะจุติที่สุขาวดี ไม่ใช่ดุสิต เป็นต้น


มนุษย์ที่หลงลืมสิ่งศักดิสิทธิ์เบื้องบน เช่น ก่อนเกิดเป็นพระโพธิสัตว์ใหญ่ที่จงรักภักดีต่อพระอามิตาภะและได้วิมานอย่างดี สูงส่ง แต่พอลงมาเกิด ก็ลืมท่านแล้ว ไปศรัทธามนุษย์ด้วยกันที่ดูสูงส่งและยิ่งใหญ่แทน มนุษย์คนนี้เมื่อตายแล้ว แทนที่จะได้กลับที่สูงและดีงามคือสุขาวดีตามเดิม กลับตกต่ำลงกว่าเดิมและได้เพียง "สวรรค์ที่เจ้านายที่เขานับถือสามารถไปถึงได้" เท่านั้น เช่น เขาอาจนับถือพระรูปหนึ่งมาก
พระรูปนั้นไม่ได้นิพพาน แต่ได้ที่ดุสิต เขาเกาะเกี่ยวกันไปเกิดยังดุสิต ทั้งๆ ที่เดิมอาจมาจากสุขาวดีที่ดีงามกว่า, สูงส่งกว่า นี่เพราะ
"หลงลืมพระผู้เป็นเจ้าของตน" นั่นเอง จึงต้องพากันไปเสวยบุญตามแต่กำลังของตนจะทำได้ มีได้


ดังนั้น การหลงบูชา "มนุษย์ด้วยกัน" เอามาเทิดทูนเหนือหัว อาจทำให้ท่านทำผิดมหันต์ เพราะตำแหน่งนี้ควรเป็น "ตำแหน่งของพระผู้เป็นเจ้า" ที่ท่านนับถือ เช่น พระพุทธเจ้า ก็ดี, พระเจ้า ก็ดี, พระอัลลอห์ ก็ดี, พระศิวะ ก็ดี, พระนาราย ก็ดี ฯลฯ ตามแต่ละศาสนา, ลัทธิ, นิกาย ของท่านๆ จะแนะนำไป และท่านพอจะเอื้อมได้ถึงด้วยการปฏิบัติตามคำสอนของพระผู้เป็นเจ้านั้นๆ


อนึ่ง บทความนี้ ไม่ได้ต่อต้านการนับถือมนุษย์ด้วยกัน และสนุบสนุนให้มนุษย์นับถือและเคารพความเป็นมนุษย์ในฐานะ "เพื่อนมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน" ด้วย ไม่ใช่ "มีใครสูง" หรือ "มีใครต่ำ" เพราะมนุษย์ถูกสร้างมาให้ "เท่าเทียมกัน" ไม่ใช่ "สูงหรือต่ำกว่าใคร" ส่วนที่สูงกว่ามนุษย์นั้น ก็คือ สิ่งศักดิสิทธิ์ทั้งหลายที่อยู่เบื้องสูงเหนือหัวของเราขึ้นไปนั่นเอง ซึ่งเรานับถือท่านใด องค์ใดสูงสุด ท่านนั้นก็คือ "พระผู้เป็นเจ้าของเรา" นั่นเอง

 

คนเราสามารถนับถือ "พระพุทธเจ้า" และ "พระผู้เป็นเจ้า" ไปพร้อมๆ กันได้


เช่น คนบางคนนับถือพระพรหม คู่กับพระพุทธเจ้า เขายังไม่เอานิพพาน แต่ช่วยงาน
พุทธศาสนา เมื่อตายไปยังไม่นิพพานก็ไปเป็นบริวารพระพรหมมีวิมานอยู่ได้เสวยสุข
หรือคนบางคนนับถือพระพุทธเจ้าด้วย พระรูปหนึ่งที่เป็นมนุษย์ด้วย ถ้าพระรูปนั้นตาย
แล้วไม่ได้นิพพาน ตนก็ไม่นิพพาน พระอาจไปเกิดเป็นพระอินทร์ ตนก็ตามไปอยู่ด้วย
ดังนั้น การนับถือ "สิ่งศักดิสิทธิ์อื่นๆ" ร่วมกันไปกับพระพุทธเจ้า จึงไม่ผิดแต่อย่างใด
ถ้าเรายังไม่รีบนิพพาน แต่ถ้าเรารีบจะนิพพานชาตินี้และได้แน่แท้แน่แล้ว เราก็จะไม่มี
สิ่งศักดิสิทธิ์อื่นใดอีกเลย มีแต่พระพุทธเจ้าองค์เดียวเท่านั้น อนึ่ง ธรรมของพระพุทธ
เจ้านั้น ช่วยให้เราได้ลดทอนชาติภพแห่งสังสารวัฏได้ ต่างจากธรรมของสิ่งศักดิสิทธิ์
อื่นๆ แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราทำได้จริงหรือไม่? เช่น ได้โสดาบันจริงๆ หรือเปล่า? ถ้าจริงก็
จะลดชาติภพลงได้เหลือเพียงอีก ๗ ชาติเป็นต้น ส่วนธรรมของสิ่งศักดิสิทธิ์อื่นๆ แม้
ไม่อาจลดทอนชาติภพให้เราได้ แต่ล้วน "ทำให้เราพ้นจากการหลงโลก" นี้ได้ทั้งสิ้น
ดังนั้น เราไม่ควรดูถูกหรือกล่าวร้ายว่าผู้อื่นผู้ใดที่เขานับถือสิ่งศักดิสิทธิ์ว่าหลงโง่หรือ
งมงาย เพียงเพราะเขาไม่ได้มีพระพุทธเจ้าอยู่เพียงองค์เดียว ก็ขอให้เข้าใจตามนี้ด้วย

 

พระเจ้าไม่ยึดติดสวรรค์ ท่านจึงฝากผู้ศรัทธาไว้กับพระเยซู


พระเจ้าดับขันธปรินิพพานแล้ว เหลือแต่ "พระจิต" และไม่ยึดติด
ภพหรือสวรรค์วิมานใดๆ ท่านปรากฏได้ทุกที่ แต่ผู้ที่ศรัทธาท่าน
ยังไม่สามารถเป็นแบบท่านได้ ยังดับขันธปรินิพพานโดยรอบให้
เหลือแต่พระจิตไม่ได้จึงต้องมีวิมานอยู่ ท่านจึงฝากคนเหล่านี้ไว้
ที่ "วิมานของพระเยซู" เพื่อให้พระเยซูดูแลแทนท่าน และท่านก็
จะมาโปรดอีกครั้ง ยังมีสิ่งศักดิสิทธิ์อีกจำนวนมากที่ใช้วิธีการอัน
แตกต่างกันไป ในการ "ร่วมด้วยช่วยกัน" ที่จะโปรดปวงสัตว์นั้นๆ
แม้แต่พระพุทธเจ้าที่ท่านนิพพานแล้ว ผู้ใดที่ศรัทธาท่านแต่ยังไม่
ได้นิพพานยังต้องมีสวรรค์, ภพภูมิรองรับ, วิมานรองรับ ท่านก็มี
วิธีที่จะช่วยให้เขาเหล่านั้นสามารถดำเนินไปจนถึงนิพพานได้ดังนี้

 

"จิตจักรวาล" ที่ไม่ยึดติดสถานที่ใดในจักรวาลนี้ รองรับผู้ศรัทธาอย่างไร?


ยังมี "สิ่งศักดิสิทธิ์" อยู่ในสากลจักรวาลนี้อีกมากที่เรายังไม่รู้จัก และหากท่านได้
ปรากฏผ่านสิ่งใด, ผู้ใด, การสื่อสารใด, อักษรใด, ตำราใด ฯลฯ เราก็ไม่ควรที่จะ
ลบหลู่โดยยังไม่ทราบด้วยตนเองว่าท่านมีอยู่จริงหรือไม่ ในจำนวนนี้ ยังมีสิ่งที่อยู่
"กลางๆ" ในจักรวาลนี้ ไม่เอนเอียงไปทางใด ทำเพื่อจักรวาลมวลรวมอยู่ เราก็ขอ
เรียกในนามสมมุติว่า "จิตจักรวาล" ซึ่งทำหน้าที่ดูแลจักรวาลอย่างเสมอภาคและ
เท่าเทียมกันไม่มีเอนเอียงไปสู่โลกธาตุใด, วิมานใด, สวรรค์ใดฯ ซึ่งท่านสามารถ
รองรับผู้ที่ศรัทธาท่านได้มากมาย (ถ้าเขายังไม่นิพพาน) เพราะจักรวาลนี้กว้างนัก
แต่ผู้ที่จะได้รับการยอมรับจากท่าน และได้อยู่ในที่ๆ ท่านจัดสรรให้, ได้รับการสอน
ทั้งธรรมจักรวาล, วิชาทางจิตต่างๆ ฯลฯ จากท่าน ที่ไม่มีจากผู้ใดได้นั้นก็ต้องสอบ
ผ่านก่อน คือ ๑ ศรัทธาจริงหรือไม่? ๒ ทำได้จริงหรือเปล่า? ๓ ทำกิจให้ได้ไหม ?
เป็นต้น เมื่อได้ทำกิจให้แก่ท่าน ก็มี "บุญบารมีร่วมกับท่าน" แล้วอาศัยบุญบารมีนั้น
จุติยังสวรรค์ที่ท่านจัดสรรค์ให้ได้ ซึ่งสวรรค์ส่วนนี้ แตกต่างจากสวรรค์ในที่อื่นๆ ทั้ง
หมด เพราะสามารถมองเห็น, รับรู้ ความเป็นไปทุกโลกธาตุ ของทั้งจักรวาลได้เลย
แม้แต่สวรรค์บนโลกทั้งหกชั้น ก็ยังไม่เที่ยบเท่า, สวรรค์สุขาวดี ก็ไม่เทียบเท่า ทว่า
เป็นสิ่งที่ยากยิ่งที่บุคคลจะไปถึงได้ เพราะการบำเพ็ญบุญบารมี ยังอ่อนมาก นั่นเอง
นอกจากนี้ ผู้ที่ได้รับผลบุญในระดับนี้ ยังสามารถจรท่องเที่ยวไปได้ทั่วทั้งจักรวาลที่
อยู่นี้ ในแบบต่างๆ เช่น จรผ่านมิติแห่งเวลาทั้งสาม, จรผ่านมิติของธาตุต่างๆ ฯลฯ
อันเป็นความสามารถที่ "ล้ำลึกพิสดาร" ที่ไม่อาจหาได้ หรือมีได้ในสวรรค์อื่นๆ เลย

 

มนุษย์ทุกคน ก็ล้วนเท่าเทียมกัน
แต่นายเหนือเราคือพระผู้เป็นเจ้า

 

พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ล้วนสอนให้มนุษย์ "พ้นจากความหลงโลก"
แต่พ้นแล้วจะนิพพานหรือไม่? หรือไปจุติยังโลกธาตุอื่นใดก็แล้วแต่ฯ

 

มนุษย์จะนับถือพระผู้เป็นเจ้าองค์ใดต่างกันไปก็สามารถทำได้
แต่มนุษย์โลกทั้งหลายล้วนเท่าเทียมกันและเป็นหนึ่งเดียวกัน

 

มนุษย์คนใดทำตัวเหนือผู้อื่น ทำตนเป็นพระเจ้าเสียเอง
ทำให้ผู้คนทั้งหลาย มาลุ่มหลงนับถือศรัทธาแต่ตนเอง
โดยมิได้รับคำสั่งจากเบื้องบน ย่อมถูกซาตานครอบงำ

 

หากท่านจะหัดตัวเอง ควรหัดที่ใจก่อนเริ่มต้นด้วยเมตตา มองทุกสิ่ง ทำทุกสิ่ง ด้วยเมตตา อย่าไปสนใจยึดติดรูปนาม อันเป็นสมมติ เพิ่มเมตตาในใจค่อยๆ เพิ่มทีละนิด เช่น ปกติเคยด่าวันละสามครั้ง ก็ค่อยๆลด เหลือวันละสอง จนในที่สุดก็ไม่ต้องไปด่ามันแล้ว ตัดนิสัยส่วนที่ไม่ดีหรือเกินใช้ออกไป เช่น ความโลภ ความโกรธ ความหลง คือมีได้แต่ให้มันพอดี พอควร อย่าให้มันมีอำนาจเกินสติ พยายามแก้นิสัยที่ไม่ดีออกไป ยอดคน ยอดปราชญ์ทั้งหลายก็ล้วนแต่ทำแบบนี้กันทั้งนั้น ส่วนคำสอนของศาสดานั้นเป็นเพียงแนวทางให้เราเลือกเดิน สุดท้ายมันก็ขึ้นอยู่กับตัวของเราเองว่าจะเลือกเดินทางไหน แต่เคล็ดลับทั้งหลายอยู่ที่เมตตาตัวเดียว ต่อให้ปฏิบัติธรรมมามากมายเพียงใด หากใจไร้เมตตาจิต ก็เรียกได้ว่าผิดทางแล้ว

 

ความเมตตาที่ขาดสติปัญญา
ก้าวล่วงกฏแห่งกรรม ฝืนธรรมชาติ
จะนำมาซึ่ง "หายนะ" ที่ยิ่งใหญ่กว่า...

 

อดีตฮ่องเต้ซุ่นจื่อ เคยสอนฮ่องเต้คังซีว่า
"อย่าฝืนธรรมชาติ ปล่อยไปตามธรรมชาติ"

 

การเปลี่ยนแปลงของโลกครั้งนี้แม้แต่ผีหรือเทพคุ้มครอง ก็ยังไม่รอด


การปรับเปลี่ยนเกิดขึ้นมาก แม้แต่ผีหรือเทพที่ดูแลผืนแผ่นดินนี้ ก็ยังไม่รอด
พวกเขาค่อยๆ ทยอย "ถูกเก็บกลับคืน" ไปทีละน้อยๆ และนั่นทำให้ประเทศ
ที่เคยมั่นคง มีสิ่งศักดิสิทธิ์คุ้มครองมากมาย ค่อยๆ อ่อนแอลง เป็นอย่างที่
ท่านเห็น ท่านบางคน ก็เชิญเทพกลุ่มใหม่เข้ามาคุ้มครองต่อ, ตามแต่บารมี
ที่สร้างสมกันไว้ พวกเขาก็มาตามสัจสัญญา ตามเวรตามกรรม แต่สุดท้ายก็
ไม่สามารถต้านทานหรือรั้งกระบวนการเปลี่ยนแปลงนี้ได้


ทุกสรรพจิต ล้วนได้รับผลทั้งหมด ไม่มีใครช่วยใครได้ ทุกท่านได้รับเช่นกัน

 

อนุโททนาครับ

 

จิตวิญญาณลูซิเฟอร์ กำลังเลือกร่างคนไทย..


เมื่อมีคนไทยคนใด ยอมรับลูซิเฟอร์ มาจากคนจีน
และยอมให้เข้าเป็นส่วนหนึ่งในร่างนั้น เขาจะได้รับ
สิ่งที่ต้องการ สามารถฝืนกฏแห่งกรรม ลิขิตฟ้าได้
แต่เขาและลูซิเฟอร์ ก็จะต้องทัณฑ์ตกสวรรค์ทั้งคู่


หากไม่มีคนไทยคนใดทำได้ รับไม่ได้ ลูซิเฟอร์จะ
อาศัยในร่างของชาวจีนคนนั้นตามเดิม และดำเนิน
แผนการ "กลืนไทยเปลี่ยนให้เป็นไปตามที่ต้องการ"


ทั้งหมดนี้ ก็แล้วแต่ท่านทั้งหลายจะเลือกเอาเองเถิด

 

"ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน" ถ้าท่านนั้นไม่สร้างสมบุญกุศลอันเป็นหนทางที่ถูกต้องได้นั้น ใครเล่าจะมาช่วยท่านได้? ทุกอย่างก็เป็นไปตามกรรมของตน และเป็นไปตามธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไป สวัสดี

 

พระเจ้าของข้าพเจ้าคือพระพุทธเจ้าและพระผู้เป็นเจ้า

 

พระเจ้าหรือพระผู้เป็นเจ้าของผมก็คือ "พระพุทธเจ้า" เท่านั้นเช่นเดียวกันครับ และขอร้องชาวพุทธทุกท่านอย่าลืมกำพืดของตนเอง และอย่าหลงไปกับสิ่งยั่วยุทั้งหลาย ขอบคุณครับ <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

หลงทางเสียเวลา หลงดราม่าเสียอนาคต

 

ขอบคุณที่เตือนรอบที่ 3

 

หลงหอยพังหมด ทั้งอนาคตและเวลา..

ฟันธงครับ