สอบถามเรื่องการทำหมันสัตว์ค่ะ

อยากทราบว่าการทำหมันสัตว์เป็นบาปไหมค่ะ บางคนบอกว่าอย่าไปทำบาปนะ อีกคนบอกว่าทำได้เพราะที่ทำหมัน เจตนาคือรักษา ไม่ใช่ทำร้ายค่ะ

คือจะทำก็กลัวๆๆ จะไม่ทำก็จะเกิดปัญหาตามมาภายหลังหรือเปล่า (ไม่คิดจะขายอยู่แล้ว แต่จะแจกก็ต้องแจกตลอด เช่น แมว ท้องประจำ มีอายุยืนยาวถึง 15 ปี ท้องทีก็ออกมาเป็นครอกๆ จะเลี้ยงทุกครอกก็คงไม่ไหว)

 

ถาม : การคุมกำเนิดสัตว์เป็นบาปในทางใดทางหนึ่งหรือไม่?

ตอบ :

ขอให้พิจารณาว่าแม้ชีวิตก็ยังไม่เกิด เจตนาฆ่าก็ยังไม่มี แถมสัตว์ไหน ๆ ก็ยังไม่ได้ตายลงไป เพราะฉะนั้นบาปข้อปาณาติบาตก็ยังไม่เกิดขึ้นหรอกครับ ทุกคนมีสิทธิ์อันชอบธรรมที่จะทำหมัน โดยเฉพาะสำหรับคนที่มีลูกแล้ว แต่ถ้าทำหมันโดยที่ยังไม่เคยมีลูกแม้แต่คนเดียว ก็อาจส่งผลถึงชาติถัดไปบ้าง คือจะมีลูกยากนิดหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับมีไม่ได้เลยถ้าพยายามจริงๆ (คือแม้ไม่ต้องอาศัยยา ไม่ต้องอาศัยวิทยาการ ก็มีได้ถ้าทำการบ้านไปเรื่อยๆ)


บาปที่เกี่ยวกับชีวิตนั้นเข้าข่ายปาณาติบาต สำหรับปาณาติบาตนั้นประกอบด้วยองค์คือ

๑) มีความคิดที่จะฆ่า (ตั้งเจตนาว่าจะสังหารแน่ ๆ แต่ตราบเท่าที่ยังไม่ลงมือสังหาร ปาณาติบาตก็ไม่สำเร็จครบองค์)

๒) สัตว์นั้นมีชีวิต (หมายความว่าถึงแม้เห็นเงาวูบวาบแล้วนึกว่าเป็นสัตว์ก็ไม่นับ ถึงแม้จะมีเจตนาฆ่า ปาณาติบาตก็ไม่สำเร็จครบองค์)

๓) มีความพยายามลงมือฆ่า (หมายความว่าถึงแม้มีเจตนาอยู่ในใจว่าจะเอาจริง แต่ยังไม่มีการลงมือจริง อาจเปลี่ยนใจได้เสียก่อน ปาณาติบาตก็ไม่สำเร็จครบองค์)

๔) สัตว์นั้นตายลง (หมายความว่าองค์ข้อก่อน ๆ ครบแล้ว แต่สัตว์ไม่ตาย ปาณาติบาตก็ไม่สำเร็จครบองค์อยู่ดี)


ที่มา..

 

จริงอยู่ไม่ปาณาติบาต สัตว์เองไม่รู้หรอก ว่าเขารักษา แต่ถ้าเขาเจ็บ เขาอาฆาต ก็เป็นเวรเป็นกรรมกันไปอีก ใครก็รักตัวกลัวเจ็บ กลัวตายทั้งนั้น...

 

อย่าคิดมากเลยค่ะเพราะที่บ้านก้อเอาน้องกระต่ายไปทำหมันมาแล้ว

 

บาปก็ส่วนบาป บุญก็ส่วนบุญค่ะ กรณีนี้ขอเปรียบกับเทศนาของหลวงพ่อ
ฤาษีลิงดำคร่าวๆนะคะ
การเอาสัตว์มาเลี้ยง สงเคราะห์เขา ได้ทั้งบาปและบุญ
การที่เราเมตตาให้อาหารให้ที่อยู่อาศัยเขา แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ขาดอิสระ
ถูกขังอยู่แต่ในบ้าน หรือในกรง คิดถึงจิตใจเราสิว่าหากเราต้องอยู่ในบ้านตลอด
เวลา แม้จะมีอาหาร น้ำครบพร้อม เราจะมีความสุขมั้ย? เบื่อแน่ๆอยู่แล้ว
เราได้ทั้งบุญคือเมตตา และบาปจากการกักขังเขา
(แม้ไม่ได้เจตนาก็ตาม) ท่านเล่าถึงเทวดาที่เมื่อสมัยเป็นมนุษย์
ได้เอาสัตว์มาเลี้ยงเพราะเมตตา ดูแลสัตว์นั้นอย่างดี เมื่อตายไปก็ไปจุติเป็น
เทวดา ได้อาหาร ได้วิมานสวย เหมือนกับที่เราให้ข้าวให้น้ำ ให้ทีอยู่อาศัยเขา
แต่เมื่อเทวดานั้นออกมานอกวิมานไม่ได้เพราะเมื่อออกมา จะถูกลงโทษให้เจ็บ
ปวดทรมาน (จำไม่ได้แล้วว่าอะไร รู้สึกว่าจะเป็นกงล้อไฟหน้าประตูอะไร
นี้แหล่ะค่ะ) แม้เทวดาจะมีความเป็นทิพย์ แต่ด้วยกรรมที่ทำมาด้านนี้ ทำให้ท่าน
ออกไปไหนไม่ได้ ถูกขังอยู่แต่ในวิมานตนเอง

การทำหมันสัตว์....
ธรรมชาติของสัตว์มีการต้องการสืบพันธุ์มีลูก เมื่อเราไปตัดโอกาสทางนี้ของเขา
กรรมที่พึงจะเกิดคือ เป็นผู้มีบุตรยาก หรือหากยินดีกับการทำหมันสัตว์มากๆ
กรรมอาจรุนแรงถึงกับทำให้เป็นผู้ผิดเพศไปในชาติหน้า
กรรมดี อย่างในอเมริกา แมวและสุนัขจรจัดถูกจับมาไว้ใน shelter
ดิฉันได้มีโอกาสไปเป็นอาสาสมัครที่นั่นมา และพบว่า เมื่อ shelter เต็ม
จะมีการลดประชากรสัตว์โดยการฉีดยาให้หลับ (ตาย) เรียกว่า put to sleep
เงื่อนไขในการขอยื่นเรื่องอุปการะสัตว์ไปเลี้ยง นอกจากต้องเสียค่าใช้จ่าย
ส่วนหนึ่งและสอบประวัติแล้ว ทาง shelter ยังบังคับให้เราทำหมันสัตว์
(โดยทาง shelter จะมีสัตวแพทย์ทำให้ เราจ่ายค่ายา) เป็นนโยบาย
ลดประชากรสัตว์ที่มากล้นของรัฐ นั่นหมายความว่า หากไม่ให้เขาทำหมัน
เขาก็ไม่ให้คุณอุปการะสัตว์มาเลี้ยง และเมื่อสัตว์ไม่มีใครอุปการะ ก็จะถูก
ฉีดยาให้ตาย ดังนั้นการที่เราอุปการะเขามา เป็นการช่วยชีวิตเขา ในขณะ
เดียวกัน เราก็เป็นเหตุให้เขาถูกทำหมัน เราได้ทั้งบุญและบาปพร้อมๆกัน
ความเมตตากรุณาต่อสัตว์เป็นหนึ่งในพรหมวิหารสี่ เป็นการปูพื้นฐานที่ดีกับ
จิตใจ เมื่อมีเมตตามุฑิตาจิตก็ง่ายกับการเจริญธรรม บุญก็มีตรงนี้แหล่ะค่ะที่
ใหญ่ๆ ส่วนบาป ก็เป็นเรื่องของการกักขัง ฝืนอิสระเขา การทำหมัน การดูแล
ไม่ดีพอเรื่องอาหารและน้ำ (ถ้าเราลืม) ถ้าคิดมากก็คงเอามาเลี้ยงยาก ดิฉัน
รับมา 4 ตัวแล้วค่ะ หมายความว่า 4 หมัน หากกรรมทำให้มีลูกยาก ก็เข้าทาง
เลย เพราะไม่อยากมีลูก (มองโลกในแง่ดีหน่อยค่ะ อิอิ)
ยังไม่นับการเลี้ยงเขาไว้ในบ้านตลอดเพื่อป้องกันอุบัติเหตุ โดนรถทับตาย
ก็เป็นบุญ(และบาปเหมือนกัน)

 

งั้นทำใจดีๆเบิกบานๆแล้วเอาไปปล่อย ที่ใหนก็สุดแล้วแต่ อะไรจะเกิดขึ้นบ้างหรือเป็นอะไรยังไงบ้าง ช่วยอธิบายต่ออีกหน่อยครับ

 

ถ้ารักษาให้หายจากอาการเจ็บป่วยบุญมันก็พอได้อยู่ แต่ถ้าเขาไม่ได้ป่วยและจะต้องไปทำหมันเขานี่บุญมันจะได้อย่างไร เอาเหตุปัจจัยไหนมาทำให้เกิดบุญ แต่การทำหมันมันได้กรรมตรงที่ อย่าลืมว่าเราจะต้องทำให้เขาเจ็บ ซึ่งเขาจะพอใจหรือไม่พอใจก็ช่างเราคุยกับสัตว์ไม่ได้ แต่เขาเจ็บ นี่กลายเป็นกรรมไปแล้ว แค่ฉีดยาแล้วเขารู้สึกเจ็บเขากลัวขึ้นมา ถึงเราจะเจตนาดีเราก็ได้กรรมอยู่ดี ถึงแม้เราจะตั้งอยู่ในความเมตตาก็ตาม ซึ่งมันอาจจะได้ทั้ง 2 อย่าง

เหมือนจะเคบเห็นในวีดีโอของหลวงพ่อฤาษี หรือท่านใดจำไม่ได้แล้วว่าของใคร เขาบอกว่า ขนาดช่วยหมาโดนรถชนยังบาปเลยเพราะเราไปทำให้เขาเจ็บเพิ่มขึ้น เจ็บมากขึ้น ดังนั้นก่อนที่เราจะมีเจตนาช่วยเหลือใครบอกกับเขาก่อนว่าเราจะช่วยนะ ไม่มีเจตนาจะทำร้ายนะ หวังว่าคงเข้าใจ

ยกตัวอย่างให้เข้าใจง่ายขึ้น ถ้าเราเห็นสัตว์กำลังจะตายด้วยความทรมานแล้วเราเมตตาเขาด้วยการทำให้เขาตายเร็วขึ้น คุณลองเอาจิตสำนึกคิดดูว่ามันสมควรได้บุญหรือบาป มีสัตว์ตัวไหนอย่าตายบ้างไหมแม้แต่หมาขี้เรื้อนยังไม่ฆ่าตัวตายเลย ความเมตตาเป็นฝ่ายที่เราคิดเองฝ่ายเดียวซึ่งสัตว์อาจไม่ต้องการก็ได้ ซึ่งเรากลายไปเป็นบังคับให้เขาทำในสิ่งที่เขาไม่ต้องการมันก็เกิดเป็ยบาปกรรมขึ้นมา.

ปล. บุญหรือบาปสร้างมาจากใจ ของผู้กระทำและผู้ถูกกระทำ.

 

ไม่ผิดศีลข้อปานาฯครับ แต่ไม่ใช่ว่าไม่บาป เพราะการทำให้เขาไม่มีลูก
อาจจะส่งผลของกรรมกับการมีลูกของผู้ที่เกี่ยวข้องกับผู้มีเจตนาทำหมันให้เขา
เช่นทำให้มีลูกยาก หรือคลอดลูกยาก หรืออะไรก็แล้วแต่แนวๆนี้ครับ

ปล.คำตอบนี้คือจากที่ได้ศึกษามา อ่านๆมานะครับ

 

ความคิดเห็นส่วนตัว คิดว่าน่าจะเป็นที่เจตนา การทำหมันสัตว์ เพื่อช่วยควบคุมประชากรของสัตว์ กับการทิ้งๆขว้างๆสัตว์ ทำหมันน่าจะบาปน้อยกว่า..
เราเคยทำหมันให้สุนัขที่บ้านเป็นประจำ โดยการฉีดยา แต่ต้องรู้หลักการระยะเวลาที่ฉีดด้วย จึงไม่เป็นอันตรายต่อสัตว์ มันเคยเกิดลูกมาสองครอก ครอกที่หนึ่ง10ตัวรอดบ้างไม่รอดบ้าง เห็นแล้วเศร้ามาก ที่เหลือก็เลี้ยงไว้ ครอกที่สอง 6ตัว รอดหมดแต่เลี้ยงไม่ไหว..
เลยไปแจกเพื่อนๆใจบุญ โชคดีเขาช่วยเลี้ยงเพราะน่ารักทุกตัว เหลือไว้ที่บ้าน2ตัว ไม่นานแม่มันกับพี่มันรุ่นแรกโดนเบื่อตาย..
ไม่ทำหมันมันเราก็บาปอยู่ดี..ทำสิ่งที่ถูกที่ควรดีที่สุด..
ลป.ลืมบอกไป..ตัวที่เราทำหมันให้น่ะ เก็บมาจากโรงพยาบาล ช่วยชีวิตมันไว้จากการตกคูน้ำตัวมันยังเล็กอยู่เลย..