เทวดาหมดบุญแต่ยังไม่หมดอายุขัยจะเป็นอย่างไร

เทวดาบนสวรรค์ไม่ใช่ว่าจะมีแต่ความสุขเสมอไป การดำรงอยู่ของเทวดาเองก็มีปัญหามากมาย สวรรค์ไม่ใช่ที่สุขแท้ ให้ยึดมั่นถือมั่น บุญมีได้ก็มีหมด อย่าได้หลงกับสวรรค์และผลบุญ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องของเทวดาที่มีอายุขัยยืนยาว แต่หมดบุญแล้ว ซึ่งหากท่านจะเทียบกับมนุษย์ก็ไม่ต่างกัน ทุกวันนี้ มีมากมายที่บุคคลมีอายุขัยยืน แต่ได้เสวยผลบุญมากเกินไป จนไม่เหลือผลบุญให้เสวยอีก และต้องมีชีวิตบั้นปลายที่แสนยากเข็ญ บ้างต้องเป็นคนจรร่อนเร่ เพราะไม่มีบุญจะเลี้ยงตัว ดังจะได้อธิบายต่อไปนี้




เมื่อเทวดาชั้นที่หนึ่งหมดบุญแต่ไม่หมดอายุขัย

จำต้องเข้าใจก่อนว่าอายุขัยของเทวดา กับผลบุญที่เทวดาตนนั้นจะได้เสวยนั้นคนละอย่างกัน เช่น เทวดาตนหนึ่งอาจมีอายุ ๑,๐๐๐ ปีทิพย์ แต่อาจมีผลบุญให้เสวยได้เพียงแค่ ๙๐๐ ปีทิพย์ หากอายุเลย ๙๐๐ ปีทิพย์แล้ว ก็จะอยู่อย่างยากลำบากและอดอยาก




ข้าพเจ้าได้ขอให้ท่านที่มีตาทิพย์ช่วยสื่อดูก็พบสองตน คือ นาคตนหนึ่ง หมดวาระบุญแล้ว ได้มาอาศัยอยู่ใต้บาดาลริมแม่น้ำยม หน้าวัดแห่งหนึ่ง เมื่อสื่อถามนาคโดยการถอดกายทิพย์ไปสนทนากับนาคตนนั้น เขาก็เล่าว่าเขามาอยู่หน้าวัดนี้เพื่อที่จะได้ต่อยอดบุญ เพราะผลบุญจะหมดแล้ว แต่อายุขัยยังไม่หมด ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงได้โปรดศิษย์คนหนึ่งซึ่งตอนนั้นมีกายนาคซ้อนอยู่ในกายของเขาด้วย กายนาคของเขามีหนึ่งเศียร แต่เมื่อหลวงพ่อโต พรหมรังสีท่านลงมาบอกแหล่งพลังทิพย์ให้ เราจึงพากันถอดกายทิพย์ไปยังที่นั่นแล้วบำเพ็ญ จนนาคในกายของศิษย์นั้น ขึ้นเศียรเก้าเศียร จากนั้นเราจึงพากันไปหานาคตนนั้นอีก เพื่อแสดงให้เขาเห็นว่าเราสามารถทำได้ นาคตนนั้นมีห้าเศียร และไปเป็นศิษย์ปู่พญานาคาตนหนึ่งที่มีแปดเศียร ในย่านลำน้ำยมนั้น นาคบอกว่านาคที่มีเศียรมากที่สุดมีเพียง “แปดเศียร” เมื่อเขาเห็นเราไปเยี่ยม ขณะที่ศิษย์ข้าพเจ้าถอดกายทิพย์ที่เป็นกายนาคเก้าเศียรไป เขาก็ลงมาขอเป็นศิษย์ทันที ข้าพเจ้าจึงมอบให้ศิษย์สอนนาคตนนี้ต่อไป จนเขาได้หลุดพ้นในที่สุด ซึ่งนับว่าดีที่สุดสำหรับเขาแล้ว เพราะอายุขัยยังไม่สิ้น แต่หมดบุญไปก่อน หากยังอยู่ก็อยู่อย่างยากลำบาก ในช่วงบำเพ็ญนั้น ข้าพเจ้าก็แนะนำให้นาคตนนั้นเฝ้าวัดเพื่อจะได้เกิดผลบุญเลี้ยงตัว อีกทั้งยังเอาอาหารมาจุดธูปถวายด้วย เมื่อถอดกายทิพย์ไปเยี่ยม ก็เห็นอาหารที่เราถวายนั้นมีมากกว่าที่ถวาย นาคเอาไปแบ่งในสัมภเวสีตนอื่นๆ ด้วย บำเพ็ญอย่างนี้ไม่นานเท่าไร นาคก็หลุดพ้น




จากนั้น ก็ขอให้ศิษย์สำรวจอีกว่ายังมีจิตวิญญาณแบบนี้อีกในเขตวัดใกล้ที่อยู่ข้าพเจ้าหรือไม่ ศิษย์ไปพบเทวดาตนหนึ่ง เขาเล่าว่าเขาเองก็มีอายุอีกยาว แต่ใกล้หมดบุญแล้ว เมื่อหมดบุญแต่ยังไม่หมดอายุขัยก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เทวดาตนนี้อยู่กับไม้ใหญ่ท่อนหนึ่ง ซึ่งถูกฝังไว้ใต้ดินบริเวณใต้ถุนศาลาวัดลึกลงไป และอยู่อย่างนั้นมานานแล้ว ข้าพเจ้าไม่ทันได้ถ่ายทอดธรรมให้เขา เขาออกปากบอกว่ายังไม่เอานิพพาน จึงได้หยุดไป และคิดอุบายที่จะถ่ายทอดธรรมให้เทวดาประจำท่อนไม้นั้นไม่ออก จึงปล่อยเขาไปตามกรรม ช่วงหนึ่งได้แต่ขอให้เขาช่วยเฝ้าวัด ดูแลวัด แล้วก็จุดธูปถวายอาหารให้แก่เขา




เทวดาชั้นที่หนึ่งนั้นมีบุญน้อยกว่าเทวดาชั้นอื่นๆ ดังนั้น เหตุการณ์หมดบุญก่อนหมดอายุขัยนี้จึงเกิดขึ้นบ่อยมาก และเกิดกับเทวดาหลายเหล่าทีเดียว ไม่ใช่แต่เพียงพวกนาคเท่านั้น พวกรุกขเทวดาประจำต้นไม้ก็หมดบุญก่อนหมดอายุขัยกันมาก และช่วงเข้ากึ่งกลางพุทธกาลนี้ เทวดาชั้นจตุมหาราชิกาจำนวนมากทีเดียว ที่ประสบภัยเช่นนี้ ไม่ต่างจากมนุษย์ที่มีอายุอยู่ท่ามกลางความอดอยากเหมือนกัน (ในบางประเทศ) เมื่อเทวดาหมดบุญที่จะเสวยแล้ว หิวโหย เขาจะทำอย่างไร ในเมื่อยังมีอายุขัยยืนยาวอยู่ต่อไปอย่างนี้ เทวดาบางตนเคยเป็นเทวดาฝ่ายสัมมาทิฐิ บ้างเพราะความหิวโหยอดอยาก ก็ไปเข้ากับฝ่ายมิจฉาทิฐิ แล้วเปลี่ยนเป็นเทวดาฝ่ายมิจฉาทิฐิก็มี ดังที่จะได้เล่าต่อไป




เมื่อเทวดาหมดบุญแล้วแต่ยังไม่หมดอายุขัยจะทำอย่างไร?

เมื่อเทวดาหมดบุญแล้ว แต่อายุขัยยังมี อุปมาดัง คนยังมีชีวิตแต่ไม่เหลือทรัพย์สมบัติใดอีกแล้ว เทวดาเหล่านั้นไม่ใช่มนุษย์ จะมีทางออกอย่างไรจึงจะอยู่รอดต่อไปได้ ดังนี้




๑) หาวิธีสร้างบุญต่อยอดต่อไป

เช่น ไปขออาศัยกับพระภูมิหรือเจ้าที่ในบางที่ เช่น ในวัดใหญ่ๆ บางทีพระภูมิ หรือเจ้าที่นั้นๆ อาจใจดียอมให้อยู่ชั่วครั้งชั่วคราว และช่วยท่านในการทำกิจต่างๆ เช่น เฝ้าสถานที่ ดูแลวัด เป็นต้น แบบนี้ ก็ช่วยให้เกิดการสร้างบุญต่อยอดบุญที่หมดสิ้นไปแล้วได้เช่นกัน




๒) ไปอาศัยร่างมนุษย์ที่มีกรรม

เช่น มนุษย์บางคนที่ลักขโมยของวัด บางครั้ง เทวดาที่หมดบุญเหล่านี้จะรออาศัยช่องกรรมที่มนุษย์ผู้นั้นกระทำ เป็นช่องเปิดให้ตนได้เข้าไปอาศัยร่วมในร่างกายของคนๆ นั้นและใช้ร่างกายนั้นทำคุณงามความดีต่อไป ซึ่งเจ้าตัวอาจรู้สึกสับสนตัวเองแต่อาจไม่รู้เลย ในกรณีที่คนเป็นกระสือ ก็เป็นเพราะเหตุนี้โดยมาก คือ มีเทวดาที่หมดบุญมาอาศัยร่วมด้วย เพราะตนก่อกรรมเปิดช่องไว้ เมื่อมาแล้วก็หิวโหยออกหากิน ตอนแรกยังมีกินดีเพราะบุญยังดี ต่อมาเทวดานั้นเสื่อมสภาพลงจนในที่สุด หมดบุญกลายเป็นเปรต มีการกินอาหารที่ผิดปกติไปจากเดิม เช่น กินเศษเดนคนอื่น, กินของเน่าเสีย ฯลฯ เป็นต้น




๓) ไปอาศัยมนุษย์ที่มีอิทธิฤทธิ์

เช่น ไปอยู่กับหมอผี, พระที่เล่นคุณไสย ฯลฯ เช่น พวกกุมารทองที่ไม่มีบุญพอจะเลี้ยงตัวต่อไปได้ บางครั้ง พอพระที่เล่นคุณไสยทำคุณไสย ทำกุมารทองท่องคาถาเรียกเข้า ก็มาหากันมากมาย เพื่อที่จะได้อาศัยเครื่องเซ่นไหวกินไปวันๆ ดีกว่ากลายเป็นเทวดาเร่ร่อนหิวโหย จึงต้องมาขออาศัยอยู่ร่วมกับมนุษย์ ปกติแล้ว กุมารทองหากมีบุญดีอยู่ จะอยู่ในสวรรค์ของตน ไม่สนใจที่จะมายุ่งเกี่ยวกับมนุษย์ ที่มายุ่งมากินเครื่องเซ่นไหว้นี้ เป็นเหล่าที่หมดบุญแล้วนั่นเอง นอกจากกุมารทองแล้วยังมีเทวดาเหล่าอื่นอีกมากมาย




๔) ไปอาศัยมนุษย์ที่มีบุญบารมี

เช่น ไปอยู่กับพระโพธิสัตว์ รับใช้งานพระโพธิสัตว์ เพื่อให้ตนได้มีบุญบารมีเลี้ยงตัว เช่น พวกสัตว์อสูรประเภท มังกรดำ, เต่ามังกร, หงส์ฟ้า, สิงห์ เป็นต้น พวกนี้ จะไปขออาศัยมนุษย์ที่บำเพ็ญบารมีจนได้บารมีระดับพระโพธิสัตว์แล้ว ด้วยบารมีของพระโพธิสัตว์จะส่งผลให้เทวดาเหล่านี้พ้นทุกข์ได้เร็ว ไปสู่สุคติภูมิเร็วขึ้น แต่หากไปอยู่กับผู้มีบุญบารมีน้อย ก็จะได้ผลตรงกันข้าม คือ ทำงานรับใช้ให้ยาวนานแต่ไม่หลุดพ้นทุกข์ได้เสียที




๕) หากินเองจนกลายเป็นปีศาจ

กรณีนี้เป็นกรณีที่ต้องระวังที่สุด เทวดาชั้นล่างบางกลุ่ม เมื่อหมดวาระเสวยบุญแล้ว แต่อายุขัยยังไม่สิ้น ต้องมีสภาพเหมือนวิญญาณเร่ร่อน และหิวโหยเพราะหมดบุญแล้วนั่นเอง เกิดขึ้นได้ จากนั้น ก็จะหาทางหากินเอง ในรูปแบบต่างๆ เช่น ไปอาศัยร่างคนแล้วสูบพลังชีวิตกินไปเรื่อยๆ ไปอยู่กับไก่ สูบพลังชีวิตไก่จนไก่ตายไปหมด เป็นต้น ปอบจริงๆ นั้น ถ้าอยู่ในกายมนุษย์ก็จะกินของดิบๆ แต่เวลาออกไปจากกายมนุษย์จะไปสูบพลังชีวิตสัตว์กิน ทำให้สัตว์เป็นโรคตายได้มาก ผีแม่หม้ายก็เช่นกัน จะไม่มีสามีเพราะกลัวว่าคนจะจับได้ว่าสูบพลังชีวิตสามีจนตาย มีสามีกี่คนก็ตายหมด ดังนั้น จะไม่ยอมมีสามี แต่จะเสพกามโดยไม่แต่งงาน และมักเลือกชายที่มีภรรยาแล้ว ก็จะพ้นจากการถูกจับจ้องว่าเป็นผู้ทำให้ชายนั้นสูญเสียพลังได้ จะอาศัยวิธีนี้อำพรางตัว เพื่อรอดพ้นผิด



ผู้เขียนมีย่าคนหนึ่ง ย่าแต่งงานกับปู่คนแรก ปู่เป็นคนมอญ แต่งไม่นานก็ตาย ต่อมาก็แต่งกับคนมอญอีกและตายอีก จนคนสุดท้าย ย่าแต่งกับคนเชื้อสายไทย ก็ตายอีก ทุกวันนี้ยังไม่ทราบว่าในตัวย่ามีอะไรอยู่ จึงเป็นเหตุให้ปู่ตายทั้งสามคน (ซึ่งชนชาติมอญก็นิยมเลี้ยงผีเหมือนกัน) ปัจจุบันคนถูกรบกวนโดยจิตวิญญาณมาก จึงเขียนไว้ให้ได้ศึกษากัน<!-- google_ad_section_end -->

 

เทวดาหมดบุญก็ต้องจุติทันที ไปเกิดใหม่ในภพภูมิใหม่ที่พอเหมาะกับตน ไม่มีหรอกที่เทวดาหมดบุญแล้วยังไม่หมดอายุขัย เพราะอายุทิพย์ของเทวดาขึ้นกับบุญทั้งสิ้น เมื่อหมดบุญก็คือหมดอายุไปโดยปริยาย

 

ผมเห็นด้วยกับข้อความข้างต้นนี้ครับ

 

มีแบบนี้ด้วยเหรอ

 

อนุโมทนาค่ะ
เห็นด้วยกับคุณถิ่นธรรมค่ะ..

 

อนุโมทนาครับ เห็นด้วยกับคุณถิ่นธรรม ถ้าหมดบุญก็หมายถึงสิ้นอายุไข ต้องจุติทันที ก็คล้ายกับมนุษย์ ถ้าสิ้นบุญที่เคยทำมา ก็ต้องตายเหมือนกัน

 

ของมนุษย์กับของเทวดาต่างกันนิดหน่อยครับ การดับของมนุษย์เหมือนกับเทียนที่ค่อยๆดับลง ต้องใช้เวลาทีละน้อย ส่วนของเทวดาเหมือนกับหลอดไฟฟ้า พอปิดปุ๊บก็ดับปั๊บ หมดบุญก็หมดอายุทันที
เทวดาส่วนใหญ่ไม่รู้ตัวว่าตนเองกำลังหมดบุญ พอบุญหมดก็แว๊บหายไปทันที ยกเว้นเทวดาที่มีศักดิ์ใหญ่ที่มีบุพนิมิต 5 ประการมาเตือนให้รู้ว่าจะหมดอายุขัยใน 7 วัน

 

พระนางมัลลิกาไปนรก 7วันเมืองมนุษย์ หมดกรรมก็ไปเกิดใหม่ทันที ไม่เห็นต้องรอจนหมดอายุไขย ของนรกขุมนั้นๆเลยครับพี่ท่าน

การจุติใหม่มี 2 กรณีเท่านั้นคือ หมดกรรม กับหมดอายุ แต่มีบางชั้นใช้อธิษฐานเอา