"เบื่อหน่ายทุกข์" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)

"เบื่อหน่ายทุกข์"

" .. "ให้เอาจิตพิจารณากายนี้ให้รู้จัก"
เมื่อรู้จักแล้วมันก็เป็นสิ่งไม่แน่นอน
เป็นของไม่เที่ยงทั้งนั้น

เมื่อเห็นเช่นนี้ "จิตใจของเราก็จะเกิดความเบื่อหน่าย
เบื่อหน่ายในใจในกายนี้ว่าไม่แน่นอน" ไม่คงเส้นคงวา
ก็อยากจะหาทางออก "หาทางพ้นทุกข์"

เปรียบประหนึ่งนกที่อยู่ในกรง
"เห็นโทษว่า จะบินไปมาที่ไหนไม่ได้
ใจพะวักพะวนดิ้นรนจะออกจากกรงอันนั้น"

เบื่อกรงเบื่อที่อยู่ "ถึงแม้ว่าจะให้อาหาร ให้มันกินอยู่
ใจมันก็ยังไม่สบาย" เพราะมันเบื่อกรงที่ขังมันไว้
"จิตใจเราก็เหมือนกัน"

เมื่อเห็นโทษ "อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ในรูปในนามนี้แล้ว
มันก็จะพยายามพิจารณาให้ออกจากวัฏสงสารอันนั้น" .. "

"ความผิด ในความถูก"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)