เหลือเชื่อ? เมืองที่เจริญที่สุดไม่มีกฏหมายใช้ แล้วจะอยู่ร่วมกันอย่างไร?

ลูกเอ๋ย... ย้อนเวลากลับไปเมื่อนานมากแล้ว โลกใบนี้มนุษย์ทั้งหลายอยู่ร่วมกันอย่างสุขสงบ พวกเขาอยู่ด้วย "สันติธรรม" และ "เมตตาธรรม" พวกเขาไม่ก่อกรรม, ไม่ละเมิด, ไม่ล่วงเกิน, ไม่ผิดศีล, ไม่ทำบาปกัน ฯลฯ เป็นเช่นนั้นนานมากแล้ว พวกเขาจึง "ไม่จำเป็นต้องมีกฏหมาย" เลย แต่เมื่อโลกใบนี้เข้าสู่ "ยุคเสื่อม" จิตใจของมนุษย์ค่อยๆ ตกต่ำลงเรื่อยๆ เหมือนกราฟที่ดิ่งหัวลง ก็มีการก่อกรรม, ผิดศีล, ละเมิด, ล่วงเกิน ฯลฯ ต่อกัน เมื่อนั้นเอง มนุษย์จึงเริ่มหา "เครื่องช่วยเหลือ" เมื่อมนุษย์อ่อนแอมากแล้ว จึงหาเครื่องมือช่วยควบคุมสังคมของตน "กฏหมาย" จึงค่อยๆ ถือกำเนิดขึ้นมา ณ บัดนั้น และกฏหมายก็ถูกตรามากขึ้นเรื่อยๆ ตาม "จิตใจที่ต่ำลงของมนุษย์" กล่าวคือ ยิ่งมนุษย์ทำผิดบาปมากขึ้นเท่าไร กฏหมายก็เพิ่มขึ้น มากเท่านั้น เช่นกัน ดังนั้น เมื่อถึงจุดต่ำสุดของวิวัฒนาการของสังคมโลก "นิติรัฐ" หรือรัฐที่อยู่ได้เพราะกฏหมาย ขาดกฏหมายก็ไม่อาจอยู่ได้ จึงได้ถือกำเนิดขึ้น ดังนั้น "นิติรัฐ" นั้น จึงเป็นรัฐที่เกิด ณ จุดต่ำสุดของวิวัฒนาการของสังคมมนุษย์ ทว่า ถ้าลูกย้อนเวลากลับไปได้ ลูกจะมองเห็นโลกในยุคที่งดงาม, สุขสงบ อยู่ร่วมกันได้ด้วยสันติธรรม, เมตตาธรรม ยุคนั้น ไม่ใช่นิติรัฐ แต่เป็น "ศริวิไลซ์" (Civilize) คือ ยุคสูงสุดแห่งความเจริญรุ่งเรืองของเมืองมนุษย์นะลูกนะ ยุคนี้เราอยู่ร่วมกันได้ด้วยเมตตาธรรม และสันติธรรม ไม่มีกฏหมายใช้เลย ศีลก็ไม่มีนะลูกนะ ทุกคนมีปัญญา รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ที่กล่าวเช่นนี้ ไม่ได้ต่อต้านกฏหมาย ไม่ได้บอกให้ลูกปฏิวัติเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่ได้ต้องการให้ทำประเทศให้เป็นเช่นนั้นในทันที นะลูกนะ เพราะ "มันยังไม่ถึงเวลา" แต่ ณ เวลานี้ "คือจุดหักเห" หรือ "จุดพลิกกลับ" ที่สำคัญ เหมือนกราฟรูปตัว V ที่เราอยู่จุดต่ำสุดแล้วกำลังจะพลิกกลับขึ้น เราไม่ได้อยู่จุดสูงสุดของวิวัฒนาการของสังคมมนุษย์ แต่เราอยู่จุด "พลิกกลับ" ที่กำลัง "เลื่อนระดับตัวเองให้สูงขึ้น" จากเดิมที่เคยเป็น ซึ่งจะได้อธิบายทีละขั้นๆ ต่อไป

 

จริง เห็นด้วยค่ะ ที่ว่าถ้าคนจิตใจดีก็ไม่ต้องมีกฎหมาย ยุคศิวิไลซ์ ^ ^
สาธุ สาธุ สาธุ

 

การอยู่เหนือกฏหมาย การไม่ยอมรับกฏหมาย การไม่มีกฏหมายใช้ จะได้หรือ?


ถ้าสังขารของลูกพอจะนึกได้ ลูกเคยเรียนสังคมศึกษาสมัยมัธยมไหม? เขาก็จะสอนว่า
"บรรทัดฐานของสังคมมีหลายอย่าง กฏหมาย เป็นเพียง ๑ ในนั้น" ดังนั้น ลูกค่อยๆ นำ
ตัวเองออกจากกรงขังแคบๆ ออกมานะลูกนะ มองให้กว้างๆ มองให้ไกล ทะลุมิติเวลาที่
นำลูกจมดิ่งอยู่กับปัจจุบันออกไป ลูกจะเห็นว่าสังคมโลกมนุษย์นี้ อยู่ร่วมกันได้ด้วยการ
มี "บรรทัดฐาน" ที่ต่างกันในแต่ละยุคสมัยโดย "กฏหมายเป็นบรรทัดฐานที่เกิดหลังสุด"
ก่อนหน้าที่กฏหมายจะกลายเป็นบรรทัดฐานหนึ่งของสังคม สังคมมนุษย์มีเมตตาธรรม,
มี "สันติธรรม" มาก่อน จากนั้นจึงเริ่มมี "ศีลธรรม", "จรรยาบรรณ", "จริยธรรม" และ
"คุณธรรม" ฯลฯ อื่นๆ อีกมากมายเป็นกรอบให้สังคมอยู่ร่วมกันได้แต่ถ้าลูกยึดกฏหมาย
มาก ลูกจะเป็นได้แค่ "นักกฏหมาย" นะลูกนะ ไม่ใช่ "นักรัฐศาสตร์" ในโลกมนุษย์มีให้
เรียนในระดับมหาวิทยาลัย คนละคณะนะลูกนะ การเป็นนักการเมืองการปกครองที่ดี ก็
ควรมองให้กว้างว่าสังคมมนุษย์ไม่ได้มีแต่กฏหมายเท่านั้น เราเป็นมนุษย์ต้องรู้จักเลือก
ใช้ "บรรทัดฐานทางสังคมต่างๆ" อย่างเหมาะสมกับยุคสมัย เช่น ถ้าเราขืนใช้กฏหมาย
อย่างเข้มงวด ในบางครั้งมันจะกลายเป็น "แตกหักและแตกแยก" ก็มีนะลูกนะ แต่ถ้าเรา
เลือกใช้บรรทัดฐานหลายๆ มิติร่วมกันอย่างเหมาะสม บางครั้ง สังคมก็ไปด้วยกันได้ จะ
ต้องไปตกเป็นทาสของกฏหมาย อย่าให้กฏหมายเป็นนายเหนือมนุษย์ อย่าเป็นทาสของ
กฏหมาย แต่เราเป็นมนุษย์ต้องรู้จักใช้กฏหมาย, เป็นนายเหนือกฏหมาย แล้วมี "พระเจ้า"
หรือ "สิ่งศักดิสิทธิ์ใดๆ ก้แล้วแต่ที่ลูกนับถือ" เป็น "นายเหนือเราอีกที" อย่าเอากฏหมาย
มาแทนที่ตำแหน่งสิ่งศักดิสิทธิ์ ที่อยู่เหนือหัวเรานะลูกนะ ที่พูดเช่นนี้ ไม่ได้บอกให้ลูกหนี
กฏหมาย, เลี่ยงกฏหมาย, ผิดกฏหมาย อะไรเลย แต่ถ้าลูกมี "สิ่งศักดิสิทธิ์" อยู่เหนือหัว
ของลูก เป็นที่พึ่งได้จริง (อย่าเอาคนด้วยกันมาอยู่บนหัว มนุษย์มีใจไม่แน่นอน ก็อาจนำ
เราไปทางเสื่อมได้ เราไม่เห็นเบื้องหน้าเบื้องหลังของเขาแท้จริง ดังนั้น เราจึงควรยกให้
"สิ่งศักดิสิทธิ์" เท่านั้นที่จะอยู่ตำแหน่ง "นายเหนือหัว" ของเราได้) แล้วลูกจะไม่ทำเลว
ทำกรรมดี ไม่ผิดกฏหมายไปเองโดยอัตโนมัติ โดยไม่ต้องรู้กฏหมายเลย เพราะพลังของ
สิ่งศักดิสิทธิ์นั้นคุ้มครองลูก นำพาลูกไปในทางที่ดี มนุษย์ด้วยกัน ยังไม่ได้นะลูกนะ เชื่อ
ใจได้แน่หรือว่ามนุษย์ด้วยกันเป็นคนดีแท้จริง? บริสุทธิ์ผุดผ่อง? ไม่เคยทำผิดบาปเลย?
ไม่จริงหรอกลูก จักรวาลนี้เห็นความผิดบาปมากมายของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะแนบเนียน
แค่ไหน ก็ปิดไม่มิด คนที่ลูกคิดว่าเขาดี เบื้องหลังอาจดำมืดอยู่ก็ได้ นี่แหละ "คน" ย่อมมี
"ดีชั่วปนกัน" ไปในตัวตนทั้งนั้น ไม่มีใครดีหรือเลวกว่าใครหรอก เท่าๆ กันนั่นแหละ ดังนั้น
สิ่งที่ลูกจะพึ่งได้จริง คือ สิ่งศักดิสิทธิ์ที่ลูกนับถือ เช่น พระพุทธเจ้า, พระเจ้า, พระอัลลอห์
ฯลฯ ได้ทั้งหมดนะ ท่านใดก็ได้ ท่านมีความบริสุทธิ์กว่าสังขารทุกสังขารบนโลกมนุษย์นั้น
เมื่อลูกใช้วิธีนี้แล้ว โลกจะสงบสุข มีเมตตาธรรม กฏหมายก็ไม่ต้องใช้เลยแม้ไม่มีกฏหมาย
ก็ไม่ต่างกันเลยนะลูกนะ สิ่งเหล่านี้ ทำให้สังคมอยู่ได้อย่างสุขสงบ โดยมนุษย์ไม่ต้องเป็น
"ทาสของกฏหมาย" เพราะลูกรู้ไหม คนบนโลกบางคนที่รู้กฏหมายมากๆ เขาก็ใช้กฏหมาย
นั้นแหละ เป็นเครื่องมือเล่นงานลูก, พันธนาการลูก, กดข่มลูกให้อยู่ใต้เขา ฯลฯ อย่างนนั้น
จะบอกว่า "กฏหมายคือพระเจ้าที่ดีที่สุด" ที่เราต้องยกเหนือหัวอยู่ได้อย่างไรกัน? เรากำลัง
ถูกเขาหลอกให้หลงกล เดินลงในเกมที่เขาถนัดและเหนือกว่าเราเพื่อกดข่มเราเพียงเท่านั้น

 

สังคมไทย จะรับได้หรือกับมุมมองกฏหมายและบรรทัดฐานแบบนี้?


ถ้าลูกต้องการทำลายประเทศไทยให้พินาศไป เพื่อเปลี่ยนสัญชาติให้เป็น
"อเมริกา" ลูกก็จงสร้าง "นิติรัฐ" ขึ้นทับประเทศแห่งศาสนานี้เถิด แต่ถ้า
ลูกรู้อยู่แก่ใจว่าแผ่นดินนี้ "มีความสุขสงบร่มเย็นด้วยศาสนาต่างๆ" เช่น
พุทธศาสนา, พราหมณ์, คริสตร์, อิสลาม ฯลฯ มาก่อนเก่าแล้ว และมัน
ไม่ได้เลวร้ายหรือไม่ดีตรงไหนเลย มันเป็นรากเหง้าที่สำคัญที่ทำให้เรามี
ความเข้มแข็ง, มีปัญญา, มีความยืดหยุ่น ฯลฯ และเป็นเราได้จนถึงทุกๆ
วันนี้ ถ้าเราทำให้ประเทศนี้กลายเป็นอเมริกา เราก็เท่ากับทำลายรากเหง้า
ของเราเอง ด้วยการ "ยกกฏหมายขึ้นเหนือเกล้า" แล้วก็บูชาเป็นพระเจ้า
แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการบูชาซาตานหรอก เพราะซาตานก็เป็นเจ้าของผู้
อยู่เบื้องหลังกฏหมายอยู่ด้วย เอาง่ายๆ นะลูกนะ สมมุติ คนๆ หนึ่งโกงกิน
เขาโกงกินแล้วโดนเล่นงานหนัก จนเข้าคุกไป ถามว่า "แล้วคนในประเทศ
นี้มีเขาคนเดียวหรือที่โกงกิน?" ไม่หรอกลูก ลูกรู้ไหม หน่วยธุรกิจต่างๆ ใน
ประเทศนี้ "ก็โกงภาษี" กันทั้งนั้น มากมายเลยลูก ไม่ใช่แค่นี้นะ ประชาชน
ธรรมดาอาจโกงกินบางส่วนของงบประมาณ แต่ลูกรู้ไหม ใครบางคนที่มี
อำนาจขึ้นมาได้ "เขาโกงกินทั้งหมด ไม่ใช่แค่บางส่วน" นะลูกนะ สมมุติ
น้องชายคนหนึ่ง ฆ่าพี่ชายแล้วยึดเอาสมบัติทั้งหมดเป็นของตนเองไป เขา
โกงสมบัติของพี่ชายใช่ไหม? ทว่า เขากลับ "ปากแข็งยืนกรานว่าเขาไม่
เคยโกง" และเขาเป็นคนดีใสซื่อบริสุทธิ์ คนเกลียดคนโกง เขาต้องการจะ
จับคนโกงให้ได้ ทว่า ลูกเอ๋ย คนโกงที่เขาเกลียดและต้องการจะจับนั้น ก็
แค่ประชาชนคนหนึ่งที่โกงเพียงบางส่วน แต่ตัวเขาเองนั้น "โกงทั้งหมด"
มาเลย นะลูกนะ จำเป็นต้องเขียนออกมาอย่างนี้ ไม่อยากเขียนเลย แต่ก็
เพื่อให้ "เขาคนนั้นได้สำนึก" นะลูกนะ ความผิดบาปนั้นมนุษย์มีกันทุกคน
จักรวาลไม่เคยรังเกียจ, โกรธแค้น หรือต้องการเล่นงานใครเลย แต่ต้อง
กล่าวออกมาให้ชัดเจน เพื่อสอนมนุษย์บางคนให้ "สว่างเสียที" อย่างที่
ลูกเคยได้ยินมาบ้างว่า "คนเราก็มีกิเลสกันทั้งนั้น ไม่เช่นนั้นก็คงนิพพาน
ไปแล้ว" หรือ "คนเราทุกคนมีบาปกำเนิดทั้งนั้น ไม่ใช่นั้นก็เกิดมาไม่ได้"
อย่ารังเกียจกันอีกเลยลูก, อย่าโยนบาปให้กันอีกเลยลูก, อย่าแค้นกันอีก
เลยลูก, อย่าแบ่งแยกว่าเราดี เขาเลวอีกเลยลูก ฯลฯ ยอมรับในสัจธรรม
ความจริงนี้เถิดว่า "มนุษย์เราทุกคนก็ไม่ต่างกัน" ล้วนมี "ดีมีชั่ว" มี "ถูก
มีผิด" ในตัวเรากันทั้งนั้น จะได้ "อภัยให้กัน" และอยู่ร่วมกันได้ต่อไปนะ
ลูกนะ เขาผิดอยู่คนเดียวจริงหรือ? หรือว่าเราเองก็ผิดด้วย เราเองก็เป็น
ส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาแก่สังคมด้วย? พิจารณาดีๆ นะลูกนะ แล้วจะ
หลุดพ้นจากความหลงตัวเอง ลูกจะได้รับการปลดปล่อยออกจากโลกที่
ลูกกักขังตัวเองให้อยู่แต่กับตัวเอง จะได้มองโลกกว้าง ได้เห็นใจคนอื่นๆ
เขาอย่างเท่าเทียมกัน เห็นความดีในตัวคนอื่น, เห็นความไม่ดีในตัวเอง
เห็นสองด้านอย่างสมดุล แล้วลูกจะผ่อนคลายการเคียดแค้น และเข้าใจ
ใน "สังคมสันติธรรมและเมตตาธรรม" ซึ่งจะแตกต่างจาก "สังคมนิติรัฐ"

 

และเพื่อ "ยืนยันเจตนารมณ์" อย่างชัดเจนอีกครั้งคือ เราไม่มีความต้องการที่จะต่อต้านกฏหมาย หรือทำลายระบอบระบบกฏหมายอะไรเลย เราเพียง "แจ้งความจริง" แก่ท่านว่ากฏหมายเป็นเพียงเหมือนเสาต้นหนึ่งในบ้านเมืองเท่านั้น และแน่นอนว่าบ้านเมืองย่อมมีหลายเสาร่วมประกอบกันขึ้นมา มันมี "มิติหลากหลาย" ไม่ใช่ "เส้นตรง" เส้นเดียว หรือมิติเดียวนะ สังคมหลากหลายและซับซ้อนกว่านั้นมาก เราต้องการเพียงให้ท่านมองเห็นโครงสร้าง, องค์ประกอบของ "บ้านเมือง" ทั้งหมด เพื่อให้ไม่ยึดแต่เพียงเสาต้นเดียว จนไม่อาจจะก่อร่างสร้างบ้านเมืองให้มั่นคงเข้มแข็งได้ เอาง่ายๆ เลย ความเป็นจริงที่ลูกก็เห็นได้ง่ายๆ ด้วยตาลูกเอง เวลาคนทำผิดกฏหมาย สมมุติ ๑๐๐ กรณี ทุกกรณีขึ้นศาลและพิพากษาจนหมดหรือไม่? ไม่เลยลูก ความเป็นจริงมีเพียงไม่เกิน ๒๐% เท่านั้นที่ขึ้นศาลนะลูกนะ ที่เหลือก็ "จบก่อนขึ้นศาลด้วยบรรทัดฐานอื่นๆ" เช่น ตำรวจเป็นคนเจรจาให้ยินยอม ยอมความกันไป ลูกไปถามตำรวจได้เลยว่าเขาทำหน้าที่นี้หนักขนาดไหน ที่จบความ จบคดีกันไป โดยศาลพิพากษาไม่ต้องลำบาก ไม่ต้องทำงานวุ่น ไม่ต้องยุ่งยาก ไม่ต้องเหนื่อยตรากตรำ ฯลฯ ลูกไปด้วยตัวเองเลยนะ แล้วลูกจะได้ "ตาสว่าง" และรู้ความจริงของโลกอันแท้จริง ไม่ใช่ "โลกในอุดมคติ" หรือ "โลกในตำรา" ซึ่งลูกจะได้รู้จักบรรทัดฐานต่างๆ ในสังคมนี้ อีกมาก ที่ต่างจากสังคมฝรั่งนะลูกนะ ถ้าลูกยังมีโอกาสดี มีสายเลือดคนไทยอุ่นๆ อยู่ในตัวลูก มีเวลายืนอยู่บนฝืนแผ่นดินไทยนี้ ลูกไปดูเลยนะลูกนะ ความจริงนี้ ไม่มีใครโกหกหลอกลวงลูกได้ นี่คือ "การดำรงอยู่ร่วมกันอย่างหลากมิติ" ของสังคมของลูก มันมีมานานแล้ว มีรากเหง้าที่ยืดหยุ่นและหลากหลายมานานแล้ว แต่ลูกอาจหลงตำราฝรั่งมากไป อยู่เมืองนอกนานไป หรือถูกพลังงานเก่าที่มาจากประเทศเหล่านั้นครอบงำอยู่มากเกินไป ลูกเอ๋ย... ตื่นเสียทีเถิด หลุดออกมาจากพันธนาการนั้น ปลดปล่อยตัวเองให้หลุดพ้นจากพลังงานเก่านั้น แล้วลูก "ดูความเป็นจริง" ที่มีอยู่จริงแล้ว "นอกตำรา" นะลูกนะ ดูสิว่ามันจริงไหมที่สื่อสารนี้ แล้วลูกจะพอมองเห็นลางๆ ว่า "ศริวิไลซ์" ที่กล่าวถึงนั้น "มันมีอยู่จริง" และเป็นไปได้จริง เพียงแต่มันรอลูกอยู่ในอนาคต ซึ่งลูกต้องช่วยกัน "พลิกกลับ" ณ เวลาปัจจุบันนี้ เพื่อให้อนาคตของลูกไม่ใช่ "นิติรัฐ" แต่เป็น "ศริวิไลซ์" อย่างแท้จริง แล้วลูกจะเห็นแสงสว่างเหมือนพระอาทิตย์กำลังขึ้นอยู่รำไรที่ปลายทางอุโมงค์อันมืดมิด ณ เวลาปัจจุบันนี้

 

จบการสื่อสารจาก "สิ่งหนึ่ง" ในจักรวาลนี้


๕ ก.ค. ๒๐๑๑
รับสื่อสารโดย "อพอลโล่"

 

ชายคนหนึ่ง ทำสิ่งผิดบาปไปโดยไม่เจตนา แต่ไม่มีการพิพากษา คดีเงียบไป
แล้วเขาสำนึกจึงกลับมาทำความดีมากมาย ไม่ต่างจากพระเจ้าอโศกมหาราช


วันหนึ่ง มีชายอีกคน ทำสิ่งผิดบาปบ้าง แล้วกำลังเข้าสู่กระบวนการพิพากษา
ทว่า เขาเดินรอยตามเท้าของชายคนแรก ไม่ต่างกันเลย ทว่า ชายคนแรกกลับ
เกลียดเคียดแค้น ไม่ยอมให้อภัยชายคนที่สอง


เรื่องของเรื่อง ก็เป็นอย่างนี้ ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากแตะ ไม่อยากเขียนเลยบอกตรงๆ
แต่เราจะปล่อยให้ประเทศชาติเป็นอย่างนี้ต่อไปหรือ? จำใจปล่อยสังขารให้ทำไป

 

.....................................................................
จริงๆ แล้วชอบอ่านข้อความของคุณน่ะ.... มันแปลกดี
แต่วันนี้ อ่านแล้ว...ทำให้อยากรู้จุดประสงค์จริงของคุณเหลือเกิน...ไม่ต้องใช้กฎหมาย...ถ้าให้เข้าใจ...รวมถึงการไม่ต้องเคารพกฎหมายด้วยหรือเปล่า...ต่อไปถึงการนิรโทษกรรมด้วยไหม...เข้าใจคิดเนาะ...ขอร้องเถอะหยุดคิดเถอะนะ ดิฉันว่าคุณเริ่มลามแล้วแหละ...กราบละ แค่นี้เมืองไทยยังน่วมไม่พออีกหรือ...ขอบคุณค่ะ และต้องขออภัยถ้าดิฉันเข้าใจผิด

 

เห็นด้วยครับ เขียนบทความตอนแรกๆก็ดูยังไงๆนะ หลังๆเริ่มชัดเจนครับ แต่บทความของคุณนี่เยี่ยมจริงๆนะ

 

ผมเป็นคนต้อยต่ำ เมื่อแตะ .. " ก็ถูกมองว่าเลวทันที"


แต่คุณจงดูต่อไป ถ้าไม่มีใครสักคนเข้ามาแก้ปมนี้
ชายสองคน จะปะทะกัน คนสองคนนี้ เข้ากันไม่ได้
ฝ่ายหนึ่งต้องพ่ายไป และแน่นอนว่าคนไทยจะได้รับ
ผลไปครึ่งหนึ่ง กระทบแน่นอน


ถ้าผมไม่ยุ่ง ผมจะใสบริสุทธิ์มาก แต่ผมก็เอาเพื่ออะไร?
คุณไม่จำเป็นต้องนับถือผมเลยนะ และ "ข้อร้อง" ให้คุณไป
"อธิฐานตัดขาดกัน" กับผมเลย เลือกนายเหนือหัวที่คุณรักเพียงหนึ่งเดียว


โลกในยุคของผม ไม่จำเป็นต้องมีคนมากครับ เทวดาเขารอคิวเพียบ

 

นิตยโพธิสัตว์มีมากมายหลายองค์



คุณกำลังเลือกเขา เขาก็กำลังเลือกคุณ
ผมเองก็ใช่ว่าจะไม่รู้ตัวเองเลยว่าทำอะไรมาบ้าง
ถ้าคุณไม่เลือกผม คุณเลือกเขาคนนั้น ง่ายที่สุดครับ


ขอให้ "อธิฐานตัดขาดกัน" แล้วคุณก็เลือกเขาคนนั้นไป
ผมมีเทวดารอคิวอีกมาก ก่อนหน้านี้ก็ฉุดช่วยนรกภูมิไว้มาก
โลกในยุคของผม มีคนเกิดไม่น้อยแล้วครับ ผมเลือกมาก
คือ "คนที่ศรัทธากันจริงๆ" ถ้าจิตคด ก็ขอให้พึ่งท่านอื่นนะครับ


ไม่ต้องมาเกิดร่วมยุคกัน เราแบ่งกันไปได้ คนที่มีบารมีคนอื่น เอาคุณไปได้ครับ

 

ยุคของผม คือ ศริวิไลซ์ ไม่ใช่ยุคนิติรัฐ
ใครจะตามมา ก็มาด้วย "ใจ" ที่ตรงจริง


ถ้าใจคด ไปรักคนอื่น ขอให้ไปให้พ้น
ไปเกิดยุคอื่นเถิดครับ ผมเหนื่อยมากแล้ว
ทำมามากแล้ว บำเพ็ญเพียรก็แบกมามากแล้ว
จิตวิญญาณมากมาย ก็ไปช่วยมากแล้ว ไม่จำเป็น
ต้องเอาคนมากอีกครับ คนไหนบนโลกไม่ศรัทธากันจริง
ขอให้ "ปล่อยให้คนอื่นๆ ที่เขารอ ได้ตำแหน่งที่นั่งไป" นะครับ

 

ยิ่งได้อ่านกระทู้ของคุณ...ทำให้ดิฉันคิดถึงคุณลุงหนุมานจับใจ"สัจจะ...ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด...นำพาประเทศไทยร่มเย็น"...น้อมนำไว้ในหัวใจ...ให้เป็นเช่นแนวธรรม=ทำ

 

กฎหมายมันมีตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วครับ ไม่เคยมีเมืองที่ไม่มีกฎหรอกเพียงแต่ว่าไม่ได้เขียนขึ้นเป็นลายลักษณ์อักษรเหมือนกฎหมายปัจจุบันเท่านั้นเอง ตัวอย่างง่ายๆในครอบครัวทุกครอบครัวก็ต้องมีสักกฎนึงอยู่แล้ว จะเรียกได้ไงว่าไม่มีกฎหมาย กฎที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือกฎของธรรมชาติ เราก็ยังเห็นยังสัมผัสได้อยู่เลย .....

 

คนที่ลูกคิดว่าเขาดี เบื้องหลังอาจดำมืดอยู่ก็ได้ นี่แหละ "คน" ย่อมมี
"ดีชั่วปนกัน" ไปในตัวตนทั้งนั้น ไม่มีใครดีหรือเลวกว่าใครหรอก เท่าๆ กันนั่นแหละ
ใช่เลยยยยยยยยย
เราว่าดี เขาไม่ดี ยังมีอยู่
เราว่ารู้ เขาไม่รู้ มีอยู่ได้
เราว่าสวย เขาไม่สวย ก็ตามใจ
เราว่าใช่ เขาไม่ใช่ ต่างใจกัน
นานาจิตตังแท้

 

คนที่มีดวงตาเห็นศีลธรรม
เขาย่อมเห็นเป็นศีลธรรม


แต่คนที่ไร้ศีลธรรม ยึดมั่นแต่กฏหมาย
เขามองอะไร ก็เห็นแต่สิ่งนั้นเป็นกฏหมายไปหมด
มองศีลธรรม ไม่เห็นศีลธรรม กลับมองเป็นกฏหมาย?...

 

กฏหมายมีลักษณะ "บทลงโทษที่ชัดเจน"


แต่หากสิ่งนั้นๆ เป็นบรรทัดฐานที่ไม่มีบทลงโทษแล้ว
ย่อมไม่นับว่าเป็นกฏหมายได้ เช่น เมตตาธรรม ซึ่ง
มนุษย์ยุคก่อนหน้านั้น มีกัน เขาไม่มีการลงโทษกัน
แต่เขาเมตตากัน มีธรรมเอื้อกัน สอนกัน ทำให้เข้าใจ
กัน จึงอยู่ร่วมกันได้ "ไม่มีบทลงโทษ" แล้วจะเหมา
เอาว่า "โลกนี้ มีแต่กฏหมาย" โลกเกิดพร้อมกฏหมาย
ได้อย่างไร?

 

ตอบผมที คุณสื่อถึงใคร เอาให้แน่ๆไปเลยครับ อย่าอ้อมค้อม