ขอค้าน หลวงพ่อเกษม อาจิณสีโล

โน พูดมาดีๆ เดี๋ยวสวย ว่าคนหลงโลก ว่าใคร

 

^__^a

 

เห็นสนใจกัน เรื่องตาทิพย์ ผมมีพระอริยะท่านหนึ่ง ท่านมาสอน
ท่านว่า หากอยากได้ตาทิพย์ ให้เจริญมหาสติปัฎฐานสี่ให้มากๆ
แล้วจะมีญาณ หยั่งถึงได้เอง
เป็นของที่ไม่เพี้ยนด้วย

แต่หากดูไปที่นิมิต นิมิตนั้นเพี้ยนได้
แต่หากกำหนดลงได้ด้วยมหาสติปัฎฐาน จะเห็นสรรพสิ่งได้ด้วย ทิพจักษุญาณ

 

ไม่รู้จะโพสอะไร ถึงเวลากาลเวลาก็พิสูจน์เองอยู่ดี
คุณขันธ์ต้องจับสติปัฏฐานสี่ให้มั่นๆนะครับ อย่าหลงกลมานะมันลากไปเที่ยวตลอด ยิ่งคิดเก่งกิเลสก็เก่งตามไปด้วย บางทีมันปลอมตัวเลียนแบบ สุดบรรยาย

 

<!-- / message -->

ขอบคุณ ครับ ที่เตือน
แต่ถ้าคิดว่า ผมมีมานะในการออกมาพูดโต้แย้ง ก็ให้ไปพิจารณาใหม่ก่อนว่า
คนที่ไม่ยอมรับในเหตุผล นั่นแหละมีมานะ
สำหรับผม ไม่ได้ใช้มานะในการคิดอะไรเลย
เพราะทุกอย่างมันตรงไป ตรงมา
พวกคุณ อ่านไม่เห็นกันหรือครับ
ผมยกมาก็มากแล้วนะ ถ้าพวกคุณไม่ได้ใช้มานะ มันก็ต้องเห็นอะไรกันบ้างสิ



<!-- sig -->

 

อ่านไม่เห็นหรอกครับ

 

ยืนยันครับตามนั้น


แต่เราต้องเข้าใจไว้ก่อนนะครับว่า นิพพาน ทำลายล้าง อัตตา ให้สิ้นซากไม่เหลือได้

ความตาย ก็ทำลายล้าง ตัวตน (อัตตา) ในแต่ละชาติให้สิ้นสุดลงได้ แต่ อัตตา ยังคงอยู่
ความตาย ไม่สามารถทำลายล้าง อัตตา ให้สิ้นซากไม่เหลือได้ ดังนั้นหลังจากตายแล้ว
จึงยังต้องไปเกิดใหม่อยู่ดี ต้องมาทุกข์กันต่ออยู่ดี


แล้วที่นี้เวลาคนเราเห็น นิพพาน ครั้งแรกเนี่ย เจตสิก ที่เป็นตัวปรุ่งแต่ง มันจะรู้ว่า เฮ้ย...
อะไรเนี่ย ช่างอันตรายต่อ ความเป็นตัวตนยิ่งนัก ขืนรับอารมณ์นี้ต่อไป ไม่ไหวแน่
อัตตา มันจะหาย ดังนั้นมันจึงดึงเอาประสบการณ์เก่าๆ ที่เกี่ยวกับความตายหลายๆ ล้านชาติ
มาสื่อความหมายให้ได้รู้ว่า อันตรายๆๆๆๆ รีบถอยด่วน แต่ จิต มันจะเฉยๆ แถมไม่ทุกข์ด้วยนะ

สุดท้าย มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเรา ว่าจะตัดสินใจอย่างไร ซึ่งมีอยู่ 2 ทาง ให้เลือก

1.รีบถอยออกมา และ รักษา อัตตา ความเป็นตัวตนนี้ไว้

2.ดู นิพพาน ต่อไปจนกว่า อัตตา มันจะถูกทำลายล้างไม่เหลือ


คนที่ปฏิบัติมาไม่ดี คือผู้ที่เตรียมพร้อมมาไม่ดีพอ จะเลือก ข้อ 1.
คนที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เห็นภัยของทุกข์ และ อยากหมดทุกข์เต็มที่ จะเลือก ข้อ 2.
เอาวะ ตายเป็นตาย สุดท้าย ก็สำเร็จมรรคผลในที่สุด


เมื่อท่านอ่านความคิดเห็นนี้มาถึงตรงนี้แล้ว และ หากท่านทั้งหลายคิดว่าพร้อมแล้ว
ฝึกปฏิบัติมามากแล้ว การปฏิบัตินั่งสมาธิครั้งต่อไป อย่าลืมสั่งจิต ให้ไปดูนิพพาน กันนะครับ


ผมขออวยพรให้ทุกท่านในที่นี้ สำเร็จมรรคผล นิพพาน ในชาตินี้กันถ้วนทุกท่านครับ สาธุ ^ ^

 

ขอบคุณที่แนะนำ แต่ปกติผมก็ฟังธรรมขององค์หลวงตาท่านบ่อยเท่าที่ทำได้อยู่แล้วครับ

 

คุณขันธ์ครับ คุณขันธ์กำลังทำอะไรครับ?

 

คุณ ขันธ์ ครับ คุณขันธ์ กำลังทำอะไร
ตอบว่า คุณขันธ์ ก็กำลังพูดเพื่อให้ความจริง ให้คืนกลับมานะสิครับ
หลังจากที่มันหายไป ยาวนานมากเกินไป
และ คุณ ขันธ์ ก็กำลังให้ทุกคนมาพิสูจน์ไงหละครับ ว่า ความจริงนั้น ทนต่อทุกสภาวะการณ์ เสมอ

 

แล้วความจริงน่ะมันจับต้องได้มั้ย?
แล้วมันหายไปไหนหรือ ถึงต้องไปนำมันกลับมา?
แล้วมันจะอยู่ไปตลอดกาลหรือไม่?

 

ความจริงจับต้องได้สิ เอาใจจับ ไม่ใช่เอามือจับ
มันหายไปไหนหรือ จึงต้องเอามันกลับมา ตอบว่า มันหายไปเพราะมีหลายคนเอา ของปลอมมาบดบัง
มันจะอยุ่ตลอดไปได้หรือไม่ ตอบว่า ของจริงมันมีอยู่แล้ว มันจริงอยุ่อย่างนั้น แต่พวกคุณเอาของปลอมมาบดบัง ของจริงมันก็หายไปจากใจพวกคุณ

 

แต่แปลกจัง ผมกลับจับมันไม่ได้ไอ้ตัวความจริง...ความไม่จริงนั่นน่ะ คงต้องกลับไปฝึกดูกายดูจิตของตนเองอีกนานเผื่อจะได้จับได้เห็นกับเขาบ้าง

 

เห็น จุดแสงขาว เท่ารูเข็ม แว๊บเดียว
เกิดบ่อยมากครับ
บางเวลาเป็นจุดแดง หรือ จุดน้ำเงิน
เกิดขณะ จิตเป็นสมาธิ ทั้งหลับ และลืมตา
คืออะไรกันหนอ...

 

คุณฐานัฏฐ์นี้เป็นคนมีสัมมาทิฏฐิดีอยู่หรือเปล่าหนอ

ถ้าใช่ก็ดูๆไปเถอะ อย่าสงสัย

ถ้ามีแววว่าจะเตลิดละก้อ ให้รู้แค่ว่าเห็น พอเห็นแสงก็ระลึกว่าเห็น
ให้เห็นว่านั้นก็คือสภาวะธรรมหนึ่งที่ผุดมาให้ดู ไม่ต่างกับสิ่งอื่นๆ
อันนี้ก็จะมีประโยชน์กว่า ไปได้เร็ว ไม่แวะพัก เพราะจะเพลินดู
มากกว่าแสงขาวๆ ทำเหมือนเดิมที่เคยทำมา อย่าไปอยู่กับลมมาก
ให้จิตกลับมาระลึกรู้

แต่ถ้ามั่นใจ ใจถึง ก็ลุยไป

* * * * *

เอ๊ะ คิดๆไป อาจมีอีกภาวะหนึ่ง รอท่านขันธ์ชี้อีกทีจะดีกว่า

 

ท่านฐานัฎฐ์ เรื่องแสง นี้ บางทีก็เป็นปีติ เห็นแสงดังประกายไฟ ตีเหล็ก
แต่ อย่าไปสนใจ มันมากนะครับ เพราะหลงเอาง่ายๆ
อันตรายนะ ตัวหลงนี้ ไปไม่รู้ตัวเลยหละครับ
กว่าจะถอนได้ แต่ก่อนผมนี่มีนิมิตแม่นมาก หลังๆ มันมา จนเรากลัว มันจะเห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ มากมายไป ละก็ไม่ได้ เก็บเอามาคิด เก็บเอามานึก

สุดท้าย เจอแต่ความว่างเปล่า

ระวังปัญญาจะส่ายออก
ระวังมารจะมาล่อ

่ท่านเอกวีร์ แนะนำดีแล้วหละครับ เพราะท่านมีสัมมาวาจา คือ พูดในเรื่องธรรม
ส่วน จะจริงหรือไม่อย่างไร ท่านฐานัฎฐ์ คงต้องพิจารณา จากกัลยาณมิตรอย่างท่านเอกวีร์

 

ในเมื่อเราไม่นับถือ หรือ ไม่เชื่อในตัวของท่านแล้ว ใยเล่าเราต้องไปว่าเขา

 

ผมเข้าใจว่ายกข้อธรรมแปลกๆมาพิจารณากัน มากกว่า เป็นการปรามาสนะ

 

สำหรับ proofart
ผมเห็นว่าคุณเป็นเด็กใหม่ เลยจะชี้แจงให้ฟัง
ผมถามว่า หากว่า คุณมีอาจารย์คนหนึ่ง คุณรู้ดีว่าอาจารย์สอนอะไร
แต่เพื่อนคุณ บอกว่า อาจารย์สอนอีกแบบหนึ่ง โดยที่คุณรุ้ว่า เพื่อนคุณไม่เข้าใจที่อาจารย์สอน

และ เพื่อนคนนั้น ไปสอนคนอื่นทั่วไปหมดโดยบอกว่า อาจารย์สอนตามที่เขาบอก

คุณมีสองทาง คือ คุณเฉย หรือ คุณจะออกไปบอกว่า เพื่อนคุณสอนผิด อาจารย์ไม่ได้สอนแบบนั้น
ข้อนี้ หากว่า มันผิดจนถึงกับว่า คนที่เชื่อจะหลงไปทำแบบผิดๆ คุณจะออกไปพูดแทนอาจารย์ไหม

 

มีสิ่งหนึ่งที่น่าคิดนะครับ คนส่วนใหญ่ที่เข้ามาศึกษาศาสนาพุทธ จนรู้ลึก รู้แจ้ง เพราะสนใจ และศึกษามานาน

แรกเริ่มเดิมทีเค้าเหล่านั้นมีสิ่งใดเป็นสิ่งจูงใจ ให้เข้ามาสู่ศาสนาพุทธ หรือเริ่มศึกษาอย่างจริงจัง จากที่ไม่เคยสนใจ ในเรื่องศาสนาเลย

จะพบว่าส่วนใหญ่เริ่มมาจากเหมือน ๆ กัน เช่น ชอบพระเครื่อง ศรัทธาพระเกจิ ชอบเรื่อง อภินิหารต่าง ๆ อยากให้ชีวิตดีขึ้น ฯลฯ เมื่อ ชอบ เมื่อสนใจเรื่องเหล่านี้ จึงเริ่มที่จะศึกษามากขึ้น หาความรู้ต่าง ๆ ที่พอหาได้ อาทิ อ่านประวัติพระเกจิต่าง ๆ อ่านคำสอนของพระสงฆ์ดัง ๆ จนกระทั้งปัญญา และสัมมาทิฐิมากขึ้น จึงเริ่มศึกษาคำสอนของ พระพุทธเจ้า

หลังจากศึกษามาสักพัก ก็เริ่มเห็นความจริง จึงต่อด้วยการปฎิบัติ เพื่อการพ้นทุกข์ ....

ภูมิธรรมแต่ละคน ปัญญาของแต่ละคนไม่เท่ากัน วิธีการ และความเข้าใจ ในเรื่องเดียว กัน จึงไม่เหมือนกัน... แต่สิ่งที่เหมือนกัน คือ อยากที่จะพ้นทุกข์ ใช่ไหมครับ

เช่นนั้น ทางที่จะทำให้เราพ้นทุกข์ได้ผมว่าทุกท่านคงทราบดี