ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพหล่อพระศรีอริยเมตตรัยโย ปางอัญเชิญจุตติ หล่อด้วยเงินแท้

ท่านอย่าเชื่อพระที่แอบอ้างเป็นพระศรีอริยเมตตรัยรูปนั้นต่อไปเลย ผมรู้ว่าพระรูปนั้นไม่ได้เป็นพระศรีอริยเมตตรัยรูปนั้นตอนไหน ผมจะบอกให้ครับ ตอนที่พระรูปนั้นบอกว่า ท่านเคยเกิดเป็นพระเจ้าตากสิน เป็นพระเจ้าบุเรงนอง เป็น ร. 5 เป็นพระนเรศวรมหาราช และเป็นพระศรีอริยเมตตรัย ตอนที่ท่านพาผมไปขอนแก่นพบกับคนที่ว่าเป็นร่างเจ้าดารารัศมี แล้วตอนที่จ้าวดารารัศมีบอกว่า ผมเป็นบุเรงนองกลับชาติมาเกิด พระรูปนั้นตอนออกมาข้างนอกบอกผมว่า พระเจ้าบุเรงนองน่ะฉัน ( คือพระรูปนั้น ) ไม่ใช่คุณ ( คือผม ) แล้วฉันก็เป็นพระนเรศวรมหาราชด้วย แค่นี้ก็น่าจะรู้ได้แล้วว่า พระเจ้าบุเรงนองกับพระนเรศวรจะเป็นคนเดียวกันไม่ได้ เพราะบุเรงนองขอตัวพระนเรศวรไปเลี้ยงที่พม่าครับ

 

วันที่พวกเราไปขอนแก่นเราไปกันรถ 2 คัน คันหนึ่งเป็นเก๋งมีคนนั่งเป็นผู้หญิงล้วนทั้งคัน คนขับเป็นสาวสวยน่ารักวัย 20 ต้น ๆ อีกคันเป็นกระบะ 4 ประตูใหม่ ๆ มีผู้ชายทั้งคันผู้หญิงคนเดียว ถ้าพระศรีอริยเมตตรัยมาเกิดเป็นพระภิกษุสงฆ์จริง ย่อมเคารพพระวินัยของพระพุทธเจ้าองค์ก่อน ๆ ย่อมต้องเรียกผู้ชายไปนั่งในเก๋งอย่างน้อยอีก 1 คน ไม่ใช่นั่งคู่สาวคนขับสวย ๆ ตลอดขาไปและขากลับ

 

เพื่อนสมาชิกบอกมาว่า อ่านแล้วยังไม่เข้าใจว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น เพื่อความกระจ่างทั้งหมด ผมจะต้องขอเล่ากันแบบตั้งแต่ต้นจนจบจะดีกว่าครับ

 

ก่อนอื่นผมต้องขอขอบคุณเพื่อนสมาชิกที่ช่วยบอกให้ผมรู้ว่า อ่านแล้วไม่เข้าใจเรื่องราว และผมควรเขียนเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบให้อ่านแล้วเข้าใจถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นครับ ขอขอบคุณเพื่อนสมาชิกมากครับ


เริ่มต้นเรื่องที่จะเล่านะครับ

ผมบอกบุญอยู่ในเวปพลังจิตแห่งนี้มาเป็นเวลาประมาณ 2 ปีแล้ว ต่อมาพระหลอด พระประมาณ วรญาโณ วัดย่านยาว ต. วงฆ้อง อ. พรหมพิราม จ. พิษณุโลก ชื่อในเวปพลังจิตคือ ( oomsin2515 ) เข้ามาขอให้ผมพาไปรักษาหัวเข่าของพระประมาณกับคุณหมอศุภชัย ชื่อในเวปคือ ( rojkajohn ) เป็นเหตุให้รู้จักกัน ต่อมา oomsin2515 ขอให้ผมตั้งกระทู้เพื่อช่วยซื้อที่ดินตัดถนนเข้าวัดชัยภูมิการาม จ. พิษณุโลก เมื่อวันที่ 3/8/2010 โดยวัตถุมงคลต่าง ๆ นั้น พระวนินทายให้ผมไปรับจากวัดปรีดาราม จ. นครปฐม ผมไปรับมาจากหลวงพ่อเอนก วัดปรีดาราม จ. นครปฐมด้วยตนเอง

 

ในช่วงระหว่างต้นถึงกลางเดือน 8 2010 นั่นเอง พระหลอด ( oomsin2515 ) ได้บอกผมว่า ท่านขับรถไปชนต้นไม้ อู่จะเอาค่าซ่อมรถ 30,000.- บาท ให้ผมช่วยหาเงินให้หน่อย ผมจึงนำดาบพระนเรศวรยาว 29 นิ้วนำไปขายให้คุณ jantip ด้วยการตั้งกระทู้แยกออกไป คุณ jantip ซื้อ 10,000.- บาท ผมโอนเงิน 10,000.- บาทให้พระหลอดทันที พระหลอดยังไม่ได้ขอบใจอะไรผมเลย กลับพยายามจะให้ผมหาเงินให้ท่านอีก 20,000.- บาท ซึ่งตรงนี้ผมไม่ยอม เพราะผมไม่ได้ติดหนี้ท่าน ท่านจะพยายามบังคับผมการพอพูดไม่ถูกใจก็กดโทรศัพท์มือถือทิ้งทันที ผมโทรไปก็ไม่ยอมรับ พอยอมรับก็พยายามจะกดดันให้ผมหาเงินให้ ซึ่งผมเริ่มไม่พอใจแล้ว ผมไม่ได้ติดหนี้ท่าน และนั่นก็เป็นรถยนต์ของท่านหรือของแม่ท่าน ผมไม่แน่ใจ ผมช่วย 10,000.- บาทนั้น ก็เท่ากับผมใจกว้างแล้ว นับตั้งแต่พระหลอดกดทิ้งครั้งหลังสุดนั้นแล้ว ท่านไม่รับสายผมอีกเลย และไม่ยอมโทรหาผมด้วย จึงทำให้ผมต้องติดต่อพระวนินทาย อัคคฺธัมโม วัดชัยภูมิการาม จ. พิษณุโลก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเพื่อประสานงานต่าง ๆ

 

นอกจากพระหลอดจะให้ผมตั้งกระทู้ซื้อที่ดินตัดถนนวัดชัยภูมิการามแล้ว ผมยังจำได้ว่า พระหลอดเคยมีการตั้งกระทู้ซื้อเครื่องกรองน้ำและเครื่องปั่นไฟให้วัดถ้ำขุนศึก อ. เนินมะปราง จ. พิษณุโลก ซึ่งเป็นการซื้อของส่งขึ้นไป อันนั้นไม่มีปัญหาแต่อย่างใด

ที่มีปัญหาของวัดถ้ำขุนศึก จ. พิษณุโลกนั้น เนื่องจากพระวนินทายบอกว่าตนเองเป็นลูกศิษย์ของพระวัดถ้ำขุนศึก จึงทำให้เพื่อนสมาชิกบนเวปท่านหนึ่งโอนเงินให้พระวนินทายเพื่อซื้อแท๊งน้ำสแตนเลส 1,000 ลิตรโดยโอนเงินไป 1 หมื่นกว่าบาท ตรงนี้ที่เป็นปัญหา คือเมื่อวันที่ 2 - 9 ธ.ค. 2553 ตอนที่ผมตั้งใจไปปลีกวิเวกที่พิษณุโลกนั้น ผมต้องไปวัดถ้ำขุนศึกด้วย พระวนินทายบอกผมว่า เงินแท๊งน้ำนั้นท่านไปใช้อย่างอื่นแล้ว เจ้าภาพทราบแล้ว ( ผมโทรแจ้งแล้ว )

 

พระวนินทายให้ผมไปรับวัตถุมงคลจากพระเอนกวัดปรีดาราม นครปฐม

 

ซ้ายมือคือพระมุกดา เจ้าอาวาสวัดบึงช้าง พิษณุโลกซึ่งท่านรู้จักพระเอนก วัดปรีดารามมานานแล้ว พระเอนกจึงมอบวัตถุมงคลให้มาเพื่อช่วยงานบุญต่าง ๆ

 

พระมุกดา เจ้าอาวาสวัดบึงช้าง พิษณุโลกไปปักกลดปลีกวิเวกกับผมที่วัดถ้ำพระ วังทอง พิษณุโลกคืนวันที่ 6-8 ธ.ค. 2553

 

กลดตัวดำทึบเป็นของพระมุกดา ตัวโปร่งเป็นของผม

 

ตั้งแต่เดือน 8 2010 ใช้วิธีประสานงานกันทางโทรศัพท์ตลอดมา ต่อมาพระพิสิฏฐ์ วัดถ้ำขุนศึก เดินทางพร้อมกับพระวนินทาย เข้ามากรุงเทพโดยมีคนขับรถชื่อบอยเป็นคนขับรถเข้ามาเพื่อให้ผมพาไปหาหมอที่ รพ. เมโย โดยพระพิสิฏฐ์ประสบอุบัติเหตุหมุนก้านโยกสตาร์ทเครื่องปั่นไฟ ส่วนพระวนินทายจอประสาทตาเคยมีรอยน้ำรั่วซึม ( จากคำพูดของหมอเมโย )

 

และนอกจากพระพิสิฏฐ์วัดถ้ำขุนศึกกับพระวนินทายจะเคยมาครั้งที่มาพบแพทย์ที่เมโยครั้งนั้น ยังเคยนำเครื่องปั่นไฟที่พวกเราซื้อถวายกลับมาซ่อมที่บริษัท V.B. Engine ที่พุทธมณฑลอีกครั้ง คนขับรถชื่อบอยคนเดิม

จากนั้นผมต้องการปลีกวิเวกด้วยการไปอยู่ป่าบ้าง พระวนินทายบอกว่า ที่วัดถ้ำพระ วังทอง พิษณุโลก ท่านรู้จักพระกลุ่มหนึ่ง ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ อยู่เชิงป่า มีน้ำตก สามารถปักกลดได้ และยิ่งดีที่ผมจะได้มาทำความรู้จักกับบุคคลและสถานที่เพื่อที่จะให้ผมช่วยเขียนบอกบุญเพื่อสร้างวัดถ้ำพระให้มีสิ่งก่อสร้างมากขึ้น ผมจึงเดินทางไปพิษณุโลกเมื่อเช้าวันที่ 2 ธ.ค. 2553 ด้วยรถ บขส. ที่หมอชิต เมื่อไปถึงพิษณุโลก พระวนินทายขับรถด้วยตนเองไปรับผมที่ บขส. พิษณุโลก และได้พาผมเข้าพักที่บ้านพักของโยมแม่ของท่าน ซึ่งอยู่ใกล้วัดย่านยาว และใกล้วัดชัยภูมิการามมาก ตลอดทางได้เล่าเรื่องพระหลอด oomsin2515 ให้ผมฟังว่า เรื่องรถพระหลอดชนนี้ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครยืนยันให้ได้ แต่ที่แน่ ๆ มีคนเห็นรถพระหลอดไปจอดที่สถานเที่ยวผู้หญิงหากิน ซึ่งเรื่องนี้มีการสอบถามกัน พระหลอดบอกว่า ญาติยืมไปใช้ และจากประมาณเดือน 8 ปี 53 นั้น พระหลอดพยายามพูดกดดันให้ทางวัดชัยภูมิการามจ่ายค่าเขียนให้ท่านด้วยการกดดันไม่เข้ามาเขียนในกระทู้บางทีนาน ๆ ( กลับไปพลิกอ่านก็จะเห็นข้อนี้ได้ ) ในที่สุดทางวัดชัยภูมิการามจ่ายค่าเขียนจะเรียกว่าค่าเช่าสายอินเตอร์เน็ทก็ได้ โดยจ่ายไป 20,000.- บาท ซึ่งผมไม่ว่าอะไรในตอนแรก แต่เมื่อมาคิดแล้ว วัดชัยภูมิการามไม่ควรเอาเงินทำบุญที่คนทำบุญมาซื้อที่ดินและตัดถนนไปจ่ายเป็นเรื่องส่วนตัว ทางที่ถูกแล้ว ทางวัดชัยภูมิการามหรือพระวนินทายควรทำอย่างที่ผมทำมากกว่า คือนำของส่วนตัวออกมาขายเพื่อช่วยเหลือเรื่องส่วนตัวมากกว่า

 

ที่หลังบ้านพระวนินทายเลี้ยงจรเข้หลายบ่อมาก ทราบมาว่า เป็นญาติ ๆ เลี้ยงไว้ติดกับตัวบ้านโยมแม่ซึ่งใช้เป็นที่พักผมในคืนวันที่ 2 - 5 ธ.ค. 2553

 

ตั้งแต่คืนวันที่ 2 - 5 ธ.ค. 2553 ตอนค่ำที่พระวนินทายขับรถผ่านบ้านพระหลอด พระวนินทายจะชี้ให้ดูว่า นั่นบ้านพระหลอด รถที่จอดนั่นแปลว่าพระหลอดมานอนบ้าน

วันที่ 3 ธ.ค. 2553 พระพิสิฏฐ์ วัดถ้ำขุนศึกให้คนขับรถชื่อบอยขับรถไปพบกันระหว่างทาง พระวนินทายขับรถออกไปพบที่จุดนัดพบ แล้วนั่งไปคันเดียวกันคือไปคันของวัดถ้ำขุนศึกซึ่งเป็นรถโฟร์วีล พาไปสถานที่แห่งหนึ่งในป่า พระวนินทายและพระพิสิฏฐ์บอกว่าต้องใช้โฟร์วีลอย่างเดียวจึงเข้าไปถึง เมื่อถึงสถานที่นั้นพบลุงคนนึง ผมจำชื่อไม่ได้ มีความพยายามที่จะให้ลุงบอกออกมาว่า พระพิสิฏฐ์เป็นคนพบเมืองบังบด ซึ่งเป็นตำนานหรือนิทานอะไรสักอย่างที่ผมเองไม่ค่อยเข้าใจ ความหมายคือพยายามให้ทราบว่า พระพิสิฏฐ์ไม่ธรรมดา สามารถพบเมืองบังบดได้โดยมีคุณลุงเคยเข้าเมืองบังบดได้ครั้งหนึ่งในชีวิตคือครั้งที่พระพิสิฏฐ์พาเข้าไป จากนั้นคุณลุงแม้คนพื้นที่ก็เข้าไม่ได้อีกเลย จึงเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติ

 

พระพิสิฏฐ์ถามคุณลุงถึงความหลัง ให้คุณลุงเล่าความหลังครั้งที่เข้าไปในเมืองบังบดพร้อมกับพระพิสิฏฐ์

 

มีการพาเดินขึ้นเขาซึ่งเป็นป่าเพื่อทัศนบริเวณที่เป็นเมืองบังบด

 

ระหว่างนั้นคุณ ดร. แอนดี้โทรเข้ามือถือผม ผมเปิดลำโพงได้ยินกัน ดร. แอนดี้บอกว่าโอนเข้าบัญชีพระวนินทายแล้ว 18,000.- บาท บูชาพระกริ่งสมปราถนาเนื้อกรรมการของคุณ vichai6001 จำนวน 2 องค์ พระวนินทายยื่นบัตร ATM ให้ผม บอกว่าเราไปกดออกมา 20,000.- บาทถวายพระพิสิฏฐ์กันเลย ซึ่งผมรู้สึกว่ามันเร่งจี๋เกินไป อะไรจะเร่งร้อนขนาดนั้น เพราะก่อนหน้านั้น ผมก็หาเงินถวายมาไม่รู้กี่เรื่องแล้ว จำนวนเท่าไรต่อเท่าไรแล้ว แต่ก็ไม่อยากขัด จึงออกจากป่าไปกดตู้ ATM

 

ตอนเข้าป่าออกป่าพระพิสิฏฐ์ต้องใช้ความสามารถในการขับรถโฟร์วีล ซึ่งผมเห็นว่าเป็นเรื่องที่จำเป็น หากในรถไม่มีคนมีความสามารถขับโฟร์วีลได้ดี พระพิสิฏฐ์ขับได้ก็ควรให้เป็นผู้ขับ หลังจากนั้น พระพิสิฏฐ์ให้บอยขับรถไปเพื่อให้ไปพบหมอดูผู้หญิงคนหนึ่ง บอกว่าไปดูคนที่เขียนหนังสืออักษรแปลก ๆ ได้ ระหว่างทางต้องผ่านวัดถ้ำขุนศึก พระวนินทายบอกว่า จะไม่เห็นแท๊งน้ำสแตนเลสนะ เพราะเงินค่าแท๊งน้ำท่านใช้อย่างอื่นไปแล้ว ผมเตรียมใจที่จะไม่เห็นแท๊งตั้งแต่เมื่อพระวนินทายพูดเมื่อวานแล้ว เมื่อไปถึงได้พบหมอดูแม่เฒ่า หมอดูบอกว่า เขียนภาษาเขมร ซึ่งก็พอเห็นได้ว่า พระพิสิฏฐ์พยายามเฉไฉออกไปว่า ภาษาเขียนแปลก ๆ ซึ่งความสามารถของท่านนั้น การพูดตรง ๆ ว่าภาษาเขมรนั้น ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลย แต่พยายามจะให้เข้าใจว่า พิเศษกว่า

 

ขากลับจากหมอดูแม่เฒ่าเข้าแวะถ้ำขุนศึก ไม่มีแท๊งน้ำสแตนเลสอย่าที่พระวนินทายเตือนให้ผมรู้ล่วงหน้า ผมรู้สึกเสียใจพอสมควร แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่แอบโทรบอกเจ้าภาพซึ่งท่านรับรู้เรื่องราวแล้ว

หลังจากกลับจากเนินมะปราง พิษณุโลกก็กลับมาสู่ที่พักคือบ้านโยมแม่ของพระวนินทาย พระวนินทายก็ชี้ให้ดูเช่นเดิมอีก ซึ่งผมก็แปลกใจว่า ทีมเดียวกันหรือเปล่า ทำไมต้องพยายามทำให้เกลียดชังกันด้วยการเล่าเรื่องเลวร้ายของพระหลอดให้ผมฟังตลอด ทั้ง ๆ ที่ผมเองกลับไม่เอาเรื่องที่พระหลอดเอาผมไปหมื่นบาทแล้วทำกับผมอย่างกับผมติดหนี้ท่าน ผมเองยังไม่เอาเรื่องอะไรพระหลอดเลยด้วยซ้ำ

ผมบอกพระวนินทายว่า พรุ่งนี้ผมอยากไปชมวัดชัยภูมิการาม ไปพบพระที่ทำฟันปลอมทั้งปากทั้ง 2 รูป และไปวัดย่านยาวเพื่อเยี่ยมพระหลอด พระวนินทายบอกว่า ไม่รู้ว่าจะมีโปรแกรมในวันพรุ่งนี้ยังไง พระพิสิฏฐ์อาจโทรเข้ามาเช้าตรู่ เราต้องแล้วแต่ท่าน

และก็จริง ๆ เช้าตรู่วันที่ 4 ธ.ค. 2553 พระพิสิฏฐ์โทรเข้ามาที่พระวนินทายบอกว่า จะไปขอนแก่น เช้าไปทานข้าวบ้านคนในเมืองพิษณุโลกก่อน พอเช้าพระวนินทายขับรถพาผมเข้าเมืองพิษณุโลก พระพิสิฏฐ์ให้บอยขับรถเข้าไปพบที่บ้านที่จะเลี้ยงพระ หลังฉันเสร็จ เราจัดรถเป็น 2 คัน คันหนึ่งเป็นรถเก๋งของสาวน้อยหน้าใสวัย 20 ต้น ๆ มีคนนั่งในรถเป็นหญิงล้วน แต่หญิงอีก 2-3 คนที่นั่งหลังล้วนมีอายุ พระพิสิฏฐ์นั่งหน้า ในตอนนั้นเองผมคิดว่า ทำไมพระพิสิฏฐ์ไม่มานั่งอีกคันซึ่งแทบจะผู้ชายล้วน หรือทำไมพระวนินทายไม่จัดส่งคนผู้ชายไปนั่งรถคันนั้นสักคนเพื่อให้ถูกต้องตามหลักพระวินัย ผมได้ถามพระวนินทายขณะนั้นเลย พระวนินทายบอกไม่ต้อง ไม่เป็นไรหรอก ผมก็เริ่มเอะใจขึ้นบ้างแล้ว ว่า เราจะเดินทางไปขอนแก่น เป็นการเดินทางไกล การที่พระเป็นผู้ชายคนเดียวในรถเก๋งกับหญิงสาวหน้าตาดีอายุ 20 ต้นนี้ น่าจะเป็นการดูไม่ดีและผิดพระธรรมวินัยด้วย แต่ก็ไม่มีใครสนใจแม้ผมจะถามเตือนแล้วก็ตาม

เมื่อไปถึงขอนแก่นเพื่อพบคนทรงเจ้าดารารัศมี ตอนนั้นพระพิสิฏฐ์ให้ไปเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวก่อนที่หนึ่ง ในระหว่างนั้นมีคนที่เดินทางไปด้วย เป็นคุณครูผู้หญิงคนหนึ่งในพิษณุโลกสามารถพูดภาษาแปลก ๆ กับร่างทรงได้ ทำให้ดูมีความน่าเชื่อถืออะไรมากขึ้น หลังจากนั้นเมื่อกลับมาถึงบ้านคนทรง ก็เริ่มแสดงกัน คนทรงพูดหลายสิ่งหลายอย่างที่จะยืนยันว่า พระพิสิฏฐ์เป็น ร. 5 และพระวนินทายเป็นเสด็จพี่ กลับชาติมาเกิด ส่วนผมเป็นพระเจ้าบุเรงนองกลับชาติมาเกิด ตอนออกจากบ้านคนทรงได้ไม่กี่ก้าว พระพิสิฏฐ์บอกผมว่า ฉันคือบุเรงนองกลับชาติมาเกิด บุเรงนองคือฉัน แล้วฉันนี่คือพระนเรศวรมหาราช เป็นพระเจ้าตากสิน เป็น ร. 5 เป็นอะไรต่อมิอะไรและเป็นพระศรีอริยเมตตรัยตัวจริง ไม่ใช่ไปรับญาณใครมา ผมรู้ได้ทันทีแต่ยังไม่อยากขัดคอใคร พระเจ้าบุเรงนองกับพระนเรศวรจะเป็นคนเดียวกันได้ยังไง ในเมื่อพระเจ้าบุเรงนองจับตัวพระนเรศวรไปเลี้ยงไว้พม่า แล้วจะคนเดียวกันได้ยังไง