ความรู้สึกตอนได้พบคู่บารมี

ผมมีเมียแล้ว อยากมีคู่บารมีบ้างได้ป่าว

 

ก็คนที่เป็นเมียคุณนั่นไง พุทธภูมิหรือผู้ปรารถนาพระโพธิญาณตั้งใจสั่งสมบารมีมาเรื่อยๆ นานนับอสงไขย์ ก็ได้เจอกับผู้คนมากมาย คู่ครองมากมาย ร่วมกันสร้างสมบารมีมาเรื่อยๆ แต่คู่ครองที่จะได้อยู่ร่วมกันโดยมากคือ คู่ที่มีบารมีสูงที่สุด เขาเรียกว่า คู่บารมีอันดับ 1
ทำหน้าที่ทั้งส่งเสริมกำลังใจและทดสอบกำลังใจ ทั้งด้านกุศล อกุศล เข็นกันน่าดู ช่วยอุ้มชูกันมาก บางทีเวลาท้อๆ แค่มองเห็นรอยยิ้มของแฟนก็ยังยิ้มได้เลย ^^

 

ได้แฟนดีแบบนี้ โชคดีจังเลยคะ ;20

 

กระผมขอตั้งจิตอฐิษฐานว่าในชาติต่อไปจนตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าจะไม่ขอมีคู่ครองเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีห่วงผูกสะดวกในการบำเพ็ญบารมีเผ่ยแผ่ธรรมและรื้อคนขนสัตว์เข้าสู่นิพพานให้หมดให้จงได้หากไม่หมดจะไม่ขอเข้านิพพานเด็ดขาดในชาตินี้มีห่วงเกี่ยวกับครอบครัวจึงไม่สามารถสร้างบารมีได้เต็มที่

 

ผมเป็นพุทธภูมิ และจะสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคตกาลอย่างแน่นอน

ผมตอบได้คำเดียว สำหรับกำลังใจผมแล้ว

ทุกอย่างเพื่อสัมโพธิญาณเท่านั้นครับ

เพื่อศึกษา เพื่อหลง เพื่อสละ เพื่อละ เพื่อนิพพาน ครับ

ส่วนคู่ชิวิต มาเยอะจัด แต่มีน้องคนหนึ่งเค้ารอมาหลายชาติแล้ว

ก็เลยว่าจะลงเอยกับคนนี้แหละครับ ปีหน้าน่าจะได้หมั่น หรือแต่งแน่นอน

แต่ตอนนี้ยังไม่เจอกันเลยครับ แต่รู้แล้วล่ะ ว่าประมาณไหน

จะเจอกันเมื่อไหร่ ตอนนี้ได้แต่รอ

เธอจะสวยปานเทพี และเมื่อได้ครองคู่กัน ก็ถึงเวลาพิจารณาสังขารแล้วครับ

มันเหี่ยวลงทุกวัน แก่ลงทุกวัน สังขารไม่เที่ยง ร่างการประกอบไปด้วยสิ่งปฏิกูล

เลือด น้ำหนอง ก้อนเนื้อ ประมาณนี้แหละครับ

 

พุทธภูมิ ถ้าไม่มีต้องสร้างให้มี

ถ้าเป็นสาวกภูมิ อย่าลำบากมีเลย เดินเดี่ยวไปง่ายสุดแล้ว

 

อยากรู้จังว่าตอนนี้ เจ้าของกระทู้กับคู่บารมียังอยู่ด้วยกันมั้ย น่าจะมาอัพเดตสถานะหน่อยนะครับ ว่าดีอยู่ หรือเลิกกันไปแล้ว

 

เห็นว่าโพสไว้นานแล้ว ตอนนี้มีคนเข้ามาอัพเดทเรื่อย

เรื่องพวกนี้อย่าพึ่งคิดเอาเองว่าเป็นคู่บารมี อาจเป็นคู่กรรม นะจะบอกให้

ผมเคยได้อ่านผ่านตาแบบแว๊ป ๆ คล้าย ๆ ว่าตัวเองบรรลุขนาดโสดาบัน แต่ดันมาเจอความรักเข้า เลยคิดเอาเองว่ารักแท้มีจริง บอกกล่าวให้คนอื่นทราบทั้งโลก

ความรักมีจริงครับ แต่ถ้าเข้าใจจนบรรลุขนาดนั้น มันเห็นเป็นเรื่องสมมุติไปแล้ว ไม่มีอินหรอก ไอ้อย่างนี้เขาเรียกกันว่า หลง

ถ้ายังเข้าไม่ถึง นามธรรม แล้วเข้าใจไปเองว่าเป็นอย่างโน้น อย่างนี้ ปราถนานู้น ปราถนานี้ ผมว่าต้องดูตัวเองก่อนว่า หลงหรือไม่ อย่างไร

มีความรัก แล้วเชื่อว่าเป็นคู่บารมี ยังไม่ใช่หรอก ตราบเท่าที่ยังไม่เชื่อมอดีตด้วยตนเอง เห็นการเชื่อมวิญญานด้วยตัวเองละก็ ต้องอยู่กันไปอย่างน้อย ๑๐ ปี ให้พ้นจากความใคร่ไปก่อน

ผมขอแนะนำอย่างจริงใจเลยว่า อย่าพึ่งทึกทักผลการปฏิบัติ ว่าได้ถึงใหนแล้ว ตราบเท่าที่ศีลยังไม่พร้อมบริบูรณ์

ขออนุโมทนาหลวงพ่อฤาษีลิงดำที่ท่านว่า ให้รักษาศีลจนกระทั่งศีลกลับมารักษาเรานั่นแหละถึงจะไปทำอย่างอื่นได้

พ้นจากศีล ก็ มายังศรัทธาอีก แค่ศรัทธาเต็มไม่ลังเลสงสัยในนามธรรมเลย นี่กำลังใจถึงขนาดไม่เอาโลกธรรมเลยนะครับ ยิ่งใหญ่มาก

ความใคร่ ความหลง ความรัก ความเมตตา ความกรุณา ถ้าจะก้าวข้ามต้องแยกให้ได้ก่อน โดยเฉพาะความใคร่นี่ ทดลองง่ายมาก ลองทำตัวให้สกปรก ทุเรศ ๆ ดูซิว่ายังจะรักอยู่ใหม หรือแกล้งว่าเป็นโรคร้าย เคยใช้ร่างกายหาเงิน ฯลฯ

ว่าแต่ กล้าหรือเปล่า

 

เรื่องใครถึงขั้นไหน เป็นปัจจัตตัง รู้เฉพาะตน รู้อยู่แก่ใจตนเองครับ ไม่ได้รู้เพราะมีคนมาบอกหรือมารับรองผลใดๆทั้งสิ้น เป็นก็คือเป็น ไม่เป็นก็คือไม่เป็น

ส่วนการพิสูจน์สภาวะธรรมหรือกิเลส มันก็มีหลายวิธีครับ ไม่จำเป็นว่าจะต้องไปทำตามที่มีคนบอก ใครถนัดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ตนย่อมรู้ด้วยตนเองครับ และควรใช้ปัญญาเลือกวิธีการที่เหมาะสมกับสภาวะของตนเอง จะอ้างว่าต้องทำวิธีเช่นนั้นเช่นนี้ก็คงต้องใช้ปัญญาพิจารณากำกับด้วยเสมอครับ การจะบอกว่าต้องปล่อยให้ตัวเองเป็นโรคร้าย หรือเอาร่างกายไปหาเงิน จึงจะพิสูจน์ได้ นั่นมันเป็นการทรมานสังขารให้ได้รับทุกขเวทนา เป็นการเบียดเบียนตน/เบียดเบียนผู้อื่น ย่อมเท่ากับทำบาปอกุศล มิใช่บุญกุศล ผลที่ได้รับย่อมเป็นวิบากกรรมของบาปอกุศล
แม้แต่พระพุทธองค์ก็ได้เคยทรงค้นคว้าหาทางตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณด้วยวิธีการทรานสังขารด้วยประการต่างๆ จนพระวรกายก็ซูบผอมได้รับความลำบากอย่างยิ่ง จวนเจียนพระชนม์จะแตกสลาย นับว่าเป็นความเพียรอย่างยิ่ง ยากที่นักพรตใดๆ จะทำได้ แต่ก็หาสำเร็จพระสัมมาสัมโพธิญาณไม่ เพราะทุกกรกิริยาไม่ใช่ทางแห่งการตรัสรู้ จึงมาทรงดำริเห็นว่า อันความเพียรนั้น ถ้าย่อหย่อนก็เสียผลทีหลัง ถ้าตึงเครียดนักก็มักพลาด ต่อเมื่อเดินทางสายกลางพอดีๆ ทั้งกายและใจจึงจะเกิดผล
พระองค์ทรงเห็นแล้วว่า ได้เคยเสวยสุขในทางกามคุณมาก็มากปฏิบัติทางทุกกรกิริยาก็มาเต็มที่แล้ว ทั้งสองนี้ จะไม่ทำให้ผู้ปฏิบัติบรรลุจุดหมายปลายทางได้เลย ทางที่ถูกต้องเป็นทางสายกลาง (หรือที่รู้จักกันในการเรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา) ตั้งมั่นลงในศีล สมาธิ ปัญญา รู้แจ้งในอริยสัจจธรรม เกิดความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด จึงจะเข้าถึงญาณแห่งความหลุดพ้น(วิมุตติอริยมัคคญาณ)ได้ในที่สุด

 

ส่วนใหญ่กิเลสจะลากไปเจอคู่กรรมนะ
แรกรักอะไรก็ ดีอะไรก็งาม (บางคนตดยังหอม)
หลังๆก็ แก่ง่ายตายยาก
ฮ่าๆๆ ยังไงก็ระวังละกันนะครับ สาธุๆ
^-^

 

อนุโมทนาคร้าบ...

อยากพบเจอบ้างจัง คนที่ช่วยเป็นกำลังใจให้

 

- ผมเองก็เคยคิดอยู่เรื่องคู่บารมี ก็ได้แต่คิดในใจว่าจะมีกับเค้าไหมหนอ คาใจมาหลายปี

- แต่อีกใจก็คิดว่าถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร ใช้หนี้เก่าคุ้มแล้วค่อย บวชเสียสบายใจกว่าเยอะ
เพราะชอบความสงบและการปฏิบัติกรรมฐานมาก

- แล้วเมื่อไม่นานได้ไปไหว้พระสงฆ์ ที่วัดแห่งหนึ่งใน อ.สวรรค์โลก จ.สุโขทัย ซึ่งท่านจะดูดวงให้กับญาติโยมที่ศรัทธา
( พระสงฆ์รูปนี้ท่านก็ปฏิบัติตามแนวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน )

- เราก็ไปไหว้พระพุทธก่อนและขอพรต่อหน้าพระพุทธว่า สิ่งใดที่ขัดข้องในใจเราขอให้พระสงฆ์รูปที่เราไปนมัสการท่านได้รู้และบอกตามความเป็นจริง

- พระสงฆ์องค์นี้ท่านถามอายุเราเท่านั้นเอง แล้วท่านก็บอกถึงคู่บารมีของเราว่าจะมาเมื่อเรา อายุได้ 40 ปี แต่จะมีคู่อุปถัมภ์มาก่อน 2 คน และเราจะได้บวชเมื่ออายุ 50 ปี
( ซึ่งเรื่องทั้งหมดนี้เรายังไม่ได้เอ่ยปากถามท่านเลย เพราะเรื่องเนื้อคู่อะไรพวกนี้เราถือว่าจะไม่ถามกับพระสงฆ์องค์เจ้าเด็ดขาด )

- พระสงฆ์รูปนี้ท่านบอกเรามากกว่านั้นแต่เห็นว่าเราคุยเรื่องคู่บารมีกันก็ขอ จบเพียงเท่านี้ครับ

 

55555 catt3

ชีวิตจริงๆคล้ายๆหนังจีนฮะ ตอนจะจากเธอจะบอกเราว่า ชาติหน้าไว้เราค่อยรักกัน.. 55

 

ไม่ว่าจะเป็นคู่กรรม คู่กรณี.. คู่บารมี ล้วนต้องเกื้อกูลเธอ..เขา..นาย..ท่าน ให้สวัสดิ์ดีฮะ

 

ณ สรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

"ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการที่มัดตรึงเหนี่ยวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป"

"ถูกต้องแล้วนันทะ ไม่มีความสุขใดเสมอด้วยความสงบที่หาได้ในตัวเรานี้เอง
ตราบใดที่มนุษย์ยังวิ่งวุ่นแสวงหาความสุขจากที่อื่น เขาจะไม่พบความสุขที่แท้จริงเลย
เมื่อเธอปล่อยวางมองดูโลกเป็นของว่างเปล่าเสียแล้ว
จิตก็ว่าง ปลอดโปร่งแจ่มใสเบิกบานอยู่ดั่งนี้"

เครดิต โครงการภาพยนต์ พุทธศาสนา

 

ศาสนา ของใครก็ของใครครับ

ความจริงมีอยู่เพียงหนึ่ง แต่การปรุงแต่งเปลี่ยนมันได้เป็นอนันต์

ผู้เป็นพุทธภูมิ เป็นผู้สร้างศาสนา ย่อมเลือกใบไม้จากในป่าที่เหมาะสม
มาใช้ในพุทธสมัยของท่าน แน่นอนครับ

เราเป็นผู้ซึ่งคลาดเสียแล้วสำหรับธรรมของพระสมณโคดม บรมครู
เรามิอาจถึงซึ่งนิพพานในสมัยของท่านได้ เพราะเราปรารถนาสัมโพธิญาณ
แต่เราไม่คลาดจากความดี และบารมีแห่งพระโพธิสัตว์
ผู้หวังซึ่งสัมโพธิญาณที่จะรื้อขนสรรสัตว์ ไปด้วยเดชะแห่งบุญบารมีของเรา

ไม่มีใครเป็นครูของพุทธภูมิได้ดีกว่าพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์
ที่ดำเนินความเพียรจนกระทั้งได้ตรัสรู้ และนำสรรสัตว์เข้าถึงซึ่งนิพพาน

พุทธภูมิที่ผมเจอส่วนใหญ่จะคุยกันรู้เรื่องครับ
แต่จะคุยกับสาวกภูมิไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะวาระจิตมันต่างกันมากไปครับ
(ยกเว้นท่านที่ลาพุทธภูมิครับ)

ส่วนนางแก้วของผม ถ้าเจอหน้ากัน คงรู้สึกขอบคุณ และปลงสังเวชในเวลาเดียวกัน

คนนี่นะเหรอ ที่เราต้องทรมานเธอ ด้วยปรารถนาสัมโพธิญาณ
คนนี้นะเหรอ ที่เราจะต้องยกเธอให้เป็นอาหารแก่ผู้อดอยาก
คนนี่นะเหรอ ที่เราต้องทำให้เธอพรากจากสามี โอรส และธิดาอันเป็นที่รัก
คนนี้นะเหรอ ที่เราต้องยกให้เป็นทาสรับใช้ของคนใจทราม

ขอบคุณนะที่ยอมมาลำบากด้วยกัน
ขอบคุณนะ สำหรับความดีที่เธอมอบให้
มั่นใจแล้วนะ เดินกันต่อไปให้สุดทาง
ถึงจะไกล แต่ถ้าเดินไปไม่หยุด ไม่ถอย มันก็ต้องถึงในซักวัน

ขอบคุณ

 

ชาตินี้เราจะเจอไหม หนอ คงขึ้นคาน เเน่ๆๆเรา อิอิ

 

ผมเกิด 15 ค่ำนะ แต่เรื่องของคุณอาจจะอุปทานไปเองหรือเปล่าอ่ะ ไม่ได้เบรคนะครับ

 

พุทธภูมินี่ต้องอดทนกล้ำกลืนต่อชะตาตนเองที่เลือกไว้แล้ว ด้วย จิตที่ปราถนาโพธิญาณ ลองคิดดูเล่นๆว่า ถ้าคู่บารมีของคุณถูกแย่งไปหรืออะไรก็แล้วแต่ คุณทำใจและอนุโมทนาได้ไหม นี่เป็นแค่บททดสอบเล็กน้อยที่จะพบแบบทดสอบที่ยิ่งใหญ่กว่านี้มากมายนัก แนะนำว่าถ้าพุทธภูมิทุกท่าน เจอปัญหาน้อยใหญ่ในชีวิตให้ระรึกเลยว่า เราเป็นโพธิสัตว์บำเพ็ญบารมีเพื่ออะไร แล้วสิ่งนี้ละจะทำให้ท่านผ่านพ้นไปได้ด้วยดี อนุโมทนากับพุทธภูมิและนางแก้วทุกท่าน

 

อยากรู้จัง ว่าเราเคยเป็นคู่บารมี หรือ อธิษฐานร่วมกันมา ดูยังงัย

อยากรู้จัง ว่าเราเคยเป็นคู่บารมี หรือ อธิษฐานร่วมกันมา ดูยังงัย แล้วพุทธภูมิเค้าต้องมีศีลห้าเป็นอย่างน้อยด้วยใช่หรือไม่