คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ประสบการณ์พระพุทโธน้อยและของอธิษฐาน

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆๆทุกคน

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ด้วยเศียรเกล้า

วันอาทิตย์วันพักผ่อนนะครับ รวยมั่งคั่ง รวยมั่งมีนะครับ (อธิษฐานกับคุณแม่ ค้าขายที่บ้าน สุดยอดครับ ลูกค้าเข้าร้านมาซื้อของเยอะมาก )
ตามความเชื่อส่วนตัวนะครับ

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ที่เคารพยิ่ง
สวัสดีครับลูกหลานและศิษยานุศิษย์คุณแม่ฯทุกท่าน​

วันนี้ได้หยุดงานพักผ่อนกันหนึ่งวันเก็บแรงกาย แรงใจไว้สำหรับทำงานและดำเนินชีวิตในอาทิตย์ต่อไป กายเหนื่อย อาบน้ำพักผ่อนให้เต็มที่ก็หาย แต่ถ้าใจเหนื่อย ใจล้า ท้อแท้ ก็อาจจะยากสักหน่อยในการจะทำให้กลับคืนมาให้อยู่ในสภาพปรกติ แต่ไม่ยากเกินกำลังของคนเราหรอกครับ ค่อยๆฟื้นฟูกันไปไม่นานจะกลับมาสดชื่นสดใสอีกครั้งขอเพียงอย่ารีบร้อน อย่าท้อแท้สิ้นหวัง ไม่นานพลังใจที่เต็มร้อยของแต่ละคนจะกลับมา ธรรมะเป็นอีกทางหนึ่งที่จะช่วยบรรเทาและรักษาอาการผิดปรกติทางใจได้ครับ ลองศึกษาหาความรู้ดูท่านอาจจะพบทางออกที่ดีสำหรับชีวิตเลยก็เป็นได้ครับ ขอให้ทุกท่านพักผ่อนอย่างมีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ครับ ^^

 

สวัสดีครับ ขอให้ได้รับเมตตา ค้าขายดีเช่นนี้ตลอดไปนะครับ ^^

 

อธิษฐาน "พระพุทโธน้อย" ตอนที่ 1

<a href="http://www.mx7.com/view2/yEOXk0AYJxHYKTZi" target="_blank"><img border="0" src="http://www.mx7.com/i/455/mDdi4A.jpg" /></a>
​

ในปี ๒๔๙๔ นี้เป็นปีที่คุณแม่บุญเรือนได้ร่วมสร้างและทำพิธีอธิษฐาน "พระพุทโธน้อย" ซึ่งเป็นพระเครื่องขนาดเล็กที่โด่งดังที่สุดของคุณแม่บุญเรือน ที่ได้อธิษฐานจิตให้ไว้แก่วัดอาวุธวิกสิตาราม ตำบลบางพลัดนอก ธนบุรี เมื่อเมื่อ ๑๑-๑๒-๑๓ กันยายน พ.ศ. ๒๔๙๔ รวมจำนวน ๑๐๐,๐๐๐ องค์ และส่วนหนึ่ง จำนวน ๒,๐๐๐ องค์ ท่านได้ถวายพระมหารัชมังคลาจารย์ วัดสัมพันธวงศ์ เพื่อแจกผู้มาช่วยสร้าง "พระพุทโธภาสชินราชจอมมุนี" พระประธานวัดสารนารถธรรมาราม อำเภอแกลง จังหวัดระยอง

พระสิทธิสารโสภณ (สงวน โฆสโก) เจ้าอาวาสวัดอาวุธวิกสิตารามในขณะนั้น ซึ่งเป็นศิษย์ร่วมอาจารย์เดียวกันกับคุณแม่บุญเรือน ได้จัดสร้างพระพุทโธน้อย เพื่อแจกจ่ายแก่คณะผ้าป่าสามัคคี ปี ๒๔๙๔ แม่ชีบุญเรือนได้อนุโมทนาและอธิษฐานให้ พร้อมทั้งขอให้สร้างเผื่อให้ด้วยจำนวนหนึ่ง เพื่อที่จะถวายพระมหารัชมังคลาจารย์ วัดสัมพันธวงศ์ ซึ่งเป็นองค์อาจารย์อีกด้วย

รายละเอียดของเรื่องดังกล่าวข้างต้น ท่านพระสิทธิสารโสภณ ได้บันทึกไว้และได้พิมพ์แจกในงานทอดกฐิน วัดอาวุธวิกสิตาราม ธนบุรี เมื่อวันที่ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๐๔ ซึ่งบันทึกนี้ นอกจากจะแสดงความเป็นมาของการสร้าง "พระพุทโธน้อย" แล้วยังมีเรื่องที่น่าสนใจเกี่ยวกับคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ในเรื่องพลังจิตของท่านอีกด้วย ข้อความในบันทึกดังกล่าวนี้มีดังนี้

"สำหรับข้าพเจ้า ถึงแม้จะคุ้นเคย นับถืออุบาสิกาบุญเรือน โตงบุญเติม ตั้งแต่อยู่วัดสัมพันธวงศ์มาก็จริง แต่ก็ไม่ถึงกับเลื่อมใสในเรื่องอิทธิฤทธิ์นัก เพราะยังไม่เคยทำปาฏิหาริย์อะไรให้เห็น เช่น(ที่)คนอื่นเขาเห็นบ้าง

ครั้นหากถูกกรรมลิขิตบันดาลให้ต้องถูกย้ายไปอยู่วัดอาวุธวิกสิตาราม ในปีที่ ๗ ของการย้ายไป (พ.ศ. ๒๔๘๙) มีเรื่องที่น่าวิตกส่วนตัวอยู่มาก สมุฏฐานเกิดจากเปิดเรื่องจัดหาที่ดินให้เป็นที่ธรณีสงฆ์ ให้ไวยาวัจกรทำสัญญาซื้อขายให้กับวัด มีกำหนด ๑ ปี ต้องเป็นหนี้เขา ๓๓,๐๐๐ บาท ไม่มีทุนสักเก๊เดียว

เจ้าตัววิตกมันกินใจเสียแทบกร่อน ทำให้ฉันกินไม่ได้ นอนไม่หลับ กลัวไปเสียจิปาถะ จะไม่มีทุนส่งให้เขาบ้าง จะหมดอายุสัญญาบ้าง ไหนจะเสียชื่อเสียงบ้าง ถึงกับล้มป่วยลงด้วยความหนักใจ ข่าวเจ็บป่วยนี้จะมีใครก็ไม่ทราบ ส่งข่าวไปถึงอุบาสิกาบุญเรือน

บังเอิญในวันหนึ่ง ไปพบกันที่วัดสัมพันธวงศ์ จึงทักข้าพเจ้าว่า "อะไร๊ ถามหาอยู่ได้ ทราบว่าไม่สบาย นิมนต์ไปที่บ้านหน่อย จะอธิษฐานให้หายโรค จะได้มีชีวิตช่วยทำกิจพระศาสนาต่อไป"

วันนั้นตอนบ่าย ได้ไปที่บ้าน แล้วให้ข้าพเจ้าลงชื่อไว้ในสมุดรวมชื่อ อธิษฐานน้ำกับปูน อธิษฐานถวายสำหรับทาและดื่มประจำวัน ได้ปฏิบัติตามคำแนะนำ นับว่าได้ผลดี อาการไอและเจ็บอกเบาบางลง

ส่วนทุนที่เป็นหนี้ เจ้าของที่ดินจำนวนสามหมื่นสามพันบาท ได้ชำระเสร็จสิ้นภายใน ๖๗ วัน โรคก็ได้หาย ใช้หนี้หมด รอดตายไปที นี่เป็นขั้นแรก ที่ชวนให้เกิดความเลื่อมใสในเรื่องอธิษฐาน

ต่อมาข้าพเจ้าเป็นไข้ ไม่ใช่ไข้หนัก และก็ไม่หาย มีอาการคลุมเครือ พอหมดกำลังของยาก็เป็นไข้อีก อุบาสิกาไปเยี่ยมที่วัด เมื่อเสร็จจากอธิษฐานน้ำแล้วนั่งเพ่งอยู่พักใหญ่ ครั้นเสร็จแล้วจึงถาม

"วันนี้ทำไมจึงนาน"

ตอบว่า "ฉันดูท่านด้วย"

"ดูอะไร" ข้าพเจ้าถาม

ได้รับคำตอบว่า "ดูไข้ของท่าน"

ถาม "จะเป็นไข้อะไร" คงได้ความว่า เป็นไข้ด้วยความบังเอิญ เพราะไปถูกปลายไม้เท้าผี

"ผีอะไร?"

ตอบ "ผีตนนี้เป็นคนแก่ผมหงอก หลังโกง สวมกางเกงขาว ขาสั้น ถือไม้เท้า ท่านไปถูกปลายไม้เท้าผีคนนี้จึงเป็นไข้"

ข้าพเจ้านึกยิ้มอยู่ในใจ พูดอย่างนี้ใครๆ ก็พูดได้ เพราะเป็นกิริยาของคนแก่

อุบาสิกาบุญเรือนฯ เล่าต่อไปว่า "ผีคนนี้ตายไปแล้วยังไม่ได้เกิด เดินวนเวียนอยู่ในวัดอาวุธนี้ ชื่อ "ชุ่ม"

เรื่องนี้เป็นเรื่องตรงกับความจริงทุกอย่าง เพราะนายชุ่ม โกมารพิมพ์ เคยเป็นอุบาสกถือศีลฟังธรมอยู่ในวัดนี้ และได้ไปมาสนทนากับพระเณรในวัดอยู่เสมอ ได้สิ้นชีวิตลงในระยะไม่ช้านี้เอง ทั้งนายชุ่มฯ กับอุบาสีกาบุญเรือนฯ ไม่รู้จักมักคุ้นกันเลย

ต่อจากนั้นอุบาสิกาบุญเรือน ได้ให้แนวทางว่า ควรใส่บาตรแล้วตรวจน้ำให้นายชุ่มเสีย ไข้ก็จะหาย

เวลาเย็น คุณนายถนอม สามเสน เสร็จจากการฟังธรรมที่ศาลาการเปรียญขึ้นมาเยี่ยม จึงเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง

รุ่งขึ้นเวลาเช้า คุณนายถนอม จัดหาอาหารมาให้ใส่บาตร ตรวจน้ำให้นายชุ่ม ไข้ก็หายไปจริงๆ

ในเวลาต่อมา (วันที่ ๑๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๔) ได้พาคนไข้ไปรักษาโรคที่บ้านอุบาสิกาบุญเรือนฯ (อุบาสิกาบุญเรือน) ได้เล่าถึงความนึกคิดของประชาชนบ้าง ในหนังสือเก่าๆ บ้าง เกี่ยวด้วยเรื่องพระพุทธศาสนาว่า เมื่อถึง ๒,๕๐๐ กึ่งพุทธศาสนาล่วงแล้วไป ศาสนธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าจะเจริญเต็มที่ เพราะอดีตล่วงไปแล้ว เคยทรุดโทรมมา ๑ ครั้ง ที่เปรียบด้วย เหมือนสากตำข้าวคอดกลาง

แต่เพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงของเรื่องนี้ (อุบาสิกาบุญเรือน) จึงทำการอธิษฐานกับวัตถุไม่มีวิญญาณ ขอให้ปรากฏความจริง คือ อธิษฐานกับต้นมะม่วงที่ปลูกด้วยเม็ด มีอายุเพียง ๑๓ เดือน อยู่ที่รั้วหน้าบ้าน ถ้าพระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองต่อไปแล้วไซร้ ขอให้มะม่วงออกช่อ หากจะถึงความเสื่อมโทรม อย่าให้มะม่วงออกช่อ

ธรรมก็บันดาลบังเอิญให้ช่อมะม่วงออกมา(ในเวลา)ไม่ใช่ฤดูกาล (ประมาณข้างขึ้นเดือน ๔) ช่อมะม่วงที่ออกมานั้น มีผู้รู้ผู้เห็นหลายคน (คุณนายถนอม เอื้อวิทยา พี่คุณนายถนอม และคุณแกมแก้ว จันทมาศ) กิ่งหนึ่งออกมา ๙ ช่อ อีกกิ่งหนึ่ง ๓ ช่อ ยาวประมาณ ๒ นิ้วเศษ เวลาประมาณ ๕ ทุ่ม หมดเขตอธิษฐาน ช่อก็หดหายเข้าไปในต้น

เมื่อเล่าเรื่องช่อมะม่วงจบแล้ว ข้าพเจ้าเห็นดอกไม้ในพานและแจกันที่โต๊ะบูชาพระอย่างมากมาย ครั้นจะขอดอกไม้โดยตรงก็ขัดกับพระวินัย เพราะผู้นี้มิใช่ญาติและปวารณาเอาไว้ เลยนึกไปถึงเรื่องพระรัฐบาลเป็นบุตรเศรษฐี ท่านเป็นพระบวชใหม่ ไปบิณฑบาตตามสมณวัตร เห็นนางปุณณทาสี ซึ่งเป็นคนใช้ในบ้านของท่านเอง ได้เดินผ่านหน้าท่าน จะนำขนมบูดไปเททิ้ง

ท่านกล่าวว่า "ขนมบูดนี้มีอันจะเททิ้งเป็นธรรมดาแล้ว จงใส่ลงในบาตรของอาตมาเถิด"

ส่วนเรื่องของดอกไม้เล่า จะพูดอย่างไร จึงพูดเป็นเชิงปรารภขึ้นว่า ดอกไม้มากๆ อย่างนี้ บูชาพระแล้วจะเอาไปทำอะไร?

อุบาสิกาตอบว่า "เททิ้ง"

"ถ้าเททิ้ง ขอให้อาตมาได้ไหม?"

"จะเอาไปทำอะไร?"

ตอบ "บดทำเป็นผงสร้างพระ เนื่องด้วย ออกพรรษาปีนี้ (พ.ศ. ๒๔๙๔) คุณนายทองศุข เยาวนัช กับคุณนายบุญเรือน ศิวดิษฐ์ เป็นหัวหน้า จะถวายผ้ากฐินสามัคคี เพื่อรวบรวมทุนสร้างเตาเผาศพ เข้าใจว่าจะมีคนมามาก ทางวัดจะสร้างพระเล็กๆ สำหรับแจกเป็นของขวัญกับผู้ไปร่วมกุศล"

เมื่อทราบความประสงค์ ก็พลอยอนุโมทนา และรับจะอธิษฐานดอกไม้ให้ ๙ เสาร์ พร้อมด้วยน้ำอธิษฐาน สำหรับพิมพ์พระอีกด้วย และกล่าว่าถ้าจะสร้าง ควรทำไว้มากๆ และต้องให้ดิฉันหนึ่งหมื่น จะอธิษฐานพระองค์เล็กๆ ให้เฉพาะวัดอาวุธฯ และจะทำหนเดียวเท่านั้น พูดคล้ายกับพูดเล่น

ข้าพเจ้าถือโอกาสพูดขึ้นว่า "ต้นมะม่วงเล็กนิดเดียว ปลูกเพียง ๑๓ เดือน ยังอธิษฐานให้ออกช่อได้ อธิษฐานพระทำไมจะไม่ศักดิ์สิทธิ์เล่า ต้องศักดิ์สิทธิ์ซิ"

เมื่ออุบาสิกาบุญเรือนฯ รับว่าจะอธิษฐานให้แล้ว ต่อมาจึงกำหนดวันเริ่มสร้างให้ ซึ่งตรงกับวันจันทร์ ตรี วันจันทร์ขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๕ ตรงกับวันที่ ๙ เมษายน ๒๔๙๔ เวลา ๘.๓๕ น. เป็นฤกษ์งาม จึงเริ่มทำพิธีพิมพ์พระในพระอุโบสถ พระสงฆ์สวดชัยมงคล ทำการพิมพ์อยู่เป็นเวลา ๑๕๒ วัน กำหนดว่าจะอธิษฐานวันออกพรรษาในปีนั้น แต่ท่านผู้อธิษฐานให้ธรรมบันดาลกำหนดเวลาให้เอง โดยอธิษฐานว่า ถ้าช่อมะม่วงออกมาอีก จะอธิษฐานในเดือน ๑๐ ถ้าไม่มีช่อออก จะอธิษฐานในวันออกพรรษา

แต่ธรรมบันดาลให้ช่อมะม่วงปรากฏออกมาอีก ส่วนช่อที่บ้านมีกลิ่นหอมชื่นใจ หลายคนต่างพากันรับรองว่า ไม่ใช่กลิ่นมะม่วงธรรมดา พากันแปลกใจ ไม่รู้ว่าหอมเหมือนกลิ่นดอกไม้อะไร จึงเก็บช่อมะม่วงเหล่านั้นมาผสมลงในเกสรที่สร้างพระคราวนี้ด้วย

ได้กำหนดเริ่มทำพิธีอธิษฐานในวันขึ้น ๑๑, ๑๒, ๑๓ ค่ำ เดือน ๑๐ ตรงกับวันที่ ๑๑, ๑๒, ๑๓ กันยายน ๒๔๙๔ เปิดโอกาสให้สานุศิษย์และประชาชนบำเพ็ญกุศลร่วมกัน

วันที่ ๑๑ พระสงฆ์ ๑๕ รูป เจริญพระพุทธมนต์ ถวายภัตตาหารเพล

วันที่ ๑๒ คล้ายวันแรก แต่มีแปลกจากวันก่อนบางประการ สำหรับวันนี้ ห้ามผู้หญิงเข้าในเขตชายคาบ้านเป็นอันขาด ให้มีแต่ชายล้วน แม้ผู้อธิษฐานเอง ก็ไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้องตั้งแต่อรุณขึ้น จนถึงพระอาทิตย์ตก ถึงตอนค่ำ อุบาสิกาบุญเรือนจึงได้มาอธิษฐานให้ในคืนวันนั้น

วันที่ ๑๓ คณะอุบาสิกา (คนนุ่งขาว) สวดถวายพรพระ แล้วมีการเลี้ยงอาหารเพล เป็นอันเสร็จพิธี

ในงานนี้ มีผู้ไปช่วยบำเพ็ญกุศลอย่างล้นหลาม ถ้าจะเทียบกับเรื่องของคนมากในวันต้น จงดูในวันตรุษจีนที่คนจีนเขาไปไหว้เจ้า จะไม่ผิดแผกอะไรกันนัก อาหารการบริโภคที่ถวายพระ หยิบถ้วยละหนึ่งคำก็แทบอิ่ม

พระชุดนี้สำเร็จได้ด้วยอธิษฐานให้พระธรรมบันดาลขึ้นเอง (ไม่ใช่เสก) ผสมด้วยวัตถุต่างๆ มี ว่าน เกสรดอกไม้ อธิษฐาน ๙ เสาร์ ผงพระเก่าๆ และผงพระธรรมใบลานสุมไฟ ถวายพระนามว่า "พระพุทโธ" มีอักษรขอมปรากฏอยู่ด้านหลัง สร้างขึ้นเป็นจำนวนประมาณหนึ่งแสนองค์

ขณะที่กำลังสร้างพระ ข้าพเจ้าไปที่บ้านอุบาสิกาบุญเรือนฯ อุบาสิกาบุญเรือนฯ จึง(บอกว่า)ให้ชื่อพระว่า "พระพุทโธ"

ข้าพเจ้าจึงว่า เออ? ทำไมจึงมาคิดตรงกัน ซึ่งต่างก็ไม่ได้นัดหมายหรือปรารภกันไว้ก่อนเลย ไฉนจึงมาให้ชื่อตรงกันกับที่ข้าพเจ้าทำไว้ก่อน เป็นเรื่องที่น่าแปลกอยู่เหมือนกัน

เมื่อเสร็จจากการอธิษฐานแล้ว จึงได้มอบพระให้หนึ่งหมื่นองค์ตามที่รับสัญญากันไว้ เพื่อถวายและแจกจ่ายไปในที่หลายแห่งคือ

๑. ถวายท่านเจ้าคุณพระมหารัชชมังคลาจารย์ วัดสัมพันธวงศ์ ครั้งดำรงสมณศักดิ์เป็นพระรัชชมงคลมุนี ๒,๐๐๐ องค์,

๒. มอบให้ตำรวจ ๑,๐๐๐ องค์,

๓. มอบให้ทหาร ๑,๐๐๐ องค์,

๔. ส่งไปภาคอีสานและลำปาง ๒,๐๐๐ องค์,

๕. ส่งไปเชียงใหม่ ๒,๐๐๐ องค์,

๖. สำหรับแจกผู้มาช่วยในพิธีอธิษฐาน ๒,๐๐๐ องค์

ส่วนเหลือนอกจากนี้ถวายไว้กับวัดอาวุธฯ ทั้งหมด

พระพุทโธศักดิ์สิทธิ์อย่างไร

ข้าพเจ้าเป็นผู้ปรารถนาในองค์พระให้ทรงประสิทธิภาพ ที่มุ่งให้เกิดผลดลบันดาลแก่ผู้มีติดตัวไว้สักการบูชา ทางแคล้วคลาด เมตตามหานิยม เจริญโภคสมบัติ กำจัดโรคร้าย (ยกเว้นโรคกรรมโรคเวร)

ผู้อธิษฐานพระชุดนี้ มีฤทธิ์ทางใจเพียงใดนั้น ย่อมปรากฏแก่ผู้รู้เห็นนับด้วยจำนวนไม่น้อย ถ้าประสงค์จะรู้ความจริง จงดูบันทึกรับรองของท่านทั้งหลาย ใน หนังสือพระพุทโธองค์ใหญ่ จะทราบได้โดยตลอด

สำหรับพระพุทโธองค์เล็ก ผู้ที่ได้รับแจกไปแล้ว ได้รับผลอันเป็นที่พึงพอใจต่างๆ กัน และใครอยู่ที่ไหนไม่สามารถจะบันทึกให้ครบถ้วนได้ เพราะมีจำนวนหลายหมื่นคนด้วยกัน ทั้งมีหน้ากระดาษจำกัด ข้อสำคัญ ความศักดิ์สิทธิ์ย่อมปรากฏกับผู้เลื่อมใสศรัทธาจริงๆ

บางคนเห็นเขาได้พระพุทโธไว้ ท่านก็อยากได้กับเขาบ้าง แล้วไม่นำติดตัวไป ไม่หมั่นอธิษฐานให้เป็นอนุสติประจำใจแล้วไซร้ จะโทษพระพุทโธไม่ได้ เพราะใจของท่านมีศรัทธาเลื่อนลอย ผลอันจะพึงได้ก็เลื่อนลอยเช่นกัน

โดยเฉพาะคำว่า "พุทโธ" เป็นของมีคุณเกินค่าอยู่แล้ว ถ้ามีพุทโธเกิดขึ้นกับใจแล้ว จะให้ผลดียิ่งขึ้นถึงขนาดไหน ย่อมปรากฏด้วยตนเอง

อนึ่งในการสร้างพระพุทโธองค์เล็กครั้งนี้ อุบาสิกาบุญเรือน โตงบุญเติมรับอุปการะกิจกรรมจนเสร็จงาน

นายชอบ ศรีดี รับภาระหล่อพิมพ์รูปพระทั้งหมด (ปัจจุบันอุปสมบทแล้ว)

ภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา ช่วยกันพิมพ์

บริษัทเอื้อวิทยา บริจาคปูนซีเมนต์ขาว ๕ ถุง หินละเอียด ๓ ถุง

คุณนายบ๊วย ศิวพฤกษ์ รับพิมพ์ประวัติพระพุทโธองค์ใหญ่ ที่วัดสัมพันธวงศ์ จึงได้ขอประวัติหลวงพ่อพระพุทโธองค์เล็ก ไปรวบรวมพิมพ์ไว้ด้วย

ขออัญเชิญอำนาจความศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทโธ ที่อุบาสิกาบุญเรือน โตงบุญเติม อธิษฐานให้พระธรรมบันดาลขึ้น ณ ครั้งนี้ จงประสิทธิ์ประสาทให้บรรลุผลของบุคคลที่ปรารถนาในทางที่ชอบจงทุกประการเทอญ

โฆสโกภิกขุ

วัดอาวุธวิกสิตาราม ธนบุรี

๑๔ ธันวาคม ๒๔๙๕

 

อธิษฐาน "พระพุทโธน้อย" ตอนที่ 2

<a href="http://www.mx7.com/view2/yEOXk0AYJxHYKTZi" target="_blank"><img border="0" src="http://www.mx7.com/i/455/mDdi4A.jpg" /></a>
​

ในเรื่องการอธิษฐานจิต พระพุทโธน้อยของคุณแม่บุญเรือนนั้น ในเรื่องนี้คุณแม่บุญเรือนก็ได้บันทึกไว้เอง ในบันทึกเรื่อง "เรื่องพระประธาน วัดสารนาถธร

รมาราม" ไว้ดังต่อไปนี้

"ต่อมาในเดือน ๔ (๒๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๔ ) ดิฉันอยู่ที่บ้านสามัคคีวิสุทธิ มีคุณนายถนอม เอื้อวิทยา ได้ทำเทียนวันเกิดของคุณกมล เอื้อวิทยา (บุตรชาย

คนโตของนางถนอม) มาจุดบูชาพระ ดิฉันจึงถือโอกาสให้คุณนายถนอมและพี่คุณนายถนอม (นางต่วน เศรษฐบุตร) และคุณแกมแก้ว จันทมาศ (ภรรยาหลวง

สุภีร์อุทกการ (สุภีร์ จันทมาศ) ผู้อำนวยการการท่าเรือแห่งประเทศไทยคนแรก และเป็นพี่สาวนายไสว ศรีงาม หรือ หลวงตาไสว สิวญาโณ แห่งวัดสวนโมกข

พลาราม ศิษย์ของคุณแม่อีกท่านหนึ่ง) ให้ตรวจต้นมะม่วงที่ปลูกไว้ ๑ ปี กับ ๑ เดือนว่าจะออกช่อได้ไหม คุณทั้ง ๓ ก็ดู คุณแกมแก้วยืนยันว่า เห็นจะออกไม่ได้

เพราะต้นยังเล็กมาก

ในค่ำวันนั้นดิฉันก็ถือโอกาสตั้งสัจจะอธิษฐานว่า โดยความมั่นในศรัทธาของข้าพเจ้ามิได้ท้อถอย จะช่วยพระเดชพระคุณท่านหล่อพระประธานให้สำเร็จให้ได้

และตามที่เขาว่ากันว่า ศาสนากำลังจะคอดเป็นประดุจคอสากนั้น ถ้าศาสนาจะเสื่อมลงไปอย่างเขาว่า ก็ขอมะม่วงต้นนี้อย่าได้ออกช่อเลย ถ้าข้าพเจ้าจะช่วย

ในด้านศาสนาได้บ้าง และพระประธานที่พระเดชพระคุณหล่อนี้จะศักดิ์สิทธิ์ ก็ขอให้มะม่วงซึ่งปลูกด้วยเม็ดเพียง ๑๓ เดือนให้ออกช่อ และให้บานในคืนวันพุธ

นั้น สำหรับกิ่งหนึ่งเป็นการช่วยชาติให้เจริญ อีกกิ่งหนึ่งสำหรับทางศาสนา ถ้าจะเจริญได้ทั้งทางโลกและทางธรรม ก็ขอให้ออกช่อทั้ง ๒ กิ่ง เขตอธิษฐานหมด

เพียง ๕ ทุ่มของวันพฤหัสบดีเท่านั้น จะได้เป็นพยานแห่งความจริง เพื่อให้ท่านทั้งหลายได้ประจักษ์ว่า ศาสนากำลังจะเจริญอยู่ได้

พอรุ่งเช้า ดิฉันออกไปดูที่ต้นมะม่วงนั้น ทางด้านโลกกิ่งเดียวที่แยกออกมาจากทางกิ่งของศาสนา ได้ออกช่อมาอย่างงดงามตรงยอดๆ เดียวถึง ๙ ช่อ บาน ๕ ช่อ

ที่ยังไม่บาน ๔ ช่อสลับกัน ช่อยาวประมาณ ๒ นิ้วฟุตเศษ มีกลิ่นหอมคล้ายดอกพิกุล ส่วนอีก ๓ ช่อนั้นออกตามกิ่งเรียงกันเป็นแถว ทางด้านศาสนาดังที่

อธิษฐานไว้ ดิฉันก็ได้เรียนให้ท่านเจ้าคุณท่านทราบไว้เหมือนกัน และใครๆ ก็ได้มาดู

ต่อมาถึงวันอาทิตย์ขึ้น ๑๑ ค่ำเดือน ๔ (๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๔) ดิฉันก็ได้นำเครื่องบวชเด็กเป็นเณร ไปให้ท่านพระครูนิเทศธรรมจักรบวชเณร เพราะ

ดิฉันได้อธิษฐานไว้ว่า จะช่วยหล่อพระประธานในเดือน ๔ นั้น ไม่ได้หล่อ เพราะมาหล่อเสียในเดือน ๓ ดิฉันจึงบวชเณรแทนการหล่อพระ เพราะเวลาพระ

ท่านให้ศีลเณรนั้น ท่านต้องให้ว่า พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ ฯลฯ ดิฉันถือเอาว่า รูปพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เกิดขึ้นแล้วพร้อมทั้งเณรด้วย

รุ่งขึ้นวัน ๑๒ ค่ำ เดือน ๔ ตรงกับวันจันทร์ (๑๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๔) ดิฉันได้ไปแผ่กุศลให้คุณนายน้อม มากีดาราล ที่ซอย ๑๑ ซึ่งเขาให้ไตรมาบวชเณร

บังเอิญดอกประดู่ที่บ้านเขาบานเต็มต้น เขาได้ให้คนใช้เก็บให้ดิฉันมาหอบใหญ่ ดิฉันก็นำมาถวายพระ จัดใส่แจกันไว้ที่โต๊ะบูชาเต็มทุกแจกัน

ในวันนั้นบังเอิญท่านพระครูธรรมธร เจ้าอาวาสวัดอาวุธวิกสิตาราม ได้มาที่บ้านดิฉัน โดยการนำคนไข้มาเพื่อให้รักษา ท่านได้พูดขึ้นว่า อาตมาเห็นดอกไม้

บนที่บูชามาก ดิฉันเรียนกับท่านว่า วันนี้วันดี ดิฉันได้อธิษฐานดอกประดู่นี้ไว้ว่า ให้เป็นประโยชน์ในการที่ใครได้มาไหว้พระ และได้พบเห็นจะได้มีความ

สุขความเจริญ ท่านพระครูพูดขึ้นว่า ดอกไม้นี้จะนำไปไหนเล่า ดิฉันก็ตอบว่า “ก็เททิ้ง” ท่านบอกว่า ถ้าอาตมาจะขอได้ไหม ดิฉันก็ตอบว่า ท่านจะ

ขอไปทำอะไร ท่านเลยเล่าว่า คุณนายบุญเรือนเขาจะมาทอดกฐินสามัคคี ที่วัดอาวุธฯ อาตมาจะเอาไปทำพระเพื่อแจกในวันกฐินนั้น แล้วท่านกล่าวขึ้นว่า

อาตมาทำแล้วจะนำมาให้อธิษฐานจะได้ไหม ดิฉันก็สัพยอกกันท่านว่า ดิฉันจะอธิษฐานครั้งเดียวไม่อธิษฐานให้ใครนอกจากวัดอาวุธฯ เท่านั้น (คืออธิษฐาน

พระ)

ท่านเลยพูดขึ้นว่า แต่มะม่วงนิดเดียวเท่านี้ยังอธิษฐานให้ออกช่อได้ แล้วทำไมอธิษฐานพระจะไม่ศักดิ์สิทธิ์หรือ ต้องศักดิ์สิทธิ์ซี เลยกลายเป็นเรื่องจริงขึ้น

ดิฉันได้พูดไปแล้วก็เลยต้องรับอธิษฐานให้ท่าน แต่ดิฉันบอกว่า แล้วแต่ท่านจะปรารถนาเอาเอง และต้องนิมนต์พระมาสวดช่วยดิฉัน ๒ เวลา คือพระมหา

นิกาย ๑ เวลา แล้ววันรุ่งขึ้นนิมนต์พระธรรมยุตต์มาสวดอีก ๑ เวลา ถวายอาหารเพลทั้ง ๒ วัน แต่ส่วนวันที่พระธรรมยุตต์มานั้น ดิฉันห้ามไม่ให้พวก

ผู้หญิงมาบนบ้านสามัคคีวิสุทธิ ที่อนุญาตให้แต่ผู้ชายเท่านั้น ตลอดกระทั้งดิฉันเองซึ่งเป็นผู้หญิง ก็ไปอาศัยรับแขกที่บ้านนายพัธนี พรพิบูลย์ ซึ่งมีบริเวณติดกัน

เมื่อเลี้ยงอาหารและพวกอุบาสกไปหมดแล้ว ดิฉันจึงได้เข้ามาในบ้านสามัคคีฯ แต่ผู้เดียว เพื่ออธิษฐานพระพุทโธองค์เล็กในค่ำวันนั้น ๖ ชั่วโมง ดิฉันได้นั่ง

ปลงสังขารรวมทั้งสวดมนต์และถวายพรพระด้วย ก็เป็นอันว่าตลอดคืน ดิฉันไม่ได้นอน รุ่งขึ้นก็มีการฉลองเลี้ยงพระแม่ชี ๑๓ คน และเลี้ยงพวกผู้หญิง

หลายสิบคน เป็นอันเสร็จพิธีเรื่องพุทโธองค์เล็ก"

การถวาย "พระพุทโธน้อย" แด่พระมหารัชชมังคลาจารย์ในครั้งนั้น คุณแม่บุญเรือนเขียนบันทึกด้วยลายมือไว้ว่า

"นมัสการเรียนพระเดชพระคุณทราบ ดิฉันได้อธิษฐานมา ๔ วัน ตั้งแต่วันศุกร์มาถึงวันจันทร์กลางคืน ได้อัญเชิญธรรม ที่พระเดชพระคุณอธิษฐานเมื่อครั้งตั้ง

พระประธาน และสวมพระรัศมี วันนั้นเทวดาได้ถอนมาให้ แต่ของพระเดชพระคุณได้ลอยอยู่บนนภากาศ ดิฉันได้อัญเชิญประจุองค์พระพุทโธองค์นี้ ให้พระ

เดชพระคุณแล้ว แต่พระเดชพระคุณจะปรารถนาให้โบสถ์แล้วเร็วๆ แต่พระพุทโธองค์นี้ดิฉันถวายพระเดชพระคุณ เพื่อช่วยในด้านศาสนาให้เจริญด้วย ขอให้

พระเดชพระคุณอาราธนาไปพร้อมกับทอดผ้าป่าด้วย เพื่อจะได้ประโยชน์กับวัดสารนารถและพระเดชพระคุณด้วย พุทธบริษัท ๔ จะได้เจริญรุ่งเรือง สุกใส

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

กราบนมัสการมาด้วยความเคารพยิ่ง

“พระพุทโธน้อย” นี้ปรากฏว่าได้กลายเป็นพระศักดิ์สิทธิ์ในระยะต่อมาเป็นอย่างยิ่ง ทั้งด้านเมตตามหานิยม ป้องกันภัย แคล้วคลาด เจริญโภคสมบัติ กำจัดโรคร้าย

 

เรื่องจริงที่ควรรู้เกี่ยวกับ ข้อความยืนยันการอธิษฐานพระเครื่ององค์เล็ก ของ คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม

จากเนื้อหา อธิษฐาน "พระพุทโธน้อย" ตอนที่ 1 มีเนื้อหาส่วนหนึ่งซึ่งถือเป็นจุดสำคัญอย่างยิ่งที่ยืนยันได้ว่าการอธิษฐานพระขนาดเล็ก ของ คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม นั้นมีเพียง "พระพุทโธน้อย" เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ดังเนื้อหาที่ท่านเจ้าคุณใหญ่เขียนไว้เนื้อความว่า

เมื่อทราบความประสงค์ ก็พลอยอนุโมทนา และรับจะอธิษฐานดอกไม้ให้ ๙ เสาร์ พร้อมด้วยน้ำอธิษฐาน สำหรับพิมพ์พระอีกด้วย และกล่าว่าถ้าจะสร้าง ควรทำไว้มากๆ และต้องให้ดิฉันหนึ่งหมื่น จะอธิษฐานพระองค์เล็กๆ ให้เฉพาะวัดอาวุธฯ และจะทำหนเดียวเท่านั้น พูดคล้ายกับพูดเล่น

ที่ท่านเจ้าคุณใหญ่ เขียนบอกไว้ว่า "พูดคล้ายกับพูดเล่น" นั้นแท้จริงคือคุณแม่ฯท่านพูดและทำเช่นนั้นจริงๆ แต่กลับมีคนหัวใสเอาตรงจุดนี้มาเขียนบิดเบือนแอบอ้าง บอกว่าเป็นการพูดสัพยอกของคุณแม่ฯซึ่งหมายความว่าไม่ได้ทำเช่นนั้นจริง และยังได้อธิษฐานพระอื่นๆอีกด้วย คนที่เข้าใจภาษาอ่านภาษาได้แตกฉานก็จะรู้ครับว่าตรงที่เขียนบอกไว้นั้นเป็นเช่นไร คงไม่มีการบิดเบือนไปเป็นอื่นเป็นแน่

 

เนื้อหาจากบันทึกการอธิษฐาน "พระพุทโธน้อย" ทั้ง 2 ตอนที่นำมาฝากทุกท่านนั้นจะเห็นได้ว่าการสร้างพระพุทโธน้อย นับตั้งแต่เริ่มคิดที่จะจัดสร้าง การเตรียมมวลสารในการสร้างองค์พระ รวมถึงการอธิษฐานและพุทธาภิเษกนั้น ล้วนแล้วแต่มีความตั้งมั่นในการสร้างด้วยเจตนาอันดีโดยแท้จริง ทุกสิ่งสรรพจัดวางมีการเตรียมงานอย่างลงตัวและเต็มไปด้วยความศักดิสิทธิ์ จึงไม่น่าแปลกใจที่ "พระพุทโธน้อย" พระเครื่องขนาดเล็กดังกล่าวจะมีพุทธคุณที่สูง มีพลังพุทธานุภาพมากมายเป็นที่ประจักษ์ของผู้ที่ได้บูชาโดยทั่วไป คุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ได้มอบสิ่งมีค่าให้แก่ลูกหลานและศานุศิษย์ตลอดจนผู้ที่มีศรัทธาไว้แล้ว อย่ามองข้ามไปสิ่งต่างๆนี้ไปนะครับ วันนี้ยังไม่สายที่จะหา "พระพุทโธน้อย" มาบูชาครับ

 

​

ท่านเจ้าคุณอุดมวัฒนมงคล
เจ้าอาวาสวัดถ้ำวัฒนมงคล อ.แกลง จ.ระยอง​

ท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้ฯ เนื้อหาช่วงหลังๆจะพบว่าผมลงเรื่องราวคำบอกเล่าของท่านเจ้าคุณอุดมวัฒนมงคล เกี่ยวกับคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม หรือได้นำรูปการทำบุญที่วัดถ้ำวัฒนมงคล รูปพระเครื่องที่ได้ผ่านการอธิษฐานจิตโดยท่านเจ้าคุณอุดมวัฒนมงคลมาลงเรื่อยๆนั้น คงจะมีคนสงสัยว่าท่านเจ้าคุณอุมวัฒนมงคล ท่านคือใครและมีความเกี่ยวข้องกับคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม อย่างไร เดี๋ยวผมจะนำประวัติโดยย่อของท่านเจ้าคุณฯมาลงให้ได้อ่านกันครับ

 

ท่านเจ้าคุณอุดมวัฒนมงคล
เจ้าอาวาสวัดถ้ำวัฒนมงคล อ.แกลง จ.ระยอง​

ประวัติย่อ พระอุดมวัฒนมงคล
ชื่อเดิม - นาย สุวัฒน์ ด้วงบ้านยาง
เกิด วันอังคารที่ 1 กันยายน 2497
ตรงกับขึ้น 4 ค่ำ เดือน 10 ปีมะเมีย
ณ โรงพยาบาล จุฬาลงกรณ์
บิดา - นายชั้น ด้วงบ้านยาง
มารดา - นางประยงค์ ด้วงบ้านยาง


มีพี่น้อง 5 คน
1. นางสาว มยุรี ด้วงบ้านยาง
2. นาย สุวรรณ ด้วงบ้านยาง
3. พระอุดมวัฒนมงคล
4. นาย สุวิทย์ ด้วงบ้านยาง
5. นาย สุวงศ์ ด้วงบ้านยาง


- บรรพชาครั้งแรก ณ วัดอาวุธวิกสิตาราม เมื่อ พ.ศ. 2510
บวชได้ 3 พรรษา ก็ลาสิกขา เพื่อไปเรียนต่อ
เจ้าอาวาส - พระครูคุณสารสุนทร (สงวน โฆสโก)
พระอุปัชฌาย์ - พระธรรมโสภณ (สนธิ์ กิจจกาโร ป.ธ.5) วัดบวรนิเวศวิหาร กรุงเทพ


- บรรพชาครั้งที่สอง ณ วัดอาวุธวิกสิตาราม เมื่อ พ.ศ. 2513
เจ้าอาวาส - พระสิทธิสารโสภณ (สงวน โฆสโก)
พระอุปัชฌาย์ - พระราชธรรมโสภณ (เผื่อน สุมโน ป.ธ.5) วัดเครือวัลย์วรวิหาร กรุงเทพ


- อุปสมบท ณ วัดอาวุธวิกสิตาราม วันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2517
พระอุปัชฌาย์ - พระราชธรรมโสภณ (เผื่อน สุมโน ป.ธ.5) วัดเครือวัลย์วรวิหาร กรุงเทพ
พระกรรมวาจาจารย์ - พระนิภากรกิตติภิราช วัดตรีทศเทพ กรุงเทพ
พระอนุสาวนาจารย์ - พระมหาสุเทพ ฐิโตภาโส รักษาการแทนเจ้าอาวาส วัดอาวุธวิกสิตาราม กรุงเทพ


การศึกษา :
- จบประถมปีที่ 5 โรงเรียน ดรุณีวัฒนา สามเสน เขตดุสิต กรุงเทพ
- จบบาลีมัธยม โรงเรียน วชิรมกุฏ วัดมกุฏกษัตริยาราม กรุงเทพ
- นักธรรมชั้นโท


สมณศักดิ์ :
- พ.ศ. 2528 เป็นพระปลัด
- พ.ศ. 2531 เป็นพระครูปลัด
- พ.ศ. 2535 เป็นพระราชาคณะ นามว่า พระอุดมวัฒนมงคล


ตำแหน่ง :
- เป็นที่ปรึกษา ชมรมพุทธศาสตร์ รร.จปร. - พ.ศ. 2522
- เป็นที่ปรึกษา ชมรมพัฒนาสังคม รร.จปร. - พ.ศ. 2530
- เป็นที่ปรึกษา ชมรมพุทธศาสตร์ รร.นายเรืออากาศ - พ.ศ. 2534
- เป็นที่ปรึกษา ชมรมพุทธศาสตร์ รร.นายร้อยตำรวจ - พ.ศ. 2535
- เป็นอาจารย์พิเศษกองสังคมศาสตร์ รร.เตรียมทหาร
- เป็นกรรมการฝ่ายสงฆ์ มูลนิธิโครงการราชพฤกษ์ ใน "วัดและประชาร่วมใจ" ปลูกต้นไม้ทั่วประเทศ


ผลงาน :
- เป็นพระวิทยากร-พระพี่เลี้ยงในการอุปสมบทหมู่ ภาคฤดูร้อน ของนักเรียน ทหาร ตำรวจ ตั้งแต่ พ.ศ. 2529 จนถึงปัจจุบัน
- เป็นวิทยากร พิเศษอบรมจิตตภาวนา-จริยศึกษา ตาม รร.ทหาร-ตำรวจ และวัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร

 

วันนี้ต้องขอตัวทุกท่านพักผ่อนก่อนนะครับ พรุ่งนี้มีประชุมแต่เช้าอาจจะไม่ได้เข้ามาพูดคุยทักทายกันในช่วงกลางวันนะครับ ท่านอื่นๆเข้ามาทักทายกันได้ตามปรกติ ท่านใดมีประสบการณ์นำมาลงให้ท่านอื่นๆได้อ่านกันนะครับช่วยกันเผยแพร่เกียรติคุณของคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ครูอาจารย์ที่เราเคารพยิ่งให้ขจรขจายยิ่งขึ้นไป ค่ำคืนนี้ขอบารมีคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม คุ้มครองลูกหลานและศานุศิษย์ทุกท่านให้ปลอดภัยแคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งปวง นอนหลับให้ได้เงินหมื่น นอนตื่นให้ได้เงินแสนเงินล้าน ทุกท่านเทอญ

sleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rb

sleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rbsleeping_rb
​

 

รอชมประวัติท่านครับ

 

ปูเสื่อนอนรอครับ...................

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ที่เคารพยิ่ง
สวัสดีครับลูกหลานและศิษยานุศิษย์คุณแม่ฯทุกท่าน​

วันนี้เดินทางไปประชุมมาครับ เพิ่งกลับมาถึงไม่นาน กินข้าวแล้วก็มาทักทายกันเลย เมื่อวานติดค้างเรื่องประวัติท่านเจ้าคุณพระอุดมวัฒนมงคลไว้ วันนี้ได้นำมาลงเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ เหลือเวลาของวันนี้อีกไม่มากขอให้ทุกท่านใช้เวลาที่เหลืออย่างมีประโยชน์และเหมาะสมกับท่านนะครับ ^^

 

ลงเรียบร้อยแล้วครับ อ่านที่โพสต์ด้านบนได้เลยครับ ^^

 

ลงเรียบร้อยแล้วครับ ^^

 

น้อมกราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม
กราบ กราบ กราบ

ทำงานก่อนครับ งานเข้า

:z16

 

กราบคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม ที่เคารพยิ่ง
สวัสดีครับลูกหลานและศิษยานุศิษย์คุณแม่ฯทุกท่าน​

วันที่สองของการทำงานกันแล้วขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการทำงานนะครับ ขอบารมีคุณแม่บุญเรือน โตงบุญเติม มอบพรให้ลูกหลานและศานุศิษย์ทุกท่านดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ประกอบกิจการงานใดให้สำเร็จลุล่วงด้วยดี มั่งมีด้วยโภคทรัพย์นานา หลั่งไหลมาดุจแม่น้ำคงคามิรู้ขาดสาย มีแต่ความสุขสบายโดยทั่วหน้าทุกท่านเทอญ