จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

555 มาอีกหนึ่งรายแล้วค่ะครูดัช อาการวิ๊งๆ ที่หู ไม่ต้องไปกังวลหรอกค่ะ
คุณ watjojoj เป็นอาการจิตทรงฌาณ ยิ่งฌาณสูงยิ่งดังมาก ขนาดผึ้งจิต
ยกแล้วยังเป็นอยู่เลย เดี๋ยวก็ชินค่ะ ไม่ต้องสนใจเอาจิตเกาะพระลูกเดียว
รู้แล้ววาง รู้แล้ววางค่ะ

 

เอ่อ คุณผึ้งนี่ท่านรู้ดี
เพราะจิตท่านยกไปแล้ว พูดน้อยแต่ได้ใจความดี
พี่ภูไม่ต้องเหนื่อยแร๊ะ ขอบใจมากๆ

อาการของจิตทรงฌาน ยิ่งฌานสูงก็ยิ่งดัง เสียงภายนอกก็เบาลงๆ
อาการของจิตก่อนจะยกก็เป็นอย่างนี้แร๊ะ
ทรงให้ต่อเนื่องนะ แต่ถ้าฌานถอย ให้นึกถึงพระทันที
อย่าลืมขออาราธนาบารมีท่านพ่อบ่อย บอกว่าได้โปรดมายกจิตลูกขึ้นพระนิพพานโดยไวด้วยนะครับ...

คุณwatjojoj อย่าไปหาหมอนะ เดี๋ยวจะเสียสตังค์ฟรี
ว่างๆมาช่วยกันตอบนะคุณผึ้ง

 

จริงๆครูดัชกับครูลูกพลังก็เคยบอกแล้วครับว่าคืออะไร ผมก็นึกว่าจะหายไปเอง แต่มันกลับยิ่งดังขึ้นๆ เลยพาจิตไปยุ่งกับเสียงเป็นบางครั้งครับ สงสัยต้องถอดพวงมาลัยออกตามที่ครูลูกพลังว่า จะได้ไม่เลี้ยวลงคลองอีกครับ:'(

 

สู้ๆครับคุณวัฒ ... สงสัยจะยกก่อนเจอกัน 25 นี้รึป่าวน้าาาาาา
ส่งแรงเยอร์....เอ้ย แรงจิตไปช่วยนะครับ

วิทย์ จบ.11

 

โอ้ย..ขำตัวเองค่ะ ทนไม่ได้ขอเล่าหน่อยนะค่ะ คืนนี้เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก่อนอาบน้ำก็รู้แล้วว่าวันนี้จะต้องสระผม พออาบน้ำเสร็จ ออกมาจะเช็ดตัว อ้าว..ตรูลืมสระผมเฉยเลย 555+ ต้องเข้าไปสระผมต่อ อาการนี้ไม่เค๊ยเป๊น ไม่เคยเป็นค่ะ เลยนึกถึงที่ครูดัชเขียนไว้เลย 55

 

โมทนาสาธุกับท่านแพนด้า จิตบุญดวงใหม่อีกซักครั้งคร้าบบ..

[ทุกข์ธรรมดาทีเห็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ใช่ แค่รัก โลภ โกรธ หลง มันเป็นตัวเล็กมาก "ทุกข์ตัวใหญ่นั่นคือการเกิด"]

สาธุ..ด้วยครับ
นี่..เขาเรียกว่า"เห็นธรรมในธรรม"

 

มารายงานตัวครับ พี่ภู ครูเพ็ญ คุณแม่สุมาลี คณะครู และคณะจิตเกาะพระทุกท่าน

สวัสดีครับ พอดีหลบไปเก็บตัวเพราะอินทรีย์ยังอ่อน เหมือนผีเสื้อออกจากดักแด้แต่บินไม่ไหว อิอิ

สำหรับจิตเกาะพระนี้ผมได้เปิดกำลังจะอ่านกระทู้แต่ไปคลิ๊กที่ลิ๊งเวบ จิตเกาะพระ ที่อยู่ในลายเซ็นครูเพ็ญซะก่อน ก็ไปคุยกันในแชตทุกคนที่นั่นเป็นกันเองมาก รู้สึกเหมือนพี่น้องที่สนิทกันมานาน ผมรู้สึกกระตือรือล้นอยากฝึกขึ้นมาทั้งที่ไม่มีพื้นฐานการทำสมาธิ กรรมฐาน หรือ หลักการจิตเกาะพระเบื้องต้น จำได้ว่าคุยแทบไม่รู้เรื่อง แต่ด้วยความพยายามและความอดทนของครูและพี่เลี้ยงเด็ก ที่ทนคุยกับผมได้สองอาทิตย์ ก็ทำจิตเกาะพระสำเร็จ หลังจากลองผิดแทบจะทุกวิธีมาแล้ว จากนั้นก็ค่อย ๆ อ่านกระทู้มาทีละหน้า ข้ามบ้าง ตั้งใจอ่านบ้าง วันละหน้าสองหน้า รู้สึกจิตจะอยากรู้ธรรมะเพิ่มขึ้นมาเอง จากที่เราไม่รู้อะไรมากเวลาครูบอกว่าก้าวหน้าแล้วนะ เราก็สงสัยว่าทำไมเราไม่รู้ตัว สงสัยทุกครั้ง ยิ่งอ่านมากก็สงสัยมาก เราไม่ได้เหมือนคนอื่น ทำไมถึงก้าวหน้าได้ แต่เราสังเกตุว่าครูรู้จักจิตเราก่อนเรารู้
หลายวันเลยทุกทีสิน่า เราก็มั่นใจในครูขึ้นมา บอกอะไรเราเชื่อไว้ก่อนเป็นกำไรแท้ ๆ แต่จิตผมเป็นจิตนินจา โผล่เมื่อจำเป็นและซ่อนตัวเป็นอาจิณ ทุกวันนี้ใช่จะมีโอกาสได้เห็นทั้งวันนะครับถ้าไม่โดนกระทบรูปแบบใหม่ๆ จะไม่เห็นเขาหรอก จิตนี่แหละครับ ที่ผมตัดได้แต่แรก ๆ เพราะครูแนะนำมาดีครับ

สำหรับคนที่ยังไม่มีครู จะเสียโอกาสหลายอย่าง เพราะครูจะหาเส้นทางของเราให้จากพื้นฐานต่างๆของเรา อาจจะไม่เหมือนใคร แต่เป้าหมายเดียวกันครับ สำหรับคนที่เกาะครูติดแล้ว ยินดีด้วยนะครับ คุณได้ไปต่อแน่นอนครับผม

 

ขอโมทนากับจิตบุญดวงที่ 43 และจิตบุญทุกท่านรวมถึงท่านที่กำลังฝึกด้วยนะค่ะ สาธุ...

 

ตอบไปแล้วค่า สาธุ

โห เดือนนี้เป็นเดือนอะไรกันนี่ ทำไมมีแต่จิตเร่งจะยกติด ๆ กันเลย จาถึง 50 ดวงจิตไหมเนี่ย จิตบำเพ็ญท่านอย่าติดสุขติดเฉยกันนะ เอาจิตออกมาชนกับกิเลส อย่าไปกลัวเจ็บ ถ้าจิตมันไม่เจ็บมันก็ไม่รู้จักคุณไม่รู้จักโทษ ลุยทำจิตเกาะพระต่อไป ท้าชนกิเลสมันเข้าไป ชนแค่รู้นะ อย่าไปร่วมวงเป็นพวกเดียวกับกิเลสนะ เดี๋ยวจะหลงทางกู่ไม่กลับ พี่เพ็ญขอส่งพลังใจอันเข้มแข็งให้สำเร็จถึงจิตบำเพ็ญทุกท่านค่ะ

สำหรับจิตเกาะพระขอให้เน้นความถี่ในการนึกถึงพระให้มากเข้าไว้นะคะ หมั่นเก็บแต้ม สะสมแต้มบ่อย ๆ ยิ่งทำ-แต้มยิ่งเพิ่มค่ะ แต้มเพิ่มกำลังใจก็ยิ่งเพิ่มค่ะ พี่เพ็ญขอส่งกำลังใจไปช่วยทุกท่านให้ทำแต้มนึกถึงพระได้บ่อย ๆ ค่ะ สู้ๆค่ะ

 

หลังจากเมื่อวาน ลองทำดู กำหนดลมหายใจจนสบายสุด แล้วกำหนดภาพพระ จนล้มตัวลงนอนค่ะ อยู่ๆ พระท่านหายเหลือความใส แล้วเหมือนเราลอยขึ้นๆมีลมเย็นตลอดเวลา ใจสบายมาก ไม่มีอาการค้างแข็ง (ปรกติ วันไหนอานาปาต่อเนื่อง มันก็จะมีอาการแบบนี้เหมือนกัน แต่มันเป็นตอนหลับ แล้ว อยู่ๆก็อาการแบบนี้แหละค่ะ) รุ้สึกตัวไม่ได้หลับ ตอนลูกนอนแล้วพลิกมากินนม เราก็รุ้นะคะ แต่อาการลอยเบาสบายก็ลดลงนิดเดียวแล้วก็ยกขึ้นเหมือนเดิม จิตสบายสุดๆ แล้วเขาก็ค่อยๆลดลงๆ จนกลับมาปรกติ รุ้สึกตัวธรรมดา แต่ความเย็นยังอยู่ ใจยังสบายจนหลับเลยค่ะ ตืนเช้ามาเอาจิตเกาะพระ จนพระท่านใส ใจมันก็เย็นสบาย แล้วก็กำหนดลุก ทำกิจวัตรประจำวันต่อไป ความแตกต่างคือ อารมณ์ใจสุขมากกว่าปรกติ แต่เขาก็ว่าใจมันฟูนะ อะไรมันไม่เที่ยง พอมีอะไรไม่ชอบมากระทบ มันก็แฟ่บ แต่ดูทัน กำหนดรู้อย่างเดียว รุ้มันลูกเดียว เหมือนมีกระจกใสๆส่องเห็นชัด รุ้แค่ไหนแค่นั้น ปากมันไม่อยากคุย คุยก็คุยแต่เรื่องจำเป็น เพราะมันรุ้กระทบลูกเดียว แต่ตอนนี้เริ่มคลายตัว เลยอยากเข้ามาขอบคุณทุกท่าน ที่เอาสิ่งดีๆมาเผยแพร่กัน อะไรที่ไม่ลอง มันก็จะรุ้ไม่ได้
คำว่าเปิดภาชนะที่คว่ำให้หงายขึ้น มันอารมณ์แบบนี้นี่เอง
ระวังกายวาจาใจ ดีมากค่ะวันนี้ หาก คำพูดใดก่อความขุ้นเคืองใจใดๆต่อท่านที่อ่านก็ขออโหสิกันนะคะ

พรุ่งนี้จะเข้ามาใหม่ ขอบคุณที่มาต่อยอด ท่านอาจารย์ บางท่านที่เป็นพุทธภูมิ ก็ขอให้ท่าน ผ่านพ้นข้อสอบ สะสมเสบียงกันไปนะคะ ขอขอบคุณมากๆ ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

สำหรับท่านที่ผ่านเข้ามาอ่าน อยากจะบอกว่าจริตของคนนั้นไม่เหมือนกัน แต่ทุกคนก็มุ่งหาความดีเหมือนๆกัน หมด ไม่ลองก็ไม่รุ้ ดิฉันได้ปฎิบัติไปในแต่ละขั้นก็เพราะเพื่อนๆในพลังจิตนี่แหละ ติดตรงไหน ไม่นานจะได้กัลยาณมิตรเข้ามาบอก สะกิดผ่านไปได้ แค่คำขอบคุณ มันคงไม่หมด เอ้า เอวังจบแล้ววววววว

 

ก่อนอื่นต้องขอกราบขอบพระคุณครูวิทย์ที่มีความเมตตาสั่งสอน คอยโทรตามหาถ้าหายไป และให้คำแนะนำ เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา ครูวิทย์ไม่ทิ้งศิษย์เลยคะ ขอบคุณครูเพ็ญที่คอยกระทุ้งด้วยไม้หน้าสาม ทำให้แล่นฉิ่ว ขอบคุณครูดัชที่ให้เรื่องอ่านเป็นธรรมาทาน และจำชื่อผิดจนเป็นแตกประเด็น ขอบคุณคุณแม่สุมาลีที่ช่วย confirmและครูอีกหลายๆท่านที่ให้ธรรมมะดีดี ช่วยยกระดับจิตได้เป็นอย่างดี ขอบคุณพรอันประเสิฐที่ให้เป็นพลังในการยกจิต ขอบคุณธรรมมะของชาวจิตบำเพ็ญ และจิตเกาะพระที่ทำให้มองย้อนดูตัวคะ สิ่งที่ขาดไม่ได้กราขอบพระคุณคุณภู ที่เปิดกระทู้ที่มีค่านี้ให้พวกเราได้เดินทางลัด และข้อความที่เตือนสติอยู่ทุกวัน จนคำว่าสตินี้เกิดได้ เพราะคุณภูเลยนะคะ
กระทู้นี้ให้อะไรกับปลื้มมากคะรู้สึกว่าตนเองเปลี่ยนไปมากกกก แอบถามคนข้างเคียงฉัน
เปลี่ยนไปไหม กลัวเข้าข้างตนเองสงบขึ้น สว่างขึ้น ตอนแรกกะอ่านให้จบตั้งแต่หน้าแรก แต่คิดว่าไม่ทันการณ์ เริ่มเลยดีกว่า เวลาเป็นของมีค่า มันต้องปฎิบัติเองถึงรู้ อ่านอย่างเดียวไม่
ได้หรอกคะมันไม่ซึมลึกเหมือนการปฎิบัติเอง ต้องมีครูช่วยชี้แนะนะคะถ้างั้นอาจเดินผิดทาง ปฎิบัติตอนแรกไม่ก้าวหน้าเท่าไหร่ ติดเรื่องศีล จนมาเข้าพรรษาถือศีลจริงจัง ประกอบคุณภูพูดเสมอศีลคือสิ่งสำคัญ หลังจากนั้นก้าวหน้าจริงๆคะ ครูว่าไงว่าตาม อย่าอยาก และทำทำทำทุกที่ทุกเวลา ตามครูแนะ ปลื้มยอมรับเต็มหัวจิต หัวใจเลยคะว่า จิตเกาะพระเป็นวิธีที่ง่าย
และรวดเร็ว มีแต่แก่น ไม่ต้องเสียเวลากระเทาะเปลือก ขอเชิญชวนทุกท่านที่ยังลังเล อย่าเสียเวลาอยู่เลยคะ เวลาเป็นของมีค่า มาเริ่มกันเลยนะคะ ทางเดินนี้ท่านไม่ผิดหวังแน่คะ แล้วจะเข้าใจว่าความว่าง สงบ ปัญญาคืออะไร

ปลื้มจบ ๔๓.

 

ต่อคะ เมื่อกี้ส่งเท่าไหร่ไม่ไปคะ
ปลื้มขอเป็นกำลังใจให้กับจิตบำเพ็ญทุกท่าน จิตเกาะพระทุกท่าน ผู้เข้ามาอ่านทุกท่านปฎิบัติสำเร็จทุกท่าน เราเดินทางสายเดียวกันแล้ว บุญใดๆที่ปลื้มทำตั้งแต่ต้นชาติจนถึงปัจจุบันปลื้มขอมอบให้กับทุกท่านด้วยเทอญ
ปลื้มขอขมากรรมใดๆที่ปลื้มเคยล่วงเกินครูจิตบุญ จิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระและผู้เข้ามาอ่านแวบๆทั้งทางวจีกรรม มโนกรรม กายกรรม ทั้งที่ตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี ขอให้ทุกท่านอโหสิกรรมซึ่งกันและกันด้วยเถิด
ป.ล อย่าเสียเวลาอยู่เลยนะคะสำหรับผู้เกาะกระทู้ เรามาเดินทางเดียวกัน แล้วท่านจะเข้าใจความว่างคืออะไร แสดงตัวเลยนะคะ

ปลื้ม จบ๔๓

 

เข้าเป็นสมาชิกเวปนี้ตั้งนาน แต่เพิ่งเจอกระทู้จิตเกาะพระเมื่อวานนี้เอง และได้อ่านกระทุ้ได้เพียง 10 หน้าแต่ขณะนี้กระทู้ไปแล้วถึง 213 หน้าแล้ว จะอ่านทันไหมเนี่ย อ่านแล้วก็อนุโมทนากับทุกท่านที่ได้พบกับธรรมะ ดิฉันสนใจจะฝึกจิตเกาะพระ และอยากเริ่มปฏิบัติ รบกวนท่านผู้รู้แนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านทุกคนที่มีจิตพุทธะ เป็นกุศล เป็นธรรม ด้วยครับ

 

สวัสดีครับ
ยินดีต้อนรับสู่ทางสายเอกนี้นะครับ
ของเดิมท่านก้อมาเยอะแล้วนะครับ
แต่ขอให้วางของเดิมที่เคยฝึกมา เอาให้เราว่างๆ แล้วมาทำด้วยศรัธาจริงๆ
ผมขอย้ำว่าศรัธนานั้นสำคัญนะครับ ถ้าไม่มี เดินยากครับ

ขอให้ตั้งมั่นในสิ่งที่กำลังจะทำ มีความเพียร เชื่อครู วางกำลังใจสบายๆ อย่าอยากนะครับ อดทน

ขอให้ท่านเจริญในธรรมนะครับ

วิทย์ จบ.11

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่านพี่ด้วยเช่นกันครับ สาธุ

 

สวัสดีครับ

คุณปลื้ม จิตบุญ 43 เป็นศิษย์ที่ แทบจะลอกผมไปทั้งหมด
ท่านเชื่อฟังครูมากๆ มั่นใจในสิ่งที่ทำ ครูว่าไง เค้าว่างั้น ไม่งอแง

และที่สำคัญคือ เธอเป็นคนจริง

ก่อนหน้านี่ท่านทำจิตเกาะพระ แต่ยังวางเรื่องศีลข้อ5 ไม่ได้ ท่านก้อบอกตรงๆว่ายังไม่ได้ แต่ปลื้มทำได้แน่คะ แล้วเธอก้อกลับมาพร้อมกับบอกผมว่า เธอทำได้แล้ว พร้อมกับได้รับแรงขับดันของคุณหมดดวงพร ทำให้กลับมาเดินมรรคต่อ
ใช้เวลาไม่กี่วัน จิตยกขึ้นโสดาบันได้

ท่านมีกำลังใจที่ดีมาก เชื่อมั่นในนิพพาน ในครู ในตัวเอง ว่าทำได้

และที่สำคัญคือ เธอไม่อยากจริงๆครับ ครูว่าไง เธอว่างั้น ปรึกษษครูตลอด การบ้านไม่ขาด

ขอให้ทำ ก้อไม่มีอัตตา ทำแบบคนที่ต้องทำ ด้วยจิตกลางๆ วางทุกอย่าง เพื่อเดินไปนิพพาน

ด้วยความตั้งมั่นในตัวเอง มั่นใจว่าเราทำได้ ศรัธาในตนเอง ในพระพุทธเจ้า ในนิพพาน ทำๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วเธอก้อทำได้สำเร็จ

ส่วนวันที่เริ่ม ขอผมค้นก่อนนะครับ เมล์เยอะมาก หาลำบากครับ

คุณปลื้มเธอปราถณาจะมาช่วยงานท่านพ่อ มาเป็นครูอีกคน ซึ่งผมมั่นใจว่าเราจะครูที่มีคุณภาพมาเสริมทัพอีก 1 ท่านครับ

โมทนาสาธุครับ

วิทย์ จบ.11

 

ยินดีต้อนรับสู่ชมรมจิตเกาะพระค่ะคุณเมธญา

คุณเข้ามาได้จังหวะเหมือนพระท่านจัดสรรให้อย่างไรอย่างนั้นเลยค่ะ พอจิตคุณปลื้มยกคุณก็เข้ามาพอดี น่าจะมีบุญสัมพันธ์กันมาแต่ครั้งเก่าก่อน

อย่ารอช้าเลยนะ พี่เพ็ญจัดครูให้เลยค่ะ เป็นครูเพ็ญ ครูวิทย์ กับครูปลื้มค่ะ

ส่งการบ้านถึงครูทั้งสามท่านพร้อมกันเลยค่ะ บอกเล่าเรื่องราวการปฏิบัติธรรมที่ผ่านมา และเริ่มเลือกภาพพระที่ถูกตาถูกใจได้เลยค่ะ เลือกเอาภาพเดียวนะคะ แล้วให้นึกถึงพระบ่อย ๆ ประมาณ 4-6 หรือ 7 ครั้งต่อชั่วโมง

ขณะปฏิบัติให้ปล่อยวางรูปแบบเดิมไปก่อน แล้วเอาใจมาทำจิตเกาะพระอย่างเดียว ไม่ต้องบริกรรมใด ๆ ทั้งสิ้น ถ้ายังติดคำบริกรรมอยู่ก็ให้ค่อยผ่อนค่อยวางไปค่ะ แล้วพยายามนึกถึงภาพพระให้ได้บ่อย ๆ นึกได้ตลอดวันตลอดคืน เหมือนจิตเราเป็นร้านสะดวกซื้อ เปิดตลอด 24 ชั่วโมง นึกอยากจะเห็นพระเมื่อไรก็เข้าไปดูได้ทันที ดูที่ไหน ดูที่จิตเราค่ะ จิตนึกเห็นท่านอยู่ตรงไหนก็ตรงนั้น อย่าไปบังคับจิตให้เห็นอยู่ตรงโน้นตรงนี้ อันนั้นเป็นอุปกิเลสแล้วค่ะ หรือจะนำภาพพระมาวางไว้ที่กึ่งกลางกายหรือที่กลางอกก็ได้ค่ะ เวลานึกถึงท่านก็ให้นึกเห็นอยู่ตรงนั้นทุกครั้งไป อันนี้ไม่บังคับแล้วแต่จริตของท่านค่ะ เอาใจสบายเป็นหลักค่ะ

อ่านดูเหมือนจะยากนะแต่ทำไม่ยากค่ะ ทำใหม่ ๆ ก็อาจจะงง ๆ อยู่บ้าง เผลอบ้างลืมบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ อย่าไปกังวล ขอให้มีความเพียรทำให้สม่ำเสมอ ทำๆๆ ทำตลอดเวลา ทุกอิริยาบถ ทำทุกโอกาส ทำทุกสถานที่ โดยอาศัยการนึกเฉย ๆ ค่ะ ไม่ต้องเค้นอารมณ์ นึกเหมือนเรานึกถึงพ่อ แม่ สามี ลูก พี่ น้อง ญาติ ดารา นักร้อง ครูอาจารย์ที่เรานับถือ แค่นึกเฉย ๆ ค่ะ ไม่ต้องไปใส่ปรุงแต่งอะไรให้องค์พระนะ จิตเห็นอย่างไรดูอย่างนั้น ดูไปอย่างเป็นธรรมชาติมากที่สุด

จ๊ะอึ๋ย พิมพ์ ๆ ไปสัญญาหายซะงั้น นึกไม่ออกแล้วอ่ะว่าจะพิมพ์ไรต่อ งั้นไปต่อกันทางอีเมลก็แล้วกันนะ ส่งอีเมลมาที่พี่เพ็ญก่อนเดี๋ยวพี่เพ็ญจะส่งต่อให้ครูวิทย์กับครูปลื้มอีกทีค่ะ

natthapatpun@gmail.com


พี่เพ็ญ จบ.3

 

สวัสดีค่ะคุณศรีรัตนา ท่านวางกำลังใจในการปฏิบัติได้ดีมากค่ะ ต้องการครูเมื่อไรบอกนะคะ พี่เพ็ญจะจัดให้ ขอให้ปฏิบัติต่อไปนะคะ อย่าหยุดนะ แล้วกลับมาแบ่งปันประสบการณ์กันอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

================================
อนุโมทนา กับครูเพ็ญค่ะ แล้วจะส่งการบ้านแรกไปทางอีเมลล์ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ