จุดเริ่มของฌาน

เจ้าของสวนมีสิทธิ์ เก็บมะม่วงและรักษามดแดงได้ (ไร่มะม่วง "มาจากดิน")

ก็ธรรมทั้งหลาย ชื่อว่าอันตรายิกะ
เพราะอรรถว่า ทำอันตรายในบทนี้ว่า อนฺตรายิกาธมฺมา ดังนี้. ธรรมเหล่า
นั้นโดยเนื้อความก็ได้แก่ กองอาบัติ ๗ ที่แกล้งล่วงละเมิด. จริงอยู่ กองอาบัติ
ที่แกล้งล่วงละเมิดแล้ว โดยที่สุดแม้ทุกกฏและทุพภาษิต ก็ทำอันตรายแก่มรรค
และผลทั้งหลายได้.

 

ไอ้ที่ผมเอามาอธิบาย ก็มาจากการฝึกนั่นแหล่ะ จะให้อธิบายอะไรซ้ำซ้อนครับ ถ้าโง่ไม่เข้าใจ ก็บอกว่า โง่และไม่เจ้าใจสิครับ

ไปอ่านจากกระทู้ หลวงปูเทส สติปัฏฐานดิ...พูดเอาไว้อยู่....ถ้าไม่เข้าใจ ไม่เคยฝึก...ก็บอกว่าไม่รู้

ก็ไม่ว่านะ....

 

เจ้าของสวนมะม่วงไม่รู้จักมะม่วง เห็นมดแดงเป็นมะม่วง เห็นมะม่วงเป็นมดแดง (เห็นผิด) ตนเองนั่งจับมดแดงกินเอาๆ ปากร้องตะโกนว่า ใครจะกินมดแดง (มะม่วง) ก็เชิญมาเอาไป คนเดินผ่านไปผ่านมาจึงสอยมะม่วงไปหมดต้น :d(deejai)

 

บอกให้ว่ามาให้ครบสี่

(อย่าเอาคนอื่นมาอ้างเลย เขาไม่อยู่ ณ ที่นี้)

 

ว่าแต่ มีคำถามอะไร กวนๆ อีกมั้ยล่ะ

คือถ้า ถามเพราะ รู้จริง อธิบายที่ถูกของตนเองว่า จริงได้...ก็อธิบายมาให้ผมยอมรับดิ ว่า

ไอ้กายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ที่ คุณพูดมา เปฌนสติปัฏฐานได้อย่างไร..ก็ไอ้ที่คุณพูดถึง ผมก็ไม่เข้าใจ...ว่ามาดิ

 

แล้วมันไม่ครบสี่ ตรงไหน ก็พูดมาก่อนดิ...ไม่ครบสี่ อะไร

 

ช่วยกันๆ ท่าน blackangel ไม่ลงสนามรึ

 

ที่พูดมาข้างต้นครบสติปัฏฐานสี่ข้อหรือยัง

 

ถ้าเป็นแบบนี้นะขอรับ คงไม่เข้าใจหรอก :d

พูดแค่ "สติปัฏฐาน" ตัวเดียวก็ไม่ไหวแล้ว

 

ครบดิ นับยังไง ไม่ครบ

 

คนที่ถามคือคุณ คนที่ไม่เข้าใจคือคุณ ผมไม่ได้ถาม ผมเข้าใจ

แล้วตกลง บ่นทำไม....ผมไม่ไช่คนบ่น...

 

ไหนจำแนกมาให้ครบสี่สิครับ ตามวิธีที่ดังกล่าวมา

 

พูดแบบนี้ แสดงว่ารู้ไม่จริง....จึงพูดคำว่า ก็ไม่ไหวแล้ว

คนที่เขารู้จริง อธิบายได้ เขาไม่พูดคำนี้กันหรอก...นิพพานผมยังไหวเลย

ไปไม่ไหว ที่อื่นไป....ไม่รู้ก็ตอบว่าตนไม่รู้...อย่าเป็นแค่ ว่าให้คนอื่น แต่ตนเอง อธิบายอะไรไม่ได้เลย...ไปหารู อยู่ซะนะ ในดินน่ะ

 

นี่ใช่ไหมครับ การปฏิบัติแนวสติปัฏฐานสี่ ใช่ก็ว่าใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่

 

ถึงอธิบายไป คุณก็ไม่เข้าใจหรอกครับ เพราะดูๆคุณโง่กว่าที่คิด เอาไว้เสียอีก

พอผมอธิบายเรื่องนี้ ก็จะโง่ ถามไปเรื่องอื่นต่อ...เพราะมัน ไม่เคยฝึกมา...อิอิ

อธิบาย คำว่า จริงของคุณ ที่ว่า กายในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ธรรมในธรรมมาก่อน...มีด้วยมั้ย กายนอกกายใน เวทนานอกเวทนาใน จิตนอกจิตใน ธรรมนอกธรรมใน...ถ้าคุณอธิบายว่าจริงว่าถูกกว่าของผม คุณก็อธิบาย มาให้ผมเข้าใจ หรือยอมรับ ได้มั้ยล่ะ

ถ้าคุณอธิบายให้ผมยิมรับได้ ผมก็จะอธิบาย ให้คุณฟัง

อย่าเก่งแต่ถามคนอื่น แต่ตนเอง ไม่มีสันดานดีดี ที่จะตอบคนอื่นเลยเหรอ

 

ไช่ครับ นี่คือ สติปัฏฐาน ดูกายทีเดียว ดูได้ครบ ทั้ง สี่ฐานเลย

ทำไม่เป็นเหรอ...แยกจิตดูกาย

 

คิกๆๆ

ผมต้องการสือว่า ถ้าอธิบายแค่คำวา่า "สติปัฏฐาน" คุณก็ไม่ไหวแล้ว คือไม่ไหวจะเคลีย

อ้าวมานี่อีก

เอางี้แล้วกันง่ายดี คุณเก่งครับ (deejai)

 

การกำหนดอารมณ์นั้นสำคัญมาก

พึงเห็นอริยมรรค เหมือนสระโบกขรณี. พึงเห็นการปฏิบัติในส่วนเบื้องต้น
เหมือนทางไปสระโบกขรณี. พึงเห็นบุคคลพร้อมพรั่งด้วยการปฏิบัติ เหมือน
บุคคลขึ้นสู่ทาง พึงเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงมีทิพยจักษุ เหมือนบุรุษผู้มี
จักษุ พึงเห็นนิพพาน เหมือนราวป่า บุรุษนั้นเห็นบุคคลผู้ขึ้นสู่ทางเทียว
ย่อมรู้ว่าบุคคลนี้ไปโดยทางนี้ อาบน้ำในสระโบกขรณีแล้ว จักนั่ง หรือจัก
นอน ที่โคนต้นไม้ในราวป่า อันน่ารื่นรมย์ฉันใด พระผู้มีพระภาคเจ้าก็ฉันนั้น
เหมือนกัน ทรงรู้บุคคลผู้บำเพ็ญปฏิปทา กำหนดนามรูป กระทำการกำหนด
ปัจจัย กระทำการงานด้วยวิปัสสนาอันมีลักษณะเป็นอารมณ์ว่า บุคคลนี้บำเพ็ญ
ปฏิปทานี้แล้ว ยังอาสวะทั้งปวงให้สิ้นไป เข้าถึงผลสมาบัติที่กล่าวแล้วอย่างนี้ว่า
เจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติอันหาอาสวะมิได้อยู่. ในกาลส่วนอื่น บุรุษนั้น เห็น
บุคคลนั้นอาบน้ำในสระโบกขรณีนั้นแล้ว เข้าไปสู่ราวป่าแล้วนั่งหรือนอน
เสวยเวทนาอันมีความสุขโดยส่วนเดียวฉันใด ในกาลส่วนอื่น พระผู้มีพระ
ภาคเจ้าทรงเห็นบุคคลนั้นบำเพ็ญปฏิปทา เจริญมรรค กระทำให้แจ้งซึ่งผล
บรรลุผลสมาบัติ ซึ่งมีนิพพานเป็นอารมณ์ อันถึงการนอนที่ประเสริฐ คือ
นิโรธ เสวยเวทนาอันมีสุขโดยส่วนเดียวฉันนั้นเหมือนกัน.

 

เราเห็นสาระอันใดจะบันทึกลงที่นี่ด้วย และที่ เฟส เราด้วย เพื่อประโยชน์แก่ทั้งตนเองและผู้อื่นในวันข้างหน้า หาใช่คิดอะไรได้ ก็พิมพ์ลงไป

 

ท่าน paetrix ไม่ลงสนามหรือ?