ทำไมมีแต่คนอ้างคำสอนของครูบาต่างๆมากกว่าพระไตรปิฏก

อรรถกถา เขาก็เขียนเป็น ภาษาไทย

เวลาคุณนำมาใช้ คุณ ใช้สำนวนเดียวกัน กับ อรรถกถา หรือเปล่า

หรือ อวดโง่ แปล อรรกถา อีกที

หาก แปล อรรถกถา ไทยเป็นไทยอีกที นั่น ก็ โง่ แล้ว ที่ไม่อาจเข้าใจ
ภาษาไทย ดั้งเดิม

โง่ไหมหละ

ขนาดภาษาไทย ยังแปลไม่ออก จับใจความไม่ได้ ต้องแผลงเป็นคำอื่น

สำนักนั้นโง่ไหมหละ

ถ้าฉลาดหนะ เขาใช้ยืนตามคำอรรกถาเดิมไปเลย ไม่ต้องแปลไทยเป็นไทย

 

อจินไตย์คือสิ่งที่ไม่ควรคิดใช่มั้ย เช่นเรื่องของกรรมเป็นต้น
ถ้าห้ามคิดเลยแล้วพระพุทธเจ้าสอนเรื่องกรรมทำไม


อจินไตยนั้นคิดได้ ในส่วนที่ปัญญาเข้าถึงส่วนบุคคลที่ยังสั่งสมปัญญามาไม่พอก็ยังคงต้องสั่งสมต่อไปเท่านั้นเอง ไม่ได้เป็นเรื่องลึกลับอะไร

 

คุณไป ยกบาลี มา แล้ว แปลให้ได้ สักคำสองคำ ละกัน

ไม่เช่นนั้น ก็ กินโง่ไป เสียเถอะ

ทำไมต้องบาลี ก็เพราะ คนรู้จริง เขาจะ ทวนไปหาต้นตอได้

ส่วนพวก อ่านเอาความ ตีความแบบโง่ๆ พอสวนกลับหาต้น
ฉบับ จะทำไม่ได้เลย

 

การปฏิบัติธรรมะ เป็นเรื่อง ได้ผลทันที ทำเดี๋ยวนั้นได้เดี๋ยวนั้น

ไม่ใช่ อ่านธรรมะแบบโดเรมอน เอา ขนมปังมาแปะ แล้วกินสะสม
ความรู้

โง่ แบบนี้ ต่อให้กิน ขนมปังหมดโลก ก็สะสมอะไรไม่ได้ เพราะ ตายห่า
ก็หายหมด

 

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ หน้าที่ 554

ก็คำว่า วสฺสสหสฺส นี้ ตรัสโดยมุ่งถึงพระขีณาสพผู้บรรลุ

ปฏิสัมภิทาเท่านั้น แต่เมื่อกล่าวให้ยิ่งไปกว่านั้น ๑,๐๐๐ ปี โดยมุ่ง

ถึงพระขีณาสพผู้สุกขวิปัสสก ๑,๐๐๐ ปี โดยมุ่งถึงพระอนาคามี

๑,๐๐๐ โดยมุ่งถึงพระสกทาคามี ๑,๐๐๐ ปี โดยมุ่งถึงพระโสดาบัน

ปฏิเวธสัทธรรมถูกดำรงอยู่ได้ ๕,๐๐๐ ปี โดยอาการดังกล่าวมานี้

แม้พระปริยัติธรรมก็ดำรงอยู่ได้ ๕,๐๐๐ ปีนั้นเหมือนกัน. เพราะ

เมื่อปริยัติธรรมไม่มี ปฏิเวธธรรมก็มีไม่ได้ แม้เมื่อปริยัติธรรม

ไม่มี ปฏิเวธธรรมไม่มี ก็เมื่อปริยัติธรรมแม้อันตรธานไปแล้ว

เพศ (แห่งบรรพชิต) ก็จักแปรเป็นอย่างอื่นไปแล.

จบ อรรถกถาโคตมีสูตรที่ ๑



ยังต้องแปลอะไรอีกไหม หรือยังไม่กระจ่าง

 

ถ้าทุกคนไม่ได้สั่งสมมา แล้วพระพุทธเจ้าจะบำเพ็ญบารมีไปทำไมตั้งนาน ก็เพื่อสั่งสมบารมีต่างๆไม่ใช่เหรอครับ

 

ไหนแปลสิว่า โดยมุ่งถึง หมายความว่าอย่างไร

แล้วถามหน่อยว่า ภาษาไทยทั่วไป คำว่า

โดยมุ่งถึง เวลา เขาถึง เขาหยุดเลย ขาเดี้ยง เดินไม่ได้
หรือว่า เขายังเดินได้อีก

อย่างคุณ มุ่งถึงโรงเรียน เคยไหม เลยไปยังจุดอื่นเพื่อประโยชน์
ที่แลเห็นได้

 

ลองให้ฟังหน่อยครับ ผมไม่เก่ง..และเชื่อว่าอีกหลายๆคนก็ไม่เข้าใจอย่างกระจ่าง

 

อ้าว ไหนว่า แม่นตำรา แม่นอรรถกถา

ระยะเวลา สะสม บารมี ของ พระพุทธเจ้า กับ สาวก ต่างกันราวฟ้ากับเหว

สาวกใช้เวลาแค่ 2 แสนอสงไขย ก็เพียงพอแก่การบรรลุธรรมแล้ว

คุณจะโง่ๆ ไปเทียบตัวเองกับ พระพุทธเจ้าทำไม

นี่ไง สำนักไหนสอนมาหละ โง่ ไหม เรื่องง่ายๆ แทนที่จะรู้กลับไม่รู้

แต่ไปถูกฝังให้รู้ ถึง ความไม่สำเร็จผล ไปเน้นการสิ้นศาสนา

สำนักนี้มันสอนให้ คนผลัดวันประกันพรุ่ง อ้างการถือตำรา เหมือนกิน
ขนมปังโดเรมอน ไปวันๆ

 

อะไร กันนัก กันหนา ยะหล่อน!!นิดหน่อย เล่นแง่ เล่นเงี่ยงกันอยู่นั่น

อย่าลืมซิ พวกเธออออ แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมารนะคุณผู้ชมม

 

แล้ว ไอ้ส่วนนี้นะ ที่ ยกกันเหลือเกิน ก็ โง่นะ


โง่ตรงไหน โง่ตรงที่ เขาก็ระบุชัดอยู่แล้วว่า เป็น ส่วนอรรถกถา ขยาย
ความเอาดุ่ยๆ

ดุ่ยๆจากอะไร

จาก พุทธพจน์เพียงคำเดียวคือ "วสฺสสหสฺส" ซึ่งแปลว่า "พันวสา"
พุทธพจน์ตรัสแค่นั้น ส่วนเรื่อง "โดยมุ่งถึง..." "ด้วยอำนาจของ..."
เหล่านี้ คือ ส่วน ต่อเติมเอาเองโดยสาวก

ดังนั้น หากจะเคารพธรรม อ่าน ธรรมะให้ถูก ก็ จบแค่เรื่อง 1000ปี

ไม่ต้องไปขยายความ ให้มันกลายเป็น 5000ปี

แต่หากจะขยายความ 5000ปี ก็ให้ รู้ไว้ด้วยว่า พระพุทธองค์ไม่ใช่ผู้ตรัส

แต่ อรรถกถาจารย์ แต่งเติมเข้าไป

สำนักโง่ๆ ก็จะเลือก จำคำที่ไม่ใช่คำของ ตถาคต

 

อืมมม มีแปลกๆออกมาเยอะดี

 

ทำไม จขกท. ปล่อยไก่ ได้เป็นเล้า กระต๊ากๆ อยู่ได้

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ซัวเจ๋ง<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5074091", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2011
ข้อความ: 191
พลังการให้คะแนน: 20

ไช่ฮะ แปลกมาก ไช้3g รึป่าว ฮะ!!

 

ก็บอกไปแล้วไง ในหน้า ที่ 2
บอกไว้ว่า

"การศึกษาพระไตรปิฏก ต้องรอบครอบจริงๆ

บางพระสูตร ตรัสสอน อุบาสก อุบาสิกา

บางพระสูตร ตรัสสอน ภิกษุ ภิกษุณี

บางพระสูตร ตรัสสอน เหล่าเทวดา ก็มี

ทั้งกาล สถานที่"

 

มีทั้งซ้อ มีทั้งเจ้ ^^

ที่เท่ห์ๆ ของพระและมาร คือ ผู้อ่านนั้นเป็นเอง

 

นี่ก็พูดเกินไปนะฮะ อิฉราเขาละเซ่ ไช่ไหมฮะ

 

3g คืออะไร ผมบ้านนอก ^^

 

โดยมุ่งถึง ยังต้องให้แปลอีกเหรอครับ ได้ๆๆๆ
ก็หมายถึงมุ่งไปได้ที่สุดแค่นั้นไง

 

เก็บเอาไข่ ไปทำไข่เจียวป่าว ^^