" ปอบ " คืออะไร ? อาถรรพ์ ความเชื่อ เรื่องผี!!

ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ขุ่นเคืองใจ แค่แวะมาทักทาย
เราจะไม่มารบกวนกระทู้อีก ถือว่าปิดวาจาต่อกัน

 

อืมๆๆครับ
ขอบคุณครับที่ถาม พอดีผมอยากจะโม้พอเลยครับ..
เคยเห็นการกระทำแบบนี้ครับ รู้จักท่านที่ทำได้เป็นอย่างดีครับ.
เพราะลูกชายท่านนี้เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนผมด้วยครับ เรียกว่ารู้จักทั้งบ้านเลยครับ.
ตอนนั้นน่าจะกำลังสิวขึ้นหน้าครับ ๕๕๕
วิชานี้มันจะต้องดูด้วยครับว่าเรียกวิญญานที่พึ่งเสียชีวิตหรือเสียชีวิตไปนานแล้ว
และก็ดูกำลังจิตของวิญญานนั้นๆด้วยครับ..
ไม่ค่อยสนใจสมาธิอะไรหรอกครับ แต่ชอบไปหาห่มเหลืองเก่งๆ
และก็ทำบุญสัปดาห์ละ ๒ วันต่อเนื่องด้วยครับ
.และก็ไม่รู้เคยรู้มาก่อนเลยครับ..ว่าเค้าเรียกว่าวิชาเค้าร่างครับ..
พึ่งมารู้จาก ป๋า มิงค์ นี่หละครับ..ส่วน ครูติง ไม่ต้องทดลอง
หรอกครับ..เด่วผมบอกมีอะไรให้ไปหาครู ติง ในฝันก็ได้ครับ..๕๕๕
แต่ที่เหมือนกันก็คือระยะเวลา หนึ่งก้านธูปเช่นกันครับ..
เพราะควันที่ออกจากก้านธูปจะเป็นเสมือนไฟส่องสว่างนำทาง
ให้ดวงวิญญานที่พึ่งเสียชีวิตมาหาเราได้ครับ..
ยกเว้นพวกที่เสียชีวิตไปนานแล้วนะครับ.
บางทียังไม่ต้องเรียกหรอกครับ แค่คิดก็มาแล้ว ๕๕๕
.......................................................................................

คือคุณนพคะ ดิฉันไม่ได้อยากกวนนะคะ แต่อยากถามเพื่อความแน่ใจค่ะ เผื่อว่าวันข้างหน้าอาจได้ไปเกี่ยวข้องหรืออยู่ในเหตุการณ์เรื่องพวกนี้ หรือถ้าไม่ ก็อยากทราบไว้ค่ะ คือก้านธูปที่ว่าเนี่ย หากเราต้องการเพิ่มความมั่นใจว่าต้องช่วยได้แน่ เราใช้ขนาดใดก็ได้ใช่ไหมคะ หรือว่าเขาจำกัดเฉพาะขนาดมาตรฐานคะ
แบบนี้



หรือแบบนี้ ได้ไหมคะ



คุณนพว่า เขาฟิกส์มาหรือเปล่าว่าขนาดใดคะ

 

แล้วแต่กรณีครับ..คือ ถ้าเป็นกรณีดวงจิตเสียชีวิตและไปไม่ดีเนาะ..
เค้าจะให้เวลาประมาณ ๔๐ นาทีก็จะพอดีกับก้านธูปยาวทั่วไปครับ..
เค้าที่ว่าคือ ยมทูตที่พามานะครับ.บางดวงจิตให้แค่ ๕ นาทีก็มีนะครับ..

ถ้าเป็นกรณีดวงจิตที่เสียชีวิตแบบไม่ธรรมชาติ หรือ ตายโหง
หรือมีการเชิญแล้วแต่ยังพบว่ามีบุคคลอื่นๆเห็นอยู่บริเวณ
สถานที่ตายโหง...กรณีนี้การจุดธูป
ควันธูปจะเสมือนแสงนำทางให้ดวงจิตนั้นไปอยู่ยังที่ๆกำหนด
.เพราะดวงจิตที่ตายโหงจะมี
ความสามารถในการไปได้แค่ ๒ ที่คือที่ๆเกิดเหตุ กับที่ๆตนมีสัมพันธ์.
หรือไปหาได้แค่บุคคลที่ตนมีสัญญาความจำได้ดีสุด.แต่ไม่มีกำลัง
เพียงพอในการเดินทาง...การจุดธูป
นอกจากจะเสมือนการนำทางไปยังสถานที่แห่งใหม่แล้ว ก็จะเป็นการ
ตัดไม่ให้ดวงจิตกลับไปยังจุดที่ตนเองตายโหงได้ด้วยครับ...
กรณีนี้มักจะใช้ธูปใหญ่หน่อยถ้าต้องเดินทางไกล เพื่อกันลม
กันดับอะไรประมาณนี้ แต่ประเด็นหลักๆก็คือ ห้ามให้ควันธูปดับ
เพราะไม่งั้นจะกลับไปอยู่จุดที่ตายโหงทันทีครับ.และก็ต้องมาเริ่มใหม่
แต่ต้องไม่ลืมขออนุญาตเจ้าที่ด้วยนะครับ..ห้ามลืม.!!!
ส่วนกรณีข้ามทวีปข้ามประเทศ..คงต้องใช้วิธีการดึงดวงจิตแล้วยัดใส่
ภาชนะอะไรไว้ก่อน และตรึงไว้ก่อน พอมาถึงที่แล้วค่อยขออนุญาต
เจ้าที่และค่อยทำการปลดครับ..
แต่ถ้าเชิญระดับที่พอมีกำลังจิต คือสามารถพอมีรูปร่าง เครื่องแต่ง
กายสวยงามได้แล้วหรือภูมิที่มีถิ่นอาศัยระดับเดียวกับโลกเรา
ไม่ต้องจุดธูปก็ได้ครับ คือนึกๆก็พอครับ.แต่ต้องทำการอุทิศส่วนกุศล
ให้ก่อนหลายๆครั้งเพื่อขยายวงในการเดินทางมาของดวงจิตนั้นๆครับ.
เพราะแม้ว่าร่างกายจะดูดี สวยงามแต่จะมีรัศมีการไปไหนได้ไม่ไกล
จากจุดที่ดวงจิตสถิตย์ครับ...
ถ้าภูมิเทวดา up ไม่ต้องห่วงครับ มีความสามารถพอที่จะทำให้เราเห็น
ได้ด้วยตาเปล่าๆสบายๆครับ..แต่ต้องตอบได้ด้วยว่าเพื่ออะไร??
แบบภาพที่สอง ก็ใช้ได้ครับ ถ้าเกิดเรามีธุระจะต้องติดต่อ
หรือคุยด้วยซักเดือนหนึ่งครับ อาจจะเป็นกรณีวิศวกรโครงการที่เสียชีวิต
ก่อนแล้วส่งผลให้โครงการชงักอะไรอย่างนี้ครับ.. ๕๕๕๕.

 

.
เขียน ๑๕.๔๑ ๕ กพ. ๕๘

แหม..วุ้ย ว่าจะไม่โพสท์ ไม่โพสท์ แต่อดใจไม่ไหว เฮ้อ...นิพพิทาจังเลย (เบื่อ)
แต่เที่ยวนี้อาการหนัก เพราะมีวิราคะเกาะติดมาด้วย เฮ้อ...นิพพิทาได้ทั้งวัน

ท่านนพ ทู้เบอร์ ๖๓๔ นี่เล่นเอาง่วงนอนเลยครับ
ต้องนั่งสมาธิเรียกสติเร้าอาลม(ปราณ) มาทบทวนดูดิ๊ อะไรหว่า
ส่วนเบอร์ ๖๓๕ ถัดมา ก็อ่านยังไม่จบนะ แต่สงสัยซะแล้ว ว่า..

นี่โน่นนั่นหน่ะ ท่านนพรู้เห็นมาเองตามที่เขียนมาจริงๆ รึเปล่าครับ
หรือว่าไปแกะหรือก็อป ออกมาจากหัวคนอื่นหรือเปล่า เรารู้สึกคุ้นๆ น่ะครับ
คำศัพท์และเทนนิคที่ใช้อธิบาย ก็ต่างไปจากมือโปรอื่นๆ ไม่โหล

แม้จะยากต่อการเห็น แต่ก็คุ้มค่าพอที่จะนั่งปวดหัวได้นานๆ ๕๕๕
เทคนิคแบบนี้ มีในค่าย หรือสำนักไหนบ้างไม๊ครับ ไม่เคยเห็นนะ
เป็นของเก่าเล่าใหม่ หรือเพิ่งค้นพบครับ หรือใครเอาไปซุกไว้ที่ไหนมาน๊า หึหึหึ

ขอบ่นอีกที แหม..ไม่อยากเชียว ท่านนพเนี่ย ยั่วเค้าจนทนไม่ได้ ๕๕๕
ต้องไปกวาดวัดแล้ว โชคดีจัง ที่มีเวลาโม้แค่นิดเดียว หึหึหึ


กระต่ายป่า ข้างวัด / ค้างคาวแห่งแสง
.

 

อ่านแล้วง่วงใช่ไหมครับ..๕๕๕
ผมอ่านกลับมาอ่านผมก็ง่วงครับ.๕๕๕๕
ถ้าใช้ IOS ให้มันอ่านให้ก็ได้ครับ
ง่ายดีครับ..การตอบของผมมันเป็นลักษณะการปิ้งแว๊ปครับ.
ผมก็นั่งๆอ่านคำถามอยู่หน้าจอนี่หละครับ.ผมไม่ชอบอ่านตำราหรอกครับ
อ่านแล้วง่วงครับ..ถ้าขายหัวเราะอ่านอยู่ครับ..เพราะฉนั้นศัพท์แสงเทคนิค
ต่างๆไม่ค่อยรู้เรื่องกับเค้าหรอกครับ..ถ้าศัพท์แปลกๆก็ อากู๋ ท่านช่วยครับ.
ผมบอกให้ตามตรงนะครับ ที่ผมตอบๆเขียนๆมาเนี่ย มันแค่ปิ้งแว๊บ
แค่วินาทีไม่เกิน ๒ วินาทีหรอกครับ.คือส่วนมากจะผ่านมาหมดแล้วครับ
แต่โดยนิสัยไม่ชอบเล่าครับ เพราะไม่รู้จะเล่าทำไม.
ยกเว้นว่ามีคนถามถึงจะพูดครับ..
.คือผมมี ครูบาร์อาจารย์ที่เป็นห่มเหลือง.สอนเรื่องสติ
กับดูและเรื่องภพภูมิและสมาธิ ที่เป็นมนุษย์ท่านเดียวครับ.
ก็มีบ้างที่การเขียนของตัวผมจะเหมือนของท่านอาจารย์ที่สอนบ้างครับ.
แต่นอกจากนั้นมา จะเป็นครูบาร์อาจารย์ทางภพภูมิทั้งนั้นครับ..
ที่ผมเล่าๆสอนๆก็มาจากท่านๆเหล่านี้หละครับ อย่างตัวผมจะเอา
อะไรมาเล่า คุณไปหาค้นในเน็ท ในอากู๋ เจอไหมหละครับ
เรื่องที่ผมเล่าๆเกี่ยวกับกรรมฐานพิเศษกองต่างๆครับ..
แต่ผมไม่อยากอ้าง ครูบาร์อาจารย์ครับ.
เพื่อมาหนุนสิ่งที่ตัวเองเขียนหรอกครับ.
ยกเว้นพวกปากดี กวนบาทา ก็ต้องแซะเตือนๆมันบ้าง
ตามความเหมาะสม..แต่พวกจริตเดินเข้าสู่วิปลาสกับ
พวกหลงตัวเองผมจะไม่คุยด้วย ก็แค่นั่นครับ
แต่ทุกครั้งที่เขียนจะอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของท่านเสมอครับ.
คุณอยากรู้ไหม ว่าเวลาที่จิตเราเชื่อมกับครูบาร์อาจารย์
ข้างบนมันเป็นอย่างไร เด่วมีโอกาสผมพาคุณทำให้คุณเห็นด้วย
ตาคุณเองนะครับ.จะได้หายสงสัย..
และก็เพราะรู้ตัวว่าเรามันเลววววววววววววววววว
สังเกตุความยาวตัว ว ครับ จะรู้ว่าเลวระดับไหน..
ถ้าใครจะด่าก็ให้ มาด่าผมนี่หละครับ ง่ายดี..
เด่วถ้ามาปรามาสครูอาจารย์เค้า เด่วผมจะเปลี่ยนเป็นโหมดจอมมาร..
และปัญญาทางธรรมส่วนตัวแค่นี้ ขี้เกียจป่านนี้.
ถ้าฝึกเองก็คงชาติหน้าหละครับ กว่าจะได้มาเล่าให้ฟังแต่ละเรื่อง...
ปล.ประมาณนี้หละครับ..เป็นอะไรที่ทำให้ผมประหลาดใจมาก
ที่มีหลายคนเค้าบอกมาว่า ผมอ่านตำรามาเยอะ อยากจะหัวเราะ
ให้ฟันร่วงครับ แต่พอดีว่าทำไม่ได้ครับ.๕๕๕๕
.

 

... ขอเรียนแบบสั้น ๆ นะคะพี่มิงค์ขา ... มันต้องใช้ของจริงคะพี่ ..

อมนุษย์
..... ที่วนเวียนอยู่ในร้าน .. ส่วนมากเป็นเจ้าที่เก่าคะ .. กาลีนะ มาแย่งเขาอยู่คะ .. มันเป็นที่บรรพบุรุษของ กาลีนะ เองเมื่อประมาณร้อยกว่าปีที่แล้วตกทอดมายังตาของ กาลีนะ ต่อ ด้วยน้องสาวตาแล้วสุดท้ายขายให้นายทุนไปเขาเลยปล่อยที่เปล่าให้เช่า ... จนครอบครัว กาลีนะ ได้มาอยู่จนทุกวันนี้แรก ๆ มีไม่เยอะคะ หลัง ๆ นี้ก้มีมาเพิ่มบ้างและก็วิวัฒนาการขึ้นมาบ้างจนบางท่านแข็งแกร่งขึ้นเยอะ .. ด้วยเหตุผลหลายประการ ..

ปอบ ...

.. มีมาหลายสาเหตุอย่างที่พี่ว่ามานั้นแหละคะ ... เพราะแถวนี้คนเล่นของแล้วผิดครูมันเยอะ พวกปอบร่างทรงก้เยอะ พอเขาไล่ไม่มีที่ไปก็มาหากินแถวนี้กัน .. ส่วนข้างร้านแถวนี้ ... ทำใจคะ .. เอาทุกทางพูดอะไรไม่ได้ปล่อยตามสภาพ ...
... ส่วนนำเข้ามานะ ... มาจากฝั่งพ่อคะ .. หนูโดนหมายหัวไว้ตั้งแต่แรกแล้วคะ ... ทายาทอสูรย์จำไม่ได้เหรอพี่เคยบอกแล้ว ...

 

... สาธุคะป๋านบ ..

... หนูก็พอมีประสบการณ์แนวนี้เยอะพอสมควร .. แต่เรื่องบางเรื่องอธิบายลำบาก ... แต่คนที่ กาลีนะ รักที่สุดก็ต้องจบชีวิตเพราะเหตุข้อ 1 นั้นเอง .. บวกกับกรรมเก่าเมื่อซักพันสามร้อยปีก่อน .. กรรมฆ่าตัวตาย ด้วยสกุลชั้นสูงเมื่อเสียศักดิ์ศรี รบแพ้ เป้นเฉลย เพื่อป้องกันเกียรติยศของสกุลต้อง " ฆ่าตัวตาย " จึงเป็นกรรมเกี่ยวเนื่องกันทำให้อายุสั้นต้องตายด้วยเหตุต่าง ๆ ที่ไม่พ้นแถวตรงที่เคยฆ่าตัวตายนั้นเอง
.. คนส่วนมากจะมีเรื่องของเชื้อสายมาเกี่ยวข้องเป็นเหตุเสียส่วนใหญ่คะ .. เพราะ " เรามีกรรมเป็นแดนเกิด เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ " กรรมได้กำหนดเรามาไม่เว้นแม้แต่ กาลีนะ ... บรรพบุรุษบางท่านก็กลายสภาพเป็น ปอบ ... ทั้งที่ไม่ตั้งใจ และ ทั้งที่รู้ ..

 

.... เห้อ ๆ สาวนี้ใครนะ .. อยากรู้จริง ๆ ... ไม่ใช่ร้อนตัวนะ แค่อยากรู้ว่าเธอคือใคร .. ทำไมใจกล้ารบกวนคุณป๋านบได้ขนาดนี้ ... แต่ก็อย่างเพิ่งรำคาญเธอเลยนะคะ เธอคงทำไม่ได้จริง ๆ แหละคะ 555555555555

 

55555555555 มีคนไปสะกิดให้มาเฝ้ากระทู้แล้วคะ ..
.. พอดีมีภาระกิจเยอะคะ แถมคอมก็พังเพราะตกลงพื้น .. ลางสังหอนมาเลยไม่ดีแหละต้องมีงานงอกแน่นอน .. แล้วมันก็งอกจริง ๆ .. เล่นเอาเรากับแฟนทำตัวลำบากนอนไม่เป็นสุขกันเลย .. จนต้องสายด่วนไปขอกำลังเสริมจากป๋าที่เครารพให้มาช่วยเจรจาให้ที ... ไม่ใช่นึกถึงแค่ตอนมีเรื่องนะ .. ระลึกถึงตลอดแหละคะ .. อิอิ .. แต่ไม่อยากรบกวนเวลาอันมีค่าก็เท่านั้นเองอันไหนรับสภาพได้ก็ยอมรับไปแต่ถ้าไม่ไหวก็ต้องทำตาปริบ ๆ รบกวนพี่ ๆ ให้ช่วยน้องสิคะ ... อย่าเพิ่งรำคาญกันนะ ... ตามถึงบ้านจริง ๆ ตามไปง้อ ... อิอิ

 

อย่าไปเห็นเลยครับ...
เพราะคนที่ถ่ายมาก็มองไม่เห็นเหมือนกัน...
แต่เขาสัมผัสได้ว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ตรงนั้น...
ซึ่งก็เหมือนกับการสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง...
รับรู้ได้ แต่มองไม่เห็น...

... ใช่คะเพราะแฟนเรานี้หนีเข้าห้องตลอดแฟนเราเขาสามารถมองเห็น และ ได้ยิน .. เพราะมันบอกว่า น่าเกรียจและชอบแกล้งบางวันก็รุมทำร้ายแฟนเรา ตัวเรามองไม่เห็นแต่สัมผัสในรูปแบบพลังงาน และ กระแสพลังที่ส่งมาได้ เหมือนเรามองมนุษย์ล่องหนอยู่นั้นแหละคะ .. แต่ถ้าแรงมากก็จะฝันเห็น หรือ มาสื่อสารในฝัน .. มาแสดงตัวบ้าง มาแกล้งบ้าง .. มาลองดีบ้าง .. ทั้งที่เรายังไม่รู้เลยว่าเรามีดีตรงไหน .. ปัจจุบันก็ไม่บ้าเลือดแล้วด้วย เน้นหนีอย่างเดียว .. เรายังต้องคอยไปเดินคุมให้ หรือ บางวันมีพวกแรง ๆ แฟนถึงขั้นซบหลังเราหลบเลยคะ .. แฟนเรารักเรามากนะขอบอก .. ใช้เราเป็นโล่บังผีประจำเลย .. มันบอกผีกลัวเรา ... เอิ่มจะดีใจไหม๊เพราะตัวเราเองก็ยังกลัวผีขี้ขึ้นหัวอยู่เลย .. เคยถามน้องที่เขามีทิพยะคิกขุพูดคุยผีได้ .. มันบอกมันไม่กลัวผีหรอก กลัวคนมากกว่าผีสู้ได้บ่ยั้น .. เราเลยบอกว่าเรากลัวผีมาก .... มันมองหน้าเราแล้วบอกว่า " ยายอย่างเจ้ายังกลัวผีอีกเหรอ ... เจ้าน่ากลัวกว่าผีอีก " .... แต่ละคนนี้ฟังแล้วให้เคืองจริง ๆ พอ ๆ กับลูกค้าเวลามาร้านเรียกเรา ป้างี้ แม่งี้ .. ปวดตับ และ ปวดร้าวใจจริง ๆ ครั้นจะแต่งตัวสวยทุกวันก็ติดว่า " ขี้เกรียจ " ... แต่อย่างว่าแหละนะ กาลีนะ อายุจะสี่สิบเข้าไปแล้ว .... น้ำตาจิไหลพูดเรื่องอายุ กับ เรื่องอ้วน ละเครียด ...

 

เจ้าของบ้านลาป่วยแป๊บเดียวเกิดสงครามย่อม ๆ กันเลยหร่าคะ ... ไม่เอานะไม่ชอบใช้กำลังคะ .. เล่นมาแบบเปิดจิตกันกระจายขนาดนี้เจ้าของกระทู้ปวดหัวเลย ... นี้ไม่รวมอ่านโพสของพี่สองท่านจนมึนหัวนะคะ .. กำลังสติปัญญา กาลีนะ คงยังไม่ถึงอ่านแล้วงงคะ .. จากปกติจะปิ๊งแว๊ปเข้าใจนะคะ แต่รอบนี้มึนคะ ... คงต้องใช้เวลาแปลนานพอสมควร

... ตอนนี้มีลูกแมวหลงมาคลอเครียแข้งขาอยู่มาจากไหนก็ไม่รู้ .. เอาไงดี .. เห็นแล้วให้นึกถึงสัตว์เลี้ยงในชีวิตที่ผ่านมา .... เลี้ยงแล้วส่วนมากตายเร็ว .. บาปรึเปล่าก็ยังพิจารณาอยู่ ... จำได้ว่าสัตว์ชนิดแรกที่เลี้ยง คือ

1. แมว

.... มีสิบกว่าตัวคะ .. แต่สุดท้ายต้องเอาไปปล่อยวัดเหตุเพราะกลัวมันจะถูกฆ่าตายหมดคอกก่อน ( จำได้ว่าโดนฆ่าตายไป 9 ตัวด้วยมือคน ๆ เดียว ) ... จำได้ว่าร้องไห้แทบตายตอนเอาพวกที่เหลือไปวัด ... แล้วก็ไม่เลี้ยงแมวอีกเลย ... ปัจจุบันไม่เลี้ยงก็เหมือนเลี้ยงเพราะมักมีแมวหลงมาอยู่ที่บ้านบ่อย ๆ

2. หมา ..

.. หลังจากที่ต้องเหงาเพราะไม่มีเพื่อนเล่นแล้วด้วยความสงสารยายข้างบ้านเลยเอา หมา มาให้คู่หนึ่ง ชื่อ ไอ้แดง กับ อีลาย .. ไอ้แดงเป็นหมาแสนรู้เหมือนคนชอบประจบเจ้าของ ส่วนอีลายจะเป็นแบบหมาล่าเนื้อลายเหมือนเสือ แต่ไอ้แดงก็ต้องมาถูกค้อนทุบหัวตายเพราะประจบไม่ดูเวลาเลยโดนคนเดียวกับที่ฆ่าแมวเอาค้อนทุบหัวตายต่อหน้า กาลีนะ เหมือนแมว 9 ตัวที่ผ่านมาร้องไห้แทบตาย .. มีอีลายนี้แหละที่อยู่คงทนจนมันแก่ตายไปเองพร้อมลูกครอกสุดท้ายตายยกครอก .. เป็นเรื่องแปลกตรงที่พอไอ้แดงตายไป กาลีนะ ไม่สามารถเลี้ยงหมาตัวผู้ได้เลย ไม่หาย ก็ ตายตั้งแต่เล็ก ๆ .. พยายามเลี้ยงมาหลายตัวไม่สำเร็จ ... จนมาถึง ไอ้กี้ (อีกี้ เป็นหมาเพศที่สาม ) ตอนนั้นเริ่มเรียนมอปลายพอดีที่สามารถเลี้ยงรอดได้หลายปี 555555 แต่มันผสมพันธุ์ไม่เป็นแต่เป็นหมาที่แปลกตรงที่ กลางวันมันจะนอนในห้องน้ำ กลางคืนจะนอนเฝ้าประตูทางเข้าบ้านตลอด ถ้าใครจำเรื่องที่เราฝันว่าโดนปอบ 16 ตัวแปลงร่างเป็นหมาวิ่งมาบ้านเราตามคำเชิญของพ่อเราได้ ไอ้กี้นี้แหละที่ไปฟัดกับพวกมัน 1 ต่อ 16 จนหมาพวกนั้นหนีไป ... สุดท้ายมันก็โดนวางยาตายตอนเราเรียนมหาลัย .. และ มีตัวผู้อีกตัวหนึ่งจำชื่อไม่ได้ จากนั้นก็เลิกเลี้ยงหมาจนตอนนี้ ทั้งที่ชอบหมามากแต่ทำใจไม่ได้ถ้ามันตาย

3. หนู

... ไม่ใช่หนูนา หรือ หนูบ้านแบบที่วิ่งในร้ายตอนนี้นะคะ เป็นหนูชื่ออะไรสักอย่างแต่ลูกดกมากกินเก่งมากพยายามเลี้ยงไว้เยอะคะเกือบยี่สิบตัว .. ภายในสองเดือนตายเรียบ ... เลิกเลี้ยงเลยคะสงสัยจะไม่รุ่ง

4. กระต่าย ..

... อันนี้ก็พยายามเลี้ยงสัตว์ที่เลี้ยงในหอพักได้ แต่ก็ตายไปหลายตัวเหมือนกันเกือบสิบ .. ตัวสุดท้ายนี้ดีหน่อยเลี้ยงจนตัวใหญ่กว่าแมวเสียอีกแต่ต้องมาตายเพราะพ่อเลี้ยงเรามาแอบขโมยไปย่างกินตอนเราลงไปกรุงเทพ ... เลยตัดใจจะไม่เลี้ยงสัตว์อะไรแล้ว .. ไม่อยากเสียใจร้องไห้เวลามันตาย ....

5. ปัจจุบัน ... เลี้ยงสัตว์ที่มีมาตามธรรมชาติ และ สัตว์หลงมาแทน ..

.. อันได้แก่ หมา แมว ที่หลงทางมา ... อึ่งยาง จิ้งหลีด คางคก ตุ๊กแก หนูนาตัวเท่าแมว มดแดง มดขายาว ( ตามมาจากเหนือ ) ปลวกในจอมปลวก ไม่นับอสุรกายที่พวกพี่ ๆ มาเจอนะคะ ละไว้ในฐานที่เข้าใจคะ ...

.... เห็น กาลีนะ หน้าตาดุ ๆ แบบนี้ขอบอกว่ารักสัตว์นะคะ .. แม้แต่จะฆ่าเป็นอาหารยังแทบไม่เคยทำคะ ที่บ้านไม่ให้ทำ ... เพราะเวลาฆ่าแล้วพ่อแม่รับไม่ได้ ... สมัยก่อนก็งงนะว่าทำไม .. มีครั้งหนึ่งซื้อปลาช่อนมาจะทำกับข้าวให้พ่อกับแม่กินเราก้จัดการเลยมีดฟันหัวปลาขาดสองท่อน ... พ่อยืนดูมาแย่งมีดไปเลยไม่ให้ทำ .. แกบอกว่าเราโหดร้ายเกินไป แต่ก็งงว่าโหดร้ายตรงไหน กาลีนะ แค่กลัวว่าเขาจะเจ็บถ้าเราไม่ฆ่าให้ตายทีเดียวกลัวเขาจะทรมานเลยจัดทีเดียวกะให้ตายเลย ... สมัยมหาลัยตาใช้ให้ฆ่าไก่ต้มก็พอเราเชือดคอมันไม่ยอมตายไม่รู้จะทำไงเห็นมันดิ้นกระเเด่ว ๆ คงจะทรมานทำไงดี ... เลยตัดสินใจจับขามันไว้แล้วเอาฟาดไปที่เสาปูนในครัวคอขาดกระเด็น ... อย่าตกใจไปคะเพราะปัจจุบันไม่ได้ทำแบบนั้นแล้วถ้าไม่จำเป็น ... เล่าแล้วก็ให้กลัวใจตนเองจริง ๆ

 

ขอถามหน่อยนะคะ ท่านระมิงค์และท่านนพฯ การโดนเจาะท้ายทอย
คือ การที่มีพลังงานบางอย่างพุ่งเป็นลำใส่ตรงท้ายทอยเรารึปล่าวคะ
แล้วดูเหมือนว่า พลังที่มานั้นทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างค่ะ
ทำให้ยายเลิกเป็นร่างทรง ของอารักษ์ประจำหมู่บ้านได้ โดยครูของยาย
พยายามเชิญวิญญาณเข้าร่างยาย แต่วิญญาณนั้นไปเข้าร่างครูแทน
เพราะเข้าร่างยายไม่ได้อีก โดยก่อนยายจะไปหาครู เราได้ใช้นิ้วเขียนอะไรไม่รู้ตรงหลังยายน่ะค่ะ แบบรู้ตัวทุกอย่างนะคะ บอกว่าผีจะเข้าร่างยายไม่ได้อีก ยายแก่แล้ว เลิกทรงเจ้าเข้าผี ให้เข้าวัดปฏิบัติธรรมได้แล้ว ยายก็เลิกเป็นร่างทรงได้ตั้งแต่นั้นมา ไม่ต้องไปเต้นไปฟ้อนผีอีก ทั้งๆที่มีความเชื่อว่า ถ้าร่างไม่ตาย ผีจะไม่ไปจากร่าง

.. ไม่ได้ถามเรานะแต่อยากตอบให้คะ .. ตามความคิดของเรานะ ... ผีเขาเลือกตัวแทนคนใหม่ไว้แล้ว คือเปลี่ยนไปอยู่ที่ทายาทสืบสันดารของยายนั้นเอง .. แต่ไม่รู้ว่าใครน้อยมากจะเป็นคนนอกสายเลือด .. เพราะจริง ๆ ร่างไม่จำเป็นต้องตายก็ถ่ายทอดได้หากมีผู้ยอมรับสืบทอด .. ส่วนมากพอแก่ตัวแล้วคนที่กลัวก็จะทำแบบนี้ มีน้อยคนที่จะยอมให้ตายไปกับตัวโดยไม่ส่งต่อทายาทหากทำแบบนั้นก็จะเกิดการแยกตัวของผี .. แล้วแต่มันพอใจเลยทีนี้ว่าจะเลือกใครเป็นทายาทดี .. เลี่ยงยากเพราะมันอยู่ในสายเลือด .. ส่วนทายาทจะรู้ตัวหรือไม่เมื่อถึงเวลามันจะแสดงตัวเองคะ หากเรารู้ยังสามารถรับมือได้ทันคะ มันมีทางออก แต่หากรับเข้ามาแล้วนี้ปวดหัวเลยคะยาก ๆ


... จากนั้นมา คนที่รู้จัก ถ้าจะไปรับขันทรง จะดึงเข้าวัดอย่างเดียว ห้ามรับขันเด็ดขาดห้ามครอบครู ลงทอง ทำพิธีไสยศาสตร์ เข้าวัดสายหลวงปู่มั่นอย่างเดียวเลยค่ะ แต่พลังงานเหล่านั้น ไม่ได้หายไปไหนนะคะ ยังรู้สึกได้ตลอด

... ไม่แปลกคะ ... คนที่เคยเป็นร่างทรงพอหมดหน้าที่แล้วก็มักไปบวช หรือ นุ่งขาวแทนเพราะสิ่งที่คอยคุ้มครองกายสังขารหมดไปต้องใช้พุทธคุณเข้ามาทดแทน และ เตรียมตัวสู่ภพภูมิใหม่ที่คาดว่าจะดีนั้นเอง .. มันเป็นแนวทางพื้นฐานคะ

 

... ในส่วนการใช้ธูปเพื่อสื่อวิญญาณ ... อันนี้ตอบยากคะ ... เพราะทำมาแล้วทั้งใช้ และ ไม่ใช้ แต่ถ้าไม่จำเป็นจะไม่ใช้ธูปคะ พูดปากเปล่าเลย หรือ คิดในใจแบบตั้งใจสุด ๆ .. ยกเว้นบางครั้งเท่านั้นจะจุดธูป .. ที่มาคุยกันประจำนี้ก็แ้วแต่อารมณ์เขาเลยคะอยากมาตอนไหนก็มา แต่มีบางครั้งพลังไม่พอก็จะบ่นเยอะหน่อยแล้วไล่ไปวัดทำบุญให้

... แต่ตอนอันเชิญวิญญาณผีตายโหงดวงหนึ่งมาอยู่บ้านด้วยตอนนั้น ใช้ธูปจุดคะ มีสำหรับที่เขาชอบ บทสวดที่ อ.บุญชูสอนให้ สื่อแทนตัวเขา ดอกไม้ เทียน และ ใช้ความรักความจริงใจที่มี ... เชิญเขาให้ตามมาอยู่ที่บ้านหลังจากที่ตายไปแล้วหนึ่งปี .. แต่ก็ยังคงมีบ้างที่ไปยังที่เดิมมาเป็นช่วงเวลา .. กับอธิฐานขอเทวดาประจำตัวไม่แน่ใจว่าชุดขาว หรือ แดง เพราะตอนเอาดวงจิตมาส่งนี้ดำเป็นเงามาเลยรู้แค่มีแขนเยอะ แต่เป็นเพราะมี กรรมมะวาจาต่อกันด้วยมั้งคะถึงทำได้ ตอนหลังก็หาร่างให้ผูกติดไว้ทีนี้เข้าออกสบายมีกายเนื้อจับต้องได้ และ กายสังขารนั้นก็ได้ผลประโยชน์ตรงที่ยืดอายุขัยไม่ทรมานเพราะโรคประจำตัว เวลาโรคกำเริบดวงจิตนี้จะทำให้เจ้าของกายสังขารหลับ แล้วเขาก็สามารถพูดคุยกับเราได้ปกติ แปลกตรงกิริยาท่าทางเขาจะไม่เหมือนกัน ลักษณะการพูดจา สีหน้า แววตา จะเปลี่ยนตามดวงจิตนั้น ๆ แต่เคสของคนนี้สภาพร่างกายจะมีการเปลี่ยนแปลงไปแบบคล้ายดวงจิตนั้น .. ขอพูดถึงแค่นี้ละกันคะ ..

... ส่วนการไปยังสถานที่ต่าง ๆ นั้นขึ้นอยู่กับพลังของดวงจิตนั้น จากการสอบถามได้ความว่า มีบางที่เข้าได้บางที่ก้เข้าไม่ได้เราต้องเรียกเขา หรือ พาสื่อเขาเข้าไป .. ไปที่ไกลแบบต่างประเทศถ้าไม่นำสื่อเขาไปด้วยก้จะไปไม่ถึงคะยกเว้นเราใช้พลังบุญจำนวนมากบอกกับสื่อ จะพอพาไปได้ ขอเป้นที่ ๆ ไปแล้วแต่กรณี

 

คุณกาลีนะคะ ลูกหลานของยาย ไม่มีใครสืบต่อค่ะ จิตดวงนั้นไปมีร่างใหม่
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับครอบครัวยายอีก ทางเหนือผีเจ้าทรงจะไม่มีการสืบทายาทค่ะ

ที่มีการสืบเชื้อ เรียกว่า ผีกะ ค่ะ เด็กเกิดใหม่ก็มีคนเห็นเป็นผีแล้ว ไม่รู้ว่าผีกะนี้
ขยายพันธุ์กันยังไง ส่วนผีกะยักษ์ จะเป็นพระที่เรียนคาถาอาคมแล้วตายไปค่ะ
อันนี้จะมีฤทธิ์ขึ้นมาหน่อยนึง มีร่างทรง แต่ไม่เก่งเท่ากลุ่มเทวอสุรา
ไม่รู้ว่า จะเหมือนทางอีสานมั้ยคะ ผีกะ กับ ผีปอบ อันเดียวกันรึปล่าวคะ

 

ขอถามอีกข้อนะคะ คนที่ทวารเปิด ทำยังไงถึงจะปิดได้คะ
มีคนรู้จัก ไปที่ไหน โดนผีเข้าตลอดเลยค่ะ ทั้งผีตายโหง
ผีเจ้าที่ เค้าว่าถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จะทำให้อายุสั้นใช่มั้ยคะ
มีวิธีแก้รึปล่าวคะ

 

อือเนาะ..มีมุมในการเห็นแตกต่างกันไป..เรื่องปกติมิใช่ปัญหา..
เรื่องภพภูมิจะยังไงก็ได้.แต่โดยความรวมก็คือ.เราจะเน้นการอยู่
ร่วมกันอย่างสันติ.และไม่เน้นการทำให้ฝ่ายภพภูมิสะเทือน.
ไม่ว่ากรณีใดๆ..หากมีการกระทำใดๆก็ตาม..แม้เราจะมีต้นทุน
ในการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้.แต่ก็
ควรอยู่ภายใต้ครูบาร์อาจารย์
ทุกๆครั้งไป..เพราะความเกรงใจที่ได้รับจะแตกต่างกัน...
ซึ่งจะส่งให้เกิดผลในทางที่ดีตามความเหมาะสมแล้วแต่กรณีๆไป
ยกเว้นในกรณีที่เราถูกรังแกจริงๆ.หรือเจอฝ่ายมีฤิทธิ์นิสัยไม่ดีจริงๆ
แต่โดยมากจะน้อย.เพราะว่ามันปรับกันได้เรื่องพวกนี้ เราก็ดูที่ปัจจุบัน
เป็นหลักก็พอ..เรียกว่าดุเวอร์ชัน ล่าสุด..ถ้าเค้าดีแล้ว เป็นมิตรแล้ว
ก็เรื่องของเค้า..เราก็อยู่ของเรา..ที่ยังไม่ดีก็ค่อยๆดูกันไป..
เรื่องรับขันธ์ เป็นเรื่องละเอียดอ่อน.ทั้งก่อนรับ ช่วงขณะที่รับไปแล้ว
และหลังจากยกเลิกขันธ์ก็ส่งผลแต่ต่างๆกันไป.
ได้ในทุกๆช่วง.เพราะฉนั้นก็พิจารณาๆเป็นกรณีๆไป..แต่ก็ให้ส่งผล
ต่อบุคคลอื่นๆน้อยที่สุดก็ถือว่าดี..
การโดนเจาะคือ กรณีที่บุคคลนั้น อยากมีอะไรพิเศษ ติดในความโลภ
หวังในเรื่องที่ นำสิ่งที่มีพิเศษมาเพื่อหนุนเรื่องทางอกุศลต่างๆ..ถ้าจิตเรา
เชื่อมข้างบนเป็นปกติ เรายึดมั่นในพระรัตนตรัยเป็นปกติ หรือแม้แต่บุคคลใด
ที่สัมผัสดีมากกว่าปกติ แล้วรับเรื่องพวกนี้ได้ง่าย ก็ให้เพิ่มความยึดมั่นในพระรัตนตรัย
ยึดมั่นในการสร้างบุญ สร้างกุศล และที่สำคัญก็คือ ฝึกสร้างผู้รู้ หรือเจริญสติเพื่อ
ที่จะมาเป็นเกราะป้องกันตรงนี้..เพราะถ้าเป็นเรื่องของการมีเวรมีกรรมร่วมกันมา..
ไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าพระฯ ก็ไม่มีใครจะช่วยได้..เพราะฉนั้นการที่จะป้องกันตรงนี้ได้
ก็คือ การสร้างผู้รู้ ตรงนี้มาเพื่อป้องกันตนเอง..แต่ก็พอเข้าใจครับ มันยาก มันไม่ง่าย
เหมือนไปให้คนนั้นคนนี้ ไปเอาวัตถุนั้น วัตถุนี้มาห้อย มันแก้ได้ในระดับหนึ่ง
แต่มันไม่จบ..เพราะฉนั้นให้พิจารณากันดีๆครับ...
เรื่องควันธูป ก็พิจารณาๆไป เป็นกรณี..ประเด็นหลักขึ้นอยู่กับ กำลังจิตเดิมของ
ดวงจิตที่เราต้องการจะสื่อ..เป็นเกณฑ์ในการพิจารณา.เป็นที่มาของวิธีการนั่นเอง...
เรื่องสาวอภิญญาจิตภายในสูงคน นะหรือ กาลีนะ ๕๕๕๕๕ ไม่บอกหรอก ๕๕๕๕
เหตุเพราะมันมีมนุษย์จิตใจหยาบ ทำให้บุคคลอื่นเสียชีวิตไม่พอ มันยังเจือกไปจ้าง
พวกหมอธรรมมามัดดวงวิญญาน คนที่มันทำให้เค้าชีวิตอีก.
สาวคนนั้นเค้าสัมผัสตรงนี้ได้ แต่เค้าไม่สามารถไปช่วยแก้มัดดวงวิญญาน
ตรงนั้นได้..ก็เลยต้องเป็นหน้าที่ของพี่นพ ผู้ใจดี..๕๕๕
ได้อารมย์ไปอีกแบบนะตอนเค้ามาขอบคุณแบบให้เห็นด้วยตาเนื้อ.
แหมๆเล่นเอาตกกระใจพอสมควร.๕๕๕..ก็เพราะดวงจิตนี้เดิมก็ไม่ยอม
ไปบอกโน้นบอกนี่ จนสามารถค้นหาหลักฐานโน้นนี่.
จนเป็นที่มาของการฟ้องร้องดำเนินคดีไปแล้วหละ ก็ปล่อยให้เป็น
เรื่องของกฏหมายเรื่องทางโลกก็ว่ากันต่อไป..กรรมของใครเค้าก็รับของเค้าเอง..
หมดหน้าที่ของเรา...
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเหตุอะไรที่เราเป็นอยู่ มันก็ล้วนแล้วแต่มีวิบากกรรมนำพา
มาทั้งหละ..แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกเดินอย่างไร ถ้าจะเดินก็ควรจะสะสมบุญ
เพื่อนำพาไปสู่ที่สูงในวันข้างหน้า..รู้ละ รู้วาง รู้ว่าง ทุกนาทีได้ในอนาคต
ชีวิตนี้ก็จะมีแต่สุขทุกข์ไม่มี...ก็ค่อยๆไปค่อยไปแล้วกัน
ตามเหตุและปัจจัย..เพราะคุณนพ ก็ยังง่องแง๋งๆ อยู่เหมียนกัน
ปล.ประมาณนี้หละ..

 

คุณกาลีนะคะ ลูกหลานของยาย ไม่มีใครสืบต่อค่ะ จิตดวงนั้นไปมีร่างใหม่
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับครอบครัวยายอีก ทางเหนือผีเจ้าทรงจะไม่มีการสืบทายาทค่ะ

... ประเพณีทางเหนือก็พอมีความรู้คะ .. ขึ้นอยู่กับว่าแถบไหน และ นับถืออะไร ..

เช่น กลุ่มที่นับถือผีปู่ย่า ผีมดผีเม็ง .. อันนี้เจอมาแล้วปะทะมาแล้ว .. พวกนี้จะถ่ายทอดทางสายเลือดโดยจะเป็นลักษณะผีบรรพบุรุษคุ้มครอง โดยส่วนมากจะสืบสายเลือดนับฝั่งที่เป็นผู้หญิงเป็นหลัก .. พวกเขาจะอยู่กันเป็นกลุ่มคะเวลาลูกหลานคนไหนไม่เชื่อทำผิดผีก็จะประสบชะตากรรมแตกต่างกันไปตั้งแต่เบาจนหนักถึงชีวิต เหตุด้วยผีบรรพบุรุษไม่สามารถคุ้มครองได้ ฯ ... ถามว่าพวกนี้แรงไหม๊ ... ตอบได้ว่าแรงมากคะเพราะมาเป็นแบบยกตละกูลตายไปถ้ายังไม่หมดอายุขัน หรือ หมดห่วงก็จะเป็นผีบรรพบุรุษคอยวนเวียนดูแลสายเลือดของพวกเขาอยู่แบบนั้น .. ประสบการณ์ตรงคะเรื่องนี้เพราะคนรัก กาลีนะ เป็นคน หนองม่วงไข่ จ.แพร่ .. ดวงจิตของผีตายโหงที่ กาลีนะ ไปพาเขามาอยู่ด้วยนี้แหละคะ เพราะผีบรรพบุรุษเขามาฝากไว้ตั้งแต่รู้จักกันอาทิตย์แรก ขนาดเขาจายแล้วไปรับวิญญาณมาผีบรรพบุรุษยังตามมาส่งถึงบ้าน กาลีนะ เลยคะ .. ช่วงนั้นนี้ผีหลอกบ่อยมาก พอตอนหลังได้ศึกษา และ สอบถามญาติเขาว่ามีคนในตละกูลลักษณะแบบนี้ไหม๊ .. ปรากฏว่าตรง และ ถูกต้องทุกตน ... แถมช่วงเขาไหว้ผีปู่ย่า กาลีนะ ยังเคยฝันว่าพวกเขามาพาไปหลายครั้ง ..
... ทั้งนี้ .. หากเป็นกรณียายคุณ .. ก้ไม่ยกเว้นคะเพียงแค่แยกย้ายกันไปอยู่มากบ้างน้อยบ้าง เพราะการมีอยู่ของพวกเขาไม่จำเป็นต้องเข้าทรงร่างก็ได้ .. ยกเว้นว่าเป็นผู้ถูกเลือกเป็นทายาท .. อันนี้จะถูกบังคับให้เป็นโดยอัตโนมัติ ... แต่ถ้ามีคนรับไปแล้วคนอื่น ๆ ก็จะสบายไปแต่ก็ยังเป็นเชื้อสายอยู่ดี .. ส่วนคนที่รับไปก็จะหนักหน่อยแค่นั้นเอง เพราะเพื่อน กาลีนะ ก็ไม่ยอมรับเหมือนกัน .. แต่มันก็หนีไม่พ้นชะตากรรมนี้คะ .. ยกเว้นว่าจะเป็นการเรียนวิชามีครู อันนี้ถ่ายทอดให้ศิษย์ได้คะ ..

ที่มีการสืบเชื้อ เรียกว่า ผีกะ ค่ะ เด็กเกิดใหม่ก็มีคนเห็นเป็นผีแล้ว ไม่รู้ว่าผีกะนี้ขยายพันธุ์กันยังไง ส่วนผีกะยักษ์ จะเป็นพระที่เรียนคาถาอาคมแล้วตายไปค่ะ อันนี้จะมีฤทธิ์ขึ้นมาหน่อยนึง มีร่างทรง แต่ไม่เก่งเท่ากลุ่มเทวอสุรา
ไม่รู้ว่า จะเหมือนทางอีสานมั้ยคะ ผีกะ กับ ผีปอบ อันเดียวกันรึปล่าวคะ

... ตละกูลเดียวกัน .. ต่างกันที่ชื่อเรียกคะ แบ่งง่าย ๆ คือ ปอบเชื้อ กับ ปอบวิชา .. ส่วนพวกที่เก่งกล้าแก่ตัวแล้วจะเรียกว่า ห่าก้อม .. คล้ายผีกะยักษ์นั้นแหละคะ มีความดุร้ายมาก ทนต่อคาถาอาคมชั้นล่าง และ กลาง

... เพราะความจริงเราจะพิจารณาจากภพภูมิของพวกเขา ปอบ จัดอยู่ในสัตว์นรกจำพวกเปรต ..

 

ขอถามอีกข้อนะคะ คนที่ทวารเปิด ทำยังไงถึงจะปิดได้คะ
มีคนรู้จัก ไปที่ไหน โดนผีเข้าตลอดเลยค่ะ ทั้งผีตายโหง
ผีเจ้าที่ เค้าว่าถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จะทำให้อายุสั้นใช่มั้ยคะ
มีวิธีแก้รึปล่าวคะ

... ต้องหาคนที่มีพลังสูง และ บารมีมากพอคะ .. คนที่ กาลีนะ รู้จักเขาสามารถทำได้ชื่อ พี่ตุ๊ก เจ้าของร้านเสริมสวยแถวมอธุรกิจ คนที่ชี้แนะ แนะนำ กาลีนะ นั้นแหละคะ .. พี่เขาเคยถามว่าจะให้เหมือนกันแต่ไม่มีโอกาศ .. ตอนนี้พี่เขาก็กลายเป็นเจ้าที่ที่หอนั้นไปแล้ว ...
..... จะเรียกว่าใช่ก็ได้คะ ขอเปรียบเทียบแบบนี้นะคะ คนเราเหมือนไฟ ผีเหมือนน้ำแข็ง เวลามาอยู่ร่วมกันในร่างคนจะทำให้สุขภาพมีปัญหา อ่อนแอ เพราะไอเย้น ยิ่งภพต่ำยิ่งเย็น ... หรือ หนึ่งกายหนึ่งจิตใช้พลัง 100 ส่วน .. แล้วถ้าหนึ่งกายสองดวงจิตก็จะต้องใช้พลังงานเยอะกว่าปกติ ทำให้ร่างกายของเราถุกใช้พลังงานไปเยอะมันก็เสื่อสภาพเร็วไปตามการสูญเสียนั้นแหละคะ ..

... ทางแก้แบบปิดทวารนั้นหาคนทำได้ยากส่วนมากโม้จะเยอะคะ .. มันมีทางอื่นที่พอช่วยได้ แต่มันอาจจะยากสักหน่อยเท่านั้นเอง

 

อือเนาะ..มีมุมในการเห็นแตกต่างกันไป..เรื่องปกติมิใช่ปัญหา..
เรื่องภพภูมิจะยังไงก็ได้.แต่โดยความรวมก็คือ.เราจะเน้นการอยู่
ร่วมกันอย่างสันติ.และไม่เน้นการทำให้ฝ่ายภพภูมิสะเทือน.
ไม่ว่ากรณีใดๆ..หากมีการกระทำใดๆก็ตาม..แม้เราจะมีต้นทุน
ในการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้.แต่ก็
ควรอยู่ภายใต้ครูบาร์อาจารย์
ทุกๆครั้งไป..เพราะความเกรงใจที่ได้รับจะแตกต่างกัน...
ซึ่งจะส่งให้เกิดผลในทางที่ดีตามความเหมาะสมแล้วแต่กรณีๆไป
ยกเว้นในกรณีที่เราถูกรังแกจริงๆ.หรือเจอฝ่ายมีฤิทธิ์นิสัยไม่ดีจริงๆ
แต่โดยมากจะน้อย.เพราะว่ามันปรับกันได้เรื่องพวกนี้ เราก็ดูที่ปัจจุบัน
เป็นหลักก็พอ..เรียกว่าดุเวอร์ชัน ล่าสุด..ถ้าเค้าดีแล้ว เป็นมิตรแล้ว
ก็เรื่องของเค้า..เราก็อยู่ของเรา..ที่ยังไม่ดีก็ค่อยๆดูกันไป..

.. ตอนนั้นที่ทำ อ.บุญชูเป็นคนบอกว่าหนูทำได้คะ จริง ๆ ครอบครัวเขาได้เอาพระมาทำพิธีทางเหนือให้ตั้งแต่สองวันแรกนะคะ .. แต่ไม่สำเร็จ อ.บุญชู บอกว่าถ้าเป็นหนูทำได้แกก้สอนวิธี และ คาถา ให้ผลที่ออกมาก็เป็นอย่างที่ป๋ารู้นั้นแหละคะ

... หนูทราบดีคะว่าการละเมิกกฏของภพภุมินั้นมันมีผลเสีย โทษ สมัยก่อนเพราะความไม่รู้เลยชอบฝืนกฏแห่งกรรม เปลี่ยนแปลงมันจนได้รับบทเรียนมาเยอะคะเจ็บมาเยอะ .. แต่ปัจจุบันถ้าไม่จำเป็นจะไม่ทำ ถ้าพิจารณาแล้วว่าไม่คุ้มไม่ทำคะ ที่ทำไปตอนนั้นด้วยความรัก และ กรรมวาจาที่มีต่อกันในทุกชาติที่เจอกัน ถึงจะเป็นเรื่องต้องห้ามก็ตาม .. อ.ต๋องสอนไว้ว่า สำหรับท่าน " กฏมีไว้ให้แหก " ( แต่ต้องพิจารณาก่อนว่าคุ้มไหม๊ )

 

เรื่องรับขันธ์ เป็นเรื่องละเอียดอ่อน.ทั้งก่อนรับ ช่วงขณะที่รับไปแล้ว
และหลังจากยกเลิกขันธ์ก็ส่งผลแต่ต่างๆกันไป.
ได้ในทุกๆช่วง.เพราะฉนั้นก็พิจารณาๆเป็นกรณีๆไป..แต่ก็ให้ส่งผล
ต่อบุคคลอื่นๆน้อยที่สุดก็ถือว่าดี..

... ถูกต้องคะป๋า .. แต่คนส่วนมากไม่คิด และ สอนกันผิด ๆ ความจริงคนที่จะเป็นครูยกขันธ์ให้ใครได้จะต้องมีคุณสมบัติของครูจริง ๆ การเป็นแค่ร่างทรงเฉย ๆ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นครูใครได้เพราะคนที่เป็นครูจริง ๆ คือ องค์ ต่างหาก .. แต่คนเรามักติดในความหลง ลาภยศ สรรค์เสริฐ คิดว่าตนเองนั้นแหละคือผู้มีอำนาจ วาสนา ให้คนกราบไหว้ หยิ่งผยอง ... แต่สุดท้ายเห็นจบไม่สวยสักคนทั้งตอนเป็นคน และ ตอนเป็นผี

... ว่าแต่ป๋านบจะกรุณาเพื่อนหนูอีกสักคนได้ไหม๊คะ หนูแนะนำเขาให้ไปหาป๋าในเฟสนะคะ น้องสาวที่มีทิพยะคิกขุบอกว่าหนูคนเดียวคงไม่รอดฝ่ายนั้นเขาเรียนมาเพื่อการนี้แถมส่งผีมาเฝ้าคุมตลอดเคยเจอมาละเล่นเอาพวกหนูแย่เหมือนกัน .. เพราะความสามารถหนูคงสู้เขาไม่ได้ ... เกลียดจริง ๆ พวกตำหนักทรงที่มาหากินกับคนที่ไม่รู้อะไร ...