พบวัดพิลึก ห้ามไหว้พุทธรูป

ส่วนเรื่องวัตถุมงคลนั้นผมขอนำคำสอนหลวงพ่อพระราชพรหมยานมาให้อ่านนะครับ
ปัญหาเครื่องรางของขลังและพระบรมสารีริกธาตุ​

<TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD align=left width="100%" colSpan=2>ปัญหาเรื่องนี้ได้นำคำตอบของหลวงพ่อ มาเพื่อความกระจ่าง ของความหมายที่อยู่ในความรู้สึกของท่านพุทธศาสนิกชนบางท่าน ที่ยังเข้าใจไม่ครบถ้วนในความหมายของคำว่า "เครื่องรางของขลัง" ซึ่งในปัจจุบันบางท่านมีความเข้าใจไปว่า พระที่ชอบแจกเครื่องรางของขลังจะทำให้คนติดในวัตถุว่าหลงใหลงมงาย ปัญหานี้โดยเฉพาะนักเรียนนักศึกษา มาถามกันอยู่เสมอ ซึ่งหลวงพ่อท่านได้อธิบายว่า
"ความมุ่งหมายในการใช้พระคล้องคอ โดยมากพวกเรามักจะเข้าใจผิดกัน ที่ท่านทำพระไว้ให้ห้อยคอ ก็หมายถึงว่า บุคคลใดที่มีใจเคารพในพระพุทธเจ้า มีใจเคารพในพระธรรม มีใจเคารพในพระอริยสงฆ์ แต่ทว่ามีกำลังใจที่จะเข้าถึงพระรัตนตรัยทั้ง ๓ ประการ ยังอ่อนอยู่ ฉะนั้นจึงได้ทำรูปเปรียบของพระพุทธเจ้าก็ดี รูปเปรียบของพระสงฆ์องค์ใดองค์หนึ่งก็ดี ที่เป็นเคารพนับถือห้อยคอไว้ ถ้าหากเรานึกถึงพระท่านไม่ออกจะได้นำพระขึ้นมาดู รูปนี้เป็นรูปองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงแนะนำให้เราปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามระบอบแห่งความดีที่เรียกกันว่า "พระธรรมวินัย"
นี่เป็นความจริง เป็นความมุ่งหมายของผู้ทำ ต้องการอย่างนี้หมายความว่า คนที่มีพระห้อยคอ ควรจะทำใจอย่างพระหรือมิฉะนั้นคนที่มีพระห้อยคอ ก็ควรจะทำตามที่พระแนะนำให้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แต่ว่าพวกเราก็กลับมาพลิกแพลงเสีย เอาพระไปตีกับชาวบ้านเขา ไปยุให้พระตีกัน
พระที่นำมาห้อยคอนี่ พระท่านทำขึ้นมาก็ด้วยอาศัยอำนาจของพระพุทธานุภาพนะ อำนาจของพระพุทธานุภาพนี่สามารถที่จะช่วยคนที่ไม่ถึงอายุขัยให้พ้นจากอันตรายได้
ที่เรียกว่า "พระเครื่อง" อันนี้ใช้ได้ แต่ถ้าหากจะเรียก เครื่องรางของขลัง อันนี้ใช้ไม่ได้ พระทุกองค์ท่านทำมาไม่ใช่ของขลัง ท่านทำมาด้วยวิชาที่เรียกว่า "พุทธศาสตร์" ไม่ใช่ "ไสยศาสตร์" พุทธศาสตร์กับไสยศาสตร์มีค่าต่างกัน พวกของขลังนี่เป็นไสยศาสตร์ เขาทำมาเพื่อทำลาย สำหรับพุทธศาสตร์เขาทำเพื่อการสงเคราะห์ เพื่อให้บุคคลที่มีพระประเภทนี้ไว้ถ้ามีจิตใจเคารพในคุณพระรัตนตรัยถ้าไม่ถึงอายุขัย ถ้าอันตรายของชีวิตถึงจะเกิดขึ้นก็สามารถปลอดภัยจากอันตรายนั้นได้
ต่อไปนี้เป็นคำตอบปัญหาของหลวงพ่อในเรื่องนี้
</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม</TD><TD width="87%">หลวงพ่อคะอ่านประวัติหลวงพ่อปานแล้วมีความรู้สึกว่า ถ้าเรามีวัตถุมงคลที่มีพลังสูง เช่น ยันต์เกราะเพชร ก็ดีนะคะ ตอนที่ลาวปล่อยของมาแล้ว ของอื่นแตกหมด แต่ยันต์เกราะเพชรนี้อยู่ไม่เป็นไร ทำให้นึกอยากได้ของที่แจ๋วๆอย่างนั้นคะ</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">จะเอาเพชรสีอะไรล่ะ สีน้ำมันก๊าด จะไปยากอะไร ยันต์เกราะเพชรบทเสกกับบทเขียนก็มี พระพุทธคุณ คือ อิติปิโส บทต้น แล้วทุกวันก็ต้องบูชาด้วย อิติปิโส ๑ จบ มีพระองค์ไหนก็เหมือนกัน หรือ มีพระคล้องคอ เวลาสวด อิติปิโส ก็นึกถึง บารมีของพระพุทธเจ้า ห้องที่สองนึกถึง บารมีพระธรรม ห้องที่สามนึกถึง บารมีพระอรหันต์ทั้งหลาย พวกบูชายันต์เกราะเพชรก็ต้องใช้บทนี้เป็นประจำ ถ้าไม่ใช้ประจำฉันก็ไม่แน่ใจว่าคุ้มครองได้นะ</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม</TD><TD width="87%">ก็แสดงว่ายังมีวัตถุมงคลที่มีพลังสูงจริง</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">มันอยู่ที่เราด้วย ทำมาให้ดีแล้ว เราดีเท่าของหรือเปล่า ถ้าเรามีความเข้มแข็งแล้วเราก็ดีเท่าของ อย่างเขาเอารถยนต์มาให้เรา เราใช้ไม่เป็น รถยนต์ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยใช่ไหม เขาให้มาแล้วเราก็ใช้ให้ถูกทางด้วย ก่อนที่จะใช้ต้องหาน้ำมันเครื่อง น้ำมันเกียร์ น้ำมันเผาอะไรพวกนี้ ใช่ไหม .....ก็เหมือนกัน เมื่อได้พระมาแล้ว นึกน้อมความดีของพระ นึกถึงความดีของพระ ไม่มีอะไรมาก อิติปิโส บทเดียวพอ ทุกๆวัน ตอนเช้าตื่อนขึ้นมานึกถึงบารมี นึกถึงพระที่เรามีอยู่</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม</TD><TD width="87%">บางคนห้อยพระราคาเป็นแสนก็ตาย</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">ถ้าถึงวาระก็ต้องตาย ความจริงที่ให้มีพระคล้องคอท่านมีความหมายให้ทำใจให้เป็นพระ ว่าเราเป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทรงสอนในหลักใหญ่ ๓ ประการ ๑ .สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง พวกเธอทั้งหลายจงอย่าทำความชั่วทุกอย่าง.
๒. กุสะลัสสูปะสัมปะทา จะสร้างแต่ความดี
๓. สะจิตตะปริโยทะปะนัง จงทำจิตให้ผ่องใสจากกิเลส แล้วก็ลงท้ายว่า
เอตัง พุทธานะสาสะนัง เราขอยืนยันว่าพระพุทธเจ้าทุกองค์สอนอย่างนี้เหมือนกันหมด
นี่ท่านต้องการทำจิตให้เป็นพระ ไม่ใช่เอาพระไปตีกับชาวบ้าน บางทีพาพระไปขโมยเขาเสียอีก พระขโมยของตั้งแต่ ๑ บาทขึ้นไป ศิลขาดหมดแล้ว พาพระไปกินเหล้าเป็นปาจิตตีย์ พาพระไปเล่นการพนัน พระก็ถูกสึก ไม่ไหว ใช่ไหมคุณ
(และปัญหาสุดท้ายเรื่อง พระบรมสารีริกธาตุ)
</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม </TD><TD width="87%">หลวงพ่อครับ กระผมมี พระธาตุ อยู่องค์หนึ่ง เราจะมีวิธีดูยังไงครับจึงจะรู้ว่าเป็นของพระองค์จริง</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">ฉันไม่ดูเลย ฉันคิดว่าจะบูชาอะไรก็ตาม ถ้าใจเรานึกถึงพระพุทธเจ้าก็ใช้ได้หมด จะมัวไปนั่งติดธาตุอยู่ทำไม เราหาองคืท่านไม่ดีรึ ใช่ไหม.....เรามีพระบรมสารีริกธาตุอยู่แต่ไม่นึกถึงท่านเลยจะเกิดประโยชน์อะไร ประโยชน์จริงๆ ก็คือว่า ถ้าเราเคารพพระพุทธเจ้าเพียงใด นั่นผลจึงจะเกิด ถ้าเรามีอยู่เราไม่เคารพ ก็ไม่มีความหมาย ดีไม่ดีจะเกิดเป็น การปรามาส เข้าอีกจะซวยใหญ่ ใช่ไหม ..ว่าตรงไปตรงมา
แต่ว่าถ้าเรามีอยู่จริง เราเคารพจริง ก็เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวดีเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่ดี เอาอย่างงี้ดีกว่า จริงหรือไม่จริงเราก็ไหว้ เรานึกถึงพระพุทธเจ้าก็หมดเรื่องยังไงๆ ก็ถึงพระพุทธเจ้าแน่
</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม</TD><TD width="87%">ถ้าหากว่าบ้านมี ๒ ชั้น แล้วเอาพระพุทธรูปไว้ข้างล่าง ถ้ามีคนเดินผ่านชั้นบนจะเป็นไรไหมคะ ถือว่าเป็นการข้ามพระพุทธรูปไหมคะ</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">ไม่เป็นไรหรอก เพราะเราไม่ได้ตั้งใจปรามาส ก่อนขึ้นก็ไหว้ขอขมาอภัยท่าน</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">ผู้ถาม</TD><TD width="87%">แต่ถ้าหากเป็นพระธาตุนี่เอาไว้ชั้นล่างไม่ได้ใช่ไหมคะ</TD></TR><TR><TD align=left width="13%">หลวงพ่อ</TD><TD width="87%">มันก็ครือกัน แล้วแต่ถ้าหากไม่มีความจำเป็นอะไรก็เอาไว้ชั้นบนก็ดี ใจจะได้สบาย พระพุทธรูปก็เหมือนกัน แต่ถ้าเป็นกรณีพิเศษเราเดินขึ้นไปโดยไม่มีใจปรามาสก็ไม่เป็นไรนะ</TD></TR></TBODY></TABLE>

จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญญาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม 1​

 

เกินไปแล้วครับ !

ที่บอกว่า ไม่ให้คิดถึงพระเวลาจะตายใจจะไปติดกับพระเป็นวิญญาณสิงในองค์พระ คนมากราบไหว้ก็คือมากราบไหว้วิญญาณคนที่ตายนั่นเอง

ออกทะเล ไปแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

มีที่ไหนเนี่ยยยยยย !?

ที่ครูบาอาจารย์ท่านให้นึกถึงพระเวลาจะตาย ใจจะได้ผ่องใส ไม่ขุ่นมัวจะได้ไม่ลงอบายภูมิ แล้วแบบนี้เวลาจะตายท่านให้นึกถึงอะไรล่ะครับ ???

 

มีพุทธภาษิตบทหนึ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ท่านนำมา
กล่าวเตือนอยู่เสมอ คือ ให้เรากล่าวโทษ โจษความผิดของตัวเองอยู่เสมอ
อย่าไปสนใจในจริยาของบุคคลอื่น ซึ่งสิ่งนี้เป็นการรักษาจิตของตัวเองให้
เป็นกุศล ไม่วิพากษ์ วิจารณ์ ในจริยาที่ไม่ดี ของคนอื่น แต่ถ้าเป็นสิ่งดี เป็น
ความดี เช่นบุญกุศล เราก็โมทนาบุญกับเขาได้ แต่บางเรื่องบางประการ
เราก็ต้องนำเรื่องของบุคคคลอื่นมาวิพากษ์ วิจารณ์ ด้วยเหตุด้วยผล เพราะ
เป็นการกระทำที่กระทบต่อพระศาสนา กระทบต่อสังคม

เช่นกรณี ของท่านเตะปัญโญ ที่นำคำสอนผิดๆ มาเผยแพร่ เรื่องการตายแล้วสูญ
นรกไม่มีสวรรค์ไม่มี พระนิพพานไม่มี ซึ่งเป็นการปรามาสและบิดเบือนคำสอน
ของพระพุทธองค์ อย่างกรณีของพระอาจารย์เกษมก็เช่นกัน เจตนาท่านอาจจะดี
ที่ไม่ต้องการให้คนยึดติดกับวัตถุ แต่การกระทำ การนำเสนอ เข้าข่ายปรามาส พระรัตนตรัย

ถ้าต้องการสอนคนไม่ให้ยึ่ดติดกับวัตถุ น่าจะสอนญาติโยมว่า เวลากราบพระ
ให้น้อมจิตระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า พระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ
จะดีกว่าที่ท่านทำอยู่และที่ท่านเขียนไว้ที่ฐานพระก็ใช้คำไม่เหมาสม ตามข่าวที่ท่านนำพระไปฝัง
พร้อมทั้งราดน้ำกลด เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง อย่างน้อยน่าจะนึกถึงศรัทธาของ
ญาติโยมที่ถวายมา ถ้าเขารู้จะเสียใจแค่ใหน เป็นการทำลายศรัทธา

ไม่ต้องพูดถึงพระพุทธรูป ซึ่งเป็นองค์แทนให้คนกราบไหว้เพื่อระลึกถึงพระ
ปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ จัดเป็นพุทธานุสสติ
กรรมฐาน เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ ตามประวัติของสมเด็จพระพุฒาจารย์โตฯ
ท่านเดินผ่านกองทรายที่เขาจะเอามาสร้างพระพุทธรูปท่านยังยกมือไหว้
มีคนถามท่านว่าท่านไหว้กองทรายทำไม ท่านตอบว่าท่านไม่ได้ไหว้
กองทรายแต่ท่านไหว้เพราะเขาจะนำทรายนี้ไปสร้างพระ

การทำลายพระพุทธรูป การห้ามคนมากราบไหว้พระ และใช้ถ้อยคำที่ไม่
สมควรมาเขียนที่ฐานพระเป็นสิ่งไม่ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง